Lekcja 6
Ew. Mateusza 1–2
Wprowadzenie
Mateusz przedstawił rodowód Jezusa Chrystusa, a anioł zwiastował Józefowi o boskim pochodzeniu Jezusa. Mędrcy ze Wschodu udali się w podróż, aby odszukać maleńkiego Jezusa i oddać Mu cześć. Józef dowiedział się we śnie, że ma udać się ze swoją rodziną do Egiptu, aby uniknąć rzezi dzieci w Betlejem, która miała się odbyć z rozkazu Heroda.
Propozycje dotyczące nauczania
Ew. Mateusza 1:1–17
Rodowód Jezusa
Pokaż zdjęcie przedstawiające twoich rodziców i poproś uczniów, aby wymienili cechy wyglądu, które po nich odziedziczyłeś. Możesz także poprosić kilkoro uczniów, aby przynieśli zdjęcia swoich rodziców i poprosić pozostałych, aby zgadli czyimi oni są rodzicami. Poproś, aby uczniowie wspólnie omówili cechy zewnętrzne, jakie odziedziczyli po swoich rodzicach (takie jak: kolor oczu, kolor włosów czy wzrost).
Kiedy uczniowie będą studiować Ew. Mateusza 1–2, poproś ich, aby odszukali prawdy o rodzicach Zbawiciela oraz cechy, jakie po nich odziedziczył. Ćwiczenie to przygotuje uczniów do zrozumienia prawd o tym, że Jezus Chrystus jest boskim Synem Ojca Niebieskiego i Marii oraz jest jedynym Jednorodzonym Ojca w ciele.
Wyjaśnij, że w Ew. Mateusza 1:1–17 wymienieni są przodkowie Zbawiciela. Wskaż, że w wersecie 1. napisano, iż Jezus Chrystus to potomek Dawida i Abrahama.
Wyjaśnij, że starotestamentowe proroctwa głosiły, iż Mesjasz będzie potomkiem Dawida (zob. II Ks. Samuela 7:12–13; Ks. Izajasza 9:5–6; Ks. Jeremiasza 23:5–6) i że w potomstwie Abrahama błogosławione będą „wszystkie narody ziemi” (I Ks. Mojżeszowa 22:18; zob. także Abraham 2:11). Mateusz chciał, aby czytelnicy wiedzieli, że Jezus wypełnił starotestamentowe proroctwa o Mesjaszu (zob. Ew. Mateusza 1:22–23; 2:5, 15, 23; 26:55–56). Zapis genealogiczny z Ew. Mateusza 1:1–17 ukazuje, że Jezus to obiecany Mesjasz i prawowity dziedzic tronu Dawida.
Poproś jednego z uczniów, aby przeczytał na głos Ew. Mateusza 1:16, a pozostałych, aby śledzili tekst i odszukali, jak nazwano Jezusa, a następnie niech opowiedzą, co znaleźli.
Wyjaśnij, że słowo Chrystus to grecka forma aramejskiego słowa Mesjasz, oznaczającego „namaszczony”.
-
Do jakiej misji został namaszczony lub innymi słowy wybrany Jezus Chrystus przed narodzeniem? (Został namaszczony przez Ojca Niebieskiego, aby był naszym „Prorokiem, Kapłanem, Królem i Wyzwolicielem” [Guide to the Scriptures: „Messiah”, adres internetowy: scriptures.lds.org; zob. także Bible Dictionary, „Anointed One”]).
Ew. Mateusza 1:18–25
Anioł przekazuje Józefowi boskie pochodzenie Jezusa
Wskaż na to, że w Ew. Mateusza 1:16 napisane jest także, iż Maria była żoną Józefa. Według tego, co podaje Ew. Mateusza 1:18, Józef i Maria byli sobie poślubieni. Oznacza to, że byli sobie przyrzeczeni, czyli zaręczeni, i według prawa byli ze sobą złączeni, ale jeszcze nie mieszkali razem jako mąż i żona. Jednakże przed ślubem Józef dowiedział się, że Maria jest w ciąży. Poproś jednego z uczniów, aby przeczytał na głos Ew. Mateusza 1:19. Pozostali niech śledzą tekst i odszukają, co Józef zamierzał zrobić.
