Mosjasz 2

Wprowadzenie

Pod koniec swego życia król Beniamin pragnął wygłosić ostatnie kazanie do swego ludu. Kazanie zapisane w rozdziałach: Mosjasz 2–5 jest tematem tej lekcji, jak też lekcji: 53–55. Na początku kazania opowiadał on o swej posłudze pośród tego ludu, podkreślając, że gdy służymy Bogu, służymy bliźnim. Świadczył też o szczęśliwym stanie tych, którzy przestrzegają przykazań Boga.

Propozycje dotyczące nauczania

Uwaga: Podane tutaj podsumowanie może być pomocne, jeśli zdecydujesz się na omówienie dyskursu króla Beniamina na początku tej lekcji.

Pod koniec swego życia król Beniamin przemówił do ludu swego królestwa zgromadzonego w pobliżu świątyni w Zarahemli. Zdał sprawę ze swej służby wobec tego ludu i oświadczył, że ma czyste sumienie przed Bogiem oraz przedstawił swego syna Mosjasza jako nowego króla. Wygłaszając swój ostatni dyskurs, który znajduje się w rozdziałach: Mosjasz 2–5, król Beniamin poruszył kilka tematów. Mówił o tym, jak ważna jest służba bliźnim, o naszym wiecznym długu wobec Ojca w Niebie za służbę i Zadośćuczynienie Jezusa Chrystusa, o konieczności wyzbycia się naturalnego człowieka, o wierze w Boga prowadzącej ku zbawieniu, o dzieleniu się majętnościami dla niesienia ulgi ubogim, o otrzymaniu odpuszczenia grzechów i stawaniu się synami i córkami Chrystusa poprzez wiarę i stałe czynienie dobra. Na szczególną uwagę zasługuje rozdział: Mosjasz 3, który zawiera przesłanie, jakie król Beniamin otrzymał od anioła.

Mosjasz 2:1–9

Rodziny gromadzą się i przygotowują do otrzymania słów króla Beniamina

W górnej części tablicy napisz następujące pytania: Kto? Gdzie? Co? Dlaczego?

Poproś uczniów, aby po cichu poszukali na nie odpowiedzi we fragmencie: Mosjasz 2:1–6. Po przeczytaniu tego fragmentu poproś uczniów o zapisanie na tablicy jak największej liczby szczegółów w odpowiedzi na każde z pytań. (Możesz wyjaśnić, że lud ten przygotował się na otrzymanie słów króla Beniamina, składając ofiary według prawa Mojżesza. Poprzez te ofiary lud dał wyraz wdzięczności Bogu oraz okazał swoje oddanie wobec Niego).

Poproś uczniów o przeczytanie po cichu fragmentu: Mosjasz 2:9 oraz wyszukanie słów i wyrażeń, które wskazują na to, co król Beniamin chciał, aby ludzie robili podczas słuchania jego słów.

Jak myślicie, na podstawie słów i wyrażeń, jakie odnaleźliście, co sądził król Beniamin o swoim przesłaniu?
Zgodnie z ostatnią częścią fragmentu: Mosjasz 2:9, co — według króla Beniamina — stanie się, jeśli ludzie otworzą swoje uszy i serca na jego przesłanie?
Jak myślicie, co oznacza otworzyć uszy i serca na słowa tych, którzy są powołani do nauczania?

Zachęć uczniów, aby pamiętali o prośbie króla Beniamina, gdy będą studiować jego przesłanie i słuchać słów proroków świętych w dniach ostatnich.

Mosjasz 2:10–28

Król Beniamin naucza o ważności służby Bogu i służby wzajemnej oraz o naszym wiecznym długu wobec Boga

Pokaż uczniom ilustrację: Król Beniamin przemawia do ludu (62298; Album Ewangelia w malarstwie [2009], nr 74). Przypomnij im, że król Beniamin wezwał swój lud, aby ogłosić, że jego syn Mosjasz zajmie jego miejsce i aby dać im „imię, którym będą wyróżnieni ponad wszystkie inne ludy wyprowadzone przez Pana Boga z Jerozolimy” (zob. Mosjasz 1:9–12).

Przeczytaj na głos fragment: Mosjasz 2:10–15. Poproś uczniów o wyszukanie wyrażeń wykazujących, że w swej służbie król Beniamin troszczył się o lud, a nie o własną pozycję czy uznanie. Poproś uczniów, aby podnieśli rękę do góry za każdym razem, gdy usłyszą jedno z tych wyrażeń. Gdy podniosą ręce, przerwij czytanie i poproś o wyjaśnienie, co rozpoznali i jak to świadczy o królu Beniaminie.

