Ew. Marka 10 – Ew. Łukasza 4 (Część 9.)

Materiały przygotowawcze dla nauczyciela prowadzącego program samodzielnego studiowania

Streszczenie lekcji do codziennego samodzielnego studiowania

Poniższe streszczenie wydarzeń, doktryn i zasad, z jakimi uczniowie zapoznali się podczas studiowania Ew. Marka 10 – Ew. Łukasza 4 (część 9.), nie zakłada, że masz ich nauczać w ramach swojej lekcji. Twoja lekcja ma koncentrować się jedynie na kilku z poniższych doktryn i zasad. Postępuj zgodnie z podszeptami Ducha Świętego, mając na uwadze potrzeby swoich uczniów.

Dzień 1.: (Ew. Marka 10–16)

Studiując zaproszenie Zbawiciela, żeby przyszły do niego małe dzieci, uczniowie dowiedzieli się, że kiedy przyjmujemy ewangelię jak dziecię, jesteśmy przygotowani, by wejść do królestwa Bożego. Czytając o przestrodze, jakiej Jezus Chrystus udzielił bogatemu młodzieńcowi, dowiedzieli się, że ze względu na Swoją miłość do nas Pan pomoże nam poznać, czego brakuje w naszych staraniach, by za Nim podążać, a jeśli Go o to poprosimy, nauczy nas, co musimy uczynić, aby odziedziczyć życie wieczne. Historie o wdowie, która składa grosze w ofierze i o tym, jak Maria namaszcza Zbawiciela, pomagają uczniom przekonać się, że jeśli ofiarujemy Mu wszystko, co posiadamy, Pan przyjmie nasza ofiarę, nawet jeśli będzie się ona wydawać nieznaczna w porównaniu z ofiarami innych ludzi i że Zbawiciel jest zadowolony, kiedy ofiarowujemy Mu to, co najlepsze.

Dzień 2.: (Ew. Łukasza 1)

Podczas tej lekcji uczniowie studiowali historię o obietnicy, jaką anioł Gabriel złożył Zachariaszowi i Elżbiecie, że będą mieli syna. Dowiedzieli się również, iż Gabriel powiedział Marii, że będzie matką Syna Bożego. Z zawartych w tym rozdziale fragmentów pisma świętego uczniowie dowiedzieli się następujących prawd: Słowa Pana wypowiedziane przez Jego sługi wypełnią się w swoim czasie. Jezus Chrystus jest Synem Boga Ojca. U Boga żadna rzecz nie jest niemożliwa. Jeśli będziemy starali się wiernie wypełniać zadania, które nam powierza, Pan uczyni w naszym życiu wielkie rzeczy.

Dzień 3.: (Ew. Łukasza 2)

W trakcie studiowania historii o narodzinach Jezusa Chrystusa uczniowie dowiedzieli się, że ponieważ Zbawiciel przyszedł na świat, możemy doświadczyć wielkiej radości. Dowiedzieli się także, że kiedy słuchamy boskich wskazówek, możemy otrzymać własne świadectwo o Jezusie Chrystusie, a kiedy je otrzymamy, będziemy pragnąć dzielić się nim z ludźmi. Studiując młodość Jezusa, uczniowie dowiedzieli się, że możemy naśladować Go, nabierając mądrości i rozwijając się fizycznie, duchowo i społecznie.

Dzień 4.: (Ew. Łukasza 3–4)

Podczas tej lekcji uczniowie uczyli się o Janie Chrzcicielu i o chrzcie Jezusa Chrystusa. Dowiedzieli się również, że Jezus oświadczył w Nazarecie, iż jest Mesjaszem. Z tych historii uczniowie dowiedzieli się następujących prawd: Jezus Chrystus oddziela prawych od niegodziwych. Jezus jest Mesjaszem, który został posłany, aby uzdrowić uciśnionych i wyzwolić tych, którzy są jeńcami w duchu. Kiedy okazujemy wiarę w Jezusa Chrystusa, możemy doświadczyć cudów.

