មេរៀនទី ១៩ ៖ ថ្ងៃទី ៣
គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ៨៨:៧០-១៤១
សេចក្តីផ្តើម
ចំណែកនៃវិវរណៈនៅក្នុង គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ៨៨ ដែលមេរៀននេះផ្ដោតទៅលើ បូកបញ្ចូលទាំងសេចក្ដីណែនាំរបស់ព្រះអម្ចាស់ទៅដល់ក្រុមថ្នាក់ដឹកនាំបព្វជិតភាព ថាពួកគាត់ត្រូវរៀនជាមួយគ្នាតាមរយៈការសិក្សា និង សេចក្ដីជំនឿ ហើយត្រូវបង្ហាញសេចក្ដីស្រឡាញ់ និង មិត្តភាពចំពោះគ្នាទៅវិញទៅមក ។ ព្រះអម្ចាស់ក៏មានព្រះបន្ទូលទុកជាមុន អំពីទីសម្គាល់នៃការយាងមកជាលើកទីពីរ លំដាប់លំដោយនៃការរស់ឡើងវិញ និង ព្រឹត្តិការណ៍នានាជុំវិញចម្បាំងដ៏ធំ និង ចុងក្រោយបង្អស់ជាមួយសាតាំង ។
គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ៨៨:៧០-១១៧
ព្រះអម្ចាស់ត្រាស់បង្គាប់ពួកអែលឌើរនៃសាសនាចក្រ ឲ្យត្រៀមខ្លួនសម្រាប់ការបម្រើរបស់ពួកគាត់ ហើយទ្រង់បើកសម្ដែងព្រឹត្តិការណ៍នានាជុំវិញការយាងមកជាលើកទីពីររបស់ទ្រង់ ។
សាលានៃពួកព្យាការី បានប្រជុំគ្នានៅបន្ទប់ខាងលើនៃផ្សាររបស់ នូវល ខេ វិតនី រហូតដល់ព្រះវិហារបរិសុទ្ធទីក្រុង ខឺតឡង់ បានកសាងហើយ ។
នៅទីក្រុង ខឺតឡង់ រដ្ឋ អូហៃអូ នារដូវរងាឆ្នាំ ១៨៣២–៣៣ ព្រះអម្ចាស់បានត្រាស់បង្គាប់ឲ្យក្រុមថ្នាក់ដឹកនាំបព្វជិតភាព ជួបប្រជុំគ្នានៅក្នុងការប្រជុំមួយ ដែលត្រូវបានហៅថា សាលានៃពួកព្យាការី ដើម្បីរៀបចំខ្លួនប្រកាសដំណឹងល្អទៅក្នុងចំណោមជាតិសាសន៍ទាំងឡាយនៅលើផែនដី ។ ព្រះអម្ចាស់បានត្រាស់បង្គាប់ក្រុមនេះ ឲ្យបន្តនៅទីក្រុង ខឺតឡង់ ហើយរៀនពីគ្នាទីវិញទៅមក ។ សូមអាន គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ៨៨:៧៧-៨០ ដោយស្វែងរកការណ៍ដែលព្រះអម្ចាស់បានត្រាស់បង្គាប់ឲ្យពួកអ្នកកាន់បព្វជិតភាពទាំងនេះធ្វើ នៅពេលពួកលោកមកជួបប្រជុំគ្នា ។ អ្នកអាចនឹងចង់គូសចំណាំអ្វីដែលអ្នករកឃើញ ។
នៅក្នុង គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ៨៨:៨១–១១៥ ព្រះអម្ចាស់បានបើកសម្ដែងព្រឹត្តិការណ៍ជាច្រើន ដែលនឹងកើតឡើងពីមុន និង ក្រោយពេលការយាងមកជាលើកទីពីររបស់ទ្រង់ ។ ទ្រង់ក៏បានបើកសម្ដែងអំពីព្រឹត្តិការណ៍នានា ដែលនឹងកើតឡើងនៅចុងបញ្ចប់នៃសហស្សវត្សរ៍ដែរ ។
