Lekcja 145
I List Piotra 3–5
Wprowadzenie
Piotr zachęcał świętych, aby byli zawsze gotowi do złożenia świadectwa o Jezusie Chrystusie i żyli w prawości, by móc odeprzeć kierowane ku nim fałszywe oskarżenia. Nauczał, że Jezus Chrystus po Swojej śmierci głosił ewangelię w świecie duchów. Piotr upomniał także starszych Kościoła, aby troszczyli się o stado Boże tak samo, jak to czynił Jezus Chrystus, Wielki Pasterz.
Propozycje dotyczące nauczania
I List Piotra 3:1–17
Piotr radzi świętym, aby byli zjednoczeni w prawości i zawsze gotowi, by świadczyć o Chrystusie
Poproś jednego z uczniów o przeczytanie na głos poniższej wypowiedzi Prezydenta Thomasa S. Monsona:
„Przez całe życie będziemy mieli okazje do dzielenia się naszymi wierzeniami, mimo że nie zawsze będziemy wiedzieć, kiedy to nastąpi. Miałem taką możliwość w 1957 roku, kiedy pracowałem w firmie drukarskiej i wysłano mnie do Dallas w Teksasie, które czasami nazywa się ‘miastem kościołów’, abym wygłosił przemówienie podczas zjazdu biznesowego. Po zakończeniu zjazdu wybrałem się na wycieczkę autobusową po obrzeżach miasta. Kiedy mijaliśmy różne kościoły, nasz kierowca informował: ‘Po lewej widzicie państwo kościół metodystów’ lub ‘Po prawej widzimy katedrę katolicką’.
Kiedy przejeżdżaliśmy obok pięknego budynku z czerwonej cegły usytuowanego na wzgórzu, kierowca poinformował nas: ‘W tym budynku spotykają się mormoni’. Jakaś kobieta, siedząca z tyłu autobusu, zapytała: ‘Panie kierowco, czy może pan powiedzieć nam coś o mormonach?’.
Kierowca zjechał na pobocze, odwrócił się na swym fotelu i odpowiedział: ‘Proszę pani, wszystko, co wiem o mormonach to to, że spotykają się w tym budynku z czerwonej cegły. Czy ktoś z państwa wie coś na temat mormonów?’” („W pojedynkę stać”, Ensign lub Liahona, listopad 2011, str. 67).
-
Co byście zrobili, gdybyście byli wtedy w tym autobusie?
-
Dlaczego podzielenie się z innymi tym, w co wierzymy, może okazać się w niektórych sytuacjach trudne do zrobienia?
Poproś uczniów, aby studiując I List Piotra 3:1–17, odszukali zasadę, która może okazać się pomocna, kiedy nadarzy się okazja, aby podzielić się ewangelią z bliźnimi.
Podsumuj I List Piotra 3:1–11, tłumacząc, że Piotr wezwał żony, aby poprzez swoje prawe zachowanie pomogły przyprowadzić swoich niewierzących mężów do Chrystusa. Poradził mężom, aby szanowali swoje żony. Nauczał członków, aby żyli zgodnie z normami ewangelii.
Poproś jednego z uczniów o przeczytanie na głos I Listu Piotra 3:14–16. Poproś pozostałych, aby śledzili tekst i odszukali, co Piotr poradził świętym, którzy cierpieli prześladowania, ponieważ prowadzili prawe życie.
-
Co Piotr poradził świętym, którzy cierpieli prześladowania, ponieważ prowadzili prawe życie?
-
Do czego, zgodnie ze słowami Piotra zawartymi w wersecie 15., mieli być zawsze gotowi naśladowcy Jezusa Chrystusa?
-
Jakie aspekty ewangelii stanowią dla ludzi źródło nadziei?
Wyjaśnij, że wyrażenie gotowi do obrony zawarte w wersecie 15. może być także tłumaczone jako „gotowi do udzielenia odpowiedzi” (zob. werset 15., przypis b w angielskim wydaniu pism świętych ŚwDO). Piotr napomniał świętych, aby dzielili się tym, w co wierzyli, i bronili tego.
