Alma 38

Wprowadzenie

Sziblon służył ze swym ojcem, Almą, jako misjonarz pośród Zoramitów (zob. Alma 31:7). Po tej misji Alma wyraził radość z powodu wytrwałości i wierności, jakimi wykazał się Sziblon, kiedy cierpieli prześladowania. Sziblonowi Alma również złożył świadectwo o niosącej ratunek mocy Zbawiciela i udzielił mu rad dotyczących jego nieustających wysiłków, by głosić ewangelię.

Propozycje dotyczące nauczania

Alma 38:1–3

Alma wyraża radość z powodu wierności Sziblona

Jeśli poprosiłeś uczniów o zrobienie zadania w domu, z końca ostatniej lekcji, przypomnij im dwa pytania, jakie mieli zadać swoim rodzicom lub innej zaufanej osobie dorosłej:

W jaki sposób pomaga ci przestrzeganie przykazań Boga?
Co byś mi doradził, aby pomóc mi być mądrzejszym w młodości?

Poproś uczniów, aby opowiedzieli o swoich doświadczeniach związanych z tym zadaniem. Kiedy uczniowie skończą dzielić się swoimi wnioskami, zapytaj:

Jak to doświadczenie wpłynęło na wasze pragnienie, by przestrzegać przykazań Pana?

Wyjaśnij, że rozdział: Alma 38 zawiera rady, jakich Alma udzielił swemu synowi Sziblonowi. Poproś jednego z uczniów o przeczytanie na głos fragmentu: Alma 38:1–3. Niech klasa śledzi tekst i szuka wyrażeń, które opisują uczucia, jakie Alma żywił do Sziblona i dlaczego. Niech uczniowie opowiedzą o tym, czego się dowiedzieli.

Czego dowiadujemy się z wersetów: Alma 38:2–3 o tym, jaki wpływ mogą mieć na rodziców prawe dzieci? (Odpowiedzi uczniów mogą być różne. Upewnij się, że rozpoznają oni prawdę, iż kiedy młodzi ludzie są wytrwali i wierni w przestrzeganiu przykazań, mogą przynosić swym rodzicom wielką radość).
Kiedy wasi rodzice czuli radość z powodu podjętej przez was dobrej decyzji lub z powodu wysiłku, jaki wkładacie, aby żyć w zgodzie z ewangelią?
Jaki wpływ na waszą relację z rodzicami ma wysiłek, jaki wkładacie w przestrzeganie przykazań?

Możesz podać przykład tego, jak pobłogosławiona została twoja rodzina dzięki prawemu wpływowi dzieci.

Alma 38:4–9

Alma świadczy o niosącej wybawienie mocy Zbawiciela

Wyjaśnij, że Alma przypomniał Sziblonowi o tym, że obaj doświadczyli wyratowania mocą Zbawiciela. Przygotuj kopie z poniższą tabelą lub przerysuj ją na tablicę i poproś uczniów, aby przerysowali ją do swoich notatników lub dzienników do studiowania pism świętych.

	Sziblon (Alma 38:4–5)	Alma (Alma 38:6–8)
Od czego został wyratowany?
Dlaczego otrzymał błogosławieństwo wybawienia z opresji?
Czego możemy się nauczyć z tego doświadczenia?

Wspólnie uzupełnijcie tabelę, ewentualnie pozwól uczniom pracować w parach. Odpowiadając na pytania, uczniowie mają się opierać na podanych fragmentach z pism świętych. Zachęć ich, aby połączyli to z wiedzą, jaką już posiadają o tym, jak Pan wyratował Sziblona (zob. Alma 38:2–3) i Almę (zob. Mosjasz 27; Alma 36). Kiedy uczniowie uzupełnią tabelę, zadaj im następujące pytania, aby mogli omówić poznane zasady:

Czego możemy się nauczyć z doświadczenia Sziblona? (Uczniowie mogą wymienić wiele różnych zasad. Upewnij się, że rozumieją następującą prawdę: Jeśli cierpliwie znosimy wszystko, ufając Bogu, On wybawi nas z naszych prób, trudności i cierpienia oraz wyniesie nas ostatniego dnia).
Czego możemy się nauczyć z doświadczenia Almy? (Choć uczniowie mogą podawać różne odpowiedzi, upewnij się, że zrozumieli, iż aby otrzymać odpuszczenie grzechów i odnaleźć spokój duszy, musimy wykazać się wiarą w Jezusa Chrystusa i zabiegać o Jego łaskę).

