Eter 6

Wprowadzenie

Zakończywszy zalecone przez Pana przygotowania do podróży, Jeredzi weszli na pokład swoich barek. Ufali, że Pan poprowadzi ich w trudnej drodze do ziemi obiecanej. Pan posłał wiatr, który rzucał barki na fale i wielokrotnie zanurzał je w morzu. W ten sposób popychał łodzie ku ziemi obiecanej. Po zasiedleniu nowego lądu lud obrał sobie króla, nie zważając na przestrogi brata Jereda.

Propozycje dotyczące nauczania

Eter 6:1–12

Pan sprawia, że wiatr pcha barki Jeredów do ziemi obiecanej

Przed lekcją napisz na tablicy:

dzielenie się ewangelią z przyjacielem

zachowanie czystości moralnej

wybieranie przyjaciół, którzy przestrzegają wysokich norm etycznych

wyznaczanie właściwych priorytetów w życiu

Zwróć uwagę na to, że są to przykładowe rzeczy, które Pan chce, byśmy robili. Ale niektórzy ludzie myślą, że te rzeczy są zbyt trudne. Poproś uczniów, by pomyśleli o innych przykładach, które można by dodać do listy. Powiedz, że opis podróży Jeredów do ziemi obiecanej zawiera zasady, które mogą przyświecać nam, gdy jest nam trudno przestrzegać przykazań Pana. Zachęć uczniów, by w trakcie studiowania rozdziału: Eter 6 poszukali zasad, które pomogą im radzić sobie z wyzwaniami podobnymi do wymienionych na tablicy.

Poproś jednego z uczniów, aby przeczytał na głos fragment: Eter 2:24–25. Poproś pozostałych uczniów, by śledzili tekst i poszukali Pańskiego ostrzeżenia dla Jeredów, dotyczącego trudności, którym będą musieli stawić czoła podczas podróży do ziemi obiecanej.

Co Pan obiecał uczynić, by pomóc Jeredom dotrzeć bezpiecznie do ziemi obiecanej?

Przypomnij uczniom, że Jeredzi zbudowali barki, które były „dopasowane […] jak naczynia” (Eter 2:17), z otworami u góry i u dołu, przez które można było nabierać powietrza. Poproś jednego z uczniów, aby przeczytał na głos fragment: Eter 6:1–4. Poproś pozostałych uczniów, by śledzili tekst i znaleźli inne sposoby przygotowania się Jeredów na trudności.

Jak myślicie, co to znaczy, że Jeredzi wypłynęli w morze, „powierzając się opiece Pana, swego Boga”? (Powierzyli się Boskiej opiece i ochronie).
Jak myślicie, dlaczego dla Jeredów było ważne, by powierzyć się Panu, skoro zrobili wszystko, co mogli, by przygotować się do podróży?
Dlaczego zaufanie Panu w tej sytuacji mogło być trudne? (Jeśli uczniowie tego nie powiedzą, możesz zwrócić ich uwagę na to, że Jeredzi musieli zbudować swoje barki, nie mogli nimi sterować i najprawdopodobniej nie wiedzieli, którędy płynąć do ziemi obiecanej i jak długo potrwa podróż).

Aby pomóc uczniom lepiej wyobrazić sobie wydarzenia opisane w rozdziale: Eter 6, poproś ich, by w swoich notatnikach lub dziennikach do studiowania naszkicowali barkę Jeredów. Następnie poproś, by na podstawie fragmentu: Eter 6:1–4 narysowali lub wypisali, co mieściły barki.

Poproś kilkoro uczniów, aby po kolei czytali na głos fragment: Eter 6:5–11. Poproś pozostałych uczniów, by słuchając, przyjrzeli się swoim obrazkom i wyobrazili sobie, jak wyglądała podróż takimi łodziami.

