Lekcja 30

Ew. Mateusza 26:1–30

Wprowadzenie

Na dwa dni przed Paschą Judasz spiskował z przywódcami żydowskimi, którzy pragnęli zabić Jezusa. W noc święta Paschy Jezus ustanowił sakrament.

Propozycje dotyczące nauczania

Przygotowuj lekcje, pamiętając o uczniach

Podczas przygotowywania się do nauczania, pomyśl, w jaki sposób masz nadzieję, że uczniowie zastosują doktryny i zasady nauczane podczas lekcji. Prezydent Thomas S. Monson przypomniał nauczycielom ewangelii, że „celem nauczania ewangelii […] nie jest ‘wtłaczanie informacji’ do umysłów [uczniów] […]. Celem jest zainspirowanie wszystkich do myślenia, odczuwania i wdrażania w życie zasad ewangelii” (w: Conference Report, październik 1970, str. 107).

Ew. Mateusza 26:1–16

Judasz spiskuje z przywódcami żydowskimi, którzy pragną zabić Jezusa

Przed lekcją przygotuj stół i nakryj go obrusem, połóż na nim kilka sucharów (lub krakersów) i kielich. Po myśli duchowej wyjaśnij, że za czasów Chrystusa, podczas święta Paschy, na żydowskich stołach można było znaleźć te rzeczy.

• Jaki jest cel uczty paschalnej? (Pascha była ustanowiona za czasów Mojżesza, aby przypomnieć dzieciom Izraela, że anioł zagłady ominął ich domy i zabił pierworodne dzieci w Egipcie [zob. II Ks. Mojżeszowa 12:21–28; 13:14–15]. Podczas Paschy Izraelici składali ofiarę z baranka i skrapiali jego krwią odrzwia. Baranek ten symbolizował przyjście Mesjasza, którego zadość czyniąca ofiara zbawi ludzkość od śmierci i grzechu [zob. Guide to the Scriptures, „Passover”, adres internetowy: scriptures.lds.org]).

Poproś jednego z uczniów o przeczytanie na głos Ew. Mateusza 26:1–2. Poproś uczniów, aby śledzili tekst i wyszukali, co według słów Jezusa Chrystusa miało stać się po święcie Paschy.

• Co według słów Jezusa Chrystusa miało stać się po święcie Paschy?

Poproś jednego z uczniów o przeczytanie na głos Ew. Mateusza 26:3–5. Pozostali niech śledzą tekst i wskażą, kto wówczas planował zabić Jezusa.

• Dlaczego uczeni i arcykapłani zdecydowali, że zabiją Jezusa po święcie Paschy?

Podsumuj Ew. Mateusza 26:6–13, wyjaśniając, że kiedy Jezus był w Betanii, przyszła do Niego kobieta i namaściła Go bardzo drogim olejkiem na znak Jego nadchodzącej śmierci i pochówku. Niektórzy z Jego uczniów, łącznie z Judaszem, jednym z Dwunastu Apostołów i skarbnikiem grupy, twierdzili, że olejek powinien zostać sprzedany, aby z tych środków pomóc biednym. Jednakże Judasz tak naprawdę nie troszczył się o biednych, był złodziejem, który chciał zagarnąć te pieniądze dla siebie (zob. Ew. Jana 12:4–6). (Uwaga: Namaszczenie Jezusa w Betanii będzie bardziej szczegółowo omawiane podczas lekcji dotyczącej Ew. Marka 11–14).

Poproś jednego z uczniów o przeczytanie na głos Ew. Mateusza 26:14–16. Poproś pozostałych, aby śledzili tekst i odszukali, co zrobił Judasz po tym, jak Zbawiciel zganił go za narzekanie.

• Co uczynił Judasz? (Spiskował z arcykapłanami, aby pomóc im znaleźć i aresztować Jezusa).

• Ile zapłacili Judaszowi arcykapłani za wydanie im Jezusa?