Poproś jednego z uczniów o przeczytanie na głos wersetu: Alma 38:9. Poproś klasę, aby śledziła tekst i odszukała, czego Alma chciał nauczyć swego Syna o Zbawicielu.

Dlaczego ważne jest, abyśmy wiedzieli, że Jezus Chrystus jest jedynym „[sposobem] zbawienia człowieka”?
W jaki sposób wy doświadczyliście wybawienia mocą Zbawiciela? (Daj uczniom chwilę na zastanowienie, zanim poprosisz o odpowiedzi). W jaki sposób zabiegaliście o to wybawienie?

Daj uczniom chwilę na zastanowienie się, jak mogą zabiegać o pomoc Pana w swoich osobistych wyzwaniach.

Alma 38:10–15

Alma doradza Sziblonowi, aby nadal nauczał ewangelii i rozwijał prawe cechy charakteru

Wyjaśnij, że Alma zachęcał Sziblona, aby rozwijał cechy, które pomogą mu w dalszym nauczaniu ewangelii i służbie bliźnim. Rada, jakiej Alma udzielił Sziblonowi, może odnosić się do każdego, kto pragnie służyć, nauczać czy wywierać dobry wpływ na bliźnich. Zachęć uczniów, aby przeczytali po cichu fragment: Alma 38:10–15 i odnaleźli radę, która byłaby dla nich szczególnie pomocna. Możesz zaproponować, aby ją zaznaczyli.

Rozdaj uczniom kopie przewodnika do studiowania, który znajduje się na końcu tej lekcji. Wyjaśnij, że korzystając z tego przewodnika, przekonają się, w jaki sposób nasze starania, aby rozwijać w sobie prawe cechy, przygotowują nas do nauczania bliźnich i służenia im. Zachęć ich, aby wybrali jedną z rad Almy z kolumny po lewej stronie przewodnika i dopasowali do niej okazję do nauki z prawej kolumny. (Jeśli nie możesz skopiować przewodnika do studiowania, dostosuj to ćwiczenie, prowadząc klasową dyskusję i wykorzystując przewodnik jako materiał pomocniczy).

Kiedy minie dość czasu, by uczniowie ukończyli jedną z okazji do nauki w przewodniku do studiowania, rozważ poproszenie kilkorga z nich o podzielenie się tym, czego nauczyli się z tego zadania i jak planują zastosować tę wiedzę. Jeśli rozdałeś uczniom kopie przewodnika, zachęć ich, aby zabrali je do domu i dowiedzieli się więcej o radach, jakich Alma udzielił Sziblonowi.

Przewodnik do studiowania Alma 38:10–12

Zbadaj różne wyjątki z rad Almy wymienione na liście poniżej i wybierz jedną rzecz, w której chciałbyś być lepszy. Zrealizuj zadania z części: Okazje do nauki, aby umieć lepiej stosować tę radę w swoim życiu.

