Biblioteka
Lekcja 45: Ew. Łukasza 3–4

Lekcja 45

Ew. Łukasza 3–4

Wprowadzenie

Jan Chrzciciel głosił pokutę i świadczył o przyjściu Mesjasza. Jezus Chrystus został ochrzczony przez Jana, a następnie pościł na pustyni przez 40 dni. Udawszy się do Galilei, Jezus ogłosił w Nazarecie, że jest Mesjaszem. Wzgardzony przez ludzi w Nazarecie udał się do Kafarnaum, gdzie uzdrawiał chorych i wypędzał demony.

Propozycje dotyczące nauczania

Ew. Łukasza 3:1–22

Jan Chrzciciel prorokuje o Jezusie Chrystusie

Przed rozpoczęciem zajęć poproś jednego z uczniów, żeby przestudiował historię o proroku Eliaszu i wdowie z Sarepty, która znajduje się w I Ks. Królewskiej 17:1–16, a innego, żeby przestudiował historię o Naamanie i Elizeuszu z II Ks. Królewskiej 5:1–15. Wyjaśnij, że poprosisz ich, aby krótko streścili te historie w dalszej części lekcji. Poproś ich, aby podkreślili, co Naaman i wdowa z Sarepty uczynili, żeby zademonstrować swoją wiarę i zwróć uwagę uczniów na to, że oboje byli ludźmi innych narodów (nie pochodzili z domu Izraela).

Na rozpoczęcie lekcji poproś uczniów, żeby na kartce opisali sytuację, w której czuli się odsunięci lub odizolowani od otoczenia ze względu na to, że żyją według przywróconej ewangelii Jezusa Chrystusa (poproś ich, aby nie podawali na kartkach swoich imion). Po upływie wyznaczonego czasu poproś ich, aby dali ci swoje kartki. Przeczytaj klasie kilka tych doświadczeń.

Poproś uczniów, aby w trakcie studiowania Ew. Łukasza 3:1–22 wyszukali prawdę, która wyjaśnia, dlaczego ludzie, którzy żyją zgodnie z ewangelią, mogą czasami czuć się odcięci od innych.

Wyjaśnij, że zgodnie z prawem Mojżesza wyższy kapłan pełnił funkcję przewodniczącego urzędnika w Kapłaństwie Aarona i politycznego przywódcy narodu Izraela. Jednakże w okresie poprzedzającym czasy posługi Zbawiciela urząd wyższego kapłana został skorumpowany. Zamiast być wybierani przez Boga, wyżsi kapłani byli wybierani przez ludzi takich, jak Herod czy inni rzymscy urzędnicy (zob. Bible Dictionary, „High priest”).

Poproś jednego z uczniów o przeczytanie na głos Ew. Łukasza 3:2–6. Reszta niech śledzi tekst w swoich pismach i wyszuka, do kogo Bóg przemówił zamiast przemówić do wyższych kapłanów.

  • Kogo doszło słowo Pana zamiast wyższych kapłanów? („Jana, syna Zachariasza”, zwanego także Janem Chrzcicielem).

  • Czego nauczał Jan Chrzciciel?

Wyjaśnij, że w czasach Jana niektórzy ludzie uważali, że ponieważ są potomkami Abrahama, Bóg kocha ich bardziej niż nie-Izraelitów. Poproś jednego z uczniów, aby przeczytał na głos Ew. Łukasza 3:7–9, a klasa niech wysłucha, czego Jan Chrzciciel nauczał Żydów, aby mogli zadowolić Boga.

  • Czego Jan Chrzciciel nauczał Żydów, aby mogli zadowolić Boga? (Wyjaśnij, że „owoce” symbolizują konsekwencje wyborów, których dokonujemy).

  • Co, według wersetu 9., stanie się z tymi, którzy nie wydają „dobrych owoców”, czyli nie prowadzą godnego życia?

Podsumuj Ew. Łukasza 3:10–15, wyjaśniając, że Jan nauczał konkretne grupy Żydów, w jaki sposób mogą wydawać dobre owoce. Posługa Jana była imponująca i niektórzy uważali, że może on być Mesjaszem.