Wyjaśnij, że „według prawa Mojżesza trzydzieści srebrników rekompensowało właścicielowi śmierć niewolnika (zob. II Księga Mojżeszowa 21:32) […]. Cena za zdradę ukazuje, jak nisko Judasz i arcykapłani cenili życie Zbawiciela” (New Testament Student Manual [podręcznik Kościelnego Systemu Edukacji, 2014], str. 81). Jest to także wypełnieniem starotestamentowego proroctwa o tym, że Judasz zdradzi Zbawiciela (zob. Ks. Zachariasza 11:12).

Ew. Mateusza 26:17–25

Jezus i Jego uczniowie spożywają paschalny posiłek

Pokaż lustro i zapytaj:

• Dlaczego lustro jest dla nas przydatne?

Poproś jednego z uczniów o przeczytanie na głos poniższej wypowiedzi Prezydenta Dietera F. Uchtdorfa z Pierwszego Prezydium:

„Często staramy się unikać głębokiego badania swej duszy i konfrontacji z naszymi słabościami, ograniczeniami i lękami […].

Jednakże zdolność, by spojrzeć na siebie obiektywnie jest niezbędna dla naszego duchowego rozwoju i dobra […].

Pozwólcie, że zasugeruję, że pisma święte i przemówienia z konferencji generalnej są właściwym lustrem, przed którym możemy ocenić swoje życie” („[Czy to] ja, Panie?”, Ensign lub Liahona, listopad 2014, str. 58).

• W jakim sensie pisma święte i przemówienia z konferencji generalnej są niczym lustro?

Kiedy uczniowie będą studiować Ew. Mateusza 26:17–25, poproś ich, aby odszukali zasadę, która pomoże im rozpoznać ich słabości i pracować nad tym, aby je przezwyciężyć.

Podsumuj Ew. Mateusza 26:17–19, wyjaśniając, że Jezus powiedział Swoim uczniom, aby znaleźli pokój w Jerozolimie, w którym mogliby spożyć paschalną wieczerzę.

Poproś jednego z uczniów o przeczytanie na głos Ew. Mateusza 26:20–21. Poproś uczniów, aby śledzili tekst i wyszukali, co Jezus powiedział Swoim Apostołom podczas wieczerzy paschalnej.

• Co Jezus powiedział Swoim Apostołom?

• O czym byście wówczas pomyśleli, jeśli bylibyście na miejscu jednego z Apostołów?

Poproś jednego z uczniów o przeczytanie na głos Ew. Mateusza 26:22. Niech klasa śledzi tekst i odnajdzie, jak Apostołowie zareagowali na słowa Jezusa.

• Jakie pytanie zadali Apostołowie?

• Czego możemy nauczyć się z pytania: „Chyba nie ja, Panie?”, które zadało jedenastu wiernych Apostołów?

• Jakiej zasady, w oparciu o ten zapis, możemy nauczyć się na temat tego, jak uczniowie Jezusa Chrystusa powinni reagować, kiedy słyszą słowa Pana? (Kiedy uczniowie udzielą odpowiedzi, zapisz na tablicy następującą zasadę: Kiedy uczniowie Jezusa Chrystusa słyszą słowa Pana, oceniają własne życie, aby dostrzec, jak te słowa zastosować).

Poproś jednego z uczniów o przeczytanie na głos poniższej wypowiedzi Prezydenta Uchtdorfa:

„Uczniowie nie wątpili w prawdziwość […] słów [Jezusa]. Nie rozglądali się wokół siebie, nie wskazywali nawzajem palcami i nie pytali: ‘Czy to on?’.

Zamiast tego ‘bardzo zasmuceni poczęli mówić do niego jeden po drugim: Chyba nie ja, Panie?’ [Ew. Mateusza 26:22].

Zastanawiam się, co my byśmy zrobili […]. Czy przyglądalibyśmy się ludziom obok nas i w sercu mówili: ‘Pewnie chodzi o Brata Kowalskiego, zawsze coś mi w nim nie pasowało’ lub ‘Cieszę się, że jest tutaj Brat Nowak, naprawdę powinien to usłyszeć’? Czy może, niczym ci dawni uczniowie, wejrzelibyśmy w siebie i sobie zadali to przejmujące pytanie: ‘Chyba nie ja, Panie?’” („[Czy to] ja, Panie?”, str. 56).

