មេរៀនទី ៧ ៖ ថ្ងៃទី ៤
គោលលទ្ធិ និង សេចក្ដីសញ្ញា ២៩:១-៣០
បុព្វកថា
នៅមិនយូរប៉ុន្មានពីមុនសន្និសីទសាសនាចក្រថ្ងៃទី ២៦ ខែ កញ្ញា ឆ្នាំ ១៨៣០ ព្រះអម្ចាស់បានប្រទានវិវរណៈដែលមានចែងនៅក្នុង គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ២៩ « នៅក្នុងវត្តមានពួកអែលឌើរប្រាំមួយនាក់ » (ក្បាលកណ្ឌ គ. និង ស. ២៩ ) ។ សេចក្តីណែនាំទាំងឡាយនៅក្នុងវិវរណៈនេះ អនុវត្ដចំពោះអស់អ្នកទាំងឡាយដែលត្រូវបានហៅឲ្យប្រកាសដំណឹងល្អ ។
គោលលទ្ធិ និង សេចក្ដីសញ្ញា ២៩:១-៥
ព្រះអម្ចាស់ថ្លែងទីបន្ទាល់អំពីដង្វាយធួន និង ព្រះបំណងទ្រង់ក្នុងការប្រមូលរាស្ត្ររបស់ទ្រង់ ។
តើអ្នកធ្លាប់ឆ្ងល់ថាតើព្រះនឹងស្រឡាញ់ ការពារ ហើយអភ័យទោសដល់អ្នកដែរឬទេ ? សូមអាន គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ២៩:១-៥ រួចស្វែងរករបៀបដែលព្រះអង្គសង្គ្រោះស្រឡាញ់ ការពារ ហើយអភ័យទោសដល់យើង ។
យោងតាម គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ២៩:២ តើព្រះអង្គសង្គ្រោះបានប្រៀបធៀបព្រះអង្គទ្រង់ទៅនឹងអ្វី ?
នៅពេលមេមាន់ដឹងថាមានគ្រោះថ្នាក់ វានឹងកៀងកូនរបស់វា ។ កូនៗរបស់វានឹងរត់មករកវា ហើយវានឹងប្រមូលកូនៗទាំងនោះនៅក្រោមស្លាបរបស់វាដើម្បីការពារ ។ វានឹងលះបង់ខ្លួនដើម្បីជួយសង្គ្រោះកូនៗរបស់វា ។
សូមពិចារណាអំពីការណ៍ដែលកូនមាន់ត្រូវតែធ្វើ ដើម្បីមានសុវត្ថិភាពនៅក្រោមការការពាររបស់មេ ។ តើអាចនឹងមានអ្វីកើតឡើងដល់កូនមាន់ បើពួកវាពុំធ្វើទៅតាមអ្វីដែលវាត្រូវតែធ្វើទេនោះ ? តើព្រះអង្គសង្គ្រោះមានលក្ខណៈដូចជាមេមាន់ ដែលក្រុងការពារកូនវាយ៉ាងដូចម្ដេច ?
សូមរំឭក គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ២៩:២ រួចគិតអំពីអ្វីដែលយើងត្រូវតែធ្វើ ដើម្បីត្រូវបានប្រមូលមកឯព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ដើម្បីឲ្យបានសុខសុវត្ថិភាព ។ សូមគូសចំណាំពាក្យ ឬ ឃ្លានៅក្នុង ខទី ១–២ ដែលបង្រៀនអំពីសេចក្ដីពិតនេះថា ៖ ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ នឹងប្រមូលយើងទាំងអស់គ្នានៅក្រោមព្រះពាហុនៃសេចក្ដីមេត្តាករុណាទ្រង់ បើយើងស្ដាប់តាមព្រះសូរសៀងទ្រង់ បន្ទាបខ្លួន ហើយអំពាវដល់ទ្រង់ក្នុងការអធិស្ឋាន ។ ( សូមចងចាំពាក្យ ចូរស្ដាប់តាម មានន័យថា ស្ដាប់ដោយយកចិត្តទុកដាក់ ហើយគោរពប្រតិបត្តិតាម ) ។
-
នៅក្នុងសៀវភៅកំណត់ហេតុការសិក្សាព្រះគម្ពីររបស់អ្នក សូមឆ្លើយសំណួរខាងក្រោមនេះ ៖
-
តើអ្នកអាចធ្វើអ្វី ដើម្បីស្ដាប់តាមព្រះសូរសៀងរបស់ព្រះអម្ចាស់នាពេលនេះក្នុងជីវិតរបស់អ្នក ? តើអ្នកអាចធ្វើអ្វីបានទៀត ?
