មេរៀនទី ២ ៖ ថ្ងៃទី ៤
យ៉ូសែប ស៊្មីធ—ប្រវត្តិ ១:៥៥-៦៥
សេចក្ដីផ្ដើម
បន្ទាប់ពីបានទទួលការណែនាំពីទេវតាមរ៉ូណៃអស់រយៈពេលបួនឆ្នាំហើយ យ៉ូសែប ស៊្មីធ បានទទួលខុសត្រូវលើផ្ទាំងចំណារមាស ហើយលោកបានចាប់ផ្ដើមបកប្រែព្រះគម្ពីរមរមន ។ លោកម៉ាទិន ហារីស ត្រូវបានអនុញ្ញាតឲ្យបង្ហាញតួអក្សរដែលបានចម្លងចេញពីផ្ទាំងទាំងនោះ និងការបកប្រែចេញពីផ្ទាំងទាំងនោះទៅដល់សាស្ត្រាចារ្យនៅទីក្រុង នូវ យ៉ោក ។ សូមកត់ចំណាំពីរបៀបដែលយ៉ូសែប ស៊្មីធ ទទួលខុសត្រូវលើផ្ទាំងទាំងនោះដោយយកចិត្តទុកដាក់ ។
យ៉ូសែប ស៊្មីធ—ប្រវត្តិ ១:៥៥-៥៨
យ៉ូសែប ទទួលបទពិសោធន៍នៃព្រឹត្តិការណ៍សំខាន់ៗកាលលោកចាប់ផ្ដើមឈានចូលក្នុងមជ្ឈិមវ័យ
សូមគិតអំពីព្រឹត្តិការណ៍សំខាន់ៗដែលបានកើតឡើងក្នុងជីវិតរបស់យុវវ័យដែលអ្នកស្គាល់ ។ ( វារួមបញ្ចូលទាំងពររបស់លោកអយ្យកោ ការងារ ការអប់រំ ការផ្លាស់ប្ដូរស្ថានភាពគ្រួសារ ឬ មរណភាពរបស់មនុស្សជាទីស្រឡាញ់ ) ។ តើមានព្រឹត្តិការណ៍សំខាន់ៗអ្វីខ្លះដែលបានកើតឡើងចំពោះអ្នកនៅប៉ុន្មានឆ្នាំចុងក្រោយនេះ ? តើអ្នកដឹងថាព្រឹត្តិការណ៍នេះបានមានឥទ្ធិពលលើលក្ខណៈសម្បត្តិ និងអនាគតរបស់អ្នកយ៉ាងដូចម្ដេច ?
សូមអាន យ៉ូសែប ស្ម៊ីធ—ប្រវត្តិ ១:៥៥–៥៨ រួចស្វែងរកព្រឹត្តិការណ៍សំខាន់ៗក្នុងជីវិតរបស់យ៉ូសែប ស្ម៊ីធ ដែលបានកើតឡើងនៅពីមុនពេលដែលលោកទទួលបានផ្ទាំងមាសពីទេវតាមរ៉ូណៃ ។
វាជាការសំខាន់ដែលត្រូវដឹងថា នៅអំឡុងពេលនោះបងប្រុសរបស់យ៉ូសែប គឺ អាលវិន បានទទួលមរណភាព ។ ព្រឹត្តិការណ៍នេះបានដើរតួយ៉ាងសំខាន់ក្នុងវិវរណៈនាពេលអនាគតដែលអ្នកនឹងដឹងនៅពេលក្រោយនៅឆ្នាំនេះ ( សូមមើល គ. និង ស. ១៣៧:១–៦ ) ។
ព្រឹត្តិការណ៍សំខាន់មួយទៀតក្នុងជីវិតរបស់លោកនៅគ្រានោះគឺអាពាហ៍ពិពាហ៍របស់លោកជាមួយនឹង អិមម៉ា ហេល ។ ម្ដាយរបស់ព្យាការីគឺ លូស៊ី ម៉ាក ស៊្មីធ បានកត់ត្រាអំពីអាពាហ៍ពិពាហ៍របស់កូនប្រុសគាត់ជាមួយនឹង អិមម៉ា ថា ៖ « យើងមានក្ដីរីករាយយ៉ាងខ្លាំងចំពោះការជ្រើសរើសរបស់គាត់ ហើយពុំគ្រាន់តែយល់ព្រមចំពោះការរៀបការរបស់គាត់នឹងនាងទេ ប៉ុន្តែបានស្នើរសុំឲ្យគាត់នាំនាងមកផ្ទះ ហើយរស់នៅនឹងយើងទៀតផង » (History of Joseph Smith by His Mother, បានបោះពុម្ពដោយ. Preston Nibley [ ឆ្នាំ ១៩៥៨ ] ទំព័រ ៩៣ ) ។
