Lekcja 90: Alma 32

Lekcja 90

Alma 32

Wprowadzenie

Po tym, jak Alma i jego towarzysze byli świadkami odstępnego oddawania czci przez Zoramitów, zaczęli głosić pośród nich słowo Boże. Zaczęli odnosić sukcesy wśród ludzi ubogich, których wypędzono z synagog. Porównując słowo Boże do nasiona, Alma nauczał ludzi, jak przyjąć słowo Boga i zwiększyć ich wiarę.

Propozycje dotyczące nauczania

Alma 32:1–16

Pokorni Zoramici pokazują, że są gotowi na to, by usłyszeć słowo Boże

Zachęć uczniów, aby wyobrazili sobie, że jesteś ich przyjacielem, który zapytał ich, jak może się przekonać, czy ewangelia Jezusa Chrystusa jest prawdą. Zapytaj, co by ci powiedzieli, aby pomóc ci w zdobyciu świadectwa.

Kiedy uczniowie podzielą się swoimi przemyśleniami, napisz na tablicy Jak zdobyć i wzmacniać świadectwo. Powiedz uczniom, że w ciągu całej lekcji będziesz wypisywał zasady i przemyślenia, które odnajdą na temat tego, jak otrzymać i wzmacniać świadectwo.

Przypomnij uczniom, że Alma i jego bracia widzieli błędny sposób oddawania czci praktykowany przez Zoramitów, grupę, która odstąpiła od Nefitów. Z powodu żalu za niegodziwość tego ludu, Alma modlił się o pocieszenie i siłę, aby mogli ich nauczać (zob. Alma 31).

Poproś jednego z uczniów o przeczytanie na głos fragmentu: Alma 32:1–3. Poproś klasę, aby zobaczyli, jaka grupa Zoramitów okazała zainteresowanie przesłaniem misjonarzy. Niech uczniowie opowiedzą, co znaleźli.

Według tego, co jest napisane w wersecie: Alma 32:3, pod jakimi względami ci ludzie byli ubodzy? („Byli […] ubodzy w rzeczy tego świata i ubodzy w duchu”).
Co, waszym zdaniem, znaczy, że ktoś jest „ubogi w duchu”?

Aby pomóc uczniom odpowiedzieć na to pytanie, poproś kilkoro z nich, aby po kolei czytali na głos fragment: Alma 32:4–12. (Uczniowie mogą zasugerować, że bycie ubogim w duchu oznacza, że jest się pokornym, skorym do pokuty i gotowym na usłyszenie słowa Bożego).

W jaki sposób pytanie zadane w wersecie: Alma 32:5 wskazuje na to, że Zoramici byli ubodzy w duchu?
W jaki sposób bieda doprowadziła tę grupę Zoramitów do błogosławieństw?
Czego te wersety uczą na temat otrzymywania i wzmacniania świadectwa? (Kiedy uczniowie będą podawać różne zasady, zapisuj je pod nagłówkiem na tablicy. Upewnij się, że rozumieją następującą zasadę: Pokora przygotowuje nas na przyjęcie słowa Bożego).
Dlaczego pokora jest konieczna w trakcie procesu otrzymywania i umacniania świadectwa?

Poproś kilkoro uczniów, aby po kolei czytali na głos fragment: Alma 32:13–16. Poproś uczniów, aby odszukali dwa sposoby, na jakie ludzie mogą stać się pokorni. (Ludzie mogą sami wybrać pokorę lub mogą być do niej zmuszeni).

Czego dowiadujemy się z tych wersetów o pokorze? (Pomóż uczniom rozpoznać następującą zasadę: jesteśmy bardziej błogosławieni, kiedy sami decydujemy, że chcemy być pokorni, niż kiedy jesteśmy do pokory zmuszeni). Dlaczego, waszym zdaniem, lepiej jest, kiedy sami wybieramy pokorę?
Co, według was, znaczy, że korzymy się „ze względu na słowo”? (Alma 32:14). Jak to się ma do naszej postawy w kościele, na seminarium czy do naszego nastawienia do rodzinnego studiowania pism świętych?

Alma 32:17–43

Alma naucza Zoramitów, jak pogłębiać ich wiarę

Wyjaśnij, że Alma określił fałszywy pogląd, jaki wielu ludzi ma na temat zdobywania świadectwa. Poproś jednego z uczniów o przeczytanie na głos fragmentu: Alma 32:17–18, a klasę o odnalezienie tego błędnego przekonania.