ព្រះអម្ចាស់បានបើកសម្ដែងថា មនុស្សស្លាប់នឹងបានរស់ឡើងវិញ ស្របទៅតាមភាពសុចរិតរបស់ខ្លួន ។ អ្នកទាំងឡាយដែលរស់ឡើងវិញដំបូងគេ គឺជាអ្នកដែលគ្រងនគរសេឡេស្ទាល ( សូមមើល គ. និង ស. ៨៨:៩៧–៩៨, ១០៧ ) ។ អ្នកទាំងឡាយដែលរស់ឡើងវិញទីពីរ គឺជាអ្នកដែលគ្រងនគរទេរេសស្ទ្រាល ( សូមមើល គ. និង ស. ៨៨:៩៩ ) ។ អ្នកទាំងឡាយ ដែលគ្រងនគរទេឡេស្ទាល នឹងរស់ឡើងវិញនៅបន្ទាប់ពីសហស្សវត្សរ៍ ( សូមមើល គ. និង ស. ៨៨:១០០–១០១ ) ។ ចុងក្រោយបំផុត « ពួកអ្នកដែលនៅសល់ »—គឺពួកអ្នកដែលកើតនៅលើផែនដីនេះ ក្លាយទៅជា កូនអន្តរធាន—នឹងរស់ឡើងវិញ ហើយត្រូវបានបោះទៅពិភពងងឹតខាងក្រៅ ( សូមមើល គ. និង ស. ៨៨:១០២, ១១៤ ) ។
គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ៨៨:១១៨-២៦
ព្រះអម្ចាស់ពិពណ៌នាអំពីគំរូនៃការរៀន
-
នៅក្នុងសៀវភៅកំណត់ហេតុការសិក្សាព្រះគម្ពីររបស់អ្នក សូមរាយបញ្ជីការណ៍មួយចំនួន ដែលអ្នកបានរៀននាពេលថ្មីៗនេះ នៅឯសាលា និង នៅព្រះវិហារ ។ ក្រោយមកសូមឆ្លើយសំណួរដូចតទៅនេះ ៖ តើការរៀនអំពីមុខវិជ្ជានៅឯសាលាមានដូចជា គណិតវិទ្យា និង វិទ្យាសាស្ត្រ មានសភាពខុសគ្នាពីការសិក្សាមុខវិជ្ជាដំណឹងល្អយ៉ាងដូចម្ដេច ? តើវាមានសភាពដូចគ្នាយ៉ាងដូចម្ដេច ? ( សូមមើល គ. និង ស. ៨៨:៧៨-៧៩ ) ។
សូមអាន គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ៨៨:១១៨ ដោយស្វែងរកថាតើអ្នកដែលចូលរៀននៅក្នុងសាលានៃពួកព្យាការីនោះ ត្រូវខ្នះខ្នែងរៀនអំពីអ្វី ។ អ្នកអាចនឹងចង់គូសចំណាំអ្វីដែលអ្នករកឃើញ ។ តើអ្នកគិតថា ការរៀនសូត្រ « ដោយសេចក្ដីជំនឿ » មានន័យដូចម្ដេច ?
នៅពេលអ្នកអានសេចក្ដីថ្លែងការណ៍ខាងក្រោមនេះដោយ អែលឌើរ ដាវីឌ អេ បែដណា ក្នុងកូរ៉ុមនៃពួកសាវកដប់ពីរនាក់ សូមគូសចំណាំពាក្យ ឬ ឃ្លា ដែលជួយអ្នកឲ្យយល់កាន់តែច្បាស់អំពីអត្ថន័យនៃការរៀនសូត្រដោយសេចក្ដីជំនឿ ៖
« ក្នុងនាមជាអ្នករៀន អ្នក និង ខ្ញុំ ត្រូវប្រព្រឹត្ត ហើយធ្វើជាអ្នកដែលប្រព្រឹត្តតាមព្រះបន្ទូល មិនមែនជាអ្នកស្ដាប់ដែលគ្រាន់តែទទួលសកម្មភាពតែប៉ុណ្ណោះទេ ។ តើអ្នក និង ខ្ញុំគឺជាភ្នាក់ងារដែលធ្វើសកម្មភាព ហើយព្យាយាមរៀនសូត្រដោយសេចក្ដីជំនឿ ឬ តើយើងកំពុងតែរង់ចាំឲ្យគេបង្រៀន ហើយទទួលសកម្មភាពឬ ?…
