Ew. Jana 7–10 (Część 14.)

Materiały przygotowawcze dla nauczyciela prowadzącego program samodzielnego studiowania

Streszczenie lekcji do codziennego samodzielnego studiowania

Poniższe streszczenie doktryn i zasad, z jakimi uczniowie zapoznali się podczas studiowania rozdziałów: Ew. Jana 7–10 (Część 14.) nie zakłada, że masz ich nauczać w ramach swojej lekcji. Twoja lekcja ma koncentrować się jedynie na kilku z poniższych doktryn i zasad. Postępuj zgodnie z podszeptami Ducha Świętego, mając na uwadze potrzeby swoich uczniów.

Dzień 1. (Ew. Jana 7)

Dzięki naukom, które Jezus wygłosił w Jerozolimie podczas święta namiotów, uczniowie dowiedzieli się, że jeśli wypełniamy wolę Ojca Niebieskiego, otrzymamy świadectwo o Jego doktrynie. Poznali również zasadę, że jeśli przychodzimy do Jezusa Chrystusa i w Niego wierzymy, zostaniemy napełnieni Duchem Świętym.

Dzień 2. (Ew. Jana 8)

Z zapisu o kobiecie, która popełniła cudzołóstwo, uczniowie nauczyli się, że rozpoznanie własnych niedoskonałości może nam pomóc w uniknięciu potępiania innych i że Zbawiciel okazuje łaskę, dając nam możliwość odpokutowania. Uczniowie nauczyli się, że Jezus Chrystus jest Światłością świata i jeśli podążamy za Nim, unikniemy duchowej ciemności i zostaniemy napełnieni Jego światłem. Poznali również następujące zasady: Ucząc się o Jezusie Chrystusie, poznajemy Ojca. Jeśli trwamy w słowie Jezusa Chrystusa, to jesteśmy Jego uczniami i znamy prawdę, która nas wyzwoli. Jeśli popełniamy grzech i nie pokutujemy, stajemy się niewolnikami grzechu. Jezus Chrystus jest Jehową, Bogiem Starego Testamentu.

Dzień 3. (Ew. Jana 9)

W Ew. Jana 9 uczniowie przeczytali o tym, jak Jezus uzdrowił człowieka, który był niewidomy od urodzenia. Z tego zapisu nauczyli się następującej prawdy: Bóg może wykorzystać to, z czym się zmagamy, dla wykazania Swojej mocy i wypełnienia Swojego dzieła. Jeśli pomimo przeciwności pozostaniemy wierni temu, co wiemy, nasze świadectwa zostaną wzmocnione. Jeśli rozwijamy naszą wiarę w Jezusa Chrystusa, nasz duchowy wzrok i zrozumienie stają się bardziej wyraźne.

Dzień 4. (Ew. Jana 10)

W ramach tej lekcji uczniowie dowiedzieli się, że Jezus Chrystus, będąc Dobrym Pasterzem, zna każdego z nas i oddał za nas Swoje życie. Jako dosłowny Syn Boga, Jezus Chrystus posiadał moc, by złożyć Swoje życie, a następnie je odzyskać. Uczniowie odnaleźli również zasadę, zgodnie z którą, jeśli poznamy głos Dobrego Pasterza i za Nim podążymy, On poprowadzi nas ku życiu wiecznemu.

Wprowadzenie

Podczas pobytu Zbawiciela w Jerozolimie z okazji święta namiotów, pewni uczeni w piśmie i faryzeusze przyprowadzili do Niego kobietę oskarżoną o cudzołóstwo i zapytali Go, czy powinna zostać ukamienowana. Zbawiciel wprowadził oskarżycieli w zakłopotanie i okazał tej kobiecie miłosierdzie.

Propozycje dotyczące nauczania

Ew. Jana 8:1–11

Kobieta oskarżona o cudzołóstwo zostaje przyprowadzona przed oblicze Zbawiciela

Poproś uczniów, aby zastanowili się, czy kiedykolwiek spotkali lub mieli kontakt z ludźmi, których wygląd lub zachowanie nie były w harmonii z normami Pana.

Jakie wyzwania możemy napotkać, kiedy przebywamy w towarzystwie osób, których wygląd lub zachowanie nie są w harmonii z normami Pana? (Uczniowie mogą odpowiedzieć, że możemy być kuszeni, aby niesprawiedliwie osądzać takie osoby lub być dla nich nieuprzejmi).

Napisz na tablicy następujące pytanie:

Co powinniśmy zrobić w sytuacji, kiedy przebywamy w towarzystwie osób, których wygląd lub zachowanie nie są w harmonii z normami Pana?

Zachęć uczniów, aby studiując Ew. Jana 8:1–11, odszukali prawdy, które pomogą im w udzieleniu odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnij, że po święcie namiotów Jezus Chrystus pozostał w Jerozolimie przez pewien czas i nauczał ludzi w świątyni (zob. Ew. Jana 8:1–2).

Poproś jednego z uczniów o przeczytanie na głos Ew. Jana 8:3–6. Pozostali uczniowie niech śledzą tekst i odszukają, co się wydarzyło, kiedy Jezus nauczał ludzi.

Co się wydarzyło, kiedy Jezus nauczał lud?
Jakie pytanie faryzeusze i uczeni w piśmie zadali Zbawicielowi?
Jaki, zgodnie z wersetem 6., był zamiar faryzeuszy i uczonych w piśmie? (Starali się zdyskredytować Jezusa w obecności ludu i znaleźć powód dla oskarżenia Go, gdyż pragnęli Go aresztować i skazać na śmierć [zob. Ew. Jana 7:1, 32]).