-
Co Józef zamierzał zrobić, kiedy dowiedział się, że Maria jest w ciąży? (Wyjaśnij, że słowa: „potajemnie ją opuścić” oznaczają, że Józef chciał w tajemnicy zerwać zaręczyny, aby Maria nie została publicznie upokorzona czy nawet ukarana poprzez ukamienowanie).
-
Czego uczymy się z tego wersetu o tym, jaki był Józef?
Poproś jednego z uczniów, aby przeczytał na głos Ew. Mateusza 1:20. Pozostali niech śledzą tekst i odszukają, co stało się, kiedy Józef rozmyślał nad zerwaniem zaręczyn z Marią.
-
Dlaczego anioł powiedział Józefowi, aby nie lękał się i pojął Marię za żonę?
Aby przybliżyć uczniom znaczenie wyrażenia „z Ducha Świętego” (Ew. Mateusza 1:18, 20), poproś jednego z nich o przeczytanie następującej wypowiedzi Starszego Bruce’a R. McConkiego z Kworum Dwunastu Apostołów:
„Tak jak Jezus jest dosłownie Synem Marii, tak samo jest bezpośrednim i dosłownym potomkiem Boga, Wiecznego Ojca […]. Zdanie napisane przez Mateusza: ‘była brzemienna z Ducha Świętego’ powinno być prawidłowo przetłumaczone: ‘była brzemienna poprzez moc Ducha Świętego’ (Ew. Mateusza 1:18) […]. Alma doskonale opisuje poczęcie i narodziny Pana w proroctwie: Chrystus ‘narodzi się […] z Maryi […], i będzie ona dziewicą, cennym i wybranym naczyniem. Okryje ją moc Ducha Świętego, że pocznie i wyda na świat Syna, Syna Boga’ (Alma 7:10)” (Doctrinal New Testament Commentary, 3 tomy [1965–1973], 1:82).
-
Czego dowiadujemy się z tych nauk o pochodzeniu Jezusa? (Choć uczniowie mogą użyć innych słów, powinni rozpoznać następującą doktrynę: Jezus Chrystus jest boskim Synem Ojca Niebieskiego i Marii. Możesz zaproponować, żeby uczniowie zapisali tę doktrynę na marginesie swoich pism świętych obok Ew. Mateusza 1:18–25).
Pokaż zdjęcie swoich rodziców i opowiedz o kilku cechach, które po nich odziedziczyłeś. Poproś jednego z uczniów o przeczytanie poniższej wypowiedzi Starszego Jamesa E. Talmage’a z Kworum Dwunastu Apostołów. Poproś uczniów, aby wsłuchali się, dlaczego ważne jest zrozumienie, że Jezus jest boskim Synem Ojca Niebieskiego i Marii.
„Dziecię zrodzone z Marii zostało poczęte z Elohima, Wiecznego Ojca […]. W Jego charakterze moce Boskości przeplatać się miały ze zdolnościami i możliwościami tego, co doczesne […]. Dzieciątko Jezus miało odziedziczyć fizyczne, psychiczne i duchowe cechy, predyspozycje i moce, które charakteryzują Jego rodziców: z jednej strony nieśmiertelnego i pełnego chwały Boga, a z drugiej strony człowieka — kobietę” (Jesus the Christ, wyd. 3. [1916], str. 81).
-
Jakie cechy odziedziczył Jezus Chrystus po Swoim Ojcu? Jakie cechy odziedziczył po Swojej matce?
