មេរៀនទី ២៣ ៖ ថ្ងៃទី ១
គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ១០៦; ១០៧:១–២០
បុព្វកថា
ព្យាការី យ៉ូសែប ស្ម៊ីធ បានទទួលវិវរណៈ ដែលមានកត់ត្រានៅក្នុង គោលលទ្ធិ និង សេចក្ដីសញ្ញា ១០៦ នៅថ្ងៃទី ២៥ ខែ វិច្ឆិកា ឆ្នាំ ១៨៣៤ ។ នៅក្នុងវិវរណៈនេះ ព្រះអម្ចាស់បានហៅ វ៉ារិន ខៅឌើរី ឲ្យធ្វើអធិបតីលើសាសនាចក្រនៅដែនដី ហ្វ្រីដុម រដ្ឋនូវ យ៉ោក និងសហគមន៍ក្បែរៗនោះ ។ វិវរណៈដែលមាននៅក្នុង គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ១០៧ ត្រូវបានកត់ត្រាក្នុងឆ្នាំ ១៨៣៥ ប៉ុន្តែ ព្រះអម្ចាស់បានប្រទានផ្នែកជាក់លាក់ៗនៃវិវរណៈនេះទៅដល់ យ៉ូសែប ស៊្មីធ នៅពេលខុសៗគ្នា ។ នៅគ្រាដែលវិវរណៈនេះត្រូវបានកត់ត្រា សមាជិកនៅក្នុងកូរ៉ុមនៃពួកសាវកដប់ពីរនាក់ ដែលទើបតែបានបង្កើតឡើងនោះ បានត្រៀមខ្លួនចេញបម្រើបេសកកម្ម ។ នេះគឺជាមេរៀនទីមួយ ក្នុងចំណោមមេរៀនទាំងបីនៃ គោលលទ្ធិ និង សេចក្ដីសញ្ញា ១០៧ ។
គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ១០៦
ព្រះអម្ចាស់ត្រាស់ហៅ វ៉ារិន ខៅឌើរី ឲ្យធ្វើជាសង្ឃជាន់ខ្ពស់ជាអធិបតី នៅដែនដីហ្វ្រីដុម រដ្ឋនូវ យ៉ោក ។
សូមគិតអំពីគ្រាមួយដែលប៊ីស្សព ឬ ប្រធានសាខាថ្មីមួយរូបត្រូវបានហៅ ។ តើអ្នកគិតថា បុគ្គលនោះមានអារម្មណ៍ដូចម្ដេច ?
ក្នុងឆ្នាំ ១៨៣៤ សាសនាចក្របានមានភាពរីកចម្រើនគួរឲ្យកត់សម្គាល់ក្នុងសហគមន៍នៃដែនដីហ្វ្រីដុម រដ្ឋនូវ យ៉ោក ដែលមានចម្ងាយមិនដល់ ៣២២ គីឡូម៉ែត្រពីទីក្រុង ខឺតឡង់ រដ្ឋអូហៃអូ ។ ព្រះអម្ចាស់បានត្រាស់ហៅអ្នកដឹកនាំបព្វជិតភាព ឲ្យធ្វើអធិបតីលើសមាជិកនៅទីនោះ ។ សូមអាន គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ១០៦:១ ដើម្បីឃើញរបៀបដែលព្រះអម្ចាស់បានចាត់តាំងឲ្យធ្វើអធិបតី ។
វ៉ារិន ខៅឌើរី គឺជាបងប្រុសរបស់ អូលីវើរ ខៅឌើរី ។ នៅពេល វ៉ារិន ខៅឌើរី ទទួលបានការហៅឲ្យបម្រើជាសង្ឃជាន់ខ្ពស់ជាអធិបតី គាត់អាចមានអារម្មណ៍ស្រដៀងគ្នាទៅនឹងប៊ីស្សព ឬ ប្រធានសាខា ដែលត្រូវបានហៅឲ្យបម្រើថ្មីៗដែរ ។ ព្រះអម្ចាស់បានមានព្រះបន្ទូលលួងលោមចិត្ត នៅពេលបងប្រុស ខៅឌើរី បានទទួលយកការហៅបម្រើថ្មីរបស់គាត់ ។ សូមអាន គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ១០៦:២–៣ដោយស្វែងរកអ្វីដែលព្រះអម្ចាស់បានត្រាស់បង្គាប់ឲ្យបងប្រុស ខៅឌើរី ធ្វើ នៅពេលគាត់ធ្វើអធិបតីលើសមាជិកសាសនាចក្រនៅក្នុងតំបន់នៃដែនដីហ្វ្រីដុម រដ្ឋនូវ យ៉ោក ។
