មេរៀនទី ១៨ ៖ ថ្ងៃទី ១
គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ៨៤:១-៤២
សេចក្តីផ្តើម
ក្នុងខែ កញ្ញា ឆ្នាំ ១៨៣២ ពួកអ្នកផ្សព្វផ្សាយសាសនាបានត្រឡប់ទៅកាន់ទីក្រុង ខឺតឡង់ រដ្ឋ អូហៃអូ វិញ បន្ទាប់ពីបានប្រកាសដំណឹងល្អនៅភាគខាងកើតនៃសហរដ្ឋ ។ អំឡុងការជួបជុំដ៏រីករាយរបស់ពួកគេនោះ ព្យាការី យ៉ូសែប ស្ម៊ីធ បានទទួលវិវរណៈ ដែលមានកត់ត្រានៅក្នុង គោលលទ្ធិ និង សេចក្ដីសញ្ញា ៨៤ ។ លោកទទួលបានវិវរណៈរយៈពេលពីរថ្ងៃ ៖ ថ្ងៃទី ២២ និង ២៣ ខែ កញ្ញា ។ ( មានភស្ដុតាងជាប្រវត្តិសាស្ត្រមួយចំនួនដែល ខទី ១–៤១ ត្រូវបានទទួលនៅថ្ងៃទី ២២ ខែ កញ្ញា និង ដែល ខទី ៤២–១២០ ត្រូវបានទទួលនៅថ្ងៃទី ២៣ ខែ កញ្ញា ) ។ ការសិក្សារបស់អ្នកអំពី គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ៨៤ ត្រូវបានបែងចែកជាពីរមេរៀន ។ មេរៀនទីមួយផ្ដោតទៅលើ សេចក្ដីណែនាំរបស់ព្រះអម្ចាស់ អំពីបព្វជិតភាព និង របៀបដែលបព្វជិតភាពអាចរៀបចំយើង ឲ្យទទួលបានអ្វីគ្រប់យ៉ាងដែលព្រះវរបិតាមាន ។
គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ៨៤:១-៣០
ព្រះអម្ចាស់ប្រកាសថា ព្រះវិហារបរិសុទ្ធនឹងត្រូវបានកសាងឡើង ហើយទ្រង់ពន្យល់អំពីគោលបំណងនៃបព្វជិតភាព
សូមគិតអំពីព្រះវិហារបរិសុទ្ធ ដែលអ្នកបានទៅ ឬ ចង់ទៅ ។ តើអ្នកនឹងពន្យល់ប្រាប់មិត្តភក្ដិម្នាក់ ដែលមានជំនឿខុសពីអ្នកអំពីភាពខុសគ្នារវាងព្រះវិហារបរិសុទ្ធ និង អគារដទៃទៀតនៅក្នុងសហគមន៍យ៉ាងដូចម្ដេច ?
