Lekcja 78: Alma 13

Lekcja 78

Alma 13

Wprowadzenie

Kiedy Alma zaczął nauczać zbuntowanych ludzi w Ammonihah, spierali się z nim, pytali: „Kim jesteś?” i kwestionowali jego autorytet (zob. Alma 9:1–6). Znajdowali się w stanie odstępstwa, gdyż przyjęli nauki Nehora — polegające na wypaczaniu religii dla osiągnięcia osobistych zysków (zob. Alma 1:2–15; 15:15; 16:11). W przeciwieństwie do tego, co głosił Nehor, Alma nauczał ich na temat „wyższego kapłaństwa Boga”, którego celem jest doprowadzanie ludzi do pokuty i pomoc im, by weszli do odpoczynku Pana (zob. Alma 13:6). Przytoczył przykład Melchizedeka, który głosił na temat wiary i pokuty oraz pomógł swemu ludowi żyć w pokoju. Alma nauczał też o życiu przed stworzeniem świata oraz o ustanawianiu przed narodzeniem. Swoje kazanie zakończył wezwaniem, by ludzie posłuchali jego słów, aby mogli się przygotować na wejście do odpoczynku Pana.

Propozycje dotyczące nauczania

Alma 13:1–12

Alma naucza mieszkańców Ammonihah na temat powołania wyższych kapłanów

Wyjaśnij, że rozdział: Alma 13 zawiera nauki Almy dotyczące grupy ludzi, którzy pełnią w Kościele niezmiernie ważną rolę. W istocie wszyscy członkowie Kościoła są błogosławieni dzięki ich służbie.

Powiedz uczniom, że znają osoby, które należą do tej grupy. Następnie poproś ich, żeby po cichu przeczytali werset: Alma 13:1 i dowiedzieli się, o jakich ludziach mowa. Kiedy już przeczytają ten werset, zaproponuj, aby przeczytali również fragmenty: Alma 13:10, 14 oraz Nauki i Przymierza 107:1–3. Możesz zasugerować, żeby zapisali te odsyłacze na marginesie obok wersetu: Alma 13:1.

Zwróć uwagę, że Alma mówił o kapłanach według porządku Syna Bożego, co oznacza Kapłaństwo Melchizedeka. Innymi słowy mówił o mężczyznach, którzy piastowali urząd wyższego kapłana w Kapłaństwie Melchizedeka. Poproś jednego z uczniów o przeczytanie wypowiedzi Starszego Bruce’a R. McConkie z Kworum Dwunastu Apostołów:

„Nefici, którzy byli wierni i oddani, przestrzegając prawa Mojżesza, posiadali Kapłaństwo Melchizedeka, co oznacza, że mieli pełnię ewangelii. […] Niektóre z najcenniejszych informacji na temat Kapłaństwa Melchizedeka pochodzą z rozdziału: Alma 13” (The Promised Messiah [1978], str. 421).

Jakie błogosławieństwa otrzymaliście w swoim życiu dzięki Kapłaństwu Melchizedeka? (Uczniowie mogą wymienić dar Ducha Świętego, błogosławieństwa patriarchalne oraz inne błogosławieństwa kapłańskie, przywództwo Władz Naczelnych oraz lokalnych przywódców, takich jak biskupi i prezydenci gmin, oraz błogosławieństwa, jakie otrzymali dzięki przymierzom, które ich rodzice zawarli w świątyni. Mogą też wspomnieć o obrzędach chrztu i sakramencie, których dokonuje się z upoważnienia Kapłaństwa Aarona, lecz pod kierownictwem przywódców Kapłaństwa Melchizedeka).

Napisz na tablicy lub rozdaj na kartkach podane pytania. Daj uczniom czas, aby przeczytali fragment: Alma 13:2–10 i znaleźli na nie odpowiedzi.

Kiedy po raz pierwszy zostali powołani i przygotowani posiadacze Kapłaństwa Melchizedeka? (Zob. Alma 13:3–5).

Jaki obowiązek mają wszyscy posiadacze Kapłaństwa Melchizedeka? (Zob. Alma 13:6).

Które wyrażenia w wersecie: Alma 13:7 opisują Kapłaństwo Melchizedeka?

