Jakub 5:52–77; Jakub 6

Wprowadzenie

Na poprzedniej lekcji uczniowie zaczęli studiować przypowieść Zenosa o szlachetnych drzewkach oliwnych i dziczce oliwnej. Na tej lekcji poznają dalszą część tej przypowieści, w której to pan winnicy po raz ostatni trudzi się ze swymi sługami, aby pomóc drzewkom wydać dobry owoc. Będą również studiować rozdział: Jakub 6, w którym Jakub odnosi się do tej przypowieści i nawołuje swój lud do pokuty.

Propozycje dotyczące nauczania

Jakub 5:52–60

W przypowieści o szlachetnych i dzikich drzewkach oliwnych pan winnicy ratuje drzewka i pomaga im wydać dobre owoce

Przed lekcją narysuj na tablicy trzy drzewka.

Przypomnij uczniom, że na poprzedniej lekcji zaczęli studiować przypowieść Zenosa o szlachetnych i dzikich drzewkach oliwnych opisaną w: Jakub 5. Na zakończenie tej lekcji wszystkie drzewka w winnicy rodziły dzikie owoce (zob. Jakub 5:30–42). Było to symbolem okresu Wielkiego Odstępstwa.

Aby przypomnieć poprzednią lekcję, podziel uczniów na pary. Niech każda para przedyskutuje odpowiedzi na następujące niedokończone stwierdzenia (możesz zapisać je na tablicy):

Pan winnicy symbolizuje…
Wysiłki czynione przez pana winnicy, aby uratować drzewka, są symbolem…
Na podstawie słów i uczynków pana winnicy dowiedziałem się o Jezusie Chrystusie, że…
Kiedy wszystkie drzewka i owoce w winnicy zdziczały, pan zdecydował…

Kiedy uczniowie omówią w parach powyższe zdania, krótko podsumujcie wszystkie odpowiedzi na forum klasy. Podczas referowania propozycji do dwóch pierwszych zdań, upewnij się, że jasne jest, iż pan winnicy jest symbolem Jezusa Chrystusa, zaś jego wysiłki, by ratować drzewka symbolizują wysiłki Zbawiciela, by pomóc ludziom w powrocie do Niego. Uzupełniając trzecie zdanie, uczniowie mogą dzielić się wieloma cennymi lekcjami. Niech uczniowie sprawdzą swoje odpowiedzi na czwarte pytanie, czytając fragment: Jakub 5:51, w którym napisano, że pan zdecydował się oszczędzić winnicę „jeszcze trochę”.

Wyjaśnij, że podczas dzisiejszej lekcji omówicie pozostałą część przypowieści, która mówi o dniach ostatnich oraz o Przywróceniu ewangelii.

Zwróć uwagę, że właściciel winnicy zdecydował się ratować winnicę, przeszczepiając więcej gałązek. Poproś kilkoro uczniów, aby po kolei czytali na głos fragment: Jakub 5:52–58. Poproś resztę grupy, aby słuchała, co takiego uczynił pan, aby wzmocnić gałęzie i korzenie. (Pomóż uczniom zauważyć, że właściciel winnicy przeszczepił gałązki ze szlachetnych drzewek ponownie na drzewko, z którego pochodziły — drzewko to symbolizuje dom Izraela. Następnie przeszczepił gałązki z tego drzewka na inne szlachetne oliwki. Najbardziej zdziczałe gałęzie wrzucił zaś w ogień. Do tych wyjaśnień możesz wykorzystać drzewka narysowane na tablicy. Możesz na przykład wymazać gałąź na jednym drzewku i narysować nową na innym).

Poproś jednego z uczniów o przeczytanie na głos fragmentu: Jakub 5:59. Niech reszta szuka odpowiedzi na pytanie, co miał nadzieję osiągnąć pan winnicy w związku z korzeniami tych drzewek.

Na co miał nadzieję pan winnicy w kwestii korzeni? (Pragnął, aby „[nabrały] siły”).

Przypomnij uczniom, że w tym okresie wszystkie drzewka rodziły dzikie owoce, co symbolizuje świat w okresie odstępstwa. Wyjaśnij, że w miarę wzmacniania się korzeni, gałęzie w całej winnicy miały się zmienić, „aby dobre mogły przezwyciężyć złe” (Jakub 5:59).

