Lekcja 160

Objawienie Jana 21–22

Wprowadzenie

Jan zobaczył nowe niebo, nową ziemię i nową Jerozolimę zstępujące z niebios. Widział również, że Bóg był pośród Swego ludu, pocieszał go oraz że celestialne miasto Boga zostanie ustanowione na ziemi. Jan widział, że ci, których imiona zapisano w księdze żywota wejdą do tego miasta i będą żyć z Bogiem w chwale. Zakończył swoją wizję prośbą do Pana, by powrócił na ziemię.

Propozycje dotyczące nauczania

Objawienie Jana 21

Jan widzi nowe niebo, ziemię i celestialne miasto Boga

Poproś uczniów, aby pomyśleli o chwilach, w których doświadczyli wielkiego cierpienia lub bólu.

• Co może spowodować wielkie cierpienie lub ból? (Zapisz odpowiedzi uczniów na tablicy).

Poproś uczniów, aby, studiując Objawienie Jana 21, szukali prawdy, która może przynieść im pocieszenie w trudnych chwilach.

Wyjaśnij uczniom, że Objawienie Jana 21–22 to kontynuacja wizji wydarzeń, które nastąpią po Drugim Przyjściu Jezusa Chrystusa.

Poproś jednego z uczniów o przeczytanie na głos Objawienia Jana 21:1–2. Pozostali niech śledzą tekst i odszukają, jakie wydarzenia ujrzał Jan.

• Jakie przyszłe wydarzenia zobaczył Jan?

Poproś dwóch uczniów, aby przeczytali na głos poniższe wypowiedzi:

Wypowiedź 1.:

Kiedy Jezus Chrystus ponownie przyjdzie i rozpocznie się Milenium, ziemia zostanie przemieniona i powróci do stanu, w jakim była przed Upadkiem Adama i Ewy. Przed Upadkiem ziemia istniała w stanie terrestrialnym, rajskim. Po Milenium ziemia przejdzie w stan celestialny i będzie gotowa na obecność Boga. Być może to te zmiany widział Jan, kiedy zobaczył „nowe niebo i nową ziemię” (Objawienie Jana 21:2).

Wypowiedź 2.:

Nowa Jerozolima, którą Jan widział zstępującą z nieba, to celestialne miasto Boga. Prawdopodobnie częścią tego miasta będzie miasto Enocha, które zostało przemienione i zabrane do nieba. To „miasto święte” zstąpi i dołączy do Nowej Jerozolimy, czyli Syjonu, którą święci wybudowali na ziemi (zob. Mojżesz 7:62–64).

• Jak sądzicie, jak czuł się Jan, patrząc na te rzeczy w chwili, kiedy sam przebywał na wygnaniu za swoją wiarę w Jezusa Chrystusa?

Poproś jednego z uczniów o przeczytanie na głos Objawienia Jana 21:3–4. Pozostali niech śledzą tekst w swoich pismach świętych i wyszukają zapis o tym, co Bóg uczyni dla Swego ludu.

• Co Bóg uczyni dla Swego ludu? (Uczniowie mogą rozpoznać następującą prawdę: Bóg będzie mieszkał pośród Swego ludu, będzie go pocieszał, a ludzie nie będą już doświadczać śmierci, smutku ani bólu. Zapisz tę prawdę na tablicy).

Powróć do wypisanej na tablicy listy rzeczy, które mogą sprawić nam ból lub cierpienie.

• W jaki sposób wiedza, że Bóg pocieszy Swój lud i usunie jego cierpienia i ból może pomóc nam teraz, kiedy zmagamy się z przeciwnościami?

Możesz złożyć swoje świadectwo o tym, że Bóg ma moc, by nas pocieszyć.

Poproś jednego z uczniów o przeczytanie na głos Objawienia Jana 21:7. Pozostali niech śledzą tekst i odszukają, co Pan obiecuje ludziom, którzy wiernie pokonują próby.

• Co Pan obiecał tym, którzy pokonują przeciwności?

• Jak sądzicie, dlaczego biorąc pod uwagę to, czego dowiedzieliście się o wyzwaniach, jakie istnieją teraz i jakie będą miały miejsce przed Drugim Przyjściem, jakie przeciwności będą musieli pokonać ci ludzie?

Poproś tego samego ucznia o przeczytanie na głos Objawienia Jana 21:8. W razie konieczności wyjaśnij, że wszetecznik to osoba, która dopuszcza się współżycia seksualnego przed ślubem lub cudzołóstwa, zaś czarownik to ktoś, kto bierze udział w działaniach, których celem jest wzmocnienie wpływu złych duchów.

• Czego doświadczą ludzie, o których jest mowa w wersecie 8.? (Drugiej śmierci).

Wyjaśnij, że druga śmierć to śmierć duchowa — oddzielenie od Boga, którego po Sądzie Ostatecznym doświadczą ci, którzy celowo buntują się przeciwko światłu i prawdzie (zob. Helaman 14:16–19).