Jak myślicie, z jakimi trudnościami mogli borykać się Jeredzi w czasie podróży?
Jak długo Jeredzi podróżowali w ten sposób? Odpowiedzcie na podstawie fragmentu: Eter 6:11.
Jak myślicie, co oznacza wyrażenie: „piętrzyły nad nimi fale”? (Eter 6:6). Jak myślicie, jak czulibyście się, będąc na barce Jeredów w momencie, gdy „pochłaniały [ją] głębiny morza”? (Możesz przypomnieć uczniom, że Jeredzi musieli czekać, aż barki wypłyną na powierzchnię, by móc odetkać otwór i zaczerpnąć powietrza).

Aby pomóc uczniom rozpoznać zasadę, zapytaj:

W jaki sposób Jeredzi okazywali swoje zaufanie Panu, gdy płynęli przez morze? (Zob. Eter 6:7, 9).
Które wyrażenia we fragmencie: Eter 6:5–11 opisują to, co Pan zrobił dla Jeredów dlatego, że Mu ufali?

Poproś uczniów, aby przeczytali po cichu fragment: Eter 6:12 i znaleźli to, co było rezultatem podróży Jeredów.

Dlaczego Jeredzi płakali z radości? Jaką „[wielość] łask” otrzymali od Pana?

Aby pomóc uczniom rozpoznać zasadę ukazaną w tym doświadczeniu Jeredów, zapytaj:

Co Pan uczyni dla nas, jeśli Mu zaufamy i będziemy spełniać Jego wolę? Odpowiedzcie na podstawie tego, czego dowiedzieliście się z historii o podróży Jeredów. (Jedną z zasad, którą uczniowie powinni rozpoznać jest: jeśli ufamy Panu i spełniamy Jego wolę, On pokieruje biegiem naszego życia. Zapisz tę zasadę na tablicy. Poproś uczniów, by zastanowili się nad tą zasadą i powiedzieli o doświadczeniach, które pomogły im zrozumieć, że to prawda. Możesz także powiedzieć, skąd ty wiesz, że to prawda).

Poproś uczniów, by zastanowili się nad tym, jak mogą pełniej ufać Panu i słuchać Jego wskazówek w trudnych sytuacjach, z którymi się teraz borykają. Powiedz, że we fragmencie Eter 6:1–12 mogą odkryć inne zasady. Zmaż wszystko, co jest napisane na tablicy z wyjątkiem zdania o ufaniu Panu. Naszkicuj prostą barkę na jednej połowie tablicy. Na drugiej połowie napisz Ziemia obiecana.

Do czego może być porównana ziemia obiecana w planie zbawienia? (Do życia wiecznego).
Gdy stawiamy czoła życiowym przeciwnościom, w jaki sposób możemy naśladować przykład Jeredów? W jaki sposób Pan — podobnie jak Jeredom — pomaga nam w trakcie naszej podróży przez życie doczesne? (Odpowiedzi uczniów mogą zawierać następującą zasadę: Jeśli ufamy Panu, On nas wspomoże w naszej wędrówce i przygotowaniach do życia wiecznego. Możesz sugerować, by uczniowie zapisali tę zasadę w swoich pismach świętych obok fragmentu: Eter 6:5–12).

Poproś uczniów, by pomyśleli o ciężkich doświadczeniach, którym musieli stawić czoła lub z którymi właśnie się borykają. Poproś, by napisali w notatnikach lub dziennikach do studiowania o swoich uczuciach, gdy walczyli z przeciwnościami pełni wiary. Niech napiszą też, w jaki sposób Pan dodawał im sił.

Zachęć kilku uczniów, by opowiedzieli o tym, co zapisali. Następnie zadaj poniższe pytania:

Na podstawie tego, co dzisiaj studiowaliście, jakiej rady udzielilibyście komuś, kto przechodzi przez trudności i przeciwności?

