Moroni 7:1–19

Wprowadzenie

Moroni zapisał kazanie, które jego ojciec, Mormon, wygłosił wiele lat wcześniej. Lekcja ta omawia pierwszą część owego kazania, w którym Mormon nauczał o robieniu dobrych uczynków ze szczerym pragnieniem i o tym, jak możemy odróżniać dobro od zła. Lekcja 156. omawia pozostałą część kazania.

Propozycje dotyczące nauczania

Moroni 7:1–11

Mormon naucza naśladowców Jezusa Chrystusa, aby czynili dobro ze szczerym pragnieniem

Pokaż kawałek owocu, który z zewnątrz wygląda na dobry.

Czy kiedykolwiek spotkaliście się z sytuacją, kiedy owoc nie był tak dobry wewnątrz, na jaki wyglądał z zewnątrz? (Poproś kilku uczniów, aby podzielili się swoimi przykładami. Możesz również opowiedzieć o własnym doświadczeniu).
Na jakie sposoby człowiek może być podobny do kawałka owocu, który dobrze wygląda na zewnątrz, ale w środku jest zepsuty?

Wyjaśnij, że Moroni zapisał słowa swojego ojca, Mormona, na temat ważności bycia prawym w sercu, jak i czynienia dobra. Poproś jednego z uczniów, aby przeczytał na głos fragment: Moroni 7:2–3, a pozostali uczniowie niech odszukają, do jakiej grupy przemawiał Mormon. (Mówił do członków Kościoła).

Kiedy opowiedzą, czego się dowiedzieli, poproś jednego z uczniów o przeczytanie na głos fragmentu: Moroni 7:4–5. Poproś pozostałych uczniów, aby śledzili tekst i powiedzieli, skąd Mormon wiedział, że ci ludzie byli „miłującymi pokój naśladowcami Chrystusa” (Moroni 7:3).

Zapisz na tablicy wyrażenie: szczere pragnienie.

Jak myślicie, co oznacza to wyrażenie?

Kiedy uczniowie będą omawiać to pytanie, możesz poprosić jednego z nich, aby przeczytał poniższe wyjaśnienie Starszego Dallina H. Oaksa z Kworum Dwunastu Apostołów:

Obraz

Starszy Dallin H. Oaks

„Nie tylko musimy czynić to, co jest prawe. Musimy tak działać z prawych powodów. Jest na to współczesne określenie: w dobrej wierze. Pisma święte często oddają właściwe nastawienie umysłu słowami: z prawdziwym zamiarem serca lub ze szczerym pragnieniem.

Pisma święte mówią w jasny sposób, że Bóg rozumie nasze motywy i stosownie osądzi nasze uczynki” (Pure in Heart [1988], str. 15).

Poproś uczniów, aby po cichu zbadali fragment: Moroni 7:6–10 i odszukali, przed czym Pan ostrzega ludzi, którzy czynią dobro, nie mając szczerego pragnienia.

Przed czym Pan ostrzegał tych, którzy czynią dobro bez szczerego pragnienia? (Ostrzegał, że ich uczynki na nic się im nie zdadzą i będą im policzone jako złe, a nie dobre).
Jakich zasad możemy się nauczyć z tych wersetów? (Gdy uczniowie będą udzielać różnych odpowiedzi, pomóż im rozpoznać następującą zasadę: Abyśmy byli błogosławieni za dobre uczynki, musimy działać, mając szczere pragnienie).
Jak myślicie, dlaczego — oprócz pragnienia błogosławieństw od Pana — ważne jest, aby czynić dobro ze szczerym pragnieniem?
Jaką zauważyliście różnicę, kiedy czyniliście dobro ze szczerym pragnieniem?

Zwróć uwagę, że Mormon zachęca nas, abyśmy modlili się szczerze (zob. Moroni 7:9). Poproś jednego z uczniów o przeczytanie poniższej rady Prezydenta Brighama Younga:

Obraz

Prezydent Brigham Young

„Nie ma znaczenia czy wy lub ja mamy ochotę się pomodlić. Gdy przychodzi czas na modlitwę, módlcie się. Jeśli nie mamy ochoty, powinniśmy się modlić, aż jej nabierzemy” (Teachings of Presidents of the Church: Brigham Young [1997], str. 45).