• Podajcie przykłady, kiedy możemy ulec pokusie ignorowania słów Pana i zakładać, że są one skierowane do kogoś innego?

Poproś kolejnego ucznia, aby przeczytał na głos poniższą wypowiedź Prezydenta Uchtdorfa, a pozostali niech wsłuchają się, do zrobienia czego zaprasza nas Prezydent Uchtdorf, po tym jak usłyszymy słowa Pana:

„Te proste słowa ‘Czy to ja, Panie?’ to początek mądrości i drogi do osobistego nawrócenia i trwałej przemiany […].

Musimy wyzbyć się dumy, unieść ponad własną próżność i z pokorą zapytać: ‘Czy to ja, Panie?’

Jeśli odpowiedź Pana będzie brzmiała: ‘Tak, mój synu [lub córko], są rzeczy, które musisz poprawić, rzeczy, które pomogę ci pokonać’, to modlę się, że z pokorą ją przyjmiemy, przyznamy się do swoich grzechów i potknięć i zmienimy swoje postępowanie, abyśmy stali się lepszymi” („Czy to ja, Panie?”, str. 56, 58).

• Jakie otrzymaliście błogosławieństwa, ponieważ zastosowaliście słowa Pana i zmieniliście swoje życie?

Złóż świadectwo na temat ostatnio rozpoznanej przez uczniów zasady. Poproś ich, aby w swoim życiu, kiedy tylko usłyszą lub przeczytają słowa Pana, podejmowali niezwłocznie działania według otrzymanych podszeptów.

Poproś jednego z uczniów o przeczytanie na głos Ew. Mateusza 26:23–25. Pozostali niech śledzą tekst i odnajdą, jak Pan odpowiedział na pytania Apostołów.

Wyjaśnij, jak tylko Jezus powiedział, kto go zdradzi, Judasz wyszedł (zob. Ew. Jana 13:30).

Ew. Mateusza 26:26–30

Jezus Chrystus ustanawia sakrament podczas święta Paschy

Pokaż ilustrację Ostatnia Wieczerza (Album: Ewangelia w malarstwie [2009], nr 54; zob. także stronę: LDS.org). Poinformuj uczniów, że kiedy Zbawiciel spożywał wieczerzę Paschalną ze Swoimi Apostołami, ustanowił obrzęd sakramentu.

Poproś uczniów, aby w notatnikach lub dziennikach do studiowania odpowiedzieli na następujące pytania (przed lekcją możesz zapisać owe pytania na tablicy):

Co robiliście, kiedy ostatnio przyjmowaliście sakrament? O czym myśleliście? Co wtedy czuliście?

Podnieś kielich i chleb, które są na stole. Poproś jednego z uczniów o przeczytanie na głos Ew. Mateusza 26:26–29. Pozostali niech śledzą tekst i odszukają, co Pan zrobił z chlebem i tym, co było w kielichu.

• Co Pan zrobił z chlebem i tym, co było w kielichu?

• Co, zgodnie z tymi wersetami, reprezentują symbole sakramentu? (Uczniowie powinni rozpoznać następującą doktrynę: Symbole sakramentu reprezentują ciało i krew Jezusa Chrystusa, które za nas ofiarował).

Wyjaśnij uczniom, że Joseph Smith Translation [Tłumaczenie Józefa Smitha] daje głębszy wgląd w te wersety. Poproś uczniów, aby po cichu przeczytali wyjątki z Joseph Smith Translation, Matthew 26:22 [Tłumaczenia Józefa Smitha, Ew. Mateusza 26:22], które znajdują się w Ew. Mateusza 26:26, przypis c (w anglojęzycznym wydaniu pism świętych ŚwDO). Poproś ich także o przeczytanie Joseph Smith Translation, Matthew 26:24–25 [Tłumaczenia Józefa Smitha, Ew. Mateusza 26:24–25] (w anglojęzycznym wydaniu pism świętych ŚwDO). Poproś uczniów, aby odszukali natchnionych zmian, jakie były wprowadzone w tych wersetach, a które pomogą nam zrozumieć istotę sakramentu.