សូមអាន គោលលទ្ធិ និង សេចក្ដីសញ្ញា ៨៤:២-៥រួចគូសចំណាំពាក្យ ឬ ឃ្លាដែលព្រះអម្ចាស់បានប្រើប្រាស់ ដើម្បីជួយពួកបរិសុទ្ធឲ្យយល់អំពីសារៈសំខាន់នៃអគារព្រះវិហារបរិសុទ្ធ ។
ខគម្ពីរទាំងនេះប្រាប់ឡើងវិញអំពីការព្យាករណ៍ដែលទីក្រុង យេរ៉ូសាឡិម ថ្មី និង ព្រះវិហារបរិសុទ្ធនឹងត្រូវបានសាងឡើងនៅឃុំ ចាកសុន រដ្ឋ មិសសួរី ។ ទោះបីជាយ៉ាងណាក៏ដោយ ក្រោយមកក្នុងឆ្នាំ ១៨៤១ ព្រះអម្ចាស់បានមានព្រះបន្ទូលប្រាប់ពួកបរិសុទ្ធថា ពួកគាត់ពុំតម្រូវឲ្យសាងទីក្រុង ឬ ព្រះវិហារបរិសុទ្ធឡើងនៅរដ្ឋ មិសសួរី ក្នុងពេលនោះឡើយ ដោយសារតែមានសេចក្ដីបៀតបៀនយ៉ាងខ្លាំង ពីសំណាក់ខ្មាំងសត្រូវរបស់សាសនាចក្រ ( សូមមើល គ. និង ស. ១២៤:៤៩ ) ។ ឃ្លា « តំណនេះ » នៅក្នុង គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ៨៤:៥ សំដៅទៅលើការព្យាករណ៍អំពីការសាងទីក្រុង យេរ៉ូសាឡិមថ្មី និង ព្រះវិហារបរិសុទ្ធឡើង—ដែលវានឹងនៅតែកើតឡើង និង ត្រូវបានបំពេញនៅពេលណាមួយក្នុងអនាគតកាលជាមិនខាន ( សូមមើល ម៉ូសេ ៧:៦២ ) ។
គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ៨៤ ផ្ដល់ឱកាសមួយដើម្បីរៀនអំពីសារៈសំខាន់នៃពរជ័យទាំងឡាយ ដែលអ្នកអាចទទួលបាននៅក្នុងព្រះវិហារបរិសុទ្ធ ។ ពីមុនបន្តការសិក្សារបស់អ្នកអំពីកណ្ឌនេះ វានឹងផ្ដល់អត្ថប្រយោជន៍ក្នុងការរំឭក អំពីវាក្យសព្ទគន្លឹះៗមួយចំនួន ដែលទាក់ទងទៅនឹងគោលការណ៍នានា ដែលព្រះអម្ចាស់បានបង្រៀននៅក្នុងវិវរណៈនេះ ។ នៅក្នុងតារាងខាងក្រោមនេះ សូមអាននិយមន័យគោលលទ្ធិនៅផ្នែកខាងស្តាំដោយយកចិត្តទុកដាក់ ។ សូមផ្គូផ្គងនិយមន័យនីមួយៗ ទៅនឹងវាក្យសព្ទដែលត្រូវនឹងនិយមន័យនោះ នៅផ្នែកខាងឆ្វេង ។
|
វាក្យសព្ទ |
និយមន័យ |
|---|---|
|
|
( សូមមើល ចម្លើយសម្រាប់លំហាត់ផ្គូផ្គងនេះ នៅចុងបញ្ចប់នៃមេរៀន ) ។
សូមអានបញ្ជីនៃពិធីបរិសុទ្ធបព្វជិតភាព និង ពរជ័យទាំងឡាយខាងក្រោមនេះ រួចគូសសញ្ញាកែងនៅក្នុងប្រអប់ឈរ ក្បែរចំណុចដែលនឹងត្រូវបានចាត់ទុកថាជាពិធីបរិសុទ្ធនៃសេចក្ដីសង្គ្រោះ ៖
|
ពិធីបុណ្យជ្រមុជទឹក | |
|
ពិធីបញ្ជាក់ | |
|
ពិធីដាក់ឈ្មោះ និង ប្រសិទ្ធពរឲ្យកុមារ | |