Poproś jednego z uczniów, żeby przeczytał na głos Ew. Łukasza 3:16–17, a reszta klasy niech wysłucha, co według Jana Mesjasz miał czynić po Swoim przyjściu.

  • Co, zgodnie ze słowami Jana, Mesjasz miał czynić po Swoim przyjściu?

Wyjaśnij, że zwrot: „On was chrzcić będzie Duchem Świętym i ogniem” (werset 16.) odnosi się do oczyszczających i uświęcających skutków otrzymania daru Ducha Świętego.

Aby wyjaśnić uczniom werset 17., pokaż im garść ziarna lub małych kamyków i szczyptę trocin lub skrawków gazety. Zmieszaj ziarno z trocinami i włóż je do płytkiej tacki.

  • W jaki sposób można oddzielić ziarno od trocin?

Wyjaśnij, że po zebraniu i zmłóceniu pszenicy (czyli po procesie, w którym ziarno oddziela się od reszty rośliny), ziarno zostaje przewiane. Przewiewanie to starożytna metoda, której używano, aby oddzielić ziarno od plew (zewnętrznej łuski) i otrąb. Osoba, która przewiewała ziarno, przy pomocy dużej szufli lub drewnianych wideł (zwanych w piśmie świętym „wiejadłem”), podrzucała przewiewaną pszenicę w powietrze. Wiatr unosił wtedy lżejsze, niepożądane plewy, a cięższe ziarna spadały na klepisko.

Aby to zilustrować, weź do ręki wachlarz (możesz również użyć grubszego papieru, kartonu lub kilku kartek, jeśli zajdzie taka potrzeba). Poproś jednego z uczniów, aby podszedł na środek sali i zaczął wachlować ziarna i trociny. W międzyczasie lekko podrzucaj tacką tak, aby wachlowane powietrze rozwiało trociny, a ziarna spadły z powrotem w dół. Poproś ucznia, aby usiadł.

  • Co symbolizują pszenica i plewy? (Pszenica symbolizuje ludzi prawych, a plewy niegodziwych).

  • Kto, według wersetów 16–17, oddziela prawych od niegodziwych? (Kiedy uczniowie udzielą odpowiedzi, zapisz na tablicy następującą prawdę: Jezus Chrystus oddziela prawych od niegodziwych).

  • Choć prawi ludzie zostaną ostatecznie oddzieleni od niegodziwych podczas Sądu Ostatecznego, w jaki sposób podążanie za Jezusem Chrystusem i życie zgodnie z Jego ewangelią może sprawić, że Jego uczniowie już teraz odseparowują się od innych?

  • Dlaczego musimy zrozumieć, że podążanie za Jezusem Chrystusem i życie zgodne z Jego ewangelią może sprawić, że będziemy odseparowani lub będziemy czuć się odseparowani od innych?

Podsumuj Ew. Łukasza 3:18–22, wyjaśniając, że Jezus przyszedł do Jana Chrzciciela, by ten go ochrzcił. Herod wtrącił później Jana Chrzciciela do więzienia.

Ew. Łukasza 3:23–38

Rodowód Jezusa

Podsumuj Ew. Łukasza 3:23–38, wyjaśniając, że Łukasz zawarł w tym fragmencie rodowód Jezusa i złożył świadectwo, że Józef był, „jak mniemano” (a nie w rzeczywistości), ojcem Jezusa, który jest Synem Boga.

Ew. Łukasza 4:1–13

Kuszenie Jezusa na pustyni

Wyjaśnij, że Ew. Łukasza 4:1–13 podaje historię o tym, jak Jezus pościł przez 40 dni na pustyni i oparł się pokusom Szatana.

Ew. Łukasza 4:14–30

Jezus ogłasza, że jest Mesjaszem

Napisz na tablicy słowa: uciśniony, ubogi, jeniec i ślepy. Poproś uczniów, aby przypomnieli sobie sytuację, w której ich uczucia można było opisać przynajmniej jednym z tych słów. Poproś ich, aby w trakcie studiowania Ew. Łukasza 4:14–30 wyszukali, w jaki sposób mogą uwolnić się od tych uczuć.