-
Które słowa z wersetu 15. opisują sposób, w jaki powinniśmy dzielić się i bronić ewangelii Jezusa Chrystusa? (Możesz wyjaśnić, że słowo szacunek użyte w wersecie 16. oznacza w tym kontekście odnoszenie się do kogoś w należyty sposób, z poważaniem).
-
Jakiej prawdy możemy się nauczyć z I Listu Piotra 3:15 na temat tego, co, jako naśladowcy Jezusa Chrystusa, powinniśmy się zawsze starać czynić? (Uczniowie powinni rozpoznać następującą prawdę: Jako naśladowcy Jezusa Chrystusa powinniśmy zawsze starać się być gotowi dzielić się tym, w co wierzymy, i bronić tego, a czynić to powinniśmy z łagodnością i szacunkiem. Zapisz tę zasadę na tablicy).
-
Dlaczego istotne jest, abyśmy dzielili się naszymi przekonaniami religijnymi z łagodnością i szacunkiem?
Aby zilustrować prawdę zapisaną na tablicy, poproś jednego z uczniów, aby przeczytał na głos dalszą część historii Prezydenta Monsona, w której przytoczył on swoje doświadczenie z przejażdżki autobusem:
„Czekałem, aż ktoś coś powie. Śledziłem bacznie wyraz twarzy każdej z osób, szukając oznak rozeznania, jakiejś chęci odpowiedzi. Nic. Wtedy zdałem sobie sprawę, że powinienem uczynić to, co proponował Apostoł Piotr: ‘[Być] zawsze [gotowym] do obrony przed każdym, domagającym się od [nas] wytłumaczenia się z nadziei [naszej]’. Wtedy uświadomiłem sobie prawdę zawartą w stwierdzeniu: ‘Kiedy nadchodzi czas decyzji, czas przygotowań staje się przeszłością’.
Mniej więcej przez kolejne 15 minut miałem zaszczyt dzielić się z pasażerami autobusu moim świadectwem o Kościele i naszymi wierzeniami. Byłem wdzięczny za moje świadectwo i wdzięczny, że byłem przygotowany, aby się nim dzielić” („W pojedynkę stać”, str. 67).
-
Co możemy zrobić, abyśmy zawsze mogli być gotowi do podzielenia się tym, w co wierzymy?
Poproś uczniów, aby zastanowili się nad sytuacją, w której byli wdzięczni za to, że byli gotowi, by podzielić się swoimi wierzeniami lub świadectwem. Poproś kilkoro uczniów, aby podzielili się swoimi doświadczeniami z resztą klasy.
Poproś uczniów, aby rozważyli, w jaki sposób przygotują się, by zawsze mogli być gotowi do dzielenia się tym, w co wierzą, i stawania w obronie swoich wierzeń. Zachęć ich, aby postępowali zgodnie z otrzymanymi podszeptami.
I List Piotra 3:18–4:19
Jezus Chrystus głosił po Swojej śmierci ewangelię w świecie duchów
Poproś uczniów, aby wyobrazili sobie, że są misjonarzami i nauczają osobę, która mówi następujące słowa:
„Wierzę, że to, czego mnie nauczacie, jest prawdą, ale zastanawiam się, co dzieje się z ludźmi, którzy umierają, nie usłyszawszy tej prawdy. To niesprawiedliwe, aby Bóg ukarał ich lub nie pozwolił, aby z Nim żyli, jeśli nie mieli nigdy szansy uczyć się na temat Jego planu zbawienia”.
Poproś uczniów, aby rozważyli, jakby na to zareagowali.