សូមអាន គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ១០៦:៦រួចស្វែងរកអ្វីដែល វ៉ារិន ខៅឌើរី បានធ្វើ ដែលនាំទៅរកសេចក្ដីអំណរនៅឯស្ថានសួគ៌ ។ នៅពេលអ្នកអាន សូមកត់ចំណាំថា ដំបងពេជ្រ គឺជាវត្ថុដែលព្រះមហាក្សត្រកាន់ ។ វាគឺជានិមិត្តរូបនៃសិទ្ធិអំណាច ។ នៅក្នុងខគម្ពីរនេះ ឃ្លា « ក្រាបចំពោះដំបងពេជ្ររបស់យើង » សំដៅទៅលើបងប្រុស ខៅឌើរី កំពុងតែបន្ទាបខ្លួនរបស់គាត់នៅចំពោះព្រះចេស្ដារបស់ព្រះ និង ឃ្លា « បំបែកខ្លួនចេញពីកលល្បិចនៃមនុស្ស » ទំនងជាសំដៅទៅលើបងប្រុស ខៅឌើរី កំពុងដកខ្លួនរបស់គាត់ចេញពីអំពើដ៏ឥតបានការ និងទុច្ចរិតនានា ។
សូមពិចារណាអំពីអ្វីដែលអ្នកអាចធ្វើ ដើម្បីបន្ទាបខ្លួនរបស់អ្នក នៅចំពោះព្រះ ហើយបំបែកខ្លួនអ្នកចេញពីអំពើទុច្ចរិតនានា ។
នៅក្នុង គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ១០៦:៧–៨យើងអានឱវាទរបស់ព្រះអម្ចាស់ប្រទានទៅដល់ វ៉ារិន ខៅឌើរី និងសេចក្ដីសន្យារបស់ទ្រង់ថានឹងប្រទានពរដល់ វ៉ារិន ចំពោះការធ្វើតាមឱវាទនោះ ។ សូមអានខគម្ពីរទាំងនេះ រួចសង្ខេបសេចក្ដីសន្យារបស់ព្រះអម្ចាស់ ដោយបំពេញចន្លោះដូចតទៅនេះ ៖ បើយើង ខ្លួនយើងនៅចំពោះព្រះអម្ចាស់ នោះទ្រង់នឹងមានសេចក្ដីមេត្តាករុណាមកលើយើង យើងឡើង ហើយប្រទានដល់យើងនូវ ។
-
សូមឆ្លើយសំណួរខាងក្រោមនេះនៅក្នុងសៀវភៅកំណត់ហេតុការសិក្សាព្រះគម្ពីររបស់អ្នក ៖
-
តើព្រះអម្ចាស់លើកអ្នកទាំងឡាយ ដែលបន្ទាបខ្លួនចំពោះទ្រង់ឡើងតាមរបៀបណាខ្លះ ?
-
តើនៅពេលណាដែលអ្នកធ្លាប់ឃើញ នរណាម្នាក់ត្រូវបានលើកឡើង ដោយសារតែពួកគេបានបន្ទាបខ្លួនចំពោះព្រះអម្ចាស់ ?
-
គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ១០៧:១-២០
ព្រះអម្ចាស់បង្រៀនអំពីបព្វជិតភាពមិលគីស្សាដែក និង អើរ៉ុន
សូមព្យាយាមទាយថាតើព្យាការីមួយណានៃព្រះគម្ពីរសញ្ញាចាស់ ដែលត្រូវបានពិពណ៌នានៅក្នុងកថាខណ្ឌខាងក្រោមនេះ ៖
ព្យាការីរូបនេះ « គឺជាបុរសនៃសេចក្ដីជំនឿ ដែលបានរស់នៅដោយសុចរិត ហើយកាលនៅជាកុមារ លោកបានកោតខ្លាចដល់ព្រះ ហើយបានចងមាត់សិង្ហ ថែមទាំងបានពន្លត់ភ្លើងដែលឆេះសន្ធោសន្ធៅ » (ការបកប្រែដោយយ៉ូសែប ស៊្មីធ លោកុប្បត្តិ ១៤:២៦ [ នៅក្នុងសេចក្ដីបន្ថែមនៃព្រះគម្ពីរប៊ីប ] ) ។ ក្នុងនាមជាស្តេចក្រុងសាឡិម ទ្រង់ « បានបង្កើតសេចក្ដីសុខសាន្តនៅក្នុងស្រុកនៅសម័យទ្រង់ ហេតុដូច្នេះហើយ ទ្រង់ត្រូវបានហៅថាជាម្ចាស់នៃសេចក្ដីសុខសាន្ត » ( អាលម៉ា ១៣:១៨ ) ។ ព្យាការី អ័ប្រាហាំ បានថ្វាយដង្វាយមួយភាគក្នុងដប់ទៅកាន់លោក ( សូមមើល អាលម៉ា ១៣:១៥ ) ។
សូមមើល អាលម៉ា ១៣:១៤–១៨ ដើម្បីស្វែងរក ថាតើព្យាការីនោះគឺជានរណា ។ បន្ទាប់មកសូមសិក្សា គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ១០៧:១–៤ រួចស្វែងរកមូលហេតុដែលបព្វជិតភាពមិលគីស្សាដែក ត្រូវបានដាក់ឈ្មោះតាមព្យាការី មិលគីស្សាដែក ។
តើបព្វជិតភាពមិលគីស្សាដែកត្រូវបានហៅថាដូចម្ដេច ពីមុនជំនាន់របស់មិលគីស្សាដែក ?
