Alma 23–24

Wprowadzenie

Po swym nawróceniu król Lamanitów ustanowił pośród swego ludu wolność wyznania. To obwieszczenie pozwoliło Aaronowi i jego braciom głosić ewangelię i ustanawiać kościoły w miastach Lamanitów. Tysiące Lamanitów nawróciło się i nigdy już nie zbłądziło. Nawróceni Lamanici zawarli przymierze, że wyrzekną się używania broni wojennej i odróżniali się od tych, którzy się nie nawrócili, nazywając się Anti-Nefi-Lehitami. Kiedy zaatakowali ich Lamanici, niektórzy z Anti-Nefi-Lehitów oddali swe życie, aby dochować zawartego przymierza.

Uwaga: Podczas lekcji 83. zachęciłeś uczniów, aby pozwolili, żeby ich świadectwo i prawy przykład wpływały na innych tak, jak kamień, wywołujący kręgi na tafli wody. Zastanów się, czy nie rozpocząć dzisiejszej lekcji od zapytania, co zrobili, by ten cel zrealizować.

Propozycje dotyczące nauczania

Alma 23

Tysiące Lamanitów nawraca się do Pana

Narysuj na tablicy dwóch ludzi (wystarczą proste rysunki złożone z kresek). Następnie przeczytaj poniższą wypowiedź Starszego Richarda G. Scotta z Kworum Dwunastu Apostołów. Poproś uczniów, aby słuchali, jak Starszy Scott opisuje dwa różne typy ludzi.

„Każdy z nas widział, jak niektóre osoby idą przez życie, konsekwentnie czyniąc to, co dobre. Wydaje się, że ci ludzie są szczęśliwi, a nawet podchodzą entuzjastycznie do życia. Kiedy podejmują trudne decyzje, zdaje się, że niezmiennie dokonują dobrych wyborów, mimo że alternatywy są kuszące. Wiemy, że odczuwają oni pokusy, ale wydają się ich nie zauważać. Tak samo widzimy, że inni nie są tak dzielni przy podejmowaniu swoich decyzji. Kiedy znajdują się w sytuacji, gdzie silnie wpływa na nich Duch, postanawiają postępować lepiej, zmienić kurs swego życia, odrzucić nawyki, które ich osłabiają. Są bardzo szczerzy w tym postanowieniu zmiany, jednak szybko powracają do tego, co chcieli porzucić.

Cóż takiego jest w życiu tych dwóch grup, co różni je od siebie? W jaki sposób można konsekwentnie podejmować dobre decyzje?” („Pełne nawrócenie przynosi szczęście”, Liahona, lipiec 2002, str. 26).

Zapytaj uczniów, jak nazwaliby dwie postaci na tablicy w oparciu o słowa Starszego Scotta. Pierwszą postać oznacz napisem Wierny, drugą zaś napisem Niekonsekwentny. Zapytaj uczniów, jak odpowiedzieliby na pytania postawione przez Starszego Scotta:

Cóż takiego jest w życiu tych dwóch grup, co różni je od siebie?
W jaki sposób można konsekwentnie podejmować dobre decyzje?

Zachęć uczniów, aby podczas omawiania na zajęciach rozdziałów: Alma 23–24 zastanowili się nad tym, co motywuje wielu członków Kościoła do tego, by pozostali wierni i oddani przez całe swoje życie.

Podsumuj pokrótce wersety: Alma 23:1–5, wyjaśniając, że po swoim nawróceniu król Lamanitów rozesłał pośród ludu obwieszczenie, że powinni oni zezwolić, aby Aaron i jego bracia głosili słowo Boże w całym kraju bez żadnych przeszkód i prześladowań. To obwieszczenie umożliwiło misjonarzom zakładanie kościołów pośród tego ludu. W wyniku tych działań tysiące Lamanitów nawróciło się do Pana.

