គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ២៧

បុព្វកថា

អិមម៉ា ស៊្មីធ និង មនុស្ស ១២ នាក់ទៀត រួមមាន នូវល ណៃត៍ និង សាលី ដែលជាភរិយាគាត់ បានទទួលពិធីបុណ្យជ្រមុជទឹកនៅថ្ងៃទី ២៨ ខែ មិថុនា ឆ្នាំ ១៨៣០ នៅ ខូលស្វិល រដ្ឋ នូវ យ៉ោក ។ ទោះជាយ៉ាងណាក៏ដោយ ពួកគាត់ពុំបានទទួលពិធីបញ្ជាក់ភ្លាមៗនោះទេ ព្រោះពួកមនុស្សកំណាចក្នុងតំបន់នោះបានមកឆាឆៅពិធីនោះ ហើយព្យាការី យ៉ូសែប ស៊្មីធ ត្រូវគេចាប់ខ្លួន « អំពីបទរំខានដល់អ្នកដទៃ ធ្វើឲ្យប្រទេសមានភាពចលាចលដោយការប្រកាសពីព្រះគម្ពីរមរមន ជាដើម » ។ ( សូមមើលHistory of the Church,១:៨៦-៨៨ ) ។ យ៉ូសែប ត្រូវបានដោះលែងពីបទល្មើសទាំងនោះ ប៉ុន្តែ ពួកមនុស្សកំណាចនៅតែបន្តរារាំងលោកមិនឲ្យចូលទៅ ខូលស្វិល រហូតដល់ខែ សីហា ឆ្នាំ ១៨៣០ ជាពេលដែលនៅទីបំផុត លោកអាចធ្វើពិធីបញ្ជាក់ដល់អ្នកប្រែចិត្តជឿថ្មីជាច្រើននាក់ ។ ក្រោយមក យ៉ូសែប ស៊្មីធ បានត្រឡប់ទៅផ្ទះរបស់លោកវិញនៅភូមិហាម៉ូនី រដ្ឋផែនសីលវេញ៉ា ។

នៅដើមខែ សីហា ឆ្នាំ ១៨៣០ នូវល ណៃត៍ និង ភរិយារបស់គាត់ បានធ្វើដំណើរទៅសួរសុខទុក្ខ យ៉ូសែប និង អិមម៉ា ស៊្មីធ ។ ដោយសារ សាលី ណៃត៍ និង អិមម៉ា ពុំទាន់បានទទួលពិធីបញ្ជាក់នៅឡើយ នោះវាត្រូវបានសម្រេចថា ពួកគេអាចទទួលបានពិធីបញ្ជាក់ ហើយថាពួកអ្នកដែលបានប្រជុំគ្នានឹងទទួលទានសាក្រាម៉ង់ ។ នៅតាមផ្លូវដែលលោកទៅរកស្រាទំពាំងបាយជូរមកធ្វើពិធីសាក្រាម៉ង់ ព្យាការី យ៉ូសែប ស្ម៊ីធ បានជួបនឹងសារទូតមកពីស្ថានសួគ៌មួយអង្គ ហើយបានទទួលវិវរណៈនៅក្នុង គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ២៧ ( សូមមើល History of the Church, ១:១០៦ ) ។

គោលលទ្ធិ និង សេចក្ដីសញ្ញា ២៧:១-៤

ព្រះអម្ចាស់ប្រទានការណែនាំអំពីតំណាងនៃពិធីសាក្រាម៉ង់

តើអ្នកនឹងគិតដូចម្ដេច ប្រសិនបើអ្នកឃើញដំឡូងបារាំងដែលបានចិតសំបក ត្រូវបានប្រើប្រាស់សម្រាប់ពិធីសាក្រាម៉ង់ ?

