យ៉ូសែប ស្ម៊ីធ—ប្រវត្តិ ១:២៧–៥៤ គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ២

បុព្វកថា

យុវជន យ៉ូសែប ស៊្មីធ បានបន្ដបញ្ជាក់អះអាងថា លោកបានឃើញការនិមិត្តមួយ ហើយលោកត្រូវបានបៀតបៀនជាបន្ដបន្ទាប់ដោយសារតែការណ៍នោះ ។ កាលលោកមានអាយុ ១៧ ឆ្នាំ នារាត្រីមួយពេលយ៉ូសែបកំពុងអធិស្ឋាន មានទេវតាមួយអង្គ នាម មរ៉ូណៃ បានលេចមក ហើយបានប្រកាសថា ព្រះមានកិច្ចការមួយសម្រាប់យ៉ូសែបធ្វើ រួមមានទាំងការបកប្រែបញ្ជីកំណត់ត្រាបុរាណមួយ នៅលើផ្ទាំងមាស ។ ខណៈដែលកំពុងតែពន្យល់អំពីតួនាទីរបស់ យ៉ូសែប នៅក្នុងការស្ដារឡើងវិញនៃដំណឹងល្អ នោះ មរ៉ូណៃ បានដកស្រង់ពាក្យព្យាករណ៍មួយចំនួនមកពីព្រះគម្ពីរប៊ីប រួមទាំងការព្យាការណ៍អំពីការត្រឡប់មកវិញរបស់អេលីយ៉ា ។ នៅថ្ងៃបន្ទាប់ យ៉ូសែប ស៊្មីធ បានចេញទៅកូនភ្នំ ដែល មរ៉ូណៃ បានប្រាប់ថា ផ្ទាំងមាសត្រូវបានកប់ទុកនោះ ។ លោកបានទទួលការណែនាំបន្ថែមពីមរ៉ូណៃនៅទីនោះ ។

យ៉ូសែប ស៊្មីធ—ប្រវត្តិ ១:២៧-២៩

យ៉ូសែប ស៊្មីធ អធិស្ឋានដើម្បីបានការអភ័យទោសចំពោះអំពើបាបទាំងឡាយរបស់លោក

ក្នុងមេរៀននៅថ្ងៃនេះ អ្នកនឹងរៀនបន្ថែមពីយ៉ូសែប ស្ម៊ីធ ដ៏ក្មេង ។ សូមអាន យ៉ូសែប ស្ម៊ីធ—ប្រវត្តិ ១:២៧–២៩ រួចប្រៀបប្រដូចបទគម្ពីរទាំងនេះទៅនឹងខ្លួនអ្នក ។

ការប្រៀបប្រដូចបទគម្ពីរទៅនឹងខ្លួនអ្នក

ដើម្បីប្រៀបប្រដូចបទគម្ពីរ គឺត្រូវប្រៀបធៀបវាទៅនឹងជីវិតផ្ទាល់ខ្លួនអ្នក ។ អ្នកអាចសួរថា « តើខ្ញុំមានលក្ខណៈដូចនឹងតួអង្គដែលខ្ញុំកំពុងសិក្សានៅក្នុងព្រះគម្ពីរដល់កម្រិតណា » ? នៅពេលអ្នកឃើញថាមានភាពប្រហាក់ប្រហែលគ្នារវាងបទពិសោធន៍របស់អ្នក និងតួអង្គដែលនៅក្នុងព្រះគម្ពីរ នោះមានន័យថាអ្នកអាចស្គាល់គោលលទ្ធិ និង គោលការណ៍បានកាន់តែច្បាស់ ហើយទទួលបានវិវរណៈអំពីរបៀបដែលអ្នកអាចអនុវត្តសេចក្ដីពិតទាំងនោះក្នុងជីវិតផ្ទាល់ខ្លួនអ្នក ។

សូមពិចារណាពីស្ថានភាព និងអារម្មណ៍ដែលយ៉ូសែប ស្ម៊ីធ បានមានកាលនៅជាយុវវ័យ ។ តើវាមានលក្ខណៈស្រដៀងគ្នាទៅនឹងស្ថានភាព និងអារម្មណ៍ដែលអ្នកមានយ៉ាងដូចម្ដេច ?