|
ពិធីប្រគល់បព្វជិតភាពមិលគីស្សាដែក ( សម្រាប់បុរស ) | |
|
ការព្យាបាលអ្នកឈឺ | |
|
អំណោយទានពិសិដ្ឋក្នុងព្រះវិហារបរិសុទ្ធ | |
|
ពិធីផ្សារភ្ជាប់អាពាហ៍ពិពាហ៍ |
ចំណុចនីមួយៗដែលមាននៅក្នុងបញ្ជី គឺជាពិធីបរិសុទ្ធនៃសេចក្ដីសង្គ្រោះ លើកលែងតែ ពិធីដាក់ឈ្មោះ និង ប្រសិទ្ធពរឲ្យកុមារ និង ការព្យាបាលអ្នកឈឺប៉ុណ្ណោះ ។ ពិធីបរិសុទ្ធនៃបព្វជិតភាពអំពី ការដាក់ឈ្មោះ និង ប្រសិទ្ធពរឲ្យកុមារ និង ការព្យាបាលអ្នកឈឺ ប្រទានពរដល់ជីវិតនៃអ្នកទាំងឡាយណាដែលទទួលបានវា ប៉ុន្តែ ពិធីទាំងនោះពុំចាំបាច់ចំពោះសេចក្ដីសង្គ្រោះឡើយ ។
នៅក្នុង គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ៨៤:៦–១៩យើងស្វែងយល់ថា ម៉ូសេ កាន់បព្វជិតភាពមិលគីស្សាដែក ឬ « បព្វជិតភាពដ៏ធំជាងនេះ » ( គ. និង ស. ៨៤:១៩ ) ។ លោកអាចប្រគល់សិទ្ធអំណាចបព្វជិតភាពត្រឡប់ទៅឲ្យព្រះវិញ ។ ក្នុងនាមជាថ្នាក់ដឹកនាំបព្វជិតភាពដ៏សុចរិតម្នាក់ គោលបំណងរបស់ម៉ូសេ គឺដើម្បីជួយមនុស្សទូទៅឲ្យខិតកាន់តែជិតព្រះ តាមរយៈពិធីបរិសុទ្ធនៃការសង្គ្រោះរបស់បព្វជិតភាព ។
សូមអាន គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ៨៤:១៩-២២ដោយស្វែងរកពរជ័យ ដែលយើងអាចទទួលបានតាមរយៈបព្វជិតភាពមិលគីស្សាដែក ។
សូមកត់ចំណាំនៅក្នុង ខទី ២០ ដែល នៅក្នុងពិធីបរិសុទ្ធទាំងឡាយនៃបព្វជិតភាពមិលគីស្សាដែក នោះអំណាចនៃព្រះត្រូវបានបង្ហាញ ។ លើកលែងតែពិធីបុណ្យជ្រមុជទឹក ពិធីបរិសុទ្ធទាំងឡាយដែលមាននៅក្នុងតារាងមុននេះ ត្រូវតែបានចាត់ចែងដោយសិទ្ធអំណាចបព្វជិតភាពមិលគីស្សាដែក ។ តើអ្នកមានអារម្មណ៍ថា អំណាចនៃព្រះត្រូវបានបង្ហាញនៅក្នុងពិធីបរិសុទ្ធទាំងនេះយ៉ាងដូចម្ដេច ?
ពិធីបរិសុទ្ធនៃការសង្គ្រោះរបស់បព្វជិតភាពមិលគីស្សាដែក—អំណោយទានពិសិដ្ឋក្នុងព្រះវិហារបរិសុទ្ធ និង ពិធីផ្សារភ្ជាប់អាពាហ៍ពិពាហ៍—អាចទទួលបានតែនៅក្នុងព្រះវិហារបរិសុទ្ធប៉ុណ្ណោះ ។ យោងតាម គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ៨៤:២២ហេតុអ្វីបានជាវាមានសារៈសំខាន់ ដែលយើងត្រូវទទួលពិធីបរិសុទ្ធនៃការសង្គ្រោះរបស់បព្វជិតភាពមិលគីស្សាដែក ?