Podsumuj Ew. Łukasza 4:14–17, wyjaśniając, że po powrocie z pustyni Jezus rozpoczął głoszenie ewangelii w synagogach w Galilei. Wkrótce potem powrócił do rodzinnego Nazaretu. Stanął tam w synagodze i czytał z Księgi Izajasza.

Poproś jednego z uczniów o przeczytanie na głos Ew. Łukasza 4:18–21, a resztę o wyszukanie, czego Jezus nauczał o boskiej misji Mesjasza.

  • O czym Jezus złożył świadectwo ludziom w Swoim rodzinnym Nazarecie? (Uczniowie mogą to inaczej ująć, ale upewnij się, że rozumieją następującą prawdę: Jezus jest Mesjaszem, który został posłany, aby uzdrowić uciśnionych i wyzwolić tych, którzy są jeńcami w duchu).

  • Jakie doświadczenia pokazują wam, że Jezus Chrystus nadal uzdrawia i wyzwala nas w naszych czasach?

Poproś jednego z uczniów, aby przeczytał na głos Ew. Łukasza 4:22, a reszta niech wyszuka, w jaki sposób mieszkańcy Nazaretu zareagowali na odważne oświadczenie Jezusa, że jest On długo oczekiwanym Mesjaszem.

  • W jaki sposób ludzie zareagowali na oświadczenie Jezusa?

  • Jak myślicie, dlaczego według wersetu 22., mieszkańcom Nazaretu trudno było uwierzyć, że Jezus jest Mesjaszem?

Podsumuj Ew. Łukasza 4:23, wyjaśniając, iż Jezus wiedział, że mieszkańcy Nazaretu będą chcieli, żeby im udowodnił, iż jest Mesjaszem powtarzając cuda, jakich dokonał w Kafarnaum.

Poproś uczniów, aby po cichu przejrzeli Ew. Łukasza 4:24–27 i wyszukali dwie historie ze Starego Testamentu, o których wspomniał Zbawiciel, odpowiadając mieszkańcom Nazaretu. (Możesz wyjaśnić, że mowa tutaj o proroku Eliaszu). Poproś uczniów, aby podzielili się tym, co odnaleźli.

Poproś dwóch uczniów, których wcześniej poprosiłeś o przestudiowanie tych dwóch historii, aby je teraz streścili. Następnie wyjaśnij, iż Jezus nauczał mieszkańców Nazaretu, że mimo iż wśród Izraelitów były wdowy i trędowaci, to cudów doświadczyły dwie osoby, które nie należały do Izraela (ludzie innych narodów).

  • W jaki sposób Naaman i wdowa z Sarepty okazali swoją wiarę?

  • Czym wiara wdowy i Naamana różniła się od wiary mieszkańców Nazaretu?

Zwróć ich uwagę na to, że Jezus nie dokonał wielu cudów w Nazarecie, gdyż mieszkańcy tego miasta nie wierzyli w Niego (zob. Ew. Mateusza 13:54–58; Ew. Marka 6:1–6).

  • Czego możemy dowiedzieć się na temat wiary z porównania mieszkańców Nazaretu oraz wdowy i Naamana? (Pomóż uczniom rozpoznać następującą zasadę: Kiedy okazujemy wiarę w Jezusa Chrystusa, możemy doświadczyć cudów).

Poproś uczniów, aby podeszli do tablicy i wypisali, w jaki sposób możemy okazywać wiarę w to, że Jezus Chrystus jest naszym Zbawicielem. Gdy skończą pisać, zapytaj:

  • Jakich błogosławieństw lub cudów doświadczamy tylko wtedy, gdy działamy z wiarą?

Poproś jednego z uczniów, żeby przeczytał na głos Ew. Łukasza 4:28–30, a reszta klasy niech posłucha, jak zareagowali na Jezusa ludzie zgromadzeni w synagodze. Poproś uczniów, aby podzielili się tym, czego się dowiedzieli.

