Lekcja 99: Alma 42

Lekcja 99

Alma 42

Wprowadzenie

Alma zakończył udzielać rad swojemu synowi Koriantonowi, wyjaśniając, że Ojciec Niebieski umożliwił uzyskanie miłosierdzia tym, którzy zgrzeszyli. Nauczał, że sprawiedliwość Boża wymaga, aby grzesznicy zostali odsunięci sprzed oblicza Boga. Następnie złożył świadectwo, że Jezus Chrystus sprosta „wymaganiom sprawiedliwości” (Alma 42:15), cierpiąc za wszystkich, którzy zgrzeszyli i okazując miłosierdzie skruszonym.

Propozycje dotyczące nauczania

Alma 42:1–14

Alma naucza Koriantona na temat sprawiedliwości Bożej

Przed rozpoczęciem lekcji narysuj na tablicy prostą wagę, jak pokazano na rysunku na następnej stronie. (Nie dopisuj słów; zrobisz to później, zgodnie ze wskazówkami podanymi w lekcji. Możesz zachęcić uczniów, aby przerysowali wagę do notatników lub dzienników do studiowania ).

Napisz nad wagą następujące zdanie: Chcę, aby Sąd Ostateczny był uczciwy.

Poproś uczniów, aby podnieśli ręce, jeśli zgadzają się ze zdaniem zapisanym na tablicy.

Dlaczego chcecie, aby Sąd Ostateczny był uczciwy?
Co oznacza słowo uczciwy?

Zasugeruj, że uczciwy sąd może oznaczać, iż dostaniecie to, na co zasługujecie. Idea uczciwości powiązana jest z terminem z pism świętych: sprawiedliwość. Napisz na tablicy pod wagą słowo: Sprawiedliwość.

Aby pomóc uczniom zrozumieć koncepcję sprawiedliwości, poproś jednego z uczniów, aby przeczytał poniższe wyjaśnienie Starszego Dallina H. Oaksa z Kworum Dwunastu Apostołów:

„Sprawiedliwość ma wiele znaczeń. Jednym z nich jest równowaga. Popularnym symbolem sprawiedliwości jest waga w stanie równowagi. Dlatego, kiedy prawa ludzkie są pogwałcone, sprawiedliwość zazwyczaj wymaga, aby wymierzona została kara, która przywróci równowagę [na skali wagi]. […]

Prawa Boże mają podobne odniesienie do sprawiedliwości. Idea sprawiedliwości, na jaką zasługuje człowiek, jest fundamentalnym założeniem wszystkich pism świętych, które mówią o tym, że ludzie zostaną osądzeni zgodnie z ich uczynkami” („Sins, Crimes, and Atonement” [przemówienie skierowane do nauczycieli religii KSE, 7 lutego 1992], str. 1, adres internetowy: si.lds.org).

Wyjaśnij, że syn Almy, Korianton, niepokoił się co do uczciwości Sądu Ostatecznego. Poproś jednego z uczniów o przeczytanie na głos wersetu: Alma 42:1. W tym czasie niech pozostali uczniowie wskażą, co — według Koriantona — byłoby nieuczciwe bądź niesprawiedliwe podczas Sądu Ostatecznego.

Co, zdaniem Koriantona, byłoby nieuczciwe? (To, że grzesznicy byliby skazani lub przywiedzeni do stanu żałości).
Dlaczego Korianton mógł chcieć wierzyć, że karanie tych, którzy zgrzeszyli, było niesprawiedliwe? (Jeśli trzeba uczniom przypomnieć, że Korianton zmagał się z różnymi grzechami, poproś, aby zajrzeli do wersetów: Alma 39:2–3).
W jaki sposób może w nas budzić niepokój to, że sprawiedliwość oznacza otrzymanie tego, na co zasługujemy, i ukaranie nas za popełnione grzechy? (Wszyscy grzeszymy i wszyscy podlegamy wymaganiom sprawiedliwości).

