Lekcja 80
Alma 15–16
Wprowadzenie
Kiedy Pan uwolnił Almę i Amuleka z więzienia, poszli oni nauczać w mieście Sidom. Tam znaleźli prawdziwie wierzących ludzi, którzy zostali wypędzeni z Ammonihah, między innymi Zeezroma, który cierpiał fizycznie i duchowo z powodu swoich grzechów. Kiedy Zeezrom wyznał swoją wiarę w Jezusa Chrystusa, Alma go uleczył i ochrzcił. Alma ustanowił w Sidom Kościół i powrócił z Amulekiem do Zarahemli. Wypełniło się proroctwo Almy i Lamanici zniszczyli miasto Ammonihah w ciągu jednego dnia. Ponadto wzięli też w niewolę Nefitów z pobliskich ziem. Armie Nefitów zdecydowały się postępować zgodnie z proroczymi wskazówkami Almy, odbiły uwięzionych i wyparły Lamanitów ze swego kraju. W okresie pokoju Alma, Amulek i wielu innych wzmacniali Kościół na terenie całego kraju Nefi.
Propozycje dotyczące nauczania
Alma 15
Alma uzdrawia Zeezroma, ustanawia w Sidom Kościół i powraca z Amulekiem do Zarahemli
Aby pomóc uczniom przypomnieć sobie główne postacie i wydarzenia, o których mowa w rozdziałach: Alma 11–14, napisz na tablicy następujące słowa:
Zeezrom
Onti
Ogień
Alma
Amulek
Ammonihah
Daj uczniom minutę, aby spróbowali odtworzyć wydarzenia z rozdziałów: Alma 11–14, używając wszystkich podanych imion i wyrazów. (Możesz zasugerować, by pomogli sobie, czytając wstępy do poszczególnych rozdziałów). Kiedy kilku uczniów udzieli odpowiedzi, zmaż z tablicy wszystkie wyrazy oprócz słowa Zeezrom.
Wyjaśnij, że po odejściu z Ammonihah, Alma i Amulek poszli do Sidom, gdzie znaleźli wierzących, których wypędzono z Ammonihah, a wśród nich Zeezroma. Poproś uczniów, aby po cichu przeczytali fragment: Alma 15:3–5 i odnaleźli słowa i wyrażenia, jakimi Alma opisał stan, w jakim znajdował się Zeezrom. Kiedy uczniowie będą mówić o tym, czego się dowiedzieli, zapisuj ich odpowiedzi na tablicy pod imieniem Zeezroma.
-
Jak sądzicie, dlaczego poczucie winy doprowadziło do tego, że Zeezrom cierpiał zarówno duchowo, jak i fizycznie? Co muszą zrobić ludzie w takiej sytuacji, aby odmienić swój stan?
-
Czyjej pomocy szukał Zeezrom? (Zob. Alma 15:4). Dlaczego, waszym zdaniem, posłał po Almę i Amuleka? (Przykładowe odpowiedzi: ufał im i wiedział, że byli mężami Bożymi oraz posiadali upoważnienie kapłańskie).
Poproś kilkoro uczniów, aby po kolei czytali na głos fragment: Alma 15:6–10. Poproś, by reszta klasy odnalazła, co takiego powiedział Alma Zeezromowi, aby pomóc mu polegać na wierze w Jezusa Chrystusa i Jego Zadośćuczynienie.
-
Jak myślicie, dlaczego Zeezrom musiał się wykazać wiarą w Jezusa Chrystusa i Jego Zadośćuczynienie, zanim mógł zostać uzdrowiony?
Poproś uczniów o przeczytanie po cichu wersetów: Alma 15:11–12 i sprawdzenie, co stało się z Zeezromem. Kiedy skończą czytać, zmaż z tablicy wszystkie słowa i wyrażenia wypisane pod imieniem Zeezroma.
-
Jakie dowody widzicie na to, że Zeezrom odpokutował i znalazł łaskę u Pana? (Został uzdrowiony dzięki wierze w Jezusa Chrystusa, został ochrzczony i zaczął głosić ewangelię).
Zapisz na tablicy następującą zasadę: Dzięki swojej wierze w Jezusa Chrystusa możemy zostać uzdrowieni i wzmocnieni.