នៅក្នុង យ៉ូសែប ស្ម៊ីធ—ប្រវត្តិ ១:២៨ យ៉ូសែប បានសរសេរថា ខណៈដែលលោកពុំមានធ្វើខុសអំពើបាបធ្ងន់ធ្ងរណាមួយក្ដី ក៏លោកពុំតែងតែមានចរិយា ដូចជាអ្នកដែលត្រូវបានហៅដោយព្រះ គួរធ្វើជានិច្ចនោះដែរ ។ យើងអាចរៀនមេរៀនដ៏សំខាន់ចេញពីអ្វីដែលយ៉ូសែប ស្ម៊ីធ បានធ្វើក្នុងការឆ្លើយតបទៅនឹងអ្វីដែលលោកបានប្រព្រឹត្តខុសឆ្គង ។

សូមរំឭកផ្នែកចុងបញ្ចប់នៃ យ៉ូសែប ស្ម៊ីធ—ប្រវត្តិ ១:២៨ រួចសូមសរសេរនៅក្នុងសៀវភៅកំណត់ហេតុការសិក្សាព្រះគម្ពីររបស់អ្នកនូវអ្វីដែលយ៉ូសែប ស្ម៊ីធ បានធ្វើក្នុងការឆ្លើយតបទៅនឹងអ្វីដែលលោកបានប្រព្រឹត្តខុសឆ្គង ។ បន្ថែមពីនេះ សូមសរសេរគោលការណ៍មួយ ឬពីរដែលអ្នករៀនចេញពីគំរូរបស់យ៉ូសែប ។

សេចក្ដីពិតមួយចំនួនដែលយើងអាចរៀនចេញពី យ៉ូសែប ស្ម៊ីធ—ប្រវត្តិ ១:២៨ គឺ ៖ ពេលយើងទទួលស្គាល់អំពើបាបយើង ហើយសោកស្ដាយដែលបានប្រព្រឹត្តអំពើបាបទាំងនោះ យើងអាចអធិស្ឋានសុំការអភ័យទោសពីព្រះវរបិតាសួគ៌ ។ យើងអាចអធិស្ឋានដើម្បីស្គាល់ពីគោលជំហររបស់យើងចំពោះព្រះ ។

សូមឆ្លើយសំណួរតទៅនេះនៅក្នុងសៀវភៅកំណត់ហេតុការសិក្សាព្រះគម្ពីររបស់អ្នក ៖ តើការអធិស្ឋានដើម្បីស្គាល់ពីគោលជំហររបស់អ្នកចំពោះព្រះ អាចជួយអ្នកយ៉ាងដូចម្ដេច ?

សូមអានសេចក្ដីណែនាំខាងក្រោមពីអែលឌើរ នែល អិល អាន់ឌើរសិន ក្នុងកូរ៉ុមនៃពួកសាវកដប់ពីរនាក់ ដើម្បីយល់កាន់តែច្បាស់ពីរបៀបដែលការអធិស្ឋានអាចជួយយើងឲ្យស្គាល់ពីគោលជំហររបស់យើងចំពោះព្រះ ហើយស្គាល់ការផ្លាស់ប្ដូរដែលទ្រង់អាចតម្រូវឲ្យយើងធ្វើ ៖

« តើយើងសម្រេចថាការប្រែចិត្តរបស់យើងគួរតែផ្ដោតទៅលើអ្វីមួយតាមរបៀបណា ?… « [ យើងអាច ] ទូលអង្វរដល់ព្រះអម្ចាស់ដោយរាបសារ៖ ‹ ព្រះវរបិតាអើយ តើទ្រង់សព្វព្រះទ័យចង់ឲ្យទូលបង្គំធ្វើអ្វីខ្លះ ? › ចម្លើយបានមក។ យើងស្គាល់ពីការផ្លាស់ប្ដូរដែលយើងត្រូវធ្វើ ។ ព្រះអម្ចាស់មានបន្ទូលប្រាប់នៅក្នុងគំនិតរបស់យើង និងនៅក្នុងចិត្តរបស់យើង ។

