មេរៀនទី ១៣ ៖ ថ្ងៃទី ៤
គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ៥៩
បុព្វកថា
នៅថ្ងៃទី ៧ ខែ សីហា ឆ្នាំ ១៨៣១ ព្យាការី យ៉ូសែប ស៊្មីធ បានទទួលវិវរណៈនៅក្នុង គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ៥៩ កាលកំពុងស្នាក់នៅឃុំចាកសុន រដ្ឋ មិសសួរី ។ នៅក្នុងវិវរណៈនេះ ព្រះអម្ចាស់បានលើកឡើងអំពីការរំពឹងទុករបស់ទ្រង់ចំពោះពួកបរិសុទ្ធ ដែលទើបតែបានធ្វើដំណើរមកដល់ទីក្រុងស៊ីយ៉ូន រួមបញ្ចូលទាំងការរក្សាថ្ងៃឈប់សម្រាកឲ្យបានត្រឹមត្រូវ ។ ព្រះអម្ចាស់ក៏បានបញ្ជាក់ផងដែរថា អ្នកដែលគោរពតាមព្រះបញ្ញត្តិទាំងឡាយនឹងទទួលបានពរជ័យខាងវិញ្ញាណ និង ខាងសាច់ឈាម ។
គោលលទ្ធិ និង សេចក្ដីសញ្ញា ៥៩:១-៤
ព្រះអម្ចាស់ពិពណ៌នាអំពីពរជ័យទាំងឡាយ ដែលទ្រង់នឹងប្រទានដល់ពួកបរិសុទ្ធស្មោះត្រង់នៅទីក្រុងស៊ីយ៉ូន ។
ផូលី ណៃត៍ ដែលជាម្ដាយរបស់ នូវល ណៃត៍ បានធ្វើដំណើរជាមួយក្រុមពួកបរិសុទ្ធជិត ១៤៤៨ គីឡូម៉ែត ពីទីក្រុង ខឺតឡង់ រដ្ឋ អូហៃអូ ទៅកាន់ ឃុំចាកសុន រដ្ឋ មិសសួរី ។ បងស្រី ណៃត៍ បានធ្លាក់ខ្លួនឈឺជាទម្ងន់នៅតាមផ្លូវទៅកាន់រដ្ឋ មិសសួរី ប៉ុន្តែ គាត់ពុំព្រមឈប់ធ្វើដំណើរនោះទេ ដោយប្រាប់គេឯងថា បំណងប្រាថ្នាដ៏ធំបំផុតរបស់គាត់គឺ ឲ្យបានជាន់លើទឹកដីនៃទីក្រុងស៊ីយ៉ូន ហើយសពគាត់ត្រូវបញ្ចុះនៅទីនោះ ។ កូនប្រុសរបស់គាត់ នូវល កត់ត្រាថា នៅគ្រាមួយអំឡុងការធ្វើដំណើររបស់ពួកគេ នោះគាត់ « បានទិញឈើមកធ្វើក្ដាមឈូស ក្នុងករណីបងស្រី ណៃត៍ អស់ជីវិតពីមុនយើងទៅដល់ទិសដៅ—ព្រោះស្ថានភាពគាត់ចុះអន់ថយយ៉ាងឆាប់រហ័ស ។ ប៉ុន្តែ ព្រះអម្ចាស់បានសម្រេចបំណងប្រាថ្នានៅក្នុងចិត្តរបស់គាត់ ហើយបានជីវិតរហូតដល់បានឈរនៅលើដែនដីនោះ » (Scraps of Biography: Tenth Book of the Faith-Promoting Series [ ឆ្នាំ ១៨៨៣ ] ទំព័រ ៧០ សូមមើលផងដែរ History of the Church ១:១៩៩ ) ។ បងស្រី ណៃត៍ បានទទួលមរណភាពទៅនៅពីរសប្ដាហ៍បន្ទាប់ពីបានធ្វើដំណើរទៅដល់ឃុំចាកសុន រដ្ឋ មិសសួរី ( ទីក្រុងស៊ីយ៉ូន ) ។
