Lekcja 144: I List Piotra 1–2

Lekcja 144

I List Piotra 1–2

Wprowadzenie

Piotr napisał ten list, aby wzmocnić wiarę świętych, którzy cierpieli z powodu wzmożonych prześladowań ze strony Imperium Rzymskiego. Podkreślił w swoich naukach, że święci zostali odkupieni drogocenną krwią Jezusa Chrystusa. Przypomniał im, że są ludem nabytym przez Boga i o związanym z tym ich boskim dziedzictwie. Pouczył ich, aby otwarcie czcili Boga i wytrwali w cierpieniu tak, jak to uczynił Jezus Chrystus.

Uwaga: Zapoznaj się z treścią znajdującego się na marginesie pola „Wcześniejsze przygotowania”, aby przygotować się do lekcji 149.

Propozycje dotyczące nauczania

I List Piotra 1

Piotr naucza świętych na temat dziedzictwa, które może być ich udziałem oraz o konieczności doświadczania prób

tygiel wykorzystywany do wylewania stopionego metalu

Pokaż ilustrację lub narysuj tygiel i wyjaśnij, że jest to naczynie, w którym wytapia się różne metale lub inne substancje. Proces ten polega na podgrzaniu, a następnie wytopieniu nieczystości, co w konsekwencji wzmacnia końcowy produkt.

Poproś uczniów, aby przeczytali poniższą wypowiedź Starszego M. Russell Ballarda z Kworum Dwunastu Apostołów:

„Podróżując po gminach Kościoła, dostrzegam członków Kościoła, którzy są wypróbowywani w tyglu cierpienia” („Hyrum Smith: ‘Firm As the Pillars of Heaven’”, Ensign, listopad 1995, str. 9).

Co Starszy Ballard miał na myśli, używając terminu „w tyglu cierpienia”? (Trudne próby i przeciwności losu).

Wyjaśnij, że Piotr napisał swój pierwszy list, aby wzmocnić i zachęcić świętych, którzy byli doświadczani w tyglu cierpienia. Wyjaśnij, że mniej więcej do 64 r. n.e., kiedy to Piotr napisał ten list, rząd rzymski tolerował chrześcijaństwo. Jednakże w lipcu tego roku pożar zniszczył znaczną część Rzymu. Niektórzy wpływowi Rzymianie oskarżyli chrześcijan o podłożenie ognia, co doprowadziło do wzmożonych prześladowań chrześcijan na całym terytorium Imperium Rzymskiego. Święci byli w wielu przypadkach źle traktowani także przez osoby, które wcześniej mieniły się ich przyjaciółmi lub byli ich sąsiadami.

Poproś uczniów, aby studiując I List Piotra 1–2, odszukali prawdy, które mogą nam pomóc w pozostaniu wiernymi, kiedy jesteśmy wypróbowywani w tyglu cierpienia.

Podsumuj I List Piotra 1:1–2, tłumacząc, że Piotr zwrócił się do świętych zamieszkujących rzymskie prowincje Azji Mniejszej (terytorium obecnej Turcji) i przypomniał im, że są ludem wybranym, a tym samym, jeśli pozostaną wierni, otrzymają szczególne błogosławieństwa.

Poproś jednego z uczniów o przeczytanie na głos I Listu Piotra 1:3–5. Pozostali niech śledzą tekst i odszukają, o czym Piotr przypomniał świętym, oraz niech zwrócą uwagę na to, co Piotr powiedział o Chrystusie oraz o obiecanych błogosławieństwach.

Jakie błogosławieństwa mieli otrzymać święci z powodu wierności naukom ewangelii Jezusa Chrystusa?

Poproś jednego z uczniów o przeczytanie na głos I Listu Piotra 1:6, a pozostałych o odszukanie, w jaki sposób święci zareagowali, kiedy usłyszeli o obiecanych im błogosławieństwach. Wyjaśnij, ze słowo doświadczeniami, znajdujące się w wersecie 6., oznacza próby i trudności (zob. przypis b w anglojęzycznym wydaniu pism świętych ŚwDO).