« ភ្លាមនោះយើងត្រូវបានអនុញ្ញាតឲ្យជ្រើសរើសថា ៖ យើងនឹងប្រែចិត្ត ឬ យើងនឹងទាញយកស្រមោលខ្មៅមកបិទបាំងបង្អួចដែលបើកនាំយើងទៅឯស្ថានសួគ៌នោះវិញ » ? ( «ប្រែចិត្ត … ដើម្បីឲ្យយើងអាចព្យាបាលអ្នក » Ensignឬ Liahona ខែ វិច្ឆិកា ឆ្នាំ ២០០៩ ទំព័រ ៤១ ) ។

ចូរចងចាំថា ព្រះវរបិតាសួគ៌មានព្រះទ័យអភ័យទោសដល់យើងនៅពេលយើងអនុវត្តសេចក្ដីជំនឿលើព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ហើយធ្វើនូវអ្វីដែលជាការចាំបាច់ដើម្បីប្រែចិត្តពីអំពើបាបរបស់យើង ។

យ៉ូសែប ស៊្មីធ—ប្រវត្តិ ១:៣០-៣៥

ទេវតាមរ៉ូណៃបង្ហាញព្រះកាយដល់ យ៉ូសែប ស្ម៊ីធ

ខណៈដែល យ៉ូសែប ស៊្មីធ កំពុងតែអធិស្ឋានសុំអភ័យទោស នោះទេវតាមរ៉ូណៃបានបង្ហាញព្រះកាយមកឲ្យលោកឃើញ ។ សូមអាន យ៉ូសែប ស្ម៊ីធ—ប្រវត្តិ ១:៣០–៣២ រួចព្យាយាមស្រមៃថាតើបទពិសោធន៍នេះមានសភាពដូចម្ដេច ។

មរ៉ូណៃបង្ហាញព្រះកាយទ្រង់ដល់យ៉ូសែប ស្ម៊ីធ នៅក្នុងបន្ទប់គេងរបស់លោក

សូមអាន យ៉ូសែប ស្ម៊ីធ—ប្រវត្តិ ១:៣៣ រួចស្វែងរកសារលិខិតដែលមរ៉ូណៃបានប្រទានដល់យ៉ូសែប ស្ម៊ីធ ។ អ្នកអាចគូសចំណាំពាក្យ ឬឃ្លាដែលបង្ហាញថា ព្រះមានកិច្ចការឲ្យយ៉ូសែប ស៊្មីធ ធ្វើ ។ សូមពិចារណាអំពីអ្វីដែលយ៉ូសែបអាចទទួលអារម្មណ៍ពេលលោកបានដឹងអំពីអ្វីដែលព្រះអម្ចាស់នឹងធ្វើតាមរយៈលោក ។

មរ៉ូណៃបានព្យាករថា ឈ្មោះយ៉ូសែប ស៊្មីធ នឹងត្រូវនិយាយដល់ដោយ « ទាំងសេចក្ដីល្អ និងសេចក្ដីអាក្រក់នៅក្នុងចំណោមបណ្ដាជនទាំងអស់ » ( យ៉ូសែប ស្ម៊ីធ—ប្រវត្តិ ១:៣៣ ) ។ សូមសរសេរនៅក្នុងសៀវភៅកំណត់ហេតុការសិក្សាព្រះគម្ពីររបស់អ្នកអំពីភស្ដុតាងដែលអ្នកបានឃើញដែលបង្ហាញថាការព្យាការណ៍នេះកំពុងតែត្រូវបានបំពេញ ។

មរ៉ូណៃក៏បានបង្រៀនដល់យ៉ូសែប ស្ម៊ីធ អំពីកិច្ចការដែលលោកនឹងធ្វើផងដែរ ។ សូមអាន យ៉ូសែប ស្ម៊ីធ—ប្រវត្តិ ១:៣៤–៣៥ រួចសូមស្វែងរកថាតើកិច្ចការនោះគឺជាអ្វី ?

