Lekcja 76: Alma 11

Lekcja 76

Alma 11

Wprowadzenie

Kiedy Alma i Amulek nauczali ludzi w Ammonihah, pewien prawnik o imieniu Zeezrom zaproponował Amulekowi pieniądze, jeśli ten zaprzeczy istnieniu Boga. Zeezrom próbował również przekręcać słowa Amuleka i podważać to, czego nauczał on o Jezusie Chrystusie. Broniąc się przed podstępnymi pułapkami Zeezroma, Amulek złożył świadectwo, że zbawienie od grzechu przychodzi tylko przez Jezusa Chrystusa. Świadczył również, że cała ludzkość zmartwychwstanie i „wszyscy zostaną zaprowadzeni na sąd przed Chrystusa, Syna Bożego, przed Boga Ojca i Ducha Świętego” w dniu sądu ostatecznego (Alma 11:44).

Propozycje dotyczące nauczania

Alma 11:1–25

Amulek odpiera pokusy Zeezroma i jego propozycje, by zaprzeczył istnieniu Boga

Poproś uczniów, aby pomyśleli o czymś, co posiadają, a co jest dla nich tak cenne, że nigdy by tego nie sprzedali. Niech kilkoro z nich opowie, o czym pomyśleli i dlaczego ta rzecz ma dla nich tak wielką wartość.

Wyjaśnij, że rozdział: Alma 11 stanowi kontynuację opowieści o tym, jak Alma i Amulek nauczali ludzi w Ammonihah. Kiedy Amulek nauczał, doszło do jego konfrontacji z prawnikiem o imieniu Zeezrom, który zaproponował pieniądze w zamian za coś, co było dla Amuleka niezwykle cenne.

Poproś uczniów o odnalezienie w wersetach: Alma 11:21–22 informacji o tym, ile pieniędzy Zeezrom zaoferował Amulekowi i w jakim celu to zrobił. Niech opowiedzą o tym, czego się dowiedzieli.

Zwróć uwagę na to, że wyjaśnienia Mormona dotyczące systemu monetarnego Nefitów znajdujące się w wersetach: Alma 11:4–19 pomagają nam ocenić wielkość łapówki Zeezroma. Pomóż uczniom zrozumieć, że onti był miarą srebra o największej wartości (zob. Alma 11:6, 11–13). Jeden onti był równy tygodniowym zarobkom sędziego (zob. Alma 11:3, 11–13), co oznaczało, że sześć ontich wynosiło tyle, ile sześć tygodniowych pensji sędziego.

Dlaczego niektórym ludziom propozycja Zeezroma mogłaby się wydać interesująca?

Poproś jednego z uczniów o przeczytanie na głos fragmentu: Alma 11:23–25.

Co nam mówi o Amuleku jego odpowiedź?
Co według wersetu: Alma 11:25 planował zrobić Zeezrom, gdyby Amulek przyjął jego propozycję? Pod jakimi względami przypomina to sposób, w jaki Szatan postępuje z ludźmi, kiedy ulegną oni jego pokusom?

Aby pomóc uczniom określić, dlaczego Amulek miał siłę, by oprzeć się pokusom Zeezroma, napisz na tablicy następujące zdanie: Nie … niczego, co byłoby wbrew Duchowi Pana.

Poproś jednego z uczniów o przeczytanie wersetu: Alma 11:22. Niech reszta klasy odnajdzie słowo, którym Amulek uzupełnił to zdanie.

Jakie inne słowa moglibyśmy wpisać w tę lukę, które pomogłyby nam polegać na Duchu Świętym i opierać się pokusom? („zrobię”, „pomyślę” lub “obejrzę”).

Poproś uczniów, aby w oparciu o werset: Alma 11:22 sformułowali zasadę, która pomoże im pamiętać o tym, jak mogą pokonywać pokusy. Odpowiedzi mogą być różne, lecz powinny odzwierciedlać następującą zasadę: Kiedy polegamy na Duchu Świętym, możemy pokonywać pokusy. (Możesz zachęcić uczniów, by zapisali ją w swoich pismach świętych obok wersetu: Alma 11:22).

W jaki sposób, waszym zdaniem, wrażliwość na podszepty Ducha Świętego może nam pomóc pokonywać pokusy?

Przeczytaj poniższą radę Prezydenta Boyda K. Packera z Kworum Dwunastu Apostołów:

„Jeśli do waszego życia zakrada się to, co nie powinno lub jeśli przebywacie w towarzystwie ludzi, którzy ciągną was w złą stronę, to przyszedł czas, aby dać wyraz swojej niezależności, swojej wolnej woli. Słuchajcie głosu Ducha, a nie zostaniecie sprowadzeni na manowce.

[…] Jako sługa Pana obiecuję, że będziecie chronieni i osłaniani przed atakami przeciwnika, jeśli dacie posłuch podszeptom, które pochodzą od Ducha Świętego” („Rada dla młodzieży”, Ensign lub Liahona, listopad 2011, str. 18).

Aby pomóc uczniom zrozumieć i poczuć, jak ważne jest podążanie za podszeptami Ducha Świętego, zadaj następujące pytania:

W jakich sytuacjach młodzi ludzie mogą odczuwać pokusę, by postępować wbrew swoim świadectwom?
Co wy robicie, aby polegać na mocy Ducha Świętego? W jaki sposób to wam pomaga?
Kiedy Duch Święty pomógł wam pokonać pokusę?

Zachęć uczniów, aby stosowali to, czego się nauczyli, pamiętając przykład Amuleka następnym razem, gdy będą kuszeni, aby zaprzeczyli swojej wierze. Złóż świadectwo, że jeśli będą żyć tak, by byli godni towarzystwa Ducha Świętego, będą mogli z większą pewnością siebie opowiadać się za prawdą i opierać się pokusom.

Alma 11:40

Amulek świadczy o Synu Bożym i niweczy starania Zeezroma, który próbuje zdyskredytować jego słowa

Zapytaj uczniów, czy ktoś starał się kiedyś podważyć ich wiarę lub jej zaprzeczyć poprzez spory lub podstępy. Poproś jedną lub dwie osoby, by opowiedziały o swoich doświadczeniach.

Wyjaśnij, że kiedy Zeezromowi nie powiodła się próba zmuszenia Amuleka, by zaprzeczył on istnieniu Boga, zmienił taktykę i zaczął atakować wiarę, jaką Amulek miał w Jezusa Chrystusa.

Poproś kilkoro uczniów, aby po kolei czytali na głos fragment: Alma 11:26–35. Niech reszta klasy postara się odnaleźć, w jaki sposób Zeezrom próbował przekręcać słowa Amuleka. Niech uczniowie opowiedzą o tym, czego się dowiedzieli. Poproś jednego z uczniów o przeczytanie na głos fragmentu: Alma 11:36–37. Niech pozostali uczniowie zwrócą uwagę na to, w jaki sposób Amulek skorygował kłamstwa, jakich nauczał Zeezrom. Niech uczniowie przyjrzą się przypisowi 34n. (Możesz zaproponować uczniom, aby zaznaczyli przypis 34n w swoich pismach świętych). Poproś jednego z uczniów o przeczytanie na głos fragmentu: Helaman 5:10–11.

Dlaczego niemożliwe jest, abyśmy zostali zbawieni w naszych grzechach? Jaka jest różnica między byciem zbawionym w grzechach a byciem zbawionym od grzechów?

Poproś jednego z uczniów o przeczytanie na głos wersetu: Alma 11:40. Wyjaśnij, że werset ten zawiera zasadę, której musimy przestrzegać, abyśmy zostali zbawieni od naszych grzechów. Zapisz na tablicy następującą zasadę: Kiedy wierzymy w Jezusa Chrystusa, możemy zostać odkupieni z naszych grzechów.

Co dla was znaczy „mieć wiarę w Jezusa Chrystusa”?
Dlaczego musimy mieć wiarę w Jezusa Chrystusa, abyśmy zostali zbawieni od naszych grzechów?