Poproś jednego z uczniów o przeczytanie na głos wersetu: Alma 23:6. Niech pozostali uczniowie śledzą tekst i odszukają dwie rzeczy, które pomogły w nawróceniu Lamanitów. Niech opowiedzą o tym, czego się dowiedzieli.

Dlaczego, waszym zdaniem, ważne jest to, że Ammon i jego bracia nauczali Lamanitów „według ducha objawienia i proroctwa”?
Co, waszym zdaniem, znaczy to, że moc Boża dokonywała cudów pośród Lamanitów?
Kiedy doświadczyliście tego, że moc Boga pomagała wam się nawrócić? Kiedy widzieliście, jak moc Boga wpływała na kogoś innego i pomagała mu się nawrócić?

Zachęć uczniów, aby ponownie przeczytali werset: Alma 23:6 i odnaleźli wyrażenia opisujące Lamanitów, którzy uwierzyli w nauki Ammona i jego braci. (Upewnij się, że uczniowie rozumieją, iż ci Lamanici „nawrócili się do Pana”, a nie do Kościoła czy do misjonarzy, którzy ich nauczali. Upewnij się również, że uczniowie rozumieją, że ci ludzie „nigdy już od Niego nie odstąpili”. Napisz na tablicy Nawrócony do Pana i Nigdy nie odstąpił pod postacią oznaczoną jako Wierny).

Dlaczego ważne jest, abyśmy, gdy stajemy w obliczu trudności i przeciwności, byli nawróceni do Pana, a nie do innych ludzi czy idei?

Poproś uczniów, aby po cichu przeczytali wersety: Alma 23:7, 16–18, szukając słów i wyrażeń, które świadczą o nawróceniu Lamanitów. Niech potem opowiedzą o tym, czego się dowiedzieli. Możesz je wypisać pod postacią Wiernego. Aby pomóc uczniom w dalszej analizie tych wersetów, możesz im zadać następujące pytania:

W jaki sposób pragnienie nowej nazwy świadczy o tym, że ludzie się zmienili?
Jak mogą się „odróżnić” od innych ludzi ci, którzy nawracają się w dzisiejszych czasach?
Według tego, co mówi werset: Alma 23:18, nawróceni Lamanici stali się pracowici i byli przyjaźnie nastawieni do Nefitów. Kiedy ktoś stara się odpokutować lub zmienić swoje życie, jak może mu pomóc przebywanie pośród ludzi, którzy są nawróceni?

Napisz na tablicy następujące słowa: Nawrócenie oznacza…

Poproś uczniów, aby podsumowali, czego nauczyli się z rozdziału: Alma 23, uzupełniając zdanie na tablicy. Mogą użyć różnych sformułowań, lecz ich odpowiedzi powinny odzwierciedlać następującą prawdę: Nawrócenie oznacza przemianę i stanie się nowym człowiekiem dzięki mocy Boga. Uzupełnij zdanie na tablicy.

Zwróć uwagę uczniów na słowa Wierny i Niekonsekwentny. Zachęć ich, aby zastanowili się, które z tych określeń lepiej określa stopień ich nawrócenia.

Alma 24

Anti-Nefi-Lehici zawierają przymierze, że nigdy więcej nie chwycą za broń

Poproś uczniów, aby po cichu zastanowili się, czy kiedykolwiek zdecydowali, że nie popełnią więcej jakiegoś błędu czy grzechu, lecz później ponownie go popełnili. Wyjaśnij, że jeśli tak się stało, powinni nadal starać się doskonalić. Studiując rozdział: Alma 24, poznają prawdy, które im w tym pomogą.

Podsumuj wersety: Alma 24:1–5, wyjaśniając, że Amalekici i Amulonici, którzy wcześniej byli Nefitami, podburzyli wielu Lamanitów, by zbuntowali się przeciwko swemu królowi i innym Anti-Nefi-Lehitom. Uniesieni gniewem Lamanici przygotowywali się do ataku na Anti-Nefi-Lehitów. W tych niespokojnych czasach umarł król Anti-Nefi-Lehitów. Królestwo przypadło jednemu z jego synów. Ammon spotkał się na naradzie z nowym królem, Lamonim i innymi, aby ustalić, jak będą się bronić przed Lamanitami.

