Biblioteka
Lekcja 118: List do Galacjan 1–4

Lekcja 118

List do Galacjan 1–4

Wprowadzenie

Apostoł Paweł zganił świętych z Galacji za to, że przestrzegali fałszywe nauki i nauczał, że mogą stać się dziedzicami Boga poprzez wiarę i podążanie za Jezusem Chrystusem.

Propozycje dotyczące nauczania

List do Galacjan 1–2

Paweł gani świętych za to, że podążają za fałszywymi nauczycielami i zachęca ich, by powrócili do ewangelii

Poproś uczniów, żeby wyobrazili sobie, że ktoś z ich rodzeństwa lub przyjaciół nie jest pewien, czy nauki Kościoła są prawdziwe. W rezultacie przestał chodzić do Kościoła i nie żyje już zgodnie z ewangelią. Poproś uczniów, żeby w notatnikach lub dziennikach do studiowania zapisali, co powiedzieliby takiej osobie, by pomóc jej przekonać się, że nauki Kościoła są prawdziwe.

Poproś uczniów, żeby w trakcie czytania Listu do Galacjan 1 odszukali prawdę, która pomoże im rozpoznać prawdziwe nauki.

Wyjaśnij, że Galacja to region w północno-środkowej Azji Mniejszej, w którym znajduje się wiele miast, jakie Paweł odwiedził podczas swojej drugiej i trzeciej podróży misyjnej (zob. Dzieje Apostolskie 16:6; 18:23). (Możesz poprosić uczniów, żeby znaleźli Galację w Bible Maps (Atlasie biblijnym), mapa nr 13, „The Missionary Journeys of the Apostle Paul” [Podróże misyjne Apostoła Pawła]). Poproś jednego z uczniów o przeczytanie na głos Listu do Galacjan 1:6–7. Resztę poproś, aby śledzili tekst i odszukali problem, z jakim zmagali się święci w Galacji.

  • Dlaczego wielu świętych w Galacji odstępowało od prawdziwej ewangelii?

Wyjaśnij, że osoby, które nękały świętych i przekręcały nauki ewangelii, siały wątpliwości (zob. List do Galacjan 1:7, przypis a w anglojęzycznym wydaniu pism świętych ŚwDO) co do nauk Pawła na temat tego, że zbawienie można osiągnąć jedynie poprzez Jezusa Chrystusa. Tymi fałszywymi nauczycielami byli chrześcijanie żydowskiego pochodzenia, którzy twierdzili, że aby uzyskać zbawienie, święci z Galacji muszą zostać obrzezani (zob. Bible Dictionary, „Circumcision”) i przestrzegać obrządków prawa Mojżesza.

Poproś jednego z uczniów o przeczytanie na głos Listu do Galacjan 1:8–9. Pozostali niech śledzą tekst w swoich pismach i odszukają, co Paweł powiedział o tych, którzy głosili ewangelię niezgodną z tą, którą on głosił jako Apostoł Pana. Poproś uczniów, aby opowiedzieli o tym, co znaleźli.

Poproś jednego z uczniów o przeczytanie na głos Listu do Galacjan 1:10–12. Pozostałych poproś, aby śledzili tekst w swoich pismach i odszukali, od kogo pochodziły nauki Pawła.

  • Od kogo, według wersetu 12., pochodziły nauki Pawła?

  • Jakiej prawdy o prawdziwej doktrynie możemy się nauczyć ze słów Pawła zawartych w wersetach 10–12? (Uczniowie mogą użyć innych słów, ale upewnij się, że rozpoznają następującą prawdę: Jezus Chrystus objawia prawdziwą doktrynę Swoim prorokom).

  • W jaki sposób pamiętanie o tej prawdzie pomaga nam, kiedy mamy pytania związane z naukami proroków?

Wyjaśnij, że ponieważ Jezus Chrystus objawia prawdziwą doktrynę Swoim prorokom, może On również nam objawić, że nauki proroków są prawdą.

  • Co możemy zrobić, aby otrzymać objawienie od Pana w celu przekonania się osobiście, że nauki proroków są prawdą?

Przypomnij uczniom sytuację, o której rozmawialiście na początku lekcji. Poproś kilkoro uczniów, żeby wyjaśnili klasie, w jaki sposób mogą wykorzystać rozpoznaną właśnie prawdę na temat objawień, żeby odpowiedzieć osobie, która kwestionuje nauki Kościoła.

Złóż świadectwo o tym, że możemy rozpoznać prawdziwą doktrynę, kiedy studiujemy nauki proroków i poszukujemy objawień od Pana.

Podsumuj List do Galacjan 1:13–2:21, wyjaśniając, że Paweł opowiedział o swoim nawróceniu i pierwszych podróżach misyjnych. Wyjaśnił także, że prawo Mojżesza nie zapewnia zbawienia i że wybaczenie, czyli usprawiedliwienie, otrzymujemy poprzez wiarę w Jezusa Chrystusa.

