គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ៨–៩

បុព្វកថា

ក្នុងខែ មេសា ឆ្នាំ ១៨២៩ អូលីវើរ ខៅឌើរី បានចាប់ផ្ដើមជួយព្យាការី យ៉ូសែប ស៊្មីធ ក្នុងការបកប្រែផ្ទាំងចំណារមាសដោយធ្វើជាស្មៀន ។ ដោយសារព្រះអម្ចាស់ បានផ្ដល់ដល់ អូលីវើរ នូវអំណោយទាននៃការបកប្រែ បើគាត់មានបំណងដូច្នោះ ( សូមមើល គ. និង ស. ៦:២៥ ) នោះអូលីវើរ « មានចិត្តរំភើបជាខ្លាំងដើម្បីមានអំណាចនៃការបកប្រែប្រទានមកដល់គាត់ » ( យ៉ូសែប ស៊្មីធ នៅក្នុង History of the Church, ១:៣៦ ) ។ ក្នុងការឆ្លើយតប ព្រះអម្ចាស់ បានមានបន្ទូលថា ទ្រង់នឹងផ្ដល់ដល់អូលីវើរ នូវសមត្ថភាពដើម្បីបកប្រែ ស្របតាមសេចក្ដីជំនឿរបស់អូលីវើរ ។

នៅពេលអូលីវើរព្យាយាមបកប្រែ ទោះជាគាត់បានចាប់ផ្ដើមល្អក្ដី ក៏គាត់« ពុំបានធ្វើតទៅទៀត ដូចជា [ គាត់បាន ] ចាប់ផ្ដើម » ( គ. និង ស. ៩:៥ ) ។ ព្យាការីបានទទួលវិវរណៈនៅក្នុង គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ៩ ដែលពន្យល់ពីមូលហេតុដែលការខិតខំរបស់អូលីវើរក្នុងការបកប្រែពុំបានទទួលជោគជ័យ ។ ព្រះអម្ចាស់បានណែនាំដល់អូលីវើរថា ពុំមានការចាំបាច់អ្វីនឹងឲ្យគាត់ធ្វើការបកប្រែបន្តទៀតនោះទេ ។ ផ្ទុយទៅវិញ អូលីវើរ គួរតែផ្ដោតអារម្មណ៍ទៅលើតួនាទីរបស់គាត់ជាស្មៀនរបស់យ៉ូសែបវិញ ។ គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា កណ្ឌទី ៨–៩ ជាមួយនឹង កណ្ឌទី ៦ សុទ្ធតែជាវិវរណៈសំខាន់ៗអំពីព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ និង របៀបដែលយើងអាចស្វែងរក ហើយស្គាល់វិវរណៈដែលបានមកពីព្រះអម្ចាស់ ។

គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ៨

ព្រះអម្ចាស់បង្រៀន អូលីវើរ ខៅឌើរី អំពីអំណោយទានខាងវិវរណៈ

តើអ្នកធ្លាប់មានចម្ងល់ពីរបៀបស្គាល់វិវរណៈ នៅពេលព្រះកំពុងមានព្រះបន្ទូលមកកាន់អ្នក ឬ ឆ្លើយតបការអធិស្ឋានរបស់អ្នកដែរឬទេ ?

សូមអាន គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ៨:១ ដើម្បីឃើញពីរបៀបដែលព្រះអម្ចាស់បានណែនាំដល់ អូលីវើរ ខៅឌើរី ឲ្យអធិស្ឋាន ។ បន្ទាប់មកសូមអាន គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ៨:២–៣ រួចគូសចំណាំឃ្លាដែលពិពណ៌នាពីអ្វីដែលព្រះអម្ចាស់បានមានព្រះបន្ទូលថា ទ្រង់នឹងឆ្លើយតបការអធិស្ឋានរបស់អូលីវើរ ។ គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ៨:២–៣ គឺជាចំណេះចំណានខគម្ពីរ ។ អ្នកអាចនឹងចង់គូសចំណាំវានៅក្នុងរបៀបមួយដែលងាយសម្គាល់ ដើម្បីអ្នកអាចងាយរកវាឃើញនៅពេលខាងមុខ ។

