Դաս 101

Հռովմայեցիս 8-11

Նախաբան

Պողոսը ուսուցանեց հոգևոր վերածնունդ ապրելու օրհնությունների ու Երկնային Հոր կամքին հնազանդվելու վերաբերյալ: Նա նաև ուսուցանեց Իսրայելի՝ Աստծո ուխտի մերժման և հեթանոսների մեջ ավետարանի տարածման մասին:

Ուսուցման առաջարկներ

Հռովմայեցիս 8

Պողոսը նկարագրում է հոգևոր վերածնունդի օրհնությունները

Սկսեք այդ դասը`տալով հետևյալ հարցերը.

• Ի՞նչ է ժառանգությունը:

• Եթե կարողանայիք ժառանգել որևէ մեկի սեփականությունը, ո՞ւմ ունեցվածքը կընտրեիք և ինչո՞ւ:

• Որպես կանոն ո՞վ է ժառանգում որևէ մեկի կարողությունը:

Հանձնարարեք ուսանողներին խորհել օրհնությունների մասին, որ մեկը կարող է ստանալ, որպես Երկնային Հոր ողջ սեփականության ժառանգորդ: Հրավիրեք ուսանողնորին փնտրել սովորելիս Հռովմայեցիս 8.1–18-ը թե մենք ինչ պետք է անենք, որ ժառանգենք այն ամենը, ինչ Երկնային Հայրն ունի:

Հանձնարարեք մի քանի ուսանողների հերթով բարձրաձայն կարդալ Հովմայեցիս 8.1-ը, 5.7,13-ը: Դասարանին խնդրեք հետևել, փնտրելով, թե Պողոսն ուսուցանեց մարմնաւոր լինողները՝ «մարմնի բաներն» են մտածում, կամ մեղք գործելու, իսկ հոգևւոր լինողները՝ «հոգու բաները»: (հատված 5-ում):

• Ի՞նչ է նշանակում «մարմնավոր բաները մտածող»: (հատված 6): (Կենտրոնացած լինել մարմնի կրքերն ու ցանկությունները բավարարելու վրա:

• Ի՞նչ է նշանակում «հոգեւոր բաները մտածող»: (հատված 6):

Բացատրեք, որ «հանի բնական մարդուն» (հատված 13-ում) նշանակում է սպանել կամ ճնշել թուլությունները, գայթակղություններն ու մեղքերը կապված մեր մահկանացու մարմինների հետ (տես հատված 13, ծանոթագրություն բ, Մոսիա 3.19-ում):

• Ի՞նչ սկզբունք կարող ենք մենք սովորել հատված 13-ից այն մասին, թե ինչը կարող է մեզ օգնել հաղթահարել բնական մարդու մեղք գործելու հակումը: (Օգնեք ուսանողներին առանձնացնել հետևյալ սկզբունքը. Եթե մենք ենթարկվենք Սուրբ Հոգու հորդորներին, կարող ենք հաղթահարել բնական մարդու մեղք գործելու հակումը: Գրեք այս սկզբունքը գրատախտակին:)

Հանձնարարեք որևէ ուսանողի կարդալ Հռովմայեցիս 8.14-16-ը բարձրաձայն։ Դասարանին խնդրեք հետևել, փնտրելով, թե Պողոսը ինչպես է վերաբերում նրանց, ովքեր հետևում են Հոգուն:

• Ինչպե՞ս է Պողոսը վերաբերում նրանց, ովքեր հետևում են Հոգուն: (Բացատրեք, որ որդիներ բառը այդ համատեքստում նշանակում է երկուստեք որդիներ և դուստրեր [տես ՎևՈւ 25.1]):

Ուշադրությունը հրավիրեք «որդեգրութեան հոգին» արտահայտությանը (հատված 15-ում): Բացատրեք, որ «մեր հոգին» (հատված 16-ում), նշանակում է մեր հոգևոր մարմինները, արարվել են Երկնային Հոր կողմից, դարձնելով բառացիորեն յուրաքանչյուր անձնավորությանը Երկնային Հոր հոգևոր զավակները: Ինչևիցե, դա տեղի է ունենում Աստծո հետ ուխտեր կապելով՝ արարողությունների միջոցով, այնուհետև պահելով այդ ուխտերը, այդ մարդիկ հոգևոր վերածնունդ են ապրում, կամ ընդունում Նրա որդիների ու դուստրերի պես ավետարանի ուխտերը: Սուրբ Հոգու ընկերակցությունը ցույց է տալիս, որ այդպիսի մարդիկ ոչ միայն Աստծո հոգևոր զավակներն են արարչագործության առավելության շնորհիվ, բայց նաև Նրա ուխտի միջի զավակները:

Հանձնարարեք որևէ ուսանողի կարդալ Հռովմայեցիս 8.17-18-ը բարձրաձայն։ Դասարանին խնդրեք հետևել նրան, և գտնել, թե ինչ կարող են դառնալ ուխտի զավակները:

• Ի՞նչ կարող են Աստծո ուխտի զավակները դառնալ: (Հետևյալ սկզբունքը գրեք գրատախտակին, բաց թողնելով տարածություն հավատարիմ բառի փոխարեն. Եթե մենք հավատարիմ Աստծո ուխտի զավակներ ենք, ապա կարող ենք դառնալ Հիսուս Քրիստոսի միացյալ ժառանգները այն ամենի, ինչ Երկնային Հայրն ունի):

• Ի՞նչ է համատեղ ժառանգը: (Մեկը, ով մյուս ժառանգների հետ միասին ստանում է հավասար ժառանգություն):

• Համաձայն հատված 17-ի, ի՞նչ պետք է անեն Աստծո ուխտյալ զավակները, որ Քրիստոսի հետ դառնան միացյալ ժառանգներ:

Բացատրեք, որ «տառապել [Հիսուս Քրիստոսի] հետ» (հատված17-ում) չի նշանակում, որ մենք տառապում ենք նրանից, թե ինչ արեց Փրկիչը՝ որպես իր քավիչ զոհաբերության մասնիկ: Փրկիչի նման, մենք պետք է հրաժարվենք անաստված վարքագծից, պահենք պատվիրանները և հավատարմորեն համբերենք ընդդիմությանը (տես Մատթեոս 16.24, Ջոզեֆ Սմիթի Թարգմանություն, Մատթեոս 16.26 [Աստվածաշնչի հավելվածում]): Ավելացնել բառ հավատարիմ-ը լրացնելու համար գրատախտակին գրված սկզբունքը: Գրատախտակին գծեք երեք-սյունականոց գծապատկեր: Առաջին սյունակը անվանեք Պահանջներ, կենտրոնական սյունակը Ընդդիմություն, և երրորդ սյունակը Ժառանգություն: Հրավիրեք ուսանողներին գրել հետևյալ հարցերի պատասխանները համապատասխան սյունակներում:

• Որո՞նք են այն բաները, որ մենք պետք է անենք, որ համարվենք մեր Երկնային Հոր հավատարիմ ուխտյալ զավակները:

• Ընդդիմության ինչպիսի օրինակներ մենք հնարավոր է ապրենք, երբ ջանք ենք գործադրում ապրել որպես Աստծո հավատարիմ, ուխտյալ զավակներ:

• Ինչպիսի՞ օրհնություններ կարող ենք մենք ժառանգել Երկնային Հորից, եթե ջանք գործադրենք ապրել, որպես Նրա հավատարիմ ուխտյալ զավակներ: (Մեկ հնարավոր պատասխանն է, որ կարող ենք դառնալ Երկնային Հոր նման [տես Հռովմայեցիս 8.17, ծանոթագրություն ա]):

Հանձնարարեք ուսանողներին նրանց պատասխանները գրել գրատախտակին։

• Պողոսի ուսմունքներն ընթերցելուց հետո հատված 18-ում, դուք ինչպե՞ս կհամեմատեք Քրիստոսի հետ համատեղ ժառանգներ լինելը, օրհնությունների հետ: Ինչո՞ւ:

Բացատրեք, որ Հռովմայեցիս 8.19-30-ում, մենք կարդում ենք, որ Պողոսը ուսուցանեց, թե Հոգին օգնում է մեզ մեր թուլությունում և նաև իմանալ ինչի համար աղոթել: Մենք նաև կարդում ենք, որ Հիսուս Քրիստոսը կանչվել է նախաերկրային տիրույթ, որ լինի Աստծո զավակների Փրկիչը (տես Ջոզեֆ Սմիթի Թարգմանություն, Հռովմայեցիս 8.29-30 [Աստվածաշնչի հավելվածում]):