« … ការរៀនសូត្រដោយសេចក្ដីជំនឿ តម្រូវឲ្យមានកិច្ចខិតខំខាងវិញ្ញាណ ខាងសតិអារម្មណ៍ និង ខាងរូបកាយ ហើយពុំមែនជាការទទួលភាពអកម្មនោះទេ ។ វាគឺនៅក្នុងសេចក្តីស្មោះត្រង់ និង ភាពខ្ជាប់ខ្ជួននៃសកម្មភាពដែលបានបំផុសគំនិតយើងឲ្យមានសេចក្ដីជំនឿនោះ ដែលយើងបង្ហាញចំពោះព្រះវរបិតាសួគ៌ និង ព្រះរាជបុត្រារបស់ទ្រង់ ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ជាការស្ម័គ្រចិត្តរបស់យើងដើម្បីរៀន និង ទទួលយកការបង្ហាត់បង្រៀនពីព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ ។…
« … ការរៀនសូត្រដោយសេចក្ដីជំនឿ តម្រូវឲ្យមានទាំង ‹ ចិត្ត និង គំនិតដែលស្ម័គ្រតាម › ( គ. និង ស. ៦៤:៣៤ ) ។ ការរៀនសូត្រដោយសេចក្ដីជំនឿ គឺជាលទ្ធផលនៃព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ ដែលនាំព្រះចេស្ដានៃព្រះបន្ទូលនៃព្រះមកកាន់ដួងចិត្តផង និង ចូលដល់ក្នុងដួងចិត្តផង ។ ការរៀនសូត្រដោយសេចក្ដីជំនឿ ពុំអាចត្រូវបានផ្ទេរពីអ្នកបង្រៀនទៅឲ្យសិស្សបានទេ…ផ្ទុយទៅវិញ សិស្សត្រូវអនុវត្តសេចក្ដីជំនឿ ហើយធ្វើសកម្មភាព ដើម្បីទទួលបានចំណេះដឹងសម្រាប់ខ្លួនឯង » ( « Seek Learning by Faith » Ensign ខែ កញ្ញា ឆ្នាំ ២០០៧ ទំព័រ ៦៤ ) ។
យើងអាចរៀនដោយសេចក្ដីជំនឿ នៅពេលយើងរួមចំណែកក្នុងការរៀនដំណឹងល្អដោយសកម្ម និង យកចិត្តទុកដាក់ ហើយបន្ទាប់មក ប្រព្រឹត្តតាមអ្វីដែលយើងរៀន ។
សូមកត់ចំណាំនៅដើម គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ៨៨:១១៨ ថាព្រះអម្ចាស់បានមានព្រះបន្ទូលថា មនុស្សមួយចំនួនពុំមានសេចក្ដីជំនឿឡើយ ។ ចេញពីអ្វីដែលអ្នកបានរៀននៅក្នុងខគម្ពីរនេះ តើអ្នកនឹងបញ្ចប់គោលការណ៍ដូចតទៅនេះ អំពីរបៀបបង្កើនសេចក្ដីជំនឿតាមរបៀបណា ? ប្រសិនបើយើង នោះសេចក្ដីជំនឿរបស់យើងលើព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ នឹងកើនឡើង ។
-
-
យុវនារីម្នាក់អានព្រះគម្ពីរយ៉ាងទៀងទាត់ ប៉ុន្តែ នាងកម្រនឹងឈប់ដើម្បីគិតអំពីអ្វីដែលនាងអាន ។ នាងពុំមានអារម្មណ៍ថា ការអានព្រះគម្ពីរមានអត្ថប្រយោជន៍សម្រាប់នាងខ្លាំងនោះទេ ។
-
យុវជនម្នាក់ចូលរួមរាល់ការប្រជុំនៅព្រះវិហារ ហើយរីករាយនឹងការចូលរួមពិភាក្សាក្នុងថ្នាក់ ។ ជួនកាល គាត់មានអារម្មណ៍បំផុតគំនិតឲ្យកែប្រែជីវិតរបស់គាត់ទៅតាមអ្វី ដែលគាត់រៀន ប៉ុន្តែជាធម្មតា គាត់ពុំប្រព្រឹត្តតាមការបំផុសគំនិតទាំងនោះទេ ។
-
-
-
តើនៅពេលណាខ្លះ ដែលអ្នកបានមានអារម្មណ៍ថា សេចក្ដីជំនឿរបស់អ្នកកើនឡើង ដែលជាលទ្ធផលមកពីការព្យាយាមរៀនយ៉ាងសកម្មដោយការសិក្សា និង ដោយសេចក្ដីជំនឿ ?