សូមគូសប្រអប់ពីរនៅក្នុងសៀវភៅកំណត់ហេតុការសិក្សាព្រះគម្ពីររបស់អ្នក ។ សូមសរសេរនៅក្នុងប្រអប់ទីមួយថា ការស្វែងរកវិវរណៈពីព្រះ ។ សូមសរសេរនៅក្នុងប្រអប់ទីពីរថា ការទទួលបានវិវរណៈពីព្រះ ។ សូមសរសេរនៅក្នុងប្រអប់ទីមួយ យ៉ាងហោចណាស់គោលការណ៍មួយដែលអ្នករៀនចេញពី គោលលទ្ធិ និង សេចក្ដីសញ្ញា ៨:១ អំពីរបៀបស្វែងរកវិវរណៈ ។ សូមសរសេរនៅក្នុងប្រអប់ទីពី អំពីសេចក្ដីពិតដែលព្រះអម្ចាស់បានបង្រៀននៅក្នុង ខទី ២–៣ អំពីរបៀបដែលទ្រង់មានព្រះបន្ទូលមកកាន់យើង ។

តើអ្នកចងចាំពីរឿងម៉ូសេញែកទឹកសមុទ្រក្រហមដែរឬទេ ? ព្រះអម្ចាស់បានបញ្ជាឲ្យម៉ូសេរំដោះកូនចៅអ៊ីស្រាអែលដែលជាប់ជាទាសករ ។ ក្រោយមក ដោយមានពួកទាហានអេស៊ីព្ទតាមប្រញឹកពីក្រោយ ម៉ូសេ បានឃើញថាខ្លួនលោក និង រាស្ត្រលោកត្រូវជាប់នៅត្រង់ឆ្នេរសមុទ្រក្រហម ។ យោងតាម គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ៨:២–៣ តើព្រះអម្ចាស់បានបំផុសគំនិតឲ្យម៉ូសេញែកទឹកសមុទ្រក្រហមតាមរបៀបណា ?

សេចក្ដីពិតមួយដែលយើងរៀនចេញពីខគម្ពីរទាំងនេះគឺ ព្រះអម្ចាស់មានព្រះបន្ទូលដល់គំនិត និង ចិត្តរបស់យើងតាមរយៈព្រះចេស្ដានៃព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ ។ សូមគិតអំពីគ្រាដែលព្រះអម្ចាស់បានមានព្រះបន្ទូលមកកាន់អ្នកតាមរបៀបនេះ ។

នៅក្នុងសេចក្ដីថ្លែងការណ៍ខាងក្រោម ប្រធាន ប៊យដ៏ ឃេ ផាកកឺ ប្រធានកូរ៉ុមនៃពួកសាវកដប់ពីរនាក់ និង អែលឌើរ រីឆាដ ជី ស្កត ក្នុងកូរ៉ុមនៃពួកសាវកដប់ពីរនាក់ បានរៀបរាប់ពីរបៀបដែលព្រះមានព្រះបន្ទូលទៅកាន់ពួកលោក ។

ប្រធាន ផាកកឺ បានថ្លែងថា ៖

អ្នកអាចរៀនឥឡូវនេះ នៅក្នុងយុវវ័យរបស់អ្នក ដើម្បីត្រូវបានដឹកនាំដោយព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ។

« ក្នុងនាមជាសាវកម្នាក់ ខ្ញុំស្ដាប់ឥឡូវនេះ ចំពោះការបំផុសគំនិតដូចគ្នា ដែលចេញមកពីប្រភពដូចគ្នា តាមវិធីដូចគ្នា ដែលខ្ញុំបានស្ដាប់កាលពីនៅក្មេង ។ សញ្ញាគឺមានកាន់តែច្បាស់ក្នុងពេលឥឡូវនេះ » (Prayers and Answers, » Ensignខែវិច្ឆិកា ឆ្នាំ ១៩៧៩, ទំព័រ ២១) ។

អែលឌើរ ស្កត បានបង្រៀនថា ៖

« ចំណាប់អារម្មណ៍ចំពោះ គំនិត គឺជាក់លាក់ណាស់ ។

« ពាក្យលម្អិតអាចនឹងត្រូវបានស្ដាប់ឮ ឬទទួលអារម្មណ៍ ហើយសរសេរទុក ដូចជាការណែនាំត្រូវបានសរសេរតាមដូច្នោះដែរ ។

