Biblioteka
Lekcja 52: Ew. Łukasza 13–14

Lekcja 52

Ew. Łukasza 13–14

Wprowadzenie

Jezus nauczał o pokucie i królestwie Bożym, a także uzdrawiał w sabat. Przytoczył także przypowieści, nauczając o pokorze i cenie bycia uczniem.

Propozycje dotyczące nauczania

Ew. Łukasza 13:1–14:14

Jezus uzdrawia w sabat, naucza o pokorze i trosce o biednych

Przeczytaj na głos następującą sytuację: Siedzicie w porze lunchu z kilkoma kolegami, którzy zauważają, że pewien biednie ubrany uczeń siedzi sam. Ktoś z grupy mówi coś niemiłego o jego wyglądzie i koledzy zaczynają się śmiać.

Poproś uczniów, aby zastanowili się, jak by się poczuli w takiej sytuacji.

  • Podajcie kilka przykładów tego, jak moglibyście zareagować w takich okolicznościach.

Poproś uczniów, aby wyszukali w Ew. Łukasza 13–14, czego Zbawiciel nauczał o kontaktach z ludźmi, którzy znajdują się w gorszej sytuacji życiowej niż my.

Podsumuj Ew. Łukasza 13:1–14:6, wyjaśniając, że Zbawiciel przytoczył przypowieść o drzewie figowym, które miało zostać ścięte, jeśli nie wyda owocu. Uczy nas ona, że zginiemy, jeśli nie odpokutujemy. Uzdrowił kobietę w sabat i nauczał o królestwie Bożym oraz o tym, komu wolno będzie do niego wejść. Smucił się także z powodu zbliżającego się zniszczenia Jerozolimy. W Ew. Łukasza 14:1–6 czytamy, że Zbawiciel został zaproszony w sabat na posiłek do domu jednego ze znamienitszych faryzeuszy. Przed posiłkiem Zbawiciel uzdrowił człowieka cierpiącego na puchlinę wodną, czyli na chorobę, która sprawiała, że jego ciało puchło od nadmiaru gromadzących się płynów.

Podziel uczniów na pary. Niech jeden uczeń w każdej parze przeczyta Ew. Łukasza 13:15–16, a drugi Ew. Łukasza 14:5–6. Poproś uczniów, aby wyszukali odpowiedzi, jakich Zbawiciel udzielił faryzeuszom, którzy oskarżali Go o nieprzestrzeganie sabatu, ponieważ uzdrowił tych ludzi. Poproś uczniów, aby opowiedzieli kolegom z pary, co odnaleźli.

Po upływie wyznaczonego czasu zadaj uczniom następujące pytania:

  • Które zdania informują nas, co faryzeusze robili w sabat dla swoich zwierząt? (Odwiązywali je i wyciągali ze studni).

  • Czego możemy nauczyć się z przykładu Zbawiciela o przestrzeganiu dnia sabatu i zachowywaniu go świętym? (Służba ludziom w potrzebie to zajęcie właściwe dla dnia sabatu. Prawy przykład Zbawiciela różni się od podejścia faryzeuszy, którzy usprawiedliwiali pomaganie w sabat zwierzętom, ale nie ludziom).

Podsumuj Ew. Łukasza 14:7–11, wyjaśniając, że uzdrowiwszy mężczyznę cierpiącego na puchlinę wodną, Zbawiciel zganił innych biesiadników za to, że się wywyższali, zajmując uprzywilejowane miejsca najbliżej gospodarza.

Poproś jednego z uczniów, aby przeczytał na głos Ew. Łukasza 14:12–14. Pozostali niech śledzą tekst w swoich pismach i odszukają, czego Zbawiciel nauczył faryzeuszy, którzy zaprosili Go, by z nimi zjadł.

  • Jakiej rady Zbawiciel udzielił faryzeuszom?

  • Z jakich przyczyn ludzie zapraszają przyjaciół i bogatych sąsiadów na obiad?