-
នៅថ្ងៃដែល ផូលី ណៃត៍ បានទទួលមរណភាពនោះ ព្យាការី យ៉ូសែប ស្ម៊ីធ បានទទួលវិវរណៈ ដែលបានកត់ត្រានៅក្នុង គោលលទ្ធិ និង សេចក្ដីសញ្ញា ៥៩ ។ សូមស្រមៃថា អ្នកត្រូវបានស្នើឲ្យថ្លែងនៅក្នុងពិធីបុណ្យសពរបស់បងស្រី ណៃត៍ ។ សូមអាន គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ៥៩:១–២រួចស្វែងរកឃ្លាដែលអ្នកអាចចែកចាយនៅក្នុងសុន្ទរកថារបស់អ្នក ដែលអាចនឹងមានអត្ថន័យជ្រាលជ្រៅចំពោះមិត្តភក្ដិ និង មនុស្សជាទីស្រឡាញ់របស់គាត់ ។ សូមកត់ត្រានៅក្នុងសៀវភៅកំណត់ហេតុការសិក្សាព្រះគម្ពីររបស់អ្នក យ៉ាងហោចណាស់ឲ្យបានពីរឃ្លា ហើយពន្យល់អំពីមូលហេតុដែលឃ្លាទាំងនោះ ត្រូវនឹង ផូលី ណៃត៍ ។
សូមកត់ចំណាំថា នៅក្នុង ខទី ១ ព្រះអម្ចាស់បានប្រទានវិវរណៈដល់ពួកបរិសុទ្ធដូចជា ផូលី ណៃត៍ ដែលបានគោរពប្រតិបត្តិតាមព្រះបញ្ញត្តិ ក្នុងការមកឲ្យដល់ដែនដីនៃទីក្រុងស៊ីយ៉ូន ដោយភ្នែកស្មោះត្រង់ទាំងស្រុងចំពោះសិរីល្អរបស់ទ្រង់ ។ អ្នកអាចនឹងចង់គូសចំណាំឃ្លានេះ នៅក្នុងព្រះគម្ពីររបស់អ្នក ។ ដើម្បីជួយអ្នកឲ្យយល់កាន់តែច្បាស់ អំពីអត្ថន័យនៃការមានភ្នែកស្មោះត្រង់ទាំងស្រុងចំពោះសិរីល្អរបស់ព្រះ សូមសាកល្បងធ្វើសកម្មភាពដូចខាងក្រោមនេះ ៖
ក្ដាប់ដៃរបស់អ្នកធូរៗ ( គ្រាន់តែល្មមឲ្យមេដៃ និង ម្រាមដៃរបស់អ្នកប៉ះគ្នា ) ។ បិទភ្នែកម្ខាង ហើយសំឡឹងទៅរូបភាពព្រះអង្គសង្គ្រោះនៅលើទំព័រនេះតាមប្រហោងកន្ដាប់ដៃរបស់អ្នក ។ រួចបើកភ្នែកម្ខាងទៀត ហើយសម្លឹងមើលទៅរូបភាពដោយភ្នែកទាំងគូ ។ សូមកត់ចំណាំអ្វីផ្សេងទៀត នៅក្នុងចក្ខុនិមិត្តអ្នក នៅពេលអ្នកប្រើកែវភ្នែកទាំងគូសម្លឹងមើល ។ តើមានភាពខុសប្លែកអ្វីខ្លះ នៅពេលអ្នកមើលទៅរូបភាពដោយភ្នែកតែម្ខាង ?
ដោយប្រើប្រាស់អ្វីដែលអ្នកបានរៀននៅក្នុងសកម្មភាពនេះជាការប្រដូច តើអ្នកគិតថា ការមានភ្នែកស្មោះត្រង់ទាំងស្រុងចំពោះសិរីល្អរបស់ព្រះ មានន័យដូចម្ដេច ?