Ուշադրություն. Հռովմայեցիս 8.29–30-ում,նախասահմանել բառը նշանակում է նախապես օծել կամ կանչել: Ուսանողները դասի ընթացքում կսովորեն Պողոսի որոշ ուսմունքներ կամ նախապես օծելու մասին Եփեսացիս 1-ում:

Հանձնարարեք մի քանի ուսանողների հերթով բարձրաձայն կարդալ Հռովմայեցիս 8.28, 31-39-ը: Խնդրեք դասարանի անդամներին հետևել, փնտրելով, ճշմարտություններն, որ Պողոսն ուսուցանեց Աստծո սիրո մասին` համեմատության մեջ դնելով ընդդիմության, մարտահրավերների և մահկանացու կյանքի դժբախտությունների հետ: Նշեք, որ Ջոզեֆ Սմիթի Թարգմանությունում Հռովմայեցիս 8.31-ում «դեմ լինել» արտահայտությունը փոխարինվում է «հաղթել»-ով (տես հատված 31, ծանոթագրություն ա):

• Ի՞նչ ճշմարտություն կարող ենք սովորել այդ հատվածներից: (Ուսանողները կարող են բացահայտել մի շարք սկզբունքներ, այդ թվում հետևյալ սկզբունքը․ Եթե մենք սիրենք Աստծուն, բոլոր բաները միաժամանակ կգործեն մեր բարիքի համար: Հիսուս Քրիստոսի իշխանության շնորհիվ մենք կարող ենք հաղթահարել մահկանացու կյանքի բոլոր մարտահրավերներն ու փորձանքները։ Մեզ ոչինչ չի կարող բաժանել Աստծո սիրուց, որը դրսևորվում է Հիսուս Քրիստոսի Քավությամբ):

• Ինչպե՞ս կարող են Հիսուս Քրիստոսը և Նրա ուսմունքները օգնել մեզ հաղթահարել մահկանացու կյանքի մարտահրավերներն ու փորձանքները:

• Հաշվի առնելով մահկանացու կյանքի ձեր ապրած մարտահրավերներն ու փորձանքներն, այդ հատվածներում ո՞ր նախադասություններն են առանձնանում ձեզ համար: Ինչո՞ւ:

• Դուք ինչպե՞ս եք զգացել Աստծո սերը ձեր մարտահրավերների և փորձանքների ժամանակ:

Հրավիրեք ուսանողներին իրենց սուրբ գրությունների ուսումնասիրության օրագրերում կամ դասարանական տետրերում գրի առնել, թե ինչ հուշումներ են ստացել, որ անեն, որպեսզի Հիսուս Քրիստոսի միջոցով, նրանք կարողանան հաղթահարել իրենց մարտահրավերներն ու փորձանքները: Խրախուսեք նրանց կիրառել իրենց գրածը։

Հարցեր տվեք և հրավերներ կազմակերպեք, որպեսզի խրախուսեք դրանց կիրառությունը:

Վերջին հաշվով ավետարանի ուսուցման նպատակն է օգնել ուսանողներին կիրառել սուրբ գրություններում գտնվող սկզբունքներն ու վարդապետությունները, դարձի գալ և ստանալ այն օրհնությունները, որոնք խոստացված են Աստծուն հավատարիմներին ու հնազանդներին: Հարցերը, որոնք քաջալերում են կիրառությունը կարող են կենսական դեր խաղալ ուսանողներին օգնելու տեսնել, թե ինչպես իրենք կարող են կիրառել այդ սկզբունքներն իրենց կյանքում:

Հռովմայեցիս 9-11

Պողոսը ուսուցանում է Աստծո ուխտի Իսրայելի մերժման և ավետարանը Հեթանոսներին քարոզելու մասին