Jakie błędne przekonanie na temat zdobywania świadectwa miało wielu ludzi?
Co jest niewłaściwego w żądaniu znaku, zanim się uwierzy? (Możesz przypomnieć uczniom przykłady Szerema w wersetach: Jakub 7:13–16 oraz Korihora w wersetach: Alma 30:43–52. Możesz też poprosić ich o przeczytanie fragmentu: Nauki i Przymierza 63:9, aby podkreślić, że znaki są owocem wiary, a nie czymś, czego możemy żądać, zanim ją zdobędziemy).

Wyjaśnij, że Alma nauczał ludzi o tym, czym jest wiara. Poproś uczniów, aby po cichu przeczytali werset: Alma 32:21 i odszukali definicję wiary podaną przez Almę. Zwróć uwagę, że jest to fragment z pisma świętego do opanowania. Możesz zachęcić uczniów do zaznaczenia go w wyróżniający się sposób, aby mogli z łatwością go odnaleźć.

Poproś uczniów o przeczytanie po cichu wersetu: Alma 32:22 i odnalezienie w nim rady, jak otrzymać i wzmacniać świadectwo. Poproś, aby podali swoje odpowiedzi.

Dodaj Pamiętać o miłosierdziu Boga i Wierzyć w słowo Boga do listy na tablicy.

Dlaczego te rzeczy są ważne dla rozwoju naszej wiary?

Wyjaśnij, że aby pomóc Zoramitom zrozumieć, jak wierzyć w słowo Boże, Alma zaproponował im przeprowadzenie pewnego doświadczenia.

Dlaczego ludzie przeprowadzają doświadczenia naukowe? (Aby przekonać się, czy jakaś teoria lub zasada są prawdziwe).

Poproś uczniów, aby opisali eksperymenty, jakie wykonywali w szkole lub innych miejscach. Pomóż im dostrzec, że eksperymenty wymagają od badacza działania, a nie tylko snucia domysłów. Proces zdobywania i wzmacniania świadectwa również wymaga działania.

Poproś jednego z uczniów o przeczytanie na głos wersetu: Alma 32:27. Poproś resztę klasy, aby odszukali, do jakiego eksperymentu zachęcał Alma Zoramitów. Dodaj Wypróbować słowa do listy na tablicy.

Jak sądzicie, co miał na myśli Alma, kiedy powiedział „wypróbujecie moje słowa”?
Co, waszym zdaniem, miał na myśli Alma, kiedy powiedział, aby się „[przebudzili] i [wytężyli] swoje siły”? (Możesz wyjaśnić, że tutaj słowo siły odnosi się do naszej zdolności myślenia, działania i osiągania zamierzonych celów. Alma zachęcał ludzi, aby postępowali wedle jego słów. Możesz dopisać do listy: Przebudzić się, wytężyć swoje siły).
Co, według was, oznacza sformułowanie „[wierzyć] nawet w małym stopniu”?

Aby pomóc uczniom odkryć, w jaki sposób mogą zacząć przeprowadzać to doświadczenie w swoim życiu, zachęć ich do przeczytania po cichu fragmentu: Alma 32:28.

Do czego Alma porównał słowo Boże? (Do nasiona).
Jakie mamy źródła słowa Bożego? (Przykładowe odpowiedzi: pisma święte, nauki współczesnych proroków oraz osobiste objawienia przez Ducha Świętego).
Co, według Almy, musimy robić z tym „nasionem”?

Odpowiedzi uczniów zapisuj na tablicy. Możesz dopisać je obok hasła Wypróbować słowa, które zapisałeś już wcześniej. Na liście mogą znaleźć się następujące rzeczy:

Zrobić słowu (czyli nasionu) miejsce, gdzie będzie można je zasadzić w twoim sercu.
Nie wypierać słowa swoją niewiarą.
Dostrzegać, że słowo w nas wzrasta.

Aby pomóc uczniom zrozumieć to, co właśnie przeczytali na temat wypróbowania słowa, zadaj im następujące pytania:

W jakim sensie słowo Boże podobne jest do nasiona, które może być zasiane w naszych sercach? (Przykładowe odpowiedzi: może wzrastać, może nas wzmacniać i musimy je pielęgnować).

Kiedy uczniowie będą omawiać porównanie słowa Bożego do nasiona, poproś ich, aby po cichu przeczytali wersety: Alma 33:22–23. Zanim zaczną czytać, poproś, aby znaleźli wyjaśnienie Almy na temat „[tego] Słowa”. Pomóż im dostrzec, że dotyczy ono Jezusa Chrystusa i Zadośćuczynienia.

