Lekcja 13: 1 Nefi 10–11

Lekcja 13

1 Nefi 10–11

Wprowadzenie

Po wysłuchaniu opowieści swego ojca Lehiego o jego wizji Nefi sam zapragnął zobaczyć, usłyszeć i poznać to, co widział i słyszał Lehi (zob. 1 Nefi 10:17). Kiedy Nefi zastanawiał się nad naukami swego ojca, został „przeniesiony przez Ducha Pana” (1 Nefi 11:1) i otrzymał własną wizję. Ta wizja znajduje się we fragmencie: 1 Nefi 11–14. W rozdziale: 1 Nefi 11 czytamy o drzewie życia, żelaznym pręcie oraz ogromnym i przestronnym budynku, jak też o narodzinach, chrzcie, posłudze i ukrzyżowaniu Zbawiciela. Kiedy Nefi doświadczył tego wszystkiego, dostrzegł miłość, jaką żywi Bóg do Swoich dzieci.

Propozycje dotyczące nauczania

1 Nefi 10:1–16

Lehi prorokuje o Mesjaszu

Pokrótce podsumuj fragment: 1 Nefi 10:1–16, opowiadając uczniom, że po tym, jak Nefi opowiedział o wizji drzewa życia, przytoczył kilka innych proroctw. Obejmują one szczegóły dotyczące tego, kiedy Jezus Chrystus miał przyjść na ziemię (zob. 1 Nefi 10:4), Jego chrztu udzielonego przez Jana Chrzciciela (zob. 1 Nefi 10:7–10), Jego ukrzyżowania i zmartwychwstania (zob. 1 Nefi 10:11) oraz zbliżającego się rozproszenia i zgromadzenia Izraela (zob. 1 Nefi 10:12–14).

Poproś jednego z uczniów, aby przeczytał na głos fragment: 1 Nefi 10:4–6. (Możesz wyjaśnić, że słowo Mesjasz jest „formą aramejskiego i hebrajskiego słowa oznaczającego ‘namaszczony’. W Nowym Testamencie Jezus jest zwany Chrystusem; słowo to jest greckim odpowiednikiem słowa Mesjasz. Oznacza ono namaszczonego Proroka, Kapłana, Króla i Odkupiciela, którego przyjścia Żydzi z taką niecierpliwością oczekiwali” [Guide to the Scriptures, „Messiah”, adres internetowy: scriptures.lds.org; zob. także Bible Dictionary, „Messiah”]).

Kiedy, według proroctwa Lehiego, miał przyjść Zbawiciel? (Zob. 1 Nefi 10:4).
Co się stanie z ludzkością, jeśli nie będzie polegać na Zbawicielu? (Zob. 1 Nefi 10:6).

1 Nefi 10:17–22; 11:1–6

Nefi dąży do tego, by zobaczyć, usłyszeć i poznać prawdy, których nauczał jego ojciec

Poproś uczniów, aby zastanowili się nad następującym przykładem: Trzech młodych mężczyzn uczestniczy w tym samym spotkaniu kościelnym. Po powrocie do domu jeden z nich ma wrażenie, że spotkanie było nudne i że tylko zmarnował swój czas. Drugi uważa, że spotkanie było miłe, ale nic nie wniosło do jego życia. Trzeci wraca do domu wzmocniony przez Ducha Świętego, otrzymuje natchnienie i wie, dokąd ma iść w swoim życiu — jest to nawet więcej, niż nauczano podczas spotkania.

Jak to możliwe, że ci trzej młodzi mężczyźni uczestniczyli w tym samym spotkaniu, a mieli tak różne doświadczenia?

Wyjaśnij, że przykład ten jest podobny do doświadczenia Lamana, Lemuela i Nefiego, kiedy usłyszeli proroctwa swego ojca i opis jego wizji. Laman i Lemuel nie zrozumieli słów ojca i spierali się o to, co usłyszeli (zob. 1 Nefi 15:2). Za to Nefi zwrócił się do Pana o zrozumienie. Dał wspaniały przykład tego, jak starać się o objawienie i jak je przyjąć.

