Helaman 3–4

Wprowadzenie

Podczas tego okresu w historii Księgi Mormona Nefici cieszyli się czasem pokoju, ale też doświadczyli czasów sporów. Dziesiątki tysięcy Nefitów przyłączyło się do Kościoła w czasie pokoju. Po okresie wielkiego dobrobytu duma zaczęła wkradać się do serc ludzi. Pokorniejsi członkowie Kościoła wzrastali jednak w wierze, pomimo prześladowań ze strony ludzi przepełnionych dumą. Z powodu niegodziwości pośród znacznej liczby Nefitów stracili oni wszystkie ziemie na południu na rzecz Lamanitów.

Propozycje dotyczące nauczania

Helaman 3

Wielu Nefitów emigruje na północ, podczas gdy Kościołowi dobrze się wiedzie mimo niegodziwości i prześladowań

Napisz na tablicy następujące słowa (możesz napisać je na tablicy przed rozpoczęciem lekcji):

Ludzie w… (wpisz nazwę twojego kraju)

Ludzie w… (wpisz nazwę twojego miasta)

Ludzie w moim okręgu lub gminie

Ludzie w mojej rodzinie

Zapytaj uczniów, jak myślą, nad którymi z wymienionych ludzi mogą mieć kontrolę. Następnie poproś, aby podniosły ręce osoby, które kiedykolwiek zostały zniechęcone postępowaniem innych ludzi. Niech nadal trzymają ręce w górze, jeśli zostali niedawno zniechęceni z powodu nieprawego postępowania ludzi. Wyjaśnij, że gdy będą studiować rozdział: Helaman 3, znajdą wskazówki na temat tego, co mogą zrobić, gdy ludzie wokół nich nie żyją zgodnie z ewangelią.

Poproś jednego z uczniów o przeczytanie na głos fragmentu: Helaman 3:1–2. Poproś uczniów o śledzenie tekstu i wyszukanie wyrażenia „nie mieli zamieszek”. Poproś uczniów o przeczytanie po cichu fragmentu: Helaman 3:3, 19 i rozpoznanie słów i wyrażeń, które wskazują na to, co zmieniło się pośród Nefitów.

Jak myślicie, dlaczego Nefici tak szybko przechodzili od czasu bez zamieszek do czasu z licznymi zamieszkami?

Podsumuj fragment: Helaman 3:3–16, wyjaśniając, że w czasie zamieszek wielu Nefitów emigrowało na północ.

Poproś jednego z uczniów o przeczytanie na głos fragmentu: Helaman 3:20. Poproś uczniów o sprawdzenie, jak opisywano Helamana w czasie zamieszek.

Co w postawie Helamana w czasie zamieszek zrobiło na was wrażenie? (Gdy uczniowie będą udzielać odpowiedzi możesz zasugerować, aby zaznaczyli wyrażenie nie ustawał we fragmencie: Helaman 3:20).

Poproś uczniów o przeczytanie po cichu fragmentu: Helaman 3:22–26 i rozpoznanie słów i wyrażeń, które wskazują na to, jak zmieniła się sytuacja Nefitów.

Co wprawiło w zdumienie przywódców Kościoła?
Czego możemy nauczyć się z tych wersetów o potencjalnym wpływie, jaki Kościół może mieć na ludzi?

Przypomnij uczniom, że gdy Mormon przygotowywał zapis Księgi Mormona, czasami wskazywał, jakie lekcje chciałby, aby czytelnicy wynieśli z konkretnych zapisów. W rozdziale: Helaman 3 używał wyrażeń: „i widzimy”, „i stało się”, gdy zaczynał swe lekcje. Poproś uczniów o przeczytanie po cichu fragmentu: Helaman 3:27–30 i rozpoznanie, jakie lekcje chciał przekazać nam Mormon. Gdy uczniowie opowiedzą, co wyszukali, zapytaj:

Czego Mormon chciał, abyśmy wiedzieli o słowie Boga?

Daj uczniom czas na zastanowienie się, w jaki sposób studiowanie pism świętych umożliwia im uzyskanie błogosławieństw wymienionych we fragmencie Helaman 3:29. Możesz poprosić kilku uczniów o podzielenie się swoimi doświadczeniami.

