គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ១៣២:១-៣៣

សេចក្តីផ្តើម

គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ១៣២ មានវិវរណៈមួយអំពីសេចក្ដីសញ្ញាថ្មី ហើយអស់កល្បអស់កាលជានិច្ចនៃអាពាហ៍ពិពាហ៍ ។ ទោះបីជាវិវរណៈនេះត្រូវបានកត់ត្រាទុកនៅថ្ងៃទី ១២ ខែ កក្កដា ឆ្នាំ ១៨៤៣ ក្តី សេចក្តីពិតមួយចំនួននៅក្នុងវិវរណៈនេះត្រូវបានដឹង ហើយបង្រៀនដោយព្យាការី យ៉ូសែប ស៊្មីធ នៅដើមឆ្នាំ ១៨៣១ ។ នៅក្នុងមេរៀននេះអ្នកនឹងរៀនអំពី លក្ខខណ្ឌនៃសេចក្ដីសញ្ញាថ្មី ហើយអស់កល្បអស់កាលជានិច្ចនៃអាពាហ៍ពិពាហ៍ និង ការសន្យាដែលប្រទានដល់អស់អ្នកដែលគោរពវា ។

គោលលទ្ធិ និង សេចក្ដីសញ្ញា ១៣២:១-១៨

ព្រះអម្ចាស់កំណត់ពីលក្ខខណ្ឌនៃសេចក្តីសញ្ញាថ្មី ហើយអស់កល្បអស់កាលជានិច្ច

នៅក្នុង គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ១៣២:១–២ យើងបានអានថា ព្យាការី យ៉ូសែប ស៊្មីធ បានទូលសួរព្រះអម្ចាស់ហេតុអ្វីលោកអ័ប្រាហាំ អ៊ីសាក យ៉ាកុប និងព្យាការីដទៃទៀតនៅក្នុងព្រះគម្ពីរសញ្ញាចាស់មានភរិយាច្រើន ។ សំណួរនេះបានដឹកនាំទៅរកវិវរណៈដែលបានកត់ត្រានៅក្នុង គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ១៣២ ដែលរួមបញ្ចូលនូវសេចក្ដីណែនាំអំពីការអនុវត្តនៃពហុពន្ធភាព ។ ព្រះគម្ពីរប៊ីប និង ព្រះគម្ពីរមរមន បង្រៀនថា បទដ្ឋានរបស់ព្រះសម្រាប់អាពាហ៍ពិពាហ៍គឺឲ្យបុរសម្នាក់រៀបការនឹងស្ត្រីម្នាក់ លើកលែងតែទ្រង់បានប្រកាសផ្សេងពីនោះ ( សូមមើល សាំយូអែល ទី២ ១២:៧-៨ និង យ៉ាកុប ២:២៧, ៣០ ) ។ គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ១៣២ មាននូវវិវរណៈដែលបានស្ថាបនាការអនុវត្តនៃពហុពន្ធភាពនៅក្នុងចំណោមសមាជិកសាសនាចក្រចាប់តាំងពីដើមទសវត្សរ៍ ១៨៤០ រហូតដល់ទសវត្សរ៍ ១៨៩០ ពេលដែលព្រះអម្ចាស់បានបើកសម្ដែងថា ពួកបរិសុទ្ធមិនគួរមានពហុពន្ធភាពទៀតឡើយ ។

នៅពេលអ្នកសិក្សា គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ១៣២ សូមស្វែងរកចម្លើយសម្រាប់សំណួរខាងក្រោមនេះ ៖

តើអាពាហ៍ពិពាហ៍ដ៏នៅអស់កល្បជានិច្ចមួយ នឹងផ្ដល់ពរអ្នកនៅក្នុងជីវិតនេះ និងជារៀងរហូតតទៅយ៉ាងណាដែរ ?
ហេតុអ្វីសេចក្ដីសញ្ញានៃអាពាហ៍ពិពាហ៍ក្នុងព្រះវិហារបរិសុទ្ធមានសារៈសំខាន់ម្ល៉េះ ?