Jakie wymogi trzeba spełnić, aby zostać ustanowionym do Kapłaństwa Melchizedeka? (Zob. Alma 13:10).

Po upływie stosownego czasu poproś uczniów, aby opowiedzieli o tym, co znaleźli. Możesz wypisać ich odpowiedzi na tablicy.

Aby pomóc uczniom głębiej zrozumieć i omówić to, co przeczytali, rozważ zadanie im następujących pytań:

W jaki sposób służba posiadaczy kapłaństwa pomaga nam zrozumieć, jak poszukiwać odkupienia w Jezusie Chrystusie? (Zob. Alma 13:2, 8, 16. Poprzez swój przykład, nauki oraz obrzędy, jakich dokonują, wskazują nam drogę do Zbawiciela).
Co miał na myśli Alma, kiedy powiedział, że Bóg „powołał […] i przygotował [wyższych kapłanów] od założenia świata”? (Alma 13:3). (Oznacza to, że niektórzy mężczyźni zostali ustanowieni na określone urzędy kapłańskie jeszcze przed przyjściem na ziemię).

Aby pomóc uczniom zrozumieć kwestię ustanawiania przed narodzeniem i tego, jak odnosi się ona do ich życia, możesz poprosić, aby któryś z nich odczytał następujące wypowiedzi.

Prorok Józef Smith nauczał: „Każdy człowiek, który ma powołanie, by czynił posługę mieszkańcom świata, został ustanowiony do tego celu podczas Wielkiej Narady w niebie, która miała miejsce przed stworzeniem tego świata. Przypuszczam, że zostałem ustanowiony do tego właśnie urzędu podczas Wielkiej Narady” (Teachings of Presidents of the Church: Joseph Smith [2007], str. 511).

Prezydent Spencer W. Kimball powiedział: „Zanim przyszliśmy na ten świat, wiernym kobietom dane były pewne obowiązki, podczas gdy wierni mężczyźni zostali ustanowieni przed narodzeniem do pewnych powołań kapłańskich. Chociaż teraz nie pamiętamy szczegółów, nie zmienia to wspaniałej rzeczywistości tego, na co kiedyś się zgodziliśmy” (Teachings of Presidents of the Church: Spencer W. Kimball [2006], str. 215–216).

Czego werset: Alma 13:3 uczy o tym, co musimy uczynić, aby wypełnić misje, które zostały nam wyznaczone przed narodzeniem?
Kiedy mężczyzna zostaje ustanowiony na urząd w kapłaństwie, jakie powinno mieć to dla niego znaczenie? (Zob. Alma 13:8. Pamiętaj, że na to pytanie mogą odpowiadać zarówno młode kobiety, jak i młodzi mężczyźni. Mogą oni wiele skorzystać z wysłuchania odpowiedzi koleżanek).

Poproś uczniów o przeczytanie po cichu fragmentu: Alma 13:11–12 i odnalezienie, w jaki sposób posiadacze Kapłaństwa Melchizedeka, o których mówił Alma, zmienili się dzięki Zadośćuczynieniu Jezusa Chrystusa.

Co, według was, znaczą słowa, że czyjeś „szaty stały się śnieżnobiałe przez krew Baranka”?
Jak sądzicie, dlaczego posiadacze Kapłaństwa Melchizedeka muszą się zmienić pod wpływem Zadośćuczynienia Jezusa Chrystusa? W jaki sposób możemy podążać za ich przykładem?

Przypomnij uczniom, że Alma nauczał tych prawd ludzi w Ammonihah. Wielu z nich było „wyznania Nehora” (Alma 14:18; 15:15), czyli przyjęło jego nauki. Nehor to człowiek, który głosił fałszywą doktrynę, którą Alma nazwał „[wypaczaniem] religii” (zob. Alma 1:12–15).