Poproś połowę klasy, aby przeczytała po cichu I List Piotra 3:18–20 oraz Joseph Smith Translation [Tłumaczenie Józefa Smitha] w wersecie 20., przypis a w angielskim wydaniu pism świętych ŚwDO. Poproś drugą połowę klasy, aby przeczytała po cichu I List Piotra 4:5–6 oraz Joseph Smith Translation [Tłumaczenie Józefa Smitha] w wersecie 6., przypis a w angielskim wydaniu pism świętych ŚwDO. Poproś uczniów, aby odszukali prawdy, jakich nauczał Piotr, którymi mogliby się podzielić z osobą opisaną w podanej sytuacji. Wyjaśnij, że wyrażenie „duchom będącym w więzieniu” z I Listu Piotra 3:19 dotyczy osób przebywających w świecie duchów, które nie przyjęły ewangelii lub nie miały okazji uczynić tego podczas życia na ziemi.
Po upływie wyznaczonego czasu zapytaj:
-
Czego uczymy się z tych wersetów na temat osób przebywających w świecie duchów, które nie przyjęły ewangelii lub nie miały takiej możliwości podczas życia na ziemi?
Pokaż ilustrację: Prezydent Joseph F. Smith (Album: Ewangelia w malarstwie [2009], nr 127; zob. także stronę internetową: LDS.org). Wyjaśnij, że Prezydent Joseph F. Smith rozważał znaczenie I Listu Piotra 3:18–20 i I Listu Piotra 4:6, po czym otrzymał objawienie i wizję dotyczącą bytności Zbawiciela w świecie duchów. Ujrzał, że Jezus Chrystus, w czasie pomiędzy Swoją śmiercią a Zmartwychwstaniem, głosił ewangelię i osobiście służył prawym duchom. Następnie zorganizował i upoważnił prawe sługi, aby nauczały ewangelii duchy przebywające w więzieniu duchów (zob. NiP 138:1–11, 29–30).
-
Dlaczego, zgodnie z I Listem Piotra 4:6, ewangelia jest głoszona umarłym? (Aby zapewnić prawy i sprawiedliwy osąd, dając dzieciom Ojca Niebieskiego możliwość poznania praw Boga i życia zgodnie z nimi).
-
Jaką prawdę możemy dostrzec w naukach Piotra na temat ewangelii głoszonej umarłym? (Uczniowie mogą inaczej to wyrazić, ale powinni rozpoznać następującą zasadę: Ewangelia jest głoszona umarłym, aby mieli takie same możliwości, jak osoby, które przyjęły ewangelię w tym życiu).
Krótko omów sytuację przedstawioną na początku tego bloku pism świętych i zapytaj:
-
W jaki sposób doktryna zbawienia umarłych świadczy o miłosierdziu i współczuciu Boga dla Jego dzieci?
Podsumuj I List Piotra 4:7–19, wyjaśniając, że Piotr wezwał świętych do okazywania sobie nawzajem gorliwej miłości, która zakrywa lub innymi słowy powstrzymuje przed popełnieniem mnóstwa grzechów (zob. Joseph Smith Translation, 1 Peter 4:8 [w I Liście Piotra 4:8, przypis a w angielskim wydaniu pism świętych ŚwDO]). Piotr nauczał także świętych, aby radowali się, kiedy doświadczają prób lub pogardy ze strony innych ludzi z powodu ich wiary w Jezusa Chrystusa.
I List Piotra 5
Piotr napomniał starszych, aby troszczyli się o trzodę Bożą i zachęcił świętych, aby trwali w wierze
Wyjaśnij, że aby przygotować świętych na nadchodzące próby, Piotr nauczał starszych Kościoła na temat ich obowiązków jako przywódców Kościoła. Poproś jednego z uczniów o przeczytanie na głos I Listu Piotra 5:1–3. Pozostali niech śledzą tekst w pismach świętych i odszukają radę, jakiej Piotr udzielił starszym Kościoła.
-
Jakiej rady Piotr udzielił starszym Kościoła?
Wyjaśnij, że wyrażenie: „paście trzodę Bożą” (werset 2.) oznacza dbać i troszczyć się o członków Kościoła. Przywódcy Kościoła mieli służyć chętnie i z prawdziwą miłością, a nie z przymusu i z pragnienia zysku. Mieli być dla członków przykładem, a nie nad nimi panować (werset 3.).