Poproś uczniów, aby po cichu przeczytali werset: Alma 24:6 i odnaleźli, czego Anti-Nefi-Lehici zdecydowali się nie robić. Kiedy uczniowie opowiedzą, co znaleźli, poproś kilku z nich, aby po kolei przeczytali na głos fragment: Alma 24:7–10, 12–14. Niech reszta klasy śledzi tekst i szuka wymienionych przez króla Anti-Nefi-Lehitów sposobów, w jakie zostali oni pobłogosławieni przez Boga.

Co werset: Alma 24:9 mówi o jednym z grzechów, jakiego wcześniej dopuścili się Anti-Nefi-Lehici?
Jakie powody ich odmowy udziału w bitwie wymienione są w wersecie: Alma 24:13?

Podziel uczniów na dwie grupy. Niech pierwsza grupa przeczyta wersety: Alma 24:11, 15, szukając wyrażeń opisujących starania Anti-Nefi-Lehitów, aby odpokutować. Drugą grupę poproś o przeczytanie wersetów: Alma 24:16–19 i odnalezienie odpowiedzi na pytanie, co zrobili Anti-Nefi-Lehici, aby się upewnić, że pozostaną czyści. Kiedy uczniowie skończą czytać, poproś, aby opowiedzieli o tym, czego się dowiedzieli. Aby pobudzić uczniów do dalszej dyskusji, możesz im zadać następujące pytania:

Co, waszym zdaniem, miał na myśli król, kiedy powiedział: „Oto uczyniliśmy wszystko, co w naszej mocy […], aby usunął naszą skazę”? (Alma 24:11). (To wyrażenie obrazuje, wielkie starania i determinację Anti-Nefi-Lehitów, aby odpokutować za swoje grzechy).
Słowo dowód pojawia się trzy razy w wersetach: Alma 24:15–16, 18. W jakim sensie zakopanie broni głęboko w ziemi jest dowodem wiary? (Było znakiem dla innych ludzi i Boga, że prawdziwie zaprzestali, czyli wyrzekli się swoich grzechów).

Poproś jednego z uczniów o przeczytanie poniższej wypowiedzi Prezydenta Spencera W. Kimballa:

„Porzucając grzech, człowiek nie może jedynie pragnąć lepszych okoliczności. […] Musi być pewien, że nie tylko porzucił grzech, ale także zmienił sytuacje towarzyszące grzechowi. Powinien unikać miejsc, okoliczności i warunków, które doprowadziły do grzechu, ponieważ z łatwością mogłyby one doprowadzić do ponownego popełnienia grzechu. Musi zerwać kontakt z ludźmi, z którymi popełnił grzech. Nie może nienawidzić osób, które uczestniczyły w grzechu, ale musi unikać ich i wszystkiego, co wiąże się z grzechem” (The Miracle of Forgiveness [1969], str. 171–172).

Co zrobili Anti-Nefi-Lehici, aby uniknąć sytuacji i ludzi, którzy mogliby skłonić ich do popełnienia dawnych grzechów?

Możesz dać uczniom chwilę na zastanowienie się, czy są w ich życiu sytuacje, które muszą zmienić, aby odpokutować i wyrzec się grzechu, z którym się zmagają.

Napisz na tablicy: Jeżeli my…, to Bóg…

Poproś uczniów, by przeczytali wersety: Alma 24:10–18 i zastanowili się, jak można uzupełnić to zdanie. (Możesz zaproponować, aby w swoich pismach świętych napisali następujące zdanie: Jeżeli my robimy wszystko, co w naszej mocy, aby odpokutować, to Bóg zabierze od nas poczucie winy i pomoże nam pozostać czystymi).