Wyjaśnij, że pozostała część rozdziału: Helaman 3 opisuje, że po okresie wielkiego dobrobytu duma rozprzestrzeniła się wśród Nefitów. Wielu pokornych członków Kościoła doświadczyło prześladowań ze strony innych członków Kościoła, których serca były przepełnione dumą. Przeczytaj na głos opisy następujących sytuacji. Poproś uczniów o zastanowienie się, kiedy doświadczyli lub widzieli podobne przypadki.

Młoda kobieta naśmiewa się z innej dziewczynki w okręgu.
Młody mężczyzna dokucza członkowi swojego kworum, ponieważ zbyt gorliwie udziela odpowiedzi na lekcji lub dlatego, że sam zgłasza się do wykonywania obowiązków kapłańskich.
Grupa młodych mężczyzn w okręgu wyklucza innego młodego mężczyznę z zajęć i rozmów prowadzonych poza kościołem.
Grupa młodych kobiet uszczypliwie wyraża się o ubiorze innych młodych kobiet.

Poproś jednego z uczniów o przeczytanie na głos fragmentu: Helaman 3:33–34. Poproś uczniów o rozpoznanie podobieństw pomiędzy sytuacją Nefitów a sytuacjami opisanymi powyżej. Gdy uczniowie odpowiedzą, zadaj im następujące pytania:

Jak myślicie, dlaczego prześladowania członków Kościoła ze strony innych członków Kościoła były uważane za „wielkie zło” pośród Nefitów?
Które zasady ewangelii łamiemy, gdy źle traktujemy członków Kościoła lub jesteśmy wobec nich niemili? W jaki sposób możemy wzmacniać miłość do naszej wspólnoty świętych?

Poproś uczniów o przeczytanie po cichu fragmentu: Helaman 3:35 i wyszukanie, jak pokorni Nefici reagowali na prześladowania.

Czy wiara osób prześladowanych wzrosła, zmalała czy pozostała na tym samym poziomie?
Co takiego robiły osoby prześladowane, co przyczyniło się do pogłębienia ich wiary? (Pościli i często się modlili, dążyli do pokory i ich serca lgnęły do Boga).
Oprócz wzrostu w wierze, do czego jeszcze doprowadziły czyny pokornych Nefitów? (Radości, pocieszenia, oczyszczenia i uświęcenia w sercu).

Napisz na tablicy: Gdy … , nasza wiara w Jezusa Chrystusa wzrasta pomimo prześladowań i prób.Poproś uczniów o uzupełnienie tego zdania zgodnie z tym, czego dowiedzieli się z fragmentu: Helaman 3:33–35. Możesz poprosić kilku uczniów, aby podzielili się swoimi propozycjami uzupełnienia tego zdania. Chociaż odpowiedzi uczniów mogą się różnić, upewnij się, że wyrażają następującą prawdę: Gdy dążymy do prawego życia, nasza wiara w Jezusa Chrystusa wzrasta pomimo prześladowań i prób. Aby pomóc uczniom głębiej zrozumieć nauki zawarte w tych wersetach, możesz zadać następujące pytania:

Jak modlitwa i post pomogły wam w czasie prześladowań i prób?
Jak myślicie, co oznacza, gdy serce lgnie do Boga?
Dlaczego do wzrostu wiary w czasie prześladowań i prób konieczne jest, aby serce lgnęło do Boga?

Zapytaj uczniów, czy kiedykolwiek czuli, że ich wiara wzrosła, gdy w prawy sposób reagowali na prześladowania. Poproś kilku uczniów, aby podzielili się swoimi doświadczeniami. Możesz także podzielić się osobistym doświadczeniem.

Aby przygotować uczniów do studiowania rozdziału: Helaman 4, poproś ich o przeczytanie po cichu fragmentu: Helaman 3:26. Poproś ich, aby określili, w jakim stanie znajdowali się wtedy Nefici. (Nefici wzrastali w dumie pomimo przykładu pokornych naśladowców Chrystusa).

Helaman 4

Z powodu niegodziwości Duch Pana opuszcza Nefitów, a Lamanici zdobywają wszystkie ziemie Nefitów na południu

Wyjaśnij, że fragment: Helaman 4:4–8 opisuje bitwę, którą Nefici stoczyli z Lamanitami i nefickimi odstępcami. Poproś jednego z uczniów o przeczytanie na głos tych wersetów. Poproś uczniów o śledzenie tekstu i określenie, które nefickie ziemie zostały zdobyte podczas tej bitwy.

Napisz na tablicy następujące wytyczne. (Możesz to zrobić przed rozpoczęciem lekcji). Poproś uczniów o przepisanie tych wytycznych do notatników lub dzienników do studiowania pism świętych.

