Lekcja 39
Ew. Marka 9:1–29
Wprowadzenie
Jezus został przemieniony w obecności Piotra, Jakuba i Jana. Następnie nauczał ich o Janie Chrzcicielu, który pełnił rolę Eliasza, by przygotować drogę Mesjaszowi. Po powrocie Jezusa do uczniów pewien mężczyzna poprosił Go, by wypędził złego ducha z jego syna. Jezus wypędził demona i nauczał Swych uczniów o potrzebie modlitwy i postu.
Propozycje dotyczące nauczania
Ew. Marka 9:1–13
Jezus zostaje przemieniony w obecności Piotra, Jakuba i Jana i naucza o Eliaszu
Poproś kilkoro ochotników, aby wyszli na środek sali i krótko zademonstrowali jakieś ćwiczenie, które wzmacnia siłę fizyczną.
-
Dlaczego chcemy i powinniśmy wzmacniać naszą siłę fizyczną?
-
Pod jakimi względami siła fizyczna przypomina siłę duchową lub wiarę w Jezusa Chrystusa?
-
W jakich sytuacjach nasza wiara w Jezusa Chrystusa może zostać poddana próbie i potrzebować wzmocnienia? (Zapisz odpowiedzi uczniów na tablicy).
Poproś uczniów, aby w trakcie studiowania Ew. Marka 9:1–29 wyszukali prawdy, które mogą im pomóc wzmocnić wiarę w Jezusa Chrystusa.
Podsumuj Ew. Marka 9:1–13, wyjaśniając, że fragment ten zawiera opis przemienienia Jezusa w obecności Piotra, Jakuba i Jana na Górze Przemienienia. Podaje on również, że Jezus nauczał Swoich Apostołów, iż Jan Chrzciciel wypełnił rolę Eliasza, o którym wspominały wcześniejsze proroctwa, czyli kogoś, kto przygotowuje drogę na przyjście Zbawiciela (zob. Joseph Smith Translation, Mark 9:10 [Ew. Marka 9:12, przypis a w anglojęzycznym wydaniu pism świętych ŚwDO]).
Ew. Marka 9:14–29
Jezus wypędza złego ducha z epileptyka
Poproś jednego z uczniów o przeczytanie na głos Ew. Marka 9:14–15. Niech reszta śledzi tekst w swoich pismach i wyszuka sytuację, którą Zbawiciel zastał, gdy zszedł z góry do Swoich uczniów. Poproś ich, aby opowiedzieli o tym, co znaleźli.
Poproś jednego z uczniów, aby odczytał słowa Zbawiciela, a innego, by przeczytał słowa ojca z historii podanej w Ew. Marka 9:16–24 (możesz wyznaczyć im te role przed zajęciami i poprosić ich, żeby wcześniej znaleźli właściwe wersety). Sam możesz odegrać rolę narratora lub poprosić o to kolejnego ucznia. Poproś wyznaczone osoby, aby odczytały swoje role z Ew. Marka 9:16–18. Pozostali uczniowie niech śledzą tekst w swoich pismach i odszukają, o co ojciec prosił uczniów Zbawiciela.
-
O co ojciec prosił dla syna? (Możesz wyjaśnić, że jego syn był opętany przez złego ducha, który sprawiał, że był niemy i głuchy [zob. Ew. Marka 9:17, 25] oraz powodował inne dolegliwości. Za każdym razem, gdy duch pochwycił chłopca, wpadał on w konwulsje, toczył pianę z ust, zgrzytał zębami, a jego ciało sztywniało).
Poproś uczniów, aby wyobrazili sobie, że znajdują się w sytuacji tego ojca i zastanowili się, jaki wpływ na wiarę w Zbawiciela i w Jego moc miałby fakt, że uczniowie nie byli w stanie uzdrowić ich syna.
Poproś wyznaczonych uczniów, aby dalej czytali swoje role z Ew. Marka 9:19–22. Niech reszta śledzi tekst w swoich pismach i wyobrazi sobie, jakich uczuć musiał doświadczać ojciec chłopca podczas rozmowy ze Zbawicielem.
-
Jak myślicie, jakich uczuć musiał doświadczać ojciec chłopca podczas rozmowy ze Zbawicielem?
Poproś jednego z uczniów o przeczytanie na głos poniższej wypowiedzi Starszego Jeffreya R. Hollanda z Kworum Dwunastu Apostołów. Reszta niech wysłucha, w jaki sposób Starszy Holland pogłębił nasze zrozumienie uczuć i próśb ojca tego chłopca.
