Lekcja 63: Ew. Jana 4

Lekcja 63

Ew. Jana 4

Wprowadzenie

Podróżując do Galilei, Jezus przeszedł przez Samarię, gdzie przy studni nauczał napotkaną kobietę. Świadczyła ona innym, że Jezus jest Chrystusem. Później Jezus uzdrowił syna dworzanina.

Propozycje dotyczące nauczania

Ew. Jana 4:1–42

Jezus naucza Samarytankę

Napisz na tablicy następujące pytanie:

Jaki surowiec naturalny dostępny na ziemi jest najcenniejszy?

Poproś uczniów, aby odpowiedzieli na to pytanie. Możesz pokazać ilustracje przedstawiające takie zasoby naturalne, jak gleba, żelazo, węgiel, ropa, złoto lub diamenty.

Poproś jednego z uczniów o przeczytanie na głos następującej wypowiedzi Starszego Davida A. Bednara z Kworum Dwunastu Apostołów:

„W pierwszej chwili, jako coś o największej wartości, na myśl przyjdzie nam złoto, ropa czy diamenty. Jednak spośród wszystkich minerałów, metali, kamieni szlachetnych i roztworów, jakie są na ziemi, najcenniejsza jest woda” („Zbiornik żywej wody” [przemówienie wygłoszone podczas uroczystego spotkania KSE dla młodych dorosłych, 4 lutego 2007] str. 1, adres internetowy: lds.org/broadcasts.

Pokaż przezroczystą szklankę z wodą.

Dlaczego czysta woda jest tak cenna? (Możesz poprosić jednego lub dwóch uczniów, aby podzielili się doświadczeniem, które pomogło im w docenieniu wartości, jaką ma woda).

Poproś uczniów, aby podczas studiowania Ew. Jana 4 odszukali, co Jezus porównał do wody.

Podsumuj Ew. Jana 4:1–3, wyjaśniając, że po opuszczeniu Judei Jezus udał się do Galilei.

Poproś jednego z uczniów o przeczytanie na głos Ew. Jana 4:4, a pozostałych o odszukanie krainy, przez którą przeszedł Jezus, podróżując do Galilei. Poproś uczniów, aby opowiedzieli o tym, co znaleźli.

Poproś uczniów, aby na schemacie „Doczesne życie Jezusa Chrystusa w skrócie” odnaleźli Judeę, Samarię i Galileę (znajduje się on w lekcji 5.) lub poproś ich, aby otworzyli anglojęzyczne wydanie pism świętych ŚwDO na mapie nr 11 „The Holy Land in New Testament Times” [Ziemia święta w czasach Nowego Testamentu] i odnaleźli te regiony.

Dlaczego jest istotne, że Jezus podróżował przez Samarię, zamiast ją ominąć? (Żydzi zazwyczaj omijali Samarię w swoich podróżach z powodu wrogości, jaka istniała pomiędzy nimi a Samarytanami [zob. James E. Talmage, Jesus the Christ, wyd. 3. (1916), str. 172]).

Poproś jednego z uczniów o przeczytanie na głos Ew. Jana 4:6–9. Poproś pozostałych, aby śledzili tekst i odszukali, o co Jezus poprosił kobietę, którą spotkał, kiedy zatrzymał się w Samarii.

O co Jezus poprosił tę kobietę?
Dlaczego zdziwiła się, kiedy Jezus poprosił ją o wodę?

Pokaż ilustrację Jezus i Samarytanka (Album: Ewangelia w malarstwie [2009], nr 36; zob. także stronę LDS.org).

Poproś jednego z uczniów o przeczytanie na głos Ew. Jana 4:10–12. Pozostali niech śledzą tekst i odszukają odpowiedź, jakiej Jezus udzielił tej kobiecie.

Co, zgodnie z wersetem 10., Zbawiciel zaoferował tej kobiecie? (Wyjaśnij, że wyrażenie „dar Boży” odnosi się do Jezusa jako Zbawiciela świata).
O co, zgodnie z wersetem 11., ta kobieta poprosiła Jezusa?

Poproś jednego z uczniów o przeczytanie na głos Ew. Jana 4:13–14. Poproś pozostałych, aby śledzili tekst i odszukali, co Jezus powiedział na temat wody, którą oferował.

Co Jezus powiedział na temat wody, którą oferował?

Poproś jednego z uczniów o przeczytanie poniższej wypowiedzi Starszego Davida A. Bednara. Pozostali niech śledzą tekst i zwrócą uwagę na to, co symbolizuje żywa woda.