សូមអាន គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ១៣២:៣–៦ ដោយស្វែងរកលទ្ធផលនៃការចូលទៅក្នុងសេចក្ដីសញ្ញាថ្មី ហើយអស់កល្បអស់កាលជានិច្ចនៃអាពាហ៍ពិពាហ៍ និងលទ្ធផលនៃការបដិសេធសេចក្ដីសញ្ញានោះ ។ ពាក្យ ជាប់ទោស ដែលមាននៅក្នុង ខ ៤ និង ៦មានន័យថា បុគ្គលម្នាក់ត្រូវបញ្ឈប់នៅក្នុងការរីកចម្រើនដ៏នៅអស់ជានិច្ចរបស់គាត់ ។

យោងតាម ខ ៦ តើពរជ័យមួយដែលមនុស្សទទួលបានពេលពួកគេគោរពតាម ឬទទួលយកក្រឹត្យវិន័យនៃអាពាហ៍ពិពាហ៍របស់ព្រះអម្ចាស់នោះគឺជាអ្វី ?

ប្រធានយ៉ូសែប ហ្វីលឌីង ស៊្មីធបានយោងទៅ គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ១៣២:៧ ពេលលោកបានបង្រៀនអំពីអត្ថន័យនៃ « សេចក្ដីសញ្ញាថ្មី ហើយអស់កល្បអស់កាលជានិច្ច » ៖ « ឥឡូវនេះ [ នៅក្នុង គ. និង ស. ១៣២:៧ ] គឺជានិយមន័យយ៉ាងច្បាស់មួយអំពីសេចក្ដីសញ្ញាថ្មី ហើយអស់កល្បអស់កាលជានិច្ច ។ វាគឺជាអ្វីគ្រប់យ៉ាង—ភាពពោរពេញនៃដំណឹងល្អ ។ ដូច្នេះអាពាហ៍ពិពាហ៍ត្រូវបានធ្វើឡើងយ៉ាងត្រឹមត្រូវ ពិធីបុណជ្រមុជទឹក ពិធីតែងតាំងបព្វជិតភាព អ្វីគ្រប់យ៉ាងផ្សេងទៀត—គ្រប់កិច្ចសន្យា កាតព្វកិច្ច ការធ្វើពិធី នានាដែលទាក់ទងនឹងដំណឹងល្អរបស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ដែលត្រូវបានផ្សារភ្ជាប់ដោយព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធនៃសេចក្តីសន្យា យោងតាមក្រឹត្យវិន័យរបស់ទ្រង់ដែលបានប្រទានមក គឺជាផ្នែកមួយនៃសេចក្តីសញ្ញាថ្មី ហើយអស់កល្បអស់កាលជានិច្ច » ( Doctrines of Salvation, និពន្ធដោយ ។ Bruce R. McConkie វ៉ុល៣[១៩៥៤–៥៦] ១:១៥៨ ) ។

ជាញឹកញាប់មនុស្សធ្វើកិច្ចសន្យា ឬ កិច្ចព្រមព្រៀងជាមួយគ្នាទៅវិញទៅមក ។ សូមអាន គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ១៣២:៧ ដោយស្វែងរកអ្វីដែលកើតឡើងចំពោះកិច្ចសន្យាដែលមនុស្សធ្វើ នៅពេលយើងស្លាប់ ។ ក៏សូមរកមើលផងដែរនូវលក្ខខណ្ឌចំនួនពីរដែលត្រូវមានដើម្បីឲ្យសេចក្ដីសញ្ញាមួយត្រូវបានចងភ្ជាប់បន្ទាប់ពីយើងស្លាប់ ។