„Bez cienia innej nadziei ten ojciec potwierdza swą wiarę i błaga Zbawiciela świata: ‘Jeżeli [Ty] coś możesz, zlituj się nad nami i pomóż nam’ [Ew. Marka 9:22; kursywa dodana]. Nie jestem w stanie czytać tych słów, nie roniąc łez. Zaimek nam został celowo użyty w liczbie mnogiej. Ten człowiek tak naprawdę mówi: ‘Nasza cała rodzina cię błaga. Nasz bój nie ma końca. Jesteśmy wyczerpani. Nasz syn rzuca się w wodę. Rzuca się w ogień. Jest w ciągłym niebezpieczeństwie, a my ciągle się o niego boimy. Nie wiemy, do kogo innego się zwrócić. Czy Ty możesz nam pomóc? Będziemy wdzięczni za cokolwiek, co możesz zrobić — za ułamek błogosławieństwa, za światełko nadziei, za częściowe podźwignięcie brzemienia, z którym matka tego chłopca zmaga się na co dzień’” („Wierzę”, Ensign lub Liahona, maj 2013, str. 93).
Poproś ucznia, któremu wyznaczyłeś rolę Zbawiciela, żeby przeczytał na głos Ew. Marka 9:23. Pozostali niech śledzą tekst w swoich pismach i odszukają, czego Zbawiciel nauczył ojca tego chłopca.
-
W kim miał pokładać wiarę ojciec chłopca?
-
Jakiej zasady Zbawiciel nauczył tego ojca? (Uczniowie mogą to inaczej ująć, ale upewnij się, że rozumieją następującą prawdę: Jeśli będziemy wierzyć w Jezusa Chrystusa, wszystko będzie dla nas możliwe. Możesz ich zachęcić, aby zaznaczyli w wersecie 23. słowa, które zawierają tę zasadę).
Zwróć uwagę uczniów na to, że słowo „wszystko” odnosi się do wszelkich prawych błogosławieństw, które są zgodne z Bożą wolą, celami i planem.
-
W jaki sposób wiara w prawdziwość tej zasady może pomóc osobie, która zmaga się z trudnościami, które wydają się niemożliwe do pokonania?
Poproś ucznia, któremu wyznaczyłeś rolę ojca, żeby przeczytał na głos Ew. Marka 9:24. Niech klasa śledzi tekst w swoich pismach i odnajdzie, jak zareagował on na zasadę, której nauczył go Zbawiciel.
-
Jak opisalibyście wiarę tego ojca w tym momencie?
Poproś uczniów, aby zwrócili uwagę na obie części odpowiedzi ojca. Poproś jednego z nich o przeczytanie poniższej wypowiedzi Starszego Jeffreya R. Hollanda. Resztę poproś, by przysłuchała się, w jaki sposób deklaracja ojca ilustruje, co możemy czynić w chwilach „niedowiarstwa”, czyli w okresach zwątpienia i gdy ogarnia nas strach.
„Ojciec w obliczu próby wiary najpierw wyraża swą siłę, a dopiero później przyznaje, że jest ona ograniczona. Najpierw twierdząco i bez wahania oświadcza: ‘Wierzę’. Wszystkim, którzy pragną większej wiary mówię: pamiętajcie tego mężczyznę! W chwili trwogi czy zwątpienia bądź w trudnych czasach stójcie twardo na ziemi, którą już zdobyliście, nawet jeśli jest to mały skrawek. W trakcie wzrostu, którego wszyscy musimy doświadczyć w życiu doczesnym, duchowy odpowiednik cierpienia tego chłopca lub rozpaczy jego ojca dosięgnie nas wszystkich. Kiedy nadejdą te chwile i pojawią się problemy, których rozwiązanie nie jest od razu widoczne, trzymajcie się kurczowo tego, co już wiecie i mocno trwajcie, aż otrzymacie więcej wiedzy” („Wierzę”, str. 93–94).
-
Czego możemy nauczyć się od ojca chłopca o tym, co możemy czynić w chwilach, gdy brakuje nam wiary? (Kiedy uczniowie udzielą odpowiedzi, napisz na tablicy następujące zdanie do uzupełnienia: Jeśli będziemy trzymać się tego, w co wierzymy…).