Czym różnią się wierni posiadacze Kapłaństwa Melchizedeka od tych, którzy posłuchali nauk Nehora? (Możesz poprosić uczniów o przejrzenie fragmentu: Alma 1:2–6 i odnalezienie różnic między wypaczoną religią Nehora a Kapłaństwem Melchizedeka).
Ludzie w Ammonihah byli wcześniej nauczani o Kapłaństwie Melchizedeka i otrzymywali jego mocą błogosławieństwa (zob. Alma 9:21; 13:1). Jak myślicie, dlaczego ważne było przypomnienie ludowi Ammonihah to, czego wcześniej dowiedzieli się o Kapłaństwie Melchizedeka?
Czego, jak dotąd, dowiedzieliście się o kapłaństwie podczas tej lekcji? (Uczniowie mogą podać wiele różnych odpowiedzi. Powinny one odzwierciedlać następujące prawdy: obrzędy kapłańskie oraz służba posiadaczy kapłaństwa pomagają nam zwracać się do Jezusa Chrystusa i szukać u Niego odkupienia).

Możesz zasugerować uczniom, aby zapisali tę i inne odnalezione przez siebie zasady w swoich notatnikach lub dziennikach do studiowania. Jeśli czas pozwoli, poproś ich, aby napisali, w jaki sposób te zasady mogą wpłynąć na ich postrzeganie mocy i błogosławieństw kapłaństwa.

Alma 13:13–20

Alma naucza o Melchizedeku, wielkim wyższym kapłanie, który ustanowił pokój pośród swego ludu

Napisz na tablicy następujące słowa i wyrażenia: wyższy kapłan, król, człowiek wielkiej wiary, głosił pokutę, ustanowił pokój, książę pokoju, panował po swoim ojcu. Po napisaniu każdego słowa lub wyrażenia zrób pauzę i pozwól uczniom zgadywać — bez zaglądania do pism świętych — o kim Alma wyrażał się w ten sposób. (Opisywał Melchizedeka). Jeśli uczniom nie uda się odgadnąć, a wypiszesz już na tablicy wszystkie określenia, pozwól im przeczytać fragment: Alma 13:14.

Jeśli niektórzy z uczniów odpowiedzieli, że Alma mówił o Jezusie Chrystusie, zapytaj ich, dlaczego opis prawego wyższego kapłana przywiódł im na myśl Zbawiciela. Pomóż im zrozumieć, że posiadacze Kapłaństwa Melchizedeka są „na wzór kapłaństwa Syna, Jednorodzonego syna Ojca” (Alma 13:9; zob. także NiP 107:2–4). Podkreśl, że posiadacze Kapłaństwa Melchizedeka powinni w swej służbie i naukach z całych sił starać się naśladować przykład Jezusa Chrystusa. Przypomnij też uczniom, że obrzędy dokonywane z upoważnienia Kapłaństwa Melchizedeka pomagają nam zbliżyć się do Zbawiciela.

Poproś jednego z uczniów o przeczytanie na głos fragmentu: Alma 13:14–19. Zachęć klasę, aby pomyślała, jak niegodziwi mieszkańcy Ammonihah mogli skorzystać z nauki o Melchizedeku.

Jakimi słowami został opisany lud Melchizedeka w wersecie: Alma 13:17? Pod jakimi względami ten lud przypominał ludzi w Ammonihah? (Zob. Alma 8:9; 9:8).
Co uczynił Melchizedek jako przywódca swego ludu? Jaki wpływ miało na ludzi jego przywództwo? Jak jego wpływ różnił się od tego, jaki w Ammonihah wywierali ci, którzy podążyli za naukami Nehora? (Zob. Alma 8:17; 10:27, 32).

Poproś uczniów o streszczenie wersetów: Alma 13:16–18 i powiedzenie własnymi słowami, jakich prawd te wersety nauczają na temat obowiązków przywódców kapłańskich. Upewnij się, że pośród proponowanych odpowiedzi znajdzie się myśl, że przywódcy kapłańscy pomagają nam zwracać się do Jezusa Chrystusa, odpokutowywać i żyć w pokoju. (Możesz zachęcić uczniów, aby zapisali swoje podsumowania w pismach świętych przy fragmencie: Alma 13:16–18). Zwróć uwagę, że inni przywódcy kościelni, tacy jak przywódczynie Stowarzyszenia Pomocy i Organizacji Młodych Kobiet, są niezwykle ważnymi uczestnikami tej pracy. Służąc u boku przywódców kapłańskich, pomagają wieść osoby i rodziny ku Chrystusowi.

Jak zostaliście pobłogosławieni dzięki służbie przywódców w Kościele?