ប្រធាន អ៊ែសរ៉ា ថាហ្វ ប៊ែនសឹន បានធ្វើទស្សនកិច្ចភ្លាមៗនៅអឺរ៉ុប ដែលបានរងការខ្ទេចខ្ទាំបន្ទាប់ពីសង្គ្រាមលោកលើកទី ២ ។ នៅគ្រានោះ ពុំសូវមានអាហារសម្រាប់បរិភោគឡើយ ហើយមនុស្សជាច្រើនបានតស៊ូគ្រាន់តែឲ្យបានរស់រានមានជីវិតប៉ុណ្ណោះ ។ កង្វះអាហារបានធ្វើឲ្យសមាជិកសាសនាចក្រចាំបាច់ត្រូវជំនួសរបស់ ដែលគេប្រើប្រាស់ជាផ្នែកនៃពិធីសាក្រាម៉ង់ ។ ប្រធាន ប៊ែនសឹន នៅចាំថា ៖ « ខ្ញុំនៅតែចាំអំពីពួកបរិសុទ្ធជនជាតិបារាំង ដែលពុំអាចរកនំប៉័ងបាន ហើយបានប្រើប្រាស់ដំឡូងបារាំងដែលចិតសំបកមកធ្វើជាតំណាងនៃពិធីសាក្រាម៉ង់ » ( Prepare for the Days of Tribulation Ensignខែ វិច្ឆិកា ឆ្នាំ ១៩៨០ ៣៣–៣៤ )

សូមអាន គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ២៧:១–២ រួចស្វែងរកអ្វីដែលទេវតា បានមានបន្ទូលប្រាប់ យ៉ូសែប ស៊្មីធ អំពីតំណាងនៃពិធីសាក្រាម៉ង់ ។ នៅក្នុងសៀវភៅកំណត់ហេតុការសិក្សាព្រះគម្ពីររបស់អ្នក សូមឆ្លើយសំណួរខាងក្រោមនេះ ៖
1. តើអ្នកគិតថា ហេតុអ្វីបានជាវាអាចទទួលយកបាននៅក្នុងកាលៈទេសៈនោះ ដែលពួកបរិសុទ្ធជនជាតិបារាំង បានប្រើប្រាស់អ្វីមួយផ្សេងទៀតក្រៅពីនំប៉័ង មកធ្វើជាតំណាងពិធីសាក្រាម៉ង់ ?
2. យោងតាម គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ២៧:២ តើអ្វីដែលយើងគួរតែផ្ដោតអារម្មណ៍ទៅលើ នៅពេលយើងទទួលទានសាក្រាម៉ង់ ?

សូមបញ្ចប់គោលការណ៍តទៅនេះ ដោយបំពេញនៅក្នុងចន្លោះ ៖ នៅពេលយើងទទួលទាន យើងត្រូវ អំពីពលិកម្មធួនរបស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ។

សូមឆ្លើយសំណួរខាងក្រោមនេះនៅក្នុងសៀវភៅកំណត់ហេតុការសិក្សាព្រះគម្ពីររបស់អ្នក ៖
1. តើអ្នកគិតថា ការទទួលទានសាក្រាម៉ង់ « ដោយភ្នែកស្មោះត្រង់ទាំងស្រុង ចំពោះសិរីល្អ [ របស់ព្រះ ] » មានន័យដូចម្ដេច ?
2. តើអ្នកអាចចងចាំអំពីដង្វាយធួនរបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះបានកាន់តែពេញលេញ នៅពេលអ្នកទទួលទានសាក្រាម៉ង់ តាមរបៀបណា ?

នៅក្នុង គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ២៧:៣–៤ ព្រះអម្ចាស់បានព្រមាន យ៉ូសែប ស៊្មីធ មិនឲ្យប្រើប្រាស់ស្រាទំពាំងបាយជូរ ឬ ភេសជ្ជៈដែលមានជាតិសុរា ( ភេសជ្ជៈដែលមានសារជាតិស្រវឹង ) សម្រាប់ពិធីសាក្រាម៉ង់ ដែលទិញពីខ្មាំងសត្រូវរបស់ពួកគេឡើយ ។ មានតែស្រាទំពាំងបាយជូរដែលបានផលិតឡើងដោយពួកបរិសុទ្ធប៉ុណ្ណោះ ទើបអាចប្រើប្រាស់បាន ( គ្រានោះបានកើតឡើងនៅជាងពីរឆ្នាំមុនពាក្យសម្ដីនៃប្រាជ្ញាវាងវៃ ដែលមាននៅក្នុង [ គ. និង ស. ៨៩ ] ត្រូវបានបើកសម្ដែង ) ។ សព្វថ្ងៃនេះ ទឹកត្រូវបានប្រើប្រាស់ក្នុងពិធីសាក្រាម៉ង់ជំនួសឲ្យស្រាទំពាំងបាយជូរ ។