Powiedz uczniom, że kiedy będą studiowali doświadczenie Nefiego, odnajdą zasady, które pomogą im starać się o własne objawienia i je przyjmować. Zachęć ich, aby zwrócili uwagę na to, co takiego zrobił Nefi, a co pozwoliło mu na otrzymanie objawienia podobnego do tego, które otrzymał Lehi.

Podziel klasę na trzy grupy. Wyznacz każdej grupie jedną z kategorii z tabelki oraz towarzyszący jej zestaw pytań. (Przed rozpoczęciem lekcji możesz narysować tabelkę na tablicy). Poproś uczniów, aby przeczytali po cichu fragmenty: 1 Nefi 10:17 i 11:1–6 i przygotowali odpowiedzi na przydzielone im pytania.

Pragnienie

Co Nefi pragnął zobaczyć, usłyszeć i wiedzieć?

W jaki sposób pragnienia wpływają na naszą zdolność otrzymania objawienia?

Czego ja pragnę dowiedzieć się od Pana?

Przekonanie

Jakie przekonania wyraził Nefi, kiedy starał się o objawienie?

W jaki sposób przekonania te mogą wpływać na naszą zdolność otrzymania objawienia?

W jaki sposób mogę zwiększyć swoje świadectwo i wiarę w Jezusa Chrystusa?

Rozważanie

Co się stało, kiedy Nefi zaczął rozważać?

Dlaczego rozważanie może prowadzić do objawienia?

Co mogę zrobić, aby pilniej rozważać słowa proroków?

Poproś kilkoro uczniów z każdej grupy, aby podzielili się odpowiedziami na pierwsze dwa przydzielone im pytania. (Możesz też zachęcić uczniów, aby odpowiedzieli na trzecie pytanie, ale zapewnij ich, że nie muszą mówić o rzeczach, które są dla nich zbyt osobiste czy prywatne).

Poproś jednego z uczniów, aby przeczytał na głos fragment: 1 Nefi 10:19.

Kto może poznać tajemnice Boga?
Jaką mocą objawiane są tajemnice Boga?
Co musimy zrobić, aby otrzymać objawienie mocą Ducha Świętego?
Jak myślicie, co to znaczy pilnie się starać?
Co zrobił Nefi, aby pokazać, że pilnie stara się zobaczyć, usłyszeć i poznać to, czego nauczał jego ojciec?

Zapisz na tablicy następujące stwierdzenie:

Bóg objawia prawdę…

Poproś uczniów, aby podsumowali, czego się dowiedzieli z doświadczenia Nefiego, uzupełniając zdanie z tablicy. Choć uczniowie mogą użyć innych słów, ich odpowiedzi powinny zawierać to, że Bóg objawia prawdę wszystkim tym, którzy pilnie Go proszą. (Możesz zapisać tę zasadę na tablicy).

Zachęć uczniów, aby zastanowili się nad tym, kiedy pilne dążenie do Boga sprawiło, że pozwolił im On poczuć Swego Ducha i otrzymali objawienie. (Może warto wspomnieć, że objawienie może obejmować otrzymanie przewodnictwa podczas podejmowania decyzji, zdobycie większego zrozumienia, otrzymanie pocieszenia lub zapewnienia, że coś jest prawdą). Poproś uczniów, aby podzielili się swymi doświadczeniami z resztą klasy. Możesz też złożyć świadectwo o tym, czego doświadczyłeś dzięki pilnemu poszukiwaniu Pana.

1 Nefi 11:7–36

Nefi jest świadkiem łaskawości Boga

Wyjaśnij uczniom, że Nefi nadal rozważał i szukał boskiego przewodnictwa podczas swej wizji. Kiedy Nefi poprosił o to, by poznać interpretację wizji drzewa, której doświadczył on i jego ojciec, ukazał mu się anioł. Anioł zapytał: „Czy wiesz, co oznacza drzewo, które twój ojciec widział?” (1 Nefi 11:21). Omów znaczenie drzewa, prosząc kilkoro uczniów, aby po kolei czytali na głos fragment: 1 Nefi 11:18–23.