« ទំនាក់ទំនងទៅកាន់ចិត្តគឺកាន់តែទូទៅជាង ។ ជាញឹកញាប់ ព្រះអម្ចាស់ ចាប់ផ្ដើមដោយការផ្ដល់នូវចំណាប់អារម្មណ៍។ ពេលដែលមាននូវការទទួលស្គាល់ពីសារៈសំខាន់របស់វា ហើយពួកគេបានគោរពតាម នោះអ្នកទទួលបានសមត្ថភាពកាន់តែច្រើន ដើម្បីទទួលការណែនាំលម្អិតកាន់តែច្រើននៅក្នុងគំនិត។ ចំណាប់អារម្មណ៍ក្នុងចិត្ត បើធ្វើតាម គឺត្រូវបានបន្ថែមដោយការណែនាំកាន់តែជាក់លាក់ទៅដល់គំនិត » ( « Helping Others to Be Spiritually Led » [ address to Church Educational System religious educators ថ្ងៃទី ១១ ខែ សីហា ឆ្នាំ ១៩៩៨ ] ទំព័រ ៣–៤ si.lds.org) ។

ចំណេះចំណានខគម្ពីរ--គោលលទ្ធិ និងសេចក្ដីសញ្ញា ៨:២-៣

ដើម្បីជួយអ្នកឲ្យចងចាំពីរបៀបដែលព្រះអម្ចាស់នឹងមានព្រះបន្ទូលទៅកាន់គំនិត និង ចិត្តរបស់អ្នក សូមសរសេរវគ្គបទគម្ពីរនៅក្នុង គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ៨:២–៣ នៅលើកាត ឬ ក្រដាសមួយ ។ សូមប្រឹងប្រែងទន្ទេញខគម្ពីរទាំងនេះដោយសូត្រវាជារៀងរាល់ព្រឹក និង យប់ពីមុនអ្នកអធិស្ឋានផ្ទាល់ខ្លួន ។ នៅពេលអ្នកទន្ទេញវាចាំហើយនោះ អ្នកអាចចែកចាយវាជាមួយមិត្តភក្ដិ ឬ សមាជិកគ្រួសារ ហើយពន្យល់ថាវាមានអត្ថន័យយ៉ាងណាចំពោះអ្នក ។

សូមសរសេរនៅក្នុងសៀវភៅកំណត់ហេតុការសិក្សាព្រះគម្ពីររបស់អ្នក ពីគ្រាមួយដែលព្រះវរបិតាសួគ៌បានមានព្រះបន្ទូលមកកាន់គំនិត និង ចិត្តរបស់អ្នកតាមរយៈព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ ។

គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ៩

ព្រះអម្ចាស់ពន្យល់ពីមូលហេតុដែល អូលីវើរ ខៅឌើរី ពិបាកក្នុងការបកប្រែ

តើការសម្រេចចិត្តចាំបាច់ណាខ្លះ ដែលអ្នកនឹងធ្វើនៅឆ្នាំក្រោយ ? នៅ ៥ ឬ ១០ ឆ្នាំទៀត ? សូមពិចារណាពីមូលហេតុដែលអ្នកចង់បានការដឹកនាំពីព្រះអម្ចាស់ក្នុងការសម្រេចចិត្តចាំបាច់ទាំងនេះ ។

នៅក្នុង គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ៩ ព្រះអម្ចាស់ពន្យល់ពីមូលហេតុដែល អូលីវើរ ខៅឌើរី មានការពិបាកក្នុងការបកប្រែផ្ទាំងចំណារ ។ ការបកស្រាយរបស់ព្រះអម្ចាស់អាចជួយអ្នកឲ្យយល់ពីរបៀបស្វែងរក ហើយទទួលបានការដឹកនាំសម្រាប់ការសម្រេចចិត្តដែលអ្នកនឹងធ្វើក្នុងជិវិត ។

សូមអាន គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ៩:១-៤ រួចស្វែងរកកិច្ចការដែលព្រះអម្ចាស់បានណែនាំឲ្យអូលីវើរផ្ដោតអារម្មណ៍លើ ជាជាងលើការបកប្រែ ។ ក្រោយមកសូមអាន គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ៩:៥–៦, ១១ រួចគូសចំណាំមូលហេតុដែលអូលីវើរ ពុំមានជោគជ័យកាលគាត់បានព្យាយាមបកប្រែ ។

