Eter 4–12 (Część 30.)

Materiał przygotowawczy dla nauczyciela prowadzącego program samodzielnego studiowania

Podsumowanie lekcji do codziennego samodzielnego studiowania

Poniższe podsumowanie doktryn i zasad, z jakimi uczniowie zapoznali się podczas studiowania rozdziałów: Eter 4–12 (Część 30.), nie zakłada, że musisz ich wszystkich nauczać w ramach swojej lekcji. Twoja lekcja ma koncentrować się jedynie na kilku z poniższych doktryn i zasad. Postępuj zgodnie z podszeptami Ducha Świętego, rozważając potrzeby swoich uczniów.

Dzień 1. (Eter 4–5)

Moroni zapieczętował zapisy brata Jereda i nauczał o warunkach, które musimy spełnić, zanim uzyskamy dostęp do tych zapisów Z tych nauk uczniowie dowiedzieli się, że gdy okażemy wielką wiarę w słowo Pana, On pobłogosławi nas dalszymi objawieniami.

Dzień 2. (Eter 6)

Na podstawie przykładu Jeredów, którzy wykazali się wiarą w Pana, gdy przemierzali „wielkie wody” (Eter 6:3) w barkach, uczniowie dowiedzieli się, że Pan będzie wyznaczał kurs naszego życia, gdy zaufamy Mu i będziemy wykonywać Jego wolę. Wiatr pchał barki do ziemi obiecanej i uczniowie dowiedzieli się, że przeciwności i ciężkie próby pomogą nam się rozwinąć i dostąpić obiecanych błogosławieństw, jeśli zaufamy Panu.

Dzień 3. (Eter 7–11)

Gdy Jeredzi zignorowali ostrzeżenie brata Jereda i wybrali króla, uczniowie odkryli, że odrzucanie słów proroków prowadzi do zniewolenia. Szule był królem, który sprawował sprawiedliwe rządy. Gdy jego lud zaczął pokutować i słuchać proroków, zaczęło mu się powodzić. Uczniowie nauczyli się, że gdy pokutujemy za nasze niegodziwości, zaczyna nam się powodzić. W końcu Jeredzi stali się niegodziwi i potwierdzili tym samym prawdę, że wspieranie tajemnych sprzysiężeń prowadzi do upadku społeczeństw.

Dzień 4. (Eter 12)

Uczniowie nauczyli się od proroka Etera, że dzięki nadziei i wierze w Jezusa Chrystusa wzmacniamy się, stajemy się nieugięci i czynimy wiele dobra. Jeśli pragniemy otrzymać potwierdzenie, musimy — jak napisał Moroni — wykazać się wiarą w Jezusa Chrystusa. Odpowiedź Pana, udzielona Moroniemu, który martwił się niedoskonałością swoich zapisów i zapisów innych autorów Księgi Mormona, pozwoliła uczniom odkryć, że Pan zmieni nasze słabości w mocne strony, jeśli ukorzymy się i wykażemy się wiarą w Niego.

Wprowadzenie

Ta lekcja dotyczy fragmentu: Eter 12:23–41. Moroni uczył, dlaczego ludzie mają słabości i co muszą zrobić, by je przezwyciężyć.

Propozycje dotyczące nauczania

Eter 4–11; 12:6

Gdy Jeredzi żyją sprawiedliwie, los im sprzyja i są błogosławieni

Wyznacz trzech uczniów do przejrzenia i streszczenia poniższych rozdziałów na podstawie podsumowań rozdziałów: Eter 4–5; Eter 6 i Eter 7–11. Poproś innego ucznia o przejrzenie fragmentu: Eter 12:6. Poproś ich o opowiedzenie pozostałym uczniom o jednej lub dwóch zasadach, o których się dowiedzieli.

Eter 12:23–41

Moroni martwi się o to, jak ludzie innych narodów zareagują na Księgę Mormona

Napisz po jednej stronie tablicy słowo silny, a po drugiej stronie tablicy słowo słaby. Daj uczniom chwilę czasu do namysłu nad tym, jakie są ich mocne strony i ich słabości. Powiedz, że w rozdziale: Eter 12 Moroni uczył, w jaki sposób nasze słabości mogą zamienić się w nasze mocne strony.

Poproś jednego z uczniów, by przeczytał na głos fragment: Eter 12:23–25 i poproś uczniów o znalezienie słabości, którą — zdaniem Moroniego — ma on sam oraz pozostali autorzy Księgi Mormona. Następnie zadaj uczniom poniższe pytania:

O jakiej słabości pisze Moroni w tych wersetach?
Co złego może się stać, zdaniem Moroniego, z powodu tej słabości autorów Księgi Mormona?

Po udzieleniu odpowiedzi przez uczniów, poproś, aby przeczytali po cichu odpowiedź Pana na obawy Moroniego, zawartą we fragmencie: Eter 12:26–27 oraz by zwrócili uwagę na to, dlaczego Bóg zsyła słabości. Po przeczytaniu przez uczniów wskazanego fragmentu przypomnij im, że Eter 12:27 jest fragmentem z pisma świętego do opanowania.