-
តើអ្នកធ្លាប់មានអារម្មណ៍ថាខិតកាន់តែជិតព្រះអង្គសង្គ្រោះ ដោយការស្ដាប់តាមព្រះសូរសៀងរបស់ទ្រង់ ឬ តាមរយៈការអធិស្ឋានយ៉ាងដូចម្ដេច ?
-
គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ២៩:៥ ចាប់ផ្ដើមជាមួយឃ្លា « ចូរលើកចិត្តអ្នកឡើង ហើយអរសប្បាយចុះ » ។ ( អ្នកអាចនឹងចង់គូសចំណាំឃ្លាទាំងនេះ នៅក្នុងព្រះគម្ពីររបស់អ្នក ) ។ ហេតុអ្វីបានជាព្រះអម្ចាស់បានមានព្រះបន្ទូលថា ពួកគេគួរតែអរសប្បាយ ? តើយើងអាចរៀនអ្វីខ្លះចេញពី គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ២៩:១–៥ អំពីមូលហេតុដែលយើងអាចលើកចិត្តយើងឡើង ហើយអរសប្បាយ ?
គោលការណ៍ដែលយើងអាចរៀនគឺថា ដោយសារព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ បានធ្វើឲ្យធួននឹងអំពើបាបទាំងឡាយរបស់យើង និង ជាព្រះដ៏គាំទ្រចំពោះព្រះវរបិតា នោះយើងអាចលើកចិត្តយើងឡើង ហើយអរសប្បាយ ។ អ្នកអាចនឹងចង់សរសេរសេចក្ដីពិតនៅលើគែមព្រះគម្ពីររបស់អ្នកក្បែរ ខទី ៥ ។
-
គោលលទ្ធិ និង សេចក្ដីសញ្ញា ២៩:៦-១៣
ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ នឹងប្រមូលអ្នកដែលទ្រង់បានរើសតាំង ដើម្បីរៀបចំសម្រាប់ការយាងមកជាលើកទីពីររបស់ទ្រង់ ។
បន្ទាប់ពីយើងទទួលបានទីបន្ទាល់មួយអំពីដង្វាយធួនរបស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទហើយនោះ យើងមានទំនួលខុសត្រូវមួយដើម្បីចែកចាយដំណឹងនេះជាមួយមនុស្សដទៃ ។ សូមអាន គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ២៩:៧–៨ ដោយស្វែងរកបុគ្គល ដែលព្រះអម្ចាស់មានព្រះទ័យឲ្យពួកអែលឌើរទាំងនេះ ប្រមូលតាមរយៈការប្រកាសដំណឹងល្អរបស់ពួកគេ ។ តើព្រះអម្ចាស់បានមានព្រះបន្ទូលដូចម្ដេចអំពីអ្នកដែលទ្រង់បានរើស ខទី ៧ ?
-
នៅក្នុង គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ២៩:១០–១៣ ព្រះអង្គសង្គ្រោះបានបង្រៀនថា ទ្រង់នឹង « សម្ដែង [ ព្រះកាយទ្រង់ ] ពីស្ថានសួគ៌ ដោយព្រះចេស្ដា និង សិរីល្អដ៏ធំ » ( ខទី ១១ ) ឬ យើងអាចនិយាយបានម្យ៉ាងទៀតថា ទ្រង់នឹងយាងមកពីស្ថានសួគ៌មកផែនដីម្ដងទៀត ហើយទ្រង់នឹងសោយរាជ្យនៅក្នុងសេចក្ដីសុចរិតអស់ ១,០០០ ឆ្នាំ ។ នៅពេលទ្រង់យាងមកម្ដងទៀត ដោយមានទាំងពួកសាវករបស់ទ្រង់ឈរ « ខាងស្ដាំដៃ » ទ្រង់ ( ខទី ១២ ) នោះទ្រង់នឹងជំនុំជម្រះរាស្ត្រនៅលើផែនដី ហើយពួកសុចរិតដែលបានស្លាប់ទៅនឹងបានរស់ឡើងវិញ ។
គោលលទ្ធិ និង សេចក្ដីសញ្ញា ២៩:១៤-២១
ព្រះអម្ចាស់ពិពណ៌នាអំពីទីសម្គាល់មួយចំនួន ដែលនឹងកើតឡើងមុនការយាងមកជាលើកទីពីររបស់ទ្រង់
