មេរៀនទី ៩ ៖ ថ្ងៃទី ២
គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ៣៨
បុព្វកថា
ក្នុងខែ ធ្នូ ឆ្នាំ ១៨៣០ ព្រះអម្ចាស់បានបញ្ជាឲ្យសមាជិកសាសនាចក្រប្រមូលគ្នានៅរដ្ឋ អូហៃអូ ( សូមមើល គ. និង ស. ៣៧ ) ។ នៅថ្ងៃទី ២ ខែ មករា ឆ្នាំ ១៨៣១ ពួកបរិសុទ្ធមកពីសាខាផ្សេងៗ នៅរដ្ឋ នូវ យ៉ោក បានប្រជុំគ្នាធ្វើសន្និសីទសាសនាចក្រលើកទី ៣ ។ អំឡុងពេលសន្និសីទនោះ វិវរណៈដែលមាននៅក្នុង គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ៣៨ ត្រូវបានទទួល ជាកណ្ឌដែលព្រះអម្ចាស់បានលើកទឹកចិត្តដល់ពួកបរិសុទ្ធ ហើយបានជួយពួកគេឲ្យយល់ពីព្រះបញ្ញត្តិទ្រង់ដែលបញ្ជាឲ្យពួកគេផ្លាស់ទៅរដ្ឋ អូហៃអូ ។
គោលលទ្ធិ និង សេចក្ដីសញ្ញា ៣៨:១-៧
ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទមានព្រះបន្ទូលប្រាប់សមាជិកសាសនាចក្ររបស់ទ្រង់ថា ទ្រង់គង់នៅក្នុងចំណោមពួកគេ
តើអ្នកធ្លាប់បានកត់ចំណាំថា ព្រះបញ្ញត្តិមួយចំនួនអាចនឹងមានភាពងាយស្រួលសម្រាប់អ្នកក្នុងការគោរពប្រតិបត្តិតាម និង ផ្សេងទៀតអាចនឹងមានការលំបាកដែរឬទេ ? សូមបង្កើតបញ្ជីព្រះបញ្ញត្តិមួយចំនួន ដែលអ្នកគិតថាមានភាពងាយស្រួលសម្រាប់អ្នកក្នុងការគោរពប្រតិបត្តិតាម ៖
ឥឡូវនេះ សូមពិចារណាថាតើព្រះបញ្ញត្តិមួយណាដែលអាចនឹងមានការលំបាកសម្រាប់អ្នកក្នុងការគោរពប្រតិបត្តិតាម ហើយ មូលហេតុអ្វី ។
អំឡុងពេលសន្និសីទនៃសាសនាចក្រក្នុងខែ មករា ឆ្នាំ ១៨៣១ ពួកបរិសុទ្ធមួយចំនួនក្នុងរដ្ឋ នូវ យ៉ោក បានចោទជាសំណួរអំពីព្រះបញ្ញត្តិដែលបញ្ជាឲ្យពួកគេផ្លាស់ទៅរដ្ឋ អូហៃអូ ។ សូមពិចារណាអំពីមូលហេតុដែល វាអាចជាការលំបាកសម្រាប់សមាជិកសាសនាចក្រមួយចំនួនទាំងនេះ ក្នុងការគោរពប្រតិបត្តិតាមព្រះបញ្ញត្តិនេះ ។
ពួកបរិសុទ្ធមួយចំនួននៅរដ្ឋ នូវ យ៉ោក បានស្ទាក់ស្ទើរក្នុងការចាកចោលកសិដ្ឋានដ៏រីកចម្រើន និង ស្ថានភាពសុខស្រួលរបស់ពួកគេ ដើម្បីទៅកាន់កន្លែងថ្មីដែលមិនប្រាកដប្រជានោះ ។ មិនតែប៉ុណ្ណោះ មនុស្សមួយចំនួនបានប្រឈមមុខនឹងការខាតបង់ប្រាក់កាសក្នុងការដោះដូរទ្រព្យសម្បត្តិខ្លួន បើគេអាចលក់ចេញទ្រព្យសម្បត្តិរបស់គេនោះ ។