By pomóc uczniom lepiej zrozumieć słowo: słabość w tych wersetach, poproś jednego z uczniów o przeczytanie poniższej wypowiedzi Starszego Neala A. Maxwella z Kworum Dwunastu Apostołów.

„Gdy czytamy w pismach świętych o ludzkiej ‘słabości’, to określenie oznacza […] słabość wynikającą z ogólnej ludzkiej natury, w której ciało ma nie kończący się [lub bezustanny] wpływ na ducha. […] Słabość mieści w sobie także nasze konkretne, indywidualne słabości, które mamy przezwyciężać” (Lord, Increase Our Faith [1994], str. 84).

Możesz wyjaśnić, że ludzka natura, o której mówi Starszy Maxwell, odnosi się do słabości, która jest udziałem mężczyzn i kobiet po Upadku Adama. Z powodu Upadku wszyscy mamy skłonność do ulegania pokusom i ludzkim niedoskonałościom, nie licząc naszych osobistych wad.

Poproś uczniów o znalezienie pewnej zasady zawartej w wersecie: Eter 12:27. (Jeśli ukorzymy się i okażemy wiarę w Pana, On sprawi, że słabości zmienią się w nasze mocne strony).

Aby zachęcić uczniów do stosowania zasady, o której mowa w wersecie: Eter 12:27, napisz na tablicy:

1. Rozpoznanie moich słabości 2. Ukorzenie się 3. Wykazywanie się wiarą w Jezusa Chrystusa

Poproś, by uczniowie przepisali te wyrażenia na górze kartki. Poproś ich, by pomyśleli i teraz lub później napisali pod tymi wyrażeniami: (1) słabość, którą ich zdaniem mają, (2) sposób, w jaki mogą się ukorzyć i (3) sposób, w jaki mogą wykazać się wiarą w Jezusa Chrystusa, by otrzymać od Niego pomoc lub łaskę w przezwyciężaniu słabości, o której napisali.

Gdy skończą, zachęć uczniów, by umieścili swoją kartkę w osobistym pamiętniku lub w innym miejscu, w którym będą ją często widzieli i będą mogli sobie przypomnieć o postanowieniu. Zaświadcz uczniom, że gdy z pokorą będą dążyć do przezwyciężania swoich słabości, Pan im pomoże i „to, co w nich słabe, stanie się mocne” (Eter 12:27).

Poproś uczniów, by przeczytali fragment: Eter 12:26, 28 i dowiedzieli się, w jaki sposób Pan odpowiedział Moroniemu, który martwił się niedoskonałością prowadzonych zapisów. Możesz zadać następujące pytania:

We fragmencie: Eter 12:26 Moroni mówił o pokorze, która oznacza łagodność, skromność i uległość wobec Bożej woli. Jak myślicie, dlaczego musimy być pokorni, by nie przywiązywać wagi do słabości innych ludzi?
W jaki sposób łaska Pana (Jego pomoc lub moc boskiego upoważnienia) pomaga nam nie wykorzystywać słabości ludzi?

Podkreśl, że łaska Pana wzmocni nas w konfrontacji ze słabościami ludzi, gdy będziemy rozwijać w sobie wiarę, nadzieję i miłość. Podsumuj fragment: Eter 12:29–32, mówiąc, że Moroni podał kilka przykładów na to, jak ważne jest wykazywanie się wiarą i jakie świadectwo oraz cuda niesie ze sobą wiara. Poproś uczniów o przeczytanie fragmentu: Eter 12:33–35 i znalezienie tego, co Moroni napisał o ważności wykazywania się miłością bliźniego.

Zapytaj: Dlaczego ważne jest, byśmy okazywali miłość bliźniego w konfrontacji ze słabościami ludzi?

Poproś uczniów, by opowiedzieli osobie siedzącej obok o tym, jak starają się uzyskać w życiu więcej łaski Jezusa Chrystusa. Jeśli masz na to czas, możesz poprosić kilku uczniów, aby podzielili się z klasą tym, w jaki sposób starania, by zbliżyć się do Jezusa Chrystusa, wpłynęły na ich życie.

Następna część (Eter 13–Moroni 7)

Gdy uczniowie przygotowują się do studiowania następnej części, poproś, by zastanowili się nad poniższymi kwestiami: Co stałoby się, gdyby wszyscy wasi przyjaciele i rodzina zostaliby zabici, a wy bylibyście jedyną żywą osobą, która jest wierna ewangelii Jezusa Chrystusa? Zarówno Eter, jak i Moroni doświadczyli tego typu osamotnienia. Jak możecie przetrwać każdą próbę i dostąpić życia wiecznego? Moroni 7 wyjaśnia, w jaki sposób wiara, nadzieja i miłość umożliwiają otrzymanie tych darów.