សូមគិតអំពីការគូសចំណាំហេតុផលចំនួនពីរ ដែលបានធ្វើឲ្យសមាជិកសាសនាចក្រនៅជំនាន់បុរាណ ហៅបព្វជិតភាពនេះតាមឈ្មោះលោក មិលគីស្សាដែក ។
អ្នកក៏អាចនឹងគិតអំពីការគូសចំណាំ សេចក្ដីថ្លែងការណ៍នៃគោលលទ្ធិដូចតទៅនេះនៅក្នុង គោលលទ្ធិ និង សេចក្ដីសញ្ញា ១០៧:៣ ៖ បព្វជិតភាពមិលគីស្សាដែកគឺតាមរបៀបនៃព្រះរាជបុត្រានៃព្រះ ។
ប្រធាន ប៊យដ៍ ឃេ ផាកកឺ ក្នុងកូរ៉ុមនៃពួកសាវកដប់ពីរនាក់ បានពន្យល់អំពីរបៀប ដែលគោលលទ្ធិនេះនឹងត្រូវបានបង្ហាញនៅក្នុងជីវិតរបស់អ្នកកាន់បព្វជិតភាព ៖ « នៅពេលសិទ្ធិអំណាចបព្វជិតភាពត្រូវបានប្រើប្រាស់យ៉ាងត្រឹមត្រូវ នោះអ្នកកាន់បព្វជិតភាពធ្វើនូវអ្វីដែលទ្រង់ [ ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ] នឹងធ្វើ បើសិនជាទ្រង់មានវត្តមាននៅទីនេះ » ( « The Power of the Priesthood » Ensignឬ Liahonaខែ ឧសភា ឆ្នាំ ២០១០ ទំព័រ ៧ ) ។
អ្នកអាចនឹងចង់សរសេរការពន្យល់នេះ ដាក់នៅក្នុងព្រះគម្ពីររបស់អ្នក ក្បែរ គោលលទ្ធិ និង សេចក្ដីសញ្ញា ១០៧:៣ ។
-
បើសិនជាគ្មានបព្វជិតភាពមិលគីស្សាដែកទេនោះ សាសនាចក្រពុំកើតមានឡើងឡើយ ។ សូមសិក្សា គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ១០៧:៥, ៨–៩ដោយស្វែងរកពាក្យ ឬ ឃ្លាដែលបង្រៀនអំពីរបៀបដែលបព្វជិតភាពមិលគីស្សាដែក ទាក់ទងទៅនឹងអង្គការនានានៃសាសនាចក្រមានដូចជា ថ្នាក់បឋមសិក្សា ថ្នាក់សាលាថ្ងៃអាទិត្យ ថ្នាក់យុជន ថ្នាក់យុវនារី និងថ្នាក់សមាគមសង្គ្រោះ ។ ( គោលលទ្ធិ និង សេចក្ដីសញ្ញា ១០៧:៨ គឺជាចំណេះចំណានខគម្ពីរ ។ អ្នកអាចនឹងចង់គូសចំណាំវានៅក្នុងរបៀបមួយដែលងាយសម្គាល់ ដើម្បីអ្នកអាចងាយរកវាឃើញកាន់តែស្រួល ) ។
សូមកត់ចំណាំនៅក្នុង ខទី ៥ ថា អង្គការទាំងនេះត្រូវបានហៅថា បន្តោងបញ្ជាប់ ។ បន្តោងបញ្ជាប់គឺជាផ្នែកនៃរូបរាងកាយមានដូចជា ដៃ ឬ ជើង ។
ដើម្បីយល់អំពីសិទ្ធិ និងសិទ្ធិអំណាចនៃបព្វជិតភាពមិលគីស្សាដែក សូមយោងទៅកាន់ គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ១០៧:៨ ដើម្បីបំពេញសេចក្ដីថ្លែងការណ៍ដូចតទៅនេះ ៖ បព្វជិតភាពមិលគីស្សាដែក មានសិទ្ធិខាង អំណាច និង សិទ្ធិអំណាចលើ និងសិទ្ធិអំណាចដើម្បីចាត់ចែង ការណ៍ទាំងឡាយ ។
« ចាត់ចែងការណ៍ទាំងឡាយខាងវិញ្ញាណ » រួមបញ្ចូលទាំងពរជ័យ ពិធីបរិសុទ្ធ និងសេចក្ដីសញ្ញាទាំងឡាយ ។
-
