Lekcja 70

Ew. Jana 10

Wprowadzenie

Jezus nauczał, że jest Dobrym Pasterzem i że złoży życie w ofierze za Swoje owce. Złożył także świadectwo, że Ojciec Niebieski dał Mu moc nad śmiercią. Niektórzy ludzie oskarżyli Go o bluźnierstwo, ponieważ głosił, że jest Synem Boga.

Propozycje dotyczące nauczania

Ew. Jana 10:1–24

Jezus naucza, że jest Dobrym Pasterzem i że złoży życie w ofierze za Swój lud

Poproś jednego z uczniów, aby stanął przed klasą. Przewiąż mu oczy, a następnie zbierz kilka egzemplarzy pism świętych, w tym i jego egzemplarz. Poproś go, aby dotknął każdego z nich i postarał się odgadnąć, który egzemplarz pism świętych należy do niego. Następnie zapytaj:

• Dlaczego potrafiłeś (lub nie potrafiłeś) rozpoznać swoich pism świętych?

• Jeśli poprosiłbym cię, abyś dotknął twarzy swoich kolegów, czy mógłbyś ich w ten sposób rozpoznać? (To pytanie czysto hipotetyczne).

Poproś go, aby zdjął z oczu przepaskę i powrócił na swoje miejsce. Wyjaśnij, że pewnego razu pasterz na Bliskim Wschodzie został zapytany o to, jak dobrze znał swoje owce. Odpowiedział: „Jeśli zawiązano by mi oczy i przyprowadzono do mnie którąkolwiek z moich owiec i pozwolono, bym jedynie dotknął jej głowy, wiedziałbym od razu, czy jest moja, czy też nie” (G.M. Mackie, Bible Manners and Customs [brak daty wydania], str. 35).

• Co musielibyście zrobić, gdybyście byli pasterzami, aby znać swoje owce tak dobrze, jak pasterz z powyższego cytatu?

Poproś uczniów, aby przeczytali po cichu Ew. Jana 10:14 i odszukali, jak nazwał się Jezus Chrystus. Niech opowiedzą o tym, co znaleźli. Zapisz na tablicy następujące zdanie: Jezus Chrystus jest Dobrym Pasterzem.

• Jak myślicie, dlaczego „Dobry Pasterz” jest odpowiednim tytułem dla Zbawiciela?

Zachęć uczniów, aby studiując Ew. Jana 10, szukali prawd, które nauczają nas na temat tego, w jakim sensie Zbawiciel jest Dobrym Pasterzem.

Aby pomóc uczniom w zrozumieniu kulturowego tła Ew. Jana 10:1–5, wyjaśnij, że w czasach Zbawiciela, pasterze w ciągu dnia prowadzili swoje owce do wodopoju i na pastwisko oraz zapewniali im schronienie. W nocy zaś kilkoro pasterzy gromadziło swoje stada we wspólnej owczarni. Owczarnię stanowiła jaskinia lub zagroda, której zbudowane z kamienia ściany były uwieńczone ostrymi cierniami, co zabezpieczało owce przed dzikimi zwierzętami.

Pomaganie uczniom w zrozumieniu kulturowego tła danego fragmentu

Autorzy pism świętych pisali pod natchnieniem Ducha Świętego, lecz słowa oraz metafory, których używali, były powiązane z kulturą, w której żyli. Przybliżając uczniom ówczesne podłoże kulturowe, wyjaśniasz zawarte w pismach świętych metafory, nauki, doktryny i zasady, czym sprawiasz, że uczniowie pogłębiają swoje zrozumienie na ich temat.

Podziel uczniów na pary. Poproś każdą z par, aby przeczytała na głos Ew. Jana 10:1–5 i odszukała to, co czyni dobry pasterz. Po upływie wyznaczonego czasu poproś kilkoro uczniów, aby podzielili się tym, co znaleźli. Zapisz ich odpowiedzi na tablicy pod nagłówkiem Jezus Chrystus jest Dobrym Pasterzem. (Odpowiedzi mogą być następujące: Wchodzi przez główne drzwi, woła owce po imieniu, kroczy przed swoimi owcami).