Upewnij się, że uczniowie rozumieją, że wersety te nauczają, że wpływ przymierzy ewangelii pozwala dzieciom Ojca w Niebie pokonywać grzech i żyć w prawości.

W jaki sposób przymierza ewangelii mogą nas wzmacniać? Jaki wpływ mają one na wasze życie? (Możesz podzielić się własnymi odczuciami i świadectwem na temat tej zasady).

Jakub 5:61–77

Właściciel winnicy trudzi się przy pracy wraz ze swymi sługami

Poproś uczniów o przeczytanie po cichu fragmentu: Jakub 5:61–62 i odnalezienie, co takiego nakazał zrobić swym sługom pan winnicy i dlaczego kazał im to uczynić.

Sługa z początku przypowieści symbolizuje proroków Boga. Kogo mogą symbolizować słudzy w wersecie: Jakub 5:61? (Pomóż uczniom zrozumieć, że słudzy ci mogą reprezentować wszystkich członków Kościoła: proroków, apostołów, przedstawicieli Władz Naczelnych i lokalnych, misjonarzy, nauczycieli domowych, nauczycielki odwiedzające oraz wszystkich, którzy uczestniczą w pracy Pana).
Na co wskazują słowa: abyśmy, pójdźmy i pracujmy we fragmencie: Jakub 5:61–62? (Pan pracuje wraz z nami. Nie zostaliśmy pozostawieni samym sobie, by wykonywać Jego pracę).
Co szczególnego jest w okresie, w którym słudzy ci zostali powołani do pracy, zgodnie z wersetem: Jakub 5:62? (To „ostatni raz”, kiedy pan oczyszcza swą winnicę. Prorocy nazywali ten „ostatni raz” „dyspensacją pełni czasów”. Na przykład: zob. List do Efezjan 1:10 i NiP 128:20).

Aby pomóc uczniom zrozumieć, w jaki sposób ta część przypowieści odnosi się do nich samych, niech jeden z nich przeczyta następującą wypowiedź Starszego Deana L. Larsena, Siedemdziesiątego:

„[Teraz] jest okres, w którym Pan i Jego słudzy uczynią ostateczny wielki wysiłek, by ponieść przesłanie prawdy do wszystkich ludów ziemi i odzyskać potomków starożytnego Izraela, którzy utracili swą prawdziwą tożsamość. […]

Przyszliście na ziemię w czasie, kiedy położono podwaliny tego wielkiego dzieła. Ewangelia została przywrócona po raz ostatni. Kościół został ustanowiony w niemal wszystkich zakątkach świata. Scena jest gotowa na odegranie ostatnich scen dramatu. To wy będziecie jego najważniejszymi aktorami. Jesteście jednymi z ostatnich robotników w winnicy. […] To służba, do której zostaliście wybrani” („A Royal Generation”, Ensign, maj 1983, str. 33).

Jaki wpływ ma na was świadomość, że zostaliście powołani, by służyć z Panem w tym ostatnim okresie pracy?
Kiedy mieliście poczucie, że Pan trudzi się wraz z wami, gdy uczestniczyliście w Jego dziele?
Jakie macie okazje, by służyć Panu i pomagać bliźnim, by wydali „dobry owoc”? (Uczniowie mogą tu wymienić powołania i zadania w Kościele, swój udział w pomaganiu członkom rodziny, przyjaciołom i innym ludziom w zbliżaniu się do Zbawiciela oraz przyszłą szansę na to, by służyć Panu jako pełnoetatowi misjonarze).

Napisz na tablicy: Jakub 5:70–75. Przed omówieniem tych wersetów wyjaśnij, że nauczają one o związku między Panem a Jego sługami. Opisują również, co mogą osiągnąć Pan i Jego słudzy, kiedy razem pracują. Poproś uczniów o przeczytanie po cichu tych wersetów i wybranie jednego, który według nich najlepiej opisuje związek między Panem a Jego sługami. Kiedy uczniowie przeczytają zadane fragmenty, poproś kilkoro z nich, aby opowiedzieli, który werset wybrali, dlaczego się im podoba oraz jak może im on pomóc w służbie dla Pana.

