Lekcja 133: 3 Nefi 27

Lekcja 133

3 Nefi 27

Wprowadzenie

Wkrótce po zakończeniu posługi Zbawiciela pośród Nefitów dwunastu nowo wybranych nefickich uczniów zgromadziło się razem, aby żarliwie modlić się i pościć. Ukazał im się Jezus Chrystus i odpowiedział na ich wątpliwości związane z nazwą, jaką powinni nadać Kościołowi. Nauczał ich Swojej ewangelii i przykazał im, aby żyli na Jego podobieństwo.

Propozycje dotyczące nauczania

3 Nefi 27:1–12

Jezus Chrystus naucza dwunastu uczniów, że Jego Kościół powinien nosić Jego imię

Podziel uczniów na grupy składające się z trzech lub czterech uczniów. W sytuacji, jeśli grupa, którą nauczasz, jest niewielka, niech każdy z uczniów pracuje samodzielnie. Poproś każdą z grup (lub każdego ucznia), aby wyobraziła sobie, że ma do założenia nowy klub lub drużynę sportową. Poproś uczniów, aby wybrali rodzaj klubu lub drużyny, którą chcą założyć, np. kółko naukowe lub drużynę piłkarską, a następnie wybrali nazwę dla tej organizacji. Poproś ich, aby zapisali tę nazwę na kartce. Następnie zbierz te kartki. (To ćwiczenie powinno być krótkie. Nie powinno zabrać zbyt dużo czasu ani nie powinno odciągnąć uwagi uczniów od doktryn i zasad znajdujących się w rozdziale: 3 Nefi 27).

Przeczytaj na głos każdą z nazw zapisaną na kartkach. Za każdym razem, jak będziesz czytasz jedną nazwę, niech uczniowie zgadują, o jaki klub lub drużynę chodzi.

W jakim sensie nazwa danej organizacji świadczy o jej charakterze i osobach, które do niej przynależą?

Wyjaśnij, że wkrótce po tym, jak Jezus Chrystus odwiedził Nefitów, Jego dwunastu nefickich uczniów zjednoczyło się w poście i modlitwie (zob. 3 Nefi 27:1). Poproś kilku uczniów, aby po kolei czytali na głos fragment: 3 Nefi 27:2–7. Pozostali uczniowie niech śledzą tekst i odszukają pytanie, jakie mieli uczniowie, oraz odpowiedź, jaką udzielił na nie Zbawiciel.

Jak Zbawiciel chciał, aby brzmiała nazwa Jego Kościoła?
Jakie powody podał dla nazwania Kościoła Jego imieniem?

Poproś uczniów, aby zapoznali się z treścią fragmentu: 3 Nefi 27:8–12 i odszukali, jak Zbawiciel określił Jego prawdziwy Kościół. Kiedy będą studiować fragment, zapisz na tablicy następujące niepełne zdanie:

Prawdziwy Kościół Jezusa Chrystusa powinien…

Po wyznaczonym czasie poproś uczniów, aby dokończyli to zdanie w oparciu o to, co przeczytali. (Uczniowie powinni rozpoznać na następującą prawdę: Prawdziwy Kościół Jezusa Chrystusa powinien nosić Jego imię i być zbudowany na opoce Jego ewangelii).

Jak myślicie, dlaczego ważne jest, aby Kościół Zbawiciela nosił Jego imię?
Co to oznacza, że Kościół jest zbudowany na „[opoce Jego ewangelii]”? (3 Nefi 27:10). Jak myślicie, dlaczego ważne jest, aby Kościół był zbudowany na Jego ewangelii, a nie na zamysłach ludzi?

Poproś uczniów, aby uzupełnili poniższe zdanie w swoich notatnikach lub dziennikach do studiowania: „Dla mnie osobiście bycie członkiem Kościoła Jezusa Chrystusa jest ważne, ponieważ…”.