• W jaki sposób, zgodnie z wersetem 3., pasterz wyprowadzał swoje owce z owczarni?

• Dlaczego, zgodnie z wersetami 4–5, owce podążały jedynie za swoim pasterzem?

• Jak Zbawiciel nazwał tych, którzy starali się wejść do owczarni inaczej niż przez drzwi?

Wyjaśnij, że faryzeusze byli pośród grupy ludzi, do których zwracał się Jezus (zob. Ew. Jana 9:41).

• W jakim sensie można przyrównać faryzeuszy do złodziei, zbójców i obcych w owczarni?

Poproś uczniów, aby przeczytali po cichu Ew. Jana 10:6 i odszukali, w jaki sposób faryzeusze zareagowali na nauki Zbawiciela. Niech uczniowie opowiedzą, co znaleźli.

Wyjaśnij, że w Ew. Jana 10:7–16 zapisano, iż Zbawiciel dalej nauczał na temat różnic pomiędzy Nim a faryzeuszami. Poproś jednego z uczniów o przeczytanie na głos wersetów 7–10, w tym Joseph Smith Translation [Tłumaczenia Józefa Smitha] znajdującego się w wersecie 8., przypisie a w anglojęzycznym wydaniu pism świętych ŚwDO. Poproś pozostałych, aby śledzili tekst i zwrócili uwagę na nauki Jezusa zawarte w tych wersetach.

• Jakie dodatkowe informacje na temat złodziei odnajdujemy w Joseph Smith Translation [Tłumaczeniu Józefa Smitha] werset 8.?

• Co, według was, miał na myśli Zbawiciel, kiedy powiedział: „Ja jestem drzwiami” (wersety 7. i 9.)?

Wyjaśnij, że „pasterze stali przy bramie do owczarni i oglądali każdą wchodzącą owcę, i jeśli była taka potrzeba, opatrywali jej rany. Po tym, jak owce zostały zgromadzone w owczarni z powodu zbliżającej się nocy, pasterze zwykle spali przy bramie, zagradzając drogę i tym samym uniemożliwiając drapieżnikom lub złodziejom wejście do owczarni” (New Testament Student Manual [podręcznik Kościelnego Systemu Edukacji, 2014], str. 231–232).

• W jakim sensie to, co robili ci pasterze, jest podobne do tego, co czyni dla nas Zbawiciel?

• W jaki sposób Zbawiciel zapewnia tym, którzy za nim podążają, obfite życie (Ew. Jana 10:10)?

Poproś jednego z uczniów przeczytanie na głos Ew. Jana 10:11–15. Poproś pozostałych, aby śledzili tekst i odszukali, co jeszcze, według Zbawiciela, czynili dobrzy pasterze. Podkreśl, że najemnik to osoba, której główną motywacją do pracy jest otrzymanie wynagrodzenia.

Poproś kilkoro uczniów, aby podeszli do tablicy i pod nagłówkiem Jezus Chrystus jest Dobrym Pasterzem napisali dodatkowe informacje na temat Dobrego Pasterza. (Odpowiedzi mogą być następujące: Kładzie swoje życie za Swoje owce; zna Swoje owce, i one Go znają).

• Co jest gotowy uczynić pasterz, a czego nie zrobi najemnik?

• Jakiej prawdy na temat Zbawiciela uczymy się z tych wersetów? (Uczniowie mogą użyć innych słów, ale upewnij się, że rozpoznali następującą prawdę: Jezus Chrystus, będąc Dobrym Pasterzem, zna każdego z nas i złożył za nas Swoje życie. Zapisz tę prawdę na tablicy pod nagłówkiem Jezus Chrystus jest Dobrym Pasterzem).