Wyjaśnij, że ponieważ Jezus był Synem nieśmiertelnego Ojca i śmiertelnej matki, to mógł żyć wiecznie, jeśli tylko by się na to zdecydował, albo mógł umrzeć. Ta boska natura w wyjątkowy sposób dała Mu możliwość cierpienia za nasze grzechy, śmierci na krzyżu i zmartwychwstania.
Ew. Mateusza 2:1–12
Mędrcy są pokierowani do Jezusa
Pokaż całej klasie trzy owinięte prezenty lub narysuj na tablicy obrazek je przedstawiający.
-
Kto przyniósł dary Zbawicielowi po Jego narodzinach?
Wyjaśnij, że jedynie w Ewangelii Mateusza podany jest zapis o Mędrcach. Rozdaj wszystkim pytania na kartkach lub zapisz je na tablicy. Daj uczniom kilka minut na przeczytanie pytań i zapisanie odpowiedzi.
Co wiecie na temat Mędrców?
Nowy Testament. Podręcznik dla nauczyciela seminarium — lekcja 6.
-
Skąd Mędrcy wiedzieli o narodzinach Mesjasza?
-
Dlaczego Mędrcy chcieli odszukać Mesjasza?
-
Skąd arcykapłani i uczeni w piśmie wiedzieli, gdzie urodzi się Mesjasz?
-
Co polecił Herod zrobić Mędrcom po odnalezieniu Jezusa?
-
Co zrobili Mędrcy?
© 2015 Intellectual Reserve, Inc. Wszelkie prawa zastrzeżone.
Kiedy upłynie wyznaczony czas, poproś uczniów, aby przeczytali po cichu Ew. Mateusza 2:1–12 i odszukali odpowiedzi na pytania z quizu.
Poproś kilkoro z nich, aby podzielili się tym, czego nauczyli się na temat Mędrców. Szczegóły podane w wersetach 11. i 16. sugerują, że mogły upłynąć nawet dwa lata od narodzin Jezusa do czasu, kiedy Mędrcy zostali przyprowadzeni do świętej rodziny (Mędrcy znaleźli Jezusa w domu, nie w żłobie, i było tam „dziecię”, a nie niemowlę). Wskaż, że Herod chciał, aby Mędrcy donieśli, gdzie znaleźli Mesjasza, gdyż zamierzał Go zabić (zob. Ew. Mateusza 2:13).
-
Skąd Mędrcy wiedzieli, gdzie znajduje się Mesjasz?
-
Czego możemy nauczyć się z przykładu Mędrców, którzy szukali Zbawiciela? (Uczniowie mogą udzielić różnych odpowiedzi, ale powinni rozpoznać następującą zasadę: Jeśli będziemy szczerze i pilnie szukać Zbawiciela, zostaniemy do Niego poprowadzeni).
-
W jaki sposób możemy pilnie szukać Zbawiciela?
-
Co uczynili Mędrcy, kiedy znaleźli Zbawiciela? Dlaczego? (Jednym z celów przekazania darów Zbawicielowi było oddanie Mu czci).
-
Czego możemy nauczyć się z przykładu Mędrców, którzy złożyli dary Zbawicielowi? (Uczniowie mogą użyć innych słów, ale powinni rozpoznać następującą prawdę: Możemy oddawać cześć Panu, ofiarując Mu znaczące dary).
Aby wyjaśnić uczniom, w jaki sposób możemy ofiarować znaczące dary Zbawicielowi, poproś jednego z nich, by przeczytał poniższą wypowiedź Starszego D. Todda Christoffersona z Kworum Dwunastu Apostołów:
„W starożytnych czasach, kiedy ludzie chcieli okazać Panu cześć i poszukiwali Jego błogosławieństw, często przynosili Mu dary […].