3 Nefi 27:13–22

Jezus Chrystus definiuje Swoją ewangelię i naucza o tym, co musimy robić, abyśmy byli bez winy przed Nim i Jego Ojcem

Poproś uczniów, aby pomyśleli o tym, co czuli, kiedy ktoś przyłapał ich na gorącym uczynku. (Nie proś ich, aby dzielili się tymi doświadczeniami). Następnie poproś ich, aby wyobrazili sobie, jakby to było, gdyby stali przed Panem w oczekiwaniu na sąd. Zachęć ich, aby zastanowili się nad następującym pytaniem:

Jak czulibyście się, stojąc przed Panem i wiedząc, że jesteście winni popełnienia danego grzechu?

Wyjaśnij, że słowo ewangelia oznacza „dobrą nowinę”. Poproś kilku uczniów, aby po kolei czytali na głos fragment: 3 Nefi 27:13–16, a pozostali odszukali dobrą nowinę w tych wersetach. Poproś ich także, aby zastanowili się, jak ta dobra nowina odnosi się do dnia, kiedy staną przed Bogiem na sąd.

Zbawiciel świadczył o tym, że przyszedł na świat, aby wypełnić wolę Swojego Ojca. W oparciu o werset: 3 Nefi 27:14, w jakim celu Ojciec Niebieski wysłał na ziemię Jezusa Chrystusa?
W oparciu o fragment: 3 Nefi 27:14–14, co stanowi podstawę ewangelii? (Mimo że uczniowie mogą użyć różnych słów, powinni odnaleźć następującą prawdę: Podstawą ewangelii jest Zadośćuczynienie, którego dokonał Jezus Chrystus, tym samym wypełniając wolę Swojego Ojca. Możesz poprosić uczniów, aby zapisali tę prawdę na marginesie swoich pism świętych obok wersetów: 3 Nefi 27:13–14).
Co się stanie z ludzkością z powodu tego, że Zbawiciel wypełnił wolę Swojego Ojca? (Staniemy przed Nim, aby zostać osądzeni za nasze uczynki).

Poproś uczniów, aby zapoznali się z wersetem: 3 Nefi 27:16 i odszukali, co musimy robić, aby otrzymać wszystkie błogosławieństwa Zadośćuczynienia i przygotować się na Sąd Ostateczny. Poproś uczniów, aby podzielili się tym, co odnaleźli. Poproś jednego z uczniów, aby zapisywał odpowiedzi na tablicy.

Zgodnie z tym wersetem, jakie błogosławieństwa otrzymają ci, którzy odpokutują, zostaną ochrzczeni i wytrwają do końca? (Odpowiedzi uczniów powinny odzwierciedlać następującą prawdę: Jeśli odpokutujemy, zostaniemy ochrzczeni i wytrwamy do końca, będziemy bez winy, kiedy staniemy przed Bogiem na sąd).

Poproś jednego z uczniów o przeczytanie na głos fragmentu: 3 Nefi 27:17–19. Pozostali uczniowie niech śledzą tekst i odszukają, co stanie się z tymi, którzy nie odpokutują ani nie wytrwają do końca.

Opierając się na tym, co przeczytaliście, dlaczego wszystkie dzieci Ojca Niebieskiego potrzebują Zadośćuczynienia Jezusa Chrystusa?
Co może być dla nas dobrą nowiną, kiedy rozważamy o byciu sądzonym przez Pana?

Poproś jednego z uczniów o przeczytanie słów Starszego Jeffreya R. Hollanda z Kworum Dwunastu Apostołów:

„’Dobrą nowiną’ jest to, że [możemy] wymknąć się śmierci i uniknąć piekła, [możemy] przezwyciężyć nasze grzechy i błędy, że [istnieje] nadzieja i pomoc, że to, co jest nierozwiązywalne, [ma] swoje rozwiązanie oraz że wróg [został] pokonany. Dobrą nowiną [jest] to, że pewnego dnia grób każdego człowieka [będzie] pusty, że dusza każdego z nas [stanie się] ponownie czysta oraz że każde dziecko Boga [może] powrócić do swojego Ojca, który dał mu życie” („Missionary Work and the Atonement”, Ensign, marzec 2001, str. 8, 10).

