គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ១០៣

សេចក្ដីផ្ដើម

នៅក្នុងការប្រជុំនៃក្រុមប្រឹក្សាជាន់ខ្ពស់នៅទីក្រុង ខឺតឡង់ ថ្ងៃទី ២៤ ខែ កុម្ភៈ ឆ្នាំ ១៨៣៤ ប៉ាលី ភី ប្រាត្ត និងឡាយមិន វ៉ាយ បានស្វែងរកការដឹកនាំពីការប្រជុំក្រុមប្រឹក្សា អំពីរបៀបដែលពួកបរិសុទ្ធនៅរដ្ឋ មិសសួរី អាចទទួលបានជំនួយខាងសាច់ឈាម ហើយទទួលបានកម្មសិទ្ធិដីធ្លីរបស់ខ្លួននៅឃុំចាកសុនមកវិញ ។ នៅថ្ងៃនោះដែរ ព្យាការី យ៉ូសែប ស៊្មីធ បានទទួលវិវរណៈ ដែលមានកត់ត្រានៅក្នុង គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ១០៣ជាវិវរណៈ ដែលព្រះអម្ចាស់បានសន្យាថា ដែនដីស៊ីយ៉ូននឹងត្រូវបានរំដោះមកវិញ ។ ព្រះអម្ចាស់បានត្រាស់បង្គាប់ថ្នាក់ដឹកនាំសាសនាចក្រ ឲ្យប្រមូលធនធាន និង កេណ្ឌទាហានទៅជួយពួកបរិសុទ្ធនៅរដ្ឋ មិសសួរី ។ ក្រុមនេះត្រូវបានស្គាល់ថា កងទ័ពជំរំស៊ីយ៉ូន ។

កងទ័ពជំរំស៊ីយ៉ូន ធ្វើដំណើរទៅដល់រដ្ឋ មិសសួរី

គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ១០៣:១-២១

ព្រះអម្ចាស់សន្យាថា ស៊ីយ៉ូននឹងត្រូវបានរំដោះ

តើអ្វីខ្លះ ដែលជាខ្មាំងសត្រូវរបស់ពួកសុចរិត នាពេលសព្វថ្ងៃនេះ ?

សូមគិតអំពីរបៀបដែលពួកខ្មាំងសត្រូវរបស់ព្រះអម្ចាស់ ព្យាយាមបង្អាក់ភាពលូតលាស់ខាងវិញ្ញាណ និង វឌ្ឍនភាពរបស់សាសនាចក្រ ។ នៅពេលអ្នកសិក្សាអំពី គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ១០៣សូមស្វែងរកគោលលទ្ធិ និង គោលការណ៍ ដែលនឹងជួយអ្នកឲ្យយកឈ្នះលើខ្មាំងសត្រូវប្រភេទនេះ ។

ដូចបានពន្យល់នៅក្នុងសេចក្ដីណែនាំនៃមេរៀននេះ ព្រះអម្ចាស់បានប្រទានវិវរណៈដល់ព្យាការី យ៉ូសែប ស៊្មីធ ដើម្បីឆ្លើយតបទៅនឹងសំណួរ អំពីរបៀបជួយដល់ពួកបរិសុទ្ធនៅរដ្ឋ មិសសួរី ។ នៅពេលចាប់ផ្ដើមវិវរណៈនេះ ព្រះអម្ចាស់បានពន្យល់អំពីមូលហេតុដែលទ្រង់ ទុកឲ្យពួកខ្មាំងសត្រូវរបស់ទ្រង់បៀតបៀនពួកបរិសុទ្ធនៅរដ្ឋ មិសសួរី ។ សូមអាន គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ១០៣:១-៤ដោយស្វែងរកមូលហេតុ ដែលព្រះអម្ចាស់បានទុកឲ្យរឿងដ៏អាក្រក់នេះ កើតឡើងដល់រាស្ត្ររបស់ទ្រង់ ។