-
Czego możemy nauczyć się o tym, jak radzić sobie z niedowiarstwem z drugiej części wypowiedzi ojca w wersecie 24.? (Kiedy uczniowie udzielą odpowiedzi, do zdania na tablicy dodaj następujący zwrot: i zwracać do Pana o pomoc, …).
Poproś jednego z uczniów o przeczytanie na głos Ew. Marka 9:25–27. Pozostali niech śledzą tekst w swoich pismach i odszukają, co Zbawiciel uczynił w odpowiedzi na prośbę ojca chłopca.
-
Co Zbawiciel uczynił w odpowiedzi na prośbę ojca chłopca?
-
W jaki sposób dokończylibyście zdanie na tablicy w oparciu o to, czego nauczyliście się z tej historii? (Kiedy uczniowie udzielą odpowiedzi, uzupełnij zdanie na tablicy tak, żeby przekazywało następującą zasadę: Jeśli będziemy trzymać się tego, w co wierzymy, i zwracać się do Pana o pomoc, wzmocni On naszą wiarę).
Wskaż na wypisane na tablicy przykłady sytuacji, które omawialiście na początku lekcji:
-
Jak ta zasada odnosi się do tych sytuacji?
-
W jakich sytuacjach Pan pomógł wam lub waszym znajomym w chwilach zwątpienia dzięki temu, że trzymaliście się wiary i zwracaliście się do Niego o pomoc? (Możesz także podzielić się swoim doświadczeniem).
Zachęć uczniów, żeby stosowali tę zasadę, gdy brakuje im wiary.
Przypomnij im, że na początku ojciec przyprowadził chłopca do uczniów Jezusa, żeby go uzdrowili. Poproś uczniów, aby wyobrazili sobie, że to oni są tymi uczniami.
-
Co byście czuli i myśleli w sytuacji, gdy nie udało się wam wypędzić z chłopca złego ducha?
Poproś jednego z uczniów o przeczytanie na głos Ew. Marka 9:28, a pozostałych o odszukanie pytania, jakie uczniowie zadali Jezusowi.
-
Jakie pytanie uczniowie zadali Jezusowi?
Poproś uczniów, żeby przejrzeli Ew. Marka 9:19 i odszukali, w jaki sposób Zbawiciel opisał obecnych wówczas ludzi, w tym również Swoich uczniów. (Byli „bez wiary”). Wyjaśnij, że zwrot bez wiary odnosi się tutaj do braku wiary w Jezusa Chrystusa. Wiara w Jezusa Chrystusa jest niezbędna, żeby błogosławieństwa kapłańskie odniosły pożądany efekt.
Poproś jednego z uczniów o przeczytanie na głos Ew. Marka 9:29. Niech klasa śledzi tekst w swoich pismach i odnajdzie, jak Zbawiciel zareagował na pytanie uczniów.
-
Czego Zbawiciel nauczał Swoich uczniów?
-
Jaki wpływ na wiarę człowieka ma modlitwa i post? (Gdy uczniowie udzielą odpowiedzi, pomóż im zrozumieć następującą prawdę: Poprzez modlitwę i post możemy zwiększyć naszą wiarę w Jezusa Chrystusa).
Poproś jednego z uczniów, aby przeczytał poniższy fragment z leksykonu Oddani wierze. Resztę poproś, aby przysłuchała się różnym sytuacjom, w których zasada ta może mieć zastosowanie:
„Opowieść [o tym, jak Jezus wypędza złego ducha z syna mężczyzny] uczy, że modlitwa i post mogą dać dodatkową siłę zarówno tym, którzy udzielają błogosławieństw kapłańskich, jak i tym, którzy je otrzymują. Można też zastosować ją do osobistych wysiłków zmierzających do życia według ewangelii. Jeśli masz jakąś słabość lub grzech, który starasz się przezwyciężyć, możesz potrzebować postu i modlitwy celem otrzymania pomocy lub wybaczenia, którego pragniesz. Podobnie jak w przypadku demona, którego wypędził Zbawiciel, twoja trudność może być tego rodzaju, że poradzić sobie z nią można jedynie poprzez modlitwę i post” (Oddani wierze: Leksykon ewangelii [2004], str. 117).
-
W jakich sytuacjach prawda ta może mieć zastosowanie, zgodnie z tym stwierdzeniem?
-
W jakich sytuacjach modlitwa i post pomogły wam wzmocnić waszą wiarę w Chrystusa i pozwoliły wam otrzymać prawe błogosławieństwa, których pragnęliście?