Wyjaśnij, że w czasach Zbawiciela ułomnym, chromym i ślepym często trudno było znaleźć zatrudnienie, więc byli biedni. Niektórzy faryzeusze gardzili takimi ludźmi (zob. Ew. Łukasza 16:14–31).

  • Z jakich powodów ludzie w dzisiejszych czasach gardzą innymi?

  • Jakiej zasady możemy nauczyć się z Ew. Łukasza 14:14 o tym, że powinniśmy starać się pomagać ludziom, którzy znajdują się w gorszej sytuacji niż my? (Oto jedna z zasad, które uczniowie mogą rozpoznać: Jeśli będziemy starać się pomagać ludziom znajdującym się w gorszej sytuacji życiowej niż my, Pan wynagrodzi nas podczas Zmartwychwstania).

Zwróć uwagę uczniów na to, że poza wynagrodzeniem nas podczas Zmartwychwstania, Pan będzie nam także błogosławić w tym życiu, kiedy będziemy starali się pomagać ludziom, którym powodzi się gorzej niż nam.

  • W jaki sposób możemy pomóc ludziom, którzy są w gorszej sytuacji niż my?

  • W jakich sytuacjach wy lub wasi znajomi zostaliście pobłogosławieni, kiedy staraliście się pomagać ludziom w potrzebie?

Poproś uczniów, żeby zastanowili się, w jaki sposób mogą pomóc osobom w gorszej sytuacji. Zachęć ich, aby w notatnikach lub dziennikach do studiowania wyznaczyli sobie cel, że będą służyć osobom, które znajdują się w gorszej sytuacji niż oni.

Ew. Łukasza 14:15–35

Jezus przytacza przypowieść o wielkiej wieczerzy i naucza o cenie bycia uczniem

Poproś uczniów, aby napisali na tablicy, co być może będą musieli poświęcić jako uczniowie Jezusa Chrystusa.

  • Jakich wymówek mogą używać ludzie, żeby unikać tego rodzaju poświęceń?

Poproś uczniów, aby w trakcie dalszego studiowania Ew. Łukasza 14 wyszukali zasady, które uczą nas, czego Jezus Chrystus wymaga od Swoich uczniów.

Wyjaśnij, że kiedy Zbawiciel pouczył faryzeuszy, że powinni zapraszać do stołu osoby znajdujące się w gorszej sytuacji, jeden ze współbiesiadników powiedział: „Błogosławiony ten, który będzie spożywał chleb w Królestwie Bożym” (Ew. Łukasza 14:15). W odpowiedzi na te słowa Zbawiciel przytoczył przypowieść o wielkiej wieczerzy.

Poproś uczniów, aby w swoich parach czytali na głos Ew. Łukasza 14:16–24. Poproś jednego z uczniów w parze o odszukanie, jakie zaproszenie otrzymali ludzie w tej przypowieści. Poproś drugiego ucznia w parze o wyszukanie wymówek, jakie podali ludzie, którzy nie przyjęli zaproszenia. Po upływie wyznaczonego czasu zadaj uczniom następujące pytania:

  • Dlaczego ewangelia Jezusa Chrystusa przypomina wielką wieczerzę? (Przykładowe odpowiedzi to: ewangelia to dar, który został dla nas przygotowany; może nas nasycić i zaspokoić nasze potrzeby; zostaliśmy zaproszeni do jej spożycia i możemy to zaproszenie przyjąć lub je odrzucić).

  • Jakie wymówki podali ludzie, którzy nie przyjęli zaproszenia na wielką wieczerzę?

  • Co te wymówki mówią nam o priorytetach tych ludzi?

Jakie, według wersetu 24., są konsekwencje przedkładania innych spraw ponad Pana i Jego ewangelię? (Uczniowie mogą rozpoznać następującą zasadę: Jeśli będziemy przedkładać inne sprawy ponad Pana i Jego ewangelię, stracimy błogosławieństwa, które moglibyśmy uzyskać).

Poproś uczniów, aby przyjrzeli się wypisanej na tablicy liście poświęceń, o które mogą zostać poproszeni, jako uczniowie Jezusa Chrystusa.

