Wprowadzenie do Księgi Mosjasza
Dlaczego warto studiować tę księgę?
Podczas studiowania księgi Mosjasza uczniowie przeczytają pełne mocy świadectwa o misji Jezusa Chrystusa. Dowiedzą się też o ludzie, który Pan wyzwolił z niewoli grzechu lub z fizycznego uciemiężenia. Co więcej, uczniowie dowiedzą się, jak prawe wysiłki podejmowane przez pojedyncze osoby, takie jak król Beniamin, Abinadi i Alma, były wielkim błogosławieństwem dla ludzi. Z drugiej strony, uczniowie dostrzegą, jak niewłaściwe wybory pojedynczych osób, takich jak Zenif i jego syn, król Noe, sprowadziły na nich samych i ich lud negatywne konsekwencje.
Kto napisał tę księgę?
Mormon opracował i streścił zapisy kilku innych autorów, aby stworzyć księgę Mosjasza. Księga ta została nazwana imieniem Mosjasza, syna króla Beniamina. Mosjasz był prorokiem, widzącym, objawicielem i królem, który panował w Zarahemli od około 124 do 91 r. p.n.e. Został nazwany na cześć swojego dziadka Mosjasza, który także był królem Zarahemli (zob. Omni 1:12–13, 19).
Mormon korzystał z wielu zapisów, aby opracować księgę Mosjasza. Streścił on i cytował zapisy prowadzone przez Mosjasza na większych płytach Nefiego, które zawierały szczegółową historię Nefitów zamieszkujących kraj Zarahemla (zob. Mosjasz 1–7; 25–29). Korzystał także z zapisów Zenifa, który opisuje historię swego ludu od czasu, gdy opuścił Zarahemlę, aż do jego powrotu (zob. Mosjasz 7–22). Dodatkowo Mormon cytował ze streszczonych fragmentów zapisów Almy, który zachował słowa Abinadiego i prowadził kronikę swego ludu (zob. Mosjasz 17:4; 18; 23–24).
Dla kogo i w jakim celu została napisana ta księga?
Mormon nie napisał księgi Mosjasza do konkretnych czytelników ani nie wyjaśnił, dlaczego napisał tę księgę. Księga Mosjasza ma jednak znaczący wkład w realizację ogólnych celów Księgi Mormona — a mianowicie świadczy, że Jezus jest Chrystusem i wyjawia przymierza Pana (zob. strona tytułowa Księgi Mormona). Księga Mosjasza zawiera dwa mistrzowskie dyskursy na temat misji Jezusa Chrystusa: słowa króla Beniamina w rozdziałach: Mosjasz 2–5 i słowa Abinadiego w rozdziałach: Mosjasz 12–16. Oprócz tego, Księga Mosjasza wielokrotnie przedstawia, jak ważne jest zawieranie przymierzy z Panem i ich dotrzymywanie (zob. Mosjasz 5:5–9; 18:5–10; 21:31–32; 24:13–15; 25:16–18; 26:20).
Kiedy i gdzie została ona napisana?
Oryginalny zapis użyty jako źródło do napisania księgi Mosjasza został najprawdopodobniej napisany w okresie 200–91 r. p.n.e. Mormon streścił te zapisy mniej więcej w latach 345–385 r. n.e.. Mormon nie zapisał, gdzie dokonał opracowania tej księgi.
Co wyróżnia tę księgę spośród innych?
Księga Mosjasza to pierwsza księga w Księdze Mormona, która została streszczona z większych płyt Nefiego. Zawarte są w niej nauki na temat umiejętności widzącego (zob. Mosjasz 8:13–18; 28:10–17). Oprócz tego Księga Mosjasza jest wyjątkowa pod względem narracji doświadczeń i wędrówek różnych grup Nefitów — tych, którzy zamieszkiwali kraj Zarahemla; tych, nad którymi panowali Zenif, Noe i Limhi w kraju Nefi; oraz tych, którzy uciekli z kraju Nefi razem z Almą. Aby dowiedzieć się więcej o tych grupach, możesz nawiązać do omówienia ich wędrówek w rozdziałach: Mosjasz 7–24, który znajduje się w aneksie na końcu podręcznika.
Księga Mosjasza opisuje zjednoczenie ludu prowadzonego przez Limhiego i Almę z Nefitami w kraju Zarahemla (zob. Mosjasz 25:1–13). Przedstawione są również szczegóły dotyczące zarządzania Kościołem Jezusa Chrystusa w kraju Zarahemla (zob. Mosjasz 25:14–24; 26). Na koniec w księdze Mosjasza przedstawione jest panowanie sędziów (zob. Mosjasz 29).
Zarys
Mosjasz 1–5 Król Beniamin wyznacza swego syna Mosjasza na swego następcę i przekazuje mu kronikę swego panowania. Beniamin naucza o Jezusie Chrystusie i zaprasza swój lud do zawarcia przymierza z Bogiem.
Mosjasz 6–8 Mosjasz rozpoczyna swoje panowanie. Ammon i 15 mężczyzn poszukuje potomków ludu Zenifa w kraju Nefi. Ammon spotyka króla Limhiego, wnuka Zenifa, i dowiaduje się, jak ten lud popadł w niewolę.
Mosjasz 9–17 Zapis historii ludu Zenifa. Po śmierci Zenifa jego syn Noe panuje w niegodziwości. Abinadi świadczy o Jezusie Chrystusie i wzywa króla Noego i jego lud do pokuty. Abinadi zostaje zgładzony poprzez spalenie na stosie.
Mosjasz 18–20 Alma, kapłan króla Noego, dokonuje pokuty. Naucza ewangelii i ucieka wraz ze swymi naśladowcami do puszczy. Nefici w kraju Nefi zostają zaatakowani przez Lamanitów i popadają w niewolę. Noe zostaje zabity przez swój lud, a jego następcą zostaje syn Limhi.
Mosjasz 21–22 Limhi i jego lud pokutują. Pan wyzwala ich z niewoli i Ammon prowadzi ich do kraju Zarahemla.
Mosjasz 23–24 Alma i jego naśladowcy zakładają miasto Helam. Popadają w niewolę u Lamanitów i są prześladowani przez Amulona oraz jego braci, byłych kapłanów króla Noego. Pan wyzwala Almę i jego lud oraz prowadzi ich do kraju Zarahemla.
Mosjasz 25–29 Nefici jednoczą się pod panowaniem Mosjasza, a Alma zarządza Kościołem. Syn Almy, Alma (często zwany Almą Młodszym), i synowie Mosjasza nawracają się. Przed śmiercią, Mosjasz ustanawia panowanie sędziów.