សូមពិចារណាអំពីមូលហេតុដែលវាមានសារៈសំខាន់ដែលថា ព្រះអម្ចាស់បានចាត់ទុកអ្នកដែលបៀតបៀនពួកបរិសុទ្ធ ថាជាខ្មាំងសត្រូវរបស់ទ្រង់ ។

សូមអាន គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ១០៣:៥–៧រួចស្វែងរកចម្លើយចំពោះសំណួរដូចតទៅនេះ ៖ បើពួកបរិសុទ្ធធ្វើតាមឱវាទព្រះអម្ចាស់ « ចាប់ពីម៉ោង [ នេះ ] ទៅ » តើពរជ័យអ្វីខ្លះ ដែលពួកគេទទួលបាន ? ( អ្នកអាចនឹងចង់គូសចំណាំចម្លើយទាំងនេះ ពេលអ្នករកវាឃើញ ។ សូមកត់ចំណាំថា ពាក្យ ឈ្នះ មានន័យថា ខ្លាំងជាងគូបដិបក្ខ ឬ មានជ័យជម្នះ ) ។

ខគម្ពីរទាំងនេះបង្រៀនគោលការណ៍មួយ ដែលអាចអនុវត្តចំពោះកិច្ចខិតខំរបស់អ្នក ក្នុងការយកឈ្នះលើអានុភាពនៃលោកិយ ៖ នៅពេលយើងចាប់ផ្ដើមធ្វើតាមឱវាទព្រះអម្ចាស់ នោះយើងទទួលបានកម្លាំង ដើម្បីចាប់ផ្ដើមយកឈ្នះលើលោកិយ ។

សូមអាន គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ១០៣:៨-១០ដោយស្វែងរកអ្វីដែលព្រះអម្ចាស់បានព្រមានថានឹងកើតឡើង បើសិនជាពួកបរិសុទ្ធជ្រើសរើសមិនគោរពប្រតិបត្តិតាមព្រះបន្ទូលទាំងឡាយរបស់ទ្រង់ ។

តើគោលការណ៍អ្វីដែលព្រះអម្ចាស់បង្រៀននៅក្នុងខគម្ពីរទាំងនេះ អំពីការណ៍ដែលនឹងកើតឡើង បើសិនជាយើងមិនគោរពតាមព្រះបញ្ញត្តិទាំងឡាយរបស់ទ្រង់នោះ ? សូមបញ្ចប់សេចក្ដីថ្លែងការណ៍ « បើសិនជា–នោះ » ដូចតទៅនេះ ៖ បើសិនជាយើងគោរពប្រតិបត្តិតាមព្រះបញ្ញត្តិទាំងឡាយរបស់ព្រះអម្ចាស់ នោះ ។

សូមអាន គោលលទ្ធិ និង សេចក្ដីសញ្ញា ១០៣:៩ ម្ដងទៀត ។ តើយើងអាចធ្វើជា « ពន្លឺដល់ពិភពលោក » បានតាមរបៀបណា ? តើអ្នកអាចធ្វើជាអ្នកសង្គ្រោះ បានតាមរបៀបណា ?

ការស្គាល់គោលលទ្ធិ និង គោលការណ៍ទាំងឡាយ

ចំណុចមួយនៃគោលបំណងសំខាន់របស់ព្រះគម្ពីរ គឺដើម្បីបង្រៀនគោលលទ្ធិ និង គោលការណ៍ទាំងឡាយនៃដំណឹងល្អ ។ នៅពេលអ្នកសិក្សាបទគម្ពីរ អ្នកអាចធ្វើឲ្យគោលលទ្ធិ និង គោលការណ៍ទាំងនេះ មានសភាពច្បាស់លាស់នៅក្នុងគំនិតរបស់អ្នក ដោយសង្ខេបអ្វីដែលអ្នករៀននោះ ជាសេចក្ដីថ្លែងការណ៍មួយខ្លី ហើយច្បាស់លាស់ ។

