3 Nefi 2–5

Wprowadzenie

Po tym, jak ludzie zobaczyli znaki zapowiadające narodziny Jezusa Chrystusa, coraz mniej byli nimi zachwyceni i znieczulili swoje serca. Wiele osób odrzuciło kolejne znaki i cuda, co sprawiło, że jeszcze bardziej pogrążyło się w niegodziwości. W następstwie tego spiskowcy Gadiantona wzrastali w siłę, aż Nefici i Lamanici zostali zmuszeni do podjęcia broni i stawienia im oporu. Nawróceni Lamanici przyłączyli się do Nefitów i od tej pory byli nazywani Nefitami. Lachoneus, naczelnik państwa, wezwał Nefitów do nawrócenia i przygotowywał ich do walki. Ze względu na ich nawrócenie, wiarę w Pana i sumienne przygotowania, Nefici pokonali spiskowców Gadiantona. Po odzyskaniu wolności ludzie zrozumieli, że to dzięki Bogu zostali zachowani przy życiu.

Propozycje dotyczące nauczania

3 Nefi 2

Nawróceni Lamanici jednoczą się z Nefitami i bronią się przed spiskowcami Gadiantona

Poproś uczniów, aby wypisali w swoich notatnikach lub dziennikach do studiowania duchowe doświadczenia, które mieli. Daj im na to zadanie kilka minut. Wyjaśnij im, że duchowe doświadczenia nie muszą koniecznie być dramatyczne lub niezwykłe, aby były znaczące. Zaproponuj im, aby zastanowili się nad chwilami, kiedy odczuwali miłość Ojca Niebieskiego lub wpływ Ducha Świętego. Mogą na przykład opisać doświadczenia, które im towarzyszyły, kiedy otrzymali odpowiedzi na modlitwy, błogosławieństwa kapłańskie lub kiedy służyli bliźnim. Kiedy skończą pisać, zapytaj ich, dlaczego ważne jest, aby pamiętać o tych duchowych doświadczeniach, nie tylko dzisiaj, ale także za 10 lub 20 lat.

Poproś jednego z uczniów o przeczytanie na głos fragmentu: 3 Nefi 2:1–3. Poproś pozostałych uczniów, aby śledzili tekst i poszukali w nim odpowiedzi na pytanie, co się stało z ludźmi, kiedy zaczynali zapominać o znakach, które zapowiadały narodziny Zbawiciela.

Czego uczymy się na podstawie tego fragmentu o tym, jak niebezpieczne może być zapominanie o duchowych doświadczeniach?

Kiedy uczniowie będą się dzielić prawdami, które odszukali, podkreśl następującą zasadę: Kiedy zapominamy o naszych duchowych doświadczeniach, stajemy się bardziej podatni na pokusy i podstępy Szatana. Możesz zapisać tę zasadę na tablicy. Możesz także zachęcić uczniów, aby zapisali ją pod listą duchowych doświadczeń, którą właśnie sporządzili.

Jak myślicie, dlaczego zapominanie o duchowych doświadczeniach powoduje, że stajemy się bardziej podatni na wpływ Szatana?
Co możemy zrobić, aby nie zapomnieć o duchowych doświadczeniach, które mieliśmy? (Przykładowe odpowiedzi: możemy dzielić się duchowymi doświadczeniami z innymi, możemy zapisać je w swoim pamiętniku lub zapisać doświadczenia, które mieliśmy, kiedy wykonujemy zadania z broszur: „Obowiązek wobec Boga” lub „Osobisty rozwój”).

Poproś jednego z uczniów o przeczytanie poniższej wypowiedzi, w której Prezydent Henry B. Eyring z Rady Prezydenta Kościoła wyjaśnia, w czym pomogło mu zapisywanie w pamiętniku duchowych doświadczeń. Poproś uczniów, aby słuchali, jakie błogosławieństwa płyną z prowadzenia pamiętnika.