យ៉ូសែប ស៊្មីធ—ប្រវត្តិ ១:៥៩-៦២
យ៉ូសែប ទទួលបានផ្ទាំងទាំងនោះ ហើយចាប់ផ្ដើមបកប្រែ
សូមស្រមៃថា ឪពុកអ្នកបានប្រគល់ច្បាប់ចម្លងមួយនៃការបោះពុម្ពដំបូងរបស់ព្រះគម្ពីរមរមន ( ដែលសព្វថ្ងៃនេះមានតម្លៃជិត ១៨០,០០០ ដុល្លា ) ។ តើអ្នកនឹងថែរក្សាសៀវភៅនោះយ៉ាងដូចម្ដេច ប្រសិនបើអ្នកស្គាល់ពីតម្លៃខាងសាច់ប្រាក់របស់វាហើយនោះ ? តើអ្នកនឹងថែរក្សាវាយ៉ាងដូចម្ដេច ប្រសិនបើអ្នកបានដឹងថា វាគឺជាច្បាប់ចម្លងដើមចុងក្រោយតែមួយគត់នៃព្រះគម្ពីរមរមនដែលមានលើផែនដីនេះ ?
យ៉ូសែប ស៊្មីធ ត្រូវបានប្រទានឲ្យនូវវត្ថុដ៏មានតម្លៃពន់ពេក ។ សូមពិចារណាពីអ្វីដែលអ្នកអាចរៀនពីគំរូរបស់លោកកាលអ្នកសិក្សាពីដំណើររឿងរបស់លោក ។ សូមអាន យ៉ូសែប ស្ម៊ីធ—ប្រវត្តិ ១:៥៩ រួចស្វែងរកវត្ថុដ៏មានតម្លៃដែលទេវតាមរ៉ូណៃបានប្រគល់ដល់យ៉ូសែប ( សូមគិតពីការគូសចំណាំវត្ថុទាំងនេះនៅក្នុងព្រះគម្ពីររបស់អ្នក ) ។
តើការទទួលខុសត្រូវអ្វីខ្លះដែលយ៉ូសែបមានចំពោះវត្ថុទាំងនេះ ? សូមបំពេញគោលការណ៍តទៅនេះដោយផ្អែកទៅលើអ្វីដែលមរ៉ូណៃបានសន្យាដល់យ៉ូសែប ដូចមានកត់ត្រានៅក្នុង យ៉ូសែប ស្ម៊ីធ—ប្រវត្តិ ១:៥៩ ៖ ដរាបណាខ្ញុំទទួលខុសត្រូវចំពោះ ហើយថែរក្សាវត្ថុដែលព្រះអម្ចាស់បានប្រទានដល់ខ្ញុំនោះ ទ្រង់ នឹង។
អ្នកអាចបំពេញគោលការណ៍នេះថា « ប្រទានការការពារ និងជំនួយ » ។
សូមអាន យ៉ូសែប ស្ម៊ីធ—ប្រវត្តិ ១:៦០ រួចស្វែងរកអ្វីដែលបានកើតឡើងនៅពេលយ៉ូសែបកាន់កាប់ផ្ទាំងចំណារមាសទាំងនោះ ។ នៅពេលអ្នកអាន សូមកត់ចំណាំពីរបៀបដែលព្រះអម្ចាស់បំពេញការសន្យារបស់ទ្រង់ដរាបណាយ៉ូសែប ស្មោះត្រង់ចំពោះការទទួលខុសត្រូវដែលលោកបានទទួល ។