សូមឆ្លើយសំណួរខាងក្រោមនេះនៅក្នុងសៀវភៅកំណត់ហេតុការសិក្សាព្រះគម្ពីររបស់អ្នក ៖
1. តើមានគំរូមួយចំនួនណាខ្លះ នៃរបៀបដែលពួកខ្មាំងសត្រូវរបស់ព្រះអម្ចាស់ព្យាយាមយកឈ្នះលើ សមាជិកនៃសាសនាចក្រនាពេលបច្ចុប្បន្ននេះ ?
2. តើអ្នកគិតថា ហេតុអ្វីបានជាមនុស្សម្នាក់ដែលពុំគោរពប្រតិបត្តិព្រះអម្ចាស់ ឬ គោរពប្រតិបត្តិតែផ្នែកមួយចំនួន ពុំអាចនឹងមានលទ្ធភាពយកឈ្នះលើពួកខ្មាំងសត្រូវរបស់ព្រះអម្ចាស់បាន ?
3. តើនៅពេលណាខ្លះ ដែលអ្នកធ្លាប់បានឃើញមនុស្សណាម្នាក់ មានជ័យជម្នះលើខ្មាំងសត្រូវរបស់ព្រះអម្ចាស់ ដោយព្យាយាមគោរពប្រតិបត្តិតាមព្រះបន្ទូលរបស់ទ្រង់ ? ( ឧទាហរណ៍ អ្នកអាចនឹងគិតអំពីមនុស្សណាម្នាក់ ដែលបានយកឈ្នះលើការញៀន ឬ អ្នកដែលសព្វថ្ងៃនេះរស់នៅតាមដំណឹងល្អ បន្ទាប់ពីបានរស់នៅតាមជីវិតខាងលោកិយ ) ។
សូមសរសេរអ្វីមួយនៅក្នុងសៀវភៅកំណត់ហេតុការសិក្សាព្រះគម្ពីររបស់អ្នក ដែលអ្នកអាចចាប់ផ្ដើមធ្វើ « ចាប់ពីម៉ោងនេះទៅ » ( គ. និង ស. ១០៣:៥ ) ដើម្បីស្ដាប់តាមឱវាទរបស់ព្រះអម្ចាស់ឲ្យបានកាន់តែប្រសើរឡើង ។ សូមសរសេរផែនការអំពីរបៀប ដែលអ្នកនឹងធ្វើវា ។

សូមចងចាំថា ខណៈពេលដែលអ្នកអាចនឹងមិនគោរពប្រតិបត្តិតាមព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះអម្ចាស់បានយ៉ាងល្អឥតខ្ចោះ បើសិនជាអ្នកព្យាយាមគោរពប្រតិបត្តិទ្រង់ដោយចិត្តឧស្សាហ៍ ហើយបើសិនជានៅពេលអ្នកធ្លាក់ទៅក្នុងផ្លូវខុស អ្នកប្រែចិត្ត ហើយស្វែងរកការអត់ទោសដោយស្មោះពីចិត្តតាមរយៈដង្វាយធួនទ្រង់ នោះទ្រង់នឹងជួយអ្នក ឲ្យយកឈ្នះលើពួកខ្មាំងសត្រូវរបស់ទ្រង់ ។

នៅក្នុង គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ១០៣:១១–២១យើងអានអំពីការសន្យារបស់ព្រះអម្ចាស់ដែលមានព្រះបន្ទូលថា បន្ទាប់ពីពួកបរិសុទ្ធបានទទួលរងទុក្ខលំបាកហើយ នោះទីក្រុង ស៊ីយ៉ូន នឹងត្រូវបានរំដោះដោយព្រះចេស្ដារបស់ទ្រង់ ។ ប៉ុន្តែ ទ្រង់ក៏បានព្រមានពួកគេដែរថា បើសិនជាពួកបរិសុទ្ធបង្ខូចកេរមរតករបស់ខ្លួន នោះពួកគេនឹងត្រូវទម្លាក់ចុះ ។ លោកបានមានព្រះបន្ទូលអំពីព្យាការី យ៉ូសែប ស៊្មីធ ថាជាបុរសប្រៀបធៀបទៅនឹង ម៉ូសេ ដែលបានដឹកនាំប្រជារាស្ត្រ ( សូមមើល គ. និង ស. ១០៣:១៦, ២១សូមមើលផងដែរ គ. និង ស. ២៨:២ ) ។ ការប្រៀបធៀបនេះគឺពិតប្រាកដណាស់ ចំពោះប្រធាននៃសាសនាចក្រគ្រប់រូប ( សូមមើល គ. និង ស. ១០៧:៩១ ) ។

គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ១០៣:២២-៤០

ព្រះអម្ចាស់បើកសម្ដែងអំពី របៀបដែលដែនដីស៊ីយ៉ូន ត្រូវបានរំដោះ

សូមអាន គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ១០៣:២២-២៣ ។ ខគម្ពីរទាំងនេះមានសេចក្ដីណែនាំរបស់ព្រះអម្ចាស់ ដល់ថ្នាក់ដឹកនាំសាសនាចក្រនៅគ្រានោះ គឺក្នុងឆ្នាំ ១៨៣៤ ។ ទ្រង់បានត្រាស់បង្គាប់ពួកលោកឲ្យប្រមូលគ្នា ទៅដែនដីស៊ីយ៉ូន រដ្ឋ មិសសួរី ហើយជួយពួកបរិសុទ្ធនៅទីនោះ ។ ក្រុមបុរសដែលមានថ្នាក់ដឹកនាំសាសនាចក្របានប្រមូលគ្នា ដើម្បីដឹកនាំដោយព្យាការី យ៉ូសែប ស៊្មីធ នោះ ត្រូវបានស្គាល់ថា កងទ័ពជំរំស៊ីយ៉ូន (ជំរំ គឺជាពាក្យមួយទៀតនៃពលទ័ព ) ។ សមាជិកនៃជំរំមរមន មានគោលបំណងចំនួនពីរ ។ ទីមួយ ពួកលោកត្រូវនាំយកធនធាននានា ទៅឲ្យពួកបរិសុទ្ធនៅរដ្ឋ មិសសួរី ។ ដោយមានធនធានទាំងនេះ ពួកគេអាចផ្ដល់ជំនួយដល់ពួកបរិសុទ្ធ ហើយមានលទ្ធភាពជួយពួកគេអាចត្រឡប់ទៅផ្ទះសម្បែងវិញ ។ ពួកលោកក៏ប្រើធនធានទាំងនេះ ដើម្បីទិញដីធ្លីបន្ថែមដែរ ។ ទីពីរ ដោយបានទទួលការអនុញ្ញាតពីលោកអភិបាល ដានីយ៉ែល ដាំងឃ្លីន នៃរដ្ឋ មិសសួរី បន្ទាប់ពីកងជីវពលរដ្ឋ បានជួយការពារពួកបរិសុទ្ធឲ្យត្រឡប់ទៅកាន់ឃុំចាកសុនវិញ នោះកងទ័ពជំរំស៊ីយ៉ូន នឹងត្រូវបានទុកឲ្យទីនោះ ដើម្បីជួយការពារសណ្ដាប់ធ្នាប់ និងសន្តិភាព ។