ទោះជាគ្មានបុគ្គលណាម្នាក់នៅលើផែនដី ដឹងអំពីពេលវេលានៃការយាងមកជាលើកទីពីរយ៉ាងណាក្ដី ក៏ព្រះអម្ចាស់បានមានព្រះបន្ទូលប្រាប់ពីទីសម្គាល់ ដែលនឹងកើតឡើងពីមុនការយាងមកជាលើកទីពីរដែរ ដើម្បីឲ្យពួកសុចរិតអាចបានត្រៀមខ្លួនជាស្រេច ។ សូមអាន គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ២៩:១៤–២១ រួចគូសចំណាំព្រឹត្តិការណ៍មួយចំនួន ដែលនឹងកើតឡើងពីមុនការយាងមកជាលើកទីពីរ ។
-
ការចងចាំអំពីរឿងប្រដូចនៃមេមាន់កៀងកូនរបស់វា នឹងជួយអ្នកឲ្យយល់អំពីសារលិខិតរបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះនៅក្នុងខគម្ពីរទាំងនេះ ។ សូមអាន គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ២៩:១៧ រួចស្វែងរកការណ៍ ដែលនឹងកើតឡើងចំពោះអ្នកដែលពុំស្ដាប់តាមសេចក្ដីអំពាវនាវរបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះ ។
នៅក្នុង គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ២៩:១៧ យើងរៀនអំពីគោលការណ៍ដែលថា បើយើងពុំប្រែចិត្តទេនោះ ព្រះលោហិតដ៏ធួនរបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះនឹងមិនសម្អាតយើងឡើយ ។
សូមពិចារណាថាតើមានអ្វីមួយក្នុងជីវិតអ្នក ដែលអ្នកត្រូវប្រែចិត្ត និង អ្វីដែលអ្នកត្រូវតែធ្វើដើម្បីបានស្អាតស្អំដែរឬទេ ។
គោលលទ្ធិ និង សេចក្ដីសញ្ញា ២៩:២២-៣០
សហស្សវត្សរ៍ និង សេចក្តីជំនុំជម្រះចុងក្រោយ
បន្ទាប់ពីបានបង្រៀនអំពីការយាងមកជាលើកទីពីរ ព្រះអម្ចាស់បានបង្រៀនពួកបរិសុទ្ធអំពីអ្វី ដែលនឹងកើតឡើងបន្ទាប់ពីសហវត្ស ។ សហស្សវត្សរ៍ គឺជារយៈពេលនៃសេចក្ដីសុខសាន្ត ១,០០០ ឆ្នាំ ដែលនឹងចាប់ផ្ដើមនៅពេលព្រះគ្រីស្ទយាងត្រឡប់មកសោយរាជ្យដោយព្រះអង្គទ្រង់នៅលើផែនដី ។ សូមអាន គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ២៩:២២-៣០ រួចស្វែងរកអ្វីដែល នឹងកើតឡើងបន្ទាប់ពីសហស្សវត្សរ៍ ។ ( វាអាចនឹងជួយអ្នកឲ្យដឹងថា មីកែល ជាមហាទេវតា ដែលបានលើកឡើងនៅក្នុង ខទី ២៦ គឺជា អ័ដាម [ សូមមើល គ. និង ស. ១០៧:៥៤ ] ) ។
សូមពិចារណាអំពីរបៀបដែលការស្គាល់ពីសេចក្ដីពិតទាំងនេះ អាចបានជួយពួកអ្នកផ្សព្វផ្សាយសាសនាកាលពីជំនាន់ដំបូង ឲ្យបំពេញការហៅរបស់ខ្លួនបានកាន់តែប្រសើរឡើង ក្នុងការប្រកាសដំណឹងល្អ ហើយប្រមូលអ្នកដែលទ្រង់បានរើស ។
សូមអាន គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ២៩:២៧ ម្ដងទៀត ដោយស្វែងរកពរជ័យដែលបានប្រទានដល់អស់អ្នកដែលត្រូវបានប្រមូលនៅឯព្រះអង្គសង្គ្រោះ ។ អ្នកអាចនឹងចង់គូសចំណាំ ពាក្យ ឬ ឃ្លា ដែលបង្រៀនពីគោលការណ៍នេះ ៖ អស់អ្នកដែលបានរស់នៅដោយសុចរិត ហើយមករកព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ នឹងទទួលបានជីវិតដ៏នៅអស់កល្បជានិច្ច ។
-
-
ខ្ញុំបានសិក្សា គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ២៩:១-៣០ ហើយបានបញ្ចប់មេរៀននេះនៅ ( កាលបរិច្ឆេទ ) ។
សំណួរ គំនិត និង ការយល់ដឹងបន្ថែម ដែលខ្ញុំចង់ចែកចាយជាមួយគ្រូរបស់ខ្ញុំ ៖