បន្ទាប់ពីយ៉ូសែប ស្ម៊ីធ បានទទួលផ្ទាំងទាំងនោះពីមរ៉ូណៃហើយ ដំបូងឡើយលោកបានលាក់វាទុកនៅក្នុងកំណាត់ឈើហុបដែលពុកផុយមួយប្រមាណប្រាំគីឡូម៉ែតពីផ្ទះរបស់លោក ។ ដើម្បីយល់ពីរបៀបដែលព្រះអម្ចាស់ប្រទានការការពារ និងជំនួយ នៅពេលយ៉ូសែប ស្ម៊ីធ បានខិតខំអស់សមត្ថភាពដើម្បីទទួលខុសត្រូវចំពោះផ្ទាំងចំណារមាសទាំងនោះ សូមអានការបកស្រាយរបស់ម្ដាយយ៉ូសែប ស្ម៊ីធ អំពីអ្វីដែលបានកើតឡើងនៅមិនយូរប៉ុន្មានបន្ទាប់ពីលោកទទួលបានផ្ទាំងទាំងនោះពីមរ៉ូណៃនៅលើភ្នំគូម៉ូរ៉ា ៖
« យ៉ូសែប ស្ម៊ីធ បានទៅ ហើយបានយកចេញពីកន្លែងសម្ងាត់មក ហើយបានរុំវានៅក្នុងក្រណាត់អាវរងារ ដាក់វាក្ដៀតនៅនឹងដៃ រួចដើរមកផ្ទះ ។
« បន្ទាប់ពីដើរបានបន្ដិចមក លោកបានគិតថា វានឹងមានសុវត្ថិភាពជាងដើម្បីកុំដើរតាមផ្លូវ ហើយទៅដើរកាត់តាមព្រៃវិញ ។ បន្ទាប់ពីដើរចុះពីផ្លូវ បានបន្ដិចមក នោះលោកបានទៅជួបនឹងខ្យល់បក់យ៉ាងខ្លាំងមួយ ហើយពេលលោកលោតរំលងគល់ឈើមួយ នោះមានមនុស្សម្នាក់បានលេចចេញមកពីក្រោយ ហើយបានវាយលោកយ៉ាងខ្លាំងនឹងកាំភ្លើង។ យ៉ូសែប បានងាកក្រោយ ហើយវាយមនុស្សម្នាក់នោះដួល រួចរត់យ៉ាងលឿនបំផុតតាមដែលលោកអាចធ្វើបាន ។ ពេលទៅបានប្រហែលជាកន្លះម៉ាយល៍ទៀត លោកត្រូវបានគេវាយប្រហារម្ដងទៀតតាមរបៀបដូចមុនដែរ លោកបានវាយមនុស្សនោះដួល ដូចមុន ហើយក៏បានរត់ម្ដងទៀត ហើយពីមុនលោកបានទៅដល់ផ្ទះ នោះលោកត្រូវបានគេវាយជាលើកទីបី ។ នៅក្នុងការវាយប្រហារចុងក្រោយនេះ លោកបានភ្លាត់ឆ្អឹងមេដៃ តែទោះជាយ៉ាងណា លោកពុំបានដឹងទេ រហូតទាល់តែលោកបានមកជិតដល់ផ្ទះ ពេលលោកបានទម្លាក់ខ្លួនចុះនៅជិតនឹងកាច់ជ្រុងរបងផ្ទះ ដើម្បីឈប់ឲ្យបាត់ហត់។ ពេលលោកមានកម្លាំងភ្លាម នោះលោកបានក្រោកឡើង ហើយចូលទៅក្នុងផ្ទះ ។ លោកនៅតែពុំទាន់អាចនិយាយបានទេ ដោយសារតែការវាយប្រហារ និងការហត់មកពីការរត់នោះ » (History of Joseph Smith by His Mother, ទំព័រ ១០៨ ) ។
ទោះជាការកាពារផ្ទាំងចំណារមាសពុំមានភាពងាយស្រួលទាល់តែសោះសម្រាប់យ៉ូសែប ស្ម៊ីធ សូមកត់ចំណាំពីរបៀបដែលព្រះបានប្រទានពរ ហើយពង្រឹងលោកឲ្យមានលទ្ធភាពបំពេញការទទួលខុសត្រូវរបស់លោក ។ អែលឌើរ ឌី ថត គ្រីស្តូហ្វឺសិន ក្នុងកូរ៉ុមនៃពួកសាវកដប់ពីរនាក់បានផ្ដល់ដំបូន្មានអំពីការទុកព្រះទ័យដ៏ពិសិដ្ឋដែលព្រះអម្ចាស់បានប្រទានដល់អ្នកថា ៖