„Żywa woda, o której mowa w tym fragmencie, symbolizuje Pana Jezusa Chrystusa i Jego ewangelię. I tak, jak woda jest konieczna dla fizycznego życia, tak Zbawiciel i Jego doktryny, zasady oraz obrzędy są niezbędne dla życia wiecznego. Wy i ja codziennie potrzebujemy Jego żywej wody w ilości wystarczającej, by podtrzymywać nasz stały duchowy wzrost i rozwój” („Zbiornik żywej wody”, str. 2).

Co, według Starszego Bednara, symbolizuje żywa woda?

Na szklance wody, którą pokazałeś uczniom, umieść etykietę: Zbawiciel i Jego ewangelia.

Dlaczego woda jest odpowiednim symbolem Zbawiciela i Jego ewangelii?
Jak podsumowalibyście słowa Pana z wersetu 14. w formie zasady? (Choć uczniowie mogą inaczej to wyrazić, powinni rozpoznać następującą zasadę: Jeśli przyjdziemy do Jezusa Chrystusa i ze szczerym pragnieniem przyjmiemy Jego ewangelię, otrzymamy życie wieczne).

Poproś jednego z uczniów o przeczytanie na głos Ew. Jana 4:15–18. Pozostali niech śledzą tekst i odszukają, o co ta kobieta poprosiła Jezusa i jak Zbawiciel na to zareagował.

O co, zgodnie z wersetem 15., ta kobieta poprosiła Jezusa?

Wyjaśnij, że odpowiedź, jakiej Jezus udzielił, pomogła jej zrozumieć to, że potrzebowała w swoim życiu żywej wody, którą On jej oferował.

Co, zgodnie z wersetami 17–18, Jezus objawił na temat tej kobiety? (Zaznacz, że odpowiedź Jezusa wskazuje, iż wiedział On, że miała trudności z ustanowieniem udanego i trwałego związku małżeńskiego, a żyjąc z mężczyzną, który nie był jej mężem, łamała prawo czystości moralnej).
Co mogła czuć lub myśleć ta kobieta, kiedy Jezus podał o niej kilka szczegółowych informacji, o których zwyczajny przechodzień nie mógł wiedzieć?
W jaki sposób słowa Zbawiciela mogły uświadomić jej, że potrzebowała żywej wody, którą On oferował?
Jakiej prawdy o Zbawicielu możemy nauczyć się z tych wersetów? (Gdy uczniowie udzielą odpowiedzi, napisz na tablicy następującą prawdę: Jezus Chrystus zna nasze grzechy i oferuje nam Swoją ewangelię, abyśmy mogli je przezwyciężyć).
Dlaczego ważne jest, by rozumieć tę prawdę?

Poproś jednego z uczniów o przeczytanie na głos Ew. Jana 4:19–20. Pozostali niech śledzą tekst i odszukają, co ta kobieta powiedziała Jezusowi.

Co powiedziała ta kobieta Jezusowi, a co wskazuje na to, że zaczęła Go inaczej postrzegać?

Wyjaśnij, że w Samarii znajduje się góra o nazwie Gerizim. Wiele wieków przed rozpoczęciem przez Zbawiciela doczesnej posługi Samarytanie wybudowali tam świątynię, aby oddawać cześć Bogu. Jednakże w przeciwieństwie do Żydów Samarytanie nie mieli upoważnienia kapłańskiego do dokonywania obrzędów i odrzucili wiele z nauk głoszonych przez proroków Boga.

Poproś kilkoro uczniów, aby na zmianę czytali na głos Ew. Jana 4:21–23 oraz Joseph Smith Translation, John 4:26 [Tłumaczenie Józefa Smitha, Ew. Jana 4:26] (zob. Ew. Jana 4:24, przypis a w anglojęzycznym wydaniu pism świętych ŚwDO). Pozostali niech śledzą tekst i odszukają, czego Jezus nauczał tę kobietę na temat oddawania czci Bogu.

W jaki sposób prawdziwi wierzący oddają cześć Ojcu Niebieskiemu?
Jakie błogosławieństwo, zgodnie z Joseph Smith Translation [Tłumaczeniem Józefa Smitha], otrzymujemy, kiedy czcimy Boga „w duchu i w prawdzie”?
Jakiej zasady możemy się nauczyć z tych wersetów? (Choć uczniowie mogą użyć innych słów, powinni rozpoznać następującą zasadę: Jeśli czcimy Ojca w duchu i w prawdzie, On błogosławi nas Swoim Duchem).

Poproś jednego z uczniów o przeczytanie na głos wypowiedzi Starszego Bruce’a R. McConkiego z Kworum Dwunastu Apostołów. Pozostali niech odszukają i zaznaczą, na czym polega oddawanie czci Ojcu w duchu i prawdzie.