Podsumuj wersety: Alma 42:2–11, wyjaśniając, że Alma omówił kwestie, które budziły niepokój Koriantona. Nauczał, że Upadek Adama sprowadził na całą ludzkość stan upadku, w którym każdy musi doświadczyć śmierci fizycznej i duchowej (zob. Alma 42:9). Wyjaśnił też, że bez możliwości odkupienia z upadłego stanu, dusze wszystkich ludzi znalazłyby się w stanie żałości i byłyby odsunięte na zawsze sprzed oblicza Boga (zob. Alma 42:11).

Poproś jednego z uczniów o przeczytanie na głos fragmentu: Alma 42:12. Wyjaśnij, że ten werset podkreśla, iż Upadek wraz z jego konsekwencjami — łącznie z odsunięciem sprzed oblicza Boga — spowodowany był nieposłuszeństwem Adama wobec przykazań Bożych. Pomóż uczniom zrozumieć, że kiedy jesteśmy nieposłuszni przykazaniom Bożym — kiedy grzeszymy — zwiększamy duchową odległość między nami a Bogiem i podlegamy wymaganiom sprawiedliwości. (Możesz poprosić jednego z uczniów o przeczytanie na głos: Zasady Wiary 1:2). Poproś uczniów, aby przeczytali po cichu fragment: Alma 42:14, szukając, czego wymaga sprawiedliwość za nieposłuszeństwo.

Co to znaczy „odsunięci” sprzed oblicza Boga? (Być oddzielonym od Boga i nie móc powrócić do Niego, by zamieszkać w Jego obecności. Możesz też wspomnieć, że kiedy grzeszymy, odsuwamy od siebie towarzystwo Ducha Świętego, który jest członkiem Boskiej Trójcy).

Do rysunku na tablicy dodaj podpisy: Nieposłuszeństwo, czyli grzech i Odsunięcie sprzed oblicza Boga, jak to pokazano dalej.

Jak na podstawie tego, czego dowiedzieliście się z fragmentu: Alma 42:1–14, podsumowalibyście w jednym zdaniu, czego wymaga sprawiedliwość, kiedy ktoś jest nieposłuszny? (Napisz na tablicy pod wagą następującą prawdę: Prawo sprawiedliwości wymaga, abyśmy z powodu własnego nieposłuszeństwa zostali odsunięci sprzed oblicza Boga. Możesz zaproponować, aby uczniowie zapisali tę prawdę w swych pismach świętych obok fragmentu: Alma 42:1–14.

Poproś, aby uczniowie przeczytali po cichu werset: Alma 42:18, szukając kolejnej konsekwencji grzechu.

Co to oznacza mieć wyrzuty sumienia?

Poproś uczniów, aby przypomnieli sobie, kiedy żałowali i odczuwali smutek lub nieobecność towarzystwa Ducha Świętego, spowodowane tym, że zgrzeszyli. Poproś, aby wyobrazili sobie, że ich uczucia zwielokrotniają się przez wszystkie niewłaściwe uczynki, jakich kiedykolwiek dokonali. Następnie niech wyobrażą sobie, że te uczucia pozostaną z nimi na zawsze.

Aby pomóc uczniom w zrozumieniu i odczuciu potrzeby miłosierdzia, możesz zadać im następujące pytanie:

Czy w oparciu o to, czego dowiedzieliście się z fragmentu: Alma 42:1–14, chcielibyście, aby Sąd Ostateczny opierał się jedynie na sprawiedliwości?

Alma 42:15–31

Alma naucza Koriantona na temat planu miłosierdzia

Aby pomóc uczniom zrozumieć, że musi stać się zadość wymaganiom sprawiedliwości, zwróć uwagę na tę stronę wagi narysowanej na tablicy, która odpowiada karze. Możesz zastanowić się nad użyciem gąbki, jeśli chcesz wytrzeć z tablicy to, czego wymaga sprawiedliwość. Zapytaj:

Czy jest jakiś inny sposób na to, aby usunąć lub wyeliminować wymagania sprawiedliwości? (Nie. Kiedy prawa Boże są złamane, sprawiedliwość wymaga kary. W jakiś sposób musi stać się zadość wymaganiom sprawiedliwości).