« ចូរឈ្លាសវៃជាមួយអ្វីដែលព្រះអម្ចាស់បានប្រទានដល់អ្នក។ វាគឺជាទំនុកចិត្តមួយ ។ …
« ជាជាងធ្លាក់ចុះទៅក្នុងភាពធ្វេសប្រហែស សូមឲ្យជីវិតរបស់អ្នក ធ្វើជាមនុស្សម្នាក់ដែលបង្កើនភាពត្រឹមត្រូវច្បាស់លាស់ក្នុងការគោរពប្រតិបត្តិ ។ ខ្ញុំសង្ឃឹមថា អ្នកនឹងគិត ទទួលអារម្មណ៍ ស្លៀកពាក់ និងធ្វើសកម្មភាពតាមរបៀប ដែលបង្ហាញគារវភាព និងការគោរពដល់វត្ថុពិសិដ្ឋ កន្លែងពិសិដ្ឋ ឱកាសពិសិដ្ឋ » («A Sense of the Sacred, »New Eraខែ មិថុនា ឆ្នាំ ២០០៦ ទំព័រ ៣១ ) ។
សូមគិតអំពីការទុកព្រះទ័យដ៏ពិសិដ្ឋដែលព្រះវរបិតាសួគ៌បានប្រទានដល់យើង មានដូចជា ការប្រព្រឹត្តចំពោះរូបកាយដោយគារវភាព សេចក្តីសញ្ញាពិធីបុណ្យជ្រមុជទឹក និង នៃព្រះវិហារបរិសុទ្ធ សិទ្ធិអំណាច និងករណីយកិច្ចបព្វជិតភាព ការហៅបម្រើក្នុងសាសនាចក្រ ការទទួលខុសត្រូវខាងការចិញ្ចឹមបីបាច់ដល់គំនិត និងវិញ្ញាណរបស់យើង ការទទួលខុសត្រូវ និង ទំនាក់ទំនងក្នុងគ្រួសារ និងការក្រើនរំឭកឲ្យចែកចាយដំណឹងល្អ ។ សូមវាយតម្លៃថាតើអ្នកកំពុងធ្វេសប្រហែស និង មិនយកចិត្តទុកដាក់ ឬក៏កំពុងទទួលខុសត្រូវចំពោះអ្វីៗដែលបានប្រទានដល់អ្នក ។ សូមពិចារណាពីពរជ័យទាំងឡាយដែលអាចកើតមានក្នុងជីវិតអ្នក ពេលអ្នកព្យាយាមប្រព្រឹត្តដោយការយកចិត្តទុកដាក់ខ្លាំងបំផុតចំពោះការទុកព្រះទ័យដែលព្រះមានចំពោះអ្នក ។
-
សូមកត់ត្រានៅក្នុងសៀវភៅកំណត់ហេតុការសិក្សាព្រះគម្ពីររបស់អ្នកពីការទុកព្រះទ័យដ៏ពិសិដ្ឋដែលអ្នកដឹងថាត្រូវបានប្រទានឲ្យ និងពីពរជ័យដែលអាចកើតមានចំពោះអ្នកនៅពេលអ្នកប្រព្រឹត្តដោយការយកចិត្តទុកដាក់ចំពោះការទុកព្រះទ័យទាំងនោះ ។
ដើម្បីឃើញពីរបៀបដែលព្រះអម្ចាស់បានបន្តប្រទានពរដល់យ៉ូសែប និង អិមម៉ា ស្ម៊ីធ សម្រាប់កាស្មោះត្រង់របស់ពួកលោក សូមអាន យ៉ូសែប ស្ម៊ីធ—ប្រវត្តិ ១:៦១–៦២ ។ តើព្រះអម្ចាស់បានប្រទានពរដល់ព្យាការី និង ភរិយារបស់លោកនៅគ្រានេះតាមរបៀបណា ?