ហ៊ីប៊ើរ ស៊ី ឃិមបឹល គឺជាបងប្អូនប្រុសម្នាក់ ដែលបានឆ្លើយតបដោយស្មោះត្រង់ទៅនឹងការហៅឲ្យចូលរួមជំស៊ីយ៉ូន ។ ក្រោយមក គាត់បានបម្រើជា សមាជិកក្នុងគណៈប្រធានទីមួយ ។ គាត់បានរៀបរាប់អំពីអារម្មណ៍របស់គាត់ នៅពេលគាត់បានចាកចេញទៅជាមួយកងទ័ពជំរំស៊ីយ៉ូន ៖ « យើងបានចាប់ផ្ដើមនៅថ្ងៃទី ៥ ខែ ឧសភា ហើយនោះគឺជាវេលាព្រឹកដ៏ក្រៀមក្រំសម្រាប់ខ្ញុំ ។ ខ្ញុំបានចាកចេញពីភរិយា និងកូនៗ ព្រមទាំងមិត្តភក្ដិរបស់ខ្ញុំ ដោយមិនរំពឹងថានឹងបានជួបមុខពួកគេម្ដងទៀតឡើយ ព្រោះខ្លួនរូបខ្ញុំផ្ទាល់ រួមទាំងពួកបងប្អូនប្រុសផងនោះ ត្រូវបានគំរាមកំហែងទាំងនៅក្នុងប្រទេស និង នៅរដ្ឋ មិសសួរី ពីសំណាក់ពួកខ្មាំងសត្រូវ ដែលពួកគេអាចនឹងបំផ្លាញយើងបង់ ហើយប្រល័យយើងចោលចេញពីដែនដី » ( នៅក្នុង “Extract from the Journal of Heber C. Kimball,” Times and Seasons,ថ្ងៃទី ១៥ ខែ មករា ឆ្នាំ ១៨៤៥ ទំព័រ ៧៧១ សូមមើលផងដែរ Church History in the Fulness of Times Student Manualការបោះពុម្ពលើកទី ២ [Church Educational System manual, ២០០៣] ទំព័រ ១៤៣) ។

សូមឆ្លើយសំណួរខាងក្រោមនេះនៅក្នុងសៀវភៅកំណត់ហេតុការសិក្សាព្រះគម្ពីររបស់អ្នក ៖
1. បើសិនជាអ្នកបានរស់នៅក្នុងគ្រានោះ តើអ្នកគិតថា អ្នកនឹងមានឆន្ទៈធ្វើដំណើរទៅកាន់ឃុំចាកសុន ដើម្បីជួយពួកបរិសុទ្ធដែរឬទេ ? ហេតុអ្វីអ្នកមានឆន្ទៈ ឬ ហេតុអ្វីអ្នកមិនមានឆន្ទៈ ?
2. ការចូលរួមក្នុងកងទ័ពជំរំស៊ីយ៉ូន តម្រូវឲ្យចាកចេញពីក្រុមគ្រួសារ និងការងារផ្សេងៗ ដើម្បីធ្វើដំណើរប្រមាណ ១,៤៥០ គីឡូម៉ែត្រ ឆ្លងកាត់ស្ថានភាពដ៏យ៉ាប់យ៉ឺន ចូលទៅកន្លែងដែលមានការប្រឆាំង និងប្រកបដោយគ្រោះថ្នាក់ ។ សូមអាន គោលលទ្ធិ និង សេចក្ដីសញ្ញា ១០៣:២០ ។ តើការសន្យានៅក្នុងខគម្ពីរនេះ មានអានុភាពទៅលើការសម្រេចចិត្តរបស់អ្នកក្នុងការស្ម័គ្រចិត្តយ៉ាងដូចម្ដេច ?

សូមអាន គោលលទ្ធិ និង សេចក្ដីសញ្ញា ១០៣:២៧-២៨ដោយស្វែងរកអ្វី ដែលព្រះអម្ចាស់បានមានព្រះបន្ទូលទៅកាន់អ្នកដែលបានចូលរួមក្នុងកងទ័ពជំរំស៊ីយ៉ូន ។ អ្នកអាចនឹងពិចារណាអំពីការបង្កើតឃ្លា ដែលបង្រៀនសេចក្ដីពិតដូចតទៅនេះ ៖ ពួកសិស្សនៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ មានឆន្ទៈលះបង់ជីវិតពួកគេដើម្បីទ្រង់ ។