Aby pomóc uczniom zrozumieć, w jaki sposób wiara w Jezusa Chrystusa wiedzie przez pokutę do odkupienia, przeczytaj wypowiedź Prezydenta Dietera F. Uchtdorfa z Rady Prezydenta Kościoła:

„Potrzebujemy silnej wiary w Chrystusa, by móc odpokutować. Nasza wiara musi opierać się na ‘właściwym pojmowaniu charakteru [Boga], Jego doskonałości i przymiotów’ (Lectures on Faith [1985], str. 38). Jeśli wierzymy, że Bóg wie o wszystkim, kocha nas, jest miłosierny, to będziemy w stanie bez obaw zaufać Mu w kwestiach dotyczących naszego zbawienia. Wiara w Chrystusa odmieni nasze myśli, wierzenia i zachowanie, które nie są w harmonii z wolą Boga” („Punkt bezpiecznego powrotu”, Ensign lub Liahona, maj 2007, str. 100).

Podziel uczniów na pary. Poproś, aby w parach wyjaśnili sobie nawzajem, jak odpowiedzieliby komuś młodszemu na następujące pytania: (Możesz zapisać je na tablicy).

Dlaczego muszę wierzyć w Jezusa Chrystusa, aby móc odpokutować i zostać zbawionym z grzechów?
W jaki sposób wiara w Jezusa Chrystusa pomogła ci odpokutować?

Złóż świadectwo, że mając wiarę w Jezusa Chrystusa, możemy odpokutować, zostać zbawieni od grzechu i otrzymać życie wieczne.

Alma 11:41–42

Amulek naucza o zmartwychwstaniu i sądzie całej ludzkości

Aby pomóc uczniom zastanowić się, dlaczego ważna jest świadomość, że ostatecznie zmartwychwstaniemy i zostaniemy osądzeni, zapytaj:

Jak inaczej może wyglądać życie człowieka, jeśli wierzy, że nie ma życia po śmierci?

Napisz na tablicy słowa Zmartwychwstanie i Sąd. Poproś uczniów, aby po cichu zapoznali się z wersetami: Alma 11:41–45 i wyszukali jak najwięcej informacji na temat zmartwychwstania i sądu. Kiedy uczniowie będą opowiadać o tym, co znaleźli, zapisuj ich odpowiedzi na tablicy. Upewnij się, że wśród zdań na tablicy znajdzie się prawda mówiąca, że wszyscy ludzie, którzy żyją na ziemi, pewnego dnia zmartwychwstaną. Zwróć uwagę na prostą definicję zmartwychwstania zawartą w wersecie: Alma 11:45: „Aby ludzie nigdy więcej nie umierali. Ich dusze połączą się nierozerwalnie z ich ciałami, tworząc w ten sposób jedność”. (Możesz zachęcić uczniów, aby zaznaczyli to zdanie w swoich pismach). Kiedy uczniowie opowiedzą, czego się dowiedzieli, możesz im zasugerować, aby na górze strony swoich pism świętych zapisali następującą prawdę: Dzięki Zadośćuczynieniu Jezusa Chrystusa wszyscy ludzie zmartwychwstaną i zostaną osądzeni według swoich uczynków.

Które z prawd zapisanych na tablicy motywują was, by przygotować się na spotkanie z Bogiem?
Dlaczego prawdy dotyczące zmartwychwstania przynoszą sprawiedliwym spokój i nadzieję?

Poproś uczniów, by po cichu przeczytali werset: Alma 11:46 i poszukali, jakie wrażenie wywarły nauki Amuleka na Zeezromie.

Dlaczego, waszym zdaniem, nauki Amuleka mogą wywołać w kimś taką reakcję?
Które z nauk zawartych we fragmencie: Alma 11:41–45 mogły waszym zdaniem stanowić największy problem dla Zeezroma? Dlaczego?

Złóż świadectwo, że dzięki Zadośćuczynieniu Jezusa Chrystusa wszyscy ludzie zmartwychwstaną i staną przed Bogiem, „aby zostali osądzeni według swych czynów” (Alma 11:44). Daj uczniom chwilę na zastanowienie się nad tym, czego się dzisiaj nauczyli i w jaki sposób dotyczy to ich osobiście. Możesz poprosić, by w swoich notatnikach lub dziennikach do studiowania odpowiedzieli na następujące pytania. (Możesz zapisać je na tablicy).