• Dlaczego Jezus Chrystus ustanowił sakrament? (Kiedy uczniowie udzielą odpowiedzi, zapisz na tablicy następującą prawdę: Jezus Chrystus ustanowił sakrament dla nas, abyśmy pamiętali o Nim i o Jego Zadośćuczynieniu za nasze grzechy).

• Co możemy zrobić, aby upewnić się, że sakrament pomaga nam pamiętać o Jezusie Chrystusie i Jego Zadośćuczynieniu za nasze grzechy?

• Jak starania, aby pamiętać o Zbawicielu i Jego Zadośćuczynieniu, wpłynęły na wasze uczucia i doświadczenia podczas przyjmowania sakramentu?

Aby pomóc uczniom rozpoznać tę zasadę, zapytaj:

• Co, według wersetów 27–28, możemy otrzymać podczas przyjmowania sakramentu dzięki temu, że Chrystus przelał za nas krew? (Odpuszczenie naszych grzechów).

Wskaż, że samo spożywanie chleba i picie wody podczas sakramentu automatycznie nie powoduje odpuszczenia czy przebaczenia naszych grzechów. Musimy rozwijać wiarę w Jezusa Chrystusa, odpokutować i przyjmować sakrament ze szczerym zamiarem, pamiętając zawsze o Nim i dążąc do przestrzegania Jego przykazań. Godnie przyjmując sakrament, odnawiamy nasze przymierza zawarte podczas chrztu. Napisz na tablicy następującą prawdę: Kiedy pokutujemy i przyjmujemy sakrament ze szczerym zamiarem, otrzymujemy odpuszczenie grzechów.

Poproś uczniów, aby zapisali w notatnikach lub dziennikach do studiowania, jak zastosują prawdy dotyczące sakramentu, które rozpoznali w Ew. Mateusza 26. Poproś kilkoro uczniów, aby jeśli tego chcą, podzielili się swoimi odpowiedziami.

Poproś jednego z uczniów, aby przeczytał na głos Ew. Mateusza 26:29. Poproś pozostałych, aby śledzili tekst i odszukali, kiedy Zbawiciel powiedział, że następnym razem przyjmie sakrament. Niech opowiedzą o tym, co znaleźli.

Wyjaśnij, że „sakrament nie tylko symbolizuje Zadośćuczynienie Zbawiciela, ale także jest wyczekiwaniem czasu, kiedy Pan powróci na ziemię w pełni chwały (zob. I List do Koryntian 11:26)” (New Testament Student Manual, str. 83). Jeśli dotrzymamy naszych przymierzy i wytrwamy do końca, będziemy pośród tych, którzy w przyszłości przyjmą sakrament ze Zbawicielem (zob. NiP 27:4–14).

Zakończ, dzieląc się swoim świadectwem o prawdach rozpoznanych podczas tej lekcji.

Komentarz i tło historyczne

Ew. Mateusza 26:16. „Szukał sposobności, aby go wydać”

Joseph Smith Translation, Mark 14:10 [Tłumaczenie Józefa Smitha, Ew. Marka 14:10], wyjaśnia powód, dla którego Judasz zdradził Jezusa: „A Judasz Iskariota, nawet jeden z dwunastu, poszedł do arcykapłanów, aby im wydać Jezusa; gdyż odwrócił się od Niego, i oburzył się na Jego słowa” (Joseph Smith Translation, Mark 14:31 [w: Ew. Marka 14:10, przypis a] w anglojęzycznym wydaniu pism świętych ŚwDO).

Ew. Mateusza 26:28. „Dla odpuszczenia grzechów”

Starszy Vaughn J. Featherstone, Siedemdziesiąty, nauczał, co oznacza godnie przyjmować sakrament, abyśmy mogli otrzymać odpuszczenie naszych grzechów:

„Konieczne jest, abyśmy odnawiali nasze przymierza poprzez przyjmowanie sakramentu. Kiedy czynimy to w szczerości serca, ze szczerym zamiarem, wyrzekając się grzechów i odnawiając nasze zobowiązanie wobec Boga, Pan zapewnia nam sposób, w jaki nasze grzechy są nam wybaczane tydzień za tygodniem. Jeśli jedynie spożywamy chleb i pijemy wodę, nie da nam to tego przebaczania. Musimy poczynić przygotowania, a następnie przyjąć je ze skruszonym sercem i pokornym duchem. Przygotowanie duchowe, jakie podejmujemy, aby przyjąć sakrament, jest kluczowe dla otrzymania odpuszczenia naszych grzechów” („Sacrament Meeting and the Sacrament”, Ensign, wrzesień 2001, str. 24–25).