W jaki sposób możemy postanowić, że będziemy się modlić, nawet kiedy nie czujemy, że doprowadzi nas to do szczerej modlitwy?
W jaki sposób rada Prezydenta Brighama Younga może odnosić się do przestrzegania innych przykazań, nie tylko do modlitwy? (Jeśli uczniowie będą mieli trudności z odpowiedzią na to pytanie, możesz podzielić się poniższym przykładem: Niektórzy ludzie mogą nie przychodzić do kościoła ze szczerym pragnieniem. Jednak jeśli nadal będą przychodzić do kościoła i czynić wszystko, co w ich mocy, aby uczestniczyć w spotkaniach i oddawać Bogu cześć, doznają czegoś, co pomoże im odnaleźć radość w przychodzeniu do kościoła. Zmienią się powody, dla których przychodzą. Będą przychodzili, ponieważ chcą tu być — chcą oddawać Bogu cześć, odnawiać przymierza i służyć bliźnim).

Aby pomóc uczniom w zastosowaniu nauk Mormona dotyczących czynienia dobra ze szczerym pragnieniem, przed lekcją przygotuj następujące ćwiczenie: Przygotuj kilka niewielkich kartek. Na każdej z nich napisz jakieś przykazanie. Może to być na przykład: post, płacenie dziesięciny, służenie bliźnim, studiowanie pism świętych, szanowanie rodziców i inne przykazania, które — twoim zdaniem — mogą być pomoce uczniom. Włóż kartki do pojemnika.

Poproś jednego z uczniów, aby wyszedł na środek klasy. Niech wyciągnie jedną kartkę z pojemnika i przeczyta ją klasie. Następnie poproś uczniów, aby zrobili jedną lub obie rzeczy:

Niech podzielą się tym, jak czuli się błogosławieni, kiedy przestrzegali tego przykazania ze szczerym pragnieniem.
Niech zaproponują, w jaki sposób można przestrzegać tego przykazania ze szczerym pragnieniem.

Możesz powtórzyć to ćwiczenie kilka razy.

Później możesz podzielić się własnym doświadczeniem, kiedy przestrzegałeś któregoś z przykazań Boga ze szczerym pragnieniem.

Moroni 7:12–19

Mormon naucza, w jaki sposób odróżniać dobro od zła

Wyjaśnij, że Izajasz prorokował, iż w dniach ostatnich niektórzy ludzie będą nazywali zło dobrem, a dobro złem (zob. Ks. Izajasza 5:20; 2 Nefi 15:20).

Jakie są niektóre przykłady nazywania zła dobrem, a dobra złem?
Jak myślicie, dlaczego ważne jest, aby nie mylić dobra ze złem?

Poproś kilkoro uczniów, aby po kolei czytało na głos fragment: Moroni 7:12–17. Niech reszta klasy śledzi tekst i znajdzie zasady, które mogą pomóc nam odróżniać dobro od zła. Możesz zachęcić ich, aby zaznaczyli te wyrażenia, które mają dla nich szczególne znaczenie. Aby pomóc uczniom w opowiedzeniu o tym, czego się dowiedzieli, możesz zadać im następujące pytania:

Skąd możemy wiedzieć, że coś pochodzi od Boga? (Upewnij się, że uczniowie rozpoznają następującą prawdę: To, co pochodzi od Boga, zachęca nas do czynienia dobra, wiary w Jezusa Chrystusa oraz kochania i służenia Bogu).
Skąd możemy wiedzieć, że coś pochodzi od diabła? (Upewnij się, że uczniowie rozpoznają następującą prawdę: Wszystko, co nakłania nas do czynienia zła, zaprzeczania Jezusowi Chrystusowi lub walki z Bogiem, pochodzi od diabła).
Jakimi sposobami Bóg zachęca nas do ciągłego czynienia dobra?
W jaki sposób diabeł zachęca nas i kusi do grzeszenia?

Aby przygotować uczniów do stosowania nauk Mormona dotyczących osądzania, co jest dobrem, a co złem, zachęć ich do spisania ulubionych programów telewizyjnych, filmów, piosenek, zespołów muzycznych, stron internetowych, aplikacji, gier komputerowych czy przedmiotów osobistych. (Możesz zmodyfikować tę listę zgodnie z potrzebami i zainteresowaniami uczniów). Po czasie wystarczającym na wypełnienie zadania poproś, aby odłożyli listę na bok. Powiedz, że będą mieli możliwość ponownego zastanowienia się nad swoimi listami za kilka minut.

Co jest dane każdej osobie — zgodnie ze słowami zawartymi we fragmencie: Moroni 7:16, co pomaga nam odróżnić dobro od zła?

