មេរៀនទី ២០ ៖ ថ្ងៃទី ១
គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ៩០-៩២
សេចក្តីផ្តើម
នៅថ្ងៃទី ៨ ខែ មិនា ឆ្នាំ ១៨៣៣ ព្រះអម្ចាស់បានប្រទានវិវរណៈដែលមានកត់ត្រានៅក្នុង គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ៩០ដែលមានចែងអំពីសេចក្ដីណែនាំទៅដល់គណៈប្រធានបព្វជិតភាពជាន់ខ្ពស់ ។ « វិវរណៈនេះគឺជាជំហានបន្តទៅទៀត អំពីការតាំងគណៈប្រធានទីមួយឡើង » ( គ. និង ស. ៩០ សេចក្ដីណែនាំអំពីកណ្ឌ ) ។ នៅថ្ងៃបន្ទាប់ ព្យាការី យ៉ូសែប ស៊្មីធ បានទូលសួរថាតើលោកគួរតែបកប្រែព្រះគម្ពីរអ័ប៉ូគ្រីផា ទុកជាផ្នែកនៃកំណែដ៏បំផុសគំនិតលើព្រះគម្ពីរប៊ីបដែរឬទេ ។ ព្រះអម្ចាស់បានមានបន្ទូលតបទៅនឹងការទូលសួររបស់លោក តាមរយៈវិវរណៈ ដែលមានកត់ត្រានៅក្នុង គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ៩១ ហើយបានមានព្រះបន្ទូលប្រាប់ យ៉ូសែប ថាលោកមិនចាំបាច់បកប្រែព្រះគម្ពីរនោះទេ ។ ទើបតែពីរបីថ្ងៃក្រោយមក នៅថ្ងៃទី ១៥ ខែ មិនា ឆ្នាំ ១៨៣៣ ព្យាការីបានទទួលវិវរណៈមួយ ( គ. និង ស. ៩២ ) ដែលបានបង្គាប់ឲ្យ ហ្វ្រែឌើរិក ជី វិលលាម្ស ដែលជាទីប្រឹក្សាមួយរូបរបស់ព្យាការី ទទួលយកករណីយកិច្ចរបស់លោកនៅក្នុងសហគ្រាសសាមគ្គីភាព ដែលត្រូវបានស្ថាបនាឡើង ដើម្បីគ្រប់គ្រងលើសុខុមាលភាព និង កិច្ចការជំនួញរបស់សាសនាចក្រ ។
គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ៩០:១-១៨
ព្រះអម្ចាស់ត្រាស់ណែនាំដល់គណៈប្រធានបព្វជិតភាពជាន់ខ្ពស់ អំពីការទទួលខុសត្រូវរបស់ពួកលោក
តើអំណោយដ៏មានតម្លៃបំផុត ដែលអ្នកធ្លាប់ទទួលបាន គឺជាអ្វី ? ហេតុអ្វីបានជាវាមានតម្លៃ ?
សូមអាន គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ៩០:១-៣ដោយស្វែងរកការណ៍ដ៏មានតម្លៃ ដែលព្យាការី យ៉ូសែប ស៊្មីធ បានទទួល ។ ស្របតាមខគម្ពីរទាំងនេះ តើអ្វីដែលព្យាការីកាន់ ?