Czy w was lub w waszym życiu jest coś, co jest nieczyste lub niegodne? Kiedy się tego pozbywacie, jest to darem dla Zbawiciela. Czy w waszym życiu brakuje jakichś dobrych nawyków lub cech charakteru? Kiedy je w sobie wyrabiacie i włączacie w cechy swojego charakteru, składacie Panu dar. Czasami trudno jest tego dokonać, ale czy wasze dary nawrócenia i posłuszeństwa byłyby godnymi darami, jeśli nic by was nie kosztowały?” („Gdy się kiedyś nawrócisz”, Ensign lub Liahona, maj 2004, str. 12).
-
Jakie znaczące dary możemy dać Zbawicielowi?
Poproś uczniów, aby rozważyli słowa Starszego Christoffersona i zastanowili się, jakie w ich odczuciu dary mogą ofiarować Zbawicielowi. Daj im kartki, aby zapisali swoje przemyślenia. Poproś ich, żeby zaplanowali, w jaki sposób ofiarują te dary Jezusowi Chrystusowi.
Ew. Mateusza 2:13–23
Józef, Maria i Jezus uciekają do Egiptu
Wyjaśnij, że według tego, co podaje zapis w Ew. Mateusza 2:13–23, Herod rozgniewał się, kiedy Mędrcy „inną drogą powrócili do ziemi swojej” (Ew. Mateusza 2:12), nie powiedziawszy mu, gdzie jest Mesjasz. Chcąc zabić Mesjasza, wydał rozkaz zabicia wszystkich dzieci w wieku dwóch lat i młodszych mieszkających w Betlejem i okolicach.
Przeczytaj na głos Ew. Mateusza 2:13–14. Poproś uczniów, aby śledzili tekst i odszukali, skąd Józef wiedział, co ma zrobić, aby zapewnić bezpieczeństwo swojej rodzinie. Poproś uczniów, aby opowiedzieli o tym, co znaleźli.
-
Dokąd poszedł Józef z Marią i Jezusem?
Podsumuj Ew. Mateusza 2:15–23, wyjaśniając, że Józef, Maria i Jezus mieszkali w Egipcie do śmierci Heroda. Bóg poinstruował Józefa w snach, aby zabrał swoją rodzinę z powrotem do Izraela, gdzie osiedlili się w mieście Nazaret.
-
W jaki sposób duchowa wrażliwość Józefa pobłogosławiła życie innych ludzi?
-
Jakiej zasady możemy nauczyć się z przykładu Józefa? (Choć uczniowie mogą użyć innych słów, powinni rozpoznać następującą zasadę: Jeśli jesteśmy wrażliwi na Ducha, możemy otrzymywać objawienia i przewodnictwo).
Poproś uczniów o rozważenie, co mogą zrobić, aby byli bardziej wrażliwi na wpływ Ducha. Zachęć ich, aby działali zgodnie z każdym otrzymywanym podszeptem.
Komentarz i tło historyczne
Ew. Mateusza 1:1–17. Rodowód Jezusa
„Jezus nie był synem Józefa, ale rodowód Józefa jest także rodowodem Marii, gdyż byli kuzynami. Jezus po kądzieli miał w sobie więzy krwi Dawida, a tym samym był On prawowitym dziedzicem tronu Dawida. Jezus pochodzi z królewskiego rodu i jak to wyjaśnił Starszy James E. Talmage: ‘Jeśli Juda byłaby wolnym i niezależnym narodem, w której władzę sprawowałby prawowity monarcha, Józef, cieśla, zostałby królem; a jego prawowitym następcą byłby Jezus Nazareńczyk, Król żydowski’ [Jesus the Christ, wyd. 3. (1916), str. 87; zob. także Jesus the Christ, str. 83–86, 89–90; Bruce R. McConkie, Doctrinal New Testament Commentary, 3 tomy (1965–1973), 1:94–95]” (The Life and Teachings of Jesus and His Apostles, wyd. 2. [podręcznik Kościelnego Systemu Edukacji, 1979], str. 22).