ប្រធាន យ៉ូសែប ហ្វីលឌីង ស្ម៊ីធ បានមានប្រសាសន៍ថា ៖ « ការបរាជ័យរបស់អូលីវើរ កើតឡើងដោយសារតែគាត់ពុំបន្ដធ្វើដូចដែលគាត់ចាប់ផ្ដើម ហើយដោយសារការងារវាលំបាក នោះគាត់បានបោះបង់សេចក្ដីជំនឿចោល » (Church History and Modern Revelation, វ៉ុល ២ [ ឆ្នាំ ១៩៥៣ ] ១:៥១ ) ។

តើអ្វីដែលយើងអាចរៀនពីបទពិសោធន៍របស់អូលីវើរ អំពីអ្វីដែលយើងត្រូវធ្វើដើម្បីទទួលបានវិវរណៈពីព្រះអម្ចាស់ ? តើការភ័យខ្លាច ឬ ការបាត់បង់សេចក្ដីជំនឿ អាចទប់ស្កាត់យើងពីការទទួលបាន ឬ ការប្រព្រឹត្តតាមវិវរណៈពីព្រះអម្ចាស់តាមរបៀបណា ?

អែលឌើរ ជែហ្វ្រី អ័រ ហូឡិន ក្នុងកូរ៉ុមនៃពួកសាវកដប់ពីរនាក់បានពន្យល់ថា ៖

« នៅក្នុងដំណើរការនៃវិវរណៈ និង ការធ្វើការសម្រេចចិត្ត នោះភាពភ័យខ្លាចដើរតួនាទីជាការបំផ្លាញ ពេលខ្លះធ្វើឲ្យស្លន់ ។ ចំពោះអូលីវើរ ខៅឌើរី ដែលបាត់បង់ឱកាសមានតែម្ដងក្នុងមួយជីវិត ដោយសារលោកពុំចាប់យកឱកាសនោះ ព្រះអម្ចាស់បានមានបន្ទូលថា ‹ អ្នកពុំបានធ្វើតទៅទៀត ដូចជាអ្នកបានចាប់ផ្ដើមឡើយ ›។ តើនោះវាស្រដៀងគ្នាទៅនឹងអ្នកទាំងឡាយដែលបានទទួលការណែនាំហើយ តែបែរជាបោះបង់ចោលដោយសារតែគំនិតទីពីរ និងការសង្ស័យកើតមាននោះយ៉ាងដូចម្តេច ?…

« …បន្ទាប់ពីអ្នកបានទទួលសារលិខិត បន្ទាប់ពីអ្នកបានបង់ថ្លៃដើម្បីដឹងពីក្ដីស្រឡាញ់របស់ទ្រង់ ហើយស្ដាប់តាមព្រះបន្ទូលទ្រង់ហើយ ចូរបន្ដឆ្ពោះទៅមុខ ។ ចូរកុំខ្លាច កុំស្ទាក់ស្ទើរ កុំគិតលើរឿងដែលពុំសំខាន់ កុំរអ៊ូរទាំ ។… ដោយនូវវិញ្ញាណនៃវិវរណៈនេះ ចូរលះចោលនូវភាពភ័យខ្លាចរបស់អ្នក ហើយដើរដោយក្លាហានដោយមានទំនុកចិត្ត » ( « Cast Not Away Therefore Your Confidence » Ensignខែ មីនា ឆ្នាំ ២០០០ ទំព័រ ១០ ) ។

សូមគិតអំពីគ្រាមួយដែលអ្នកត្រូវអនុវត្តសេចក្ដីជំនឿដើម្បីស្វែងរក ឬ ប្រព្រឹត្តតាមចម្លើយមកពីព្រះអម្ចាស់ ។ តើអ្នកអាចធ្វើអ្វីខ្លះដើម្បីស្វែងរកចម្លើយ ?

សូមអាន គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ៩:៧–៨ ដោយស្វែងរកមូលហេតុមួយទៀតដែលអូលីវើរ មានការលំបាកក្នុងការទទួលជំនួយពីព្រះអម្ចាស់ក្នុងការខិតខំរបស់គាត់ដើម្បីបកប្រែ ។ តើអ្នកគិតថា « សិក្សាក្នុងគំនិតរបស់អ្នក » មានន័យដូចម្ដេច ?