ខទី ២២ អាចសំដៅទៅលើការមើលឃើញព្រះនៅក្នុងជីវិតនេះ ប៉ុន្តែ នៅទីបំផុតវាសំដៅទៅលើសមត្ថភាពរបស់យើងដើម្បីរស់នៅក្នុងវត្តមានរបស់ព្រះវរបិតាសួគ៌សម្រាប់ភាពដ៏នៅអស់កល្បជានិច្ច ។ អ្នកអាចនឹងចង់សរសេរគោលការណ៍ដូចតទៅនេះ នៅលើគែមព្រះគម្ពីររបស់អ្នកក្បែរ ខទី ២១–២២ ៖ ដើម្បីប្រែក្លាយឲ្យដូចជាព្រះ និង រស់នៅក្នុងវត្តមានរបស់ទ្រង់ នោះយើងត្រូវតែទទួលពិធីបរិសុទ្ធនៃការសង្គ្រោះរបស់បព្វជិតភាពមិលគីស្សាដែក ។
-
សូមសរសេរនៅក្នុងសៀវភៅកំណត់ហេតុការសិក្សាព្រះគម្ពីរអ្នកអំពីរបៀបដែលគោលការណ៍ដែលអ្នកបានរៀននៅក្នុងមេរៀននៃ គោលលទ្ធិ និង សេចក្ដីសញ្ញា ៨៤ បានជួយអ្នកឲ្យយល់អំពីសារៈសំខាន់នៃបព្វជិតភាព និង នៃព្រះវិហារបរិសុទ្ធ ។
នៅពេលអ្នកអានសេចក្ដីថ្លែងការណ៍ដូចតទៅនេះដោយ អែលឌើរ រ័សុល អិម ណិលសុន ក្នុងកូរ៉ុមនៃពួកសាវកដប់ពីរនាក់ នោះសូមគិតអំពីមូលហេតុដែលវាមានសារៈសំខាន់ចំពោះអ្នក ដែលត្រូវទទួលបានពិធីបរិសុទ្ធនៃការសង្គ្រោះក្នុងដំណឹងល្អ—ដែលរួមមានពិធីបរិសុទ្ធដែលមាននៅក្នុងព្រះវិហារបរិសុទ្ធ ៖ « ព្រះវិហារបរិសុទ្ធគឺជាគោលបំណងនៃគ្រប់សកម្មភាព គ្រប់មេរៀន គ្រប់ជំហានវឌ្ឍនភាពនៃសាសនាចក្រ ។ រាល់ការខិតខំទាំងអស់របស់យើងនៅក្នុងការប្រកាសដំណឹងល្អ ការធ្វើឲ្យពួកបរិសុទ្ធបានល្អឥតខ្ចោះ និង ការប្រោសលោះមនុស្សស្លាប់ ដឹកនាំទៅរកព្រះវិហារបរិសុទ្ធ ។ ពិធីបរិសុទ្ធទាំងឡាយក្នុងព្រះវិហារបរិសុទ្ធ គឺសំខាន់ខ្លាំងណាស់ ។ យើងពុំអាចត្រឡប់ទៅរកសិរីល្អនៃព្រះដោយគ្មានវាបានឡើយ » (Prepare for the Blessings of the Temple, » Ensign ខែ តុលា ឆ្នាំ ២០១០ ទំព័រ ៤១ ) ។
សូមអាន គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ៨៤:២៣ រកមើលអ្វីដែលម៉ូសេព្យាយាមធ្វើ ។ សូមចាំថាពាក្យ ញែកចេញជាបរិសុទ្ធ មានន័យថាស្អាតបាត និងធ្វើឲ្យបរិសុទ្ធ ។ បន្ទាប់មក សូមអាន គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ៨៤:២៤–២៥រួចស្វែងរករបៀបដែលកូនចៅអ៊ីស្រាអែល បានប្រព្រឹត្តចំពោះការខិតខំរបស់ម៉ូសេក្នុងការបង្រៀនដល់ពួកគេ ។ តើអ្វីជាលទ្ធផលនៃទង្វើរបស់ពួកគេ ?