Eter 6:13–18

Jeredzi uczą swoje dzieci pokory wobec Pana

Podsumuj fragment: Eter 6:13–18, mówiąc, że Jeredzi przybyli do ziemi obiecanej, gdzie zaczęli zakładać rodziny i uprawiać ziemię. Poproś uczniów, aby przeczytali po cichu fragment: Eter 6:17 i poszukali tego, czego Jeredzi uczyli swoje dzieci. Następnie zadaj poniższe pytania:

Jak myślicie, co oznacza zwrot „pokora wobec Pana”? Jakich ludzi znacie, którzy przestrzegają tej zasady? W jaki sposób wasi rodzice i inne osoby zachęcają was do pokory wobec Pana?
Co oznacza zwrot „uczeni z wysoka”?
Jak myślicie, jaki jest związek między pokorą wobec Pana a nauką „z wysoka”? (Odpowiedzi uczniów mogą odzwierciedlać następującą zasadę: Jeśli zachowujemy pokorę wobec Pana, możemy być nauczani „z wysoka”).

Możesz zachęcić uczniów, by napisali o sytuacji, w której czuli, że są „uczeni z wysoka”. Zachęć kilku uczniów, by podzielili się tym, co zapisali. Poproś uczniów, by przestrzegali zasady zapisanej we fragmencie: Eter 6:17.

Eter 6:19–30

Jeredzi wybierają króla

Streść fragment: Eter 6:19–22, mówiąc, że gdy Jered i jego brat zestarzeli się, Jeredzi zapragnęli mieć króla. Poproś uczniów, by poszukali we fragmencie: Eter 6:23 tego, przed czym ostrzegał ich brat Jereda na wypadek, gdyby wybrali sobie króla.

Zakończ lekcję, składając świadectwo o zasadach poruszonych podczas tej lekcji.

Komentarz i tło historyczne

Eter 6:1–12. Jeredzi bezpiecznie przeprawiają się przez ocean

Prezydent Thomas S. Monson uczył, w jaki sposób możemy przygotować się na wyzwania, z którymi przyjdzie nam się zmagać:

„Żyjemy w czasach, kiedy wielu ludzi ze świata wyślizgnęło się ze strefy bezpieczeństwa, które zapewnia wypełnianie przykazań. Są to czasy liberalizmu, gdy większość społeczeństwa stale pyszni się przyzwoleniem na wszystko i łamie prawa Boga. Często odkrywamy, że płyniemy pod prąd, a czasami wydaje się, że ten prąd mógłby nas znieść.

Przypominają mi się słowa Pana zawarte w Księdze Mormona, w Księdze Etera. Powiedział: ‘Nie moglibyście przebyć tych głębin, jeślibym was nie przygotował, abyście oparli się falom morza, wiatrom i burzom’[Eter 02:25]. Moi bracia i siostry, On nas przygotował. Jeśli będziemy baczyć na Jego słowa i żyć zgodnie z przykazaniami, przetrwamy czasy niegodziwości i przyzwolenia na wszystko — czasy, które można porównać z niszczycielskimi falami, wiatrem i powodziami. On zawsze się o nas troszczy. Kocha nas i błogosławi, kiedy postępujemy w prawy sposób” („Uwagi na zakończenie”, Ensign lub Liahona, listopad 2009, str. 109).

Eter 6:22–24. Jeredzi wybierają króla

W pismach świętych prorocy ostrzegali przed niebezpieczeństwami posiadania króla. Zastanówcie się nad następującymi przykładami:

Brat Jereda ostrzegał swój lud, że posiadanie króla doprowadzi do ich zniewolenia (zob. Eter 6:23).
Król Mosjasz ostrzegał swój lud przed niebezpieczeństwami przywództwa niegodziwego króla. Zasugerował, żeby stworzyli system wyboru sędziów (Zob. Mosjasz 29).
Starotestamentowy prorok Samuel — gdy jego lud pragnął mieć króla „jak to jest u wszystkich ludów” (zob. I Ks. Samuela 8) — ostrzegał przed problemami wynikającymi z królewskiej władzy.