Wprowadzenie

Dzięki dzisiejszej lekcji uczniowie mogą zrozumieć nieco lepiej cierpienie, jakiego Jezus Chrystus doświadczył, dokonując Zadośćuczynienia. Uczniowie zrozumieją ponadto niektóre z powodów, dla których Zbawiciel za nas cierpiał.

Propozycje dotyczące nauczania

Ew. Marka 14:10–16:20

Cierpiąc za nasze grzechy w Getsemane, Jezus rozpoczyna akt Zadośćuczynienia, zostaje zdradzony przez Judasza Iskariotę i przywiedziony przed przywódców żydowskich

Poproś uczniów, aby po cichu zastanowili się nad odpowiedziami na następujące pytania:

Czy czuliście kiedyś, że nikt was nie rozumie lub nie rozumie, czego doświadczacie?
Czy czuliście kiedyś, że wasze grzechy nie mogą wam zostać przebaczone?

Poproś uczniów, żeby w trakcie studiowania Ew. Marka 14 wyszukali prawdy, które mogą pomóc osobom doświadczającym tego rodzaju uczuć.

Poproś jednego z uczniów o przeczytanie na głos Ew. Marka 14:32–34. Niech reszta klasy śledzi tekst w swoich pismach i wyszuka, co Zbawiciel odczuwał w Ogrodzie Getsemane.

Co Zbawiciel odczuwał w Ogrodzie Getsemane?

Kiedy uczniowie udzielą odpowiedzi, zapisz na tablicy następujące zwroty: niepokoić się i trwożyć, smętna jest dusza moja.

Wyjaśnij, że opisują one cierpienie, którego Jezus Chrystus doświadczył, dokonując Zadośćuczynienia.

Czego z tych zwrotów uczymy się o Zadośćuczynieniu Jezusa Chrystusa? (Kiedy uczniowie udzielą odpowiedzi, zapisz na tablicy następującą prawdę: Dokonując Zadośćuczynienia, Jezus Chrystus cierpiał i smucił się w Ogrodzie Getsemane).

Aby wyjaśnić uczniom tę doktrynę, poproś jednego z nich o przeczytanie na głos poniższej wypowiedzi Starszego Neila A. Maxwella z Kworum Dwunastu Apostołów.

„Cierpiąc w Getsemane Jezus zaczął się ‘niepokoić’ (Ew. Marka 14:33), czyli w języku greckim był ‘oniemiały’ i ‘zdziwiony’.

Czy możecie to sobie wyobrazić? Jehowa, Stwórca tego i innych światów ‘oniemiały’! […]. Nigdy wcześniej osobiście nie zaznał dotkliwego i wyczerpującego procesu zadośćuczynienia. Kiedy w całej pełni nadszedł czas męki, jej ciężar był o wiele, wiele większy, niż nawet Jego niedościgniony umysł był sobie w stanie wyobrazić! Nic dziwnego, że anioł ukazał się, żeby Go wzmocnić! (Zob. Ew. Łukasza 22:43).

Łączny ciężar wszystkich doczesnych grzechów — z przeszłości, teraźniejszości i przyszłości — przytłoczył tę doskonałą, bezgrzeszną i wrażliwą Duszę! Wszystkie nasze słabości i choroby w pewien sposób również stanowiły część straszliwej sumy Zadośćuczynienia. (Zob. Alma 7:11–12; Ks. Izajasza 53:3–5; Ew. Mateusza 8:17) […].

Czy w tej ekstremalnej sytuacji miał być może nadzieję na to, że w gęstwinie pojawi się ratunek pod postacią ofiarnego baranka? Nie wiem. Jego cierpienie — tak jakby ktoś pomnożył ogrom przez nieskończoność — spowodowało, iż na krzyżu Jego zbolała dusza łkała w całkowitej samotności. (Zob. Ew. Mateusza 27:46) […].

Cudowne i pełne chwały Zadośćuczynienie było głównym aktem całej historii ludzkości. Było zawiasem, od którego zależało wszystko, co ma ostatecznie znaczenie. Zaś zawias ten polegał na duchowej uległości Jezusa!” („Willing to Submit”, Ensign, maj 1985, str. 72–73).