នៅក្នុង ខ ៧ យើងបានរៀនពីសេចក្ដីពិតដូចតទៅ ៖ នៅពេលសេចក្ដីសញ្ញាមួយត្រូវបានធ្វើឡើងតាមរយៈសិទ្ធិអំណាចបព្វជិតភាពដ៏ត្រឹមត្រូវ និងបានផ្សារភ្ជាប់ដោយព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធនៃសេចក្ដីសន្យា វានឹងបន្ដនៅជារៀងរហូត ។

អ្នកអាចងឿងឆ្ងល់ថាតើឃ្លា « ភ្ជាប់ដោយព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធនៃសេចក្ដីសន្យា »មានន័យដូចម្ដេចទៅ ។ សេចក្ដីណែនាំដល់បទគម្ពីរទាំងឡាយផ្ដល់នូវការពន្យល់ដូចតទៅ ៖ « ព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ គឺជាព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធនៃសេចក្ដីសន្យា ( កិច្ចការ ២:៣៣ ) ។ ទ្រង់បញ្ជាក់ថា ទង្វើ ពិធីបរិសុទ្ធ និងសេចក្ដីសញ្ញាដ៏សុចរិតរបស់មនុស្ស គឺអាចទទួលយកបានចំពោះព្រះ ។ ព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធនៃសេចក្ដីសន្យាធ្វើជាសាក្សីដល់ព្រះវរបិតាថា ពិធីបរិសុទ្ធនៃសេចក្ដីសង្គ្រោះត្រូវបានធ្វើឡើងយ៉ាងត្រឹមត្រូវ ហើយថាសេចក្ដីសញ្ញាដែលបានទាក់ទងជាមួយនឹងពួកគេត្រូវបានរក្សាទុក » ( សេចក្ដីណែនាំដល់បទគម្ពីរទាំងឡាយ ព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធនៃសេចក្តីសន្យា » scriptures.lds.org) ។

សូមអាន គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ១៣២:១៥–១៨ ដោយរកមើលរបៀបពីរយ៉ាងដែលបុរស និង ស្ត្រីអាចចូលទៅក្នុងអាពាហ៍ពិពាហ៍ជាមួយគ្នា ។ រួចពិចារណាពីឧទាហរណ៍ខាងក្រោម ហើយសូមឆ្លើយសំណួរទាំងនោះស្របតាមការយល់ដឹងរបស់អ្នកនៅក្នុងខដែលអ្នកបានអាន នៅក្នុងសៀវភៅកំណត់ហេតុការសិក្សាព្រះគម្ពីររបស់អ្នក ។
1. ឧទាហរណ៍ ទី ១ ៖ បុរស និង ស្ត្រីស្រឡាញ់គ្នា គោរពច្បាប់ព្រហ្មចារីភាព ហើយរៀបការយ៉ាងរីករាយដោយអ្នកដឹកនាំរដ្ឋាភិបាលក្នុងមូលដ្ឋាន ។ ពួកគេពុំបានផ្សារភ្ជាប់នៅក្នុងព្រះវិហារបរិសុទ្ធឡើយ ។ ពិធីរៀបអាពាហ៍ពិពាហ៍របស់ពួកគេមានពាក្យ « រហូតទាល់តែសេចក្ដីស្លាប់បំបែកអ្នកចេញ » ។ ពីរបីឆ្នាំក្រោយមក ស្វាមីម្នាក់នោះបានស្លាប់ដោយគ្រោះថ្នាក់ចររាចរណ៍ ។ យោងតាម គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ១៣២:១៥–១៧ នៅពេលស្វាមីស្លាប់ តើមានអ្វីកើតឡើងចំពោះអាពាហ៍ពិពាហ៍ ?
2. ឧទាហរណ៍ទី ២ ៖ បុរស និង ស្ត្រីបានរៀបការហើយ ។ ពួកគេសន្យានឹងគ្នាថា ពួកគេនឹងស្រឡាញ់គ្នាជានិច្ច ហើយថាពួកគេនឹងនៅជាមួយគ្នារហូត ប៉ុន្តែ ពួកគេពុំបានផ្សារភ្ជាប់នៅក្នុងព្រះវិហារបរិសុទ្ធឡើយ ។ ពួកគេជឿថា ដោយសារសេចក្តីស្រឡាញ់របស់ពួកគេ នោះព្រះ នឹងអនុញ្ញាតឲ្យពួកគេនៅជាមួយគ្នាជានិរន្តរ៍ ។ យោងតាម គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ១៣២:១៨ នៅពេលក្នុងចំណោមពួកគេមានម្នាក់ស្លាប់ តើមានអ្វីកើតឡើងចំពោះអាពាហ៍ពិពាហ៍របស់ពួកគេ ?
នៅពេលអ្នកពិចារណាអំពីឧទាហរណ៍ទាំងនេះ សូមចងចាំថា យើងធ្វើពិធីបរិសុទ្ធនៅក្នុងព្រះវិហារបរិសុទ្ធសម្រាប់អ្នកដែលចែកឋានទៅដែលគ្មានឱកាសទទួលពិធីបរិសុទ្ធនៃបព្វជិតភាពសម្រាប់ការសង្គ្រោះ ។ អ្នកអាចធ្លាប់ធ្វើបុណ្យជ្រមុជទឹក និងពិធីបញ្ជាក់ជំនួសឲ្យអ្នកស្លាប់ ។ សមាជិកនៃសាសនាចក្រដែលសក្ដិសមដែលធ្លាប់ទទួលបានអំណោយទានពិសិដ្ឋអាចទទួលអំណោយទានពិសិដ្ឋ និង ពិធីបរិសុទ្ធនៃការផ្សារភ្ជាប់ជំនួសឲ្យអ្នកដែលបានចែកឋានទៅដែលមិនបានទទួលពិធីបរិសុទ្ធទាំងនោះសម្រាប់ខ្លួនឯង ។