យ៉ូសែប ស្ម៊ីធ—ប្រវត្តិ ១:៣៦-៤៩ គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ២

មរ៉ូណៃណែនាំ ហើយដាស់តឿនដល់យ៉ូសែប ស្ម៊ីធ

នៅក្នុង យ៉ូសែប ស្ម៊ីធ—ប្រវត្តិ ១:៣៦–៤២ ចែងថា មរ៉ូណៃ បានដកស្រង់ការព្យាការណ៍ជាច្រើនចេញពីព្រះគម្ពីរប៊ីបដើម្បីពន្យល់ថា ការស្ដារឡើងវិញនៃដំណឹងល្អគឺហៀបនឹងចាប់ផ្ដើមហើយ ។ នៅពេលអ្នកអានខគម្ពីរទាំងនេះ អ្នកអាចនឹងចង់គូសចំណាំសេចក្ដីយោងចំពោះវគ្គខគម្ពីរទាំងនេះដែលត្រូវបានលើកឡើង ។

សូមអាន យ៉ូសែប ស្ម៊ីធ—ប្រវត្តិ ១:៣៨–៣៩ ។ ក្នុងឆ្នាំ ១៨៧៦ ព្រិកហាំ យ៉ង់ បានបង្គាប់ឲ្យដាក់បញ្ចូលបន្ទូលរបស់មរ៉ូណៃដែលមានក្នុងខគម្ពីរទាំងនេះទៅក្នុងគោលលទ្ធិ និង សេចក្ដីសញ្ញា ជាកណ្ឌទី ២ ។ ការព្យាករណ៍អំពីការត្រឡប់មកវិញនៃអេលីយ៉ានេះ គឺជាវិវរណៈដំបូងគេមួយដែលត្រូវបានប្រទានឲ្យក្នុងគ្រាកាន់កាប់ត្រួតត្រានេះ ហើយមានសារៈសំខាន់ដែលថាវាក៏មានចែងនៅក្នុងព្រះគម្ពីរសញ្ញាចាស់ដែរ ( ម៉ាឡាគី ៤:៥–៦) ព្រះគម្ពីរសញ្ញាថ្មី ( លូកា ១:១៧) និង ព្រះគម្ពីរមរមន ( នីហ្វៃទី ៣ ២៥:៥–៦) ។ អ្នកអាចចង់សរសេរបទគម្ពីរយោងទាំងនេះនៅក្បែរ យ៉ូសែប ស្ម៊ីធ—ប្រវត្តិ ១:៣៨–៣៩ និង គោលលទ្ធិ និង សេចក្ដីសញ្ញា ២ ។

ប្រធាន ហិនរី ប៊ី អាវរិង ក្នុងគណៈប្រធានទីមួយ បានមានប្រសាសន៍ពីអេលីយ៉ា និងអំណាចបព្វជិតភាពដែលលោកនឹងស្ដារឡើងវិញដូចនេះថា ៖ « វាមានសារៈសំខាន់ដើម្បីដឹងពីមូលហេតុដែលព្រះអម្ចាស់បានសន្យាថា នឹងបញ្ជូនអេលីយ៉ាមក ។ អេលីយ៉ា គឺជាព្យាការីដ៏អស្ចារ្យម្នាក់ ដែលមាននូវអំណាចដ៏មហិមាដែលប្រទានមកពីព្រះ ។ លោកបានកាន់អំណាចដ៏មហិមាបំផុតដែលព្រះប្រទានដល់កូនចៅរបស់ទ្រង់ ៖ លោកបានកាន់អំណាចផ្សារភ្ជាប់ ជាអំណាចដែលចងទុកអ្វីៗនៅផែនដី នោះនឹងត្រូវចងទុកនៅស្ថានសួគ៌ដែរ ។ ( «Hearts Bound Together, » Ensignខែ ឧសភា ឆ្នាំ ២០០៥ ទំព័រ ៧៨ ) ។

ដោយមានការពន្យល់របស់ប្រធាន អាវរិង ដើម្បីជួយដល់អ្នក សូមសង្ខេបអត្ថន័យនៃ គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ២:១ ដោយប្រើពាក្យផ្ទាល់ខ្លួនរបស់អ្នក ៖

គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ២:២ សំដៅទៅលើការសន្យាដែលបានធ្វើជាមួយពួកឪពុក ។ អែលឌើរ ប្រ៊ូស អ័រ ម៉ាក់ខន់ឃី ក្នុងកូរ៉ុមនៃពួកសាវកដប់ពីរនាក់ បានបញ្ជាក់ប្រាប់ថានរណាជាពួកឪពុកទាំងនេះ និងការសន្យាអ្វីខ្លះដែលត្រូវបានធ្វើជាមួយពួកលោកថា ៖ « តើពួកឪពុកទាំងនេះជានរណា ? ពួកលោកគឺអ័ប្រាហាំ អ៊ីសាក និង យ៉ាកុប ជាពួកឪពុកដែលព្រះបានសន្យាជាមួយ ។ តើការសន្យានោះមានអ្វីខ្លះ ? វាជាការសន្យានៃការបន្តពូជពង្សក្រុមគ្រួសារនៅក្នុងភាពដ៏អស់កល្បជានិច្ច » ( The Millennial Messiah: The Second Coming of the Son of Man [ ឆ្នាំ ១៩៨២ ] ទំព័រ ២៦៧ ) ។

បន្ថែមលើការសំដៅទៅលើពួកព្យាការីក្នុងព្រះគម្ពីរសញ្ញាចាស់មានដូចជា អ័ប្រាហាំ អ៊ីសាក និង យ៉ាកុប ពាក្យ « ពួកឪពុក » ក៏សំដៅទៅលើមនុស្សផ្សេងៗទៀតផងដែរ ដោយយោងតាមប្រសាសន៍របស់ប្រធាន យ៉ូសែប ហ្វីលឌិង ស៊្មីធ បានមានប្រសាសន៍ថា ៖ « ពួកឪពុក គឺជាបុព្វការីជនយើងដែលបានចែកឋានទៅដោយពុំបានមានឱកាសទទួលយកដំណឹងល្អ ប៉ុន្តែ ពួកលោកត្រូវបានសន្យាថា នឹងមានពេលដែលនឹងមកដល់កាលឱកាសនោះនឹងត្រូវបានប្រទានដល់ពួកលោក ។ ពាក្យ កូនចៅ គឺជាអស់អ្នកដែលមានជីវិតរស់នៅសព្វថ្ងៃ ដែលកំពុងរៀបចំទិន្នន័យពង្សសាវតា និងជាអ្នកដែលធ្វើពិធីបរិសុទ្ធនានានៅក្នុងព្រះវិហារបរិសុទ្ធ » ( Doctrines of Salvation, ការបោះពុម្ព ប្រ៊ូស អ័រ ម៉ាក់ខន់ឃី វ៉ុល ៣ [ ឆ្នាំ ១៩៥៤–៥៦ ] ២:១២៧ ) ។

ដោយប្រើការពន្យល់របស់ប្រធាន អាវរិង នៅខាងលើ សូមសង្ខេបអត្ថន័យនៃ គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ២:២ ដោយប្រើពាក្យផ្ទាល់ខ្លួនរបស់អ្នក ៖

គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ២:៣ ថ្លែងថា ផែនដីទាំងមូលនឹងត្រូវកំទេចចោលសូន្យឈឹងប្រសិនបើអេលីយ៉ាពុំត្រឡប់មកវិញទេនោះ ។ ប្រធាន យ៉ូសែប ហ្វីលឌីង ស្ម៊ីធ បានពន្យល់ពីមូលហេតុដែលការណ៍នេះនឹងកើតឡើងថា ៖ « ហេតុអ្វីបានជាផែនដីទាំងមូលត្រូវកំទេចចោលសូន្យឈឹងដូច្នេះ ? ប្រាកដណាស់ព្រោះបើគ្មានតំណភ្ជាប់គ្នារវាងពួកឪពុក និងកូនចៅ—ដែលជាកិច្ចការសម្រាប់មនុស្សស្លាប់ទេ—នោះយើងទាំងអស់គ្នានឹងត្រូវកំទេចចោល ហើយកិច្ចការរបស់ព្រះទាំងមូលនឹងបរាជ័យ និងត្រូវកំទេចចោលសូន្យឈឹង » ( Doctrines of Salvation, ២:១២២ សូមមើលផងដែរ គ. និង ស. ១២៨:១៧–១៨ ) ។

ដោយប្រើការពន្យល់នេះ សូមសង្ខេបអត្ថន័យនៃ គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ២:៣ ដោយប្រើពាក្យផ្ទាល់ខ្លួនរបស់អ្នក ៖

ចំណុចខាងក្រោមនេះគឺជាឧទាហរណ៍មួយចំនួនអំពីសេចក្ដីពិតដែលអ្នកអាចរកឃើញនៅក្នុង គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ២:១–៣ ។ សូមផ្គូផ្គងសេចក្ដីពិតទៅនឹងខគម្ពីរត្រឹមត្រូវដែលវាត្រូវបានបង្រៀន ។