Alma 13:21–31

Alma zaprasza ludzi, by usłuchali głosu Pana i weszli do Jego odpoczynku

Poproś uczniów, aby odnaleźli myśl, która przewija się w wersetach: Alma 13:12, 13, 16, 29. Powinni odnaleźć w nich słowo odpoczynek i wyrażenie „odpoczynek Pana”. Możesz ich zachęcić, aby zaznaczyli to pojęcie w każdym wersecie. Aby pomóc uczniom zrozumieć, co to znaczy wejść do odpoczynku Pana w tym życiu oraz po śmierci, przeczytaj poniższe wypowiedzi:

„Starożytni prorocy mówią o ‘wchodzeniu do odpoczynku Boga’ [zob. Alma 12:34; NiP 84:23–24]. Co to znaczy? Według mego pojmowania oznacza to wejście do wiedzy i miłości Bożej, mając wiarę w Jego cel i plan, do tego stopnia, że wiemy, że mamy rację i nie poszukujemy już niczego innego” (Joseph F. Smith, Teachings of Presidents of the Church: Joseph F. Smith [1998], str. 56).

„Prawdziwi święci wchodzą do odpoczynku Pana podczas tego życia i dzięki wierności prawdzie trwają w tym błogosławionym stanie, aż spoczną z Panem w niebie. […] Odpoczynek Pana w wiecznym sensie oznacza odziedziczenie życia wiecznego, osiągnięcie pełni Pańskiej chwały” (Bruce R. McConkie, Mormon Doctrine, wyd. drugie [1966], str. 633).

Wyjaśnij, że Alma nawoływał ludzi w Ammonihah do pokuty i do tego, by przygotowali się na przyjście Chrystusa (zob. Alma 13:21–26). Następnie podał im zasady, którymi muszą się kierować, aby wejść do odpoczynku Pana.

Poproś uczniów, aby po cichu przeczytali werset: Alma 13:27.

Jakie słowa w wersecie: Alma 13:27 wskazują na to, jakie uczucia Alma żywił wobec ludzi i swojego przesłania?

Poproś kilkoro uczniów, aby po kolei czytali na głos fragment: Alma 13:27–29. Niech pozostali uczniowie odszukają zasady, jakimi Alma pragnął, by kierowali się ludzie. Poproś uczniów, by je wypisali. Na przykład mogą oni powiedzieć, że kiedy z pokorą przyjmiemy zaproszenie do pokuty, Duch poprowadzi nas do odpoczynku Pana.

Poproś uczniów, aby wypisali sobie cele, odnoszące się do tego, jak będą stosować się do rady zawartej w wersetach: Alma 13:27–29. Złóż świadectwo, że możemy wejść do odpoczynku Pana w tym życiu oraz w życiu następnym, jeśli będziemy przestrzegać zasad, o których nauczał Alma.

Komentarz i tło historyczne

Alma 13:1. „Chciałbym, abyście sobie przypomnieli”

Uczniowie mogą się zastanawiać, co Alma miał na myśli, kiedy powiedział: „chciałbym, abyście sobie przypomnieli” (zob. Alma 13:1). Warto też pamiętać, że Alma 13 to kontynuacja kazania, które znajduje się również w rozdziałach Alma 11 i 12. Pod koniec rozdziału: Alma 12 znajduje się wypowiedź Almy na temat Upadku Adama i Ewy (zob. Alma 12:22–23, 30–32). Na początku rozdziału: Alma 13 Alma kontynuuje swą opowieść, prosząc ludzi, by „sobie przypomnieli” czas po Upadku, kiedy to Pan ustanowił kapłanów, by nauczali Jego przykazań.

Alma 13:3. Wolna wola w życiu przedziemskim

Mówiąc o posiadaczach kapłaństwa i ich wyznaczeniu przed narodzeniem, Alma nauczał, że „[mieli oni] swobodę wyboru pomiędzy dobrem a złem” (Alma 13:3). Prezydent Joseph Fielding Smith powiedział więcej na temat tej prawdy:

„Bóg dał Swoim dzieciom wolną wolę już w [przedziemskim] duchowym świecie. Dzięki niej poszczególne duchy miały przywilej — podobnie jak ludzie na tym świecie — wyboru dobra i odrzucenia zła lub oddania się złu i poniesienia konsekwencji swoich grzechów. Z tego powodu nawet tam niektórzy wykazali się większą niż pozostali wiernością w przestrzeganiu przykazań Pana […].