-
តើសកម្មភាពរបស់អ្នក ជួយឲ្យសេចក្ដីជំនឿរបស់អ្នកកើនឡើងយ៉ាងដូចម្ដេច ?
-
តើអ្នកមានអារម្មណ៍ថាអ្នកគួរតែធ្វើអ្វីនាពេលអនាគត ដើម្បីព្យាយាមរៀនដោយការសិក្សា និង ដោយសេចក្ដីជំនឿ ?
-
ដើម្បីរៀនបន្ថែមអំពីសាលានៃពួកព្យាការី សូមអាន គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ៨៨:១១៩–២០ដោយស្វែងរកថាតើព្រះអម្ចាស់ពិពណ៌នាយ៉ាងដូចម្ដេចអំពីទីតាំង ដែលសាលានៃពួកព្យាការីត្រូវជួបជុំគ្នានោះ ។ អ្នកអាចនឹងចង់គូសចំណាំអ្វីដែលអ្នករកឃើញ ។
ដើម្បីឆ្លើយតបទៅនឹងព្រះបញ្ញត្តិរបស់ព្រះអម្ចាស់ ឲ្យកសាងដំណាក់ឡើង ដែលមានពិពណ៌នានៅក្នុង ខទី ១១៩នោះទីបំផុតពួកបរិសុទ្ធ បានកសាងព្រះវិហារបរិសុទ្ធទីក្រុង ខឺតឡង់ ។ នៅពេលព្រះវិហារបរិសុទ្ធកំពុងសាងសង់ សាលានៃពួកព្យាការីបានជួបប្រជុំគ្នា នៅបន្ទប់ខាងលើនៃផ្សាររបស់ នូវល ខេ វិតនី នៅទីក្រុង ខឺតឡង់ ។
សូមសិក្សា គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ៨៨:១២១–២៦រួចស្វែងរកថាតើព្រះអម្ចាស់រំពឹងឲ្យពួកបងប្អូនប្រុស នៅក្នុងសាលានៃពួកព្យាការីប្រព្រឹត្តយ៉ាងដូចម្ដេច ។ សូមពិចារណាអំពីរបៀបដែលឥរិយាបថនេះ អាចជួយអ្នកនៅពេលអ្នកសិក្សាដំណឹងល្អដោយខ្លួនឯង និង ជាមួយមនុស្សដទៃ ។ អ្នកអាចនឹងពិចារណាអំពី របៀបដែលឥរិយាបថនានា ដែលអ្នករកឃើញនោះអាចត្រូវបានអនុវត្តនៅក្នុងជីវិតផ្ទាល់ខ្លួនរបស់អ្នក ។
-
សេចក្តីណែនាំអំពីសំណើច និង គំនិតផ្ដេសផ្ដាសក្នុងការនិយាយស្ដី ត្រូវបានប្រទានឲ្យអ្នកដែលចូលរៀនក្នុងសាលានៃពួកព្យាការី ដែលមានន័យថា អ្នកដែលចូលរៀនក្នុងសាលានៃពួកព្យាការី ត្រូវមានគារវភាពចំពោះកិច្ចការដ៏ពិសិដ្ឋៗ ។ នៅទីបំផុត ការប្រជុំទាំងនេះបានប្រព្រឹត្តទៅនៅក្នុងព្រះវិហារបរិសុទ្ធ ។
តើការគោរពប្រតិបត្តិតាមឱវាទនេះ អាចផ្ដល់អត្ថប្រយោជន៍ដល់កិច្ចខ្នះខ្នែងក្នុងការរៀនអ្វីដែលពិសិដ្ឋយ៉ាងដូចម្ដេច ?