„Od lat zapisuję kilka linijek każdego dnia. Nigdy nie opuściłem ani jednego dnia bez względu na to, jak bardzo byłem zmęczony lub jak wcześnie musiałem wstać następnego dnia. Zanim zaczynałem pisać, zastanawiałem się nad tym pytaniem: ‘Czy widziałem dziś wyciągniętą rękę Boga, która dotknęła nas, nasze dzieci lub naszą rodzinę?’. Kiedy się zastanawiałem, coś zaczynało się dziać. Gdy przywoływałem wydarzenia z danego dnia, widziałem dowody tego, co Bóg uczynił dla kogoś [z naszej rodziny], a czego nie zauważyłem w czasie zabieganego dnia. Gdy tak się działo — a często tak się zdarzało — zdawałem sobie sprawę, że próba zapamiętania tego pozwala Bogu pokazać mi, co On dla nas uczynił.

W moim sercu zaczęło wzrastać coś więcej niż wdzięczność. Wzrastało świadectwo. Stawałem się coraz bardziej pewny, że nasz Ojciec Niebieski słyszy modlitwy i odpowiada na nie. Poczułem ogromną wdzięczność za zmiękczenie i oczyszczenie serca spowodowane Zadośćuczynieniem Zbawiciela Jezusa Chrystusa. I zdobywałem coraz większą pewność, że Duch Święty może nam wszystko przypomnieć — nawet to, czego nie dostrzegliśmy lub na co nie zwróciliśmy uwagi, gdy miało to miejsce” („Zapamiętaj, zapamiętaj”, Ensign lub Liahona, listopad 2007, str. 67).

Poproś uczniów, aby podzielili się przemyśleniami na temat tego, jak pamiętanie o duchowych doświadczeniach — poprzez zapisywanie ich w pamiętniku czy utrwalanie w inny sposób — pomogło im w pozostaniu wiernymi mimo wysiłków Szatana, aby ich zwieść i kusić.

Podsumuj fragment: 3 Nefi 2:4 19, tłumacząc, że ludzie pogrążali się w jeszcze większej niegodziwości, a spiskowcy Gadiantona wzrastali w sile i stawali się bardziej liczni. Spiskowcy Gadiantona stawali się coraz bardziej brutalni, a nawróceni Lamanici przyłączyli się do Nefitów, aby z nimi walczyć. Mimo że odnieśli pewien sukces w wyparciu spiskowców Gadiantona z ich kraju, Nefici (oraz nawróceni Lamanici, którzy byli teraz nazywani Nefitami) pozostawali w niebezpieczeństwie 15 lat po tym, jak dano znak zapowiadający narodziny Jezusa Chrystusa.

3 Nefi 3:1–10

Przywódca spiskowców Gadiantona żąda od Nefitów, aby się poddali

Wyjaśnij, że we fragmencie: 3 Nefi 3:1–10 możemy zobaczyć przykład, jak czasami przeciwnik stara się za pośrednictwem innych ludzi osłabić naszą wiarę i nas zwieść. Giddianhi, przywódca spiskowców Gadiantona, napisał list do Lachoneusa, naczelnika państwa, starając się przekonać go, aby poddał się spiskowcom Gadiantona.

Napisz na tablicy: Giddianhi kusi Lachoneusa. Poproś jedną część grupy o przeczytanie po cichu fragmentu: 3 Nefi 3:2–5, a drugą część o przeczytanie po cichu fragmentu: 3 Nefi 3:6–10. Kiedy uczniowie będą czytać, poproś, aby odnaleźli słowa i wyrażenia, które ilustrują taktyki stosowane przez Giddianhiego w celu osłabienia wiary Lachoneusa i zwiedzenia go. Kiedy uczniowie skończą czytać, poproś ich, aby podzielili się tym, co znaleźli. Poproś jednego z uczniów, aby zapisywał odpowiedzi na tablicy.

W celu podsumowania taktyk, które uczniowie odnaleźli we fragmencie: 3 Nefi 3:2–10, napisz następującą zasadę na tablicy pod listą sporządzoną przez ucznia: Szatan i jego naśladowcy często używają pochlebstw, nieprawdziwych obietnic i gróźb, aby zwieść ludzi. Poproś uczniów, aby wybrali jedną z taktyk Giddianhiego wymienioną na tablicy i wyjaśnili, jak Szatan oraz jego naśladowcy mogą zastosować podobne taktyki, aby zwieść współczesną młodzież. Aby pomóc uczniom w dokonaniu porównań, możesz zadać następujące pytania:

W jakich sytuacjach przeciwnik stosuje pochlebstwa (nieszczere lub nadmierne pochwały) wobec współczesnej młodzieży? Jakie są nieszczere obietnice lub czcze groźby, których może użyć przeciwnik? Jak myślicie, w jaki sposób młodzież może oprzeć się tym taktykom?