Co, według was, oznacza wyrażenie „zrobić miejsce”, aby słowo mogło zostać zasadzone w naszych sercach? (Zob. Alma 32:28. Przykładowe odpowiedzi: musimy otworzyć swe serca i musimy znaleźć w swoim życiu czas na studiowanie pism świętych).
Co, według was, znaczy, że słowo Boże „wzbiera” w waszym sercu? Skoro słowo Boże wzbiera w waszym sercu, co dzieje się wobec tego z waszym świadectwem i wiarą?
Kiedy słowo Boże powiększyło waszą duszę i rozjaśniło wasze zrozumienie?

Poproś kilkoro uczniów, aby na zmianę przeczytali na głos fragment: Alma 32:29–34. Poproś pozostałych uczniów, aby śledzili tekst i odszukali słowa i wyrażenia, które mówią o tym, czego dowiadujemy się o słowie Bożym. Następnie poproś uczniów o przeczytanie znalezionych słów i wyrażeń oraz wyjaśnienie, dlaczego je wybrali. Odwołaj się do tego, co jest na tablicy i zapytaj:

Dlaczego nasza wiara nie będzie jeszcze doskonała po przeprowadzeniu tego doświadczenia? Co jeszcze powinniśmy, waszym zdaniem, zrobić, aby otrzymać trwałe świadectwo ewangelii?
Pod jakimi względami proces dbania o wzrost drzewa przypomina proces wzmacniania świadectwa?

Poproś kilkoro uczniów, aby po kolei czytali na głos fragment: Alma 32:35–40. Niech klasa odszuka, jak Alma radzi zakończyć to doświadczenie.

W oparciu o wersety: Alma 32:37–40, co musimy uczynić, aby nasza wiara w słowo Boże bezustannie wzrastała? (Dodaj Dbać o słowo do listy na tablicy).
Co możemy robić, aby zadbać o słowo i je pielęgnować? (Przykładowe odpowiedzi: możemy codziennie studiować pisma święte, modlić się o przewodnictwo w studiowaniu, szukać, w jaki sposób pisma święte i nauki proroków w dniach ostatnich odnoszą się do naszego życia i dzielić się tym, czego się uczymy).
Co się dzieje, kiedy zaniedbujemy jakieś drzewko lub krzew i go nie pielęgnujemy? Co się dzieje, kiedy zaniedbujemy słowo Boże, które zostało zasadzone w naszym sercu?

Poproś uczniów, aby w swoich notatnikach lub dziennikach do studiowania napisali, czego się nauczyli z rozdziału: Alma 32 o tym, jak otrzymać i umacniać świadectwo. Możesz również zachęcić uczniów, by zapisali swoje podsumowania w pismach świętych obok fragmentu: Alma 32:37–43.

Poproś kilkoro uczniów o podzielenie się tym, co napisali, z resztą klasy. Gdy będą się dzielić swoimi przemyśleniami, upewnij się, że znajdzie się tam prawda mówiąca, że jeśli gorliwie pielęgnujemy słowo Boże w naszych sercach, wzrasta nasza wiara oraz nasze świadectwo o Jezusie Chrystusie i Jego ewangelii.

Poproś uczniów o przeczytanie wersetów: Alma 32:41–43 i znalezienie, jak Alma opisał drzewko i jego owoce.

Gdzie jeszcze w Księdze Mormona znajduje się opis drzewa, którego owoc jest „słodszy ponad wszystko”? (Jeśli zajdzie taka konieczność, przypomnij uczniom opis drzewa życia, który znajduje się we fragmentach: 1 Nefi 8:11–12 i 1 Nefi 11:9–24).
Co symbolizują drzewo i owoce w wizjach drzewa życia Lehiego i Nefiego? (Drzewo symbolizuje miłość Boga wyrażoną przez Zbawiciela i Jego Zadośćuczynienie, zaś owoce — błogosławieństwa, które możemy otrzymać dzięki Zadośćuczynieniu). Zob. lekcja 12. w tym podręczniku).
W jaki sposób ludzie docierają do drzewa w wizji Lehiego i Nefiego? (Trzymając się żelaznego pręta, który symbolizuje słowo Boże). Pod jakimi względami przypomina to porównanie słowa do nasiona podane przez Almę?

Zachęć uczniów, aby opowiedzieli, w jaki sposób starają się czynić to, co jest zalecone w rozdziale: Alma 32. Zapytaj, jaki ma to wpływ na ich życie. Rozważ podzielenie się własnymi doświadczeniami, kiedy odczuwałeś moc słowa Bożego.

Fragment do opanowania — Alma 32:21

Poproś uczniów, aby w oparciu o fragment: Alma 32:21 ocenili, czy ludzie w poniższych sytuacjach wykazują się wiarą, czy też nie.