Poproś kilkoro uczniów, aby czytali na głos Ew. Jana 14:35–42, czytając po jednym lub po kilka wersetów. Pozostali niech śledzą tekst w swoich pismach i odszukają, czego Zbawiciel doświadczył z powodu Swojego wielkiego cierpienia.

Czego Zbawiciel doświadczył z powodu Swojego wielkiego cierpienia? (Wyjaśnij uczniom, że cierpienie Jezusa było tak dotkliwe, iż zapytał, czy możliwe jest, by go uniknąć).

Napisz na tablicy następujący zwrot: Jezus Chrystus cierpiał…, żeby…

Wyjaśnij, że inne fragmenty z pism świętych pomagają nam zrozumieć cierpienie Jezusa Chrystusa i to, dlaczego był gotów za nas cierpieć.

Napisz na tablicy następujące odsyłacze do pism świętych: Ks. Izajasza 53:3–5 i Alma 7:11–13. Podziel uczniów na pary i poproś, żeby wspólnie przeczytali te wersety i wyszukali, co cierpiał Zbawiciel i dlaczego. Poproś ich, żeby w swoich notatnikach lub dziennikach do studiowania dokończyli napisane na tablicy zdanie, korzystając z wiedzy zdobytej z Ks. Izajasza 53:3–5 i z fragmentu: Alma 7:11–13. (Możesz wyjaśnić, że słowo słabości w wersecie Alma 7:12 oznacza cierpienia, ból i grzechy).

Po upływie wyznaczonego czasu poproś kilkoro uczniów o podzielenie się tym, w jaki sposób uzupełnili zdanie. Ich odpowiedzi mogą wyglądać następująco: Jezus Chrystus cierpiał nasz ból, dolegliwości, pokusy, choroby, słabości i smutki, żeby wiedzieć, jak nam pomóc. Jezus Chrystus cierpiał za nasze grzechy, żeby mógł wymazać nasze przewinienia. Przypomnij uczniom, że cierpienie Zbawiciela za grzechy ludzkości rozpoczęło się w Getsemane i trwało dalej, a zakończyło się, kiedy został ukrzyżowany.

W jaki sposób wiedza o cierpieniu Zbawiciela i o przyczynie Jego cierpienia może pomóc wam w okresie prób, bólu i udręki? (Zob. NiP 45:3–5).
W jakich sytuacjach czuliście, że Zbawiciel pomagał wam w bólu, chorobie lub smutku?
Jakich uczuć doświadczyliście, kiedy po odbyciu pokuty czuliście, że wasze grzechy zostały wymazane (usunięte) dzięki Zadośćuczynieniu Jezusa Chrystusa?

Podsumuj Ew. Marka 14:43–16:20, wyjaśniając, że Jezus został bezprawnie postawiony przed Sanhedrynem (radą przywódców żydowskich) i skazany na śmierć. Po śmierci na krzyżu i Zmartwychwstaniu Zbawiciel ukazał się Swoim Apostołom i posłał ich, by głosili ewangelię, obiecując, że osobom wierzącym towarzyszyć będą znaki. (Uwaga: Śmierć, pochówek i Zmartwychwstanie Jezusa Chrystusa zostały wcześniej szczegółowo omówione w trakcie studiowania Ew. Mateusza 27–28).

Poproś jednego z uczniów o przeczytanie na głos Ew. Marka 16:15. Pozostali niech śledzą tekst w swoich pismach i odszukają zadanie, jakie Pan dał Swoim Apostołom.

W jaki sposób możecie dzisiaj i w przyszłości pomagać wypełniać zadanie, jakim jest głoszenie ewangelii na „cały świat”?

Na zakończenie lekcji możesz złożyć świadectwo o prawdach, które dzisiaj omawialiście.

Następna część (Ew. Łukasza 5:1–10:37)

Poproś uczniów, aby przypomnieli sobie moment, jeśli taki był, w którym zastanawiali się, czy mogą uzyskać wybaczenie grzechów. Wyjaśnij, że w trakcie studiowania Ew. Łukasza 5:1–10:37 w nadchodzącym tygodniu będą uczyć się o tym, że Zbawiciel pragnie wybaczać nam nasze grzechy i o tym, co mogą uczynić, aby uzyskać wybaczenie.