Podsumuj Objawienie Jana 21:9–21, wyjaśniając, że Jan opisał tu celestialne miasto Boga. Zobaczył on, że miasto otaczał wielki mur z 12 bramami, których pilnowało 12 aniołów.

Poproś kilkoro uczniów, aby przeczytali na głos Objawienie Jana 21:22–27. Poproś pozostałych, aby śledzili tekst i wyszukali, czego Jan dowiedział się o celestialnym mieście.

• Czego Jan dowiedział się o celestialnym mieście?

• Kto, według wersetu 27., będzie miał prawo do niego wejść? (Jedynie ci, których imiona zostały zapisane w księdze żywota Baranka).

Objawienie Jana 22

Jan kończy swoją wizję

Poproś uczniów, aby podczas studiowania Objawienia Jana 22 szukali prawdy, która powie im, jak sprawić, by ich imiona zostały zapisane w księdze żywota Baranka, aby mieli prawo wejść do celestialnego miasta.

Możesz pokazać zdjęcie tronu lub narysować go na tablicy.

Poproś któregoś z uczniów, aby podszedł do tablicy i narysował, co jeszcze oprócz tronu zobaczył Jan, podczas gdy inny uczeń będzie czytał Objawienie Jana 22:1–2.

• Co jeszcze Jan zobaczył w celestialnym mieście Boga?

Pozwól uczniowi powrócić na miejsce.

• Jak Jan opisał drzewo żywota w wersecie 2.? (Drzewo wydawało mnóstwo owoców przez cały czas, a jego liście miały moc uzdrawiania narodów).

Przypomnij uczniom, że w Księdze Mormona znajdziemy opis drzewa żywota, które widzieli Lehi oraz Nefi. Nefi dowiedział się, że zarówno drzewo, jak i źródło wody żywej to symbole Bożej miłości (zob. 1 Nefi 11:25). Napisz: Miłość Boga obok drzewa i rzeki narysowanych przez ucznia na tablicy.

• Co jest największym przejawem Bożej miłości? (Zadośćuczynienie Jezusa Chrystusa [zob. Ew. Jana 3:16; I List Jana 4:9]. Owoc drzewa może też być symbolem błogosławieństw Zadośćuczynienia).

Podsumuj Objawienie Jana 22:3–10, wyjaśniając, że oprócz wizji celestialnego miasta Jan otrzymał też świadectwo od anioła, który potwierdził przed nim, że wszystko, co zostało mu objawione, jest prawdą.

Poproś jednego z uczniów o przeczytanie na głos Objawienia Jana 22:11–13. Pozostali niech śledzą tekst w swoich pismach świętych i odszukają, co Pan uczyni, kiedy ponownie przyjdzie na ziemię.

• Co uczyni Jezus, kiedy ponownie przyjdzie na ziemię?

Poproś jednego z uczniów o przeczytanie na głos Objawienia Jana 22:14. Pozostali niech śledzą tekst i odszukają, co musimy robić, aby wolno nam było wejść do królestwa celestialnego.

• Co musimy robić, aby wolno nam było wejść do królestwa celestialnego?

Wyjaśnij, że „[mieć] prawo do drzewa żywota” oznacza bycie godnym otrzymania wszystkich błogosławieństw Zadośćuczynienia, włącznie z życiem wiecznym.

• Jaką zasadę możemy znaleźć w wersecie 14.? (Uczniowie mogą użyć innych sformułowań, lecz powinni rozpoznać następującą zasadę: Jeśli będziemy przestrzegać przykazań Pana, będziemy mogli otrzymać błogosławieństwa Zadośćuczynienia Jezusa Chrystusa i wejść do królestwa celestialnego. Wyjaśnij, że przestrzeganie Jego przykazań oznacza również przyjęcie wszystkich obrzędów koniecznych, aby wejść do królestwa celestialnego).

Wyjaśnij, że choć niektóre z błogosławieństw Zadośćuczynienia — na przykład dar zmartwychwstania — są dane wszystkim dzieciom Bożym, inne — jak na przykład życie wieczne — są dostępne tylko dla tych, którzy gorliwie starają się pokładać wiarę w Jezusie Chrystusie, dokonują pokuty i przestrzegają Jego przykazań.

Napisz na tablicy następujące pytania:

Jakie przykazania i nauki poznałeś podczas studiowania Nowego Testamentu i próbowałeś stosować w swoim życiu?

Jak starania, by zachowywać te przykazania, pomogły ci w otrzymaniu błogosławieństw od Pana i przygotować się, by powrócić do obecności Ojca w Niebie?

Zachęć uczniów, aby zastanowili się, jak odpowiedzieliby na te dwa pytania w oparciu o swoje notatki z dzienników do studiowania; rzeczy, które zaznaczali w swoich pismach świętych oraz fragmenty pism do opanowania, które studiowali w tym roku. Poproś uczniów, aby w swoich notatnikach lub dziennikach do studiowania odpowiedzieli na te pytania.