W jaki sposób zareagowali święci, kiedy usłyszeli o obiecanych im błogosławieństwach? (Wielce się uradowali).
Jakiej zasady możemy nauczyć się z wersetów 3–6? (Uczniowie powinni rozpoznać następująca zasadę: Mimo że doświadczamy prób, możemy radować się z powodu Zadośćuczynienia Jezusa Chrystusa oraz błogosławieństw, którymi Bóg obiecał nas obdarzyć).
W jaki sposób pamiętanie o błogosławieństwach, którymi Bóg obiecał nas obdarzyć, może pomóc nam odnaleźć radość pomimo doświadczanych prób?

Poproś jednego z uczniów o przeczytanie na głos I Listu Piotra 1:7–9. Pozostali niech śledzą tekst i odszukają, czego Piotr nauczał świętych na temat próby ich wiary.

Do czego, zgodnie z I Listem Piotra 1:7, Piotr porównał wypróbowaną wiarę świętych?
W jakim sensie wypróbowana wiara jest jak złoto? (Wiara, która tak jak złoto została wypróbowana, jest drogocenna. Jednakże wiara jest cenniejsza niż złoto, gdyż złoto ma jedynie doczesną wartość [zob. werset 7.], a wiara w Jezusa Chrystusa prowadzi do zbawienia [zob. werset 9.], a tym samym jej wartość jest wieczna. Ponadto złoto jest wytapiane w ogniu. Podobnie i nasza wiara w Jezusa Chrystusa jest sprawdzana i wytapiania, kiedy z wiarą przechodzimy przez próby. Zapisz tę prawdę na tablicy).

Poproś jednego z uczniów, aby przeczytał na głos następującą wypowiedź Starszego Neila L. Andersena z Kworum Dwunastu Apostołów, który wyjaśnił, w jaki sposób możemy pozostać nieugięci w chwili próby wiary:

„Jak możecie pozostać ‘[nieugięci]’ [Alma 1:25] w chwili próby wiary? Musicie zagłębić się właśnie w to, co pomogło wam zbudować jej fundament — musicie wykazywać wiarę w Chrystusa, modlić się, rozważać pisma święte, odpokutowywać, przestrzegać przykazań i służyć innym.

W obliczu próby wiary — bez względu na sytuację — nie odchodźcie od Kościoła! Oddalanie się od królestwa Boga w chwili próby wiary jest jak porzucanie bezpieczeństwa, jakie daje podziemny schron w momencie, kiedy zbliża się tornado” („Próba waszej wiary”, Ensign lub Liahona, listopad 2012, str. 40).

Do czego zachęcił nas Starszy Andersen, kiedy przechodzimy przez próbę wiary?
Dlaczego istotne jest czynienie tych rzeczy, kiedy nasza wiara jest poddawana próbie?

Wskaż, że niektórzy święci, do których napisał Piotr, w wyniku doświadczanych prześladowań religijnych byli kuszeni do porzucenia swojej wiary. Poproś uczniów, aby przeczytali po cichu I List Piotra 1:13–17 i odszukali, do czego Piotr nawoływał świętych, aby pomóc im w zachowaniu wiary podczas prób. Możesz poprosić uczniów, aby zaznaczyli to, co odnaleźli.

Do czego Piotr nawoływał świętych?
W jaki sposób rada, której udzielił Piotr, mogła pomóc świętym w zachowaniu wiary podczas prób?

Poproś jednego z uczniów o przeczytanie na głos I Listu Piotra 1:18–21. Pozostali niech śledzą tekst i odszukają dodatkowe prawdy, których Piotr nauczał świętych, aby pomóc im wytrwać w próbach zamiast porzucić posiadaną przez nich wiarę.

Jakich prawd Piotr nauczał świętych w tych wersetach? (Uczniowie mogą użyć innych słów, ale upewnij się, że dostrzegą przynajmniej jedną z następujących prawd: Zostaliśmy odkupieni drogocenną krwią Jezusa Chrystusa. Z powodu bezgrzesznego życia, jakie prowadził Jezus Chrystus, mógł zaoferować siebie jako doskonałą ofiarę za nas. Jezus Chrystus został wybrany na naszego Odkupiciela przed narodzeniem).
W jaki sposób pamiętanie o tych prawdach pomogło świętym przetrwać próby?

Aby pomóc uczniom odczuć, jak istotne są prawdy, które odszukali w I Liście Piotra 1, poproś ich, aby przypomnieli sobie sytuację, w której oni lub ktoś, kogo znają, postanowili wytrwać w danej próbie, opierając się na wierze w Jezusa Chrystusa. Poproś kilkoro uczniów, aby podzielili się swoimi doświadczeniami z resztą klasy.