Zwróć uwagę, że Alma, jako przywódca kapłański, nie przyciągał uwagi do swojej osoby. Jego celem podczas rozmowy z Zeezromem było pomóc mu zaufać wierze w Jezusa Chrystusa i zaznać miłosierdzia dzięki mocy Zadośćuczynienia. Aby zilustrować jeden ze sposobów, w jaki nasi przywódcy pomagają nam otrzymać błogosławieństwa Zadośćuczynienia, przeczytaj historię, jaką opowiedział Starszy Jay E. Jensen z Kworum Siedemdziesiątych:
„Gdy służyłem jako biskup, byłem świadkiem błogosławieństw Zadośćuczynienia w życiu członków, którzy dopuścili się poważnych wykroczeń. […]
Młody dorosły stanu wolnego z naszego okręgu umawiał się na randki. Pozwolił swym uczuciom wymknąć się spod kontroli. Przyszedł do mnie po radę i pomoc. Opierając się na tym, co wyznał i pod wpływem Ducha Świętego, którego odczułem, oprócz innych rzeczy, zabroniłem mu przyjmować sakrament przez jakiś czas. Spotykaliśmy się regularnie, aby upewnić się, że pokuta pomaga i po właściwym czasie, upoważniłem go do ponownego przyjmowania sakramentu.
Kiedy siedziałem na podium, moje oczy obserwowały, jak przyjmował sakrament, będąc godny. Byłem świadkiem, jak otoczyły go ramiona miłosierdzia, miłości i bezpieczeństwa, gdy uzdrawiające Zadośćuczynienie ogrzało jego duszę, unosząc z niego ciężar, co przyniosło obiecane przebaczenie, pokój i szczęście” („Ramiona bezpieczeństwa”, Ensign lub Liahona, listopad 2008, str. 49).
Złóż świadectwo, że biskupi i inni przywódcy kapłańscy mogą pomagać nam w uzyskaniu miłosierdzia i wsparcia, których potrzebujemy, poprzez Zadośćuczynienie Jezusa Chrystusa.
Aby pomóc uczniom dostrzec, że przywódcy kościelni służą grupom i poszczególnym osobom, poproś ich o przestudiowanie fragmentu: Alma 15:13–18. Podziel uczniów na pary. Niech jedna osoba z pary szuka w wersetach: Alma 15:13–15, 17, w jaki sposób posługa Almy pobłogosławiła ludzi w Sidom. Druga osoba niech szuka w wersetach: Alma 15:16, 18, w jaki sposób posługa Almy była błogosławieństwem dla Amuleka. Po upływie wyznaczonego czasu poproś uczniów w parach, aby opowiedzieli sobie nawzajem, czego się dowiedzieli.
Niech wszystkie pary podadzą od trzech do pięciu sposobów, na jakie ich zdaniem przywódcy kościelni mogą błogosławić grupy i poszczególne osoby w dzisiejszych czasach. Zachęć uczniów, aby zastanowili się nad własnymi obowiązkami jako przywódców kworów kapłańskich i grup Młodych Kobiet. Niech każda z par podzieli się swoimi pomysłami z resztą klasy.
Alma 16:1–12
Lamanici niszczą Ammonihah, lecz ulegają Nefitom, którzy postępują wedle rad Almy
Poproś uczniów, aby pomyśleli o sytuacji, kiedy byli zaskoczeni lub nagle się czegoś wystraszyli. Poproś jedną lub dwie osoby, by opowiedziały o swoich doświadczeniach. Poproś uczniów o przeczytanie po cichu fragmentu: Alma 16:1–3 i odnalezienie, co zaskoczyło Nefitów w Ammonihah i dlaczego niektórzy z nich z pewnością byli wystraszeni. Niech potem opowiedzą o tym, czego się dowiedzieli. (Jeśli zajdzie taka potrzeba, pomóż uczniom zrozumieć, że Lamanici znienacka zaatakowali miasto Ammonihah i zgładzili jego mieszkańców, zanim Nefici zdołali zebrać armię, by się im przeciwstawić).
Poproś jednego z uczniów o przeczytanie na głos wersetów: Alma 16:4–6, zaś reszta klasy niech odszuka, do kogo Nefici zwrócili się po kierownictwo. Poproś kolejnego ucznia o przeczytanie na głos fragmentu: Alma 16:7–8, zaś pozostali niech odnajdą, co wydarzyło się w wyniku otrzymanej przez nich pomocy.
-
W jaki sposób prorocze przewodnictwo Almy pomogło Nefitom?
-
Jakich zasad możemy się nauczyć na podstawie tej historii? (Uczniowie mogą zaproponować wiele różnych zasad. Upewnij się, że rozumieją, iż kiedy zabiegamy o wskazówki proroków Pana i się do nich stosujemy, Pan nas wzmacnia i ochrania. Zapisz tę zasadę na tablicy).
-
Jak postępowanie zgodnie z radami proroków błogosławi młodzież? (Aby pomóc uczniom odpowiedzieć na to pytanie, możesz zaproponować, aby zajrzeli do dwóch lub trzech rozdziałów broszury Dla wzmocnienia młodzieży. Zachęć ich do odpowiedzi na pytanie w oparciu o poszczególne wybrane przez ciebie rozdziały).