ដូចអ្នកបានដឹងថា កូនចៅអ៊ីស្រាអែលបានបាត់បង់ឱកាសទទួលបានពិធីបរិសុទ្ធនៃការសង្គ្រោះរបស់បព្វជិតភាពមិលគីស្សាដែក ។ ទោះជាយ៉ាងណាក៏ដោយ ព្រះអម្ចាស់ពុំបានឈប់ព្យាយាមជួយឲ្យពួកគេរីកចម្រើនឡើយ ។ ទ្រង់បានអនុញ្ញាតឲ្យបព្វជិតភាពតូចជាង ឬ បព្វជិតភាពអើរ៉ុន បន្តស្ថិតស្ថេរនៅជាមួយពួកគេ ។ សូមអាន គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ៨៤:២៦-២៨រួចស្វែងរករបៀប ដែលព្រះអម្ចាស់បានបន្តប្រទានពរដល់កូនចៅអ៊ីស្រាអែល ។ នៅពេលអ្នកសិក្សា អ្នកអាចនឹងចង់គូសចំណាំពរជ័យ ដែលយើងអាចទទួលបានតាមរយៈបព្វជិតភាពអើរ៉ុន ។
វាអាចនឹងផ្ដល់អត្ថប្រយោជន៍ ក្នុងការយល់ថា នៅក្នុង ខទី ២៨ ឃ្លា « លោកត្រូវបានទទួលបុណ្យជ្រមុជទឹកតាំងពីលោកនៅក្មេង » សំដៅទៅលើពិធីបុណ្យជ្រមុជទឹករបស់ យ៉ូហាន កាលនៅអាយុប្រាំបីឆ្នាំ ។ ឃ្លា « ត្រូវបានតែងតាំងដោយទេវតានៃព្រះក្នុងកាលលោកមានអាយុប្រាំបីថ្ងៃ » មានន័យថា យ៉ូហាន ត្រូវបានញែកចេញ « ដើម្បីតម្រង់ផ្លូវថ្វាយព្រះអម្ចាស់ [ និង ] ដើម្បីរៀបចំ [ រាស្ត្រ ] សម្រាប់ការយាងមករបស់ព្រះអម្ចាស់ » ។ វាពុំសំដៅទៅលើពេល ដែល យ៉ូហាន បានទទួលបព្វជិតភាពអើរ៉ុននោះទេ ។ ការតែងតាំងបព្វជិតភាពរបស់ យ៉ូហាន ដល់បព្វជិតភាពអើរ៉ុន បានធ្វើឡើងបន្ទាប់ពីពិធីបុណ្យជ្រមុជទឹករបស់គាត់ ។ ( សូមមើល ប្រ៊ូស អ័រ ម៉ាក់ខន់ឃី The Mortal Messiah: From Bethlehem to Calvary វ៉ុល ៤ [ ឆ្នាំ ១៩៧៩–៨១ ] ១:៣៨៤–៨៥ ) ។
បព្វជិតភាពអើរ៉ុនរៀបចំខ្លួនយើង ឲ្យទទួលពិធីបរិសុទ្ធ និង ពរជ័យទាំងឡាយនៃបព្វជិតភាពមិលគីស្សាដែក ។ ឧទាហរណ៍ បន្ទាប់ពីពិធីបុណ្យជ្រមុជទឹក ដែលជាពិធីបរិសុទ្ធរបស់បព្វជិតភាពអើរ៉ុន នោះយើងទទួលអំណោយទានព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ តាមរយៈសិទ្ធអំណាចបព្វជិតភាពមិលគីស្សាដែក ។ នៅពេលយើងទទួលទានសាក្រាម៉ង់ ដែលជាពិធីបរិសុទ្ធមួយរបស់បព្វជិតភាពអើរ៉ុន នោះយើងរំឭកសេចក្ដីសញ្ញាដែលជួយញែកយើងឲ្យបរិសុទ្ធ និង ឲ្យយើងទទួលបានដៃគូព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ និង ដើម្បីជួយយើងឲ្យត្រៀមខ្លួនទទួលបានពិធីបរិសុទ្ធ និង ធ្វើសេចក្ដីសញ្ញានៅក្នុងព្រះវិហារបរិសុទ្ធ ។ ការបម្រើរបស់យុវជនម្នាក់ក្នុងនាមជាអ្នកកាន់បព្វជិតភាពអើរ៉ុន រៀបចំខ្លួនគាត់ឲ្យទទួលបានបព្វជិតភាពមិលគីស្សាដែក ។