Հրավիրեք ուսանողներին մտածել, թե ինչպես կարձագանքեին այդ իրավիճակում։

1. Դուք ընկերակցում եք ձեր եպիսկոպոսին այցելել երիտասարդ տղամարդու, ում ընտանիքը Եկեղեցում ակտիվ է, սակայն նա՝ ոչ: Երբ ձեր եպիսկոպոսը բարեհամբույր փորձում է օգնել երիտասարդ մարդուն հասկանալ ավետարանով չապրելու հետևանքները, երիտասարդը ասում է . «Մի անհանգստացեք: Ես մկրտված եմ եղել և ծնողներս ակտիվ են: Աստված ետ չի պահի որևէ օրհնություն ինձանից:

2. Վերջերս դուք ընկերացաք մի երիտասարդ այլահավատ կնոջ հետ: Նա հարցնում է չափանիշների մասին, որոնցով դուք ապրում եք: Այն բանից հետո, երբ դուք նկարագրում եք Տիրոջ որոշ չափանիշները, նա ասում է.«Չեմ հասկանում ինչու եք այդ ամենը անում: Այն ամենը, ինչ պիտի անեք փրկվելու համար, Հիսուս Քրիստոսին հավատալն է»:

Խնդրեք ուսանողներին այսօրվա դասի ընթացքում փնտրել մի ճշմարտություն, ուսումնասիրելիս Հռովմայեցիս 9-11-ը որոնք կօգնեն նրանց հասկանալ, թե ինչ է պահանջվում, որ ստանան ավետարանի օրհնությունները:

Հրավիրեք որևէ ուսանողի կարդալ հետևյալ բացատրությունը Պողոսի ուսմունքների վերաբերյալ Հռովմայեցիս 9-11-ում:

Ինչպես գրի է առնված Հռովմայեցիս 9–11-ում, Պողոսը օգտագործեց տերմիններ Իսրայել և ԻսրայելացիներՀրեաներիփոխարեն որի քննարկման ժամանակ շատ հրեաներ էին ընտրություն կատարել: Աստծո ուխտյալ զավակները երբեմն վերագրվել են Իսրայելի տանը: Հին Կտակարանի ժամանակում, Աստված ընտրեց Հակոբի, կամ Իսրայելի ժառանգներին, որ լինեն Աբրահամի հետ Իր ուխտի մի մասը (տես Հռովմայեցիս 9.4-5-ը), որը ներառում էր այնպիսի մեծ օրհնություններ, ինչպիսիք էին՝ ավետարանը, քահանայության ղեկավարները, հավերժական կյանքը, հավերժական սերունդը, ժառանգության հողը և աշխարհը ավետարանով օրհնելու պատասխանատվությունը:

Հանձնարարեք մեկ ուսանողի կարդալ Հռովմայեցիս 9.6, 8-ը բարձրաձայն: Դասարանին խնդրեք հետևել նրան, և գտնել, թե Պողոսը ինչ ուսուցանեց Իսրայելի տան անդամների մասին:

• Ձեր կարծիքով ի՞նչ նկատի ուներ Պողոսը` ասելով «ոչ թե ամենքը որ Իսրայէլիցն են՝ նորանք են Իսրայելը»: (հատված 6): (Շատ Հրեաներ սխալ համոզմունք ունեն, որ Աբրահամի միջոցով իրենց ծագումը երաշխավորում է իրենց ուխտի օրհնությունները):

Բացատրեք, որ Հռովմայեցիս 9.25-30-ում, մենք ընթերցում ենք, որ Պողոսն ուսուցանում է, թե այն Հեթանոսները, ովքեր միացել են Եկեղեցուն կարող էին ուխտի բոլոր օրհնությունները ստանալ և դառնալ արդար Հիսուս Քրիստոսի նկատմամբ հավատք գործադրելով:

Հրավիրեք մի քանի ուսանողների հերթով բարձրաձայն ընթերցել Հրովմայեցիս 9.31–33-ը, 10.1–4-ը: Դասարանին խնդրեք հետևել նրան, և գտնել, թե ինչպես Պողոսի օրում որոշ Իսրայելացիներ Աստծո առաջ արդարամիտ դառնալ էին ձգտում: Բացատրեք, որ «արդարության օրենքը» (Հռովմայեցիս 9.31-ում) վերաբերում է Մովսեսի օրենքին, «գայթակղության քարը» (Հռովմայեցիս 9.32, 33-ում) Հիսուս Քրիստոսն է և «Աստծո արդարությունը» (Հռովմայեցիս 10.3-ում) վերաբերում է Հիսուս Քրիստոսին և Նրա ավետարանին:

• Համաձայն Հռովմայեցիս 9.31-33-ի, ինչպե՞ս են որոշ Իսրայելացիներ ձգտել Աստծո առաջ դառնալ արդար: (Խստորեն կատարելով Մովսեսի օրենքի գործերը):

• Համաձայն Հռովմայեցիս 10.3-4-ի, այդ Իսրայելացիները ի՞նչ էին մերժել: (Հիսուս Քրիստոսին և Նրա միջոցով հնարավոր դարձած արդարությունը):

Բացատրեք, որ ինչպես գրի է առնված Հռովմայեցիս 10.8–13-ում, Պողոսը շարադրել է, թե ինչպես «հաւատում ենք, արդարանալու համար» (Հռովմայեցիս 9:30-ում) որը կարող է ձեռք բերվել: Հանձնարարեք մի քանի ուսանողների հերթով կարդալ Հռովմայեցիս 10․8-13-ը բարձրաձայն։ Դասարանին խնդրեք հետևել՝ փնտրելով, թե ինրպես ստանալ այդ առաքինի վիճակը:

• Ի՞նչ պետք է անի անձնավորությունը` ստանալու հավատքից եկող առաքինի վիճակը:

Բացատրեք, որ բառի հունարեն իմաստը թարգմանված որպես խոստովանել հատված 9-ում նշանակում է որևէ բանի ընդունման բաց ճանաչում, կամ ուխտ, իսկ հունարեն բառը թարգմանված որպես հավատք նշանակում է վստահելի խոստում: Խորը հավատքն առ Փրկիչն առաջնորդում է մարդկանց բացեիբաց հաստատել Նրան ընդունելու հանգամանքը, այն ձևերով, որ Նա ընտրել է: Այդ կարգված եղանակները ներառում են հնազանդություն Աստծո պատվիրաններին, ապաշխարություն ու փրկության արարողությունների կատարում՝ ինչպես օրինակ մկրըության և Սուրբ Հոգու պարգևի:

• Համաձայն Պողոսի ուսմունքների, մենք ի՞նչ պետք է անենք եթե ցանկանում ենք ստանալ Աստծո ուխտերի օրհնությունները, ներառյալ փրկությունը: (Օգնեք ուսանողներին առանձնացնել հետևյալ սկզբունքը. Եթե ընդունում և հնազանդվում ենք հիսուս Քրիստոսին և Նրա ավետարանին, կարող ենք ստանալԱստծո ուխտերի օրհնություններն ու փրկվել: Հետևյալ սկզբունքը գրեք գրատախտակին):

Նշեք, որ որոշ մարդիկ օգտագործել են Հռովմայեցիս 10.9,13 պնդելու, որ այն ամենը ինչ պետք է անենք փրկվելու համար, այն է, թե բանավոր խոստովանություն պետք է անենք, որ հավատում ենք Հիսուս Քրիստոսին: Հիշեցրեք ուսանողներին միսիոներական սցենարի մասին, որը ներկայացվեց դասի սկզբում:

• Ինչպե՞ս կարող են ճշմարտություններն այդ դասում օգնել ձեզ պատասխանել այդ սցենարներում:

Ամփոփեք մնացած մասը Հռովմայեցիս 10.11-ի բացատրելով,որ Պողոսը ուսուցանեց, թե Աստծո խոսքը լսելիս, կենսական է զարգացնել հավատքն առ Քրիստոս: Նա օգտագործեց մի նմանություն վայրի ձիթենու ծառի ճյուղերի պատվաստման մասին ընտանի ձիթենու ծառի հետ, ներկայացնելու համար Հեթանոսների ընդունումը Իսրայելի տուն (տես նաև Հակոբ 5.3-14-ը): Նա նաև ուսուցանեց, որ ավետարանը կրկին կառաջարկվի Հրեաներին:

Ամփոփել` վկայելով այն ճշմարտությունների մասին, որոնք քննարկվեցին այդ դասին։

Բացատրական և պատմական տեղեկություն

Հռովմայեցիս 8.14–17: «Մենք բոլորս Աստծո զավակներն ենք»:

Տասներկու Առաքյալների Քվորումից Երեց Ջեֆրի Ռ. Հոլլանդը վկայել է մեր աստվածային ժառանգության մասին, որպես Աստծո զավակների.