Poproś uczniów, aby pomyśleli o sytuacjach, kiedy wskazówki proroków pomogły im dokonać właściwych wyborów w trudnych okolicznościach. Poproś kilkoro uczniów, aby podzielili się swoimi doświadczeniami z resztą klasy. Pomóż im zrozumieć, że nie muszą dzielić się historiami, które są zbyt osobiste lub prywatne). Możesz też opowiedzieć o swoich własnych doświadczeniach. Aby szczególnie podkreślić prawdę, że słowa proroków zawsze się wypełniają, możesz zwrócić uwagę, że fragment: Alma 16:9–11 ukazuje wypełnienie proroctwa Almy na temat ludzi w Ammonihah (zob. Alma 9:12).
Alma 16:13–21
Alma, Amulek i inni umacniają Kościół pośród Nefitów
Kiedy uczniowie skończą studiować rozdział: Alma 16, zachęć ich, aby odnaleźli przykłady dwóch zasad, które zapisałeś na tablicy. Podsumuj fragment: Alma 16:13–15, wyjaśniając, że Alma i Amulek kontynuowali głoszenie słowa Bożego w całym kraju. Pomagali im w tej pracy inni, „których wybrano” (Alma 16:15). Poproś uczniów, by po cichu przeczytali wersety: Alma 16:16–21 i zobaczyli, jakie skutki przyniosły ich starania. Gdy minie dość czasu, poproś uczniów, by zreferowali, czego się dowiedzieli. Zapytaj ich, jak te przykłady obrazują jedną lub obie zasady zapisane na tablicy.
Na zakończenie lekcji zachęć uczniów, by przepisali te zasady do swoich notatników lub dzienników do studiowania. Poproś ich, aby napisali krótkie podsumowanie tego, czego dowiedzieli się dzisiaj na temat tej zasady. Niech napiszą również, jak planują zastosować tę wiedzę w swoim życiu.
Omówienie fragmentów do opanowania
Ta lekcja stanowi połowę planu wszystkich zajęć. Aby pomóc uczniom umocnić ich znajomość fragmentów z pism świętych do opanowania, rozważ zorganizowanie dla nich sprawdzianu lub testu, by zbadać, na ile je zapamiętali. Możesz przygotować prosty ustny lub pisemny sprawdzian, dając im na przykład wskazówki z zakładek seminarium i prosząc o podanie właściwego fragmentu. Możesz też odpytać ich ze znajomości niektórych fragmentów, które były do opanowania. Uprzedź swoich uczniów, że planujesz przeprowadzić taki test, aby mogli się do niego przygotować.
Uwaga: Jeśli nie masz czasu, by wykorzystać to ćwiczenie podczas tej lekcji, możesz wykorzystać je innego dnia. Omówienie innych tego typu ćwiczeń znajdziesz w aneksie na końcu podręcznika.
Komentarz i tło historyczne
Alma 15:3–5. Fizyczne cierpienie w wyniku duchowych występków
Kiedy Zeezrom pokutował za swoje grzechy, „dręczyło go sumienie, aż odczuwał straszną mękę” (Alma 15:3). Prezydent Boyd K. Packer z Kworum Dwunastu Apostołów przemawiał na temat realności fizycznego cierpienia, które przychodzi w wyniku duchowych przewin:
„Zapytałem [kiedyś] lekarza rodzinnego, ile czasu poświęca na leczenie czysto fizycznych dolegliwości. Prowadził on sporą praktykę, więc zastanowił się przez chwilę i powiedział: ‘Nie więcej niż 20 procent. Przez resztę czasu zajmuję się problemami, które mają wpływ na fizyczny stan moich pacjentów, lecz których źródłem wcale nie jest ciało’.
Na koniec dodał jeszcze: ‘Dolegliwości fizyczne są zaledwie symptomem problemów innej natury’.
W ostatnich dziesięcioleciach poważne choroby jedna po drugiej uległy kontroli medycyny. Niektóre jeszcze zostały na placu boju, ale z większością tych najważniejszych umiemy już sobie jakoś radzić.
Jest w nas inna część, której nie sposób dotknąć, lecz która jest równie rzeczywista, jak nasze fizyczne ciało. Ta nienamacalna część jest nazywana umysłem, emocjami, intelektem, osobowością i wieloma innymi określeniami. Rzadko mówi się o niej w aspekcie duchowym.
Lecz w człowieku jest duch, ignorowanie jego istnienia jest ignorowaniem rzeczywistości. Zarówno problemy natury duchowej, jak i choroby ducha mogą być źródłem wielkiego cierpienia.
Ciało i duch człowieka są ze sobą powiązane” („The Balm of Gilead”, Ensign, listopad 1977, str. 59).