ចំពោះពួកបរិសុទ្ធនៅក្នុងកងទ័ពជំរំស៊ីយ៉ូន សក្ដានុពលក្នុងការបាត់បង់ជីវិតរបស់ខ្លួនគឺមានច្រើន ។ ទោះជាអ្នកអាចនឹងមិនប្រឈមមុខចំពោះហានិភ័យដូចគ្នានេះក៏ដោយ ក៏សេចក្ដីពិតនេះនៅតែអាចអនុវត្តចំពោះអ្នកដែរ ។

ប្រធាន ជេម អ៊ី ហ្វោស្ត ក្នុងគណៈប្រធានទីមួយ បានផ្ដល់មធ្យោបាយមួយទៀត ដើម្បីគិតអំពីការពលីជីវិតដើម្បីព្រះអម្ចាស់ ៖ « សម្រាប់យើងភាគច្រើន … អ្វីដែលតម្រូវឲ្យធ្វើនោះ គឺពុំចាំបាច់ ស្លាប់ដើម្បីសាសនាចក្រនោះទេ ប៉ុន្តែ គឺត្រូវ រស់នៅដើម្បីសាសនាចក្រ ។ សម្រាប់មនុស្សជាច្រើន ការរស់នៅដូចជាព្រះយេស៊ូវជារៀងរាល់ថ្ងៃ អាចមានការលំបាក ជាងការប្ដូរជីវិតខ្លួនទៅទៀត » ( Discipleship » Ensignឬ លីអាហូណា ខែ វិច្ឆិកា ឆ្នាំ ២០០៦ ទំព័រ ២២ ) ។

សូមធ្វើសកម្មភាពដូចខាងក្រោមនេះ ៖
1. សូមចែកចាយសេចក្ដីថ្លែងការណ៍ដោយប្រធាន ហ្វោស្ត ជាមួយសមាជិកគ្រួសារ ឬ មិត្តភក្ដិ រួចសួរពួកគេនូវសំណួរដូចតទៅ ៖ តើអ្នកគិតថា ហេតុអ្វីបានជាវាអាចនឹងមានសភាពលំបាកក្នុង ការរស់នៅ ដើម្បីព្រះអម្ចាស់ ជាង ការស្លាប់ ដើម្បីទ្រង់ ?
2. នៅក្នុងសៀវភៅកំណត់ហេតុការសិក្សាព្រះគម្ពីររបស់អ្នក សូមកត់ត្រាអំពីមនុស្សដែលអ្នកសួរ រួចសរសេរចម្លើយរបស់ពួកគេ ។ សូមសរសេរបញ្ចូលការយល់ដឹងផ្ទាល់ខ្លួនរបស់អ្នកអំពីសេចក្ដីថ្លែងការណ៍របស់ប្រធាន ហ្វោស្ដ និង សំណួរដែលចោទសួរនេះ ។

សូមអាន គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ១០៣:៣០-៣៤ដោយស្វែងរកចំនួនអ្នកស្ម័គ្រចិត្ត ដែលព្រះអម្ចាស់បានមានព្រះទ័យឲ្យចូលរួមក្នុងកងទ័ពជំរំស៊ីយ៉ូន ។

តើព្រះអម្ចាស់មានព្រះទ័យ ឲ្យមានអ្នកស្ម័គ្រចិត្តប៉ុន្មាននាក់ ?

តើចំនួនអប្បបរមា ដែលព្រះអម្ចាស់បានតម្រូវឲ្យមាន គឺប៉ុន្មាន ?