ឃ្លា « កូនសោទាំងឡាយនៃនគរ » សំដៅទៅលើសិទ្ធិរបស់គណៈប្រធាន ឬ សិទ្ធិអំណាចដែលព្រះប្រទានឲ្យមនុស្សដើម្បីធ្វើអធិបតី គ្រប់គ្រង និង ដឹកនាំនគរទ្រង់នៅលើផែនដី ។
សូមអាន គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ៩០:៤–៥ដោយស្វែងរកការព្រមាន ដែលព្រះអម្ចាស់បានប្រទានដល់ពួកបរិសុទ្ធ ។ វាក្យសព្ទដែលបានប្រើនៅក្នុងខគម្ពីរនេះគឺ ព្រះបន្ទូលទាំងឡាយ សំដៅទៅលើវិវរណៈទាំងឡាយ ដែលបានមកពីព្រះតាមរយៈពួកព្យាការីរបស់ទ្រង់ ។
អ្នកអាចនឹងចង់សរសេរគោលការណ៍ដូចតទៅនេះ នៅលើគែមព្រះគម្ពីររបស់អ្នកក្បែរ ខទី ៥ ៖ បើយើងរាប់វិវរណៈទាំងឡាយ ដែលព្រះប្រទានឲ្យតាមរយៈពួកព្យាការីទ្រង់ទុកជាការឥតការ នោះយើងនឹងជំពប់ ហើយដួល ។
-
សូមឆ្លើយសំណួរខាងក្រោមនេះនៅក្នុងសៀវភៅកំណត់ហេតុការសិក្សាព្រះគម្ពីររបស់អ្នក ៖
-
តើអ្នកគិតថា ការរាប់វិវរណៈទាំងឡាយដែលព្រះប្រទានឲ្យ តាមរយៈពួកព្យាការីរបស់ទ្រង់ « ជាការឥតការ » មានន័យដូចម្ដេច ( គ. និង ស. ៩០:៥ ) ?
-
តើគំរូមួយចំនួននៃវិវរណៈ ដែលមនុស្សអាចនឹងត្រូវបានល្បួងឲ្យរាប់ជាការឥតការមានអ្វីខ្លះ ?
-
សូមអាន គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ៩០:៦ដោយស្វែងរកថាតើនរណាទៀត ដែលព្រះអម្ចាស់បានមានព្រះបន្ទូលប្រាប់ថា នឹងកាន់កូនសោទាំងឡាយនៃនគរ ។ អ្នកអាចនឹងចង់គូសចំណាំពាក្យ ឬ ឃ្លានៅក្នុងខគម្ពីរនេះ ដែលបង្រៀនសេចក្ដីពិតថា គណៈប្រធានទីមួយ កាន់កូនសោទាំងឡាយនៃនគរ ។ ( សមាជិកក្នុងកូរ៉ុមនៃពួកសាវកដប់ពីរនាក់ ក៏បានទទួលកូនសោទាំងឡាយនៃនគរដែរ នៅពេលកូរ៉ុមនោះត្រូវបានបង្កើតឡើងក្នុងឆ្នាំ ១៨៣៥ ។ ការប្រើប្រាស់កូនសោទាំងនេះ ស្ថិតនៅក្រោមការដឹកនាំរបស់ប្រធាននៃសាសនាចក្រ ) ។
នៅថ្ងៃទី ១៨ ខែ មិនា ឆ្នាំ ១៨៣៣ គឺ ១០ ថ្ងៃបន្ទាប់ពីវិវរណៈនៅក្នុង គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ៩០ ត្រូវបានប្រទានឲ្យ នោះ យ៉ូសែប ស៊្មីធ បានញែក ស៊ីឌនី រិកដុន និង ហ្វ្រែឌើរិក ជី វិលលាម្ស ចេញជាទីប្រឹក្សានៅក្នុងគណៈប្រធានបព្វជិតភាពជាន់ខ្ពស់ ដែលក្រោយមកបានស្គាល់ជាគណៈប្រធានទីមួយនៃសាសនាចក្រ ។
គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ៩០:៧–១០ មានសេចក្ដីណែនាំទៅដល់គណៈប្រធានទីមួយ ដើម្បីរៀបចំខ្លួនសមាជិកក្នុងសាលារបស់ពួកព្យាការី ឲ្យប្រកាសដំណឹងល្អពាសពេញពិភពលោក ។ សូមអាន គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ៩០:១១ហើយពិចារណាអំពីរបៀបដែលខគម្ពីរនេះ កំពុងតែត្រូវបានសម្រេចនាពេលសព្វថ្ងៃនេះ ។
គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ៩០:១២–១៨ ពិពណ៌នាអំពីការទទួលខុសត្រូវមួយចំនួនរបស់គណៈប្រធានទីមួយ ដែលរួមបញ្ចូលទាំងការរៀបចំកិច្ចការទាំងឡាយនៃសាសនាចក្រ ឲ្យមានរបៀបរៀបរយ ។ ដោយសារតែគណៈប្រធានទីមួយកាន់កូនសោទាំងឡាយនៃនគរ អ្នកនឹងមានពរនៅពេលអ្នកធ្វើតាមការបង្រៀនរបស់ពួកលោក ។
គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ៩០:១៩-៣៧
ព្រះអម្ចាស់ណែនាំដល់ពួកបរិសុទ្ធនៅទីក្រុង ស៊ីយ៉ូន
តើអ្នកធ្វើដូចម្ដេច នៅពេលស្ថានភាពក្នុងជីវិតរបស់អ្នក ធ្លាក់ដុនដាប ?