„Naszym celem jest oddawanie czci prawdziwemu i żyjącemu Bogu i czynienie tego z mocą Ducha w sposób, który On wyznaczył. Zatwierdzony sposób oddawania czci prawdziwemu Bogu prowadzi do zbawienia; cześć oddawana fałszywym bogom oraz taka, która nie opiera się na wiecznych prawdach, nie daje takiego zapewnienia.

Znajomość prawdy jest niezbędna do prawdziwego oddawania czci […].

Prawdziwy i doskonały sposób oddawania czci polega na kroczeniu za Synem Bożym; polega na przestrzeganiu przykazań i byciu posłusznym woli Ojca do takiego stopnia, że przechodzimy od łaski do łaski, aż zostaniemy uświęceni w Chrystusie, jak On jest uświęcony w Swoim Ojcu. To coś więcej niż tylko modlitwa, kazanie i pieśń. Polega na życiu, pracy i posłuszeństwie. Polega na naśladowaniu życia wspaniałego Przykładu [Jezusa Chrystusa]” („How to Worship”, Ensign, grudzień 1971, str. 129, 130).

Co, według Starszego McConkiego, znaczy oddawanie czci Bogu w duchu i prawdzie?
Kiedy byliście błogosławieni, ponieważ staraliście się czcić Ojca w duchu i prawdzie?

Poproś uczniów, aby przemyśleli, co mogą robić, aby w lepszy sposób oddawać cześć Ojcu w duchu i prawdzie.

Poproś jednego z uczniów o przeczytanie na głos Ew. Jana 4:25–26. Pozostali niech śledzą tekst i odszukają, co Jezus objawił tej kobiecie na Swój temat.
Co Jezus objawił tej kobiecie na Swój temat?

Poproś jednego z uczniów o przeczytanie na głos Ew. Jana 4:27–30. Poproś pozostałych, aby odszukali, co ta kobieta uczyniła po rozmowie ze Zbawicielem.

Co ta kobieta uczyniła po rozmowie ze Zbawicielem?
Które z jej słów świadczą o tym, że zdobyła świadectwo o Jezusie Chrystusie?
Jakiej prawdy możemy się nauczyć z tej historii na temat tego, co się stanie, kiedy otrzymamy świadectwo o Jezusie Chrystusie? (Choć uczniowie mogą użyć innych słów, powinni rozpoznać następującą prawdę: Kiedy zdobywamy świadectwo o Jezusie Chrystusie, zostajemy napełnieni pragnieniem, aby dzielić się nim z innymi).

Podsumuj wersety 31–37, tłumacząc, że uczniowie Jezusa powrócili do Niego z jedzeniem. Kiedy poprosili Go, aby jadł, On nauczał ich, że żyje nie dzięki jedzeniu, ale dzięki czynieniu woli Swojego Ojca. Następnie zachęcił ich, aby dostrzegli, że mają wiele możliwości do głoszenia ewangelii.

Poproś jednego z uczniów o przeczytanie na głos Ew. Jana 4:39–42, a pozostałych, aby odszukali, jaki wpływ miało świadectwo tej kobiety na mieszkańców jej miasta.

Jaki wpływ miało świadectwo tej kobiety na mieszkańców jej miasta?
Co, zgodnie z wersetem 42., powiedzieli mieszkańcy miasta tej kobiecie?

Złóż świadectwo o tym, że kiedy poznamy Zbawiciela i skosztujemy Jego żywej wody, zostaniemy napełnieni pragnieniem, aby dzielić się naszym świadectwem o Nim z innymi.

Ew. Jana 4:43–54

Jezus uzdrawia syna dworzanina

Podsumuj Ew. Jana 4:43–45, wyjaśniając, że po tym, jak Jezus nauczał Samarytankę, przybył do Galilei, gdzie został przyjęty przez jej mieszkańców.

Wręcz każdemu uczniowi egzemplarz poniższej listy pytań. Poproś ich, aby przeczytali po cichu Ew. Jana 4:46–54, a następnie odpowiedzieli na te pytania.

Ew. Jana 4:46–54

Nowy Testament. Podręcznik dla nauczyciela seminarium — Lekcja 63

Kto spotkał się z Jezusem i jakiego błogosławieństwa od Niego oczekiwał?
Dlaczego, w oparciu o to, co Jezus powiedział, opóźniał On udzielenie błogosławieństwa, które pragnął otrzymać ten człowiek?
W jaki sposób ów człowiek pokazał, że nie potrzebował znaku, aby wierzyć?
W jaki sposób, zgodnie z wersetami 51–53, została potwierdzona jego wiara w Jezusa Chrystusa?
Jakiej zasady możemy się nauczyć z jego doświadczenia?