Ew. Mateusza 1:18. „Maria została poślubiona Józefowi”
W starożytnym Izraelu małżeństwo pomiędzy młodym mężczyzną a młodą kobietą było aranżowane i uzgadniane przez głowy obu rodzin — zwykle przez ojców. Po tym, jak przyszła żona została wybrana przez ojca pana młodego lub przez głowę rodziny, rozpoczynały się negocjacje. Skupiały się głównie, ale nie tylko, na ‘wianie’, które było swego rodzaju odwrotnością posagu, jako że ojciec lub głowa rodziny pana młodego płaciła go rodzinie panny młodej. Kiedy małżeństwo zostało już uzgodnione, wesele składało się z dwóch części: zaręczyn (zwanych również poślubinami; zob. Ew. Mateusza 1:18) i ceremonii ślubnej.
W świetle prawa i religii zaręczyny były ważniejsze od następującej po nich ceremonii ślubnej, po której para zaczynała razem mieszkać. Zaręczyny uważane były za ostatnią część uroczystego przymierza. Miały moc przymierza, które miało być honorowane przez bogobojne strony (zob. I Ks. Mojżeszowa 2:24; Ks. Ezechiela 16:8; List do Efezjan 5:21–33). Mimo że zaręczone pary były w świetle prawa uważane za męża i żonę (zob. V Ks. Mojżeszowa 22:23–24), w czasie pomiędzy zaręczynami a ceremonią ślubną przestrzegano surowych zasad czystości moralnej (zob. Ew. Mateusza 1:18, 25).
Ew. Mateusza 1:18–25. Wrażliwość duchowa Józefa
Kiedy okazało się, że Maria jest w ciąży, Józef, wiedząc, że nie jest ojcem, miał kilka możliwości. Po pierwsze, mógł poddać Marię publicznej procedurze rozwodowej, która mogła zakończyć się nawet egzekucją, gdyż ludzie mogliby przypuszczać, że Maria była winna cudzołóstwa — które zgodnie z prawem Mojżesza karane było śmiercią (zob. III Ks. Mojżeszowa 20:10; Ew. Jana 8:5). Po drugie, Józef mógł w tajemnicy zerwać zaręczyny z Marią w obecności dwóch świadków. Trzecią opcją było zawarcie małżeństwa. Józef zamierzał okazać Marii łaskę i w tajemnicy zerwać umowę zaręczynową (zob. Ew. Mateusza 1:19). Jednak otrzymawszy od anioła zapewnienie, że dziecko Marii jest Synem Boga, Józef zdecydował się ją poślubić, mimo że mogło to publicznie go skompromitować i wystawić na pośmiewisko (zob. Ew. Mateusza 1:20–25; Ew. Łukasza 3:23; Ew. Jana 8:41).
„Gerald N. Lund, który został później Siedemdziesiątym, omówił wizje, które otrzymał Józef, i jego duchową wrażliwość: ‘Mateusz mówi nam, że [Józef] pochodził z rodu króla Dawida, był sprawiedliwym i rozsądnym mężczyzną, we śnie anioł powiedział mu, kim będzie Jezus, był posłuszny i nadał Jezusowi Jego imię, które oznacza zbawiciel (zob. Ew. Mateusza 1). Wiemy, że zabrał Marię do Betlejem, gdzie Jezus przyszedł na świat (zob. Ew. Łukasza 2:4–6). Niecałe dwa lata później Józef zabrał swoją rodzinę do Egiptu, by zgodnie z uzyskanym we śnie ostrzeżeniem uciec przed Herodem. W trakcie pobytu w Egipcie również za pośrednictwem snu dowiedział się, kiedy ma powrócić, a następnie udać się do Galilei (zob. Ew. Mateusza 2:13–15, 19–22). Cztery sny od Boga! Józef musiał mieć niezwykły dar wizjonera oraz wrażliwość duchową’ (Jesus Christ, Key to the Plan of Salvation [1991], str. 51–52)” (New Testament Student Manual [podręcznik Kościelnego Systemu Edukacji, 2014], str. 13–14).