Rada Almy	Okazje do nauki
„[Bądź] pilny i we wszystkim [zachowuj] umiar” (Alma 38:10).	Pilność to konsekwencja, pieczołowitość i świadomy wysiłek. Zachowywać umiar oznacza „ze wszystkiego korzystać w granicach rozsądku i zachowywać samokontrolę” (Kent D. Watson, „Będąc umiarkowanym we wszystkim”, Ensign lub Liahona, listopad 2009, str. 38). W swoim dzienniku do studiowania napisz, dlaczego te dwie cechy są potrzebne komuś, kto naucza ewangelii i służy bliźnim. Napisz również, w jakich dziedzinach swojego życia mógłbyś się wykazać większą pilnością lub umiarem oraz jak doskonalenie się w tych dziedzinach pomoże ci w skuteczniejszym nauczaniu bliźnich i służbie im.
„Uważaj, abyś nie wbijał się w dumę, abyś nie przechwalał się” (Alma 38:11).	Jednym z aspektów dumy jest to, że człowiek bardziej ufa we własne umiejętności niż Bogu. Duma jest również czymś oczywistym, kiedy ktoś uważa się za lepszego lub ważniejszego od innych ludzi. W swoim dzienniku do studiowania napisz, co może się stać, kiedy jakiś członek Kościoła pyszni się swoim powołaniem. Starszy Robert D. Hales z Kworum Dwunastu Apostołów nauczał: „Prawdziwi uczniowie przemawiają ze spokojną pewnością, a nie napuszoną dumą” („Chrześcijańska odwaga: Cena bycia uczniem” Ensign lub Liahona, listopad 2008, str. 73). Pomyśl o kimś, kto naucza ewangelii „ze spokojną pewnością”. W swoim dzienniku do studiowania napisz o tej osobie i o wpływie, jaki miały na ciebie jej nauki. Opisz również jeden lub dwa sposoby, w jakie będziesz się starać unikać dumy.
„Bądź śmiały, lecz nie hardy” (Alma 38:12).	Przeczytaj, co powiedział Apostoł Paweł w Liście do Filipian 1:14 (w Nowym Testamencie), aby zobaczyć, w jaki sposób słudzy Boży mogą okazywać śmiałość. Prezydent James E. Faust z Rady Prezydenta Kościoła nauczał, jak możemy unikać posądzenia o to, że jesteśmy hardzi: „Nie wierzę, że musimy być […] głośni, natarczywi czy niedelikatni w naszym podejściu [do pracy misjonarskiej]” (w: James P. Bell, In the Strength of the Lord: The Life and Teachings of James E. Faust [1999], str. 373). W swoim dzienniku do studiowania napisz, jak ktoś może być śmiały, lecz nie hardy. Zapisz jakiś konkretny sposób, w jaki zamierzasz stosować radę, aby być śmiałym, lecz nie hardym. Napisz również, w jaki sposób rada ta pomoże ci odnieść sukces w nauczaniu bliźnich i służbie im.
„[Panuj] nad wszystkimi swymi uczuciami” (Alma 38:12).	Panować znaczy ograniczać, kierować lub kontrolować. Uczucia to wielka siła. Zastanów się nad poniższymi pytaniami i zapisz swoje odpowiedzi w dzienniku do studiowania: Jak uważasz, dlaczego ważne jest, abyśmy panowali nad naszymi uczuciami? W jaki sposób, twoim zdaniem, panowanie nad uczuciami pomaga nam być pełnymi miłości? Co zrobisz, aby zastosować radę Almy i zapanować nad swoimi uczuciami?
„Uważaj, abyś nie próżnował” (Alma 38:12).	Przejrzyj fragmenty wymienione w indeksie Księgi Mormona pod hasłem „Próżniactwo” i „Próżność” lub w indeksie angielskiej wersji potrójnego wydania pism świętych pod hasłem „Idlness, Idle, Idler”. Poszukaj rad na temat tego, co to znaczy, że jest się próżnym oraz co jest tego przeciwieństwem. Wybierz dwa z podanych wersetów i je przestudiuj. W swoim dzienniku do studiowania napisz, czego nauczyłeś się z wybranych przez siebie fragmentów. Napisz, jak rada, by wystrzegać się próżnowania, pomoże ci w nauczaniu bliźnich i służeniu im. Na koniec napisz, w jaki konkretnie sposób będziesz się wystrzegał próżnowania.