Po upływie wyznaczonego czasu poproś uczniów, aby podzielili się swoimi odpowiedziami. Kiedy uczniowie będą przytaczać zasady, których nauczyli się z doświadczenia dworzanina, pomóż im rozpoznać następującą prawdę: Jeśli będziemy wierzyć w Jezusa Chrystusa, nie prosząc o znaki, Pan potwierdzi naszą wiarę.

Dlaczego jest istotne, abyśmy wierzyli w Jezusa Chrystusa, nie mając potrzeby ujrzenia znaków?
W jaki sposób Pan potwierdza naszą wiarę w Niego, kiedy ją rozwijamy?

Na zakończenie złóż świadectwo o tym, że kiedy z wiarą poszukujemy Pana, On pobłogosławi nas dowodem, który wzmocni nasze przekonanie.

Komentarz i tło historyczne

Ew. Jana 4:4. „A musiał przechodzić przez Samarię”

Starszy James E. Talmage z Kworum Dwunastu Apostołów wyjaśnił, dlaczego istotne jest, że Jezus podczas Swojej podróży przeszedł przez Samarię: „Bezpośrednia droga z Judei do Galilei biegła przez Samarię; lecz wielu Żydów, a w szczególności Galilejczyków, wybierało okrężną i dłuższą trasę, aby uniknąć Samarytan, ludzi, którymi tak bardzo gardzili. Niechęć pomiędzy Żydami a Samarytanami narastała przez setki lat, i za czasów ziemskiej posługi Pana, nabrała charakteru ostrej nienawiści” (Jesus the Christ, wyd. 3. [1916], str 172).

Ew. Jana 4:10–14. Zbawiciel oferuje żywą wodę

Starszy Joseph B. Wirthlin z Kworum Dwunastu Apostołów zacytował słowa Zbawiciela z Ew. Jana 4:14, nauczając, że jeśli „zachłannie [będziemy pić] żywą wodę”, odczujemy wielkie szczęście. Następnie zapytał:

„Czy chcecie pić tę wodę żywą i doświadczyć tego boskiego źródła, które tryskać będzie w was ku żywotowi wiecznemu?

Potem już nie bójcie się. Wierzcie całym swym sercem. Rozwijajcie niezachwianą wiarę w Syna Bożego. Pozwólcie, aby wasze serca sięgnęły po nią w żarliwej modlitwie. Napełnijcie swe umysły wiedzą o Nim. Porzućcie swe słabości. Kroczcie w świętości i harmonii z przykazaniami” („Obfite życie”, Ensign lub Liahona, maj 2006, str. 100).

Ew. Jana 4:10–14. Pisma święte to jeden ze sposobów na czerpanie żywej wody Chrystusa

Starszy David A. Bednar z Kworum Dwunastu Apostołów nauczał, że jednym ze sposobów, w jaki możemy czerpać żywej wody Chrystusa, jest studiowanie pism świętych:

„Pisma święte zawierają słowa Chrystusa i są źródłem żywej wody, do której mamy łatwy dostęp i z której możemy czerpać długo i głęboko. Wy i ja musimy wzorować się i przyjść do Chrystusa, który jest ‘źródłem wody żywej’ (1 Nefi 11:25; porównaj z Eter 8:26; 12:28), poprzez czytanie (zob. Mosjasz 1:5), studiowanie (zob. NiP 26:1), badanie (zob. Ew. Jana 5:39; Alma 17:2) oraz napawanie się (zob. 2 Nefi 32:3) słowami Chrystusa, które znajdują się w pismach świętych. Czyniąc to, możemy otrzymać zarówno duchowe przewodnictwo, jak i ochronę w czasie naszej doczesnej podróży” („Zbiornik żywej wody” [przemówienie wygłoszone podczas uroczystego spotkania KSE dla młodych dorosłych, 4 lutego 2007], str. 2, adres internetowy: lds.org/broadcasts).

Ew. Jana 4:46–54. Uzdrowienie syna dworzanina

Starszy Bruce R. McConkie z Kworum Dwunastu Apostołów podkreślił duchowy aspekt tego cudu:

„To jest pierwszy cud uzdrowienia, który został szczegółowo opisany w Ewangeliach. Cuda, które miały miejsce podczas święta Paschy lub na terenie Judei, nie zostały opisane lub wyjaśnione. Ten cud — a drugi uczyniony w Kanie — nadaje nowy wymiar uzdrawiającej służbie Jezusa, którego dotychczas nie dostrzegaliśmy. W istocie był to podwójny cud: pierwszy polegał na uzdrowieniu ciała chorego syna, a drugi na wyleczeniu z niewiary rodzica i zasianiu nasiona wiary jego w sercu” (The Mortal Messiah, 4 tomy [1979–1981], 2:12).