  • W jaki sposób ta historia ilustruje, jak Jezus Chrystus oddzieli ludzi niegodziwych od prawych? (Zob. Ew. Łukasza 3:17).

Ew. Łukasza 4:31–44

Jezus wypędza demony i uzdrawia chorych

Podziel uczniów na pary. Poproś ich, aby czytali na głos Ew. Łukasza 4:31–44 i wyszukali, jakie błogosławieństwa otrzymali mieszkańcy Kafarnaum w porównaniu z mieszkańcami Nazaretu. Kiedy uczniowie skończą czytać, poproś ich, aby w parach omówili następujące pytania (możesz zapisać te pytania na tablicy):

  • Czym różniła się reakcja mieszkańców Kafarnaum od reakcji mieszkańców Nazaretu?

  • Jakie błogosławieństwa otrzymali mieszkańcy Kafarnaum w porównaniu z mieszkańcami Nazaretu?

  • W jaki sposób te historie ilustrują zasadę, że kiedy okazujemy wiarę w Jezusa Chrystusa, możemy doświadczać cudów?

Poproś kilkoro uczniów, aby podzielili się z resztą klasy swoimi odpowiedziami na ostatnie dwa pytania.

Na zakończenie lekcji złóż swoje świadectwo o Jezusie Chrystusie i o błogosławieństwach, jakie otrzymujesz, kiedy okazujesz wiarę w Niego. Poproś uczniów, aby w swoich notatnikach lub dziennikach do studiowania napisali, w jaki sposób mogą okazywać wiarę w Jezusa Chrystusa. Zachęć ich, aby postawili sobie cel, że będą postępować zgodnie z tym, co zapisali.

Komentarz i tło historyczne

Ew. Łukasza 3:17. „[Zbierze] pszenicę do spichlerza swego”

Jedną z interpretacji symbolu spichlerza, do którego zebrana zostanie pszenica, czyli prawi ludzie, jest świątynia. Starszy David A. Bednar z Kworum Dwunastu Apostołów przytoczył porównanie (zob. Alma 26:5) podobne do tego, które znajduje się w Ew. Łukasza 3:17:

„Spichlerze to święte świątynie. Starszy Neal A. Maxwell wyjaśnił: ‘Z całą pewnością, kiedy kogoś chrzcimy, nasz wzrok powinien sięgać poza chrzcielnicę, aż do świątyni. Wielkim spichlerzem, w którym powinno się gromadzić kłosy, jest świątynia’ (w: John L. Hart, ‘Make Calling Focus of Your Mission’, Church News, 17 września 1994, str. 4). Ta nauka wyjaśnia i podkreśla wielką wagę świętych obrzędów i przymierzy świątynnych, aby snopy się nie zmarnowały” („W szacunku mieć imię i pozycję”, Ensign lub Liahona, maj 2009, str. 97).

Ew Łukasza 4:25–27 Naaman i wdowa z Sarepty

Starszy Bruce R. McConkie z Kworum Dwunastu Apostołów w następujący sposób skomentował wiarę, jaką okazali wdowa z Sarepty i Naaman, w porównaniu z wiarą mieszkańców Nazaretu w czasach Jezusa:

„Tam, gdzie panuje wiara, są i cuda, a gdzie brak wiary, brak cudów. Skoro i starożytni prorocy wychodzili poza stado Izraela, aby znaleźć ludzi godnych ich posługi, tak i Jezus udał się poza granice Nazaretu, by odszukać otwarte dusze, które pokładały w Nim wiarę i przyjmowały błogosławieństwa, którymi obdarowywał. Jeśli mieszkańcy Nazaretu pragnęli ujrzeć cudowne dzieła, których dokonywał w innych miejscach, powinni byli przyjąć Tego, który nauczał wówczas w ich synagodze, a również otrzymaliby błogosławieństwa niebios” (The Mortal Messiah, 4 tomy [1979–1981], 2:26).