Zachęć uczniów, aby rozważyli, co uczynią, aby mogli pozostać wierni, będąc wypróbowywani w tyglu cierpienia.

Podsumuj I List Piotra 1:22–25, wyjaśniając, że Piotr zachęcił świętych, aby miłowali się nawzajem i pamiętali o tym, że narodzili się na nowo, kiedy przyjęli słowo Boże, które trwa na wieki.

I List Piotra 2:1–12

Piotr kładzie nacisk na obowiązki świętych

W jakim sensie członkowie Kościoła różnią się od reszty świata?
Z jakimi trudnościami możemy się zmagać z tego powodu?

Poproś uczniów, aby podczas studiowania I Listu Piotra 2 odszukali zasadę, która wzmocni ich pragnienie, by jako członkowie Kościoła Pana odróżniali się od reszty świata.

Podsumuj I List Piotra 2:1–8, tłumacząc, że Piotr nauczał o tym, że święci są żywymi kamieniami, a Jezus Chrystus jest kamieniem węgielnym — fundamentem dla wiernych. Lecz dla tych, którzy są nieposłuszni, jest On „kamieniem, o który się potkną i skałą zgorszenia” (werset 8.), co znaczy, że Jego nauki będą dla nich trudne do przyjęcia.

Poproś jednego z uczniów o przeczytanie na głos I Listu Piotra 2:9–10. Pozostali niech śledzą tekst w swoich pismach świętych i odszukają, jakich słów użył Piotr dla określenia wiernych świętych.

Jakich słów użył Piotr dla określenia wiernych świętych?

Wskaż na to, że słowo nabyty, zawarte w wersecie 9., stanowi tłumaczenie z języka greckiego i oznacza zakupiony lub zachowany. Ma również związek z hebrajskim słowem użytym w II Ks. Mojżeszowej 19:5 i wskazuje na to, że lud przymierza jest dla Boga cennym nabytkiem, bezcennym skarbem (zob. I List Piotra 2:9, przypis f w angielskim wydaniu pism świętych ŚwDO).

W jaki sposób słowa zawarte w wersetach 9–10, którymi Piotr opisał świętych, mogły im pomóc w odnalezieniu odwagi, aby przetrwać prześladowania religijne?

Poproś jednego z uczniów o przeczytanie na głos I Listu Piotra 2:11–12. Pozostali niech śledzą tekst i odszukają, o co Piotr poprosił świętych, przypominając im, że są ludem wybranym. Wyjaśnij, że Piotr nazwał świętych „pielgrzymami” i „wychodźcami” być może dlatego, że żyli pośród ludzi, którzy różnili się od nich kulturą i wyznawaną religią, lub dlatego, że wiodąc doczesne życie, byli daleko od swojego niebiańskiego domu.

Co, zgodnie z wersetem 11., powiedział Piotr, że muszą uczynić święci, aby odróżniać się od otaczającego ich świata?
Jaki wpływ, zgodnie z wersetem 12., święci mogli wywrzeć na innych ludzi, pamiętając, że są ludem wybranym i nabytym przez Boga?
Jakiej prawdy uczymy się od Piotra na temat tego, czego Bóg wymaga od Swoich świętych? (Uczniowie powinni rozpoznać następującą prawdę: Bóg przykazuje Swoim świętym, aby odróżniali się od reszty świata, by inni widzieli ich przykład i w wyniku tego wychwalali Go).

Poproś jednego z uczniów o przeczytanie na głos następującej wypowiedzi Siostry Elaine S. Dalton, która służyła jako generalna prezydent Organizacji Młodych Kobiet:

„Jeśli waszym pragnieniem jest zmieniać świat, musicie być inne niż świat” („Teraz jest czas, by powstać i jaśnieć!”, Ensign lub Liahona, maj 2012, str. 124).

W jaki sposób podjęty przez was wybór, aby odróżniać się od reszty świata, wywarł na innych dobry wpływ lub pomógł im przyjść do Boga?

Zachęć uczniów, aby zastanowili się, co mogą uczynić, aby odróżniać się od reszty świata i być dla innych dobrym przykładem. Zachęć ich, aby postępowali zgodnie z otrzymywanymi podszeptami.