នៅពេលព្យាការី យ៉ូសែប ស៊្មីធ បានទទួលវិវរណៈនៅក្នុង គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ៩០លោក និង ថ្នាក់ដឹកនាំឯទៀតនៃសាសនាចក្រ បានធ្លាក់ក្នុងស្ថានភាពដុនដាប ដោយសារតែកង្វះធនធានហិរញ្ញវត្ថុក្នុងសាសនាចក្រ ។ គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ៩០:១៩–៣៧ មានសេចក្ដីណែនាំពីព្រះអម្ចាស់ទៅដល់ ថ្នាក់ដឹកនាំសាសនាចក្រជំនាន់ដំបូង ស្ដីពីរបៀបទ្រាំទ្រនឹងស្ថានភាពដុនដាបដែលពួកលោកបានជួបប្រទះនោះ ។
សូមអាន គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ៩០:២៤រួចស្វែងរកឱវាទ ដែលអាចលួងលោមចិត្តដល់មនុស្ស ដែលអាចនឹងឆ្លងកាត់ស្ថានភាពដុនដាបមួយ ។
សូមបញ្ចប់គោលការណ៍ដូចតទៅនេះ ដោយផ្អែកទៅលើសេចក្ដីសន្យារបស់ព្រះអម្ចាស់ នៅក្នុង ខទី ២៤ ៖ បើយើងនឹង ដោយព្យាយាម ជានិច្ច មាន ហើយនឹកចាំពី នោះគ្រប់ការណ៍ទាំងអស់នឹងផ្សំគ្នា សម្រាប់សេចក្ដីល្អដល់យើង ។
ស្វែងរកដោយព្យាយាម គឺលើសជាងការអានព្រះគម្ពីរទៅទៀត ។ ប្រធាន ហារ៉ូល ប៊ី លី បានមានប្រសាសន៍ ៖ « ការព្យាយាមមានន័យថា ឧស្សាហ៍ ដែលផ្ទុយទៅនឹងខ្ជិលច្រអូស ឬ ធ្វេសប្រហែស ឬ មិនអើពើ ។ យើងអាចនិយាយបានម្យ៉ាងទៀតថា ពួកគេត្រូវច្បាស់ជាស្វែងរក ដើម្បីស្គាល់គោលលទ្ធិទាំងឡាយនៃសាសនាចក្រ » ( Stand Ye in Holy Places: Selected Sermons and Writings of President Harold B. Lee [ ឆ្នាំ ១៩៧៤ ] ទំព័រ ១៩៨ ) ។
តើអ្នកគិតថា « គ្រប់ការណ៍ទាំងអស់នឹងផ្សំគ្នា សម្រាប់សេចក្ដីល្អដល់អ្នក » ( គ. និង ស. ៩០:២៤ ) មានន័យដូចម្ដេច ?