ព្រះនឹងបញ្ចូនអេលីយ៉ាឲ្យទៅស្ដារអំណាចនៃការផ្សារភ្ជាប់ឡើងវិញនៅលើផែនដីពីមុនការយាងមកជាលើកទីពីររបស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ។	គ. និង ស. ២:១
ដួងចិត្តយើងអាចត្រូវបានបង្វែរទៅរកសមាជិកគ្រួសារយើង ហើយយើងអាចធ្វើពិធីបរិសុទ្ធទាំងឡាយដែលអាចផ្សារភ្ជាប់យើងជាមួយពួកគេដ៏អស់កល្បជានិច្ច ។	គ. និង ស. ២:២
ប្រសិនបើក្រុមគ្រួសារពុំត្រូវបានផ្សារភ្ជាប់តាមរយៈអំណាចនៃការផ្សារភ្ជាប់ទេ នោះផែនដីទាំងមូលនឹងត្រូវកំទេចចោលសូន្យឈឹងនៅពេលការយាងមកជាលើកទីពីររបស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ។	គ. និង ស. ២:៣

ដោយផ្អែកទៅលើអ្វីដែលអ្នកបានរៀនពី គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ២ សូមកត់ត្រានៅក្នុងសៀវភៅកំណត់ហេតុការសិក្សាព្រះគម្ពីររបស់អ្នកនូវប្រយោគមួយចំនួនដែលពន្យល់ប្រាប់ពីអារម្មណ៍របស់អ្នកចំពោះសារៈសំខាន់នៃត្រឡប់មកវិញរបស់អេលីយ៉ា ។

ក្នុងការសិក្សារបស់អ្នកអំពី គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ១១០ នៅពេលខាងមុខក្នុងឆ្នាំនេះ អ្នកនឹងរៀនពីរបៀបដែលការព្យាការណ៍នេះត្រូវបានបំពេញ នៅពេលអេលីយ៉ាបានត្រឡប់មកវិញ ហើយបានប្រគល់អំណាចនៃការផ្សារភ្ជាប់ទៅដល់ព្យាការី យ៉ូសែប ស៊្មីធ ។

បន្ទាប់ពីមរ៉ូណៃ បានបង្រៀនយ៉ូសែប ស្ម៊ីធ អំពីការត្រឡប់មកវិញរបស់អេលីយ៉ា បានដកស្រង់នូវការព្យាករណ៍ទាំងឡាយអំពីការស្ដារឡើងវិញ ហើយបានណែនាំបន្ថែមអំពីផ្ទាំងចំណារមាសរួចហើយ នោះទ្រង់ក៏បានយាងចាកចេញទៅ ( សូមមើល យ៉ូសែប ស្ម៊ីធ—ប្រវត្តិ ១:៤២–៤៣) ។ សូមអាន យ៉ូសែប ស្ម៊ីធ—ប្រវត្តិ ១:៤៤-៤៥ រួចស្វែងរកថាតើមានអ្វីបានកើតឡើងបន្ទាប់ពីមរ៉ូណៃបានយាងចាកចេញទៅ ។

សូមអាន យ៉ូសែប ស្ម៊ីធ—ប្រវត្តិ ១:៤៦–៤៩ រួចស្វែងរកថាតើមរ៉ូណៃបានមានបន្ទូលឡើងវិញពីសារលិខិតរបស់ទ្រង់ទៅកាន់យ៉ូសែប ស្ម៊ីធ ចំនួនប៉ុន្មានលើក ។ សរុបសេចក្ដីមក តើមរ៉ូណៃបានចែកចាយសារលិខិតរបស់ទ្រង់ទៅដល់យ៉ូសែប ស្ម៊ីធ ចំនួនប៉ុន្មានលើក ?