សូមអាន គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ៥៩:៣–៤សូមស្វែងរកទាំងពរជ័យខាងសាច់ឈាម ( លោកិយ ) និង ខាងវិញ្ញាណ ដែលបានសន្យាដល់អ្នកដែលបានគោរពប្រតិបត្តិដល់ព្រះអម្ចាស់ ដោយភ្នែកស្មោះត្រង់ទាំងស្រុងចំពោះសិរីល្អរបស់ទ្រង់ ។ សូមកត់ចំណាំថា នៅក្នុង ខទី ៤ ព្រះអម្ចាស់សន្យាថានឹងប្រទានពរដល់ពួកបរិសុទ្ធទ្រង់ដែលស្មោះត្រង់ដោយ « ព្រះបញ្ញត្តិទាំងឡាយដ៏មិនតិច » ។ តើអ្នកគិតថា ហេតុអ្វីបានជាព្រះអម្ចាស់បានសន្យាថានេះគឺជាពរជ័យ កាលមនុស្សមួយចំនួនមិនចាត់ទុកព្រះបញ្ញត្តិទាំងឡាយថាជាពរជ័យផងនោះ ? សូមពិចារណាអំពីរបៀប ដែលការធ្វើតាមព្រះបញ្ញត្តិទាំងឡាយប្រទានពរដល់ជីវិតរបស់អ្នក ។
-
សូមគូសប្រអប់ឈរពីរនៅលើទំព័រមួយ ក្នុងសៀវភៅកំណត់ហេតុការសិក្សាព្រះគម្ពីររបស់អ្នក ។ សូមសរសេរនៅក្នុងប្រអប់ឈរទីមួយថា ពរជ័យខាងសាច់ឈាម និង នៅក្នុងប្រអប់ឈរទីពីរថា ពរជ័យខាងវិញ្ញាណ ។ សូមសរសេរពរជ័យដែលអ្នកបានរកឃើញនៅក្នុង គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ៥៩:១–៤ នៅក្នុងប្រអប់ឈរដែលត្រឹមត្រូវ ។
អ្នកអាចនឹងចង់សរសេរគោលការណ៍ដូចតទៅនេះ ដាក់នៅលើគែមព្រះគម្ពីររបស់អ្នក ៖ បើយើងគោរពតាមព្រះបញ្ញត្តិទាំងឡាយ ដោយភ្នែកស្មោះត្រង់ទាំងស្រុងចំពោះសិរីល្អរបស់ព្រះ នោះយើងនឹងមានពរទាំងខាងសាច់ឈាម និង ខាងវិញ្ញាណផង ។ សូមស្វែងរកឧទាហរណ៍បន្ថែមអំពីគោលការណ៍នេះ នៅពេលអ្នកបន្តសិក្សា គោលលទ្ធិ និង សេចក្ដីសញ្ញា ៥៩ ។
គោលលទ្ធិ និង សេចក្ដីសញ្ញា ៥៩:៥-៨
ព្រះអម្ចាស់ប្រទានព្រះបញ្ញត្តិទៅដល់ពួកបរិសុទ្ធ
ព្រះអម្ចាស់បានបន្តវិវរណៈនេះ ដោយបានប្រទានព្រះបញ្ញត្តិមួយចំនួនដល់ពួកបរិសុទ្ធនៅទីក្រុងស៊ីយ៉ូន ។ សូមអាន គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ៥៩:៥រួចគូសចំណាំព្រះបញ្ញត្តិទីមួយដែលព្រះអម្ចាស់បានប្រទាន ៖ យើងត្រូវស្រឡាញ់ដល់ព្រះឲ្យអស់ពីចិត្ត អស់ពីពលំ អស់ពីគំនិត ហើយអស់ពីកម្លាំងនៃយើង ។
-
សូមឆ្លើយសំណួរខាងក្រោមនេះនៅក្នុងសៀវភៅកំណត់ហេតុការសិក្សាព្រះគម្ពីររបស់អ្នក ៖
-
តើអ្នកគិតថា ការស្រឡាញ់ព្រះអម្ចាស់ឲ្យអស់ពីចិត្ត អស់ពីពលំ អស់ពីគំនិត ហើយអស់ពីកម្លាំងរបស់អ្នក មានន័យដូចម្ដេច ?
