គោលលទ្ធិ និង សេចក្ដីសញ្ញា ២០:៣៧, ៦៨–៨៤

បុព្វកថា

ការបង្កើតសាសនាចក្រនៅថ្ងៃទី ៦ ខែ មេសា ឆ្នាំ ១៨៣០ បានធ្វើឲ្យពិធីបរិសុទ្ធនៃបព្វជិតភាពត្រូវបានបម្រើដល់កូនចៅរបស់ព្រះវរបិតាសួគ៌ទូទាំងពិភពលោកនៅថ្ងៃចុងក្រោយ ។ នៅពីមុនថ្ងៃដែលត្រូវបានរង់ចាំអស់រយៈពេលដ៏យូរមកនេះ ព្រះអម្ចាស់បានចាប់ផ្ដើមបើកសម្ដែងដល់ព្យាការី យ៉ូសែប ស៊្មីធ ស្ដីពីតម្រូវការ និង របៀបនានានៃការធ្វើពិធីបុណ្យជ្រមុជទឹក ការណ៍ដែលតម្រូវពីសមាជិកសាសនាចក្រ និង សេចក្ដីពិស្ដារនៃការបម្រើសាក្រាម៉ង់ ។

គោលលទ្ធិ និង សេចក្ដីសញ្ញា ២០:៣៧, ៦៨–៧៤

តម្រូវការ និង របៀបធ្វើពិធីបុណ្យជ្រមុជទឹកត្រូវបានកំណត់

តើអ្នកនឹងថ្លែងយ៉ាងដូចម្ដេច ទៅកាន់មិត្តរបស់អ្នកដែលមិនមែនជាសមាជិក ដែលបានសួរថា « តើខ្ញុំត្រូវធ្វើខ្លះ ដើម្បីបានធ្វើបុណ្យជ្រមុជទឹកចូលទៅក្នុងសាសនាចក្ររបស់អ្នក » ?

សូមអាន គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ២០:៣៧ រួចស្វែងរកតម្រូវការនានា ដែលព្រះអម្ចាស់បានប្រទានដល់អស់អ្នកដែលមានបំណងប្រាថ្នាក្លាយទៅជាសមាជិកសាសនាចក្រ ។ អ្នកអាចនឹងចង់គូសចំណាំតម្រូវការនីមួយៗ ដែលអ្នករកឃើញនៅក្នុងវគ្គបទគម្ពីរនេះ ។

វាអាចនឹងមានប្រយោជន៍សម្រាប់អ្នកដើម្បីដឹងថា ការបង្ហាញពីចិត្តសង្រេង និង វិញ្ញាណទន់ទាប មានន័យថា បន្ទាបខ្លួន ហើយទទួលយកព្រះឆន្ទៈរបស់ព្រះ ។ វាក៏មានន័យថា ការមានអារម្មណ៍សោកសា្ដយយ៉ាងខ្លាំងចំពោះអំពើបាប ហើយមានបំណងប្រែចិត្តដោយអស់ពីចិត្ត ។

អែលឌើរ ឌី ថត គ្រីស្តូហ្វឺសិន ក្នុងកូរ៉ុមនៃពួកសាវកដប់ពីរនាក់បានពន្យល់ថា ៖ « កាលពីសម័យបុរាណ នៅពេលមនុស្សចង់ថ្វាយបង្គំព្រះ ហើយស្វែងរកពរជ័យពីទ្រង់ នោះពួកគេតែងតែនាំយកអំណោយមកថ្វាយ ។ ឧទាហរណ៍ នៅពេលពួកគេទៅព្រះវិហារបរិសុទ្ធ នោះពួកគេបាននាំយកយញ្ញបូជាទៅតម្កល់នៅលើអាសនា ។ បន្ទាប់ពីការធ្វើដង្វាយធួន និង ការមានព្រះជន្មរស់ឡើងវិញរបស់ទ្រង់ នោះព្រះអង្គសង្គ្រោះបានមានព្រះបន្ទូលថា ទ្រង់នឹងពុំទទួលយកដង្វាយដុតជាសត្វទៀតឡើយ ។ អំណោយ ឬ យញ្ញបូជា ដែលទ្រង់នឹងទទួលនាពេលបច្ចុប្បន្ននេះគឺ ‹ ចិត្តសង្រេង និង វិញ្ញាណទន់ទាប › ។ [ នីហ្វៃទី៣៩:២០ ] ។ នៅពេលអ្នកស្វែងរកពរជ័យទាំងឡាយនៃការប្រែចិត្តជឿ នោះអ្នកអាចថ្វាយដល់ព្រះអម្ចាស់នូវអំណោយនៃចិត្តសង្រេង ឬ ប្រែចិត្ត និង វិញ្ញាណទន់ទាប ឬ ការគោរពប្រតិបត្តិរបស់អ្នក ។ ជាក់ស្ដែង វាគឺជាអំណោយនៃខ្លួនអ្នកផ្ទាល់តែម្ដង —គឺថាអ្នកជានរណា ហើយអ្នកនឹងក្លាយជានរណា » ( «When Thou Art Converted,” Ensign ឬ Liahona,ខែ ឧសភា ឆ្នាំ ២០០៤ ទំព័រ ១២ ) ។