Przypomnij uczniom pasterza z Bliskiego Wschodu, który bardzo dobrze znał każdą ze swoich owiec.

• Jak myślicie, jak dobrze Zbawiciel zna każdego z was?

• W jaki sposób to, jak żyjecie każdego dnia, wpływa na wasze zrozumienie, że Zbawiciel zna was osobiście i chętnie oddał za was Swoje życie?

Wyjaśnij, że po tym, jak Zbawiciel nauczał, iż jest gotów złożyć za nas Swoje życie, dodał, że uczyni coś jeszcze. Poproś jednego z uczniów o przeczytanie na głos Ew. Jana 10:16. Poproś pozostałych, aby odszukali, co jeszcze uczyni Zbawiciel — według tego, co sam powiedział — dla Swoich owiec (mając tu na myśli Jego lud).

• Co jeszcze uczyni Zbawiciel dla Swoich owiec?

• Co werset ten mówi na temat miejsca pobytu owiec Zbawiciela?

Wyjaśnij, że Zbawiciel nauczał Żydów w Jerozolimie, że odwiedzi Boże dzieci mieszkające w innych krajach, będzie nauczać je ewangelii i przyprowadzi do Swojego stada (Swojego Kościoła). Wyjaśnij, że Księga Mormona pomaga w zrozumieniu tego wersetu.

Poproś kilkoro uczniów, aby po kolei czytali na głos następujące fragmenty: 3 Nefi 15:15–17, 21; 16:1–3. Możesz zaproponować uczniom, aby zapisali te wersety, jako odnośnik na marginesie swoich pism świętych obok Ew. Jana 10:16 lub podkreślili werset 16., przypis a, który znajduje się w anglojęzycznym wydaniu pism świętych ŚwDO.

• W jaki sposób wersety te przybliżają nam Ew. Jana 10:16? (Wyrażenie: „inne owce” dotyczy Nefitów oraz zagubionych plemion, a nie ludzi innych narodów).

Poproś uczniów, aby przeczytali Ew. Jana 10:17–18 i odszukali doktrynę o Zbawicielu. Poproś, aby opowiedzieli, co znaleźli. (Choć uczniowie mogą użyć innych słów, powinni rozpoznać następującą doktrynę: Jako dosłowny Syn Boga, Jezus Chrystus posiadał moc, by złożyć Swoje życie, a następnie je odzyskać. Zachęć uczniów, aby zaznaczyli w tych wersetach słowa, w których zawarta jest ta doktryna).

• Dlaczego Zbawiciel był w stanie umrzeć, a następnie powstać z martwych? (Po swojej ziemskiej matce, Marii, Jezus odziedziczył śmiertelność, w tym zdolność do zaznania śmierci. Po swoim Ojcu, Elohimie, odziedziczył nieśmiertelność i moc, by żyć wiecznie. Odziedziczył więc zdolność, by umrzeć oraz by powstać z martwych, co było niezbędne do dokonania Zadośćuczynienia. [Zob. lekcja na temat Ew. Mateusza 1–2]).

Podsumuj Ew. Jana 10:19–24, tłumacząc, że kiedy Zbawiciel nauczał tych rzeczy, pośród ludzi nastąpił rozłam z powodu ich opinii na temat Jezusa. Podeszli do Jezusa w świątyni i starali się Go przekonać, aby ogłosił. że naprawdę jest Chrystusem.

Ew. Jana 10:25–42

Jezus ogłasza, że jest Synem Bożym

Poproś innego ucznia, aby wyszedł na środek klasy. Przewiąż mu oczy, a następnie poproś pozostałych uczniów, aby mówili po kolei konkretne słowo (np. „pasterz”). Poproś tego ucznia, aby wsłuchiwał się w wypowiadane przez pozostałych słowa i określił, czy jest w stanie rozpoznać po głosie, kto w danej chwili mówi.

• Dlaczego niektóre głosy łatwiej jest odróżnić od innych?

