Lekcja 43: Ew. Łukasza 1

Lekcja 43

Ew. Łukasza 1

Wprowadzenie

Anioł Gabriel ukazał się Zachariaszowi i ogłosił jemu i jego żonie, Elżbiecie, że będą mieli syna, któremu mają dać na imię Jan. Sześć miesięcy później ten sam anioł ukazał się Marii i ogłosił, że zostanie ona matką Syna Bożego. Maria odwiedziła Elżbietę i razem radowały się z przyjścia Zbawiciela. Trzy miesiące później Elżbieta urodziła Jana.

Propozycje dotyczące nauczania

Ew. Łukasza 1:1–4

Łukasz wyjaśnia, dlaczego napisał swoją Ewangelię

Pokaż następujące ilustracje i poproś uczniów, aby wyjaśnili, co one przedstawiają: Józef i Maria udają się do Betlejem (Album: Ewangelia w malarstwie [2009], nr 29; zob. także stronę internetową: LDS.org), Anioł ukazuje się pasterzom (nr 31), Symeon oddaje cześć Dziecięciu Chrystus (nr 32), Nastoletni Jezus w świątyni (nr 34), Miłosierny Samarytanin (nr 44), Maria i Marta (nr 45) oraz Dziesięciu trędowatych (nr 46). Zwróć uwagę uczniów na to, że te i wiele innych wydarzeń oraz nauk z doczesnej służby Zbawiciela zostało zapisanych przez Łukasza, ale nie znajdują się one w Ewangeliach Mateusza, Marka ani Jana.

Krótko zapoznaj uczniów z Ewangelią Łukasza, wyjaśniając, że rozpoczął on swoją ewangelię od zwrócenia się do kogoś o imieniu „Teofil” (werset 3.) i wyjaśnienia, dlaczego ją napisał. Teofil znaczy „przyjaciel Boga” (Bible Dictionary, „Theophilus”). Poproś jednego z uczniów o przeczytanie na głos Ew. Łukasza 1:1–4. Reszta niech śledzi tekst w swoich pismach i wyszuka, dlaczego Łukasz ją napisał.

Dlaczego Łukasz napisał swoją ewangelię?
W jaki sposób, według Ew. Łukasza 1:4, możemy skorzystać na studiowaniu Ewangelii Łukasza?

Zapewnij uczniów, że w trakcie studiowania Ewangelii Łukasza będą mogli „upewnić się o prawdziwości nauki” (werset 4.), jaką przekazano im o Jezusie Chrystusie.

Ew. Łukasza 1:5–25

Anioł Gabriel zwiastuje Zachariaszowi zbliżające się narodziny Jana, a Elżbieta zachodzi w ciążę

Poproś uczniów, aby zastanowili się, jakiego błogosławieństwa lub odpowiedzi oczekują od Boga lub co chcieliby od Niego uzyskać. Poproś ich, aby w trakcie studiowania Ew. Łukasza 1 wyszukali prawdy, które mogą im pomóc, kiedy będą czekać na błogosławieństwo lub odpowiedź od Boga.

Poproś jednego z uczniów, aby przeczytał na głos Ew. Łukasza 1:5–7, a reszta niech wyszuka, kto przez większość swego życia czekał na konkretne błogosławieństwo.

Jakich szczegółów dowiadujemy się z tych wersetów o Zachariaszu i Elżbiecie?

Podsumuj Ew. Łukasza 1:8–10, wyjaśniając, że Zachariaszowi powierzono zadanie palenia kadzidła w świątyni w Jerozolimie, co było zaszczytnym zajęciem, jakie kapłan otrzymywał bodajże jedynie raz w życiu.

Poproś uczniów, aby po cichu przeczytali Ew. Łukasza 1:11–13 i wyszukali, co się stało, kiedy Zachariasz przebywał w świątyni.

Na jaką modlitwę mieli otrzymać odpowiedź Zachariasz i Elżbieta zgodnie z wersetem 13.? (Zwróć uwagę uczniów na to, że Zachariasz i Elżbieta prawdopodobnie od wielu lat modlili się o dziecko. Możesz zaproponować uczniom, aby zaznaczyli w tym wersecie zwrot: „wysłuchana została modlitwa twoja”.
Co musiał czuć Zachariasz, kiedy usłyszał, że będą mieli z Elżbietą syna, mimo że byli w „podeszłym wieku” (werset 7.)?