តើអ្នកគិតថា ហេតុអ្វីបានជាលក្ខណៈសម្បត្តិទាំងនេះតម្រូវឲ្យមានពីមុនបុគ្គលម្នាក់ទទួលបុណ្យជ្រមុជទឹក ។

ចេញពីអ្វីដែលអ្នកបានរៀននៅក្នុង គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ២០:៣៧ សូមបំពេញគោលការណ៍ដូចតទៅនេះ ៖ នៅពេលយើងធ្វើពិធីបុណ្យជ្រមុជទឹក យើងធ្វើសាក្សី ឬ បង្ហាញថា ។

សូមពិចារណាអំពីរបៀបដែលអ្នកកំពុងធ្វើ ក្នុងការរស់នៅឲ្យស្របទៅតាមសេចក្តីសញ្ញានៃពិធីបុណ្យជ្រមុជទឹករបស់អ្នក ។

តើអ្នកនឹងថ្លែងយ៉ាងដូចម្ដេច ទៅកាន់មិត្តម្នាក់របស់អ្នកដែលមិនមែនជាសមាជិក ប្រសិនបើពួកគេសួរបន្ថែមអំពីសំណួរនេះ ៖ « តើមនុស្សទទួលបុណ្យជ្រមុជទឹកចូលទៅក្នុងសាសនាចក្ររបស់អ្នកយ៉ាងដូចម្ដេច » ?

សូមអាន គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ២០:៧២–៧៤ រួចគូសចំណាំពីរបៀបធ្វើបុណ្យជ្រមុជទឹក ដែលបានពិពណ៌នាដោយព្រះអម្ចាស់ ។ ចេញពីខគម្ពីរទាំងនេះ យើងរៀនថា ពិធីបុណជ្រមុជទឹកត្រូវតែធ្វើឡើងដោយការពន្លិច និង ត្រូវតែធ្វើឡើងដោយបុគ្គលមួយរូប ដែលកាន់សិទ្ធិអំណាចត្រឹមត្រូវ ( សូមមើលផងដែរ នីហ្វៃទី៣ ១១:២១–២៧ ) ។

តើអ្នកនឹងឆ្លើយដូចម្ដេច ប្រសិនបើមិត្តរបស់អ្នកសួរសំណួរទីបីថា ៖ « តើមនុស្សទាំងអស់តម្រូវឲ្យធ្វើអ្វីខ្លះ បន្ទាប់ពី ពួកគេបានធ្វើបុណ្យជ្រមុជទឹក ហើយបានក្លាយទៅជាសមាជិកសាសនាចក្ររបស់អ្នកហើយនោះ » ?

សូមអាន គោលលទ្ធិ និង សេចក្ដីសញ្ញា ២០:៦៨–៦៩ រួចស្វែងរកការរំពឹងទុករបស់ព្រះអម្ចាស់ចំពោះយើងម្នាក់ៗ បន្ទាប់ពីយើងបានទទួលបុណ្យជ្រមុជទឹក ។ អ្នកអាចនឹងចង់គូសចំណាំការរំពឹងទាំងនេះ នៅក្នុងព្រះគម្ពីររបស់អ្នក ។