List do Galacjan 3–4

Paweł zachęca Galacjan do uzyskania poprzez Jezusa Chrystusa wszystkich błogosławieństw obiecanych Abrahamowi

Przeczytaj na głos poniższy opis sytuacji. Po przeczytaniu każdego opisu poproś uczniów, aby wyjaśnili, dlaczego opisana w niej osoba może uważać, że nie jest w stanie otrzymać wszystkich błogosławieństw Pana, tak jak inne osoby w Kościele, które były wierne ewangelii od dzieciństwa.

  1. Młody mężczyzna wychował się w mniej aktywnej rodzinie i nie nauczano go ewangelii, gdy był mały. Jego rodzina powraca teraz do aktywności w Kościele i zaczyna uczyć się i żyć zgodnie z ewangelią.

  2. Pewna kobieta przez wiele lat krytykowała Kościół. Niedawno doświadczyła przemiany serca i została ochrzczona.

Poproś uczniów, aby w trakcie studiowania Listu do Galacjan 3–4 odszukali prawdę, która pomaga nam zrozumieć, które błogosławieństwa są dostępne dla wszystkich, niezależnie od okoliczności i dokonanych wcześniej wyborów.

Wyjaśnij, że wielu świętych w Galacji było ludźmi innych narodów, którzy nawrócili się na chrześcijaństwo i nie byli dosłownymi potomkami Abrahama, któremu obiecano wszystkie Boże błogosławieństwa. Poproś jednego z uczniów o przeczytanie na głos Listu do Galacjan 3:7–9. Pozostali niech śledzą tekst w swoich pismach i wyszukają, czego Paweł nauczał o tych, którzy „są z wiary” (werset 7.), czyli wierzą w Jezusa Chrystusa.

  • Czego Paweł nauczał o tych, którzy wierzą w Jezusa Chrystusa?

  • Co, zgodnie z wersetem 8., Pan obiecał Abrahamowi?

  • Co, zgodnie z wersetem 9., stanie się z tymi, którzy mają wiarę w Jezusa Chrystusa?

Wyjaśnij, że zwrot „dostępują błogosławieństwa z wiernym Abrahamem” odnosi się do bycia spadkobiercą przymierza, które Bóg zawarł z Abrahamem, że przez niego wszyscy ludzie będą mogli cieszyć się błogosławieństwami ewangelii (zob. Abraham 2:11).

Podsumuj List do Galacjan 3:10–25, wyjaśniając, iż Paweł nauczał, że prawo Mojżesza miało na celu pomóc Izraelitom przyjść do Jezusa Chrystusa i być usprawiedliwionym przez wiarę w Niego.

Poproś jednego z uczniów o przeczytanie na głos Listu do Galacjan 3:26–27. Pozostali niech śledzą tekst w swoich pismach i odszukają, co musimy robić, aby otrzymać błogosławieństwa obiecane Abrahamowi.

  • Co musimy zrobić, aby otrzymać błogosławieństwa obiecane Abrahamowi?

Zapisz na tablicy następujące zdanie do uzupełnienia: Wszyscy ci, którzy okazują wiarę w Jezusa Chrystusa i wstępują w przymierze ewangelii, staną się…

Poproś jednego z uczniów o przeczytanie na głos Listu do Galacjan 3:28–29. Poproś resztę klasy, aby śledziła tekst w swoich pismach i wyszukała słowa lub wyrażenia, których mogą użyć do uzupełnienia zapisanej na tablicy zasady.

  • Czym, zgodnie z wersetem 28., stają się różni ludzie, kiedy zawierają przymierze ewangelii?

  • Kim, zgodnie z wersetem 29., stają się również ci, którzy zaliczają się do nasienia Abrahama?

Wyjaśnij, że dziedzic to ktoś, kto zgodnie z prawem, jest upoważniony do otrzymania majątku, czyli własności innej osoby.

Poproś jednego z uczniów o przeczytanie na głos Listu do Galacjan 4:7. Pozostali niech śledzą tekst w swoich pismach i odszukają, czyimi dziedzicami możemy zostać.

  • Czyimi dziedzicami możemy zostać? (Korzystając z odpowiedzi uczniów, uzupełnij napisane na tablicy zdanie zawierające zasadę tak, aby odzwierciedlało następującą prawdę: Wszyscy ci, którzy okazują wiarę w Jezusa Chrystusa i wstępują w przymierze ewangelii, staną się jednością w Chrystusie i dziedzicami Boga).

  • Dlaczego ważne jest wiedzieć, że Bóg obiecuje te błogosławieństwa każdemu, kto wstępuje w to przymierze niezależnie od okoliczności?

Złóż świadectwo o tym, że obietnice Ojca Niebieskiego są dostępne dla wszystkich, którzy wstępują w przymierze ewangelii. Zachęć uczniów, żeby byli wierni zawartym przymierzom.

Podsumuj List do Galacjan 4:8–31, wyjaśniając, że Paweł poprosił świętych w Galacji, żeby powrócili do Chrystusa i uniknęli niewoli, która wynika z przestrzegania prawa Mojżesza.