3 Nefi 3:11–5:7

Lud Lachoneusa przygotowuje się do obrony i pokonuje spiskowców Gadiantona

Poproś jednego z uczniów o przeczytanie na głos fragmentu: 3 Nefi 3:11–12. Poproś pozostałych uczniów, aby śledzili tekst i odnaleźli odpowiedź Lachoneusa na zastraszający list od Giddianhiego.

Czego możemy się nauczyć ze sposobu, w jaki Lachoneus odpowiedział Giddianhiemu? (Jedną z prawd, którą mogą rozpoznać uczniowie, jest to, że: prawi mężczyźni i kobiety nie muszą się obawiać ludzi niegodziwych i nie powinni ulegać ich groźbom).

Podziel uczniów na cztery grupy. Daj każdej grupie dużą kartkę. Poproś uczniów, aby podzielili swoje kartki na dwie kolumny, jedną zatytułowali: Przygotowania Lachoneusa, a drugą: Współczesne przykłady. Napisz następujące fragmenty z pism świętych na tablicy i przydziel po jednym każdej grupie: 3 Nefi 3:12–15; 3 Nefi 3:16–21; 3 Nefi 3:22–26; 3 Nefi 4:1–4. Poproś uczniów, aby przeczytali wyznaczone fragmenty i odnaleźli sposoby, w jakie Lachoneus przygotował swój lud zarówno duchowo, jak i fizycznie do oparcia się atakom ze strony spiskowców Gadiantona. W kolumnie: Przygotowania Lachoneusa niech jeden uczeń z każdej grupy wypisze, co robili ludzie, aby się przygotować. (Uwaga: Kiedy uczniowie będą czytać te wersety, upewnij się, że odróżniają Giddianhiego, przywódcę spiskowców Gadiantona, od Gidgiddoniego, wielkiego proroka i naczelnego dowódcy Nefitów).

Po wyznaczonym czasie na wypełnienie kolumny: Przygotowania Lachoneusa, poproś ich, aby wymienili w kolumnie: Współczesne przykłady duchowe i doczesne przygotowania, do których zostaliśmy zachęceni w dniach ostatnich. Kiedy uczniowie dokończą to zadanie, poproś jednego ucznia z każdej grupy, aby podzielił się tym, czego się nauczyli. Aby pomóc uczniom w określeniu, jak mogą zastosować to, czego się nauczyli, zadaj następujące pytania podczas ich prezentacji:

W jaki sposób możemy wzmocnić nasze domy przeciwko atakom przeciwnika?
Dlaczego doczesne przygotowania — zdobywanie wykształcenia lub prowadzenie domowej spiżarni — są ważne w dniach ostatnich?
Jak gromadzenie się w rodzinach i w gminach lub okręgach zapewnia nam ochronę?
Kiedy modlitwa pomogła nam uzyskać duchową siłę?
W jaki sposób pokuta przygotowuje nas na przyszłość?
Jakie błogosławieństwa otrzymujemy, kiedy podążamy za żyjącymi prorokami i apostołami?
W jaki sposób możemy zaprosić ducha objawienia do naszego życia?

Poproś kilku uczniów, aby po kolei przeczytali na głos wersety: 3 Nefi 4:7–12. Poproś pozostałych uczniów, aby śledzili tekst i odnaleźli sposoby, w jakie ludzie byli błogosławieni ze względu na duchowe i doczesne przygotowania, których dokonali.

Jakich prawd nauczyliście się z tego fragmentu? (Kiedy uczniowie będą dzielić się swoimi odpowiedziami, podkreśl następującą zasadę: Kiedy przygotowujemy się duchowo i docześnie, Pan wzmacnia nas, abyśmy mogli pokonać przeciwności).

Podsumuj fragment: 3 Nefi 4:13–29, wyjaśniając, że Lachoneus i jego lud pokonali spiskowców Gadiantona i ich przywódców. Przeczytaj na głos fragment: 3 Nefi 4:30–33. Poproś uczniów, aby śledzili tekst i starali się odnaleźć odpowiedź na pytanie, w jaki sposób ludzie zareagowali na zwycięstwo.