ការណ៍នេះពុំមានន័យថា គ្មានរឿងអាក្រក់កើតឡើងចំពោះយើងនោះទេ ? ផ្ទុយទៅវិញ វាមានន័យថា ព្រះនឹងពង្រឹងយើងនៅអំឡុងពេលគ្រាដ៏ដុនដាប បើយើងមានចិត្តស្មោះត្រង់នោះ ហើយឧបសគ្គទាំងឡាយរបស់យើង អាចនាំមកឲ្យយើងនូវបទពិសោធន៍ និង ពរជ័យដ៏ចាំបាច់ៗ ។
-
សូមសរសេរនៅក្នុងសៀវភៅកំណត់ហេតុការសិក្សាព្រះគម្ពីររបស់អ្នកអំពីបទពិសោធន៍មួយដែលអ្នកធ្លាប់មាន ឬ បានឃើញនៅក្នុងជីវិតនៃមនុស្សណាម្នាក់ទៀត ដែលបង្ហាញអំពីភាពពេញលេញនៃគោលការណ៍នេះ ។
សមាជិកសាសនាចក្រម្នាក់ ដែលបានបង្ហាញភាពស្មោះត្រង់ដ៏អស្ចារ្យ នៅអំឡុងគ្រាដុនដាបនោះគឺ វីអែនណា ចាកស៍ ។ សូមសិក្សា គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ៩០:២៨-៣១រួចស្វែងរកសេចក្ដីណែនាំ ដែលព្រះអម្ចាស់បានប្រទានដល់គាត់ ។ សូមសិក្សាព័ត៌មានខាងក្រោមនេះអំពីបងស្រី ចាកស៍ ដោយស្វែងរកថាតើគាត់មានចិត្តស្មោះត្រង់យ៉ាងណា ចំពោះសេចក្ដីណែនាំរបស់ព្រះអម្ចាស់ ។ នៅពេលអ្នកសិក្សាអំពីព័ត៌មាននេះ អ្នកអាចនឹងចង់គូសបន្ទាត់នៅពីក្រោមស្ថានភាពដុនដាបមួយចំនួនដែល វីអែណា បានជួបប្រទះ ( សូមស្វែងរកឲ្យបានយ៉ាងហោចណាស់បី ) ។
វីអែនណា ចាកស៍ គឺជាគំរូនៃមនុស្សមានចិត្តស្មោះត្រង់មួយរូប ក្នុងចំណោមពួកបរិសុទ្ធថ្ងៃចុងក្រោយជាច្រើននៅជំនាន់ដំបូង ។ គាត់បានកើតនៅថ្ងៃទី ១០ ខែ មិថុនា ឆ្នាំ ១៧៨៧ ។ បន្ទាប់ពីគាត់បានជួបជាមួយពួកអ្នកផ្សព្វផ្សាយសាសនានៅទីក្រុង បូស្តុន រដ្ឋ ម៉ាស្សាឈូសេត ស.រ.អា គាត់បានធ្វើដំណើរទៅកាន់ទីក្រុង ខឺតឡង់ រដ្ឋ អូហៃអូ ក្នុងឆ្នាំ ១៨៣១ ។ គាត់ស្នាក់នៅទីនោះប្រាំមួយសប្ដាហ៍ ហើយបានទទួលពិធីបុណ្យជ្រមុជទឹក ។ បន្ទាប់ពីបានត្រឡប់ទៅកាន់ទីក្រុង បូស្តុន វិញ វីអែណា បាននាំសមាជិកគ្រួសាររបស់គាត់បីបួននាក់ ឲ្យចូលសាសនាចក្រដែរ ។ ក្រោយមក គាត់ « បានទូទាត់ទ្រព្យសម្បត្តិទាំងឡាយរបស់គាត់ ហើយបានត្រឡប់ទៅកាន់ទីក្រុង ខឺតឡង់ វិញ ដើម្បីចំណាយពេលវេលានៃជីវិតគាត់នៅក្នុងសាសនាចក្រជារៀងរហូត » ( « Home Affairs » Woman’s Exponent ថ្ងៃទី ១ ខែ កក្កដា ឆ្នាំ ១៨៧៨ ទំព័រ ២១ ) ។ ក្នុងឆ្នាំ ១៨៣៣ វីអែណា បានថ្វាយទ្រព្យសម្បត្តិទាំងអស់របស់គាត់ រួមទាំងប្រាក់ចំនួន ១,៤០០ ដុល្លារ ទៅដល់សាសនាចក្រ ក្នុងគ្រាដែលសាសនាចក្រត្រូវការប្រាក់ជាចាំបាច់ ។ រួចគាត់បានធ្វើដំណើរទៅកាន់រដ្ឋ មិសសួរី ដើម្បីទទួលកេរមរតករបស់គាត់នៅទីក្រុង ស៊ីយ៉ូន ។ ទោះជាយ៉ាងណាក៏ដោយ មិនយូប៉ុន្មានបន្ទាប់ពីគាត់ទៅដល់ទីនោះ គាត់បានរងទុក្ខសេចក្ដីបៀតបៀនជាមួយពួកបរិសុទ្ធ ។ បន្ទាប់ពីគាត់ត្រូវបានបណ្ដេញចេញពីផ្ទះនៅរដ្ឋ មិសសួរី គាត់បានចូលរួមមើលថែអ្នកជំងឺនៅក្នុងជំរុំ ស៊ីយ៉ូន ។ ហ៊ីប៊ើរ ស៊ី ឃិមបឹល បានសរសេរថា « ខ្ញុំបានទទួលសណ្ដាណចិត្តដ៏ល្អបំផុត … ពីបងស្រី វីអែណា ចាកស៍ ដែលបានបម្រើដល់សេចក្ដីត្រូវការរបស់ខ្ញុំ និង ដល់បងប្អូនប្រុសរបស់ខ្ញុំដែរ—សូមឲ្យព្រះអម្ចាស់ប្រទានរង្វាន់ដល់ [ គាត់ ] ចំពោះសណ្ដានចិត្ត [ របស់គាត់ ] ( « Extracts from H. C. Kimball’s Journal » Times and Seasons ថ្ងៃទី ១៥ ខែ មិនា ឆ្នាំ ១៨៤៥ ទំព័រ ៨៣៩–៤០ ) ។
កាលកំពុងនៅរដ្ឋ មិសសួរី វីអែណា ចាកស៍ បានរៀបអាពាហ៍ពិពាហ៍ជាមួយ ដានីយ៉ែល ស្សៀរើ ។ ក្នុងឆ្នាំ ១៨៤៧ នៅអាយុ ៦០ ឆ្នាំ គាត់បានធ្វើដំណើរទៅភាគខាងលិចទៅកាន់រដ្ឋ យូថាហ៍ ដោយបររទេះរបស់គាត់កាត់តាមទីវាល ។ គាត់បានតាំងលំនៅនៅទីក្រុង សលត៍ លេក ហើយពេញមួយជីវិតរបស់គាត់ បានធ្វើការយ៉ាងសស្រាក់សស្រាំ ដើម្បីផ្គត់ផ្គង់ខ្លួនឯង និង សិក្សាព្រះគម្ពីរដោយព្យាយាម ។ បងស្រី ចាកស៍ បានទទួលមរណភាពនៅថ្ងៃទី ៧ ខែ កុម្ភៈ ឆ្នាំ ១៨៨៤ នៅជន្មាយុ ៩៦ ឆ្នាំ ។ នៅក្នុងដំណឹងមរណភាពរបស់គាត់ បានប្រកាសថា « គាត់បានស្មោះត្រង់ទៅនឹងសេចក្ដីសញ្ញារបស់គាត់ ហើយបានឲ្យតម្លៃដល់ការស្ដារឡើងវិញនៃដំណឹងល្អថាជា រតនសម្បត្តិដែលមិនអាចកាត់ថ្លៃបាន » ( « In Memoriam » Woman’s Exponentថ្ងៃទី ១ ខែ មិនា ឆ្នាំ ១៨៨៤ ទំព័រ ១៥២ សូមមើលផងដែរ Susan Easton Black « Happiness in Womanhood » Ensignខែ មិនា ឆ្នាំ ២០០២ ទំព័រ ១២, ១៤ ) ។
-
សូមសរសេរនៅក្នុងសៀវភៅកំណត់ហេតុការសិក្សាព្រះគម្ពីររបស់អ្នកអំពីអ្វីដែលអ្នកបានរៀនអំពីទុក្ខលំបាក និង ភាពស្មោះត្រង់ ចេញពីគំរូរបស់ វីអែណា ចាកស៍ ។
គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ៩១
ព្រះអង្គសង្គ្រោះណែនាំ យ៉ូសែប ស៊្មីធ មិនឲ្យបកប្រែព្រះគម្ពីរអ័ប៉ូគ្រីផា
តើអ្នកអាចដឹង ថាតើរឿងដែលអ្នកអាននៅលើទំព័រអ៊ិនធើរណែត ឬ កាសែត ឬ ទស្សនាវដ្ដីនោះពិត ឬ មិនពិតយ៉ាងដូចម្ដេច ? វិវរណៈដែលមានកត់ត្រានៅក្នុង គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ៩១ បានណែនាំ ព្យាការី យ៉ូសែប ស្ម៊ីធ អំពីរបៀបដឹង ថាតើរឿងដែលគាត់បានអាននោះពិត ឬ មិនពិត ។ សូមអានសេចក្ដីណែនាំអំពីកណ្ឌ ដោយស្វែងរកអ្វីដែល យ៉ូសែប ស៊្មីធ កំពុងតែធ្វើនៅគ្រាដែលលោកបានទទួលវិវរណៈនេះ ។
ព្រះគម្ពីរអ័ប៉ូគ្រីផា គឺជាការប្រមូលផ្តុំនៃគម្ពីរពិសិដ្ឋៗរបស់ប្រជាជនសាសន៍យូដា ។ គម្ពីរទាំងនេះ មិនបានរួមបញ្ចូលនៅក្នុងព្រះគម្ពីរបរិសុទ្ធហេព្រើរដើមឡើយ ប៉ុន្តែត្រូវបានរួមបញ្ចូលនៅក្នុងការបកប្រែនៃព្រះគម្ពីរបរិសុទ្ធជាភាសាក្រិកនៅជំនាន់ព្រះគ្រីស្ទ ។ គម្ពីរមួយចំនួនមាននូវហេតុការណ៍កើតឡើងចន្លោះ ព្រះគម្ពីរសញ្ញាចាស់ និង ព្រះគម្ពីរសញ្ញាថ្មី ។ នៅពេលពួកគ្រឹស្តបរិស័ទជំនាន់បុរាណ បានចងក្រងគម្ពីរទាំងឡាយនៃព្រះគម្ពីរប៊ីបនៅច្រើនសតវត្សក្រោយមក ពួកគេបានដាក់បញ្ចូលគម្ពីរទាំងឡាយនៃព្រះគម្ពីរអ័ប៉ូគ្រីផា ប៉ុន្តែ មានចម្ងល់ជាច្រើន អំពីថាតើគម្ពីរទាំងនោះគឺជាផ្នែកនៃព្រះគម្ពីរដែរឬទេ ។ ព្រះគម្ពីរបរិសុទ្ធដែល យ៉ូសែប ស្ម៊ីធ បានប្រើដើម្បីបង្កើតការបកប្រែដ៏បំផុសគំនិតរបស់លោកនោះមាននូវគម្ពីរអ័ប៉ូគ្រីផាផងដែរ ។ ទោះជាយ៉ាងណាក៏ដោយ ដោយសារតែសុពលភាពនៃគម្ពីរអ័ប៉ូគ្រីផាស្ថិតនៅក្នុងភាពសង្ស័យ នោះ យ៉ូសែប បានទូលសួរព្រះអម្ចាស់ ថាបើការបកប្រែរបស់លោកអំពីព្រះគម្ពីរប៊ីប គួររួមបញ្ចូលគម្ពីរទាំងនេះឬទេ ។
សូមអាន គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ៩១:១–៣ដោយស្វែងរកអ្វីដែលព្យាការី យ៉ូសែប ស៊្មីធ បានរៀនអំពីគម្ពីរអ័ប៉ូគ្រីផា ។ ពាក្យបញ្ចុះបញ្ចូល គឺជាសេចក្ដីបន្ថែមទៅលើសំណៅ ដែលជួនកាលកែប្រែអត្ថន័យ ហើយបំប្លែងអត្ថបទដើម ។