  • Jakie błogosławieństwa możemy stracić, jeśli nie będziemy gotowi dokonać tego rodzaju poświęceń?

Wyjaśnij, że przytoczywszy tę przypowieść, Zbawiciel przemówił do ludu o tym, czego wymaga od Swoich uczniów. Poproś jednego z uczniów, aby przeczytał na głos Ew. Łukasza 14:25–27. Wyjaśnij, że Joseph Smith Translation [Józef Smith Tłumaczenie] objaśnia nauki Zbawiciela zawarte w Ew. Łukasza 14:25–27: „A szły z nim liczne tłumy, i obróciwszy się, rzekł do nich: Jeśli kto przychodzi do mnie, a nie ma w nienawiści ojca swego i matki, i żony, i dzieci, i braci, i sióstr, i męża, a nawet i życia swego, czyli innymi słowy obawia się złożyć swe życie w mojej sprawie, nie może być uczniem moim. Przeto postanówcie w sercach waszych, że będziecie czynić te rzeczy, których będę was nauczał i które wam nakażę”. Niech klasa śledzi tekst i dowie się, co powiedział Zbawiciel na temat tego, co uczniowie powinni być gotowi dla Niego zrobić.

  • Co, zgodnie ze słowami Zbawiciela, muszą być gotowi uczynić Jego uczniowie?

Wyjaśnij, że jedna z definicji greckiego słowa, które przetłumaczono tutaj jako: mieć w nienawiści, to „mniej miłować” (James Strong, The Exhaustive Concordance of the Bible [1890], „misĕō”, str. 48). Zbawiciel wyjaśniał, że Jego uczniowie powinni być bardziej oddani Jemu niż swojej rodzinie czy nawet obronie własnego życia (zob. także Ew. Mateusza 10:37). Dźwiganie swojego krzyża odnosi się do ukrzyżowania i symbolizuje wymaganą gotowość oddania życia za Chrystusa, który oddał Swoje życie za nas (zob. także Joseph Smith Translation, Matthew 16:26 [Ew. Mateusza 16:24, przypis e w anglojęzycznym wydaniu pism świętych ŚwDO]).

  • Jakie prawdy dotyczące bycia uczniami Jezusa Chrystusa możemy poznać z tych wersetów? (Uczniowie mogą rozpoznać wiele różnych prawd, ale upewnij się, że wymienią następującą: Uczniowie Jezusa Chrystusa muszą być gotowi poświęcić wszystko, żeby za Nim podążać. Możesz poprosić uczniów, aby zapisali tę prawdę w swoich pismach świętych na marginesie obok Ew. Łukasza 14:25–27).

  • Jak myślicie, dlaczego uczniowie Jezusa Chrystusa muszą być gotowi stawiać Go na pierwszym miejscu przed wszystkim innym, w tym przed członkami swojej rodziny i przed własnym życiem?

Napisz na tablicy zwrot: Postanówcie w sercach waszych (zob. Joseph Smith Translation, Luke 14:27).

  • Co, według was, oznacza określenie: „postanówcie w sercach waszych”?

  • Co Zbawiciel chce, żebyśmy postanowili w naszych sercach?

  • Jakiej zasady uczymy się z Joseph Smith Translation [Tłumaczenia Józefa Smitha] Ew. Łukasza 14:27? (Uczniowie powinni rozpoznać zasadę: Kiedy postanawiamy w naszych sercach, że będziemy czynić to, czego naucza i co przykazuje nam Jezus Chrystus, stajemy się Jego uczniami).

Wręcz uczniom po egzemplarzu poniższej wypowiedzi Starszego Larry’ego W. Gibbonsa, Siedemdziesiątego. Poproś jednego z uczniów, aby przeczytał ją na głos. Pozostali niech śledzą tekst w swoich pismach i odszukają, co możemy robić, aby żyć zgodnie z tą zasadą.

Starszy Larry W. Gibbons

„Kiedy zaczynacie ustalać priorytety w swoim życiu, pamiętajcie, że prawdziwe bezpieczeństwo zapewnia jedynie życie według przykazań […].