« គណៈប្រធាននៃបព្វជិតភាពជាន់ខ្ពស់ » ដែលមានលើកឡើងនៅក្នុង គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ១០៧:៩គឺជាគណៈប្រធានទីមួយ ។ សូមអាន គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ១០៧:១០ដោយស្វែងរកថាតើនរណា ដែលមានសិទ្ធិធ្វើការនៅក្រោមដឹកនាំនៃគណៈប្រធានទីមួយ ។
ប្រធានស្តេក និងគណៈប៊ីស្សព គឺជាលំនាំមួយនៃពួកសង្ឃជាន់ខ្ពស់ធ្វើការ នៅក្នុងគោលជំហរបស់ខ្លួន នៅក្រោមការដឹកនាំនៃគណៈប្រធានទីមួយ ។
គោលលទ្ធិ និង សេចក្ដីសញ្ញា ១០៧:១៥–១៧ សំដៅទៅលើប៊ីស្សពជាអធិបតីនៃសាសនាចក្រ ។ អែលឌើរ ប្រ៊ូស អ័រ ម៉ាក់ខន់ឃី ក្នុងកូរ៉ុមនៃពួកសាវកដប់ពីរនាក់ បានពន្យល់ ៖
« នេះគឺជាតំណែងដែល អើរ៉ុន បានកាន់កាលពីបុរាណ សិទ្ធិទទួលបានតំណែងនេះ គឺជាការស្នងវង្សត្រកូល វាត្រូវបានផ្ដល់ពីឪពុកដែលមានភាពសក្ដិសមទៅដល់កូនដែលមានភាពសក្ដិសម ។… ប៉ុន្តែ នៅក្នុងវិវរណៈមួយប្រទានឲ្យប្រធាននៃសាសនាចក្រ ចំពោះការកំណត់ខ្សែស្រឡាយ និងបុគ្គលឲ្យកាន់តំណែងជាន់ខ្ពស់នៃគណៈប៊ីស្សព និងគណៈប្រធានលេវី គឺគណៈប្រធានទីមួយជាអ្នកជ្រើសតាំង ‹ សង្ឃជាន់ខ្ពស់មួយរូបនៃបព្វជិតភាពមិលគីស្សាដែល › ឲ្យកាន់តំណែងនេះ ។ នៅក្នុងព្រឹត្តិ្កការណ៍នេះដែរ ទីប្រឹក្សាចំនួនពីររូបក៏ត្រូវបានហៅឲ្យបម្រើនៅក្នុងគណៈប៊ីស្សពជាអធិបតីដែរ ។ (គ. និង ស. ៦៨:១៤–២១; ១០៧:១៥–១៧, ៦៨–៧៨ ) ។
« ក្នុងនាមជាអ្នកកាន់កូនសោនៃគណៈប្រធានលើបព្វជិតភាពអើរ៉ុននៃសាសនាចក្រ និងលើប៊ីស្សពដទៃទៀត នោះប៊ីស្សពជាអធិបតី គឺជាពួកអ្នកមានសិទ្ធិអំណាចទូទៅនៃសាសនាចក្រ ។ គាត់អង្គុយក្នុងតំណែងជាចៅក្រមនៅអ៊ីស្រាអែល ដែលទទួលខុសត្រូវលើកិច្ចការខាងអាណាចក្រនៃនគរ ( គ. និង ស. ១០៧:៦៨–៧៤ ) ទទួលដង្វាយដែលសម្រាប់ជួយដល់ជនក្រីក្ររបស់ព្រះអម្ចាស់ ( គ. និង ស. ៤២:៣១–៣៣; ៥១:៥, ១២–១៣ ) ហើយត្រូវបានហៅឲ្យធ្វើដំណើរ និងប្រកាសដំណឹងល្អដើម្បីជាជំនួយដល់ការស្ថាបនានគរឡើង ។ ( គ. និង ស. ៨៤:១១២–១១៦ ) » (Mormon Doctrine ការបោះពុម្ពលើកទី ២ [ ឆ្នាំ ១៩៦៦ ] ទំព័រ ៥៩២ ) ។
សូមអាន គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ១០៧:១៨រួចគូសចំណាំសេចក្ដីថ្លែងការណ៍នៃគោលលទ្ធិដូចតទៅនេះ ៖ បព្វជិតភាពមិលគីស្សាដែក កាន់កូនសោនៃរាល់ពរជ័យខាងវិញ្ញាណនៃសាសនាចក្រ ។