មេរៀនមួយយើងអាចរៀនចេញពីខគម្ពីរទាំងនេះគឺ ការទទួល និង ការស្គាល់វិវរណៈ តម្រូវឲ្យមានការខិតខំក្នុងចំណែករបស់យើង ។ អ្នកអាចនឹងចង់បញ្ចូលសេចក្ដីពិតនេះទៅក្នុងបញ្ជីនៃរបៀបស្វែងរកវិវរណៈពីព្រះអម្ចាស់ ដែលអ្នកបានបង្កើតនៅក្នុងសៀវភៅកំណត់ហេតុការសិក្សាព្រះគម្ពីររបស់អ្នកសម្រាប់កិច្ចការទី ១ ។ សូមចងចាំថា យើងគួរតែសូមដល់ព្រះអម្ចាស់ថាតើសេចក្ដីសន្និដ្ឋានរបស់យើងត្រឹមត្រូវដែរឬទេបន្ទាប់ពីដំណើរការការសិក្សាពីការសម្រេចចិត្តរបស់យើងហើយ ។

សូមឆ្លើយនឹងសំណួរតទៅនេះក្នុងសៀវភៅកំណត់ហេតុការសិក្សាព្រះគម្ពីររបស់អ្នក ៖ តើអ្នកគិតថា ហេតុអ្វីបានជាព្រះអម្ចាស់តម្រូវឲ្យយើងពិចារណា ហើយសិក្សាពីបញ្ហាដោយខ្លួនយើងសិន ទើបនាំយកការសម្រេចចិត្តនោះមកឯទ្រង់ដើម្បីធ្វើការបញ្ជាក់ ជាជាងការសូមដល់ទ្រង់ឲ្យធ្វើការសម្រេចចិត្តឲ្យយើង ?

សូមពិចារណាពីរបៀបដែលបុគ្គលទាំងឡាយខាងក្រោមនេះអាចប្រើសេចក្ដីពិតនៅក្នុង គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ៩:៧–៨ ដើម្បីទទួលបានវិវរណៈចំពោះកាលៈទេសៈរបស់ខ្លួន ។

យុវជនម្នាក់ពុំប្រាកដថាត្រូវចូលរៀនសាកលវិទ្យាល័យ ឬ ត្រូវស្វែងរកការងារ និង ការបំពាក់បំប៉នវិជ្ជាជីវៈណាមួយនោះទេ ។
យុវនារីម្នាក់កំពុងព្យាយាមសម្រេចចិត្តពីរបៀបដកខ្លួនចេញពីមិត្តភក្ដិដែលជះឥទ្ធិពលអាក្រក់មកលើនាង ។
អ្នកត្រឡប់មកពីផ្សព្វផ្សាយសាសនាម្នាក់កំពុងគិតពីអាពាហ៍ពិពាហ៍ ហើយចង់ដឹងថាតើមនុស្សជាក់លាក់ម្នាក់ជាដៃគូអស់កល្បពិតប្រាកដ ។

សូមអាន គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ៩:៨–៩ ដោយស្វែងរករបៀបដែល អូលីវើរ ខៅឌើរី អាចដឹងថាការសម្រេចចិត្តរបស់គាត់ត្រូវ ឬ ខុស ។ តើយើងអាចរៀនអ្វីខ្លះចេញពី ខទី ៨ អំពីរបៀបដែលព្រះអម្ចាស់នឹងឆ្លើយតប នៅពេលយើងសួរថាតើការសម្រេចចិត្តរបស់យើងត្រឹមត្រូវដែរឬទេនោះ ?

សេចក្ដីខ្មួលខ្មាញ់ក្នុងទ្រូងដែលត្រូវបានសន្យាដល់ អូលីវើរ ខៅឌើរី គឺជារបៀបតែមួយគត់ដែល ព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធអាចនឹងបញ្ជាក់ពីជម្រើសដ៏ត្រឹមត្រូវមួយបាន ។ ការបញ្ជាក់ពីព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ អាចកើតឡើងតាមរបៀបផ្សេងៗគ្នាដែលផ្ទាល់ខ្លួន និង ស៊ីជម្រៅ ។