-
Jakiej prawdy możemy się nauczyć z rady, której Piotr udzielił starszym Kościoła na temat obowiązków przywódców Kościoła? (Pomóż uczniom dostrzec następującą prawdę: Obowiązkiem przywódców Kościoła jest dbać i troszczyć się o trzodę Bożą i czynić to z prawdziwą miłością i poprzez przykład. Zapisz tę prawdę na tablicy).
Poproś uczniów, aby przeczytali po cichu I List Piotra 5:4 i odszukali, jakimi słowami Piotr określił Zbawiciela. Poproś uczniów, aby opowiedzieli o tym, co znaleźli.
Pokarz ilustrację Jezus niesie zagubioną owcę (Album: Ewangelia w malarstwie [2009], nr 64; zob. także stronę internetową: LDS.org), a następnie zapytaj:
-
Jak myślicie, dlaczego Zbawiciel jest często przedstawiany w roli pasterza?
-
Jakie cechy Chrystusowe mogą pomóc przywódcom Kościoła w dbaniu i troszczeniu się o członków Kościoła?
-
W jaki sposób byliście błogosławieni z powodu prawdziwej miłości lub przykładu, jaki dał wam przywódca Kościoła?
Podsumuj I List Piotra 5:7–14, tłumacząc, że Piotr nauczał świętych, aby złożyli swoją wszelką troskę (zmartwienia) w ręce Zbawiciela Jezusa Chrystusa i trwali w wierze pomimo przeciwności. Piotr zapewnił ich, że jeśli to uczynią, Bóg ich wzmocni i udoskonali.
Na zakończenie zachęć uczniów, aby pokładali zaufanie i podążali za tymi, których Pan wybrał, aby dbali i troszczyli się o ich dobro duchowe.
Fragment do opanowania z pism świętych — I List Piotra 4:6
Aby zachęcić uczniów do wzięcia udziału w pracy nad zbawieniem ich przodków, przejrzyj z nimi I List Piotra 4:6, a następnie zapytaj:
-
Co możemy uczynić, aby pomóc naszym przodkom, którzy przyjęli ewangelię w świecie duchów i czekają, aż zostaną uwolnieni z więzienia duchów?
-
W jaki sposób byliście błogosławieni z powodu zajmowania się pracą nad historią rodziny i pracą świątynną za waszych przodków?
Zachęć uczniów do poszukiwania okazji, aby odnaleźć informacje o swoich przodkach w ramach pracy nad historią rodziny oraz brania udziału w obrzędach świątynnych w ich zastępstwie.
Komentarz i tło historyczne
I List Piotra 4:6. „W tym celu bowiem i umarłym głoszona była ewangelia”
Prezydent Joseph Fielding Smith udzielił następującej lekcji na temat pracy nad zbawieniem zmarłych:
„Wszyscy ci, którzy nie mieli okazji otrzymać ewangelii tu na ziemi, a którzy tam odpokutowali i przyjęli ewangelię, odziedziczą królestwo celestialne Boga. Zbawiciel rozpoczął tę wspaniałą pracę, kiedy udał się i głosił [ewangelię] duchom będącym w więzieniu, aby mogli zostać osądzeni tak, jak osoby mające ciało fizyczne (innymi słowy, aby mogli zostać osądzeni według zasad ewangelii), a następnie mogli żyć z Bogiem w duchu, dzięki pokucie i przyjęciu misji Jezusa Chrystusa, który za nich złożył swoje życie” (Doctrines of Salvation, zebr. Bruce R. McConkie, 3 tomy [1954–1956], 2:132–133).
Prezydent Lorenzo Snow także nauczał na temat głoszenia ewangelii w świecie duchów:
„Kiedy Ewangelia jest głoszona duchom w więzieniu, sukces tam odniesiony przewyższa ten, który może być osiągnięty przez starszych w tym życiu. Wierzę, że jedynie garstka z tych duchów nie przyjmie z ochotą Ewangelii, która jest im głoszona. Warunki tam panujące są tysiąc razy lepsze niż w życiu doczesnym” („Discourse by President Lorenzo Snow”, Millennial Star, 22 stycznia 1894, str. 50).