គោលលទ្ធិ និង សេចក្ដីសញ្ញា ២៧:៥-១៤

ព្រះអម្ចាស់នឹងទទួលទានសាក្រាម៉ង់ម្ដងទៀតនៅលើផែនដី

សូមពិចារណាអំពីរបៀបដែលបទពិសោធន៍របស់អ្នកនៃការទទួលទានសាក្រាម៉ង់ អាចនឹងមានលក្ខណៈខុសគ្នា ប្រសិនបើអ្នកធ្វើដូច្នេះនៅក្នុងវត្តមានរបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះ ។

នៅពេលព្រះអង្គសង្គ្រោះ បានណែនាំអំពីពិធីបរិសុទ្ធនៃសាក្រាម៉ង់ទៅកាន់ពួកសាវកទ្រង់នៅអាហារយប់ថ្ងៃចុងក្រោយ ទ្រង់បានព្យាករអំពីគ្រាមួយ ដែលទ្រង់នឹងយាងត្រឡប់មកលើផែនដីវិញ ហើយទទួលទានសាក្រាម៉ង់ជាមួយនឹងពួកសិស្សទ្រង់ម្ដងទៀត ( សូមមើល ម៉ាថាយ ២៦:២៦–២៩ ) ។

ពេញមួយប្រវត្តិសាស្ត្រ ព្រះអម្ចាស់បានប្រទានសិទ្ធិអំណាចបព្វជិតភាពទៅដល់បុរសសុចរិត ដើម្បីបម្រើពិធីបរិសុទ្ធនៃដំណឹងល្អរបស់ទ្រង់ ។ ទ្រង់ក៏បានប្រទានកូនសោទាំងឡាយនៃបព្វជិតភាពទៅដល់ថ្នាក់ដឹកនាំបព្វជិតភាព ដើម្បីពួកលោកអាចដឹកនាំ ត្រួតត្រា និង និងគ្រប់គ្រងលើការប្រើប្រាស់បព្វជិតភាពរបស់ទ្រង់នៅលើផែនដី ។

នៅក្នុង គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ២៧:៥–១២ យើងរៀនអំពីមនុស្សមួយចំនួន ដែលនឹងចូលរួមការប្រជុំសាក្រាម៉ង់នេះជាមួយព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ។ សូមអានខគម្ពីរទាំងនេះ រួចបង្កើតបញ្ជីនៅក្នុងសៀវភៅកំណត់ហេតុការសិក្សាព្រះគម្ពីររបស់អ្នកអំពីបុគ្គលទាំងឡាយ ដែលនឹងចូលរួមការប្រជុំនេះ និង កូនសោ ឬ ការទទួលខុសត្រូវអ្វីដែលពួកគេមាន ប្រសិនបើមានលើកឡើង ។

សូមអាន គោលលទ្ធិ និង សេចក្ដីសញ្ញា ២៧:១៣ រួចស្វែងរកកូនសោទាំងឡាយ ដែលព្រះអម្ចាស់បានប្រទានទៅដល់ព្យាការី យ៉ូសែប ស៊្មីធ ។ អ្នកអាចនឹងចង់គូសចំណាំឃ្លា « ការកាន់កាប់ត្រួតត្រានៃដំណឹងល្អសម្រាប់ពេលចុងក្រោយបង្អស់ និង សម្រាប់កំណត់កាលដ៏ពោរពេញ » ។ យើងរៀនចេញពីខគម្ពីរនេះថា ការកាន់កាប់ត្រួតត្រានៃកំណត់កាលដ៏ពោរពេញនាំមកជាមួយនូវកូនសោទាំងអស់នៃដំណឹងល្អ ពិធីបរិសុទ្ធ និង សេចក្ដីពិតនៃគ្រាកាន់កាប់ត្រួតត្រាដែលបានកន្លងហួសទៅ ។