Podsumuj Ew. Łukasza 1:14–17, wyjaśniając, że anioł Gabriel powiedział Zachariaszowi, że będą mieli z Elżbietą „radość i wesele” (werset 14.) i że ich syn przygotuje wiele osób na przyjście Pana.

Poproś jednego z uczniów o przeczytanie na głos Ew. Łukasza 1:18–20, a resztę o wyszukanie, co Zachariasz odpowiedział aniołowi. Poproś uczniów, aby podzielili się tym, co znaleźli.

Co się stało z Zachariaszem z powodu niewiary w słowa anioła?
Co, według wersetu 20., miało się stać ze słowami, które anioł powiedział Zachariaszowi? (Uczniowie mogą to inaczej ująć, ale upewnij się, że rozumieją następującą prawdę: Słowa Pana wypowiedziane przez Jego sługi wypełnią się w swoim czasie. Zapisz tę prawdę na tablicy).
Co oznacza zwrot: „w swoim czasie”? (W czasie wyznaczonym przez Pana).

Wskaż zapisane na tablicy zdanie i zapytaj:

W jaki sposób znajomość tej prawdy wpływa na to, jak reagujemy na obietnice Pana? (Kiedy uczniowie udzielą odpowiedzi, zapisz to zdanie na tablicy tak, żeby przekazywało następującą zasadę: Możemy ufać obietnicom Pana, gdyż Jego słowa wypełnią się w swoim czasie).
W jaki sposób prawda ta może pomóc komuś, kto z utęsknieniem czeka na wypełnienie się boskiej obietnicy?

Podsumuj Ew. Łukasza 1:21–24, wyjaśniając, że Zachariasz stracił mowę, kiedy wyszedł ze świątyni. Zgodnie z obietnicą anioła Elżbieta zaszła później w ciążę.

Poproś jednego z uczniów (najlepiej jedną z młodych kobiet) o przeczytanie na głos słów Elżbiety z Ew. Łukasza 1:25. Poproś klasę, aby zastanowiła się, jak Elżbieta musiała się czuć, przygotowując się na narodziny dziecka. Możesz wyjaśnić, iż stwierdzenie Elżbiety, że Pan „zdjął z [niej] hańbę wśród ludzi”, może odnosić się do wstydu, jaki odczuwała z powodu błędnego poglądu, jaki panował wśród starożytnych kultur, że brak potomstwa był wynikiem Bożej kary.

Ew. Łukasza 1:26–38

Anioł Gabriel zwiastuje Marii zbliżające się narodziny Jezusa

Pokaż ilustrację Zwiastowanie: Anioł Gabriel ukazuje się Marii (Album: Ewangelia w malarstwie, nr 28; zob. także stronę internetową: LDS.org) i poproś uczniów, aby spróbowali sobie wyobrazić, jak by się czuli, gdyby nagle ukazał im się anioł. Podsumuj Ew. Łukasza 1:26–27, wyjaśniając, że w szóstym miesiącu ciąży Elżbiety anioł Gabriel posłany został do Nazaretu, do młodej kobiety o imieniu Maria.

Poproś jednego z uczniów, aby przeczytał na głos Ew. Łukasza 1:28–33. Niech reszta śledzi tekst w swoich pismach i wyszuka zwroty, które mogły pomóc Marii zrozumieć znaczenie zadania, które powierzył jej Bóg.

Jakie zwroty mogły pomóc Marii zrozumieć znaczenie zadania, które powierzył jej Bóg?
Co oznacza tytuł „Syn Najwyższego” (werset 32.)? (Uczniowie mogą to inaczej ująć, ale powinni rozpoznać następującą doktrynę: Jezus Chrystus jest Synem Boga Ojca).

Poproś uczniów, aby po cichu przeczytali Ew. Łukasza 1:34 i wyszukali, jakie pytanie zadała Maria. Poproś, aby opowiedzieli, co znaleźli. Wyjaśnij, iż stwierdzenie Marii, że „nie [zna] męża” oznacza, że była dziewicą.

Poproś jednego z uczniów o przeczytanie na głos Ew. Łukasza 1:35–37, a resztę o wyszukanie, jakiej odpowiedzi udzielił Marii anioł.

Wyjaśnij, że poza tym, co podają pisma święte, nie wiemy, w jaki sposób dokonał się cud poczęcia Jezusa Chrystusa. Wiemy jedynie, że dokonało się ono w cudowny sposób i że dziecię, które miało się w jego wyniku narodzić, było Synem Bożym.