Jak się czujesz, kiedy myślisz o tym, że zmartwychwstaniesz i zostaniesz osądzony?
Co musisz zrobić, aby przygotować się do tego, żeby stanąć przed Bogiem?
Jaki wpływ na twoje codzienne życiowe wybory ma twoja wiara w to, że zmartwychwstaniesz i zostaniesz osądzony?

Komentarz i tło historyczne

Alma 11:41. Czy istnieje więcej Bogów niż jeden?

Doktryna Świętych w Dniach Ostatnich o Boskiej Trójcy (mówiąca, że Ojciec, Syn i Duch Święty to trzy oddzielne Istoty zjednoczone doskonale w celu i doktrynie) jest atakowana przez współczesny świat chrześcijański. Wyznania chrześcijańskie, których nauka o Bogu opiera się na ukutej w czwartym i piątym wieku doktrynie Trójcy Świętej (mówiącej, że Ojciec, Syn i Duch Święty nie są oddzielnymi istotami), często zadają członkom Kościoła pytania na temat naszego odmiennego pojmowania Boga. Pytanie oraz odpowiedź zawarte we fragmencie: Alma 11:28–33 również wywołało wiele pytań na temat doktryny Boskiej Trójcy, jaką głosi przywrócony Kościół. Roy W. Doxey, asystent w biurze Rady Dwunastu oraz emerytowany dziekan wydziału Nauk religijnych na Uniwersytecie Brighama Younga, objaśnił jeden z możliwych powodów, dlaczego Amulek odpowiedział, że jest tylko jeden Bóg:

„Czy istnieje więcej Bogów niż jeden? Odpowiedź, jaka pada w 11. rozdziale Almy na pytanie Zeezroma, krytyka, który spiera się z misjonarzem Amulekiem, często budzi wątpliwości […].

Aby zrozumieć wypowiedź Amuleka — że nie istnieje więcej jak jeden Bóg — musimy spojrzeć na całe tło tej sytuacji. Przez większość swych dziejów znaczna część Izraelitów (potomków Nefitów) akceptowała istnienie wielu pogańskich bożków wywodzących się z Egiptu i Kanaanu. Chociaż Księga Mormona nie mówi nic na temat konkretnych odstępnych poglądów, jakie wyznawali ludzie w Ammonihah, mieście Zeezroma, jasne jest, że niektórzy odstępni Nefici w czasach Almy uprawiali bałwochwalstwo — podobnie jak ich izraeliccy przodkowie. Kiedy Alma, misyjny towarzysz Amuleka, był naczelnym sędzią oraz wyższym kapłanem Kościoła, pomagał stworzyć mocną i wierną kongregację członków Kościoła. Niemniej ‘ci, którzy nie należeli do Kościoła, spędzali czas na czarach, bałwochwalstwie’(Alma 1:32). Odstępstwo było tak wielkim problemem, że Alma później ustąpił z urzędu sędziego, ‘aby pójść pośród ludzi, to jest Nefitów, i nauczać ich słowa Bożego’(Alma 04:19).

Jako misjonarz Alma odkrył, że wielu ludzi pogrążyło się w bałwochwalstwie. Odkrył na przykład, że ludzie w mieście Zoram ‘wykrzywiają drogi Pana, a Zoram, ich przywódca, nakłania ich, by oddawali cześć niemym bożkom’(Alma 31:1).

Zatem w tym właśnie kontekście należy rozpatrywać dyskusję między Almą, Amulekiem i Zeezromem. W tym świetle odpowiedź Amuleka jest całkowicie zrozumiała i oczywiście poprawna: Istnieje tylko jeden ‘prawdziwy i żywy Bóg’ — który nie dzieli Swej boskości z rzeszą fałszywych bożków wymyślonych przez człowieka” („I Have a Question”, Ensign, sierp. 1985, str. 11).