Napisz trzy wyrażenia, które opisują nastawienie i czyny Nefitów.

Napisz trzy wyrażenia, które opisują konsekwencje tych czynów.

Podziel uczniów na pary. Poproś uczniów, aby przeczytali w parach fragmenty: Helaman 4:11–13, 23–26 i wyszukali oraz zapisali kluczowe wyrażenia zgodnie z wytycznymi zapisanymi na tablicy.

Poproś kilku uczniów, aby podzielili się swoimi odpowiedziami. Gdy uczniowie będą dzielić się tym, co zapisali, możesz zasugerować, aby zaznaczyli następujące wyrażenia w swoich pismach: „pozostawieni samym sobie” (Helaman 4:13), „stali się tak słabi” (Helaman 4:24) i „stali się słabi” (Helaman 4:26).

Zapytaj uczniów, jakie zasady rozpoznali, studiując rozdział: Helaman 4. Pomóż im rozpoznać następującą zasadę: Duma i niegodziwość oddzielają nas od Ducha Pana, a wtedy możemy liczyć tylko na siebie. Możesz zapisać tę zasadę na tablicy. Możesz również zaproponować, aby uczniowie zapisali ją w swych pismach świętych obok fragmentu: Helaman 4:23–24.

Aby pomóc uczniom zrozumieć tę zasadę, poproś jednego z nich, aby wyszedł na środek klasy. Poproś tego ucznia, aby wyobraził sobie, że ma sam stanąć do walki z Lamanitami. Zapytaj go, jakie szanse miałby w walce z dość liczną armią. Poproś kolejnego ucznia, aby wyszedł na środek klasy i stanął obok pierwszego ucznia. Zapytaj pierwszego z nich, czy pomoc drugiego ucznia zwiększy jego szanse na pokonanie wroga. (W walce z całkiem sporą armią pomoc drugiego ucznia nie zwiększyłaby zbyt znacznie szans na zwycięstwo). Następnie na tablicy napisz: Pan. Zapytaj pierwszego ucznia:

Jak myślisz, jakie szanse miałbyś na zwycięstwo, gdyby u twego boku stał Pan?

Zapytaj uczniów, jaki związek ma to ćwiczenie z zasadą rozpoznaną w rozdziale: Helaman 4. Możesz zadać następujące pytania:

Z doświadczenia Nefitów wynikało, że gdy musieli polegać jedynie na własnej sile, przegrywali bitwy i tracili ziemie. Jakie „bitwy” możemy przegrać, jeśli nie mamy z sobą Ducha Świętego?

Poproś uczniów, aby pomyśleli o tym, co mogą zrobić, żeby mieć ze sobą Ducha Świętego oraz zachęć ich, aby to robili. Podziel się swoim świadectwem o tym, jak ważną rolę odgrywa Duch w twoim życiu.

Komentarz i tło historyczne

Helaman 3:33–34, 36; 4:12. Skutki dumy w Kościele

Mormon zwrócił uwagę na to, że duma nie jest częścią Kościoła Pana, ale z powodu wielkich bogactw, zaczęła się wkradać do serc niektórych członków Kościoła (zob. Helaman 3:33, 36).

Prezydent Ezra Taft nauczał:

„Pomyślcie, ile kosztowała nas w przeszłości duma i jak ograbia nas w życiu osobistym, rodzinnym i w Kościele.

Pomyślcie o pokucie, która mogłaby mieć miejsce i jak zmieniłaby życie, ile małżeństw przetrwałoby i ile domów byłoby wzmocnionych, jeśli duma nie przeszkadzałaby nam w wyznaniu grzechów i zaniechaniu ich popełniania. (Zob. NiP 58:43).

Pomyślcie o wielu nieaktywnych członkach Kościoła, których urażono, a którym duma nie pozwala przebaczyć, aby ucztować przy stole Pana.

Pomyślcie o dziesiątkach tysięcy młodych mężczyzn i par, które mogłyby służyć na misji, gdyby duma nie powstrzymywała ich serc od tego, by lgnęły do Boga. (Zob. Alma 10:6; Helaman 3, 34–35).

Pomyślcie, jak bardzo wzrosłaby służba świątynna, jeśli czas spędzony na boskiej służbie byłby ważniejszy od realizacji przepełnionych dumą celów, które okupują nasz czas” („Beware of Pride”, Ensign, maj 1989, str. 6).