Co powiedział Nefi na temat znaczenia drzewa? (Po uzyskaniu odpowiedzi uczniów możesz zwrócić uwagę na to, że Nefi ujrzał Marię trzymającą małego Jezusa, a aniołowie rozpoznali w dziecięciu „[Syna] Wiecznego Ojca”. Następnie anioł zapytał Nefiego o znaczenie drzewa, aby pomóc mu dostrzec, że symbolizuje ono Jezusa Chrystusa. Kiedy Nefi odpowiedział, że symbolizuje ono „miłość Boga”, mówił o miłości Bożej, która przejawia się w ofiarowaniu daru z Jego Syna. Doświadczamy miłości Boga, przyjmując błogosławieństwa Zadośćuczynienia Jezusa Chrystusa).
W jaki sposób Nefi i anioł opisali miłość Boga?

Poproś jednego z uczniów, aby przeczytał na głos fragment: 1 Nefi 11:16. (Wyjaśnij, że słowo łaskawość oznacza tu dobrowolne zstąpienie z wyższej pozycji lub godności. Możesz poprosić uczniów, aby zapisali to wyjaśnienie w swoich pismach świętych obok wersetu: 1 Nefi 11:16).

Niech uczniowie odnajdą odpowiedź Nefiego na pytanie anioła, czytając na głos fragment: 1 Nefi 11:17.

Co wiedział Nefi?
Czego nie wiedział?

Po tym, jak Nefi udzielił odpowiedzi, anioł pokazał mu kilka przykładów łaskawości Bożej, aby pomóc mu w pogłębieniu zrozumienia, czym jest miłość Boga. Wyjaśnij uczniom, że „łaskawość Boga” odnosi się zarówno do Boga Ojca, jak i Jezusa Chrystusa.

Przytocz poniższą wypowiedź Starszego Bruce’a R. McConkie z Kworum Dwunastu Apostołów, który wyjaśnił, czym jest łaskawość Boga, naszego Ojca Niebieskiego:

„Łaskawość Boga przejawia się w tym, że On, wyniesiona Istota, zstąpił ze Swego wiecznego tronu, aby stać się Ojcem śmiertelnego Syna” (The Mortal Messiah [1979], 1:314).

Obraz

Narodziny Jezusa

Aby pomóc uczniom zrozumieć, w jaki sposób „łaskawość Boga” odnosi się też do Jezusa Chrystusa, pokaż ilustrację „Narodziny Jezusa” (62116; Album Ewangelia w malarstwie [2009], nr 30). Poproś jednego z uczniów o przeczytanie na głos fragmentu: 1 Nefi 11:13–21. Poproś innego ucznia, aby powiedział, jak te wersety wiążą się z ilustracją. Niech jeden z uczniów przeczyta poniższą wypowiedź Starszego Geralda N. Lunda, byłego Siedemdziesiątego. Poproś klasę, aby zwróciła uwagę na to, w jaki sposób Zbawiciel okazał nam Swoją miłość.

„Oto Jezus — członek Boskiej Trójcy, Pierworodny Ojca, Stwórca, Jehowa Starego Testamentu — opuszcza teraz Swe boskie i święte miejsce, odziera się z całej Swej chwały i majestatu i przyobleka ciało maleńkiego noworodka całkowicie zależnego od Swej matki i ziemskiego ojca. To, że nie przyszedł na świat w najznamienitszym z ziemskich pałaców i […] nie został obsypany klejnotami, lecz narodził się w skromnej stajence, jest zadziwiające. Nie dziwi więc to, że anioł powiedział Nefiemu: ‘Przekonaj się o łaskawości Boga’” (Jesus Christ, Key to the Plan of Salvation [1991], str. 16).

W jaki sposób narodziny Zbawiciela są wyrazem Jego miłości do nas?

Upewnij się, że jasne jest, iż gotowość Zbawiciela, by zaznać ziemskiego życia, pokazuje Jego miłość do nas.

Obraz

Chrystus uzdrawia chorego w Beteździe

Pokaż ilustrację „Jezus wskrzesza córkę Jaira” (62231; Album Ewangelia w malarstwie, nr 41) oraz „Chrystus uzdrawia chorego w Beteździe (Album Ewangelia w malarstwie, nr 42). Poproś jednego z uczniów, aby przeczytał na głos fragment: 1 Nefi 11:28 i 31. Zachęć klasę, aby odnalazła podobieństwa między ilustracjami a wersetami.

Komu służył Zbawiciel i kogo uzdrawiał według relacji Nefiego?
W jaki sposób czyny Zbawiciela pokazują Jego miłość?