Poproś go, aby zdjął przepaskę z oczu i powrócił na swoje miejsce. Poproś jednego z uczniów o przeczytanie na głos Ew. Jana 10:25–30. Pozostali niech śledzą tekst i odszukają, w jaki sposób Zbawiciel odpowiedział na prośbę ludzi, którzy oczekiwali potwierdzenia, że jest Chrystusem.

• W jaki sposób Zbawiciel opisał Swoje owce? (Owce należące do Zbawiciela, słuchają Jego głosu i podążają za Nim).

• Co, zgodnie z wersetem 28., otrzymają ci, którzy słuchają głosu Zbawiciela i za Nim podążają?

• Jakiej zasady możemy się nauczyć z tych wersetów? (Uczniowie mogą zdefiniować różne zasady, ale upewnij się, że wiedzą, iż jeśli poznamy głos dobrego pasterza i za Nim podążymy, On poprowadzi nas ku życiu wiecznemu. Zapisz tę zasadę na tablicy pod nagłówkiem: Jezus Chrystus jest Dobrym Pasterzem. Możesz zaproponować, żeby uczniowie zapisali tę zasadę na marginesie swoich pism świętych obok Ew. Jana 10:27–28).

Przypomnij klasie przykład drugiego ucznia z opaską na oczach oraz jego umiejętności, by rozpoznać głosy kolegów.

• W jaki sposób możemy lepiej poznać głos Zbawiciela? (Zob. także NiP 18:34–36).

• Co zrobiliście, aby lepiej poznać głos Zbawiciela?

• W jaki sposób możemy okazać, że naśladujemy Zbawiciela?

Daj uczniom trochę czasu na zastanowienie się, w jaki sposób mogą uważniej słuchać głosu Zbawiciela i za Nim podążać. Poproś ich, aby w swoich dziennikach do studiowania zapisali (1) cel, by uważniej wsłuchiwać się w głos Zbawiciela i konkretne sposoby, w jakie mogą to zrobić, lub (2) cel, by zawsze podążać za Jego głosem oraz sposób, w jaki to uczynią.

Podsumuj Ew. Jana 10:31–42, tłumacząc, że po tym, jak Zbawiciel zaświadczył, że On i Jego Ojciec stanowią jedność, przywódcy żydowscy pragnęli Go ukamienować, oskarżając o bluźnierstwo. Jednakże Zbawiciel odpowiedział na ich oskarżenia, cytując Ks. Psalmów 82:6: „Wyście bogami i wy wszyscy jesteście synami Najwyższego”. Następnie zapytał Żydów, dlaczego oskarżyli Go o bluźnierstwo, jeśli oświadczył, że jest Synem Boga, gdyż tak, jak mówią pisma święte, wszyscy jesteśmy dziećmi Boga i sami możemy stać się bogami.

Na zakończenie złóż świadectwo o prawdach i zasadach nauczanych w Ew. Jana 10, oraz zachęć uczniów do ich stosowania.

Komentarz i tło historyczne

Ew. Jana 10:30. „Ja i Ojciec jedno jesteśmy”

Starszy Jeffrey R. Holland z Kworum Dwunastu Apostołów wyjaśnił znaczenie oświadczenia złożonego przez Zbawiciela, że jest On jednością ze Swoim Ojcem:

„Naszą pierwszą i najważniejszą zasadą wiary w Kościele Jezusa Chrystusa Świętych w Dniach Ostatnich jest twierdzenie: ‘Wierzymy w Boga, Wiecznego Ojca, w Jego Syna, Jezusa Chrystusa, i w Ducha Świętego’ [Zasady Wiary 1:1]. Wierzymy, że te trzy boskie osoby, stanowiące jedną Boską Trójcę, są zjednoczone w celu, w sposobie zachowania, w świadectwie, w misji. Wierzymy, że są przepełnione tym samym bożym poczuciem miłosierdzia i miłości, sprawiedliwości i łaski, cierpliwości, przebaczenia i odkupienia. Myślę, że właściwe będzie, jeśli powiem, iż wierzymy, że są Oni jednością w każdym znaczącym i wiecznym aspekcie, jaki można sobie wyobrazić, za wyjątkiem przekonania, że są trzema osobami połączonymi w jedną istotę — pogląd trynitarian nigdy nie znalazł odzwierciedlenia w pismach świętych, ponieważ nie jest prawdą” („Jedyny Prawdziwy Bóg i Jezus Chrystus, którego posłał”, Ensign lub Liahona, listopad 2007, str. 40).