«Ձեր Երկնային Հայրը գիտի ձեր անունը և Նա գիտի ձեր կարիքները։ Նա լսում է ձեր աղոթքները: Նա գիտի, թե ինչ հույսեր և երազանքներ դուք ունեք՝ ներառյալ ձեր վախերն ու հիասթափությունները։ Եվ նա գիտի, թե դուք ինչ կարող եք դառնալ ձեր հավատքի միջոցով առ Նա: Այդ աստվածային ժառանգության շնորհիվ դուք ձեր բոլոր հոգևոր քույրերի և եղբայրների հետ միասին իր տեսադաշտում լիարժեք հավասարություն ունեք և հնազանդության շնորհիվ արտոնված եք դառնալ Նրա հավերժական արքայությունում օրինական ժառանգ, Աստծո «[ժառանգ], և համատեղ [ժառանգ] Քրիստոսի հետ միասին» [Հռովմայեցիս 8.17]: Աշխատեք ընկալել այդ վարդապետությունների կարևորությունը («Ուղղված Երիտասարդ Կանանց,» Ensign կամ Լիահոնա, Նոյ. 2005, 28):

«Սուրբ գրությունները մեր մասին խոսում են որպես «Աստծո զավակներ» ավելի քան մեկ իմաստով (Հռովմայեցիս 8.16): Առաջին, յուրաքանչյուր մարդկային արարած բառացիորեն Երկնային Հոր սիրելի հոգևոր զավակն է (տես Մաղաքիա 2.10, Գործք 17.29, Եբրայեցիս 12.9, «Ընտանիքը. Հայտարարություն աշխարհին, Ensign կամ Լիահոնա, նոյ. 2010, 129): Երկրորդ, մենք «վերածնվում» ենք որպես Աստծո զավակներ ուխտի կապի շնորհիվ, երբ հավատք ենք դրսևորում առ Հիսուս Քրիստոս, ապաշխարում, մկրտվում և ստանում Սուրբ Հոգին [և ուրիշ արարողություններ] (տես Հովհաննես 1.12, Գաղատացիս 3.26-29, Մոսիա 5.7, ՎևՈւ 11.30, [ՎևՈւ 84.33–38,] Մովսես 6.65–68)» (Նոր Կտակարանի ուսանողական ձեռնարկ [Եկեղեցու կրթական համակարգի ձեռնարկ, 2014], 348):

Հոգին ոչ միայն կարող է հաստատել, որ մենք Աստծո ուխտյալ զավակներն ենք, բայց այն կարող է նաև հաստատել մեր հոգիներին, որ մենք բառացիորեն Աստծո սիրեցյալ զավակներն ենք և ապրում էինք Նրա հետ մինչև ծնվելը:

Հռովմայեցիս 8.15: «Որդեգրության Հոգին»

«Որդեգրությունը տարածված էր Հռոմեական աշխարհում և ծանոթ հասկացություն կլիներ Պողոսի ընթերցողների համար: Մի անձնավորություն, ով օրինական հիմքերով որդեգրել է մեկին, ով այդ անձնավորությանը շնորհել է բոլոր իրավունքներն ու արտոնությունները, որ բնական ծնունդ ունեցած երեխան պետք է ունենար: Հետևաբար, երբ մենք ստանում ենք «որդեգրութեան ոգին» (Հռովմայեցիս 8.15) ավետարանի ուխտի մեջ մտնելով դառնում ենք Աստծո զավակներն ու «Քրիստոսի հետ միասին համատեղ-ժառանգները» (Հռովմայեցիս 8.17)» (Նոր Կտակարանի ուսանողական ձեռնարկ [Եկեղեցու կրթական համակարգի ձեռնարկ, 2014], 348):