« កូនសោបព្វជិតភាពគឺជាសិទ្ធិអំណាចព្រះ ដែលបានប្រទានដល់ថ្នាក់ដឹកនាំបព្វជិតភាពដើម្បី ដឹកនាំ គ្រប់គ្រង និង ត្រួតត្រាការប្រើប្រាស់បព្វជិតភាពរបស់ទ្រង់នៅលើផែនដី ។ ការប្រើប្រាស់សិទ្ធិអំណាចបព្វជិតភាព គឺត្រូវបានគ្រប់គ្រងដោយអ្នកទាំងឡាយដែលកាន់កូនសោ ( សូមមើល គ. និង ស. ៦៥:២; ៨១:២; ១២៤:១២៣ ) ។ អ្នកទាំងឡាយដែលកាន់កូនសោ មានសិទ្ធិដើម្បីធ្វើអធិបតី និងដឹកនាំសាសនាចក្រនៅក្នុងដែនកំណត់មួយ » (ក្បួនខ្នាតភាគ ២ ៖ ការគ្រប់គ្រងសាសនាចក្រ [ ឆ្នាំ ២០១០ ] ចំណុច ២.១.១) ។ ដែនកំណត់គឺជាតំបន់ភូមិសាស្ត្រមួយ ដែលមនុស្សមួយចំនួនក្នុងតំបន់នោះមាននូវសិទ្ធិអំណាច ។ តួយ៉ាង ដែនកំណត់របស់ប៊ីស្សព គឺជាវួដរបស់គាត់ ។
នៅក្នុង គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ១០៧:៨–៩, ១៨យើងអានអំពីអំណាច សិទ្ធិអំណាច និងរបៀបរបបនៃបព្វជិតភាពមិលគីស្សាដែក ។ សិទ្ធិនៃគណៈប្រធាននេះ មានទំនាក់ទំនងជាមួយកូនសោនៃបព្វជិតភាព ។ វាក្យសព្ទ « កូនសោនៃបព្វជិតភាព » ត្រូវបានប្រើយ៉ាងហោចណាស់តាមរបៀបចំនួនបី ៖ កូនសោដែលត្រូវបានប្រគល់ដល់ពួកសាវក កូនសោនៃគណៈប្រធាន និងការប្រើប្រាស់ជាទូទៅនៃ « កូនសោបព្វជិតភាព » ។
កូនសោដែលត្រូវបានប្រគល់ដល់ពួកសាវក ។ អ្នកដែលត្រូវបានតែងតាំងជាសាវកត្រូវបានប្រទានឲ្យនូវ (១) កូនសោនៃពួកសាវក ឬ កូនសោនៃនគរ—ដែលជាអំណាច និងសិទ្ធិអំណាចដើម្បីធ្វើអធិបតីលើសាសនាចក្រ និងនគរព្រះនៅលើផែនដី ( សូមមើល គ. និង ស. ២៧:១២–១៣ ); (២) កូនសោនៃការប្រមូលរាស្ត្រអ៊ីស្រាអែល ឬ កិច្ចការផ្សព្វផ្សាយសាសនា ( សូមមើល គ. និង ស. ១១០:១១ ); (៣) កូនសោនៃគ្រាកាន់កាប់ត្រួតត្រានៃដំណឹងល្អរបស់អ័ប្រាហាំ និងការស្ដារឡើងវិញគ្រប់អ្វីទាំងអស់ ( សូមមើល គ. និង ស. ១១០:១២ សូមមើលផងដែរ គ. និង ស. ២៧:៦–៧ ) និង (៤) កូនសោនៃអំណាចដើម្បីផ្សារភ្ជាប់ ( សូមមើល គ. និង ស. ១១០:១៣–១៥ ) ។ មានតែពួកសាវកប៉ុណ្ណោះ ទើបមានកូនសោបព្វជិតភាពទាំងនេះ ដ្បិតពួកលោកពុំប្រគល់កូនសោទាំងនេះទៅឲ្យមនុស្សដទៃឡើយ ។
« ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទកាន់កូនសោបព្វជិតភាពទាំងអស់ សម្រាប់សាសនាចក្ររបស់ទ្រង់ ។ ទ្រង់បានប្រទានឲ្យពួកសាវករបស់ទ្រង់ម្នាក់ៗរាល់កូនសោ ដែលមានសម្រាប់នគរព្រះនៅលើផែនដី ។ សាវកច្បងដែលកំពុងរស់នៅ ដែលជាប្រធានសាសនាចក្រ គឺជាបុគ្គលតែម្នាក់គត់នៅលើផែនដីនេះ ដែលត្រូវបានប្រទានសិទ្ធិអំណាចឲ្យប្រើរាល់កូនសោបព្វជិតភាព ( សូមមើល គ. និង ស. ៤៣:១–៤; ៨១:២; ១០៧:៦៤–៦៧, ៩១–៩២; ១៣២:៧ ) ។