អែលឌើរ រីឆាដ ជី ស្កត បានមានប្រសាសន៍ពីរបៀបដែលព្រះអម្ចាស់អាចបណ្ដាលឲ្យយើង « មានអារម្មណ៍ថា ការណ៍នោះត្រឹមត្រូវ » (គ. និង ស. ៩:៨) ដូច្នេះថា ៖ « អារម្មណ៍សុខសាន្ដ គឺជាសាក្សីបញ្ជាក់ដ៏សាមញ្ញបំផុត ដែលខ្ញុំបានទទួលបទពិសោធន៍ផ្ទាល់ខ្លួន ។ ពេលខ្ញុំខ្វល់ខ្វាយខ្លាំងអំពីរឿងសំខាន់មួយ លំបាកក្នុងការដោះស្រាយវាដោយគ្មានជោគជ័យ ខ្ញុំបានបន្ដកិច្ចខិតខំទាំងឡាយដោយសេចក្ដីជំនឿ ។ ក្រោយមកភាពសុខសាន្ដប្រកបដោយអានុភាពបំផុតមួយបានកើតមាន រម្ងាប់កង្វល់របស់ខ្ញុំ ដូចដែលទ្រង់បានសន្យាដូច្នោះមែន » ( Using the Supernal Gift of Prayer » Ensignឬលីអាហូណាខែ ឧសភា ឆ្នាំ ២០០៧, ទំព័រ ១០ ) ។

អែលឌើរ ស្កត ក៏បានពន្យល់ពីចម្លើយដែលប្រាប់លោកថាការសម្រេចចិត្តលោកពុំត្រឹមត្រូវទេដូច្នេះថា ៖ « [ការអាប់គំនិត] នោះ សម្រាប់ខ្ញុំគឺជាអារម្មណ៍ពុំសុខស្រួល ពុំរម្ងាប់ » ។ ( Using the Supernal Gift of Prayer ទំព័រ ១០ ) ។

អ្នកអាចនឹងចង់សរសេរសេចក្ដីថ្លែងទីពីររបស់អែលឌើរ ស្កត នៅគែមព្រះគម្ពីររបស់អ្នកនៅក្បែរ គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ៩:៩ ឬ នៅក្នុងសៀវភៅកំណត់ហេតុការសិក្សាព្រះគម្ពីររបស់អ្នក ។

នៅក្នុង គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ៩:១០–១៤ ព្រះអម្ចាស់បានអះអាងដល់អូលីវើរថា ទ្រង់ពុំកាត់ទោសលោក ដែលបរាជ័យក្នុងការបកប្រែនោះទេ ។ ព្រះអម្ចាស់បានណែនាំឲ្យអូលីវើរបន្តការសរសេរសម្រាប់ព្យាការីបន្តទៀត ហើយ « ឈរឲ្យមាំមួនក្នុងកិច្ចការ » ដែលព្រះអម្ចាស់បានហៅអូលីវើរឲ្យធ្វើ ( គ. និង ស. ៩:១៤ ) ។ ព្រះអម្ចាស់បានសន្យាដល់អូលីវើរថា ការបន្តដោយឧស្សាហ៍ព្យាយាម និង គោរពប្រតិបត្តិនឹងនាំមកនូវជីវិតដ៏នៅអស់កល្បជានិច្ច ។

ដោយប្រើនូវអ្វីដែលអ្នកបានរៀននៅក្នុង គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ៨–៩ សូមសរសេរសុន្ទរកថាសម្រាប់រយៈពេលពីរបីនាទីស្ដីពីការទទួលបានវិវរណៈពីព្រះអម្ចាស់ ដាក់នៅក្នុងសៀវភៅកំណត់ហេតុការសិក្សាព្រះគម្ពីររបស់អ្នក ។ សូមបញ្ចូលការប្រឹក្សាស្ដីពីអ្វីដែលយើងត្រូវតែធ្វើដើម្បីទទួលបានវិវរណៈពីព្រះអម្ចាស់ និង ការណែនាំពីរបៀបដែលទ្រង់មានបន្ទូលមកកាន់យើង ។
សូមសរសេរឃ្លាខាងក្រោមនេះ ពីខាងក្រោមកិច្ចការថ្ងៃនេះនៅក្នុងសៀវភៅកំណត់ហេតុការសិក្សាព្រះគម្ពីររបស់អ្នក ៖

ខ្ញុំបានសិក្សា គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ៨–៩ ហើយបានបញ្ចប់មេរៀននេះនៅ ( កាលបរិច្ឆេទ ) ។

សំណួរ គំនិត និង ការយល់ដឹងបន្ថែម ដែលខ្ញុំចង់ចែកចាយជាមួយគ្រូរបស់ខ្ញុំ ៖