គោលលទ្ធិ និង សេចក្ដីសញ្ញា ១៣២:១៩-៣៣

ព្រះអម្ចាស់សន្យាប្រទានពរជ័យដល់អស់អ្នកដែលគោរពតាមក្រឹត្យវិន័យនៃអាពាហ៍ពិពាហ៍សេឡេស្ទាល

អែលឌើរ អ៊ីនរីហ្គ អរ ហ្វែឡាបែលឡា ក្នុងកូរ៉ុមនៃពួកចិតសិបនាក់បានចែកចាយបទពិសោធន៍ដូចទៅនេះ ។ នៅពេលអ្នកអានវា សូមគូសចំណាំពីហេតុផលដែលលោក និង ភរិយារបស់លោកមានអារម្មណ៍សោកសៅ និង ហេតុផលដែលពួកគាត់មានអារម្មណ៍រីករាយ ។

« នៅពេលខ្ញុំត្រឡប់មកពីបេសកកម្មវិញ ខ្ញុំបានជួបនឹងយុវនារីដ៏ស្រស់ស្អាតម្នាក់ ។… …នាងបានធ្វើឲ្យខ្ញុំជាប់ចិត្ត តាំងពីគ្រាដំបូងដែលខ្ញុំបានជួបនាង ។

« ភរិយារបស់ខ្ញុំ បានដាក់គោលដៅរៀបការនៅព្រះវិហារបរិសុទ្ធ ទោះជាកាលនោះព្រះវិហារបរិសុទ្ធដែលជិតបំផុតតម្រូវឲ្យយើងធ្វើដំណើរច្រើនជាង ៦,៤០០ គីឡូម៉ែត្រក៏ដោយ ។

« ពិធីរៀបការស៊ីវិលរបស់យើងមានទាំងរឿងរីករាយ និង កើតទុក្ខ ដ្បិតយើងបានរៀបការដោយមានកាលបរិច្ឆេទពេលយើងបញ្ចប់ជីវិតនេះ ។ មន្ត្រីនោះបានប្រកាសពាក្យថា ‹ ហើយឥឡូវនេះខ្ញុំសូមប្រកាសថាអ្នកគឺជាស្វាមី និង ភរិយា › ប៉ុន្តែបន្តិចក្រោយមកគាត់បាននិយាយថា ‹ រហូតទាល់តែសេចក្ដីស្លាប់បំបែកអ្នកចេញ › ។