-
គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ៨៤:៣១-៤២
ព្រះអម្ចាស់បង្រៀនអំពីសម្បថ និង សេចក្តីសញ្ញានៃបព្វជិតភាព
នៅពេលអ្នកសិក្សាអំពីសម្បថ និង សេចក្តីសញ្ញានៃបព្វជិតភាព សូមចងចាំនៅក្នុងចិត្តថា « សម្បថគឺជាសេចក្ដីអះអាងដែលបានសច្ចា ថានឹងមានភក្ដីភាព និង ចិត្តស្មោះត្រង់ចំពោះការសន្យាទៅកាន់នរណាម្នាក់ ។ សេចក្តីសញ្ញាគឺជាការសន្យាដ៏មុតមាំ រវាងភាគីទាំងពីរ ។ បព្វជិតភាពអើរ៉ុនត្រូវបានប្រទានឲ្យ តាមតែរយៈសេចក្ដីសញ្ញាប៉ុណ្ណោះ ។ អ្នកកាន់បព្វជិតភាពមិលគីស្សាដែក ទទួលបានបព្វជិតភាពដោយសម្បថ ក៏ដូចជាសេចក្ដីសញ្ញាដែលមិនមានការថ្លែងចេញមក ។ នៅពេលពួកអ្នកកាន់បព្វជិតភាពមានចិត្តស្មោះត្រង់ ហើយតម្កើងការហៅរបស់ខ្លួនទៅតាមអ្វីដែលព្រះត្រាស់បង្គាប់ នោះទ្រង់ប្រទានពរដល់ពួកគាត់ ។ ពួកអ្នកកាន់បព្វជិតភាព ដែលមានចិត្តស្មោះត្រង់ដរាបដល់ទីបំផុត ហើយធ្វើនូវអ្វីដែលទ្រង់តម្រូវ នោះពួកគាត់នឹងទទួលបាននូវអ្វីគ្រប់យ៉ាងដែលព្រះវរបិតាមាន (គ. និង ស. ៨៤:៣៣–៣៩ ) » ( សេចក្ដីណែនាំដល់បទគម្ពីរទាំងឡាយ « សម្បថ និង សេចក្តីសញ្ញានៃបព្វជិតភាពscriptures.lds.org) ។ « សេចក្តីសញ្ញា » គឺជាសេចក្ដីព្រមព្រៀងរបស់មនុស្សជាមួយព្រះ ហើយ « សម្បថ » គឺជាការសន្យាដ៏មុតមាំរបស់ព្រះជាមួយ អ្នកទាំងឡាយណាដែលរក្សាសេចក្ដីសញ្ញានោះ ។
គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ៨៤:៣១–៣២ បង្រៀនថា ពួកអ្នកកាន់បព្វជិតភាពនៅថ្ងៃចុងក្រោយ ( « ពួកកូនប្រុសរបស់ម៉ូសេ និង របស់អើរ៉ុន » ) នឹងធ្វើការនៅក្នុងដំណាក់ព្រះអម្ចាស់ ( ព្រះវិហារបរិសុទ្ធ ) ហើយពេញទៅដោយសិរីល្អនៃព្រះអម្ចាស់ ។ គោលលទ្ធិ និង សេចក្ដីសញ្ញា ៨៤:៣៣-៤៤ មានសម្បថ និងសេចក្ដីសញ្ញានៃបព្វជិតភាព ។ យើងរៀនចេញពីគោលការណ៍នេះ ៖ បើអ្នកទាំងឡាយដែលបានទទួលបព្វជិតភាព តម្កើងការហៅរបស់ខ្លួន នោះព្រះនឹងញែកពួកគាត់ឲ្យបរិសុទ្ធ ហើយប្រទានដល់ពួកគាត់នូវអ្វីគ្រប់យ៉ាងដែលទ្រង់មាន ។