Pomóż uczniom zrozumieć, że niesprawiedliwe byłoby wymazanie konsekwencji, jakich żąda sprawiedliwość. Poproś jednego z uczniów o przeczytanie na głos fragmentu: Alma 42:25.

Co się stanie, zgodnie ze słowami Almy, jeśli usunięte byłyby konsekwencje grzechu, a sprawiedliwości nie stałoby się zadość?

Poproś uczniów, aby rozważyli następujące pytanie, zanim podasz im odsyłacz do pisma świętego zawierający odpowiedź:

Skoro nie można usunąć wymagań sprawiedliwości, w jaki sposób ci, którzy zgrzeszyli (czyli każdy z nas), kiedykolwiek zaznają spokoju sumienia i zostaną przywróceni przed oblicze Boga? (Kiedy dasz uczniom czas na zastanowienie się nad pytaniem, poproś jednego z nich o przeczytanie wersetu: Alma 42:15. Pomóc może wyjaśnienie, że wyrażenie „aby wymaganiom sprawiedliwości stało się zadość” oznacza zapłacenie lub wycierpienie kary, której żąda sprawiedliwość).

Jak, zgodnie z wersetem: Alma 42:15, możliwe jest, by okazane nam zostało miłosierdzie?

Po uzyskaniu odpowiedzi uczniów wymaż z tablicy wyrażenie „Odsunięcie sprzed oblicza Boga” i napisz: Zadośćuczynienie Jezusa Chrystusa i Miłosierdzie. Napisz pod wagą następującą prawdę: Zadośćuczynienie Jezusa Chrystusa zaspokaja wymagania sprawiedliwości, aby okazane nam mogło być miłosierdzie.

Co oznacza dla was wiedza, że Zbawiciel dobrowolnie cierpiał za was, abyście mogli zaznać miłosierdzia?

Poproś uczniów o przeczytanie wersetów: Alma 42:22–24 i poszukanie, czego się wymaga, aby można nam było okazać miłosierdzie.

Czego się od nas wymaga, abyśmy zaznali miłosierdzia i uniknęli pełni wymagań sprawiedliwości? (Kiedy uczniowie powiedzą, że miłosierdzia możemy zaznać dzięki naszej pokucie, zapisz na tablicy pod wagą następującą zasadę: Jeśli odpokutujemy, zaznamy miłosierdzia poprzez Zadośćuczynienie Zbawiciela. Możesz zasugerować, żeby zapisali to zdanie w swoich pismach świętych obok fragmentu: Alma 42:22–24).

Co, według was, oznacza określenie „prawdziwie [nawrócony]”? (Ktoś, kto szczerze odpokutował).
Dlaczego ważne jest, abyśmy zrozumieli, że Zbawiciel wycierpiał karę za nasze grzechy w naszym imieniu?

Wyjaśnij, że Jezus Chrystus jest naszym Pośrednikiem, Orędownikiem. Pośrednik, czyli rozjemca, to ktoś, kto pomaga rozwiązać konflikt pomiędzy dwoma stronami. Poproś jednego z uczniów, aby przeczytał na głos poniższą wypowiedź Prezydenta Boyda K. Packera z Kworum Dwunastu Apostołów. Niech pozostali uczniowie wskażą, dlaczego potrzebna jest trzecia osoba, aby grzesznikowi mogło być okazane miłosierdzie:

„A zgodnie z wiecznym prawem, miłosierdzie nie może być okazane z wyjątkiem sytuacji, gdy pojawi się ktoś, kto będzie gotów i będzie w stanie wziąć na siebie nasz dług, zapłacić i ustalić warunki naszego odkupienia.

Gdyby nie było pośrednika, gdybyśmy nie mieli przyjaciela, pełen ciężar niepohamowanej i nieczułej sprawiedliwości musiałby na nas spaść. Pełna kara za każde przewinienie — bez względu, czy było ono małe, czy wielkie — musiałaby być od nas bezwzględnie pobrana do ostatniego grosza.