Zgodnie z tym, co podaje Ew. Łukasza 1:37, jaką prawdę, która pomaga wyjaśnić to cudowne wydarzenie, przekazał nam anioł? (Uczniowie powinni rozpoznać następującą prawdę: U Boga żadna rzecz nie jest niemożliwa. Możesz zaproponować uczniom, aby zaznaczyli tę prawdę w swoich pismach świętych).
Jak myślicie, jakie słowa otuchy mogłyby nam przekazać Maria lub Elżbieta, kiedy czujemy, że coś, czego pragniemy, jest niemożliwe?
Jakie doświadczenia wzmocniły waszą wiarę w to, że u Boga żadna rzecz nie jest niemożliwa?

Poproś uczniów, aby po cichu przeczytali Ew. Łukasza 1:38 i odszukali, co Maria odpowiedziała aniołowi.

Jaki dowód na to, że Maria uwierzyła w słowa anioła, widzicie w tym wersecie?
Czym różniła się reakcja Marii na słowa anioła od reakcji Zachariasza w świątyni?

Zachęć uczniów, żeby naśladowali Marię i Elżbietę i wierzyli w to, że również w ich własnym życiu nie ma rzeczy niemożliwej do zrobienia z pomocą Pana.

Ew. Łukasza 1:39–56

Maria odwiedza Elżbietę i obie składają świadectwo o Zbawicielu

Maria i Elżbieta — Maria odwiedza Elżbietę

Jeśli to możliwe, pokaż ilustrację przedstawiającą odwiedziny Marii u ciężarnej Elżbiety. Zapytaj uczniów, czy są w stanie rozpoznać, kto się na niej znajduje i co się na niej dzieje.

W jaki sposób Maria i Elżbieta, które robią wrażenie zwykłych kobiet, odegrały ważne role, które odmieniły dzieje świata?

Poproś jednego z uczniów, aby przeczytał na głos Ew. Łukasza 1:41–45. Pozostałych poproś, aby śledzili tekst w swoich pismach i wyszukali świadectwo, jakie Elżbieta złożyła Marii.

Co Elżbieta już wiedziała o Marii?

Poproś jednego z uczniów (najlepiej młodą kobietę), aby przeczytał na głos Ew. Łukasza 1:46–49. Pozostali niech śledzą tekst w swoich pismach i odszukają, w jaki sposób Maria wielbiła Pana.

Jakiego zwrotu, który podany jest w wersecie 49., użyła Maria, opisując, co uczynił jej Pan? („Wielkie rzeczy”).

Poproś uczniów, aby ponownie po cichu przeczytali Ew. Łukasza 1:38, 45–46 i wyszukali, co takiego zrobiła Maria, co sprawiło, że Pan uczynił dla niej „wielkie rzeczy”.

Co takiego zrobiła Maria, co sprawiło, że Pan uczynił dla niej „wielkie rzeczy”?

Zwróć uwagę uczniów na to, że tak, jak Zachariasz, Elżbieta i Maria mieli do odegrania własne role w boskim planie, również my otrzymujemy od Pana ważne zadania.

Co, zgodnie z przykładem Marii, będzie miało miejsce w naszym życiu, jeśli będziemy starali się wiernie wypełniać zadania, które powierza nam Pan? (Pomóż uczniom rozpoznać następującą zasadę: Jeśli będziemy starali się wiernie wypełniać zadania, które powierza nam Pan, uczyni On dla nas wielkie rzeczy).
Jakie role powinniście pełnić zgodnie z wolą Pana w Jego planie?
Co może wydarzyć się w waszym życiu, jeśli odpowiecie Panu, tak jak Maria?

Ew. Łukasza 1:57–80

Narodziny Jana Chrzciciela

Podsumuj Ew. Łukasza 1:57–80, wyjaśniając, że kiedy Elżbieta urodziła syna, Zachariasz potwierdził, że mają dać mu na imię Jan. Kiedy to uczynił, natychmiast odzyskał mowę i prorokował o misji Jezusa Chrystusa i Jana.

Złóż świadectwo o tym, że kiedy wiernie pełnimy powierzone nam przez Boga role, tak jak uczynili to Zachariasz, Elżbieta i Maria, Pan może dokonać dla nas i przez nas wielkich rzeczy. Zachęć uczniów, żeby wypełniali swoje role w planie Pana.