I List Piotra 2:13–25

Piotr radzi świętym, aby przetrwali cierpienie tak, jak to czynił Zbawiciel

Podsumuj I List Piotra 2:13–18, wyjaśniając, że Piotr nauczał świętych, aby przestrzegali obowiązujących praw i byli posłuszni lokalnym władzom (w tym także cesarzowi rzymskiemu, który podburzał innych do prześladowania chrześcijan; zob. także NiP 58:21–22). Piotr zachęcił tych, którzy będąc sługami, wiele cierpieli, aby znosili to z cierpliwością i pamiętali, że Bóg ma nad nimi pieczę.

Poproś jednego z uczniów o przeczytanie na głos I Listu Piotra 2:19–20. Pozostali niech śledzą tekst w swoich pismach świętych i odszukają radę, jakiej Piotr udzielił świętym dotyczącą tego, jak wytrwać w cierpieniach.

Jakiej rady Piotr udzielił świętym dotyczącej tego, jak wytrwać w cierpieniach?

Poproś uczniów o przeczytanie po cichu I Listu Piotra 2:21–25 i odszukanie tego, jak Piotr opisał sposób, w jaki Jezus Chrystus reagował na prześladowania.

W jaki sposób Jezus Chrystus reagował na prześladowania?
Podajcie powód, dla którego Zbawiciel, zgodnie z tym, co napisano w wersecie 21., cierpiał za z nas?
Jaką prawdę możemy odnaleźć w wersetach 21–25 na temat przetrwania prób? (Uczniowie powinni rozpoznać następującą prawdę: Możemy naśladować Zbawiciela i cierpliwie przetrwać próby).

Podziel się swoim świadectwem o Zbawicielu i zachęć uczniów, aby zastanowili się, co mogą uczynić, aby pilniej Go naśladować i cierpliwie przetrwać próby.

Komentarz i tło historyczne

I List Piotra 1:6–8. „Ażeby wypróbowana wiara wasza okazała się […] ku chwale i czci, i sławie”

Starszy Orson F. Whitney z Kworum Dwunastu Apostołów nauczał na temat skutków cierpienia, jakiego doświadczamy w tym życiu:

„Żaden ból, jaki znosimy, żadna próba, przez którą przechodzimy, nie jest na próżno. Służą naszej nauce i rozwojowi takich cech, jak cierpliwość, wiara, odwaga i pokora. Wszystko, przez co przechodzimy, i wszystko, co przetrwamy, szczególnie to, co przetrwamy z cierpliwością, ukształtuje nasz charakter, oczyści nasze serca, powiększy naszą duszę i uczyni nas bardziej wrażliwymi i miłosiernymi, bardziej godnymi, aby nazywać się dziećmi Boga […]; to przez smutek i cierpienie, trudy i zmartwienia zyskujemy wiedzę, po jaką przyszliśmy na ten świat i która upodobni nas do naszego Ojca i Matki w niebie” (w: Spencer W. Kimball, Faith Precedes the Miracle [1972], str. 98).

I List Piotra 2:18–25. Jezus Chrystus stanowi dla nas przykład tego, jak powinniśmy radzić sobie z cierpieniem

Starszy Alexander B. Morrison, Siedemdziesiąty, nauczał:

„Piotr, wielki apostoł, który sam doświadczył męczeńskiej śmierci (zob. Ew. Jana 21:18–19), dostrzegł, że boską cechą jest cierpliwe cierpienie na podobieństwo Chrystusa, lecz dana nam jest znikoma chwała, kiedy cierpimy [z powodu] swoich własnych grzechów. Napisał on: ‘Albowiem to jest łaska, jeśli ktoś związany w sumieniu przed Bogiem znosi utrapienie i cierpi niewinnie. Bo jakaż to chluba, jeżeli okazujecie cierpliwość, policzkowani za grzechy? Ale, jeżeli okazujecie cierpliwość, gdy za dobre uczynki cierpicie, jest to łaska u Boga’ (I List Piotra 2:19–20). Jeśli wytrwamy w niezasłużonym cierpieniu, rozwiniemy w sobie cechy Chrystusowe, które udoskonalą nasza duszą i zbliżą nas do Niego” (Feed My Sheep: Leadership Ideas for Latter-day Shepherds [1992], str. 166).