-
តើសកម្មភាព ឬ អាកប្បកិរិយាមួយចំនួនណាខ្លះ ដែលអ្នកអាចមើលឃើញនៅក្នុងមនុស្ស ដែលស្រឡាញ់ព្រះអម្ចាស់ដោយអស់ពីចិត្ត អស់ពីពលំ អស់ពីគំនិត ហើយអស់ពីកម្លាំងរបស់ពួកគេ ?
-
សូមគិតអំពីរបៀបដែលព្រះបញ្ញត្តិឲ្យស្រឡាញ់ព្រះឲ្យអស់ពីចិត្ត អស់ពីពលំ អស់ពីគំនិត ហើយអស់ពីកម្លាំង អាចមានឥទ្ធិពលលើរបៀប ដែលយើងប្រព្រឹត្តចំពោះព្រះបញ្ញត្តិទាំងឡាយរបស់ព្រះ ។ សូមចែកចាយជាមួយសមាជិកគ្រួសារ ឬ មិត្តភក្ដិ អំពីគ្រាមួយដែលសេចក្ដីស្រឡាញ់របស់អ្នកដែលមានចំពោះព្រះអម្ចាស់ បានមានឥទ្ធិពលទៅលើការសម្រេចចិត្តដែលអ្នកបានធ្វើ ។ អ្នកអាចនឹងចង់សួរបុគ្គល ដែលអ្នកជជែកជាមួយនោះ ថាតើការស្រឡាញ់ព្រះអម្ចាស់ បានមានឥទ្ធិពលលើរបៀបដែលគាត់ប្រព្រឹត្តចំពោះព្រះបញ្ញត្តិទាំងឡាយរបស់ព្រះយ៉ាងដូចម្ដេច ។
គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ៥៩:៦–៨ មានបញ្ចូលព្រះបញ្ញត្តិបន្ថែម ដែលព្រះអម្ចាស់បានប្រទានដល់ពួកបរិសុទ្ធនៅគ្រានេះ ។ នៅពេលអ្នកអានខគម្ពីរទាំងនេះ សូមពិចារណាអំពីរបៀបដែលការគោរពតាមព្រះបញ្ញត្តិទាំងនេះ អាចអនុញ្ញាតឲ្យយើងបង្ហាញសេចក្ដីស្រឡាញ់ចំពោះព្រះអម្ចាស់ ។
នៅក្នុង គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ៥៩:៦ព្រះអម្ចាស់សំដៅទៅលើឃាតករសម្លាប់មនុស្ស ហើយបានមានព្រះបន្ទូលថា យើងមិនត្រូវ « ប្រព្រឹត្តអំពើអ្វីដូចនោះឲ្យសោះ » ។ តើការរំលូតកូន « ដូចជា » ឃាតករសម្លាប់មនុស្សយ៉ាងដូចម្ដេច ? ( សូមមើល ពិតចំពោះសេចក្ដីជំនឿ ៖ ឯកសារយោងនៃដំណឹងល្អ[ឆ្នាំ ២០០៤ ] ទំព័រ ៤-៥) ។
គោលលទ្ធិ និង សេចក្ដីសញ្ញា ៥៩:៩-១៩
ព្រះអម្ចាស់បង្រៀនដល់ពួកបរិសុទ្ធអំពីថ្ងៃឈប់សម្រាក