« ដូច្នេះដោយមានការលះបង់នោះយើងបានទិញសំបុត្រយន្តហោះទៅព្រះវិហារបរិសុទ្ធ មេសា អារីហ្សូណា ។

« នៅពេលយើងលុតជង្គង់ចុះលើអាសនានៃព្រះវិហារបរិសុទ្ធ អ្នកបម្រើដែលមានសិទ្ធិអំណាចម្នាក់បានប្រកាសពាក្យដែលខ្ញុំចង់ស្តាប់យូរមកហើយ ដែលបានប្រកាសថាពួកយើងគឺជាស្វាមី និង ភរិយាសម្រាប់វេលាកាលនេះ និង រហូតដល់ភាពអស់កល្បជានិច្ច » (The Home: The School of Life, » Ensign ឬ Liahona, ខែ ឧសភា ឆ្នាំ ២០១៣ ទំព័រ ១០២ ) ។

ហេតុអ្វីគ្រួសារហ្វាឡាប៊ែឡា ពុំពេញចិត្តជាមួយនឹងអាពាហ៍ពិពាហ៍ស៊ីវិលរបស់ពួកគាត់ ?

សូមសិក្សា គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ១៣២:១៩–២១ ដោយរកមើលពរជ័យដែលព្រះអម្ចាស់សន្យាដល់អស់អ្នកដែលពិតចំពោះ សេចក្តីសញ្ញាថ្មី ហើយអស់កល្បអស់កាលជានិច្ច ។ នៅក្នុងសៀវភៅកំណត់ហេតុការសិក្សាព្រះគម្ពីររបស់អ្នក សូមសរសេរគំនិតរបស់អ្នកអំពីខទាំងនេះ ។

នៅពេលអ្នកសិក្សាខទាំងនេះ ព័ត៌មានដូចតទៅនេះអាចជួយអ្នកបាន ៖ពាក្យ នៅជាប់ មានន័យថា ទទួល ឬ បន្ត ដូច្នេះឃ្លា « នៅជាប់ក្នុងសេចក្តីសញ្ញារបស់យើង » (ខ ១៩) និង « នៅជាប់នឹងក្រឹត្យវិន័យរបស់យើង »( ខ ២១ ) មានន័យថាបន្តនៅពិតចំពោះសេចក្តីសញ្ញា និង ក្រឹត្យវិន័យរបស់ព្រះអម្ចាស់ ។ អ្នកអាចនឹងចង់គូសចំណាំឃ្លាទាំងនេះ ។

គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ១៣២:១៩ មានការសន្យាដែលថា បើសិនបុរស និង ស្ត្រីរៀបការនៅក្នុង « សេចក្តីសញ្ញាថ្មី និងដ៏នៅអស់កល្បអស់កាលជានិច្ច ហើយសេចក្តីសញ្ញានោះបានភ្ជាប់ដល់ពួកគេដោយព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធនៃសេចក្តីសន្យា » នោះ ពួកគេ « នឹងត្រូវបានក្រោកឡើងនៅក្នុងដំណើររស់ឡើងវិញលើកទីមួយ ហើយ…គ្រងបល្ល័ង្កទាំងឡាយ នគរទាំងឡាយ ក្សត្របុរីទាំងឡាយ និង អំណាចទាំងឡាយ » ដរាបណាពួកគេ « នៅជាប់ក្នុងសេចក្តីសញ្ញារបស់យើង ហើយមិនប្រព្រឹត្តិឃាតកម្ម ដោយការកំចាយឈាមអ្នកដែលគ្មានទោសនោះ » ( សូមមើលផងដែរ គ. និង ស. ១៣២:២៧ ) ។