« ពួកចិតសិបនាក់ បម្រើតាមការចាត់តាំង និងតាមការផ្ទេរសិទ្ធិអំណាច ពីគណៈប្រធានទីមួយ និងកូរ៉ុមនៃពួកសាវកដប់ពីរនាក់ ។ ប្រធានតំបន់ត្រូវបានចាត់តាំងឲ្យគ្រប់គ្រងលើតំបន់នានា ដោយមានការអនុញ្ញាតពីគណៈប្រធានទីមួយ និង ពួកដប់ពីរនាក់ ។ គណៈប្រធាននៃពួកចិតសិបនាក់ ត្រូវបានញែកចេញ និងប្រគល់កូនសោឲ្យធ្វើអធិបតីលើកូរ៉ុមនៃពួកចិតសិបនាក់ » (ក្បួនខ្នាតភាគ ២ចំណុច ២.១.១) ។
កូនសោនៃគណៈប្រធាន ។ « ប្រធាននៃសាសនាចក្រ បែងចែកកូនសោនៃបព្វជិតភាពទៅថ្នាក់ដឹកនាំបព្វជិតភាពដទៃទៀត ដើម្បីពួកគាត់អាចធ្វើអធិបតីនៅក្នុងផ្នែកនៃការទទួលខុសត្រូវរបស់ខ្លួន ។ កូនសោបព្វជិតភាពត្រូវបានប្រគល់ឲ្យប្រធានព្រះវិហារបរិសុទ្ធ បេសកកម្ម ស្តេក និង មណ្ឌល ប៊ីស្សព ប្រធានសាខា ព្រមទាំងប្រធានកូរ៉ុមនានា ។ សិទ្ធិអំណាចធ្វើជាអធិបតី មានកំណត់សម្រាប់តែការទទួលខុសត្រូវដែលបានចាត់តាំង និងនៅក្នុងដែនកំណត់ភូមិសាស្ត្រនៃការហៅបម្រើរបស់អ្នកដឹកនាំគ្រប់រូប » (ក្បួនខ្នាតភាគ ២ចំណុច ២.១.១) ។
ដោយបានទទួលកូនសោបព្វជិតភាពទាំងនេះ អ្នកដឹកនាំបព្វជិតភាពមានសិទ្ធិអំណាចដើម្បីបម្រើជា អ្នកកាន់តំណែងជាអធិបតី ។ តួយ៉ាង ប៊ីស្សពបម្រើជាសង្ឃជាន់ខ្ពស់ជាអធិបតីនៅក្នុងវួដ ហើយក៏ជាប្រធាននៃបព្វជិតភាពអើរ៉ុននៅក្នុងវួដដែរ ។ ថ្នាក់ដឹកនាំបព្វជិតភាព ដែលទទួលបានកូនសោ ក៏ត្រូវបានប្រទានឲ្យនូវសិទ្ធិទទួលអំណោយទាន និងអំណាចមានដូចជាអំណោយទាននៃការញាណដឹង ។ ឧទាហរណ៍ ប៊ីស្សពមួយរូបបម្រើជាចៅក្រមទូទៅ ហើយទទួលបានលទ្ធភាពខាងវិញ្ញាណ ដើម្បីជួយសមាជិកដែលត្រូវការដំបូន្មានសម្រាប់បញ្ហាចាំបាច់ផ្ទាល់ខ្លួនរួមមាន អំពើរំលងដ៏ធ្ងន់ធ្ងរ ។
« នៅពេលថ្នាក់ដឹកនាំបព្វជិតភាពត្រូវបានដោះលែងពីការហៅបម្រើរបស់ខ្លួន ពួកលោកពុំកាន់កូនសោដែលជាប់ទាក់ទងនឹងការហៅបម្រើនោះទៀតឡើយ ។
« ទីប្រឹក្សារបស់ថ្នាក់ដឹកនាំបព្វជិតភាព ពុំមានកូនសោនោះទេ ។ ពួកលោកត្រូវបានញែកចេញ ហើយធ្វើការហៅបម្រើរបស់ខ្លួន តាមការចាត់តាំង និងសិទ្ធិអំណាចដែលបានផ្ទេរឲ្យ ។
« អង្គការជំនួយរបស់វួដ និងស្តេកទាំងអស់ ប្រតិបត្តិការនៅក្រោមការដឹកនាំរបស់ប៊ីស្សព និងប្រធានស្តេក ដែលកាន់កូនសោដើម្បីធ្វើអធិបតី ។ ប្រធានអង្គការជំនួយ និងទីប្រឹក្សារបស់ពួកគាត់ ពុំមានកូនសោនោះទេ ។ ពួកគាត់មានសិទ្ធិអំណាចដែលបានផ្ទេរឲ្យ ដើម្បីបម្រើនៅក្នុងការហៅរបស់ខ្លួន » (ក្បួនខ្នាតភាគ ២ចំណុច ២.១.១) ។