សូមអាន គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ៩១:៤–៦រួចស្វែងរករបៀបដែលអ្នកសិក្សាគម្ពីរអ័ប៉ូគ្រីផា អាចស្គាល់អ្វីដែលជាការពិតនៅក្នុងគម្ពីរនេះ ។
យើងអាចរៀនចេញពីសេចក្តីពិតដូចតទៅនេះ ៖ ព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធអាចជួយយើងឲ្យស្គាល់បាន បើសិនជាការណ៍ដែលយើងអាននោះជាការពិត ។
ប្រធាន ឌៀថើរ អេស្វ អុជដូហ្វ ក្នុងគណៈប្រធានទីមួយ បានបង្រៀន ៖
« គ្មានទេនៅក្នុងប្រវត្តិសាស្ត្រនៃពិភពលោកនេះ ដែលយើងងាយនឹងទទួលបានព័ត៌មានកាន់តែច្រើន—ព្រោះព័ត៌មានខ្លះពិត ខ្លះទៀតមិនពិត ហើយភាគច្រើននោះពិតខ្លះៗ ។
« ហេតុដូច្នេះហើយ គ្មានប្រវត្តិសាស្ត្រនៃពិភពលោកណា សំខាន់ជាងការរៀនឲ្យបានត្រឹមត្រូវ អំពីរបៀបដឹងរវាងសេចក្តីពិត និង ការណ៍ក្លែងក្លាយឡើយ ។…
« ព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ គឺជាអ្នកផ្ដល់វិវរណៈ ។ ទ្រង់ជាអង្គដ៏ជំនួយ ដែលបង្រៀនយើងអំពី ‹ សេចក្តីពិតនៃគ្រប់ការណ៍ទាំងអស់ › ។…
« សាក្សី នៃសេចក្ដីពិតបានមកពីព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ មានសម្រាប់មនុស្សទាំងអស់ គ្រប់ទីកន្លែង ពាសពេញពិភពលោក ។ មនុស្សទាំងអស់ដែលព្យាយាមស្គាល់សេចក្ដីពិត ដែលសិក្សាវានៅក្នុងគំនិត ហើយ ‹ សួរដោយចិត្តស្មោះស គឺដោយស្មោះអស់ពីចិត្ត ដោយមានសេចក្តីជំនឿជឿដល់ព្រះគ្រីស្ទ [ នឹងស្គាល់ ] សេចក្ដីពិត … ដោយព្រះចេស្ដានៃព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ › ។ [ មរ៉ូណៃ ១០:៤ ] » ។ (« What Is Truth ? » [Church Educational System devotional address, ថ្ងៃទី ១៣ ខែ មករា ឆ្នាំ ២០១៣ ], ទំព័រ ៣, ៦; speeches.byu.edu) ។
-
សូមសរសេរនៅក្នុងសៀវភៅកំណត់ហេតុការសិក្សាព្រះគម្ពីររបស់អ្នកអំពីបទពិសោធន៍មួយ នៅពេលអ្នកបានទទួលអារម្មណ៍ព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធបញ្ជាក់ថា រឿងដែលអ្នកអាននោះជាការពិត ។
គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ៩២