នៅក្នុង គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ២០:៦៨ ព្រះអម្ចាស់បានមានព្រះបន្ទូលប្រាប់យើងថា សមាជិកថ្មីត្រូវបង្រៀនដោយពួកអែលឌើរ នៅបន្ទាប់ពីពិធីបុណ្យជ្រមុជទឹក និង ពីមុនទទួលពិធីបញ្ជាក់ ។ នាពេលបច្ចុប្បន្ននេះ ការអនុវត្តការបង្រៀនមេរៀនអ្នកផ្សព្វផ្សាយសាសនាដល់សាសនាគន់ការី មុនពេលពិធីបុណ្យជ្រមុជទឹក នាំឲ្យមនុស្សទាំងអស់ទទួលបានអំណោយទាននៃព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធភ្លាមបន្ទាប់ពីពួកគេបានទទួលបុណ្យជ្រមុជទឹកហើយ ។

យើងរៀនចេញពី គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ២០:៦៩ អំពីរបៀបដែលយើងអាចសម្ដែង ឬ បង្ហាញភាពសក្ដិសមរបស់យើងបន្ទាប់ពីបានទទួលពិធីបុណ្យជ្រមុជទឹកហើយ ។ សូមបំពេញគោលការណ៍ដូចតទៅនេះ ដោយប្រើការដឹកនាំរបស់ព្រះអម្ចាស់ចំពោះយើងនៅក្នុងខគម្ពីរនោះ ៖ បន្ទាប់ពីបានទទួលពិធីបុណ្យជ្រមុជទឹក យើងបង្ហាញភាពសក្ដិសមរបស់យើងដល់ព្រះអម្ចាស់តាមរយៈ ។

សូមឆ្លើយសំណួរខាងក្រោមនេះនៅក្នុងសៀវភៅកំណត់ហេតុការសិក្សាព្រះគម្ពីររបស់អ្នក ៖
1. ហេតុអ្វីបានជាមានសារៈសំខាន់ ដែលអ្នកត្រូវមានភាពសក្ដិសមជានិច្ចបន្ទាប់ពីអ្នកបានទទួលពិធីបុណ្យជ្រមុជទឹកហើយ ?
2. តើអ្នកគិតថាវាមានន័យដូចម្ដេចដើម្បីសម្ដែង ឬ បង្ហាញពី « ដំណើរ និង វាចាដ៏សុចរិត » ?
សូមអានផ្នែក នេះនៃ ដើម្បីកម្លាំងនៃយុវជនក្រោមចំណងជើង « ភាសា » ( [ ឆ្នាំ ២០១១ ] ទំព័រ ២០–២១ ) រួចស្វែងរករបៀបដែលយុវវ័យអាចសម្ដែង « ដំណើរ និង វាចាដ៏សុចរិត » បាន ។ សូមសរសេរនៅក្នុងសៀវភៅកំណត់ហេតុការសិក្សាព្រះគម្ពីររបស់អ្នកអំពីបទពិសោធន៍នៅពេលអ្នកបានឃើញមនុស្សដទៃប្រព្រឹត្តការណ៍ទាំងនោះ ។ តើអ្នកគិតថាទង្វើ និងអាកប្បកិរិយារបស់ពួកគេ មានឥទ្ធិពលដល់មនុស្សជុំវិញខ្លួនពួកគេយ៉ាងដូចម្ដេច ?

សូមពិចារណាអំពីរបៀបដែលអ្នកនឹងសម្ដែង « ដំណើរ និង វាចាដ៏សុចរិត » នៅថ្ងៃខាងមុខ ។

គោលលទ្ធិ និង សេចក្ដីសញ្ញា ២០:៧៥-៧៩

ព្រះអម្ចាស់ ប្រទានការណែនាំស្ដីអំពីការបម្រើពិធីសាក្រាម៉ង់

តើអ្នកធ្លាប់មានមិត្តភក្តិ ដែលមិនមែនជាសមាជិកសាសនាចក្រ បានមកចូលការប្រជុំសាក្រាម៉ង់ជាមួយអ្នកដែរឬទេ ? ប្រសិនបើមាន តើអ្នកបានពន្យល់អំពីពិធីបរិសុទ្ធនៃសាក្រាម៉ង់យ៉ាងដូចម្ដេច ? ប្រសិនបើអ្នកពុំដែលមានឱកាសធ្វើដូច្នេះទេនោះ តើអ្នកនឹងថ្លែងដូចម្ដេចទៅកាន់មិត្តអ្នក ដើម្បីជួយគាត់ឲ្យយល់អំពីពិធីសាក្រាម៉ង់ ?