Poproś uczniów, aby jeszcze raz przeczytali werset: Alma 24:17.

Jakie narzędzia buntu (zob. Alma 23:7) mogą odłożyć lub zakopać ludzie, kiedy nawracają się do Pana? (Pomóż uczniom zrozumieć, że narzędziem buntu może być grzeszna postawa lub działania, których ludzie muszą zaprzestać, aby nawrócić się do Pana).

Poproś jednego z uczniów o przeczytanie wypowiedzi Starszego Jeffreya R. Hollanda z Kworum Dwunastu Apostołów:

„Pokuta trwa dokładnie tyle czasu, ile zajmie wam wypowiedzenie z pełną odpowiedzialnością słów: ‘Zmienię się’. Oczywiście, że pojawią się problemy, które trzeba będzie rozwiązać i naprawić wyrządzone krzywdy. Może być tak — w istocie najlepiej, żeby tak było — że spędzicie resztę swego życia, dowodząc trwałością waszej pokuty, że odpokutowaliście” („For Times of Trouble”, New Era, październik 1980, str. 11–12).

Poproś uczniów, aby wyjaśnili, co może zrobić młody mężczyzna lub młoda kobieta, aby uniknąć ponownego popełnienia każdego z następujących grzechów: łamanie Słowa Mądrości, oglądanie pornografii i złe odnoszenie się do rodzeństwa.

Poproś uczniów, aby wyobrazili sobie, jak musieli się czuć Anti-Nefi-Lehici, kiedy po zakopaniu swojej broni odkryli, że armia Lamanitów szykuje się, by ich zaatakować. Poproś uczniów, aby zastanowili się nad tą sytuacją, czytając po cichu wersety: Alma 24:20–22.

Zapisz na tablicy następującą prawdę: Kiedy dochowujemy swoich przymierzy, możemy pomóc bliźnim w nawróceniu się. Poproś kilkoro uczniów, aby po kolei czytali na głos fragment: Alma 24:23–27. Poproś resztę klasy, aby śledziła tekst i szukała słów oraz wyrażeń, które nauczają zasady zapisanej na tablicy.

Jaki wpływ ma ta historia na wasze pragnienie dochowania zawartych przymierzy?
Co możemy robić, aby wzmocnić nasze pragnienie i zdolność dochowywania przymierzy, które zawarliśmy z Panem?

Zachęć uczniów, aby podzielili się swoimi doświadczeniami odnoszącymi się do zasady zapisanej na tablicy. Na zakończenie złóż swoje świadectwo na temat zasad nauczanych w tej lekcji.

Komentarz i tło historyczne

Alma 23:17. „Nazwali się Anti-Nefi-Lehitami”

„Lamanici nawróceni przez czterech synów Mosjasza i ich misyjnych towarzyszy przybrali imię ‘Anti-Nefi-Lehitów’(Alma 23:17; Alma 24:1–5). Część ‘Nefi-Lehi’ tej nazwy odnosiła się prawdopodobnie do krajów Nefi i Lehi (lub do zamieszkujących je ludzi), nie zaś do potomków Nefiego czy Lehiego.

Jednakże dr Hugh Nibley znalazł ‘semicki i indoeuropejski źródłosłów przedrostka ‘anti’, który oznacza „w obliczu” lub „twarzą do” — jak staje się twarzą do lustra — więc przedrostek ten oznacza również „kogoś, kto się sprzeciwia” lub „kogoś, kto naśladuje”’ (Cytowane w: Eldin Ricks, Book of Mormon Study Guide, str. 63). Wobec tego nazwa ‘Anti-Nefi-Lehici’ może oznaczać tych, którzy naśladują nauki potomków Nefiego i Lehiego” (Daniel H. Ludlow, A Companion to Your Study of the Book of Mormon [1976], str. 209–210).