ឃ្លា « ពូជដ៏បរិបូរ និង បន្តបន្ទាប់ជារៀងដរាបតទៅ » ( ខ ១៩ ) និង « ពួកគេមានបន្តទៅ » ( ខ ២០ ) សំដៅលើការសន្យាដែលគ្រួសារ និង ពូជពង្សរបស់យើងអាចបន្តរហូតអស់កល្បជានិច្ច ។

នៅក្នុង គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ១៣២:១៩–២១ យើងរៀននូវគោលការណ៍ដូចខាងក្រោម ៖

បើសិនបុរសម្នាក់ និងស្រ្តីម្នាក់រស់នៅតាមសេចក្តីសញ្ញាថ្មី ហើយអស់កល្បអស់កាលជានិច្ចនៃអាពាហ៍ពិពាហ៍ នោះពួកគេនឹងទទួលបានភាពលើកតម្កើង និងសិរីល្អ ។
បើសិនបុរសម្នាក់ និងស្រ្តីម្នាក់នៅជាប់នឹងសេចក្តីសញ្ញាថ្មី ហើយអស់កល្បអស់កាលជានិច្ចនៃអាពាហ៍ពិពាហ៍ នោះពួកគេនឹងមានការកើនឡើងនៃពូជពង្សដ៏អស់កល្បជានិច្ច ។
បើសិនបុរសម្នាក់ និងស្រ្តីម្នាក់នៅជាប់នឹងសេចក្តីសញ្ញាថ្មី ហើយអស់កល្បអស់កាលជានិច្ចនៃអាពាហ៍ពិពាហ៍ នោះអាពាហ៍ពិពាហ៍របស់ពួកគេនឹងមានប្រសិទ្ធិភាពរហូតដល់អស់កល្បអស់កាលជានិច្ច ។
បើសិនបុរសម្នាក់ និងស្រ្តីម្នាក់នៅជាប់នឹងសេចក្តីសញ្ញាថ្មី ហើយអស់កល្បអស់កាលជានិច្ចនៃអាពាហ៍ពិពាហ៍ នោះពួកគេនឹងប្រែក្លាយដូចជាព្រះ ។

សូមពិចារណាឧទាហរណ៍ខាងក្រោម ៖ សូមឆ្លើយសំណួរនោះស្របតាមការយល់ដឹងរបស់អ្នកអំពី គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ១៣២:១៩–២១ ។

កាន់ដៃគ្នានៅខាងមុខព្រះវិហារបរិសុទ្ធសលត៍ លេក

ឧទាហរណ៍ទី ៣ ៖ យុវជន និង យុវនារីម្នាក់បានផ្សារភ្ជាប់នៅក្នុងព្រះវិហារបរិសុទ្ធដោយសិទ្ធិអំណាចបព្វជិតភាព ។ ពួកគេទាំងពីររស់នៅ ដោយស្មោះត្រង់ ហើយគោរពសេចក្តីសញ្ញារបស់ខ្លួន ។ តើនឹងមានអ្វីកើតឡើងចំពោះអាពាហ៍ពិពាហ៍របស់ពួកគេបន្ទាប់ពីពួកគេស្លាប់?

សូមឆ្លើយសំណួរដូចទៅនេះនៅក្នុងសៀវភៅកំណត់ហេតុការសិក្សាព្រះគម្ពីររបស់អ្នក ៖ តើអ្នកគិតថា ស្វាមី និង ភរិយាត្រូវតែធ្វើអ្វីខ្លះ ដើម្បីនៅជាប់នឹងសេចក្តីសញ្ញានៃអាពាហ៍ពិពាហ៍ ? ( នៅពេលអ្នកឆ្លើយសំណួរនេះ សូមគិតពីទំនាក់ទំនងរបស់ពួកគេ ចំពោះគ្នារួមទាំងទំនាក់ទំនងរបស់ពួកគេជាមួយនឹងព្រះផងដែរ ) ។