ទោះជាយ៉ាងណាក៏ដោយ ឱវាទនេះពុំមានន័យថា សំណើចទាំងអស់សុទ្ធតែជាអំពើបាបនោះទេ ។ ប្រធាន ហ្គរដុន ប៊ី ហ៊ិងគ្លី បានមានប្រសាសន៍ទៅកាន់ពួកយុវវ័យនៃសាសនាចក្រ អំពីសំណើច ៖
« ប្អូនៗអាចមានពេលដ៏រីករាយ ។ ប្រាកដណាស់ ប្អូនៗអាចមានវាបាន ! យើងចង់ឲ្យប្អូនៗ មានការសប្បាយ ។ យើងចង់ឲ្យប្អូនៗ រីករាយនឹងជីវិត ។… យើងចង់ឲ្យប្អូនៗរឹងមាំ និង អឹកធឹកឡើង ដើម្បីច្រៀង ហើយរាំ ដើម្បីសើច ហើយសប្បាយ ។
« ប៉ុន្តែពេលធ្វើដូច្នោះ ចូររាបសា និងប្រកបដោយការអធិស្ឋាន នោះស្នាមញញឹមនៅស្ថានសួគ៌ នឹងមានមកលើអ្នក » (A Prophet’s Counsel and Prayer for Youth, » Ensign ខែ មករា ឆ្នាំ ២០០១ ទំព័រ ១១ ) ។
សូមកត់ចំណាំភាពស្ទួនដដែលៗនៃពាក្យ ទាំងអស់ នៅក្នុង គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ៨៨:១២២ ។ សូមគិតថាតើថ្នាក់រៀនមួយ អាចមានអានុភាពយ៉ាងដូចម្ដេច ប្រសិនបើសិស្ស ទាំងអស់ ចូលរួមរៀនមេរៀននោះ ហើយព្យាយាមរៀនពីគ្នាទៅវិញទៅមក ។
គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ៨៨:១២៤ មាននូវសេចក្ដីណែនាំពីព្រះអម្ចាស់ អំពីការដេក ។ សូមពិចារណាអំពីរបៀបដែលការដេកយូរជាងតម្រូវការ អាចប៉ះពាល់ដល់សមត្ថភាពយើង ក្នុងការរៀន ឬ ទទួលអារម្មណ៍ពីព្រះវិញ្ញាណ ។ ( គ. និង ស. ៨៨:១២៤ គឺជាចំណេះចំណានខគម្ពីរមួយ ។ អ្នកអាចនឹងចង់គូសចំណាំវានៅក្នុងរបៀបមួយ ដែលជួយអ្នកអាចងាយរកវាឃើញនៅពេលខាងមុខ ) ។
តើអ្នកគិតថា ការដេកក្នុងចំនួនពេលវេលាត្រឹមត្រូវ និង ការក្រោកឲ្យបានឆាប់ អាចជួយយើងឲ្យរៀនកាន់តែប្រសើរតាមរបៀបណា ? គោលការណ៍មួយដែលអាចរកបានចេញពីសេចក្ដីណែនាំរបស់ព្រះអម្ចាស់នៅក្នុង គោលលទ្ធិ និង សេចក្ដីសញ្ញា ៨៨:១១៨–២៦ គឺថា ការធ្វើសកម្មភាពសុចរិត និង ចៀសវាងពីសកម្មភាពទុច្ចរិត នឹងជួយយើងឲ្យរៀនចេះ និង បានស្អាងឡើង ។ សូមគិតអំពីការសរសេរគោលការណ៍នេះ នៅលើគែមព្រះគម្ពីររបស់អ្នក ។
-
ចំណេះចំណានខគម្ពីរ—គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ៨៨:១២៤
-
គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ៨៨:១២៧-៤១
ព្រះអម្ចាស់រៀបចំសាលានៃពួកព្យាការី
សូមគិតអំពីទីកន្លែងមួយចំនួន ដែលអ្នកសិក្សាដំណឹងល្អជាមួយមនុស្សដទៃ ។ សូមគិតប្រសិនបើមានមនុស្សដែលអ្នកពុំស្គាល់ច្បាស់ ឬ ព្យាយាមចុះសម្រុង ។ សូមគិតអំពីមនុស្សម្នាក់ នៅពេលអ្នកសិក្សា គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ៨៨:១២៧–៤១ ។ សូមពិចារណាសំណួរដូចតទៅនេះ ៖ តើទំនាក់ទំនងរបស់អ្នក ជាមួយមនុស្សដែលអ្នករៀនដំណឹងល្អជាមួយ មានឥទ្ធិពលលើសមត្ថភាពរបស់អ្នកក្នុងការរៀន ហើយបានស្អាងឡើងដោយព្រះវិញ្ញាណយ៉ាងដូចម្ដេច ?