Poproś jednego z uczniów o przeczytanie na głos fragmentu: 3 Nefi 27:20–21, a pozostałych uczniów o odszukanie zaproszenia, jakie skierował do nas Zbawiciel.

Jak brzmi zaproszenie Zbawiciela, zgodnie z tymi wersetami?

Aby skłonić uczniów do przemyślenia tego, co muszą zrobić, aby odpowiedzieć na to zaproszenie, poproś ich o udzielenie odpowiedzi na następujące pytania w notatnikach lub dziennikach do studiowania. (Możesz napisać je na tablicy lub powoli przeczytać, aby uczniowie mogli je zanotować).

Dlaczego Zbawiciel chce, abyście odpokutowali i do Niego powrócili?
W jaki sposób możecie przyjąć zaproszenie Zbawiciela z fragmentu: 3 Nefi 27:20–21?
Co możecie uczynić dzisiaj, aby stanąć bez winy przed Panem?

Poproś jednego z uczniów o przeczytanie na głos fragmentu: Nauki i Przymierza 76:40–42. Pozostali uczniowie niech śledzą tekst i odszukają dodatkowe wyrażenia określające, dlaczego ewangelia jest dobrą nowiną. (Możesz im zasugerować, aby zapisali: NiP 76:40–42 na marginesie swoich pism świętych, obok wersetu: 3 Nefi 27:13).

We wcześniejszej części tej lekcji, poprosiłeś uczniów, aby zastanowili się, jak czuliby się, gdyby winni grzechów stanęli przed Panem. Teraz poproś ich, aby rozważyli, jak czuliby się, stojąc przed Zbawicielem ze świadomością, że zostali oczyszczeni z grzechów przez Jego Zadośćuczynienie oraz posłuszeństwo zasadom, przykazaniom i obrzędom ewangelii.

Jeśli mielibyście wtedy okazję, aby rozmawiać ze Zbawicielem, co byście Mu powiedzieli?
Opierając się na tym, co studiowaliście podczas tej lekcji, jak byście wytłumaczyli swojemu koledze, że ewangelia Jezusa Chrystusa jest dobrą nowiną?

3 Nefi 27:23–33

Jezus Chrystus naucza Swoich uczniów, aby stali się tacy, jak On

Podsumuj fragment: 3 Nefi 27:23–26, wyjaśniając, że Zbawiciel dał wskazówki Swoim dwunastu nefickim uczniom i nauczał ich na temat powierzonych im obowiązków. Poproś uczniów, aby przeczytali po cichu werset: 3 Nefi 27:27 i odszukali przykazanie, które dał Zbawiciel Swoim uczniom, aby pomóc im w wypełnianiu ich roli, jako sędziów ludu.

Dlaczego ważne jest, aby sędziowie ludu byli podobni do Zbawiciela?

Poproś uczniów, aby powrócili do wersetu: 3 Nefi 27:21.

Co Zbawiciel przykazał Swoim uczniom?
Jaki związek istnieje pomiędzy dobrymi uczynkami a stawaniem się podobnym do Zbawiciela?

Podczas gdy uczniowie omawiają odpowiedzi na to pytanie, napisz na tablicy następującą zasadę: Pan oczekuje od Swoich uczniów, aby czynili to, co On czynił i stali się tacy, jak On.

W jaki sposób możemy stać się podobni do Zbawiciela? Co możemy czynić, aby naśladować Jego przykład?
Jakie błogosławieństwa otrzymaliście, kiedy dążyliście do naśladowania przykładu Zbawiciela?

Zakończ lekcję, świadcząc o błogosławieństwach, które otrzymujemy, kiedy staramy się upodobnić do Jezusa Chrystusa.

Komentarz i tło historyczne

3 Nefi 27:8. Nazwa Kościoła

Rada Prezydenta Kościoła oświadczyła:

„Używanie objawionej nazwy — Kościół Jezusa Chrystusa Świętych w Dniach Ostatnich (NiP 115:4) — jest niezwykle ważne w związku z naszym obowiązkiem głoszenia imienia Zbawiciela na całym świecie. Zatem prosimy, abyśmy zawsze, gdy jest to możliwe, mówiąc o Kościele, używali pełnej jego nazwy” (List od Rady Prezydenta Kościoła, 23 lutego 2001).