ក្នុងការឆ្លើយតបទៅនឹងកង្វល់របស់ពួកបរិសុទ្ធ យ៉ូសែប ស៊្មីធ បានអធិស្ឋានដើម្បីស្វែងយល់បន្ថែមអំពីព្រះបញ្ញត្តិក្នុងការប្រមូលគ្នានៅរដ្ឋ អូហៃអូ នេះ ហើយលោកបានទទួលវិវរណៈដែលមាននៅក្នុង គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ៣៨ ។ នៅពេលអ្នកសិក្សាអំពីវិវរណៈនេះ អ្នកនឹងរៀនអំពីសេចក្ដីពិតនានា ដែលអាចជួយអ្នកឲ្យគោរពប្រតិបត្តិតាមព្រះបញ្ញត្តិទាំងឡាយរបស់ព្រះអម្ចាស់ដោយស្ម័គ្រចិត្ត ទោះជាព្រះបញ្ញត្តិទាំងនោះមានសភាពកាន់តែពិបាកសម្រាប់អ្នកក្នុងការគោរពប្រតិបត្តិយ៉ាងណាក្ដី ។
សូមអាន គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ៣៨:១–៣ដោយស្វែងរកគោលការណ៍ទាំងឡាយ ដែលអ្នកបានរៀនអំពីព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ។ ( អ្នកអាចនឹងចង់គូសចំណាំនៅក្នុងព្រះគម្ពីររបស់អ្នក ឬ កត់ចំណាំនៅក្នុងសៀវភៅកំណត់ហេតុការសិក្សាព្រះគម្ពីររបស់អ្នក នូវអ្វីដែលអ្នកស្វែងយល់ ) ។
គោលការណ៍សំខាន់មួយ ដែលយើងរៀនចេញពី ខទី ២ គឺថា ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ជ្រាបដឹងគ្រប់ការណ៍ទាំងអស់ ។ សូមគិតអំពីរបៀបដែលការយល់ដឹងអំពីគោលការណ៍នេះ អាចជួយដល់ពួកបរិសុទ្ធទាំងនោះ ដែលបានពុះពារក្នុងការគោរពប្រតិបត្តិតាមព្រះបញ្ញត្តិឲ្យចាកចេញពីរដ្ឋ នូវ យ៉ោក ហើយផ្លាស់លំនៅទៅរដ្ឋ អូហៃអូ ។
-
សូមសរសេរនៅក្នុងសៀវភៅកំណត់ហេតុការសិក្សាព្រះគម្ពីររបស់អ្នក នូវប្រយោគមួយចំនួន អំពីរបៀបដែលគោលការណ៍នេះ ក៏អាចនឹងជួយអ្នកក្នុងគ្រាដែលអ្នកពុះពារក្នុងការគោរពប្រតិបត្តិតាមព្រះបញ្ញត្តិទាំងឡាយ ដែលព្រះអម្ចាស់បានប្រទានដល់អ្នកដែរ ។
ពីមុនបានទទួលវិវរណៈនេះ ព្យាការី យ៉ូសែប ស៊្មីធ បានធ្វើការបកប្រែដ៏បំផុសគំនិតនៅក្នុងព្រះគម្ពីរប៊ីប ហើយបានទទួលបាននូវការណ៍ ដែលសព្វថ្ងៃនេះមាននៅក្នុង ម៉ូសេ ៦-៧ នៅក្នុងមុក្ដាដ៏មានតម្លៃមហិមា ។ ជំពូកទាំងនេះផ្ដល់នូវដំណើររឿងមួយរបស់ព្យាការី ហេណុក និង រាស្ត្ររបស់លោក ដែលត្រូវបានហៅថាជាទីក្រុង ស៊ីយ៉ូន ដោយសារតែសេចក្តីសុចរិតរបស់ពួកគេ ។
សូមអាន គោលលទ្ធិ និង សេចក្ដីសញ្ញា ៣៨:៤ដោយស្វែងរកការណ៍ដែលព្រះអម្ចាស់បានធ្វើសម្រាប់ ហេណុក និង រាស្ត្ររបស់លោក ។ វាអាចនឹងមានប្រយោជន៍សម្រាប់អ្នកដើម្បីដឹងថា នៅពេលព្រះអម្ចាស់បានមានព្រះបន្ទូលថា « ឱរារបស់យើង » គឺទ្រង់សំដៅទៅលើវត្តមានរបស់ទ្រង់ ។
នៅចុងបញ្ចប់នៃ ខទី ៤តើព្រះអង្គសង្គ្រោះបានមានព្រះបន្ទូលថា ទ្រង់បានធ្វើអ្វីខ្លះ សម្រាប់អ្នកទាំងឡាយដែលបានជឿលើព្រះនាមទ្រង់ ?