Lecz wiedzcie to: prawda, chwalebna prawda, głosi, że jest taki Pośrednik. […]

Dzięki Niemu miłosierdzie może być okazane każdemu z nas, bez łamania wiecznego prawa sprawiedliwości. […]

Okazanie miłosierdzia nie odbędzie się automatycznie. Stanie się to na mocy zawartego z Nim przymierza. Odbędzie się to na Jego warunkach — Jego szczodrych warunkach” („The Mediator”, Ensign, maj 1977, str. 55–56).

Poproś uczniów o przeczytanie po cichu fragmentu: Alma 42:29–31 i wyszukanie, czego pragnął Alma dla Koriantona. (Możesz zasugerować uczniom zaznaczenie znalezionej odpowiedzi).

Jak myślicie, co to znaczy pozwolić, aby sprawiedliwość, miłosierdzie i cierpienie Pańskie „miały pełny wpływ na myśli [waszego] serca”?

Poproś uczniów, aby zapisali krótki plan lekcji, który pokazuje, w jaki sposób mogliby nauczać koncepcji sprawiedliwości i miłosierdzia innych ludzi. Zachęć ich, aby nauczali swoje rodziny, czego się dziś nauczyli.

Przypomnij uczniom o niepokoju Koriantona związanym z uczciwością sprawiedliwości Bożej. Możesz złożyć świadectwo, że Sąd Ostateczny będzie uczciwy i że ostatecznie dostaniemy to, na co zasługujemy — zgodnie ze sprawiedliwością i miłosierdziem Bożym. Możesz zwrócić uwagę, że Korianton odpokutował za swe grzechy i miał pozytywny wpływ na wzrost Kościoła (zob. Alma 49:30). Poproś uczniów, aby zastanowili się, czego potrzebują, aby kontynuować własny proces pokuty.

Poproś kilkoro uczniów, aby powiedzieli o swojej wdzięczności i złożyli świadectwo o tym, jak Zbawiciel dobrowolnie zadośćuczynił za nasze grzechy i zaspokoił wymagania sprawiedliwości w naszym imieniu. Podziel się swoim świadectwem o miłosierdziu i odkupieniu, które są dostępne dzięki zadość czyniącej ofierze Zbawiciela.

Komentarz i tło historyczne

Alma 42:1. Sprawiedliwość Boża

Starszy D. Todd Christofferson z Kworum Dwunastu Apostołów nauczał, że szczęście można znaleźć jedynie dzięki pokucie:

„Prawdziwe szczęście nie polega na zaprzeczeniu sprawiedliwości Boga czy na próbie uchylania się od konsekwencji grzechu, lecz polega ono na odpokutowaniu i otrzymywaniu wybaczania poprzez zadość czyniącą łaskę Syna Boga” („Błogosławieństwo pism świętych”, Ensign lub Liahona, maj 2010, str. 34).

Alma 42:15. „Sam Bóg zadośćuczyni za grzechy świata”

Aby pomóc uczniom zrozumieć stwierdzenie, że „sam Bóg” zadośćuczyni za nasze grzechy, przeczytaj słowa Starszego Jeffreya R. Hollanda z Kworum Dwunastu Apostołów:

„Chrystus jest nie tylko pośrednikiem, ale i sędzią. W roli sędziego możemy odnaleźć jeszcze głębsze znaczenie stwierdzenia ‘sam Bóg’ zstąpi między Swój lud, aby go odkupić. To tak, jakby sędzia z wielkiej niebiańskiej sali sądowej, nie chcąc nikogo prosić, aby poniósł ciężar win ludzi stojących na ławie oskarżonych, zdjął swoje szaty sędziowskie i zszedł na ziemię, by osobiście nieść ich belki. Chrystus, jako miłosierny sędzia, to tak piękny i wspaniały obraz, jak Chrystus doradca, pośrednik i obrońca” (Christ and the New Covenant: The Messianic Message of the Book of Mormon [1997], str. 81).