ព្រះអម្ចាស់ប្រទានព្រះបញ្ញត្តិមួយ ដែលអាចជួយពួកបរិសុទ្ធឲ្យដាក់ព្រះជាត្រីមុខនៅក្នុងជីវិតពួកគេ ហើយពង្រឹងទំនាក់ទំនងពួកគេជាមួយនឹងព្រះ ។ សូមអាន គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ៥៩:៩-១០រួចស្វែងរកព្រះបញ្ញត្តិ ដែលព្រះអម្ចាស់បានគូសបញ្ជាក់នៅក្នុងខគម្ពីរទាំងនេះ ។
នៅក្នុង ខទី ៩ព្រះអម្ចាស់សន្យាថានឹងប្រទានពរជ័យដ៏មហិមាមួយ ចំពោះអ្នកទាំងឡាយដែលរក្សាថ្ងៃឈប់សម្រាកឲ្យបរិសុទ្ធ ។ សូមរំឭក ខទី ៩រួចស្វែងរកការសន្យា ដែលព្រះអម្ចាស់បានប្រទានឲ្យ ។ វាអាចនឹងមានប្រយោជន៍ដើម្បីដឹងថា « ការមិនប្រឡាក់ពីលោកិយ » សំដៅទៅលើ ការស្អាតស្អំពីការពេញទៅដោយអំពើបាបនៃលោកិយ ។ ដោយប្រើអ្វីដែលខគម្ពីរនេះបង្រៀន សូមបញ្ចប់គោលការណ៍ដូចតទៅនេះជាពាក្យពេចន៍របស់អ្នកផ្ទាល់ ៖ បើយើង នោះវានឹងជួយយើង ។
អែលឌើរ ម៉ាក អ៊ី ភីធើរសិន ក្នុងកូរ៉ុមនៃពួកសាវកដប់ពីរនាក់ បានថ្លែងអំពីព្រះបញ្ញត្តិនៃការរក្សាថ្ងៃឈប់សម្រាកឲ្យបរិសុទ្ធ ៖ « ការប្រតិបត្តិតាម ឬ មិនប្រតិបត្តិតាមថ្ងៃឈប់សម្រាករបស់យើង គឺជារង្វាស់ដ៏ពិតប្រាកដមួយនៃឥរិយាបថរបស់យើងផ្ទាល់ ចំពោះព្រះអម្ចាស់ និង ចំពោះការរងទុក្ខរបស់ទ្រង់នៅក្នុងច្បារ គែតសេម៉ានី ការសុគតរបស់ទ្រង់នៅលើឈើឆ្កាង និង ការមានព្រះជន្មរស់ឡើងពីការសុគតរបស់ទ្រង់វិញ ។ វាគឺជាទីសម្គាល់មួយ ថាតើយើងគឺជាពួកគ្រីស្ទាននៅក្នុងគ្រប់ទង្វើដែរឬទេ ថាតើការប្រែចិត្តជឿរបស់យើងរាក់កំភែល ដែលការរំឭកអំពីការបូជាដ៏ធួនរបស់ទ្រង់នោះ មានន័យតិចតួច ឬ គ្មានន័យអ្វីសោះចំពោះយើង » ( “The Sabbath Day,” ខែ ឧសភា ឆ្នាំ ១៩៧៥ ទំព័រ ៤៩ ) ។
តើអ្នកបង្ហាញសេចក្ដីស្រឡាញ់របស់អ្នកដល់ព្រះអម្ចាស់ នៅថ្ងៃឈប់សម្រាកយ៉ាងដូចម្ដេច ?