សូមពិចារណាអំពីការដឹងថា ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ អង្វរចំពោះព្រះវរបិតាសួគ៌ជំនួសអ្នកទាំងឡាយដែលជឿលើព្រះនាមទ្រង់ អាចជួយដល់បុគ្គលដែលកំពុងពុះពារក្នុងការបន្តការព្យាយាមយ៉ាងដូចម្ដេច ?
សូមអាន គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ៣៨:៥-៧ដោយស្វែងរកអ្វី ដែលព្រះអម្ចាស់បានមានព្រះបន្ទូល អំពីកន្លែងដែលទ្រង់គង់នៅ ។
-
គោលលទ្ធិ និង សេចក្ដីសញ្ញា ៣៨:៨-១២
ព្រះអម្ចាស់ពិពណ៌នាអំពីបុគ្គលដែលនឹងធន់នៅក្នុងការយាងមកជាលើកទីពីរ
នៅពេលព្រះអង្គសង្គ្រោះជួយដល់ពួកបរិសុទ្ធនៅរដ្ឋ នូវ យ៉ោក ឲ្យយល់អំពីសារៈសំខាន់នៃការប្រមូលផ្ដុំគ្នានៅឯរដ្ឋ អូហៃអូ នោះទ្រង់បានមានព្រះបន្ទូលអំពីការយាងមកជាលើកទីពីររបស់ទ្រង់ ។
សូមអាន គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ៣៨:៨-១០រួចស្វែងរកការណ៍ ដែលព្រះអង្គសង្គ្រោះបានបើកសម្ដែងអំពីការយាងមកជាលើកទីពីររបស់ទ្រង់ ។ វាអាចនឹងជួយអ្នកក្នុងការដឹងថា បុគ្គលទាំងឡាយណាដែល « ធន់នៅថ្ងៃនោះ » ( គ និង ស ៣៨:៨ ) នៃការយាងមកជាលើកទីពីរ គឺជាបុគ្គល ដែលនឹងអាចបន្ដរស់នៅលើផែនដីជាមួយនឹងព្រះអង្គសង្គ្រោះនៅពេលដែលទ្រង់យាងមកនោះ ហើយមិនត្រូវបានបំផ្លាញចោលឡើយ ។ សូមពិចារណាអំពីរបៀបដែលព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះអម្ចាស់នៅក្នុង ខទី ៨–១០ អាចជួយអ្នកឲ្យយល់អំពី សារៈសំខាន់នៃការជ្រះបរិសុទ្ធ និង ស្អាតបាត ពីមុនការយាងមកជាលើកទីពីរ ។
សូមអាន គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ៣៨:១១-១២ ដើម្បីស្វែងយល់អំពីស្ថានភាពមួយចំនួន ដែលនឹងកើតឡើងលើផែនដី ពីមុនការយាងមកជាលើកទីពីរ ។ និមិត្តរូបនៃពួកទេវតាកំពុងរង់ចាំ « ច្រូតទម្លាក់ផែនដី » គឺជាសេចក្ដីយោង ចំពោះរឿងប្រដូចរបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះ អំពីស្រូវ និង ស្រងែ ( សូមមើល ម៉ាថាយ ១៣:២៤–៣០; គ. និង ស. ៨៦:១–៧ ) ដែលស្រូវ ( ពួកសុចរិត ) ត្រូវបានប្រមូលមុនស្រងែ ( ពួកទុច្ចរិត ) ដែលត្រូវបានប្រមូល ហើយដុតចោល ។
សូមពិចារណាអំពីអ្វីដែលអ្នកអាចធ្វើ ដើម្បីត្រៀមខ្លួនអ្នកឲ្យបានកាន់តែប្រសើរឡើង ដើម្បី « ធន់នៅថ្ងៃនោះ » សម្រាប់ការយាងមកជាលើកទីពីរនៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ហើយមិនមានវត្តមាននៅក្នុងពួកស្រងែ ។
គោលលទ្ធិ និង សេចក្ដីសញ្ញា ៣៨:១៣-៣៣
ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទពន្យល់អំពីមូលហេតុ ដែលទ្រង់បានបញ្ជាឲ្យសមាជិកសាសនាចក្រទ្រង់ទៅប្រមូលផ្ដុំគ្នានៅរដ្ឋ អូហៃអូ ។
សូមគិតអំពីគ្រាមួយដែលអ្នកបានដឹងថាអ្នកកំពុងស្ថិតនៅក្នុងគ្រោះថ្នាក់ ទោះជាខាងសាច់ឈាម ឬ ខាងវិញ្ញាណ ក្តី ។ តើមានការព្រមានអ្វីខ្លះ ដែលជួយអ្នកឲ្យដឹងថាអ្នកកំពុងស្ថិតនៅក្នុងគ្រោះថ្នាក់ ?