W ramach tej dyskusji podziel się następującą wypowiedzią Prezydenta Howarda W. Huntera:

„Nie skupiajcie się zbytnio na statusie społecznym. […] Ważne jest, gdy jesteśmy doceniani. Powinniśmy koncentrować się na prawości, a nie uznaniu, na służbie, a nie na statusie społecznym” („To the Women of the Church”, Ensign, listopad 1992, str. 96).

Poproś uczniów o przeczytanie po cichu fragmentu: Mosjasz 2:16–17 i rozpoznanie, czego pragnął nas nauczyć król Beniamin. Pomóż im dostrzec, że gdy służymy bliźnim, służymy Bogu. Napisz następujące oświadczenie na tablicy. Zwróć uwagę na to, że werset Mosjasz 2:17 to fragment z pisma świętego do opanowania. Możesz również zachęcić uczniów do zaznaczenia tego fragmentu w szczególny sposób tak, aby mogli go łatwo odnaleźć.

Poproś uczniów, aby zastanowili się nad tym, kiedy służyli bliźnim.

W jakim sensie wasza służba wobec bliźnich była także służbą wobec Boga?
Kiedy inni ludzie pobłogosławili wasza życie poprzez służbę? W jakim sensie służba, jaką wyświadczyli dla was, była też służbą dla Boga?

Poproś kilku uczniów, aby po kolei przeczytali na głos fragment: Mosjasz 2:18–24, 34.

Dlaczego król Beniamin mówi o sobie i swoim ludzie, że są „sługami nie przynoszącymi […] korzyści”?. (Możesz wytłumaczyć, że ludzie generują zysk, kiedy otrzymują więcej niż dają. Dla naszego Ojca w Niebie jesteśmy sługami nie przynoszącymi korzyści, ponieważ daje nam On błogosławieństwa, które są zawsze cenniejsze niż służba, jaką od nas otrzymuje).
Jakie otrzymaliście błogosławieństwa, za które macie dług wobec Boga?
Dlaczego ważne jest, abyśmy zdali sobie sprawę z tego, że jesteśmy „wiecznie zadłużeni” u Boga? (Odpowiedzi mogą być następujące: kiedy zdajemy sobie sprawę, iż jesteśmy zadłużeni wobec Boga, nasza wdzięczność wzrasta i pragniemy przestrzegać przykazań oraz bardziej chcemy służyć bliźnim).

Wyjaśnij, że we fragmencie: Mosjasz 2:34, wyrażenie dług wdzięczności oznacza, że wszystko zawdzięczmy Bogu. Poproś uczniów, aby zastanowili się, jak mogą „[okazać wdzięczność] Ojcu w Niebie za wszystko co [mają] i czym [są]”. Złóż świadectwo, że gdy przestrzegamy przykazań Boga i dążymy do szczerej służby, On nam błogosławi.

Mosjasz 2:29–41

Król Beniamin wzywa swój lud do posłuszeństwa Bogu

Napisz: UWAGA NIEBEZPIECZEŃSTWO na tablicy. Poproś uczniów, aby opowiedzieli o sytuacji, gdy widzieli znak z użyciem tego słowa lub inny, który miał podobne znaczenie. Zwróć uwagę, że takie ostrzeżenia mogą nas chronić lub uratować nam życie.

Poproś uczniów o przeczytanie po cichu fragmentu: Mosjasz 2:32–33, 36–38 i wyszukanie, czego król Beniamin kazał się ludziom wystrzegać. Być może będziesz musiał wyjaśnić, że we fragmencie: Mosjasz 2:33 słowo niedola oznacza smutek i cierpienie.

Jakie ostrzeżenia król Beniamin przekazał swemu ludowi?
Skąd możemy się dowiedzieć, że zaczynamy podążać złą drogą? Dlaczego ważne jest, aby się w takiej sytuacji szybko zorientować?
Zgodnie z fragmentem: Mosjasz 2:38, jakie konsekwencje ponoszą ci, którzy umierają w swych grzechach?