Podczas wykonywania tego zadania, upewnij się, że uczniowie rozumieją, że Pan obiecuje nam radość, gdy trudzimy się z Nim w realizacji Jego dzieła. Aby pogłębić zrozumienie przez uczniów wersetów: Jakub 5:70–75, rozważ zadanie kilku z następujących pytań:

Co właściciel winnicy obiecał tym, którzy trudzą się u jego boku? (Zob. Jakub 5:71, 75). Kiedy odczuwaliście radość w pracy Pana?
Dlaczego, waszym zdaniem, ważne jest, że słudzy pracowali „z całą mocą” i „pilnie”? (Zob. Jakub 5:72, 74). Jakie lekcje możecie wyciągnąć z tych sformułowań na temat własnej służby dla Pana?

Zakończ tę część lekcji, prosząc uczniów, by w swoich dziennikach do studiowania lub notatnikach odpowiedzieli na następujące pytanie (możesz zapisać je na tablicy):

Jak odniesiesz prawdy, które omawialiśmy w związku z rozdziałem: Jakub 5, do własnej służby Panu?

Po upływie czasu wystarczającego na udzielenie odpowiedzi możesz poprosić jedną lub dwie osoby o przeczytanie ich przemyśleń reszcie grupy.

Jakub 6

Jakub naucza o miłosierdziu i sprawiedliwości Pana oraz zachęca swój lud do odpokutowania

Krótko przedstaw rozdział: Jakub 6, wyjaśniając, że Jakub podsumował w nim ważne prawdy z przypowieści o szlachetnych i dzikich drzewkach oliwnych.

Poproś jednego z uczniów o przeczytanie fragmentu: Jakub 6:4–6. Niech połowa grupy stara się dowiedzieć, czego Jakub chciał, by jego lud nauczył się o Panu. (Że pamięta On o Swym ludzie, że „trwa przy [nich]” i że „w swym miłosierdziu wyciąga do [nich] ramiona”). Druga część grupy niech odszuka, do czego zachęcał Jakub swój lud w wyniku otrzymania tej wiedzy. (Aby nie znieczulali swoich serc, aby odpokutowali i przyszli do Pana z „całym sercem” oraz by „wytrwali przy Nim, jak On trwa przy [nich]”). Kiedy uczniowie się wypowiedzą, zapytaj:

Jak Jakub opisał Pana? Co dla was oznacza, że Pan „w swym miłosierdziu wyciąga do was ramiona”?
Czego dowiedzieliście się z przypowieści o drzewkach oliwnych na temat tego, jak Pan przy was trwa? Co możecie zrobić, żeby pokazać, że wy również przy Nim trwacie?

W podsumowaniu fragmentu: Jakub 6:7–10 wyjaśnij, że po tym, jak otrzymaliśmy „dobre słowo Boże”, nie powinniśmy wydawać złego owocu. Powinniśmy postępować zgodnie z radami proroków. Jakub ostrzegał, że jeśli nie odpokutujemy, odpowiemy za swe grzechy przed tronem sędziowskim Pana. Poproś uczniów, by po cichu przeczytali fragment: Jakub 6:11–13 i odnaleźli, jak brzmiała ostatnia rada Jakuba. Kiedy już opowiedzą o tym, co znaleźli, zapytaj:

Dlaczego roztropną rzeczą jest, by teraz zdecydować się na pokutę i przygotować się, by stanąć przed Panem i oddać się Jego osądowi?

Potwierdź, że mądrą rzeczą jest przygotowanie się teraz na sąd poprzez pokutę i zdanie się na miłosierdzie Pana.

Na zakończenie lekcji podkreśl, że pokuta nie tylko przygotowuje nas na sąd ostateczny, ale też umożliwia nam służbę Panu już teraz. Złóż uczniom świadectwo, że Pan pragnie, aby Mu służyli i odnajdowali w Nim radość oraz że mogą być tego godni, jeśli będą przestrzegać Jego przykazań, odpokutują i przyjmą Jego miłosierdzie.