Jak lud ten zareagował, kiedy Pan wybawił ich z rąk wrogów?
Co, według ludzi, przyczyniło się do tego, że zostali uwolnieni z rąk spiskowców Gadiantona? (Ich pokuta, pokora i dobroć Boga). Możesz zwrócić uwagę na to, że kiedy odpokutujemy i staniemy się pokorni, Bóg nas wesprze i uwolni nas od prób).

Możesz podzielić się doświadczeniem, w którym polegałeś na Bogu i On pomógł ci wytrwać lub przezwyciężyć próbę. Możesz poprosić jednego lub dwóch uczniów, aby podzielili się podobnym doświadczeniem.

Poproś jednego z uczniów o przeczytanie na głos fragmentu: 3 Nefi 5:1–4. Poproś pozostałych uczniów, aby śledzili tekst i starali się odnaleźć, co zrobili Nefici w odpowiedzi na pomoc i błogosławieństwa, które otrzymali w bitwie przeciwko spiskowcom Gadiantona. Kiedy uczniowie będą dzielić się swoimi przemyśleniami, podkreśl, że jednym ze sposobów, w jaki ludzie zareagowali, było głoszenie ewangelii innym ludziom.

3 Nefi 5:8–26

Pokój zostaje przywrócony pośród ludu; Mormon wyjaśnia streszczenie kronik

Powiedz uczniom, że pozostała część rozdziału: 3 Nefi 5 zawiera wyjaśnienie Mormona na temat tego, dlaczego sporządził streszczenie tych zapisów. Poproś uczniów, aby przeczytali po cichu fragment: 3 Nefi 5:12–15 i starali się odnaleźć to, co Mormon powiedział na temat powierzonego mu zadania, aby streścić kroniki Nefitów.

Czego nauczyliście się z tych wersetów, co określa naszą odpowiedzialność jako uczniów Jezusa Chrystusa? (Nawet jeśli uczniowie użyją innych słów, powinni odnaleźć następującą prawdę: Naszym obowiązkiem, jako uczniów Jezusa Chrystusa, jest nauczanie innych ludzi o życiu wiecznym. Możesz zapisać tę zasadę na tablicy).

Zwróć ich uwagę na to, że jednym z ważniejszych sposobów, w jaki możemy okazać wdzięczność naszemu Panu za błogosławieństwa, które nam daje, jest pomaganie innym w przyjściu do Niego i otrzymaniu tych samych błogosławieństw. Poproś uczniów, aby opowiedzieli, jak uczniowie Jezusa Chrystusa mogą nauczać innych o życiu wiecznym. Zachęć uczniów, aby wybrali jeden lub dwa sposoby na dzielenie się ewangelią i z modlitwą poszukiwali pomocy Pana w wypełnieniu tego, co wybrali.

Komentarz i tło historyczne

3 Nefi 2:15. „Zdjęte zostało z nich przekleństwo”

Aby pomóc uczniom zrozumieć przekleństwo, które zostało nałożone na Lamanitów, wróć do wypowiedzi Prezydenta Josepha Fieldinga Smitha zamieszczonej w lekcji 27., w części: propozycje dotyczące nauczania dla fragmentu: 2 Nef 5:19–25. Zobacz także komentarz i tło historyczne dla fragmentu: Alma 3:6–17 na końcu lekcji 70.

3 Nefi 2:5–8. Kalendarze Nefitów

Na przestrzeni swojej historii Nefici używali trzech różnych punktów odniesienia służących do mierzenia czasu w swoich kalendarzach: (1) opuszczenie przez Lehiego Jerozolimy; (2) zmiana rządu z królów na sędziów; (3) znak poprzedzający narodziny Jezusa Chrystusa. Dokładnie nie wiadomo, kiedy Nefici zaczęli liczyć swój kalendarz od narodzin Jezusa Chrystusa, ale Mormon odnotowuje tę zmianę we fragmencie: 3 Nefi 2:7–8.

Punkt odniesienia	W przybliżeniu, kiedy był używany	Część pisma świętego, w której był stosowany
Kiedy Lehi opuścił Jerozolimę	600 r. p.n.e.	1 Nefi 1–Mosjasz 29
Kiedy rząd zmienił się z królów na sędziów	92 r. p.n.e.–1 n.e.	Mosjasz 29–3 Nefi 1
Kiedy dano znak zapowiadający narodziny Jezusa Chrystusa	1–421 r. n.e.	3 Nefi 1–Moroni 10