ព្រះអម្ចាស់មានព្រះទ័យរំពឹងឲ្យសមាជិកក្នុងសាលានៃពួកព្យាការី បង្កើតទំនាក់ទំនងល្អជាមួយគ្នាទៅវិញទៅមក នៅពេលពួកគាត់រៀនជាមួយគ្នា ។ សូមអាន គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ៨៨:១២៨–៣៤ដោយស្វែងរកតួនាទីរបស់គ្រូបង្រៀន ក្នុងការបង្កើតបរិយាកាសខាងវិញ្ញាណនៃការរៀន នៅក្នុងសាលានៃពួកព្យាការី ។ អ្នកអាចនឹងចង់គូសចំណាំអ្វីដែលអ្នករកឃើញ ។
កិច្ចស្វាគមន៍របស់គ្រូបង្រៀនដល់សមាជិកក្នុងថ្នាក់មានន័យថា គាត់ស្វាគមន៍នៅពេលពួកគេដើរចូលក្នុងថ្នាក់ ។ នេះគឺជាការទទួលរាក់ទាក់ដ៏ចាំបាច់ នៅក្នុងសាលានៃពួកព្យាការី ។ តើអ្នកកត់ចំណាំអ្វីខ្លះ អំពីកិច្ចស្វាគមន៍ និង ការទទួលរាក់ទាក់ នៅក្នុង ខទី ១៣៣ ?
សូមអាន គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ៨៨:១៣៥–៣៧ដោយស្វែងរកតួនាទីរបស់សិស្ស ក្នុងការបង្កើតបរិយាកាសនៃការរៀនដ៏ល្អ ។
តើទំនាក់ទំនងប្រភេទណា ដែលព្រះអម្ចាស់បានមានព្រះទ័យឲ្យសមាជិកក្នុងសាលានៃពួកព្យាការី មានចំពោះគ្នាទៅវិញទៅមក ? យោងតាម ខទី ១៣៧តើព្រះអម្ចាស់បានសន្យាដូចម្ដេច ប្រសិនបើសមាជិកក្នុងសាលារបស់ពួកព្យាការី នឹងធ្វើតាមសេចក្ដីណែនាំនេះ ?
ខាងក្រោមនេះគឺជាគោលការណ៍ ដែលយើងរៀនចេញពីខគម្ពីរទាំងនេះ ៖ បើយើងបង្ហាញមិត្តភាព និង សេចក្ដីស្រឡាញ់ចំពោះគ្នាទៅវិញទៅមក នោះយើងអាចអញ្ជើញព្រះវិញ្ញាណ នៅពេលយើងសិក្សាដំណឹងល្អជាមួយគ្នា ។
-
-
តើអ្នកគិតថា អ្នកអាចបង្ហាញ « ការសម្រេចចិត្តដែលជាប់ ឥតកម្រើក ហើយឥតប្រែប្រួលដើម្បីជាមិត្ត » ទៅដល់សមាជិកក្នុងថ្នាក់ ឬ សមាជិកគ្រួសារ ដែលយើងពុំស្គាល់ច្បាស់ ឬ អាចនឹងព្យាយាមទទួលបានសេចក្ដីស្រឡាញ់តាមរបៀបណា ?
-
តើនៅពេលណាខ្លះ ដែលអ្នកធ្លាប់មានបទពិសោធន៍រៀនដំណឹងល្អនៅក្នុងបរិយាកាស ដែលមានមនុស្សគ្រប់គ្នាបានសម្រេចចិត្តធ្វើជាមិត្ត ? តើវាមានសភាពដូចម្ដេច ឬ តើអ្នកគិតថាវានឹងមានសភាពដូចម្ដេច ?
សូមគិតអំពីរបៀបដែលអ្នកអាចបង្កើនការសម្រេចចិត្ត ដើម្បីស្រឡាញ់មនុស្សដែលអ្នករៀនដំណឹងល្អជាមួយ ។ អ្នកអាចនឹងចង់កត់ត្រាការបំផុសគំនិតនានា ដែលអ្នកទទួលអារម្មណ៍ថាត្រូវបង្ហាញសណ្ដានចិត្ត និង សេចក្ដីស្រឡាញ់កាន់តែច្រើន ចំពោះសមាជិកក្នុងថ្នាក់ និង សមាជិកគ្រួសារ ។
-
-
ខ្ញុំបានសិក្សា គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ៨៨:៧០-១៤១ ហើយបានបញ្ចប់មេរៀននេះនៅ ( កាលបរិច្ឆេទ ) ។
សំណួរ គំនិត និង ការយល់ដឹងបន្ថែម ដែលខ្ញុំចង់ចែកចាយជាមួយគ្រូរបស់ខ្ញុំ ៖