Poproś uczniów, aby zastanowili się nad błogosławieństwami, których pragną dla siebie lub bliźnich i które mogą uzyskać, pogłębiając swoją wiarę w Jezusa Chrystusa poprzez modlitwę i post. Zachęć ich, aby zapisali sobie cel, że będą się modlić i pościć o te błogosławieństwa w najbliższą niedzielę postną.
Powtórzenie fragmentów do opanowania
Możesz zapoznać uczniów z niektórymi fragmentami z pism świętych do opanowania, których jeszcze nie znają. Poproś ich, żeby je przeczytali i zaznaczyli. Możesz wyznaczyć nowy fragment to opanowania pojedynczym osobom lub parom i poprosić ich, aby na kartce narysowali przedstawione w nim prawdy. Poproś ich, aby wyjaśnili swoje rysunki reszcie klasy. Możesz rozwiesić je w sali, żeby potem do nich wracać.
(Uwaga: Jeśli wystarczy na to czasu, możesz przeprowadzić to ćwiczenie na początku lub na końcu którejkolwiek lekcji).
Komentarz i tło historyczne
Ew. Marka 9:22–24. Trzymanie się tego, w co wierzymy i proszenie o pomoc, by wzmocnić naszą wiarę
Starszy Jeffrey R. Holland z Kworum Dwunastu Apostołów udzielił następującej rady odnośnie do wzmacniania naszej wiary:
„Kiedy zaczynają się problemy i rodzą pytania, nie rozpoczynajcie swych poszukiwań wiary od mówienia, czego wam brakuje, jakby prowadziło was ‘[niedowiarstwo]’ […]. Nie proszę was, abyście pretendowali do wiary, której nie macie. Proszę was natomiast, abyście z oddaniem działali zgodnie z wiarą, którą posiadacie. Czasami zachowujemy się tak, jakby uczciwe przyznanie się do zwątpienia było wyższą formą moralnej odwagi niż szczera deklaracja wiary. Tak nie jest! Pamiętajmy więc jasne przesłanie tej historii z pisma świętego — bądźcie tak otwarci w kwestii rodzących się pytań, jak musicie — życie jest pełne pytań na taki czy inny temat. Ale jeśli chcecie być uzdrowieni wraz z rodziną, nie pozwólcie, żeby te pytania zagrodziły drogę wierze, kiedy ta próbuje czynić cuda […].
Kiedy wkrada się zwątpienie i pojawiają trudności, nie bójcie się prosić o pomoc. Jeśli pragniemy jej z taką pokorą i szczerością jak ten ojciec, możemy ją uzyskać. Pisma święte określają takie gorliwe pragnienie ‘szczerym zamiarem’, do którego dążymy ‘z całego serca, nie czyniąc niczego, co byłoby obłudą czy oszustwem przed Bogiem’ [2 Nefi 31:13]. Świadczę, że w odpowiedzi na taki rodzaj nalegania, Bóg ześle z obu stron zasłony pomoc, która wzmocni naszą wiarę” („Wierzę”, Ensign lub Liahona, maj 2013, str. 94).
Jeśli któryś z twoich uczniów boryka się z wątpliwościami lub obawami, które wynikają z pytań na temat doktryny lub historii Kościoła Zbawiciela, możesz zachęcić go do zapoznania się z informacjami na kościelnych stronach internetowych o nazwie Gospel Topics [Tematy ewangelii] (zob. stronę internetową: lds.org/topics).
Ew. Marka 9:28–29. Post połączony z modlitwą
Starszy Joseph B. Wirthlin z Kworum Dwunastu Apostołów nauczał:
„Zauważamy, że w pismach świętych post niemal zawsze związany jest z modlitwą. Bez modlitwy post nie jest całkowitym postem, jest po prostu byciem głodnym. Jeśli chcemy, by nasz post był czymś więcej niż po prostu obywaniem się bez jedzenia, musimy wznieść nasze serca, nasze umysły oraz nasze głosy w komunii z naszym Ojcem Niebieskim. Post połączony z żarliwą modlitwą ma moc” („Prawo postu”, Ensign, maj 2001, str. 73).
Aby uzyskać więcej informacji na temat łączenia postu z modlitwą, a szczególnie o tym, jak dodaje nam on w życiu więcej duchowej siły, zob. Starszy Carl B. Pratt, „Błogosławieństwa prawdziwego postu”, Ensign lub Liahona, listopad 2004, str. 47–49.