-
ប្រធាន ហ្គរដុន ប៊ី ហ៊ិងគ្លី បានបង្រៀនដូចខាងក្រោមនេះ អំពីការតម្កើងរបស់ពួកអ្នកកាន់បព្វជិតភាពលើការហៅរបស់ខ្លួន ៖
« យើងតម្កើងបព្វជិតភាពយើង ហើយពង្រីកការហៅរបស់យើង នៅពេលយើងបម្រើដោយមានចិត្តឧស្សាហ៍ព្យាយាម និង សេចក្ដីសោមនស្សក្នុងការទទួលខុសត្រូវដែលយើងត្រូវបានហៅដោយសិទ្ធអំណាចត្រឹមត្រូវ ។…
« យើងតម្កើងការហៅយើង យើងពង្រីកសក្ដានុពលនៃបព្វជិតភាពយើង នៅពេលយើងឈោងទៅជួយអ្នកដែលមានទុក្ខព្រួយ ហើយចម្រើនកម្លាំងដល់អ្នកដែលជំពប់ជើងដួល ។…
យើងតម្កើងការហៅរបស់យើង នៅពេលយើងដើរដោយទៀងត្រង់ និងសេចក្ដីសុចរិត » (Magnify Your Calling, » Ensign ខែ ឧសភា ឆ្នាំ ១៩៨៩ ទំព័រ ៤៨-៤៩ ) ។
សមាជិកសាសនាចក្រទាំងអស់ ដែលទទួលការហៅ និង ត្រូវបានញែកចេញ ទទួលបានពរជ័យតាមរយៈបព្វជិតភាពមិលគីស្សាដែកដើម្បីតម្កើងការហៅក្នុងសាសនាចក្រ ។ ប្រធាន ថូម៉ាស អេស ម៉នសុន បានផ្ដល់ការពន្យល់ដ៏សាមញ្ញមួយ អំពីរបៀបដែលយើងម្នាក់ៗ អាចតម្កើងការហៅរបស់យើង ៖ « តើបុគ្គលម្នាក់ តម្កើងការហៅយ៉ាងដូចម្ដេច ? គឺយ៉ាងសាមញ្ញដោយធ្វើការបម្រើ ដែលទាក់ទងទៅនឹងការហៅនោះ » ( « Priesthood Power » Ensign ខែ វិច្ឆិកា ឆ្នាំ ១៩៩៩ ទំព័រ ៥១ ) ។
-
-
តើអ្នកកាន់បព្វជិតភាព តម្កើងការហៅរបស់ខ្លួននៅក្នុងបព្វជិតភាពយ៉ាងដូចម្ដេច ?
-
តើអ្នកធ្លាប់មានពរ ដោយសារតែនរណាម្នាក់បានតម្កើងការហៅរបស់ខ្លួនដែរឬទេ ?
-
ករណីយកិច្ចរបស់ពួកអ្នកកាន់បព្វជិតភាពទាំងអស់ គឺត្រូវរៀបចំខ្លួនឯង និង មនុស្សទូទៅ ឲ្យទទួលពិធីបរិសុទ្ធនៃការសង្គ្រោះនៃដំណឹងល្អ ហើយរស់នៅតាមសេចក្ដីសញ្ញាដែលទាក់ទង ដើម្បីពួកគាត់អាចទទួលបានជីវិតដ៏នៅអស់កល្បជានិច្ចជាមួយព្រះវរបិតាសួគ៌ ។
-
ខ្ញុំបានសិក្សា គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ៨៤:១-៤២ ហើយបានបញ្ចប់មេរៀននេះនៅ ( កាលបរិច្ឆេទ ) ។
សំណួរ គំនិត និង ការយល់ដឹងបន្ថែម ដែលខ្ញុំចង់ចែកចាយជាមួយគ្រូរបស់ខ្ញុំ ៖