Młoda kobieta pragnie namacalnego dowodu, że Księga Mormona jest prawdziwa, zanim w nią uwierzy.
Młody mężczyzna słyszy, że wszyscy godni młodzi mężczyźni powinni służyć na pełnoetatowej misji. Choć jego rodzina jest biedna, jest zdeterminowany, aby służyć i robi wszystko, aby się do tej służby przygotować.
Młoda kobieta pragnie oczyścić się z grzechów przez Zadośćuczynienie Jezusa Chrystusa. Wie, że aby w pełni odpokutować, musi wyznać niektóre ze swych grzechów przed biskupem. Umawia się na spotkanie z biskupem.

Uwaga: Możesz wykorzystać ten pomysł w czasie lekcji, kiedy będziesz przedstawiał fragment do opanowania lub na jej zakończenie.

Komentarz i tło historyczne

Alma 32:21–22, 26–27. Wiara jest wyborem

Biskup Richard C. Edgley z Przewodniczącej Rady Biskupiej nauczał, że wiara jest wyborem:

„Ze względu na konflikty i wyzwania, jakim stawiamy czoła w dzisiejszym świecie, pragnę zaproponować jeden wybór — wybór pokoju i bezpieczeństwa, wybór, który jest właściwy dla wszystkich. Tym wyborem jest wiara. Miejcie świadomość tego, że wiara nie jest darem otrzymanym darmo, danym bez przemyślenia, pragnienia czy wysiłku. Nie jest nam po prostu zsyłana jak rosa, która opada z nieba. Zbawiciel powiedział: ‘Pójdźcie do mnie’ (Ew. Mateusza 11:28) i ‘Pukajcie, a będzie wam [dane]’ (Ew. Mateusza 7:7). Te czasowniki są związane z działaniem — pójdźcie, pukajcie. Są to wybory. Zatem mówię, wybierzcie wiarę. Wybierzcie wiarę ponad zwątpienie; wybierzcie wiarę ponad strach; wybierzcie wiarę ponad to, co nieznane i niewidziane; i wybierzcie wiarę ponad pesymizm.

Klasyczna rozprawa Almy na temat wiary w 32. rozdziale Księgi Almy w Księdze Mormona, jest wyszczególnieniem serii wyborów, które zapewniają rozwój i utrzymanie naszej wiary. Alma poradził nam, jak dokonywać wyborów. Jego słowa były słowami działania poprzedzonego wyborem. Użył słów przebudzić się, wytężyć, wypróbować, wierzyć, pragnąć, wzrastać i zasadzić. Potem Alma wyjaśnił, że jeśli dokonamy tych wyborów i nie wypchniemy nasiona niewiarą, wtedy ‘zacznie ono wzbierać w [naszym] sercu’ (Alma 32:28).

Tak, wiara jest wyborem i trzeba się o nią starać i ją rozwijać. Dlatego jesteśmy odpowiedzialni za naszą własną wiarę. Jesteśmy również odpowiedzialni za nasz brak wiary. Wybór należy do was” („Wiara — wybór należy do was”, Ensign lub Liahona, listopad 2010, str. 31–32).

Alma 32:40–43. Zabieganie o żywe świadectwo

Prezydent Henry B. Eyring z Rady Prezydenta Kościoła określił sposoby, w jakie możemy pielęgnować nasze świadectwo:

„Świadectwo wymaga odżywiania modlitwą wiary, pragnieniem słowa Bożego pochodzącego z pism świętych oraz posłuszeństwa otrzymanej prawdzie. W zaniedbywaniu modlitwy kryje się niebezpieczeństwo. Niebezpieczne dla naszego świadectwa jest okazjonalne studiowanie i czytanie pism świętych. Te składniki odżywcze są konieczne dla naszego świadectwa […].

Napawanie się Słowem Bożym, płynąca z serca modlitwa i posłuszeństwo przykazaniom Pana — to wszystko musi mieć miejsce równomiernie i ciągle, aby nasze świadectwo wzrastało i kwitło. Wszystkim nam zdarza się, że będące poza naszą kontrolą okoliczności przeszkadzają w codziennym studiowaniu pism świętych. Mogą być takie okresy, kiedy z jakichś powodów postanawiamy się nie modlić. Mogą też być przykazania, które postanawiamy przez jakiś czas ignorować.

Lecz nie będziecie [mieli] zagwarantowanego pragnienia świadectwa, jeśli zapomnicie o ostrzeżeniu i obietnicy z księgi Almy [32:40–43]” („Żywe świadectwo”, Ensign lub Liahona, maj 2011, str. 127–128).