Po upływie wyznaczonego czasu poproś kilkoro z nich, aby opowiedzieli reszcie klasy, co napisali. (Przypomnij uczniom, że nie muszą dzielić się doświadczeniami, które są zbyt osobiste lub prywatne).

Podsumuj Objawienie Jana 22:15–19, wyjaśniając, że ci, którzy nie przestrzegają przykazań Pana, nie będą mogli wejść do celestialnego miasta. Jezus Chrystus złożył świadectwo, że sam dał Janowi to objawienie, zaś Jan zaprosił wszystkich, by przyszli i pili do woli ze źródła wody życia. Jan ostrzegł czytelników, aby nie zmieniali przesłania księgi, którą napisał.

Zachęć do codziennego studiowania pism świętych

Możesz zrobić niewiele rzeczy, które miałyby większy i trwalszy wpływ na życie twoich uczniów, niż sprawienie, by pokochali oni pisma święte i nauczyli się codziennie je studiować. Możesz zachęcać uczniów do codziennego systematycznego studiowania pism świętych nawet podczas przerwy w zajęciach seminarium. Zachęć uczniów, aby postawili sobie za cel przeczytanie Księgi Mormona którą w przyszłym roku będą studiować w seminarium.

Poproś jednego z uczniów o przeczytanie na głos Objawienia Jana 22:20. Pozostali niech śledzą tekst i odszukają prośbę Jana.

• O co prosił Jan?

• Jak sądzicie, dlaczego, biorąc pod uwagę to, czego nauczyliście się z księgi Objawienia, Jan tak bardzo pragnął przyjścia Pana?

Na zakończenie złóż świadectwo o prawdach, jakie znajdują się w Objawieniu Jana 21–22.

Komentarz i tło historyczne

Objawienie Jana 21:4. „[Bóg] otrze wszelką łzę”

Starszy Joseph B. Wirthlin z Kworum Dwunastu Apostołów nauczał, że w Swoim czasie Pan zastąpi cierpienia wiernych radością:

„Pan rekompensuje każdą stratę Swoim wiernym. To, co zostało odebrane temu, kto kocha Pana, będzie mu dodane na sposób Pański. Choć, być może, nie stanie się to w upragnionym przez nas czasie, wierny będzie wiedział, że każda wylana dzisiaj łza zostanie w końcu po stokroć zwrócona w formie łez radości i wdzięczności” („Będzie, co ma być, więc pokochaj to”, Ensign lub Liahona, listopad 2008, str. 28).

Objawienie Jana 22:18. „Jeżeli ktoś dołoży coś [do tych rzeczy]”

Niektórzy ludzie odrzucają Księgę Mormona i inne pisma święte, ponieważ wierzą, że Pan skończył objawiać pisma święte Swoim dzieciom. Wiele osób mylnie wykorzystuje Objawienie Jana 22:18, aby głosić, że Pan nigdy nie objawi już żadnego pisma poza Biblią oraz że na wszystkich, którzy twierdzą, że otrzymali więcej pism świętych spadną wyroki, przed którymi ostrzegał Jan. Starszy Jeffrey R. Holland z Kworum Dwunastu Apostołów wypowiedział się na temat tej błędnej interpretacji:

„Pośród praktycznie wszystkich naukowców biblijnych panuje obecnie niemal jednomyślność, że ten werset dotyczy jedynie Księgi Objawienia, a nie całej Biblii. Ci uczeni w naszych czasach przyznają, że pewna liczba ‘ksiąg’ w Nowym Testamencie została z pewnością napisana po objawieniu Jana na wyspie Patmos. Do tych ksiąg zaliczamy przynajmniej List Judy, trzy Listy Jana i prawdopodobnie całą Ewangelię Jana. Być może, zaliczyć można jeszcze więcej ksiąg.

Jednak jest prostsza odpowiedź na pytanie, dlaczego ten werset w ostatniej księdze obecnego Nowego Testamentu nie dotyczy całej Biblii. A mianowicie cała Biblia w postaci nam znanej — jako zbiór tekstów połączonych w jeden tom — nie istniała, kiedy ten werset został napisany. Przez wieki, po tym jak Jan poczynił swe zapisy, pojedyncze księgi Nowego Testamentu ukazywały się pojedynczo lub z innymi tekstami, ale prawdopodobnie nigdy nie ukazały się jako pełny zbiór. Z całego zbioru liczącego 5366 znanych greckich rękopisów Nowego Testamentu, zaledwie 35 zawiera tekst całego Nowego Testamentu, jaki obecnie znamy, a 34 rękopisy zostały opracowane po 1000 r. n.e.” („Moje słowa […] nie przeminą”, Ensign lub Liahona, maj 2008, str. 91–92).