ព្រះអម្ចាស់បានព្រមានដល់ពួកបរិសុទ្ធអំពីគ្រោះថ្នាក់នានា ដែលពួកគេនឹងជួបប្រទះ ប្រសិនបើពួកគេពុំចាកចេញពីរដ្ឋ នូវ យ៉ោក ទេនោះ ។ សូមមើលទៅឃ្លាចុងក្រោយនៃ គោលលទ្ធិ និង សេចក្ដីសញ្ញា ៣៨:១២ ។ តើព្រះអម្ចាស់បានមានព្រះបន្ទូលថាដូចម្ដេច អំពីខ្មាំងសត្រូវរបស់ពួកបរិសុទ្ធ ?
សូមអាន គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ៣៨:១៣, ២៨–២៩ដោយស្វែងរកមើលការប៉ុនប៉ងរបស់ខ្មាំងសត្រូវ ដែលបានរួបរួមគ្នានោះ ។ យើងស្វែងយល់ចេញពីខគម្ពីរទាំងនេះថា ព្រះអម្ចាស់អាចព្រមានយើងអំពីគ្រោះថ្នាក់ ។ ការព្រមានបែបនេះ អាចកើតមានតាមរយៈការបំផុសគំនិតពីព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ ឬ តាមរយៈការបង្រៀននៃពួកអ្នកបម្រើរបស់ព្រះអម្ចាស់ រួមបញ្ចូលទាំងសុន្ទរកថា ដែលបានផ្ដល់ឲ្យក្នុងពេលសន្និសីទទូទៅ ។
-
សូមអាន គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ៣៨:១៤-១៥, ៣០ ដោយស្វែងរកអ្វី ដែលព្រះអម្ចាស់បានបញ្ជាឲ្យពួកបរិសុទ្ធធ្វើ ។ ចេញមកពីអ្វីដែលអ្នករៀននៅចុងបញ្ចប់នៃ ខទី ៣០ សូមបំពេញគោលការណ៍ដូចទៅនេះ ៖ ប្រសិនបើ នោះ ។
-
-
តើអ្នកគិតថា ហេតុអ្វីបានជាការត្រៀមខ្លួន ផ្ដល់ឲ្យយើងនូវទំនុកចិត្តក្នុងការប្រឈមមុខនឹងការប្រឆាំង ឬ គ្រោះថ្នាក់ ?
-
តើអ្នកអាចធ្វើអ្វីខ្លះ ដើម្បីត្រៀមខ្លួនជាស្រេចប្រឆាំងនឹងការស្វះស្វែងរបស់បច្ចាមិត្តក្នុងការធ្វើទុក្ខទោសដល់អ្នកនោះ ?
-
សូមចងចាំថា ពួកបរិសុទ្ធមួយចំនួនក្នុងរដ្ឋ នូវ យ៉ោក បានចោទជាសំណួរថា ហេតុអ្វីបានជាពួកគេត្រូវបានបញ្ជាឲ្យចាកចេញពីរដ្ឋ អូហៃអូ ។ សូមអាន គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ៣៨:១៦, ៣១–៣៣រួចស្វែងរករបៀបដែលពួកបរិសុទ្ធនឹងត្រូវបានពរ បើពួកគេគោរពប្រតិបត្តិតាមព្រះបញ្ញត្តិនេះ ។
-
-
តើព្រះបញ្ញត្តិដែលបញ្ជាឲ្យចាកចេញពីរដ្ឋ នូវ យ៉ោក អាចជាសេចក្ដីសង្គ្រោះខាងសាច់ឈាមដល់ពួកបរិសុទ្ធយ៉ាងដូចម្ដេច ?