Starszy Jeffrey R. Holland wyjaśnił, jak i dlaczego wiara Świętych w Dniach Ostatnich w Boską Trójcę różni się od tradycyjnego pojmowania Trójcy Świętej w chrześcijaństwie:

„Naszą pierwszą i najważniejszą zasadą wiary w Kościele Jezusa Chrystusa Świętych w Dniach Ostatnich jest stwierdzenie: ‘Wierzymy w Boga, Wiecznego Ojca, w Jego Syna, Jezusa Chrystusa, i w Ducha Świętego’ [Zasady Wiary 1:1]. Wierzymy, że te trzy boskie osoby, stanowiące jedną Boską Trójcę, są zjednoczone w celu, w sposobie zachowania, w świadectwie, w misji. Wierzymy, że są przepełnione tym samym bożym poczuciem miłosierdzia i miłości, sprawiedliwości i łaski, cierpliwości, przebaczenia i odkupienia. Myślę, że właściwe będzie, jeśli powiem, iż wierzymy, że są Oni jednością w każdym znaczącym i wiecznym aspekcie, jaki można sobie wyobrazić, za wyjątkiem przekonania, że są trzema osobami połączonymi w jedną istotę — pogląd trynitarian nigdy nie znalazł odzwierciedlenia w pismach świętych, ponieważ nie jest prawdą. […]

W roku 325 n.e. cesarz rzymski Konstantyn zwołał Sobór Nicejski, aby mówić — między innymi — o nasilającej się kwestii, jakoby Bóg był ‘w Trójcy jedyny’. Definicja, jaka pojawiła się w wyniku gorączkowych dysput przedstawicieli kościoła, filozofów i dygnitarzy kościelnych, stała się znana (po kolejnych 125 latach i trzech kolejnych wielkich soborach) [w Konstantynopolu w 381 roku n.e., w Efezie w 431 roku n.e. i w Chalkedonie w 451 roku n.e.] jako nicejskie wyznanie wiary, wraz z późniejszymi kolejnymi dookreśleniami, takimi jak atanazjańskie wyznanie wiary. Te różne ewolucje oraz iteracje wyznań wiary — tych i innych, które pojawiły się na przestrzeni stuleci — deklarowały, że Ojciec, Syn i Duch Święty są istotami abstrakcyjnymi, absolutnymi, transcendentnymi, immanentnymi, konsubstancjalnymi, współwiecznymi i niepoznawalnymi, nie mającymi powłoki cielesnej, części ciała ani uczuć oraz zamieszkującymi poza przestrzenią i czasem. W takich wyznaniach wiary wszystkie trzy osoby są odrębnymi istotami, ale mają jedną postać, co często nazywa się ‘tajemnicą Trójcy’. Są trzema różnymi osobami, jednakże nie trzema Bogami, ale jednym. Wszystkie trzy osoby są niepoznawalne, lecz mimo to jest tylko jeden Bóg, który jest niepoznawalny.

Zgadzamy się z naszymi krytykami przynajmniej w jednym punkcie — że takie definiowanie boskości jest naprawdę niepoznawalne […].

Oznajmiamy, że na podstawie pism świętych oczywiste jest, iż Ojciec, Syn i Duch Święty są odrębnymi osobami, trzema boskimi istotami i przywołujemy jednoznaczne tego ilustracje ze wspomnianej wcześniej wielkiej modlitwy wstawienniczej Zbawiciela, Jego chrztu z rąk Jana, doświadczenia na Górze Przemienienia oraz męczeńskiej śmieci Szczepana — że wymienię zaledwie cztery przykłady” („Jedyny Prawdziwy Bóg i Jezus Chrystus, którego posłał”, Ensign lub Liahona, list. 2007, str. 40–41).

Alma 11:38–39. W jakim sensie Jezus Chrystus jest Wiecznym Ojcem?

Jeśli uczniowie potrzebują pomocy, by zrozumieć, w jakim sensie Jezus Chrystus może być jednocześnie Synem Bożym i Wiecznym Ojcem, możesz nauczać lub omówić dodatkową propozycję do nauczania dla fragmentu Mosjasz 15:1–9 w lekcji 60.