Wyjaśnij, że Duch Chrystusa jest zwany też Światłem Chrystusa (zob. Moroni 7:18). Aby pomóc uczniom zrozumieć, czym jest Światło Chrystusa, przeczytaj poniższą wypowiedź Prezydenta Boyda K. Packera z Kworum Dwunastu Apostołów:

Obraz

Prezydent Boyd K. Packer

„Duch Święty i Światło Chrystusa różnią się od siebie. […]

Niezależnie od tego, czy to wewnętrzne światło, tę umiejętność rozróżnienia między dobrem a złem, nazwiemy Światłem Chrystusa, czy też poczuciem moralności lub sumieniem, może nas ono kierować, byśmy kontrolowali swoje czyny — oczywiście, jeżeli nie stłumimy lub nie uciszymy jego głosu. […]

Każdy mężczyzna, kobieta i dziecko, z każdego kraju, każdego wyznania i koloru skóry — wszyscy, niezależnie od tego, gdzie mieszkają, w co wierzą i co robią — mają w sobie niezniszczalne Światło Chrystusa” („Światło Chrystusa”, Liahona, kwiecień 2005, str. 8–10).

W jaki sposób można podporządkować się Światłu Chrystusa, które jest w człowieku, lub uciszyć je?

Poproś uczniów, aby po cichu przeczytali fragment: Moroni 7:18–19 i znaleźli radę Mormona na temat tego, jak reagować na znajdujące się w nas Światło Chrystusa. Poproś uczniów, aby opowiedzieli o tym, czego się dowiedzieli.

Jak sądzicie, co oznacza „pilnie [badać] w świetle Chrystusa”?
Jakich zasad możemy się nauczyć z wersetu: Moroni 7:19? (Uczniowie powinni dostrzec następujące zasady: Kiedy pilnie badamy w Świetle Chrystusa, możemy odróżnić dobro od zła. Jeśli będziemy trzymać się każdej dobrej rzeczy, będziemy dziećmi Chrystusa. Jeśli uczniowie nie rozumieją wyrażenia „dziecko Chrystusa”, możesz odwołać się do lekcji 55. w tym podręczniku).
Kiedy staraliście się dowiedzieć, czy coś jest dobre bądź właściwe? Co zrobiliście, aby „pilnie [badać]”, żeby dowiedzieć się, czy coś jest dobre lub właściwe?

Poproś uczniów, aby zajrzeli do list, które wcześniej przygotowali. Pokaż lub przeczytaj na głos następujące pytania i poproś uczniów, aby „pilnie [badali] w świetle Chrystusa” (Moroni 7:19), kiedy będą zapisywać odpowiedzi na te pytania. Nie spiesz się z zakończeniem tego ćwiczenia. Daj uczniom wystarczającą ilość czasu na zastanowienie i zapisanie odpowiedzi. Poinformuj ich, że nie będziesz ich prosił o podzielenie się tym, co zapisali.

Jak bardzo te rzeczy zachęcają cię do czynienia dobra, wiary w Jezusa Chrystusa oraz kochania Boga i służenia Mu?
Czy któraś z tych rzeczy próbuje cię nakłonić do czynienia zła, zwątpienia w Jezusa Chrystusa lub powstrzymać przed służeniem Bogu?
Czy sądzisz, że powinieneś coś wyeliminować ze swego życia? Jeśli tak — jak to zrobisz?

Zwróć uwagę, że czasami może być trudno robić to, co naszym zdaniem jest właściwe, jeśli dotyczy to rezygnacji z czegoś, co sprawia nam radość. Aby pomóc uczniom wspierać się w tym wysiłku, zapytaj:

Jakiej rady byś udzielił komuś, aby pomóc mu zrezygnować z czegoś, co nie jest dobre lub właściwe?

Na zakończenie zapewnij ich, że kiedy podążamy za Światłem Chrystusa, możemy rozpoznać, co jest dobre, unikać oszustw Szatana oraz żyć jako naśladowcy Jezusa Chrystusa.

Komentarz i tło historyczne

Moroni 7:17. Diabeł nikogo nie przekonuje do czynienia dobra

Starszy Jeffrey R. Holland z Kworum Dwunastu Apostołów nauczał:

„Szatan, czyli Lucyfer, bądź Ojciec kłamstw — jakkolwiek chcecie go nazywać — jest realny, jest samym uosobieniem zła. Jego pobudki są w każdym przypadku nikczemne […]. Jest on na wieczność przeciwny miłości Boga, Zadośćuczynieniu Jezusa Chrystusa oraz dziełu pokoju i zbawienia. Walczy z tymi rzeczami, kiedykolwiek i gdziekolwiek jest tylko w stanie. Wie, że zostanie ostatecznie pokonany i wypędzony, ale jest zdeterminowany, by pociągnąć za sobą tak wiele osób, jak to tylko możliwe” („Wszyscyśmy na wojnie”, Ensign lub Liahona, listopad 2011, str. 44).