សូមអាន គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ២០:៧៥ រួចស្វែងរកអ្វីដែលព្រះអម្ចាស់បានណែនាំឲ្យសមាជិកសាសនាចក្រធ្វើជាញឹកញាប់ ។

ព្រះអម្ចាស់បានពន្យល់នៅក្នុងវិវរណៈក្រោយៗមកទៀតថា « មិនជាសំខាន់ទេពីអ្វីដែលអ្នករាល់គ្នានឹងបរិភោគ ឬ ពីអ្វីដែលអ្នករាល់គ្នានឹងផឹក នៅពេលអ្នករាល់គ្នាទទួលទានសាក្រាម៉ង់ បើសិនជាអ្នករាល់គ្នាធ្វើឡើងដោយភ្នែកស្មោះត្រង់ទាំងស្រុងចំពោះសិរីល្អរបស់យើង—គឺដោយការចងចាំដល់ព្រះវរបិតា អំពីព្រះកាយរបស់យើងដែលបានដាក់ចុះដើម្បីអ្នក និង អំពីព្រះលោហិតរបស់យើងដែលបានច្រួចដើម្បីការផ្ដាច់បាបទាំងឡាយរបស់អ្នក » ( គ. និង ស. ២៧:២ ) ។ សព្វថ្ងៃនេះ យើងប្រើទឹកសម្រាប់សាក្រាម៉ង់ « ដោយនូវការចងចាំដល់ព្រះលោហិតនៃ[ ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ] ដែលបានច្រួចជំនួស [ ពួកយើង ] » (គ. និង ស. ២០:៧៩ ) ជំនួសឲ្យស្រាទំពាំងបាយជូរវិញ ។

តើអ្នកគិតថា ហេតុអ្វីបានជាយើងត្រូវបានណែនាំឲ្យទទួលទានពិធីសាក្រាម៉ង់ជាមួយគ្នាញឹកញាប់ដូច្នេះ ? អែលឌើរ មេលវិន ជី បាឡាដ ក្នុងកូរ៉ុមនៃពួកសាវកដប់ពីរនាក់ បានមានប្រសាសន៍អំពីពរជ័យពិសេសមួយដែលកើតឡើងពីការទទួលទានពិធីសាក្រាម៉ង់ជារៀងរាល់សប្ដាហ៍ ៖

« យើងចង់ឲ្យពួកបរិសុទ្ធថ្ងៃចុងក្រោយគ្រប់រូបមកឯតុសាក្រាម៉ង់ដោយសារវាគឺជាទីសម្រាប់បង្រៀនខ្លួនឯង សង្កេតមើលខ្លួនឯង ជាទីដែលយើងអាចរៀនកែតម្រូវទិសដៅខ្លួន ធ្វើឲ្យជីវិតប្រព្រឹត្តទៅដោយត្រឹមត្រូវ ដោយធ្វើឲ្យចុះសម្រុងនឹងការបង្រៀនរបស់សាសនាចក្រ និង ពួកបងប្អូនប្រុសស្រី ។…

« …រឿងមួយដែលនឹងផ្ដល់សុវត្ថិភាពដល់បុរស និងស្ត្រីគ្រប់រូប នោះគឺជាការមានមុខនៅតុសាក្រាម៉ង់ជារៀងរាល់ថ្ងៃបរិសុទ្ធ ។ យើងនឹងមិននៅឆ្ងាយពីព្រះមួយសប្ដាហ៍—គឺមិននៅឆ្ងាយពេកឡើយបើមិនតាមរយៈដំណើរការនៃការសង្កេតមើលខ្លួនឯងទេ នោះយើងពុំអាចនឹងកំហុសឆ្គងនានា ដែលយើងបានប្រព្រឹត្តឡើយ ។… ផ្លូវទៅកាន់តុសាក្រាម៉ង់ គឺជាផ្លូវនៃសុខសុវត្ថិភាពសម្រាប់ពួកបរិសុទ្ធថ្ងៃចុងក្រោយ » ( នៅក្នុង Bryant S. Hinckley, Sermons and Missionary Services of Melvin Joseph Ballard [ ឆ្នាំ ១៩៤៩ ] ទំព័រ ១៥០–៥១ ) ។

សូមពិចារណាអំពីមូលហេតុដែលការទទួលទានសាក្រាម៉ង់ជារៀងរាល់សប្ដាហ៍ អាចជាការការពារដល់អ្នក ។