-
សូមចែកចាយនៅក្នុងសៀវភៅកំណត់ហេតុការសិក្សាព្រះគម្ពីររបស់អ្នកអំពីរបៀបដែលការរក្សាថ្ងៃឈប់សម្រាកឲ្យបរិសុទ្ធ បានផ្ដល់ ឬ អាចផ្ដល់អំណាចឲ្យអ្នកក្លាយជាស្អាតស្អំ ហើយបន្តស្អាតស្អំពីភាពពេញទៅដោយអំពើបាបនៃលោកិយនេះ ។
គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ៥៩:៩–១៥ ជួយយើងឲ្យយល់ អំពីគោលដៅនៃថ្ងៃឈប់សម្រាក និង អំពីអ្វីដែលយើងអាចធ្វើដើម្បីរក្សាវាឲ្យបានបរិសុទ្ធ ។ សូមអាន ខទី ៩–១៥ ដោយប្រុងប្រយ័ត្ន ដោយស្វែងរកការយល់ដឹងជ្រាលជ្រៅនៃរបៀប ដែលយើងអាចរក្សាថ្ងៃឈប់សម្រាកឲ្យបរិសុទ្ធ ។ ឧទាហរណ៍ នៅក្នុង ខទី ៩ អ្នកអាចរកឃើញថា « ការទៅដំណាក់នៃការអធិស្ឋាន » ( ការទៅព្រះវិហារ ) គឺជាផ្នែកមួយដ៏សំខាន់ក្នុងការរក្សាថ្ងៃឈប់សម្រាកឲ្យបរិសុទ្ធ ។ សូមមើលការយល់ដឹងជ្រាលជ្រៅដទៃទៀត ដែលអ្នកអាចស្វែងរកបាននៅពេលអ្នកអានខគម្ពីរទាំងនេះ ។ ( វាអាចនឹងមានប្រយោជន៍ ដើម្បីដឹងថា ឃ្លា « ថ្វាយភក្ដីភាពរបស់អ្នក » ដែលមាននៅក្នុង ខទី ១០ មានន័យថា ការថ្វាយបង្គំ ឬ ការបង្ហាញសេចក្ដីស្រឡាញ់ និង ភាពស្មោះស្ម័គ្ររបស់យើង ។ ក៏មានលេខយោងទី ១២ក ផងដែរ ដែលពន្យល់អំពីពាក្យ ដង្វាយទាំងឡាយ ដែលសំដៅទៅលើ « ពេលវេលា ឬ ការប៉ិនប្រសប់ ឬ របស់របរនានាក្នុងការបម្រើព្រះ និង មនុស្សទូទៅ » ពាក្យ របស់របរ ជាទូទៅសំដៅទៅលើ ប្រាក់កាស ឬ ធនធាន ដែលយើងបរិច្ចាគទៅក្នុងសាសនាចក្រ ) ។
-
សូមធ្វើបញ្ជីនៅក្នុងសៀវភៅកំណត់ហេតុការសិក្សាព្រះគម្ពីររបស់អ្នក ឲ្យបានយ៉ាងហោចណាស់ការយល់ដឹងជ្រាលជ្រៅចំនួនប្រាំមួយ ដែលមាននៅក្នុង គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ៥៩:៩–១៥ អំពីការរក្សាថ្ងៃឈប់សម្រាកឲ្យបរិសុទ្ធ ។ ការយល់ដឹងជ្រាលជ្រៅទាំងនេះរួមបញ្ចូលទាំងការណ៍ដែលសកម្មភាព ឬ ឥរិយាបថយើងគួរតែមាន ឬ គោលបំណងនៃថ្ងៃឈប់សម្រាករបស់ព្រះអម្ចាស់ ។ នៅពេលអ្នកបានបញ្ចប់បញ្ជីរបស់អ្នក សូមពិចារណាអំពីរបៀបដែលការរក្សាថ្ងៃឈប់សម្រាកឲ្យបរិសុទ្ធដែលមាននៅក្នុងប្រធានបទនេះ បានមានឥទ្ធិពលលើទំនាក់ទំនងរបស់អ្នកជាមួយព្រះអម្ចាស់ ។
នៅក្នុង គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ៥៩:១៥–១៩ព្រះអម្ចាស់សន្យាថានឹងប្រទានពរជ័យដល់អ្នកទាំងឡាយ ដែលគោរពថ្ងៃឈប់សម្រាក ។
-
សូមសរសេរគោលដៅផ្ទាល់ខ្លួននៃអ្វី ដែលអ្នកនឹងធ្វើ ដើម្បីជួយខ្លួនអ្នកឲ្យរក្សាថ្ងៃឈប់សម្រាកជាបរិសុទ្ធ ។
គោលលទ្ធិ និង សេចក្ដីសញ្ញា ៥៩:២០-២៤
ព្រះអម្ចាស់ប្រកាសអំពីពរជ័យខាងលោកិយ និង ដ៏នៅអស់កល្បជានិច្ចដល់ពួកស្មោះត្រង់
តើព្រះបានប្រទានពរដល់អ្នកនាពេលថ្មីៗនេះ តាមរបៀបណាខ្លះ ? តើអ្នកមានអារម្មណ៍ដឹងគុណ ដល់ពរជ័យណាមួយខ្លាំងជាងគេ ? សូមអាន គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ៥៩:២០–២១រួចស្វែងរករបៀបដែលព្រះទ្រង់ព្រះតម្រិះ ចំពោះការប្រទានពរដល់យើង និង របៀបដែលយើងគួរប្រព្រឹត្តចំពោះទ្រង់វិញ ។ តើមានន័យដូចម្ដេចចំពោះអ្នក ដែលត្រូវដឹងថា ព្រះសព្វព្រះហឫទ័យ កាលទ្រង់ប្រទានពរដល់អ្នក ?
គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ៥៩:២១ បង្រៀនយើងថា យើងជំទាស់នឹងព្រះ នៅពេលយើងពុំបង្ហាញនូវការដឹងគុណចំពោះទ្រង់ ហើយមិនគោរពតាមព្រះបញ្ញត្តិទាំងឡាយរបស់ទ្រង់ ។ ការជំទាស់ និង សេចក្ដីក្រោធរបស់ព្រះ ដែលបានពិពណ៌នានៅក្នុងខទី ២១ គឺជាភស្ដុតាងនៃសេចក្ដីស្រឡាញ់របស់ទ្រង់ ដែលមានចំពោះយើង ។ ទ្រង់ពុំសព្វព្រះឫទ័យទេ នៅពេលយើងរមិលគុណ ហើយមិនគោរពប្រតិបត្តិតាមនោះ ដោយសារឥរិយាបថទាំងនេះហើយ ទើបនាំយើងឲ្យឃ្លាតឆ្ងាយពីទ្រង់ ។
សូមពិចារណាអំពីរបៀប ដែលទំនាក់ទំនងរបស់យើងជាមួយព្រះ អាចត្រូវប្រេះឆា នៅពេលយើងពុំមានអំណរគុណចំពោះពរជ័យដែលយើងទទួលបាននោះ ។
ព្រះអម្ចាស់បានបញ្ចប់វិវរណៈនេះ ដោយមានព្រះបន្ទូលសាជាថ្មី អំពីព្រះរាជបំណងទ្រង់ក្នុងការប្រទានពរឲ្យយើង ទាំងនៅជីវិតនេះ និង នៅជីវិតបន្ទាប់ ។ សូមអាន គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ៥៩:២៣-២៤រួចស្វែងរករបៀបដែលព្រះអម្ចាស់នឹងប្រទានពរដល់អ្នកទាំងឡាយ ដែលគោរពតាមព្រះបញ្ញត្តិទាំងឡាយរបស់ទ្រង់ ។
ពេញមួយថ្ងៃនេះ ឬ ថ្ងៃស្អែក សូមពិចារណាអំពីរបៀបជាច្រើន ដែលព្រះបានប្រទានពរដល់អ្នកចំពោះការរក្សាព្រះបញ្ញត្តិទាំងឡាយរបស់ទ្រង់ ។ សូមស្វែងរកឱកាសបង្ហាញសេចក្ដីស្រឡាញ់ និង ការដឹងគុណរបស់អ្នកចំពោះទ្រង់ ។
-
សូមសរសេរឃ្លាខាងក្រោមនេះ ពីខាងក្រោមកិច្ចការថ្ងៃនេះនៅក្នុងសៀវភៅកំណត់ហេតុការសិក្សាព្រះគម្ពីររបស់អ្នក ៖
ខ្ញុំបានសិក្សា គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ៥៩ ហើយបានបញ្ចប់មេរៀននេះនៅ ( កាលបរិច្ឆេទ ) ។
សំណួរ គំនិត និង ការយល់ដឹងបន្ថែម ដែលខ្ញុំចង់ចែកចាយជាមួយគ្រូរបស់ខ្ញុំ ៖