Dodatkowe pomysły dotyczące nauczania

Ew. Mateusza 26:26–30. Film — „Always Remember Him” [Zawsze o Nim pamiętać]

Kiedy uczniowie przestudiują Ew. Mateusza 26:26–28 i rozpoznają zasadę: Jezus Chrystus ustanowił sakrament dla nas, abyśmy pamiętali o Nim i Jego Zadośćuczynieniu za nasze grzechy, możesz pokazać film: „Always Remember Him” [Zawsze o Nim pamiętać] (5:27), aby zrozumieli cel i istotę sakramentu. W filmie tym Starszy Jeffrey R. Holland z Kworum Dwunastu Apostołów wyjaśnia, że celem sakramentu jest pamiętanie o Jezusie Chrystusie i Jego zadość czyniącej ofierze. Film jest dostępny na stronie internetowej: LDS.org.

Po obejrzeniu filmu możesz zadać następujące pytania:

• Co może nas rozproszyć, kiedy udzielany jest sakrament?

• Jak unikanie tego, co nas rozprasza podczas spotkania sakramentalnego, pomoże nam bardziej duchowo go przeżywać?

Poproś uczniów o podzielenie się tym, co mogą zrobić, aby skupić się na Zbawicielu i istocie tego obrzędu oraz pamiętać o Nim przez cały tydzień.

Ew. Mateusza 26:28. „Dla odpuszczenia grzechów”

Po tym, jak uczniowie przeczytają Ew. Mateusza 26:28, wskaż na wyrażenie: „to jest krew moja nowego przymierza”. Wyjaśnij, że jednym ze znaczeń słowa przymierze jest święta umowa. Aby przybliżyć uczniom wyrażenie „nowe przymierze”, narysuj na tablicy poniższy wykres:

• Co, według polecenia Pana, miał zrobić Jego lud za czasów Starego Testamentu, aby skupić swe umysły na Zadośćuczynieniu Jezusa Chrystusa? (Mieli składać ofiary ze zwierząt).

Napisz na tablicy: ofiary ze zwierząt, pod nagłówkiem: Stare. Wyjaśnij, że „zawierając przymierze z Panem, dzieci Izraela [w czasach Starego Testamentu] zobowiązały się, że będą posłuszne Jego słowom. Mojżesz złożył ofiarę Panu, a następnie wziął krew i pokropił lud, mówiąc: ‘Oto krew przymierza, które Pan zawarł z wami’ (II Ks. Mojżeszowa 24:8; zob. także II Ks. Mojżeszowa 24:3–8). Jezus Chrystus, nawiązując do tej wypowiedzi, o czym napisano w Ew. Mateusza 26:28, nauczał, że nowe przymierze (testament) miało być przypieczętowane krwią, podobnie jak stare przymierze, a krew, którą miał za nas przelać, miała zakryć nasze grzechy i je wymazać, tak jak krew z ofiar całopalnych w sposób symboliczny wymazywała grzechy ludzi za czasów Mojżesza […]. Kiedy Jezus pokazał Apostołom kielich wina, wskazał na wypełnienie się starego przymierza i ustanowienie nowego” (New Testament Student Manual [podręcznik Kościelnego Systemu Edukacji, 2014], str. 83).

Napisz słowo sakrament pod słowem Nowe. Wyjaśnij, że podobnie jak krew ze składania ofiar ze zwierząt symbolizowała stare przymierze, jakie Bóg zawarł ze Swoim ludem, tak woda przypomina nam o krwi Jezusa Chrystusa, jaką przelał za nas w ramach nowego przymierza.