នៅចុងបញ្ចប់នៃការប្រជុំក្រុមប្រឹក្សាជាន់ខ្ពស់ ដែលថ្នាក់ដឹកនាំសាសនាចក្របានពិភាក្សាអំពីស្ថានភាពនៃពួកបរិសុទ្ធនៅរដ្ឋ មិសសួរី ព្យាការី យ៉ូសែប ស្ម៊ីធ បានប្រកាសថា លោកនឹងធ្វើដំណើរទៅរំដោះទីក្រុង ស៊ីយ៉ូន ។ មានបុរសប្រមាណ ៣០ ឬ ៤០ នាក់ ក៏បានលើកដៃស្ម័គ្រចិត្តដែរ ។ បន្ទាប់មក ព្រះអម្ចាស់បានចាត់តាំងបុរស ៨ នាក់ឲ្យចេញទៅជួបបណ្ដាជននៃសាសនាចក្រ ជ្រើសរើសអ្នកស្ម័គ្រចិត្តចូលរួមក្នុងកងទ័ពជំរំស៊ីយ៉ូន ហើយស្វែងរកមូលនិធិជាគ្រឿងឧបភោគបរិភោគ និង ប្រាក់កាសសម្រាប់ពួកបរិសុទ្ធនៅរដ្ឋ មិសសួរី ( សូមមើល គ. និង ស. ១០៣:៣៧–៤០ ) ។

សូមអាន គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ១០៣:៣៥–៣៦រួចស្វែងរកអ្វីដែលពួកបរិសុទ្ធត្រូវធ្វើ ដើម្បីជោគជ័យដល់ការខិតខំរបស់ពួកគេក្នុងការរំដោះទីក្រុង ស៊ីយ៉ូន ។ សូមពិចារណាអំពីសេចក្ដីពិត ដែលព្រះអម្ចាស់បានបង្រៀននៅក្នុង ខទី ៣៦ អំពីរបៀបដែលយើងអាចមានជ័យជម្នះ ក្នុងការបំពេញកិច្ចការរបស់ទ្រង់ ។

សូមគិតអំពីរបៀបដែលអារក្ស ព្យាយាមបង្អាក់ភាពរីកចម្រើនខាងវិញ្ញាណរបស់អ្នក ។ តើមានអំពើបាប ការល្បួង ឬ ឧបសគ្គណាមួយ ដែលកំពុងប្រឆាំងអ្នកក្នុងការខិតខំដើម្បីដើរតាមព្រះអម្ចាស់ដែរឬទេ ? សូមមើលទៅចម្លើយរបស់អ្នកចំពោះ លំហាត់ទី ២ នៅក្នុងសៀវភៅកំណត់ហេតុការសិក្សាព្រះគម្ពីររបស់អ្នក ។ តើចម្លើយរបស់អ្នក ទាក់ទងទៅនឹងការមានចិត្តឧស្សាហ៍ព្យាយាម និង ស្មោះត្រង់ និងការអធិស្ឋានដោយសេចក្ដីជំនឿយ៉ាងដូចម្ដេច ? សូមចងចាំថា ដូចជាពួកបរិសុទ្ធនៅជំនាន់ យ៉ូសែប ស៊្មីធ ដែរ អ្នកមានលទ្ធភាពទទួលបានជ័យជម្នះលើពួកខ្មាំងសត្រូវនៃព្រះអម្ចាស់ ហើយសម្រេចគោលបំណងរបស់ព្រះអម្ចាស់ ដរាបណាអ្នកអធិស្ឋានដោយសេចក្ដីជំនឿ និងដរាបណាអ្នកគោរពប្រតិបត្តិតាមព្រះបន្ទូលទ្រង់ដោយមានចិត្តឧស្សាហ៍ព្យាយាម និងស្មោះត្រង់ ។

សូមសរសេរឃ្លាខាងក្រោមនេះ ពីខាងក្រោមកិច្ចការថ្ងៃនេះនៅក្នុងសៀវភៅកំណត់ហេតុការសិក្សាព្រះគម្ពីររបស់អ្នក ៖

ខ្ញុំបានសិក្សា គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ១០៣ ហើយបានបញ្ចប់មេរៀននេះនៅ ( កាលបរិច្ឆេទ ) ។

សំណួរ គំនិត និង ការយល់ដឹងបន្ថែម ដែលខ្ញុំចង់ចែកចាយជាមួយគ្រូរបស់ខ្ញុំ ៖