Մորմոնի Գրքում, Բենիամին թագավորը նույնպես ուսուցանեց, թե մենք ինչպես կարող ենք դառնալ «Քրիստոսի զավակները» (տես Մոսիա 5.5-10-ում): Նախագահ Ջոզեֆ Ֆիլդինգ Սմիթն ուսուցանել է, որ Հիսուս Քրիստոսը նաև «դառնում է մեր Հայրը», քանի որ Նա «մեզ կյանք է առաջարկում, հավերժական կյանք, քավության շնորհիվ, որը նա կատարեց մեզ համար»: Նախագահ Սմիթը բացատրել է. «Մենք դառնում ենք Հիսուս Քրիստոսի երեխաները՝ որդիներն ու դուստրերը, մեր հնազանդության ուխտի շնորհիվ» (Doctrines of Salvation, comp. Bruce R. McConkie, 3 vols. [1954–56], 1.29):

Հռեվմայեցիս 8.31–32: Եթե Աստուած մեր կողմն է` ո՞վ է մեզ հակառակ»:

«Պողոսը ուսուցանեց, թե Քրիստոսի քավությունը ցույց է տալիս, որ «Աստված մեր կողմն [է]» և հավատարիմ է մեզ ու մեր հավերժական բարեկեցությանը: Քանի որ Աստված զոհաբերեց Իր Միածին Որդուն մեզ համար, ապա մենք կարող ենք վստահեցված լինել, որ Աստված կշարունակի աշխատել մեր փրկության համար և նախապատրաստել մեզ լինել այն ամենի ժառանգները, որ Նա ցանկանում է մեզ տալ: Երեց Ջեֆրի Ռ. Հոլլանդը զուգահեռաբար հորդորեց Եկեղեցու անդամներին.

Հաշվի առնելով խաչելության անհասկանալի արժեքն ու Քավությունն, ես խոստանում եմ ձեզ, որ նա այժմ չի պատրաստվում երես դարձնել մեզանից: … Եղբայրներ և քույրեր, ինչպիսին էլ լինի ձեր մտահոգությունը, խնդրում եմ մի հանձնվեք (‘Broken Things to Mend,’ Ensign կամ Լիահոնա, Մայ. 2006, 71)» (Նոր Կտակարանի ուսանողական ձեռնարկ [Եկեղեցու կրթական համակարգի ձեռնարկ, 2014], 350):

Հռովմայեցիս 8.29–30, 9.11, 11.2, 5, 7, 28: Ճակատագիր, նախասահմանվածություն և ընտրություն

Հռովմայեցիս 8.29–30-ում, Հունական տերմինը թարգմանված որպես նախասահմանել նշանակում է «սահմանել կամ որոշել նախորոք» և վերաբերում է նախասահմանվածությանը, որ որոշ մարդիկ ստանում են, հիմնվելով Աստծո կանխատեսության վրա հետևել Հիսուս Քրիստոսին և նմանվել նրան (տես նաև Եփեսացիս 1.3–4, 1 Պետրոս 1.2): «Նախասահմանվածությունը չի երաշխավորում, որ անհատները կստանան որոշակի կոչումներ ու պատասխանատվություններ: Նման հնարավորություններն այս կյանքում գալիս են ընտրության առաքինի օգտագործման արդյունքում, ճիշտ ինչպես նախասահմանվածությունը եկավ նախաերկրային գոյություն առաքինության արդյունքում («Նախասահմանվածություն,»Հավատքին Հավատարիմ. Ավետարանի Մեջբերում [2004], 69, տես նաև Ալմա13.3–4)» (Նոր Կտակարանի ուսանողական ձեռնարկ [Եկեղեցու կրթական համակարգի ձեռնարկ, 2014], 350):

Աստվածաշնչի բառարանը բացատրում է, որ ընտրություն-ը «աստվածաբանական տերմին է գլխավորապես նշանակող Իսրայելի տան Աստծո ընտրություն, որ լինեն արտոնություններով ու պատասխանատվություններով ուխտի ժողովուրդ, որպեսզի նրանք դառնան ողջ աշխարհի համար օրհնության միջոց: …

«Ընտրյալները ընտրված են նույնիսկ «աշխարհի հիմնադրումից առաջ,» թերևս ոչ ոք անվերապահորեն չի ընտրված հավերժական կյանքի համար: Յուրաքանչյուրը պետք է, իր համար, հետևի ավետարանին և ստանա նրա արարողություններն ու ուխտերը Տիրոջ ծառաների ձեռքերից, որպեսզի ձեռք բերի փրկություն: Եթե մեկը ընտրվել է, բայց չի ծառայում ապա նրա ընտրությունը կարելի է ասել իզուր է եղել, ինչպես Պողոսը արտահայտել է 2 Կոր. 6.1:

«… ‘Շնորհքի ընտրություն’ գրի առնված … Հռով. 11.1-5-ը ունի մեջբերում մահկանացու կյանքում մեկի իրավիճակի մասին, այն է, ծնված մի ժամանակում, տեղում, և իրավիճակներում, երբ բարենպաստ շփում կունենա ավետարանի հետ: Այդ ընտրությունը տեղի է ունեցել նախաերկրային կյանքում: Նրանք, ովքեր մահկանացու կյանքում հավատարիմ և ջանասեր են ավետարանում, ստանում են նույնիսկ ավելի բաղձալի ընտրություն այս կյանքում և դառնում Աստծո ընտրյալը: Նրանք ստանում են հավերժության մեջ Աստծո փառքի խոստման լրիվությունը (ՎևՈւ 84.33–41)» (Աստվածաշնչի բառարան, «Ընտրություն», տես նաև Ալմա 13.3–4):

Մարգարե Ջոզեֆ Սմիթը բացատրեց, որ «անհատների անվերապահ ընտրությունը հավերժական կյանքի համար [կանխագիտությունը] չէր ուսուցանված Առաքյալների կողմից: Աստված ընտրում է կամ նախասահմանում, որ բոլոր նրանք, ովքեր կփրկվեն, պետք է փրկվեն Հիսուս Քրիստոսով, Ավետարանին հնազանդվելով» ( Եկեղեցու պատմություն-ում, 4.360): Այսինքն, բոլոր մարդիկ, ովքեոր կփրկվեն, փրկություն կստանան Հիսուս Քրիստոսի Քավության միջոցով և ուրիշ ոչ մի ճանապարհով:

Հռովմայեցիս 11.25: «Հեթանոսների լրիվությունը»

Տասներկու Առաքյալների Քվորումից Երեց Բրյուս Ռ․ Մակքոնկին բացատրել է, թե ինչ է նշանակում «Հեթանոսների լրիվությունը».

«Կար ժամանակ կամ շրջան Հրեաների համար ընտրված, որ խոսքը լսեն, այնուհետև մի այլ շրջան Հեթանոսների համար ավելի բարձր դիրք գրավելու: Հեթանոսների ժամանակները այն շրջանն է, որի ընթացքում ավետարանը տրվում է նրանց արտոնյալ հիմքերով, և սա կշարունակվի մինչև նրանք կունենան ճշմարտությունն ընդունելու լիարժեք հնարավորություն, կամ այլ կերպ ասած մինչև Հեթանոսների լրիվությունը: Այնուհետև ուղերձը կրկին կգնա Հրեաներին, որը նշանակում է՝ Հրեաներին որպես ազգություն և որպես ժողովուրդ» (Doctrinal New Testament Commentary, 3 vols. [1965-73], 2.290):

Դարեր առաջ Պողոսը գրեց իր նամակներն, որտեղ Նեփին ուսուցանեց իր եղբայրներին, որ Հեթանոսների լրիվության միջոցով վերջին օրերին, ավետարանը կտրվի իր և իր եղբայրների ժառանգներին: Դա նրանց կպատրաստի «որ գան իրենց Քավիչի և նրա վարդապետության ամեն մի կետի իմացությանը, որպեսզի նրանք կարողանան իմանալ՝ ինչպես գան դեպի նա և փրկվեն»: (1 Նեփի 15.14): Լեքիի սերնդի այդ հավաքումը, վերջին օրերի բնական ճյուղերի վերադարձն է բարի ձիթենու վրա պատվաստվելու, ինչպես մարգարեացվել է Պողոսի և Զենոսի կողմից (տես Հռովմայեցիս 11.23–25, Հակոբ 5.52, 60, 63, 67–68):

Երբ հրեշտակ Մորոնին հայտնվեց Մարգարե Ջոզեֆ Սմիթին 1823, Մորոնին ասաց, որ «Հեթանոսների լրիվությունը շուտով կավարտվի» (Ջոզեֆ Սմիթ--Պատմություն 1.41):