ការប្រើប្រាស់ជាទូទៅនៃ « កូនសោបព្វជិតភាព » ។ ការប្រើប្រាស់ជាទូទៅនៃវាក្យសព្ទ « កូនសោបព្វជិតភាព » ឬ « កូនសោនៃបព្វជិតភាព » អាចត្រូវបានយល់ថាជា សិទ្ធិរបស់ថ្នាក់ដឹកនាំបព្វជិតភាព និងមានចំពោះពួកគាត់ ឬ ក្នុងករណីជាច្រើនមានចំពោះសមាជិក ។ សិទ្ធិទាំងនេះ ត្រូវតែបានកំណត់នៅក្នុងបរិបទរបស់វារៀងៗខ្លួន ។ ឧទាហរណ៍ កូនសោចំពោះការបម្រើនៃពួកទេវតា មានសម្រាប់អ្នកកាន់បព្វជិតភាពអើរ៉ុន តាមរយៈសិទ្ធិ ( សូមមើល គ. និង ស. ១៣:១ ) ។ កូនសោនៃសេចក្ដីអាថ៌កំបាំងទាំងឡាយនៃនគរ ( សូមមើល គ. និង ស. ៨៤:១៩–២០; ១២៨:១៤ ) មានប្រើប្រាស់នៅក្នុងព្រះវិហារបរិសុទ្ធ ។ កូនសោនៃសេចក្ដីសង្គ្រោះ គឺជាគោលលទ្ធិ និងពិធីបរិសុទ្ធនៃដំណឹងល្អ ហើយត្រូវបានផ្ដល់ឲ្យអ្នកស្វែងរកសេចក្ដីពិត និងភាពសុចរិត ។ បុគ្គលម្នាក់ៗ ត្រូវតែមានភាពសក្ដិសម និង បានបំណងប្រថ្នាចង់បានកូនសោនីមួយៗទាំងនេះ ទើបវាបើកបង្ហាញនៅក្នុងជីវិតរបស់ពួកគេ ។
នៅក្នុង គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ១០៧:១៩យើងអានអំពីពរជ័យមួយចំនួន ដែលកើតមានតាមរយៈបព្វជិតភាពមិលគីស្សាដែក ។ សូមអានខគម្ពីរនេះ រួចស្វែងរកពរជ័យទាំងនោះ ។
ព្យាការី យ៉ូសែប ស៊្មីធ បានពន្យល់អំពីសារៈសំខាន់នៃបព្វជិតភាពមិលគីស្សាដែក ក្នុងការផ្ដល់ឲ្យមានពរជ័យ ៖ « បព្វជិតភាពមិលគីស្សាដែក … គឺជាបណ្ដាញមួយ ដែលតាមរយៈបណ្ដាញនោះ ចំណេះដឹង គោលលទ្ធិ ផែនការនៃសេចក្ដីសង្គ្រោះ និង រាល់កត្តាសំខាន់ៗ ត្រូវបានបើកសម្ដែងពីស្ថានសួគ៌ » ( នៅក្នុង History of the Church ៤:២០៧ ) ។
សមាជិកគ្រប់រូបនៃសាសនាចក្រ អាចទទួលបានពរជ័យ ដែលមានមកពីបព្វជិតភាពមិលគីស្សាដែក ។ ពរជ័យទាំងនេះមានដល់មនុស្សទាំងអស់ ដែលទទួលបានពិធីបរិសុទ្ធនៃព្រះវិហារបរិសុទ្ធ ហើយបន្តមានចិត្តស្មោះត្រង់ចំពោះសេចក្ដីសញ្ញារបស់ខ្លួន ។
សូមគិតអំពីនរណាម្នាក់ដែលអ្នកស្គាល់ ដែលកាន់បព្វជិតភាពអើរ៉ុន ។ សូមអាន គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ១០៧:១៣–១៤, ២០ដោយស្វែងរកអ្វីដែលព្រះអម្ចាស់បានបង្រៀន អំពីសិទ្ធិអំណាចបព្វជិតភាពអើរ៉ុន ។
យោងតាមអ្វីដែលអ្នកបានរៀនចេញពីខគម្ពីរទាំងនេះ សូមបញ្ចប់គោលការណ៍ដូចតទៅនេះ ៖ បព្វជិតភាពអើរ៉ុន កាន់កូនសោនៃ ហើយចាត់ចែងពិធីបរិសុទ្ធខាងក្រៅទាំងឡាយ ។
តើមានពិធីបរិសុទ្ធអ្វីខ្លះ នៅក្នុង ខទី ២០ ? តើមានពិធីបរិសុទ្ធអ្វីខ្លះទៀត ដែលត្រូវបានចាត់ចែងដោយ សិទ្ធិអំណាចនៃបព្វជិតភាពអើរ៉ុន ?