ដើម្បីស្វែងយល់អំពីមូលហេតុ ដែលសាក្រាម៉ង់គឺជាផ្លូវនៃសុខសុវត្ថិភាពសម្រាប់អ្នក នោះសូមសរសេរចំណងជើងទាំងពីរខាងក្រោមនេះដាក់ក្នុងសៀវភៅកំណត់ហេតុការសិក្សាព្រះគម្ពីររបស់អ្នក ៖

នៅពេលយើងទទួលទានសាក្រាម៉ង់ យើងធ្វើសាក្សីថា ៖	នៅពេលយើងស្មោះត្រង់ចំពោះការសន្យាទាំងឡាយ ដែលយើងបានធ្វើអំឡុងពេលពិធីសាក្រាម៉ង់ នោះព្រះអម្ចាស់ទ្រង់សន្យាថា ៖

សូមអាន គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ២០:៧៧–៧៩ ដោយស្វែងរកការណ៍ដែលយើងធ្វើសាក្សី ឬ សន្យា នៅពេលយើងទទួលទានសាក្រាម៉ង់ ។ សូមសរសេរការណ៍ដែលអ្នករកឃើញនៅពីក្រោមចំណងជើង « នៅពេលយើងទទួលទានសាក្រាម៉ង់… » នៅក្នុងសៀវភៅកំណត់ហេតុរបស់អ្នក ។ បន្ទាប់មក សូមអានខគម្ពីរទាំងនោះសាជាថ្មី ដោយស្វែងរកការណ៍ដែលព្រះអម្ចាស់សន្យា ។ សូមសរសេរការណ៍ដែលអ្នករកឃើញនៅពីក្រោមចំណងជើង « នៅពេលយើងស្មោះត្រង់… » នៅក្នុងសៀវភៅកំណត់ហេតុរបស់អ្នក ។

សូមរំឭកអំពីតម្រូវការនៃពិធីបុណ្យជ្រមុជទឹក ដែលអ្នកបានរកឃើញនៅក្នុង គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ២០:៣៧ ។ តើមានភាពស្រដៀងគ្នាណាខ្លះ ដែលអ្នកឃើញមាននៅក្នុងសេចក្ដីសញ្ញា ដែលអ្នកបានធ្វើកាលពីពិធីបុណ្យជ្រមុជទឹក និងការសន្យាដែលអ្នកបានធ្វើអំឡុងពេលពិធីសាក្រាម៉ង់ ?

នៅពេលយើងទទួលទានសាក្រាម៉ង់ នោះយើងរំឭកសេចក្ដីសញ្ញា ដែលយើងបានធ្វើ កាលយើងបានទទួលបុណ្យជ្រមុជទឹក និង ពិធីបញ្ជាក់ ។

សូមឆ្លើយសំណួរខាងក្រោមនេះនៅក្នុងសៀវភៅកំណត់ហេតុការសិក្សាព្រះគម្ពីររបស់អ្នក ៖
1. តើអ្នកអាចបង្ហាញឆន្ទៈរបស់អ្នកក្នុងការលើកដាក់មកលើខ្លួនអ្នកនូវព្រះនាមនៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទបានយ៉ាងដូចម្ដេច ?
2. តើមានការណ៍មួយចំនួនណាខ្លះ ដែលអ្នកអាចធ្វើ ដើម្បីចងចាំអំពីព្រះអង្គសង្គ្រោះពេញមួយសប្ដាហ៍បាន ? ( សូមមើលផងដែរ ម៉ូសាយ ១៨:៨–១០) ។
3. តើការទទួលទានសាក្រាម៉ង់ ជួយអ្នកសម្ដែងនូវ « ដំណើរ និង វាចាដ៏សុចរិត » យ៉ាងដូចម្ដេច ( គ. និង ស. ២០:៦៩ ) ?