សូមអាន គោលលទ្ធិ និង សេចក្ដីសញ្ញា ១៣២:២២-២៥ ដោយផ្តោតចិត្តទុកដាក់ជាពិសេសចំពោះការពិពណ៌នារបស់ព្រះអម្ចាស់អំពីពាក្យ « ទ្វារ » និង ពាក្យ « ផ្លូវ » ដែលនាំទៅរកភាពតម្កើងឡើង ។ ពាក្យ ចង្អៀត នៅក្នុង ខ ២២ មានន័យថាតូច ឬ យ៉ាងប្រិតប្រៀន ដែលមិនឲ្យអ្វីមួយឆ្លងកាត់បាន ។

នៅក្នុងសៀវភៅកំណត់ហេតុការសិក្សាព្រះគម្ពីររបស់អ្នក សូមគូររូបទ្វារ និង ផ្លូវមួយដែលបានពិពណ៌នានៅក្នុង គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ១៣២:២២–២៥ រួចឆ្លើយសំណួរខាងក្រោមនេះ ៖
1. តើរូបភាពនៃទ្វារដ៏ធំ និង ផ្លូវដ៏ទូលាយអាចតំណាងឲ្យទស្សននៅក្នុងសង្គមបច្ចុប្បន្នអំពីទំនាក់ទំនងគូស្វាមី ភរិយា និង អាពាហ៍ពិពាហ៍តាមរបៀបណាខ្លះ ?
2. តើទស្សនទាំងនេះផ្ទុយទៅនឹងសេចក្ដីសញ្ញាថ្មី ហើយអស់កល្បអស់កាលជានិច្ចខាងអាពាហ៍ពិពាហ៍យ៉ាងដូចម្តេច ?

យោងតាម ខ ២២ និង ២៥ មានមនុស្សជាច្រើនមិនអាចចូលទៅក្នុងផ្លូវចង្អៀតដែលនាំទៅរកភាពតម្កើងឡើងបានទេ ដោយសារពួកគេខកខាននៅក្នុងការទទួលយកព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ហើយរស់នៅតាមក្រឹត្យវិន័យរបស់ទ្រង់ រាប់បញ្ចូលទាំងអាពាហ៍ពិពាហ៍ដ៏នៅអស់កល្បជានិច្ចផងដែរ ។

យើងរៀនពីខទាំងនេះថា ដើម្បីទទួលបានភាពតម្កើងឡើង និង ជីវិតអស់កល្បជានិច្ច យើងត្រូវតែស្គាល់ព្រះវរបិតាសួគ៌ និង ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ប្រែក្លាយដូចជាពួកទ្រង់ ហើយនៅជាប់ជាមួយក្រឹត្យវិន័យរបស់ទ្រង់ ។ នៅក្នុង គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ១៣២:២៩-៣៣ យើងឃើញពីគំរូមួយនៃគោលការណ៍នេះ ។ យើងអានថា អ័ប្រាហាំស្មោះត្រង់ និង គោរពតាមក្រឹត្យវិន័យនៃអាពាហ៍ពិពាហ៍ដ៏នៅអស់កល្បជានិច្ចរបស់ព្រះអម្ចាស់ ហើយថាលោកបានទទួលការសន្យានៃការកើនឡើងនៃពូជពង្សដ៏នៅអស់កល្បជានិច្ច ។