ហ្វ្រែឌើរិក ជី វិលលាម្ស ត្រូវទទួលចូលទៅក្នុងសហគ្រាសសាមគ្គីភាព
វិវរណៈដែលមាននៅក្នុង គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ៩២ បានណែនាំដល់ថ្នាក់ដឹកនាំសាសនាចក្រ ដែលមានចំណែកក្នុងសហគ្រាសសាមគ្គីភាព ( ត្រូវបានហៅផងដែរ ជាសណ្ដាប់ធ្នាប់រួម ) ត្រូវទទួល ហ្វ្រែឌើរិក ជី វិលលាម្ស ចូលទៅក្នុងសហគ្រាសនោះ ។ សូមអាន គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ៩២:១-២រួចស្វែងរករបៀប ដែលព្រះអម្ចាស់បានមានព្រះទ័យឲ្យបងប្រុស វិលាម្ស ប្រព្រឹត្តក្នុងនាមជាសមាជិកម្នាក់នៅក្នុងសហគ្រាសសាមគ្គីភាព ។
-
« សមាជិកសកម្មម្នាក់ » ក្នុងក្រុមមួយ គឺជាម្នាក់ដែលធ្វើសកម្មភាព ហើយប្ដេជ្ញាចិត្ត ។ សូមជ្រើសរើសស្ថានភាពខាងក្រោមនេះចំនួនពីរ ឬ ច្រើនជាងនោះ ហើយសរសេរនៅក្នុងសៀវភៅកំណត់ហេតុការសិក្សាព្រះគម្ពីររបស់អ្នកអំពីអ្វីដែល « សមាជិកសកម្មម្នាក់ » នៃសាសនាចក្រអាចធ្វើ នៅក្នុងស្ថានភាពទាំងនោះ ។
-
យុវជនម្នាក់ត្រូវបានចាត់តាំង ឲ្យធ្វើជាគ្រូបង្រៀនតាមផ្ទះ ។
-
យុវវ័យម្នាក់ត្រូវបានហៅបម្រើជា ប្រធានថ្នាក់យុវនារី ឬ ថ្នាក់កូរ៉ុមបព្វជិតភាព ។
-
យុវវ័យម្នាក់គឺជាសិស្ស នៅក្នុងថ្នាក់សាលាថ្ងៃអាទិត្យ ។
-
យុវវ័យម្នាក់គឺជាអ្នកជិតខាងរបស់គូស្វាមីភរិយាចំណាស់មួយគូ ។
-
សូមពិចារណាអំពីអ្វីដែលអ្នកអាចធ្វើ ដើម្បីធ្វើជាសមាជិកសកម្មម្នាក់ក្នុងសាសនាចក្រនាពេលសព្វថ្ងៃនេះ ។
នៅក្នុង គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ៩២:២ព្រះអម្ចាស់បានបង្រៀន ហ្វ្រែឌើរិក ជី វិលលាម្ស អំពីអ្វីដែលលោកត្រូវធ្វើដើម្បី « បានពរជារៀងដរាបតទៅ » ។ អ្នកអាចនឹងចង់គូសចំណាំសេចក្ដីណែនាំនេះ នៅក្នុងព្រះគម្ពីររបស់អ្នក ។
-
សូមសរសេរឃ្លាខាងក្រោមនេះ ពីខាងក្រោមកិច្ចការថ្ងៃនេះនៅក្នុងសៀវភៅកំណត់ហេតុការសិក្សាព្រះគម្ពីររបស់អ្នក ៖
ខ្ញុំបានសិក្សា គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ៩០-៩២ ហើយបានបញ្ចប់មេរៀននេះនៅ ( កាលបរិច្ឆេទ ) ។
សំណួរ គំនិត និង ការយល់ដឹងបន្ថែម ដែលខ្ញុំចង់ចែកចាយជាមួយគ្រូរបស់ខ្ញុំ ៖