Komentarz i tło historyczne

Ew. Łukasza 1:34–35. Poczęcie Jezusa Chrystusa

W trakcie nauczania Ew. Łukasza 1:34–35 mogą pojawić się pytania dotyczące poczęcia Jezusa Chrystusa. Jeśli tak się stanie, pamiętaj o radzie, której udzielił Prezydent Lee:

„Nauczyciele mądrze wypowiadają się [o poczęciu Jezusa Chrystusa], o którym Pan udzielił bardzo niewielu informacji, kiedy dyskusje na ten temat ograniczają jedynie do słów zapisanych w Ew. Łukasza 1:34–35 […].

Pozwólmy Panu zakończyć tę kwestię tym właśnie oświadczeniem i czekajmy, aż uzna On za stosowne udzielić nam dodatkowych informacji” (The Teachings of Harold B. Lee, wyd. Clyde J. Williams [1996], str. 14).

Ew. Łukasza 1:38. „Niech mi się stanie według słowa twego”

Grecki przekład słów Marii według Łukasza odzwierciedla siłę jej decyzji. Nie podporządkowała się z niechęcią, lecz z determinacją przyjęła swoją rolę w planie zbawienia, jak gdyby mówiła: „Zdecydowanie tak. Będę służebnicą Pańską, tak jak powiedziałeś”. (Aby uzyskać dodatkowe informacje na temat odpowiedzi Marii, zobacz rozdział na temat Ew. Łukasza 1:38 w New Testament Student Manual [podręczniku Kościelnego Systemu Edukacji, 2014], str. 142).

Ew. Łukasza 1:76. „Prorok Najwyższego”

Zachariasz i Elżbieta byli potomkami Aarona, od którego wywodzili się wszyscy kapłani i wyżsi kapłani w Izraelu. Jan był więc prawowitym dziedzicem Kapłaństwa Aarona i związanego z nim przywództwa. Prorok Józef Smith nauczał: „Jan był kapłanem po ojcu i dzierżył klucze Kapłaństwa Aarona” (w History of the Church, 5:257).

Dodatkowe pomysły dotyczące nauczania

Ew. Łukasza 1:26–56. Maria została powołana na matkę Syna Bożego

Poproś uczniów, aby przeczytali po cichu Ew. Łukasza 1:28 i poszukali, co anioł powiedział o Marii.

Co, według was, oznacza określenie: „łaską obdarzona”?

Poproś jedną połowę klasy, aby zbadała wersety 29–38, a drugą, żeby zbadała wersety 39–49, a następnie poleć klasie, aby wyszukała, jakie czyny i postępowanie Marii pokazują, dlaczego Pan obdarzył ją łaską.

Niech uczniowie opowiedzą o tym, czego się dowiedzieli. Możesz złożyć świadectwo o tym, że Maria, jako doczesna matka Jezusa, była obdarzona łaską i dała wspaniały przykład prawego macierzyństwa. Aby skłonić uczniów do zastanowienia się, czego mogą nauczyć się z przykładu Marii, możesz zapytać:

W jaki sposób Maria okazała swoją wiarę i chęć poświęcenia, kiedy poproszono ją, by została doczesną matką Jezusa Chrystusa?
W jaki sposób wierne matki i ojcowie w naszych czasach okazują wiarę i chęć poświęcenia, wypełniając swoje boskie role?
W jaki sposób ludzie mogą przygotować się do wypełnienia boskiej misji, jaką jest macierzyństwo i ojcostwo niezależnie od tego, na jakim etapie życia obecnie się znajdują?

Zachęć młodych mężczyzn i młode kobiety w klasie do naśladowania przykładu Marii, kiedy będą przygotowywać się do wypełniania swoich boskich ról i misji, a także do wspierania się nawzajem w prawych wysiłkach.

Ew. Łukasza 1:31–35. „Syn Najwyższego”

Narysuj na tablicy poniższy wykres.

Zapytaj jednego z uczniów:

Jaką fizyczną cechę odziedziczyłeś po swoim ojcu? Jaką fizyczną cechę odziedziczyłeś po swojej matce?

Opisz wykres, wypisując wspomniane przez ucznia cechy (dla przykładu zobacz następny wykres):

Poproś kilkoro uczniów, aby po kolei czytali na głos Ew. Łukasza 1:31–35. Niech reszta śledzi tekst w swoich pismach i zwróci uwagę na zwroty, które opisują pochodzenie Jezusa Chrystusa. (Zaliczają się do nich: „poczniesz w łonie” [werset 31.], „będzie nazwany Synem Najwyższego” [werset 32.] i „to, co się narodzi, będzie święte i będzie nazwane Synem Bożym” [werset 35.]). Omów znalezione przez uczniów informacje oraz ważne dla nich zwroty opisujące przyjście Zbawiciela na świat.