Duchy ludzi miały swą wolną wolę […]. Nie były one sobie równe. Wszystkie miały równy start i wiemy, że na początku wszystkie były niewinne. Jednak prawo do korzystania z wolnej woli, które im dano, sprawiło, że niektóre wybiły się ponad resztę i tym samym przez wieki nieśmiertelnej egzystencji zdobyły większą inteligencję i stały się bardziej wierne, ponieważ mogły dobrowolnie działać, samodzielnie myśleć i otrzymać prawdę lub się przeciw niej buntować” (Doctrines of Salvation, wyb. Bruce R. McConkie, 3 tomy [1954–56], 1:58–59).

Alma 13:3–5. Życie przedziemskie i wyznaczenie przed narodzeniem

Prezydent Boyd K. Packer, Prezydent Kworum Dwunastu Apostołów, nauczał:

„Podczas przywrócenia przekazano nam doniosłą prawdę o naszym życiu przed przyjściem na ziemię. Żaden inny Kościół nie naucza tej prawdy. Doktrynę tę poznaliśmy jedynie w zarysie, lecz istotne fakty wystarczająco często powtarzają się w objawieniach, abyśmy mogli być pewni podstawowych prawd.

[…] Kilka istotnych faktów dotyczących naszego przedziemskiego życia, jakie znamy, to: ‘Człowiek był także z Bogiem na początku’(NiP 93:29). Przebywaliśmy w obecności Boga, naszego Wiecznego Ojca; jesteśmy Jego dziećmi. Inteligencje, czyli duchy, były zorganizowane w duchowych ciałach, zanim powstał świat. (Zob. Abraham 3:22). Każdy z nas został obdarzony wolną wolą. Wybrano przywódców i nadano upoważnienie.(Alma 13:1-4)”(Our Father’s Plan [1984], str. 14–15).

Leksykon Oddani wierze zawiera następujące wyjaśnienie, czym jest wyznaczenie przed narodzeniem:

„W przedziemskim świecie duchowym Bóg wyznaczył pewne duchy do wypełnienia szczególnej misji podczas ich życia doczesnego. Nazywa się to ustanowieniem przed narodzeniem.

Ustanowienie przed narodzeniem nie gwarantuje, że dane osoby otrzymają pewne powołania lub obowiązki. Możliwości takie pojawiają się w tym życiu jako następstwo prawego korzystania z przywileju wolnej woli, podobnie jak ustanowienie przed narodzeniem było wynikiem prawego postępowania w przedziemskiej egzystencji […].

Doktryna ustanowienia przed narodzeniem odnosi się do wszystkich członków Kościoła, nie tylko do Zbawiciela i Jego proroków. Przed stworzeniem Ziemi wiernym kobietom powierzono określone zadania, a wierni mężczyźni zostali ustanowieni do wykonywania pewnych obowiązków kapłańskich. Chociaż nie pamiętasz tego, z pewnością zgodziłeś się wypełnić ważne zadania w służbie swojemu Ojcu. Kiedy dowiedziesz, że jesteś godny, będziesz miał możliwość wykonania zadań, które ci wówczas wyznaczono” (Oddani wierze: Leksykon ewangelii [2004], str. 172–173).

Starszy Neal A. Maxwell z Kworum Dwunastu Apostołów nauczał:

„Doktryna o życiu przedziemskim nie niesie ze sobą odprężenia. Każdego z nas czekają wybory, niekończące się trudne zadania, doświadczanie upokorzeń i przeciwności, każdy ma czas, który trzeba dobrze spożytkować, talenty i dary, które trzeba należycie wykorzystać. Tylko dlatego, że ‘tam wtedy’ zostaliśmy wybrani, z pewnością nie oznacza, że ‘tu i teraz’ możemy pozostać obojętni. Niezależnie od ustanowienia przed narodzeniem dla mężczyzn czy wyznaczenia przed narodzeniem dla kobiet, osoby powołane również muszą udowodnić, że są ‘wybrane i wierne’. (Zob. Objawienie Jana 17:14; NiP 121:34–36)” („Premortality, a Glorious Reality”, Ensign, listopad 1985, str. 17).