Cóż to wspaniała rzecz zdecydować w swej młodości raz na zawsze, co będziecie robić, a czego nie zrobicie, w kwestii uczciwości, skromności, czystości moralnej, Słowa Mądrości i małżeństwa w świątyni.

Bracia i siostry, pozostańcie na prostej i wąskiej ścieżce. Nie! Pozostańcie pośrodku tej prostej i wąskiej ścieżki. Nie dryfujcie, nie zbaczajcie, nie błądźcie, bądźcie ostrożni.

Życie według przykazań przyniesie wam szczęście, którego zbyt wielu szuka w innych miejscach” („Weźcie to sobie do serca”, Ensign lub Liahona, listopad 2006, str. 103, 104).

  • Którego przykazania postanowiliście pilnie przestrzegać? Jakie otrzymaliście błogosławieństwa dzięki temu, że zdecydowaliście się przestrzegać tego przykazania?

Zachęć uczniów, aby postanowili w swoich sercach, „co [będą] […], a czego nie [będą robić], w kwestii uczciwości, skromności, czystości moralnej, Słowa Mądrości i małżeństwa w świątyni”. (Możesz poprosić uczniów, aby zapisali swoje decyzje w notatnikach lub w dzienniku do studiowania.

Wyjaśnij, że przekazawszy te zasady dotyczące bycia uczniem, Zbawiciel przytoczył dwa podobieństwa. Poproś jednego z uczniów o przeczytanie na głos Ew. Łukasza 14:28–30, a innego o przeczytanie Ew. Łukasza 14:31–33. Pozostali niech śledzą tekst w swoich pismach i zastanowią się, co ilustrują te dwa podobieństwa.

  • Jak myślicie, co ilustrują te dwa podobieństwa?

Wyjaśnij, że oba podobieństwa ilustrują znaczenie rozważenia, czyli określenia ceny obrania danego kursu działania przed jego rozpoczęciem, żeby ocenić, czy uda nam się tego dokonać. Zbawiciel pragnął, żeby Jego naśladowcy poważnie rozważyli, czy są gotowi poświęcić wszystko, co będzie od nich wymagane, żeby mogli wytrwać do końca jako Jego uczniowie. (Zob. także Joseph Smith Translation, Luke 14:31 [Ew. Łukasza 14:30, przypis a w anglojęzycznym wydaniu pism świętych ŚwDO]).

Poproś uczniów, aby ponownie zastanowili się nad sporządzoną na tablicy listą. Poproś kilkoro z nich, żeby wyjaśnili, dlaczego są gotowi dokonać tego rodzaju poświęceń jako uczniowie Jezusa Chrystusa.

Możesz poprosić uczniów, aby zaznaczyli werset 33., w którym podane jest proste podsumowanie nauk Zbawiciela zawartych w tym rozdziale. Złóż świadectwo o prawdach, które omawialiście.

Komentarz i tło historyczne

Ew. Łukasza 14:12–14. Jeśli będziemy starać się pomagać ludziom, którzy są w gorszej sytuacji niż my, Pan będzie nam błogosławić

Prezydent Dieter F. Uchtdorf z Pierwszego Prezydium wyjaśnił niektóre z błogosławieństw, jakie możemy otrzymać w wyniku udzielania pomocy bliźnim:

„Gdy wyciągamy do innych ręce z miłością Chrystusową i otwieramy przed nimi serca, dzieje się z nami coś cudownego. Nasze dusze zostają uzdrowione, stają się lepsze i mocniejsze. Jesteśmy szczęśliwsi, spokojniejsi i bardziej wrażliwi na podszepty Ducha Świętego” („Wy jesteście Moimi rękami”, Ensign lub Liahona, maj 2010, str. 75).

Ew. Łukasza 14:15–24. Przypowieść o wielkiej wieczerzy

Aby dowiedzieć się więcej na temat przypowieści o wielkiej wieczerzy, zobacz komentarz w New Testament Student Manual [Nowy Testament Podręcznik dla studenta] (podręcznik Kościelnego Systemu Edukacji, 2014), str. 164.