គ្រាកាន់កាប់ត្រួតត្រាគឺជាអំឡុងពេលដែលព្រះអម្ចាស់បើកសម្តែងនូវគោលលទ្ធិ ពិធីបរិសុទ្ធ និង បព្វជិតភាពរបស់ទ្រង់ ។ វាគឺជាអំឡុងពេលមួយ « ដែលយ៉ាងហោចណាស់ ព្រះអម្ចាស់មានអ្នកបម្រើដែលមានសិទ្ធិអំណាចម្នាក់នៅលើផែនដី ដែលកាន់បព្វជិតភាពដ៏បរិសុទ្ធ និង កូនសោទាំងឡាយ និង ជាអ្នកដែលមានការចាត់តាំងដ៏ទេវភាពដើម្បីចែកចាយដំណឹងល្អទៅដល់ប្រជាជាតិនានានៅលើផែនដី ។ នៅពេលការណ៍នេះកើតឡើង ដំណឹងល្អត្រូវបានបើកសម្ដែងសាជាថ្មី ដើម្បីកុំឲ្យមនុស្សដែលរស់នៅក្នុងគ្រាកាន់កាប់ត្រួតត្រានោះ ពឹងផ្អែកជាទូទៅលើចំណេះដឹងនៃផែនការនៃសេចក្ដីសង្គ្រោះក្នុងគ្រាកាន់កាប់ត្រួតត្រាដែលបានកន្លងហួសទៅហើយ » ( Bible Dictionary, “Dispensations” ) ។

គ្រាកាន់កាប់ត្រួតត្រារបស់យើង គឺជាគ្រាកាន់កាប់ត្រួតត្រាចុងក្រោយបង្អស់ ។ ជាញឹកញាប់វាត្រូវបានហៅថា « ការកាន់កាប់ត្រួតត្រាក្នុងកាលដែលពេលពេញកំណត់ » ដោយសារតែកូនសោទាំងអស់នៃបព្វជិតភាព ដែលព្រះអម្ចាស់បានបើកសម្ដែងសម្រាប់ជាពរជ័យនៃកូនចៅរបស់ទ្រង់ ដែលបានស្ដារឡើងវិញ ( សូមមើល អេភេសូ ១:១០ ) ។ ព្យាការី យ៉ូសែប ស៊្មីធ គឺជាអ្នកនាំមុខ អ្នកដឹកនាំ ក្នុងគ្រាកាន់កាប់ត្រួតត្រានៃដំណឹងល្អនេះដូចជា អ័ដាម អេណុក ណូអេ និង ម៉ូសេ ដែលជាអ្នកនាំមុខគ្រាកាន់កាប់ត្រួតត្រានៃដំណឹងល្អកាលពីជំនាន់មុនៗ ។

សូមអាន គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ២៧:១៤ រួចស្វែងរកថាតើមាននរណាទៀត ដែលនឹងមានវត្តមាននៅក្នុងការប្រជុំសាក្រាម៉ង់ជាមួយព្រះអង្គសង្គ្រោះ ។

តើអ្នកគិតថា « អស់អ្នកណាដែលព្រះវរបិតារបស់យើងបានប្រទានដល់យើងចេញពីលោកិយផង » នោះ ព្រះអង្គសង្គ្រោះទ្រង់សំដៅទៅលើនរណា ?

អែលឌើរ ប្រ៊ូស អ័រ ម៉ាក់ខន់ឃី បានថ្លែងថា ៖ « គ្រប់មនុស្សស្មោះត្រង់ទាំងអស់នៅក្នុងប្រវត្តិសាស្ត្រពិភពលោកទាំងមូល គ្រប់មនុស្សទាំងអស់ដែលបានរស់នៅដោយស្មោះត្រង់ដូចនេះក្នុងគោលបំណងទទួលបានជីវិតដ៏នៅអស់កល្បជានិច្ចនៃព្រះវរបិតានោះ នឹងមានវត្តមាន ហើយនឹងទទួលទានសាក្រាម៉ង់ជាមួយព្រះអម្ចាស់ » (The Promised Messiah: The First Coming of Christ [ ឆ្នាំ ១៩៧៨ ] ទំព័រ ៥៩៥ ) ។

សូមសរសេរឈ្មោះរបស់អ្នកនៅក្រោមបញ្ជីឈ្មោះនៃអស់អ្នកទាំងឡាយណា ដែលត្រូវបានសរសេរនៅក្នុងសៀវភៅកំណត់ហេតុការសិក្សាព្រះគម្ពីររបស់អ្នក ។ បន្ទាប់មក សូមឆ្លើយសំណួរដូចតទៅនេះ ៖ តើអ្នកមានអារម្មណ៍ដូចម្ដេច នៅពេលដឹងថា អ្នកអាចមានវត្តមាននៅក្នុងការប្រជុំសាក្រាម៉ង់ជាមួយព្រះអម្ចាស់ ?