សូមអានសេចក្ដីថ្លែងដូចតទៅនេះ ស្ដីពីការរក្សា និង ការរំឭកសេចក្តីសញ្ញានៃពិធីបុណ្យជ្រមុជទឹក ៖ « អ្នកទទួលបានពរជ័យដ៏អស្ចារ្យ នៅពេលអ្នករក្សាសេចក្តីសញ្ញានៃពិធីបុណ្យជ្រមុជទឹក ។ នៅពេលអ្នករំឭកវា នោះព្រះអម្ចាស់រំឭកការសន្យាដែលបានធ្វើដើម្បីផ្ដាច់បាបរបស់អ្នក ។ បានស្អាតពីអំពើបាប អ្នកអាច ‹ មានព្រះវិញ្ញាណរបស់ទ្រង់គង់នៅជាមួយនឹង [ អ្នក ] ជាដរាប › (គ និង ស ២០:៧៧)។ ការមានភាពជាដៃគូនៃព្រះវិញ្ញាណដ៏ខ្ជាប់ខ្ជួន គឺជាអំណោយដ៏ធំបំផុតមួយ ដែលអ្នកអាចទទួលបានក្នុងជីវិតរមែងស្លាប់។ ព្រះវិញ្ញាណនឹងដឹកនាំអ្នកនៅលើមាគ៌ានៃសេចក្ដីសុចរិត និងភាពសុខសាន្ដ ដែលដឹកនាំអ្នកទៅកាន់ជីវិតដ៏នៅអស់កល្បជានិច្ច ជាមួយនឹងព្រះវរបិតាសួគ៌របស់អ្នក និងព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ » (ពិតចំពោះសេចក្ដីជំនឿ ៖ ឯកសារយោងនៃដំណឹងល្អ [ ឆ្នាំ ២០០៤ ] ទំព័រ ១៤៨) ។

សូមឆ្លើយសំណួរដូចតទៅនេះដាក់នៅក្នុងសៀវភៅកំណត់ហេតុការសិក្សាព្រះគម្ពីររបស់អ្នក ៖ តើការយល់ដឹងអំពីពរជ័យនៃការមានភាពជាដៃគូនៃព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ លើកទឹកចិត្តយើងឲ្យគោរពដល់សេចក្ដីសញ្ញាពិធីបុណ្យជ្រមុជទឹកយើងយ៉ាងដូចម្ដេច ?

អែលឌើរ ដាល្លិន អេក អូក ក្នុងកូរ៉ុមនៃពួកសាវកដប់ពីរនាក់ បានបង្រៀនថា យើងអាចនឹងរីករាយនឹងពរជ័យនៃការបម្រើនៃពួកទេវតាបាន នៅពេលយើងរំឭកសេចក្តីសញ្ញានៃពិធីបុណ្យជ្រមុជទឹករបស់យើង តាមរយៈការទទួលទានសាក្រាម៉ង់ដោយមានភាពសក្ដិសម ៖

« ជំហានសំខាន់ៗដែលទាក់ទងទៅនឹងការផ្ដាច់បាប គឺត្រូវបានធ្វើឡើងតាមរយៈពិធីបរិសុទ្ធនៃការសង្គ្រោះនៃពិធីបុណ្យជ្រមុជទឹក និងពិធីបរិសុទ្ធនៃការរំឭកក្នុងពិធីសាក្រាម៉ង់ ។…

« …ពិធីបរិសុទ្ធនៃបព្វជិតភាពអើរ៉ុនទាំងនេះ គឺសំខាន់ផងដែរចំពោះការបម្រើនៃពួកទេវតា ។

…សារលិខិតរបស់ទេវតា អាចត្រូវបានផ្ដល់ឲ្យដោយសម្លេង ឬដោយគំនិត ឬអារម្មណ៍ទំនាក់ទំនងនៅក្នុងចិត្ត ។…