Starszy B. H. Roberts z Prezydium Siedemdziesiątych wyjaśnia nam logikę użytą przez Zbawiciela, obalając słowa faryzeuszy, którzy oskarżyli Go o bluźnierstwo:

„Należy zauważyć, że w rozmowie, kiedy Jezus został oskarżony o przedstawianie siebie jako Boga, nie zaprzeczył tym słowom, lecz przeciwnie, zwrócił uwagę [faryzeuszy] na fakt, że Bóg, dając prawo Izraelowi, zwrócił się do niektórych tymi słowy: ‘Wyście bogami’. Dlaczego więc, kiedy Jezus argumentował, że ci, którzy otrzymali słowo Boże i zostali w nim nazwani Bogami zgodnie z prawem żydowskim, a pismo święte, w którym te słowo zostało dane, nie mogło zostać podważone, tzn. nie można było zaprzeczyć zawartej w nim prawdzie [oświadczyć, że jest ona nieprawdziwa lub błędna], Żydzi narzekali, że On, czyli Chrystus, który został uświęcony przez Boga Ojca, nazwał siebie Synem Boga?” (New Witnesses for God, 3 tomy [1909–1911], 1:465–466).

Ew. Jana 10:27. „Owce moje głosu mojego słuchają i […] idą za mną”

Prezydent Harold B. Lee nauczał, że na wiele różnych sposobów możemy usłyszeć głos Zbawiciela:

„Jeśli żyjemy w godny sposób, to Pan nas poprowadzi — ujrzymy Go osobiście, usłyszymy Jego głos, odczujemy Go w naszym umyśle lub poprzez uczucia w sercu i w duszy. Och, jakże wdzięczni powinniśmy być, jeśli dany zostanie nam przez Pana sen, w którym zostanie nam objawione piękno wieczności lub ostrzeżenie i kierownictwo, które przyniesie nam wyjątkowe pocieszenie. Jeśli więc będziemy żyć w taki sposób, Pan poprowadzi nas ku naszemu zbawieniu i dla naszego dobra” (Teachings of Presidents of the Church: Harold B. Lee [2000], str. 51–52).

Starszy Joseph B. Wirthlin z Kworum Dwunastu Apostołów nauczał, w jaki sposób możemy naśladować Zbawiciela:

„Jak pójść za Zbawicielem? Przez ćwiczenie wiary. Przez uwierzenie Jemu. Przez wiarę w naszego Ojca w Niebie. Przez uwierzenie, że Bóg przemawia w dzisiejszych czasach do ludzi na ziemi.

Idziemy za Zbawicielem, pokutując za nasze grzechy, doświadczając smutku z ich powodu i odrzucając je.

Idziemy za Zbawicielem, wchodząc w wody chrztu i otrzymując odpuszczenie swoich grzechów, otrzymując dar Ducha Świętego i pozwalając, by Jego wpływ inspirował nas, dawał nam wskazówki, prowadził i pocieszał nas.

Jak pójść za Zbawicielem? Będąc Mu posłusznym. On i nasz Ojciec Niebieski dali nam przykazania — nie po to, by karać czy dręczyć nas — ale by pomóc nam zaznać pełni radości zarówno w tym życiu, jak w wieczności, która przyjdzie, w światach bez końca” („Pójdźcie za mną”, Liahona, lipiec 2002, str. 17).