Zmaż poprzedni i narysuj na tablicy nowy wykres:

Poproś jednego z uczniów o przeczytanie na głos następującej wypowiedzi Starszego Jamesa E. Talmage’a z Kworum Dwunastu Apostołów:

„To Dzieciątko, które miało narodzić się z Marii […], miało prawo nazywać się ‘Synem Najwyższego’. W Jego naturze moce Boże łączyły się z charakterem i możliwościami tego, co śmiertelne, a miało to miejsce w wyniku zwykłego działania podstawowych praw dziedziczności — ustanowionych przez Boga, potwierdzonych przez naukę i uznanych przez filozofię — które twierdzą, że żywe istoty rozmnażają się — według swojego rodzaju. Dzieciątko Jezus miało odziedziczyć fizyczne, psychiczne i duchowe cechy, predyspozycje i moce, które charakteryzują Jego rodziców: z jednej strony nieśmiertelnego i pełnego chwały Boga, a z drugiej strony człowieka — kobietę” (Jesus the Christ, wyd. 3. [1916], str. 81).

Przeczytaj na głos poniższą wypowiedź i poproś uczniów, aby przysłuchali się, jakie ważne cechy charakteru Zbawiciel odziedziczył po każdym z rodziców.

„Starszy Talmage nauczał również, że dzięki Swojej śmiertelnej matce, Marii, Jezus odziedziczył zdolność do ‘złożenia swojego życia z własnej woli’. Lecz po Swoim Niebieskim Ojcu, odziedziczył zdolność do przetrwania cierpienia, którego doświadczał, dokonując zadość czyniącej ofiary, a ‘którego żadna inna żyjąca na ziemi istota nie mogłaby sobie nawet wyobrazić’ (Jesus the Christ, str. 613). Owo cierpienie miało ‘przekraczać wytrzymałość ludzką, gdyż żaden człowiek nie byłby w stanie tego przeżyć’ (Mosjasz 3:7), jedynie Istota posiadająca moc nad śmiercią była w stanie je przetrwać” (New Testament Student Manual [podręcznik Kościelnego Systemu Edukacji, 2014], str. 141).

Jakie cechy odziedziczył Zbawiciel po Swojej matce? Jakie cechy odziedziczył po Swoim Ojcu?

Kiedy uczniowie będą udzielać odpowiedzi, na znajdującym się na tablicy wykresie wypisz pod hasłem Maria cechy, które Jezus Chrystus odziedziczył po Swojej matce (na przykład, śmiertelność — zdolność do odczuwania bólu i śmierci fizycznej), a pod hasłem Ojciec Niebieski wypisz cechy, które odziedziczył po Swoim Ojcu (na przykład, moce Boże — nieśmiertelność, czyli moc życia przez wieczność).

Aby wyjaśnić uczniom, że Jezus odziedziczył po Swoim Ojcu moc nad śmiercią, poproś ich, aby po cichu przeczytali Ew. Jana 5:26 i wyszukali, co Ojciec dał Swojemu Synowi.

Dlaczego pochodzenie Jezusa sprawiło, że miał wyjątkowe predyspozycje do tego, by zostać naszym Zbawicielem? (Pomóż uczniom rozpoznać następującą prawdę: Dzięki Swojemu pochodzeniu Jezus posiadał zarówno nieśmiertelne, jak i doczesne cechy, których potrzebował, by móc dokonać Zadośćuczynienia. Upewnij się, że uczniowie rozumieją, że gdyby Jezus Chrystus został zrodzony z dwojga śmiertelnych rodziców, nie byłby w stanie przezwyciężyć śmierci ani wytrzymać nieskończonego bólu i cierpienia związanego z Zadośćuczynieniem. Gdyby natomiast narodził się z dwojga nieśmiertelnych rodziców, nie doświadczyłby wówczas fizycznego cierpienia i śmierci. Ponieważ Jezus zrodził się z jednego nieśmiertelnego i jednego śmiertelnego rodzica, posiadał zdolność do przetrwania nieskończonego cierpienia, do zezwolenia na Swoją śmierć, a następnie do przezwyciężenia jej poprzez Zmartwychwstanie).