អែលឌើរ ដាល្លិន អេក អូក ក្នុងកូរ៉ុមនៃពួកសាវកដប់ពីរនាក់ បានពន្យល់អំពីទំនាក់ទំនងរវាងការបម្រើនៃពួកទេវតា និងពិធីបរិសុទ្ធនៃបុណ្យជ្រមុជទឹក និង សាក្រាម៉ង់ ៖
« ពិធីបរិសុទ្ធនៃបព្វជិតភាពអើរ៉ុនទាំងនេះ … មានសារៈសំខាន់ចំពោះការបម្រើនៃពួកទេវតា ។
« ‹ ពាក្យ « ទេវតា » គឺត្រូវបានប្រើក្នុងបទគម្ពីរសម្រាប់តួអង្គស្ថានសួគ៌គ្រប់អង្គ ដែលមានសារដំណឹងរបស់ព្រះ › ( ចច ឃ្យូ ខានុន Gospel Truth, ជ្រើសរើសចេញពី Jerreld L. Newquist [ ឆ្នាំ ១៩៨៧ ] ទំព័រ ៥៤ ) ។ បទគម្ពីររៀបរាប់នូវឧទាហរណ៍យ៉ាងច្រើន ដែលពួកទេវតាបានលេចមកជាតួអង្គ ។… កាលខ្ញុំនៅក្មេង ខ្ញុំបានគិតថា លក្ខណៈដូចនោះ គ្រាន់តែជាភាពសំខាន់មួយប៉ុណ្ណោះ ដែលហៅថាជាការបម្រើនៃពួកទេវតានោះ ។ ក្នុងនាមជាអ្នកកាន់បព្វជិតភាពអើរ៉ុនវ័យក្មេង ខ្ញុំពុំដែលគិតថា ខ្ញុំនឹងឃើញទេវតាទេ ហើយខ្ញុំបានងឿងឆ្ងល់អំពីលក្ខណៈដូចនោះ មានទាក់ទងអ្វីនឹងបព្វជិតភាពអើរ៉ុន។
« ប៉ុន្តែការបម្រើនៃពួកទេវតា ក៏អាចត្រូវបានលាក់កំបាំងផងដែរ ។ សារលិខិតរបស់ទេវតា អាចត្រូវបានផ្ដល់ឲ្យដោយសម្លេង ឬដោយគំនិត ឬអារម្មណ៍ទំនាក់ទំនងនៅក្នុងចិត្ត ។…
« … ទេវតាភាគច្រើនទំនាក់ទំនងតាមរយៈអារម្មណ៍ ឬ បានស្ដាប់ឮ ជាជាងការបានឃើញ ។
« ជាទូទៅ ពរជ័យនៃការមានភាពជាដៃគូ និងទំនាក់ទំនងខាងវិញ្ញាណ គឺមានតែចំពោះអ្នកទាំងឡាយណាដែលស្អាតស្អំប៉ុណ្ណោះ ។… តាមរយៈពិធីបរិសុទ្ធបព្វជិតភាពអើរ៉ុននៃពិធីបុណ្យជ្រមុជទឹក និង ពិធីសាក្រាម៉ង់ នោះយើងត្រូវបានស្អាតស្អំពីអំពើបាបរបស់យើង ហើយបានសន្យាថា បើយើងរក្សាសេចក្ដីសញ្ញាទាំងឡាយរបស់យើង នោះយើងនឹងមានព្រះវិញ្ញាណរបស់ទ្រង់គង់នៅជាមួយយើងជានិច្ច ។ ខ្ញុំជឿថា ការសន្យាពុំសំដៅតែទៅលើព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធទេ ប៉ុន្ដែក៏សំដៅទៅលើការបម្រើនៃពួកទេវតាដែរ ដ្បិត ‹ ពួកទេវតានិយាយដោយព្រះចេស្ដានៃព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ ហេតុដូច្នោះហើយ ពួកទេវតានិយាយអំពីព្រះបន្ទូលទាំងឡាយនៃព្រះគ្រីស្ទ › (នីហ្វៃទី២ ៣២:៣ ) ។ ដូច្នេះ គឺអ្នកទាំងឡាយដែលកាន់បព្វជិតភាពអើរ៉ុន ដែលបើកទ្វារសម្រាប់សមាជិកសាសនាចក្រទាំងអស់ ដែលទទួលទានពិធីសាក្រាម៉ង់ដោយសក្ដិសម ដើម្បីរីករាយនឹងភាពជាដៃគូនៃព្រះវិញ្ញាណនៃព្រះអម្ចាស់ និងការបម្រើនៃពួកទេវតា » ។ ( « The Aaronic Priesthood and the Sacrament » Ensign ខែ វិច្ឆិកា ឆ្នាំ ១៩៩៨ ទំព័រ ៣៨–៣៩ ) ។
-
សូមសរសេរតំណែងបព្វជិតភាពដូចតទៅនេះ ដាក់នៅក្រោមចំណងជើងត្រឹមត្រូវក្នុងតារាង ៖ អែលឌើរ សង្ឃជាន់ខ្ពស់ លោកអយ្យកោ ពួកចិតសិបនាក់ សាវក ឌីកុន គ្រូ សង្ឃ ប៊ីស្សព ។ ( តំណែងបព្វជិតភាពចំនួនពីរ សាវក និង ប៊ីស្សព ត្រូវបានដាក់បញ្ចូលទៅក្នុងទីតាំងត្រឹមត្រូវ ) ។
|
បព្វជិតភាពមិលគីស្សាដែក |
បព្វជិតភាពអើរ៉ុន |
|---|---|
|
សាវក |
ប៊ីស្សព |
អ្នកនឹងយោងទៅកាន់តារាង នៅក្នុងមេរៀនចំនួនពីបន្ទាប់ទៀត នៅពេលអ្នករៀនបន្ថែមអំពីតំណែងបព្វជិតភាព ។
ចំណេះចំណានខគម្ពីរ—គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ១០៧:៨
-
-
ខ្ញុំបានសិក្សា គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ១០៦; ១០៧:១–២០ហើយបានបញ្ចប់មេរៀននេះនៅ ( កាលបរិច្ឆេទ ) ។
សំណួរ គំនិត និងការយល់ដឹងបន្ថែម ដែលខ្ញុំចង់ចែកចាយជាមួយគ្រូរបស់ខ្ញុំ ៖