សេចក្តីពិតមួយដែលយើងរៀនពីការណ៍នេះគឺ ព្រះអម្ចាស់ និងពួកអ្នកបម្រើទ្រង់តែងតែលើកឡើងពីការបង្រៀនដែលសំខាន់មកបង្រៀនម្ដងហើយម្ដងទៀត ។

សូមសញ្ជឹងគិតពីការអធិស្ឋានប្រសិទ្ធពរសាក្រាម៉ង់ ។ ហេតុអ្វីបានជាគេសូត្រការអធិស្ឋាននោះដោយច្បាស់ៗជារៀងរាល់សប្ដាហ៍ដូចនេះ ? សូមគិតអំពីការបង្រៀនដែលអ្នកបានឮ ដែលមានលើកឡើងម្ដងហើយម្ដងទៀតនៅក្នុងព្រះគម្ពីរ និងអំឡុងពេលសន្និសីទទូទៅ ។

សូមធ្វើបញ្ជីនៅក្នុងសៀវភៅកំណត់ហេតុការសិក្សាព្រះគម្ពីររបស់អ្នកនូវឧទាហរណ៍មួយចំនួននៃការបង្រៀននានាដែលអ្នកបានឮលើកឡើងម្ដងហើយម្ដងទៀត ក្រោយមកពន្យល់ពីមូលហេតុដែលអ្នកគិតថាព្រះអម្ចាស់ និងពួកអ្នកបម្រើទ្រង់តែងតែលើកឡើងពីការបង្រៀនរបស់ខ្លួនមកបង្រៀនម្ដងហើយម្ដងទៀត ។ សូមប្រាកដថាអ្នករៀបរាប់ពីរបៀបដែលអ្នកអាចអនុវត្តសេចក្ដីពិតនេះនៅឆ្នាំនេះ ។

យ៉ូសែប ស៊្មីធ—ប្រវត្តិ ១:៥០-៥៤

យ៉ូសែប បានឡើងទៅលើភ្នំ ហើយបានដកយកបញ្ជីប្រវត្តិ យូរីម និង ធូមីម និង ប្រដាប់បាំងទ្រូង

យ៉ូសែប ស្ម៊ីធ—ប្រវត្តិ ១:៥០–៥១ ពន្យល់ថា បន្ទាប់ពីលោកបានប្រាប់ដល់ឪពុកលោកអំពីការយាងមករបស់មរ៉ូណៃហើយ នោះលោកក៏បានឡើងទៅលើភ្នំដែលផ្ទាំងចំណារមាសត្រូវបានកប់លាក់ទុក ។

សូមស្រមៃថាតើអ្នកនឹងមានអារម្មណ៍ដូចម្ដេច ប្រសិនបើអ្នកជាមរ៉ូណៃ ហើយបានយាងមកជួយនឹងយ៉ូសែប ស៊្មីធ បន្ទាប់ពីបានរង់ចាំអស់រយៈពេលជាង ១៤០០ ឆ្នាំមកហើយនោះ ដើម្បីឲ្យផ្ទាំងទាំងនេះត្រូវបានដកចេញមក ហើយបានបកប្រែ ។ នៅពេលអ្នកស្រមៃដូចនេះ សូមអាន យ៉ូសែប ស្ម៊ីធ—ប្រវត្តិ ១:៥២–៥៤ រួចក្រោយមកសរសេរនៅក្នុងសៀវភៅកំណត់ហេតុការសិក្សារបស់អ្នកនូវរបៀបដែលអ្នកអាចមានអារម្មណ៍អំឡុងពេលមានបទពិសោធន៍នេះ ។

នៅមេរៀនបន្ទាប់ អ្នកនឹងដឹងពីអ្វីដែលបានកើតឡើងនៅបំណាច់ឆ្នាំទីបួននៃការរង់ចាំ ។

សូមសរសេរឃ្លាខាងក្រោមនេះ ពីខាងក្រោមកិច្ចការថ្ងៃនេះនៅក្នុងសៀវភៅកំណត់ហេតុការសិក្សាព្រះគម្ពីររបស់អ្នក ៖

ខ្ញុំបានសិក្សា យ៉ូសែប ស្ម៊ីធ—ប្រវត្តិ ១:២៧–៥៤ និង គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ២ ហើយបានបញ្ចប់មេរៀននេះនៅ ( កាលបរិច្ឆេទ ) ។

សំណួរ គំនិត និង ការយល់ដឹងបន្ថែម ដែលខ្ញុំចង់ចែកចាយជាមួយគ្រូរបស់ខ្ញុំ ៖