យ៉ូសែប ស្ម៊ីធ—ប្រវត្តិ ១:៦៣-៦៥
ម៉ាទិន ហារីស បង្ហាញតួអក្សរចេញពីផ្ទាំងទាំងនោះទៅដល់សាស្ត្រាចារ្យនៅទីក្រុង នូវ យ៉ោក
សូមស្រមៃថាអ្នកត្រូវបានអនុញ្ញាតឲ្យចម្លងតួអក្សរពិតប្រាកដមួយចំនួនចេញពីផ្ទាំងមាស ។ តើអ្នកនឹងធ្វើយ៉ាងណាចំពោះច្បាប់ចម្លងនោះ ? តើអ្នកនឹងធ្វើយ៉ាងណាប្រសិនបើអ្នកចង់បង្ហាញភស្ដុតាងទៅដល់មិត្តម្នាក់ថា ផ្ទាំងចំណារមាសពិតជាមានដើមកំណើតពីបុរាណ ដូចជាអ្វីដែលអ្នកតែងតែថ្លែងមកនោះ ?
រូបភាពខាងលើនេះគឺជាគំរូមួយនៃតួអក្សរទាំងឡាយដែលបានចែងនៅលើផ្ទាំងចំណារមាស ។ ក្នុងឆ្នាំ ១៨២៧ យ៉ូសែប ស៊្មីធ បានចម្លងតួអក្សរមួយចំនួនទៅក្នុងក្រដាសមួយផ្ទាំង ។ ម៉ាទិន ហារីស បានសួរថាតើគាត់អាចបង្ហាញតួអក្សរទាំងនោះទៅដល់សាស្ត្រាចារ្យដែលមានឯកទេសខាងភាសា និង អារ្យធម៌ពីបុរាណបានដែរឬទេ ។ ម៉ាទីន អាចគិតថា លិខិតបញ្ជាក់ពីតួអក្សរទាំងនោះអាចជួយដល់ភរិយាគាត់ ដែលពុំយល់ស្របនឹងម៉ាទីនក្នុងការជួយដល់យ៉ូសែប ស្ម៊ីធ ក្នុងដំណើរការបកប្រែនេះ ។ ម៉ាទិន ហារីស ក៏អាចសង្ឃឹមដែរថា លិខិតបញ្ជាក់ពីភាពជាក់ស្ដែងនៃតួអក្សរទាំងនោះអាចជួយគាត់រៃអង្គាសប្រាក់ដើម្បីចំណាយលើការបោះពុម្ពព្រះគម្ពីរមរមន ។ យើងពុំដឹងទេថាតើច្បាប់ចម្លងដែលបង្ហាញនៅទីនេះដូចគ្នានឹងច្បាប់ចម្លងដែលម៉ាទីន ហារីស បានបង្ហាញទៅដល់ពួកសាស្ត្រាចារ្យនោះឬទេ ព្រោះច្បាប់ចម្លងតួអក្សរទាំងនោះមួយចំនួនត្រូវបានបង្កើតឡើង ។
-
យ៉ូសែប ស្ម៊ីធ—ប្រវត្តិ ១:៦៣–៦៥ ប្រាប់ពីដំណើររឿងដែលម៉ាទិន ហារីស បានជួបជាមួយនឹងពួកសាស្ត្រាចារ្យ ។ ព្រឹត្តិការណ៍នេះត្រូវបានព្យាករដោយព្យាការី អេសាយ ពីបុរាណ ។ សូមអានវគ្គបទគម្ពីរនោះ រួចអាន អេសាយ ២៩:១០–១២ ។ ( វាក៏មានអត្ថប្រយោជន៍ប្រសិនបើអានការសង្ខេបជំពូក អេសាយ ២៩ ផងដែរនោះ ) ។ នៅពេលអ្នកអានវគ្គបទគម្ពីរទាំងនេះ សូមសង្ខេបនូវអ្វីដែលបានលើកឡើងទៅក្នុងចន្លោះដែលត្រូវគ្នាក្នុងតារាងរបស់អ្នក ។ នៅពេលអ្នកបានបំពេញតារាងទាំងសងខាងហើយ សូមស្វែងរកភាពស្រដៀងគ្នារវាងដំណើររឿងរបស់ម៉ាទីន ហារីស និងការព្យាករណ៍របស់អេសាយ រួចកត់ត្រាអ្វីដែលអ្នករកឃើញទៅក្នុងសៀវភៅកំណត់ហេតុការសិក្សាព្រះគម្ពីររបស់អ្នក ។
តើសេចក្ដីពិតអ្វីដែលការព្យាករណ៍របស់អេសាយ និង ដំណើររឿងរបស់ម៉ាទីន ហារីសក្នុងការបង្ហាញតួអក្សរទៅកាន់ពួកសាស្ត្រាចារ្យ បង្រៀនយើងពីបុព្វវិជ្ជានៃព្រះ និងការព្យាករណ៍របស់អ្នកបម្រើរបស់ព្រះអម្ចាស់ ?
អ្នកអាចចង់សរសេរសេចក្ដីថ្លែងការណ៍នៃសេចក្ដីពិតតទៅនេះក្នុងព្រះគម្ពីររបស់អ្នកនៅក្បែរដំណើររឿងនេះក្នុង យ៉ូសែប ស្ម៊ីធ—ប្រវត្តិ ១:៦៣–៦៥ថា ៖ ការព្យាករណ៍របស់អ្នកបម្រើព្រះអម្ចាស់នឹងកើតឡើង ។ តើអ្នកអាចគិតពីចំណេះចំណានខគម្ពីរមួយដែលបង្រៀនពីសេចក្ដីពិតដូចគ្នានេះដែរឬទេ ?
ចំណេះចំណានខគម្ពីរចំនួនពីរដែលបង្រៀនថាការព្យាករណ៍របស់អ្នកបម្រើព្រះអម្ចាស់នឹងកើតឡើងគឺ គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ១:៣៧–៣៨ និង អេម៉ុស ៣:៧ ។ អ្នកអាចចង់សរសេរបទគម្ពីរយោងទាំងនេះនៅក្បែរ យ៉ូសែប ស្ម៊ីធ—ប្រវត្តិ ១:៦៥ ក្នុងព្រះគម្ពីររបស់អ្នក ។
បន្ទាប់ពី ម៉ាទិន ហារីស បានបង្ហាញតួអក្សរទៅដល់សាស្ត្រាចារ្យ អ័នថុន និង បណ្ឌិត មិចឆែល ហើយ លោកក៏បានត្រឡប់ទៅកាន់ ប៉ាលម៉ៃរ៉ា វិញដោយមានការប្ដេជ្ញាចិត្តសាជាថ្មីថានឹងជួយដល់ការបោះពុម្ពព្រះគម្ពីរមរមន ។
-
-
ខ្ញុំបានសិក្សា យ៉ូសែប ស្ម៊ីធ—ប្រវត្តិ ១:៥៥-៦៥ ហើយបានបញ្ចប់មេរៀននេះនៅ ( កាលបរិច្ឆេទ ) ។
សំណួរ គំនិត និង ការយល់ដឹងបន្ថែម ដែលខ្ញុំចង់ចែកចាយជាមួយគ្រូរបស់ខ្ញុំ ៖