-
តើព្រះបញ្ញត្តិបញ្ជាឲ្យប្រមូលផ្ដុំគ្នានៅរដ្ឋ អូហៃអូ អាចក្លាយទៅជាសេចក្ដីសង្គ្រោះខាងវិញ្ញាណរបស់ពួកគេយ៉ាងដូចម្ដេច ?
-
យើងស្វែងយល់ចេញពីខគម្ពីរទាំងនេះថា ព្រះអម្ចាស់ពុំគ្រាន់តែព្រមានយើងអំពីគ្រោះថ្នាក់តែប៉ុណ្ណោះទេ ទ្រង់ថែមទាំងប្រទានព្រះបញ្ញត្តិដើម្បីជាការការពារដល់ពួកយើងផងដែរ ។
-
គោលលទ្ធិ និង សេចក្ដីសញ្ញា ៣៨:៣៤-៤២
សមាជិកសាសនាចក្រត្រូវបានប្រទានព្រះបញ្ញត្តិទាំងឡាយស្ដីពីការប្រមូលផ្ដុំគ្នានៅរដ្ឋ អូហៃអូ
គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ៣៨:៣៤–៤២ មាននូវព្រះបញ្ញត្តិ និង ឱវាទ ដែលនឹងជួយពួកបរិសុទ្ធក្នុងការផ្លាស់ទីលំនៅរបស់ពួកគេទៅរស់នៅឯរដ្ឋ អូហៃអូ ។ សម្រាប់ពួកបរិសុទ្ធជាច្រើន ធនធានតែមួយគត់ក្នុងជីវភាពរស់នៅគឺជាកសិដ្ឋានរបស់ពួកគេ ។ ដោយមានសមាជិកសាសនាចក្រជាច្រើនបានដាក់លក់ដីធ្លីរបស់ខ្លួនក្នុងពេលតែមួយ នោះការលក់ចេញដីបានមានច្រើនបរិបូរណ៌មួយរំពេច ។ ដោយមានជម្រើសច្រើន នោះអតិថិជនបានទិញដីកសិដ្ឋានរបស់ពួកបរិសុទ្ធក្នុងតម្លៃថោកជាងធម្មតា ។
សូមអាន គោលលទ្ធិ និង សេចក្ដីសញ្ញា ៣៨:៣៧, ៣៩ដោយស្វែងរកឱវាទទៅដល់ពួកបរិសុទ្ធ អំពីដីកសិដ្ឋានរបស់ពួកគេ ។ សូមពិចារណាអំពីរបៀបដែល ការមានសេចក្ដីជំនឿលើការសន្យាដ៏អស់កល្បជានិច្ចរបស់ព្រះអម្ចាស់ អាចជួយយើងឲ្យគោរពប្រតិបត្តិតាមព្រះបញ្ញត្តិទាំងឡាយរបស់ទ្រង់ ទោះជាព្រះបញ្ញត្តិទាំងនោះតម្រូវឲ្យមានការលះបង់មួយចេញយើងក្ដី ។
ពួកបរិសុទ្ធជាច្រើននៅរដ្ឋ នូវ យ៉ោក បានគោរពប្រតិបត្តិតាមព្រះបញ្ញត្តិរបស់ព្រះអម្ចាស់ ហើយបានលះបង់ដ៏មហិមាដើម្បីទៅប្រមូលផ្ដុំគ្នានៅរដ្ឋ អូហៃអូ ។
-
-
ខ្ញុំបានសិក្សា គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ៣៨ ហើយបានបញ្ចប់មេរៀននេះនៅ ( កាលបរិច្ឆេទ ) ។
សំណួរ គំនិត និង ការយល់ដឹងបន្ថែម ដែលខ្ញុំចង់ចែកចាយជាមួយគ្រូរបស់ខ្ញុំ ៖