Prezydent Harold B. Lee nauczał:

„Kiedy [Pan] objawił nazwę, którą powinien nosić Jego Kościół, użył do tego dość specyficznych słów. Powiedział: ‘Bowiem tak się będzie zwać mój Kościół w dniach ostatnich, Kościół Jezusa Chrystusa Świętych w Dniach Ostatnich’(NiP 115:4).

Użycie w nazwie słów: Jezusa Chrystusa jest dość istotne: stanowi o tym, że to nie jest zwyczajny kościół, ale ‘Kościół Jezusa Chrystusa’ — jedyny prawdziwy Kościół na powierzchni ziemi. Nie nazwał go Kościołem Mormońskim ani Kościołem ŚwDO, ale wyraził się jasno i jednoznacznie: ‘Kościół Jezusa Chrystusa Świętych w Dniach Ostatnich’” („The Way to Eternal Life”, Ensign, listopad 1971, str. 13).

3 Nefi 27:13–21. Ewangelia Jezusa Chrystusa

Prorok Józef Smith wyjaśnił główne przesłanie ewangelii Jezusa Chrystusa:

„Podstawowe zasady naszej religii wywodzą się ze świadectwa Apostołów i Proroków o Jezusie Chrystusie; o tym, że zmarł, został pochowany i powstał trzeciego dnia, i wstąpił do nieba. Wszystkie inne sprawy odnoszące się do naszej religii stanowią zaledwie dodatek do tego” (Teachings of Presidents of the Church: Joseph Smith 2007, str. 49).

Starszy Russell M. Nelson z Kworum Dwunastu Apostołów nauczał:

„Słowo ewangelia oznacza ‘dobrą nowinę’. Dobrą nowiną jest Pan Jezus Chrystus i Jego przesłanie Zbawienia. [Zob. Bible Dictionary, „Gospels”, str. 682–683]. Jezus postawił znak równania pomiędzy ewangelią a Swoją misją i Swą posługą w doczesności. Na temat misji powiedział On:

‘Oto dałem wam Moją ewangelię, dobrą nowinę — o tym, że przyszedłem na świat wypełnić wolę Mego Ojca, albowiem to On Mnie posłał.

Mój Ojciec posłał Mnie, abym został podniesiony na krzyżu’[3 Nefi 27:13–14].

Doczesną misję Zbawiciela znamy jako Zadośćuczynienie.

Doczesna posługa Zbawiciela zawiera wszystko, co On zrobił — Jego nauki, okazywanie miłości, baczenie na obrzędy, przykłady modlitwy, wytrwałość i jeszcze więcej. Żył, aby być dla nas przykładem, co także zrównał z ewangelią w Swoim oświadczeniu na temat czynionej posługi. ‘To jest Moją dobrą nowiną’ — powiedział —‘[…] macie czynić to, co widzieliście, że czyniłem’[3 Nefi 27:21]. Tak więc wiara, pokuta, chrzest wodą i ogniem Ducha Świętego, zgromadzenie wybranych i wytrwanie do końca są częścią ewangelii” („Misjonarze seniorzy i ewangelia”, Ensign lub Liahona, listopad 2004, str. 81).

3 Nefi 27:27. Stawanie się podobnym do Jezusa Chrystusa

Prezydent Ezra Taft nauczał:

„Człowiek, który wiedzie życie na wzór Chrystusa, jest wspaniałym, najbardziej błogosławionym i najszczęśliwszym człowiekiem. Nie ma to związku z doczesnym bogactwem, siłą czy prestiżem. Jedynym prawdziwym testem wielkości, błogosławieństw i radości jest to, jak bardzo nasze życie może odzwierciedlać życie Mistrza, Jezusa Chrystusa. On jest jedyną prawdziwą drogą, pełnią prawdy i pełnią życia” („Jesus Christ — Gifts and Expectations”, [BYU devotional address, 10 grudnia 1974], 1, speeches.byu.edu).