គោលលទ្ធិ និង សេចក្ដីសញ្ញា ២៧:១៥-១៨

ព្រះអម្ចាស់ត្រាស់បញ្ជារាស្ត្ររបស់ទ្រង់ឲ្យពាក់គ្រប់គ្រឿងសឹករបស់ព្រះ

គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ២៧:១៥–១៨ មាននូវឱវាទ ដែលនឹងជួយយើងឲ្យមានភាពសក្ដិសមដើម្បីទទួលបានពរជ័យពីព្រះអម្ចាស់ រួមមានពរជ័យនៃការចូលរួមការប្រជុំសាក្រាម៉ង់ ដែលបានលើកឡើងនៅក្នុង ខទី ៤–១៤ ។

តើអ្នកនឹងចង់បំពាក់ទៅដោយសំលៀកបំពាក់ដូចម្ដេច ប្រសិនបើអ្នកដឹងថាអ្នកនឹងចេញទៅច្បាំង ?

សូមអាន គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ២៧:១៥ រួចឆ្លើយសំណួរខាងក្រោមនេះដាក់នៅក្នុងសៀវភៅកំណត់ហេតុការសិក្សាព្រះគម្ពីររបស់អ្នក ៖
1. តើព្រះអម្ចាស់បានប្រទានឱវាទដល់យើង ឲ្យត្រៀមខ្លួនសម្រាប់ចម្បាំងខាងវិញ្ញាណរបស់យើងយ៉ាងដូចម្ដេច ?
2. ព្រះអម្ចាស់បានសន្យាថា បើយើងបំពាក់គ្រប់គ្រឿងសឹករបស់ព្រះមកលើខ្លួនយើង នោះយើងនឹងអាចតតាំងនឹងថ្ងៃអាក្រក់បាន ។ តើអ្នកគិតថា « ថ្ងៃអាក្រក់ » សំដៅទៅលើអ្វី ? តើអ្នកគិតថា « ការឈរ » នៅពេលនោះមានន័យដូចម្ដេច ?

សូមសិក្សា គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ២៧:១៥–១៨ រួចសរសេរឈ្មោះនៅលើចំណែកនៃគ្រឿងសឹកនីមួយៗ នៅក្នុងដ្យាក្រាមដែលមានមកជាមួយដោយពាក្យ ឬ ឃ្លាចេញពីខគម្ពីរទាំងនោះ ។

សូមឆ្លើយសំណួរខាងក្រោមនេះនៅក្នុងសៀវភៅកំណត់ហេតុការសិក្សាព្រះគម្ពីររបស់អ្នក ៖
1. តើអ្នកគិតថា ហេតុអ្វីបានជាព្រះអម្ចាស់អញ្ជើញយើងឲ្យពាក់ គ្រប់ គ្រឿងសឹកនៃព្រះ ?
2. តើលក្ខណៈនានា ដែលទាក់ទងនឹងចំណែកនីមួយៗនៃគ្រឿងសឹក អាចការពារយើងទាស់នឹងការល្បួង និង សេចក្ដីអាក្រក់បានយ៉ាងដូចម្ដេច ?
3. តើអ្នកធ្លាប់ទទួលបានអារម្មណ៍នៃការការពារនៅក្នុងជីវិតអ្នក នៅពេលអ្នកព្យាយាមពាក់គ្រឿងសឹកនៃព្រះតាមរបៀបណា ?

សូមពិចារណាអំពីការណ៍ដែលអ្នកអាចធ្វើ ដើម្បីពាក់គ្រប់គ្រឿងសឹកនៃព្រះបានយ៉ាងពេញលេញ ដោយគិតអំពីថាតើ មានចំណុចណាខ្លះទៀតនៅក្នុងជីវិតអ្នកដែលត្រូវការពង្រឹង ។

សូមសរសេរឃ្លាខាងក្រោមនេះ ពីខាងក្រោមកិច្ចការថ្ងៃនេះនៅក្នុងសៀវភៅកំណត់ហេតុការសិក្សាព្រះគម្ពីររបស់អ្នក ៖

ខ្ញុំបានសិក្សា គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ២៧ ហើយបានបញ្ចប់មេរៀននេះនៅ ( កាលបរិច្ឆេទ ) ។

សំណួរ គំនិត និង ការយល់ដឹងបន្ថែម ដែលខ្ញុំចង់ចែកចាយជាមួយគ្រូរបស់ខ្ញុំ ៖