Niech jeden z uczniów przeczyta na głos fragment: 1 Nefi 11:32–33. Poproś klasę, aby posłuchała, jaki jest ostateczny przykład miłości Zbawiciela.

Obraz

Ukrzyżowanie

Kiedy uczniowie powiedzą, czego się dowiedzieli, pokaż ilustrację „Ukrzyżowanie” (62505; Album Ewangelia w malarstwie, nr 57).

Złóż świadectwo, że łaskawość Jezusa Chrystusa jest przejawem miłości Boga do nas. Zbawiciel zstąpił na ziemię, aby zaznać życia doczesnego, służyć chorym i cierpiącym, uzdrawiać ich i umrzeć za wszystkie nasze grzechy, abyśmy mogli powrócić do domu, do obecności Ojca Niebieskiego.

W jaki sposób wiedza o łaskawości Zbawiciela i Jego miłości wpływa na wasze uczucia do Niego?

Zakończ lekcję, zachęcając uczniów, aby podzielili się tym, w jaki sposób miłość Boga jest dla nich „pożądana ponad wszystko” i daje im „największą radość” (zob. 1 Nefi 11:22–23). Złóż świadectwo, że kiedy będziemy naśladować przykład Nefiego i pilnie prosić Boga, odnajdziemy Jego miłość i doświadczymy radości uczestniczenia w błogosławieństwach dostępnych poprzez Zadośćuczynienie Chrystusa.

Zachęć uczniów, aby naśladowali przykład Nefiego, kiedy będą się starać o objawienie. Przypomnij im, jaką rolę mają do spełnienia jako uczniowie seminarium. Powiedz, że wiara i wysiłek, jakie wkładają w codzienne osobiste studiowanie pism świętych oraz udział w lekcji, wpływają na ich zdolność uczenia się poprzez Ducha.

Komentarz i tło historyczne

1 Nefi 10:17–19. Nauka poprzez moc Ducha Świętego

Starszy Russell M. Nelson z Kworum Dwunastu Apostołów podkreślił, że musimy uczyć się prawd ewangelii mocą Ducha Świętego:

„Życie według norm Pana wymaga od nas kultywowania daru Ducha Świętego. Ów dar pomaga nam zrozumieć doktrynę i zastosować ją na gruncie osobistym. Ponieważ prawda podana poprzez objawienie może być zrozumiana jedynie przez objawienie, nasze studia powinny być przepełnione modlitwą” („Living by Scriptural Guidance”, Ensign, listopad 2000, str. 17).

1 Nefi 11:1. Znaczenie rozważania

Starszy Gerald N. Lund, Siedemdziesiąty, nauczał o znaczeniu medytacji podczas zabiegania o objawienie:

„Znajdźcie czas na zastanawianie się i rozmyślanie. Ucieknijcie od rozgardiaszu życia. Znajdźcie ciche miejsce i zarezerwujcie czas na zwyczajne siedzenie i myślenie, słuchanie swoich myśli i uczuć, na otwarcie się na podszepty Ducha. Zwróćcie uwagę na to, co powiedzieli następujący prorocy na temat tego, co robili przed otrzymaniem ważnych objawień. Nefi: ‘Siedziałem rozmyślając nad tym’ (1 Nefi 11:1). Józef Smith i Sidney Rigdon: ‘Kiedyśmy rozmyślali nad tymi sprawami’ (NiP 76:19). Joseph F. Smith: ‘Siedziałem w swoim pokoju rozważając Pisma Święte’ (NiP 138:1–2). Józef Smith: ‘Umysł mój zwrócił się ku poważnej refleksji […]. Rozmyślałem nad [słowami Jakuba] niejeden raz’ (JS — H 1:8, 12).

Czasami musimy celowo odłożyć na bok troski świata, odłożyć na bok pośpiech codziennego życia i znaleźć ciche miejsce i spokojną chwilę, kiedy możemy usiąść, rozważać, zastanawiać się i medytować — oraz nasłuchiwać tego cichego głosu, który przemawia szeptem” („The Voice of the Lord” [Przemówienie wygłoszone na Uniwersytecie Brighama Younga, 2 grudnia 1997], str. 9–10, adres internetowy: speeches.byu.edu).