សូមឆ្លើយសំណួរខាងក្រោមនេះនៅក្នុងសៀវភៅកំណត់ហេតុការសិក្សាព្រះគម្ពីររបស់អ្នក ៖
1. ហេតុអ្វីក្រឹត្យវិន័យនៃអាពាហ៍ពិពាហ៍ដ៏នៅអស់កល្បជានិច្ចសំខាន់ចំពោះអ្នក ?
2. ដោយចាប់ផ្តើមពីថ្ងៃនេះ តើអ្នកនឹងធ្វើអ្វីខ្លះដើម្បី រៀបចំខ្លួនចូលទៅព្រះវិហារបរិសុទ្ធ ហើយរៀបអាពាហ៍ពិពាហ៍ចំពោះវេលាកាល និង ភាពអស់កល្បជានិច្ច ?
3. តើពរជ័យអ្វីខ្លះដែលអាចត្រូវបានទទួលនៅក្នុងជីវិតនេះចំពោះអស់អ្នកដែលធ្វើតាមក្រឹត្យវិន័យរបស់ព្រះ ដើម្បីត្រូវបានផ្សារភ្ជាប់នៅក្នុងព្រះវិហារបរិសុទ្ធ ?

សូមរៀបចំខ្លួននៅពេលនេះដើម្បីមានភាពសក្ដិសមចូលទៅក្នុងព្រះវិហារបរិសុទ្ធ ហើយរៀបការសម្រាប់ភាពនៅអស់កល្បជានិច្ច ដើម្បីអ្នកអាចរីករាយនឹងពរជ័យដែលព្រះវរបិតាសួគ៌បានរៀបចំសម្រាប់អ្នក ។

សប្ដាហ៍នេះអ្នកនឹងសិក្សា គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ១៣២:៣៤–៦៦ ជាមួយនឹងគ្រូបង្រៀនរបស់អ្នក ។ ខទាំងនោះលើកឡើងពីគោលលទ្ធិនៃពហុអាពាហ៍ពិពាហ៍ ។ នៅថ្ងៃនេះ អ្នកនឹងពិភាក្សាជាមួយនឹងគ្រូបង្រៀនរបស់អ្នកអំពីបទដ្ឋានរបស់ព្រះអម្ចាស់ចំពោះអាពាហ៍ពិពាហ៍—ថា « អាពាហ៍ពិពាហ៍រវាងបុរសម្នាក់ និង ស្ត្រីម្នាក់គឺត្រូវបានតែងតាំងឡើងដោយព្រះ » ( « The Family: A Proclamation to the World » Ensign ឬ Liahona ខែ វិច្ឆិកា ឆ្នាំ ២០១០ ទំព័រ ១២៩ ) ។ អ្នកក៏នឹងពិភាក្សាពីការបង្គាប់របស់ព្រះអម្ចាស់នៅពេលជាក់លាក់ថាឲ្យរាស្ត្ររបស់ទ្រង់មួយចំនួនរស់នៅតាមក្រឹត្យវិន័យនៃពហុពន្ធភាព ( សូមមើល យ៉ាកុប ២:២៧, ៣០ ) ។ អ្នកនឹងរៀនអំពីការបង្គាប់របស់ព្រះអម្ចាស់ឲ្យរស់នៅតាមក្រឹត្យវិន័យនៃពហុពន្ធភាពនៅថ្ងៃចុងក្រោយ ជាផ្នែកនៃការ « តាំងរបស់ទាំងអស់ឡើងវិញ » ( កិច្ចការ ៣:២១ ) និង អំពីការបង្គាប់របស់ទ្រង់ក្រោយមកទៀតឲ្យបញ្ឈប់ការអនុវត្តនោះ ( សូមមើល សេចក្តីប្រកាសជាផ្លូវការទី ១ ) ។

សូមសរសេរឃ្លាខាងក្រោមនេះ ពីខាងក្រោមកិច្ចការថ្ងៃនេះនៅក្នុងសៀវភៅកំណត់ហេតុការសិក្សាព្រះគម្ពីររបស់អ្នក ៖

ខ្ញុំបានសិក្សា គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ១៣២:១-៣៣ ហើយបានបញ្ចប់មេរៀននេះនៅ ( កាលបរិច្ឆេទ ) ។

សំណួរ គំនិត និង ការយល់ដឹងបន្ថែម ដែលខ្ញុំចង់ចែកចាយជាមួយគ្រូរបស់ខ្ញុំ ៖