Możesz podkreślić, że nauki zawarte we fragmencie: Mosjasz 2:36 oznaczają, że dana osoba poprzez swe własne zachowanie może odsunąć od siebie Ducha Pana. Starszy David A. Bednar z Kworum Dwunastu Apostołów przemawiał o znaczeniu rozpoznawania, że oddalamy się od Ducha:

„Powinniśmy dołożyć […] starań, by rozróżnić, kiedy ‘[odseparowujemy się] od Ducha Pana, że nie będzie miał w [nas] miejsca, aby prowadzić [nas] ścieżkami mądrości, aby Pan mógł [nam] szczęścić, błogosławić [nas] i zachować’ (Mosjasz 2:36). […]

[…] Jeśli myślimy, widzimy, słyszymy czy robimy coś, co odsuwa nas od Ducha Świętego, wówczas powinniśmy przestać myśleć o tej rzeczy, nie patrzeć na nią, nie słuchać i przestać ją czynić. Na przykład jeśli to, co ma zapewnić rozrywkę, zraża w stosunku do nas Ducha Świętego, to taki rodzaj rozrywki z pewnością nie jest dla nas odpowiedni. Z tego powodu, że Duch nie może przebywać w wulgarnej, ordynarnej czy niemoralnej atmosferze, jest zupełnie jasne, iż tego typu rzeczy nie są dla nas. Ponieważ odsuwamy Ducha Pana, kiedy angażujemy się w zajęcia, o których wiemy, że powinniśmy je odrzucić, dlatego rzeczy te z pewnością nie są dla nas właściwe” („Aby zawsze mogli mieć z sobą Jego Ducha”, Ensign lub Liahona, maj 2006, str. 28).

Co, wedle słów Starszego Bednara, odsuwa nas od Ducha Świętego?
Skąd mamy wiedzieć, że odsunęliśmy się od Ducha Świętego?

Napisz: PAMIĘTAJ i ROZWAŻAJ na tablicy obok słowa UWAGA NIEBEZPIECZEŃSTWO.

Poproś jednego z uczniów o przeczytanie na głos fragmentu: Mosjasz 2:40–41. Poproś resztę grupy, aby znaleźli w tekście, co — według króla Beniamina — jego lud miał rozważać i zapamiętać. Gdy uczniowie będą udzielać odpowiedzi, możesz podkreślić wagę nauk króla Beniamina i zapisać na tablicy następującą prawdę: Jeśli będziemy przestrzegać przykazań, będziemy błogosławieni zarówno docześnie, jak i duchowo.

Kiedy byliście świadkami lub sami doświadczyliście szczęścia, którego źródłem było posłuszeństwo przykazaniom Pana?

Złóż świadectwo o prawdziwości tego, co omawiali dzisiaj uczniowie. Zakończ lekcję, zachęcając uczniów do wyznaczenia konkretnych celów, aby byli bardziej posłuszni w tym, co akurat sprawia im trudność i aby udoskonalili się w jednym z aspektów poruszonych w Rozwoju Osobistym (dla młodych kobiet) lub w Obowiązku wobec Boga (dla młodych mężczyzn).

Fragment do opanowania — Mosjasz 2:17

Poproś uczniów o przeczytanie fragmentów: Mosjasz 2:17, Ew. Mateusza 22:36–40 i Ew. Mateusza 25:40. Fragmenty z Ewangelii Mateusza pomogą zgłębić doktrynę, powiększyć zrozumienie i wyjaśnią fragment: Mosjasz 2:17. Możesz zachęcić uczniów do stworzenia łańcuszka z pism świętych, zapisując: Ew. Mateusza 22:36–40 obok fragmentu: Mosjasz 2:17, Ew. Mateusza 25:40 obok fragmentu: Ew. Mateusza 22:36–40 i Mosjasz 2:17 obok fragmentu: Ew. Mateusza 25:40.

Poproś kilku uczniów, aby opowiedzieli o czasie, gdy czuli, że służą Bogu, wykonując służbę wobec bliźnich.

Poproś uczniów o wykonanie służby wobec kogoś przed następną lekcją w seminarium. Zasugeruj, żeby przygotowali się do podzielenia się swoim doświadczeniem związanym z tym zadaniem (upewnij się, że rozumieją, że nie muszą dzielić się doświadczeniami, które są zbyt osobiste lub prywatne).

Możesz także dać uczniom wyzwanie, by nauczyli się na pamięć fragmentu: Mosjasz 2:17 przed następną lekcją.

Złóż świadectwo, że kiedy szczerze służymy bliźnim, służymy Panu.

Uwaga: Z powodu charakteru i długości tej lekcji, możesz przeprowadzić to zadanie innego dnia, kiedy będziesz mieć więcej czasu.

Komentarz i tło historyczne

Mosjasz 2:33, 38–39. „Wieczna kara”, „ogień, który nie gaśnie” i „niekończąca się męka”

Ostrzegając przed konsekwencjami buntu przeciw Bogu, król Beniamin użył zwrotów: „wieczna kara” (Mosjasz 2:33), „ogień, który nie gaśnie” (Mosjasz 2:38) i „niekończąca się męka” (Mosjasz 2:39). Aby lepiej zrozumieć te zwroty, przeczytajcie słowa Pana we fragmencie: Nauki i Przymierza 19:6–12.