Komentarz i tło historyczne

List do Galacjan 1:8–10 „Anioł z nieba”

Nauki Pawła zapisane w Liście do Galacjan 1:8–10 są czasami błędnie wykorzystywane jako argument przeciwko wizjom aniołów i głoszeniu przywróconej ewangelii. Paweł nie nauczał jednak, że należy odrzucać wszystkie manifestacje aniołów, gdyż pisma święte wykazują, iż aniołowie rzeczywiście przyjdą, by na nowo głosić ewangelię w dniach ostatnich (zob. Objawienie Jana 14:6). Nauczał natomiast, że jeśli miałby się pojawić anioł, który przyjdzie, by odwrócić ludzi od prawdziwej ewangelii, to należy go odrzucić (zob. także Alma 30:53). Prawdziwa ewangelia w dzisiejszych czasach, tak jak w czasach Pawła, udzielana jest przez upoważnionych proroków i apostołów (zob. List do Efezjan 2:19–20; 4:11–14) i uzasadniona w „łasce Chrystusowej” (List do Galacjan 1:6; zob. także 2 Nefi 2:8; 10:24).

List do Galacjan 2:11–16. Spór Pawła z Piotrem

Aby uzyskać dodatkowe informacje na temat sporu Pawła z Piotrem, który wyniknął, kiedy Piotr odwiedzał świętych w Antiochii, zob. Nowy Testament, Podręcznik dla studenta (podręcznik Kościelnego Systemu Edukacji, 2014), str. 413.

List do Galacjan 3:10–14. „Przekleństwo zakonu”

Jak podaje List do Galacjan 3:10, Paweł nauczał, że ci, którzy dążą do usprawiedliwienia na podstawie prawa Mojżesza, mają obowiązek przestrzegania wszystkich jego zasad. Paweł powiedział: „Przeklęty każdy, kto nie wytrwa w pełnieniu wszystkiego, co jest zapisane w księdze zakonu”. Ten niewykonalny wymóg pozostawia wszystkich, którzy dążą do usprawiedliwienia na podstawie prawa pod „[przekleństwem] zakonu” (List do Galacjan 3:13). Paweł wyjaśnił również, że Jezus Chrystus cierpiał za „[przekleństwo] zakonu, stawszy się za nas przekleństwem” poprzez Swoje Zadośćuczynienie (List do Galacjan 3:13). Poprzez Zadośćuczynienie Jezusa Chrystusa wszyscy mogą otrzymać błogosławieństwa Abrahama, rozwijając wiarę w Jezusa Chrystusa i wstępując w przymierze ewangelii.

List do Galacjan 3:24. „Zakon był naszym przewodnikiem”

Starszy Paul V. Johnson, Siedemdziesiąty, wyjaśnił, że wielu ludzi w czasach Nowego Testamentu błędnie rozumiało, w jakim celu dane zostało prawo Mojżesza:

„Wielu Żydów, a nawet chrześcijan żydowskiego pochodzenia […], straciło wizję przeznaczenia i właściwej pozycji prawa. Jedną z przyczyn było nieupoważnione dodanie wymogów i tradycji dotyczących prawa, które ukryły jego prawdziwe przeznaczenie. Owe dodatki i tradycje nie były już ‘przewodnikiem do Chrystusa’ (List do Galacjan 3:24), ‘[wskazującym] naszym duszom [drogę] do niego’ (Jakub 4:5), ale stały się raczej tak uciążliwe i pochłaniające, że wielu Żydów patrzyło ‘poza cel’ (Jakub 4:14) i postawiło przekręcone prawo w miejscu należnym Prawodawcy” („Responding Appropriately to Change” [przemówienie wygłoszone nauczycielom religii Kościelnego Systemu Edukacji, 8 lutego 2013 r.], str 1, strona internetowa: si.lds.org).

List do Galacjan 3:28. „Wszyscy jedno jesteście w Jezusie Chrystusie”

Czasami ludzie wahają się przyjąć chrzest lub w pełni uczestniczyć w Kościele, ponieważ obawiają się, że będą musieli porzucić swoją kulturę lub uważają, że do niego nie pasują. Prezydent James E. Faust z Pierwszego Prezydium nauczał, że członkowie Kościoła mogą różnić się od siebie i jednocześnie stanowić jedność:

„Kiedy stajemy się członkami tego Kościoła, nie tracimy naszej tożsamości. Stajemy się dziedzicami królestwa Bożego, przystąpiwszy do ciała Chrystusa i w duchowy sposób odłożywszy na bok nasze osobiste różnice, by zjednoczyć się w większej duchowej sprawie. Wszystkim, którzy przystąpili do Kościoła, mówimy: zachowajcie wszystko, co szlachetne, dobre i budujące w waszej kulturze i osobistej tożsamości. Aczkolwiek, zgodnie z upoważnieniem i mocą kluczy kapłaństwa, wszelkie różnice ustępują, kiedy dążymy do stania się dziedzicami w królestwie Bożym” („Heirs to the Kingdom of God”, Ensign, maj 1995, str. 62).