Wyjaśnij, że gdyby Jezus powiedział, by ukamienowano tę kobietę, poparłby karę, która nie była powszechnie uznawana przez Żydów i była zabroniona przez Rzymian. Gdyby zaś nie zgodził się na ukamienowanie tej kobiety, zostałby oskarżony o zlekceważenie prawa Mojżesza lub nieszanowanie przyjętych w przeszłości praktyk (zob. Bruce R. McConkie, Doctrinal New Testament Commentary, 3 tomy [1965–1973], 1:450–451).

Poproś jednego z uczniów o przeczytanie na głos Ew. Jana 8:7–8. Pozostali niech śledzą tekst i odszukają, jakiej odpowiedzi udzielił Jezus.

Jakiej odpowiedzi udzielił Jezus zgodnie z wersetem 7.?
Jak myślicie, co zgodnie z pragnieniem Zbawiciela, ludzie mieli zrozumieć, kiedy rzekł: „Kto z was jest bez grzechu, niech pierwszy rzuci na nią kamieniem” (Ew. Jana 8:7)?

Poproś jednego z uczniów o przeczytanie na głos Ew. Jana 8:9. Pozostali niech śledzą tekst i odszukają, co się stało, kiedy faryzeusze i uczeni w piśmie zastanawiali się nad odpowiedzią Jezusa.

Co, waszym zdaniem, oznacza wyrażenie: „sumienie ich ruszyło”?
Do czego ci ludzie się przyznali, odchodząc?
Jakiej zasady możemy się nauczyć z tego zapisu na temat tego, jak unikać potępiania innych osób? (Uczniowie mogą użyć innych słów, ale upewnij się, że rozpoznali następującą zasadę: Zauważanie własnych niedoskonałości może sprawić, że nie będziemy potępiać innych ludzi. Zapisz tę zasadę pod pytaniem znajdującym się na tablicy).
Jak, waszym zdaniem, zauważanie własnych niedoskonałości sprawić, że nie będziemy potępiać innych ludzi?

Przypomnij uczniom, że ta kobieta była winna popełnienia cudzołóstwa, co jest bardzo poważnym grzechem (zob. Alma 39:3–5).

Jak myślicie, co mogła czuć ta kobieta, kiedy jej grzechy zostały ujawnione Jezusowi i dużej grupie ludzi?

Poproś jednego z uczniów, aby przeczytał na głos Ew. Jana 8:10–11. Poproś pozostałych, aby śledzili tekst i odszukali, w jaki sposób Jezus odniósł się do tej kobiety.

W jaki sposób Zbawiciel okazał tej kobiecie miłosierdzie i łaskę?
Jakiej rady jej udzielił?

Aby uczniowie zrozumieli, że Zbawiciel nie akceptował grzechu, który popełniła ta kobieta, poproś jednego z nich, aby przeczytał na głos poniższą wypowiedź Prezydenta Spencera W. Kimballa:

„Przykazał jej: ‘Idź i odtąd już nie grzesz’. Pokierował tą grzeszną kobietą, aby poszła swoją drogą, porzuciła niegodne życie, nie popełniała więcej grzechu i dokonała przemiany. Mówił do niej: Idź, kobieto. Rozpocznij proces pokuty. I wskazywał jej pierwszy krok, którym jest porzucenie nieprawości” (The Miracle of Forgiveness [1969], str. 165).

Jakiej prawdy możemy się nauczyć o Zbawicielu z Ew. Jana 8:10–11? (Choć uczniowie mogą użyć innych słów, powinni rozpoznać następującą prawdę: Zbawiciel okazuje nam miłosierdzie, dając nam możliwości do dokonania pokuty. Zapisz tę prawdę pod pytaniem znajdującym się na tablicy).
W jaki sposób zrozumienie tej prawdy może nam pomóc, kiedy grzeszymy?
W jaki sposób te dwie prawdy,określone podczas lekcji, mogą nam pomóc w sytuacjach, kiedy przebywamy w towarzystwie ludzi, których wygląd lub zachowanie nie pozostają w harmonii z przykazaniami i normami Pana?

Joseph Smith Translation [Tłumaczenie Józefa Smitha] uzupełnia Ew. Jana 8:11 o następujące zdanie: „I od tej chwili ta kobieta wychwalała Boga i uwierzyła w Jego imię” (Joseph Smith Translation, John 8:11 [w: John 8:11, przypis c w anglojęzycznym wydaniu pism świętych ŚwDO]).

Jaki wpływ, zgodnie z Joseph Smith Translation, John 8:10 [Tłumaczeniem Józefa Smitha, Ew. Jana 8:10], miało miłosierdzie Pana na tę kobietę?

Poproś uczniów, aby zapisali w swoich notatnikach lub dziennikach do studiowania uczucia, które żywią wobec Zbawiciela z powodu Jego gotowości, by okazywać miłosierdzie i dawać nam możliwości do odpokutowania. Możesz poprosić uczniów, aby podzielili się tym, co zapisali. Możesz również złożyć swoje świadectwo na temat zasad omawianych w trakcie tej lekcji.

Następna część (Ew. Jana 11–15)

Zachęć uczniów, aby podczas studiowania Ew. Jana 11–15 odszukali odpowiedzi na następujące pytania: Jak byście się czuli, będąc świadkami wskrzeszenia kogoś z martwych? Dlaczego w pismach jest wzmianka o tym, że „zapłakał Jezus” (Ew. Jana 11:35)? Co Jezus zrobił dla Swoich Apostołów, a co zwykle czynili słudzy? Co, zgodnie z obietnicą Zbawiciela, mieli otrzymać Jego uczniowie jako pocieszenie po tym, jak On ich opuści?