« … ទេវតាភាគច្រើនទំនាក់ទំនងតាមរយៈអារម្មណ៍ ឬ បានស្ដាប់ឮ ជាជាងការបានឃើញ ។

« ជាទូទៅ ពរជ័យនៃការមានភាពជាដៃគូ និងទំនាក់ទំនងខាងវិញ្ញាណ គឺមានតែចំពោះអ្នកទាំងឡាយណាដែលស្អាតស្អំប៉ុណ្ណោះ ។… តាមរយៈពិធីបរិសុទ្ធបព្វជិតភាពអើរ៉ុននៃពិធីបុណ្យជ្រមុជទឹក និង ពិធីសាក្រាម៉ង់ នោះយើងត្រូវបានស្អាតស្អំពីអំពើបាបរបស់យើង ហើយបានសន្យាថា បើយើងរក្សាសេចក្ដីសញ្ញាទាំងឡាយរបស់យើង នោះយើងនឹងមានព្រះវិញ្ញាណរបស់ទ្រង់គង់នៅជាមួយយើងជានិច្ច ។ ខ្ញុំជឿថា ការសន្យាពុំសំដៅតែទៅលើព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធទេ ប៉ុន្ដែក៏សំដៅទៅលើការបម្រើនៃពួកទេវតាដែរ ដ្បិត ‹ ពួកទេវតានិយាយដោយព្រះចេស្ដានៃព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ ហេតុដូច្នោះហើយ ពួកទេវតានិយាយអំពីព្រះបន្ទូលទាំងឡាយនៃព្រះគ្រីស្ទ › (នីហ្វៃទី២ ៣២:៣ ) ។ ដូច្នេះ គឺអ្នកទាំងឡាយដែលកាន់បព្វជិតភាពអើរ៉ុន ដែលបើកទ្វារសម្រាប់សមាជិកសាសនាចក្រទាំងអស់ ដែលទទួលទានពិធីសាក្រាម៉ង់ដោយសក្ដិសម ដើម្បីរីករាយនឹងភាពជាដៃគូនៃព្រះវិញ្ញាណនៃព្រះអម្ចាស់ និងការបម្រើនៃពួកទេវតា » ។ ( «The Aaronic Priesthood and the Sacrament » Ensignខែ វិច្ឆិកា ឆ្នាំ ១៩៩៨ ទំព័រ ៣៨–៣៩ ) ។

សូមពិចារណាអំពីរបៀបដែលអ្នកនឹងរៀបចំខ្លួនអ្នកផ្ទាល់ ដើម្បីទទួលទានសាក្រាម៉ាង់ជារៀងរាល់សប្តាហ៍ ។

គោលលទ្ធិ និង សេចក្ដីសញ្ញា ២០:៨០-៨៤

កំណត់ត្រាសមាជិកភាពសាសនាចក្រគឺត្រូវរក្សាយ៉ាងត្រឹមត្រូវ

គោលលទ្ធិ និង សេចក្ដីសញ្ញា ២០:៨១-៨៤ មាននូវសេចក្ដីណែនាំពីព្រះអម្ចាស់ថា ពួកអែលឌើរក្នុងសាសនាចក្រជំនាន់មុន ត្រូវកត់ត្រាឈ្មោះរបស់មនុស្សដែលបានចូលរួមក្នុងសាសនាចក្រ ។ ពួកគេត្រូវបានប្រាប់ឲ្យនាំយកបញ្ជីឈ្មោះទាំងនេះទៅសន្និសីទនានា ដើម្បីឲ្យបញ្ជីទាំងនោះត្រូវបានរក្សាទុកនៅក្នុងសៀវភៅមួយ ។ ឈ្មោះរបស់អ្នកទាំងឡាយដែលបានចាកចេញពីសាសនាចក្រ ត្រូវបានដកចេញពីសៀវភៅនោះ ។ បន្ថែមពីលើនោះ សមាជិកនៃសាសនាចក្រដែលបានផ្លាស់ពីទីតាំងមួយទៅទីតាំងមួយទៀត គឺត្រូវយកវិញ្ញាបនបត្រនៃសមាជិកភាពរបស់ពួកគេទៅជាមួយ ដើម្បីប្រគល់ទៅឲ្យអ្នកដឹកនាំបព្វជិតភាពថ្មីរបស់ពួកគេ ។ នៅជំនាន់របស់យើង ថ្នាក់ដឹកនាំសាសនាចក្រ បន្ដរក្សាកំណត់ត្រាសមាជិកភាពត្រឹមត្រូវ ប៉ុន្តែវិធីសាស្ត្រនៃការធ្វើវា គឺមានភាពងាយស្រួលច្រើន ។

សូមសរសេរឃ្លាខាងក្រោមនេះ ពីខាងក្រោមកិច្ចការថ្ងៃនេះនៅក្នុងសៀវភៅកំណត់ហេតុការសិក្សាព្រះគម្ពីររបស់អ្នក ៖

ខ្ញុំបានសិក្សា គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ២០:៣៧, ៦៨-៨៤ ហើយបានបញ្ចប់មេរៀននេះនៅ ( កាលបរិច្ឆេទ ) ។

សំណួរ គំនិត និង ការយល់ដឹងបន្ថែម ដែលខ្ញុំចង់ចែកចាយជាមួយគ្រូរបស់ខ្ញុំ ៖