Alma 17–24 (Część 17.)

Materiały przygotowawcze dla nauczyciela prowadzącego program samodzielnego studiowania

Podsumowanie codziennego samodzielnego studiowania lekcji

Poniższe podsumowanie doktryn i zasad, z jakimi uczniowie zapoznali się podczas studiowania rozdziałów: Alma 17–24 (Część 17.), nie zakłada, że masz ich nauczać w ramach swojej lekcji. Twoja lekcja ma koncentrować się jedynie na kilku z poniższych doktryn i zasad. Postępuj zgodnie z podszeptami Ducha Świętego, kiedy zastanawiasz się nad potrzebami uczniów.

Dzień 1. (Alma 17–18)

Dzięki przykładowi tego, w jaki sposób Ammon i jego bracia nauczali Lamanitów, uczniowie dowiedzieli się, że studiując pisma święte, modląc się i poszcząc, możemy otrzymać Ducha Świętego i nauczać bliźnich z mocą. Służba Ammona dla króla Lamoniego również niesie ze sobą lekcję na temat ważnego aspektu służby misjonarskiej — że kiedy dajemy dobry przykład, Pan może nas uczynić narzędziami w Swoich rękach. Uczniowie mogli zobaczyć, że służba Ammona dla Lamoniego przygotowała władcę Lamanitów i innych ludzi na przyjęcie ewangelii. Historia nawrócenia króla Lamoniego uczy, że kiedy rozumiemy, iż potrzeba nam Zbawiciela, mamy pragnienie, aby odpokutować.

Dzień 2. (Alma 19–20)

Uczniowie dowiedzieli się, że świadectwo i prawy przykład Ammona pomogły zwrócić ojca Lamoniego ku Panu. Dowiedzieli się również, że nasze dobre uczynki mogą zmiękczyć serca ludzi i wzbudzić w nich pragnienie poznania prawdy.

Dzień 3. (Alma 21–22)

Historia pracy misjonarskiej Aarona pomogła uczniom zrozumieć, że jeśli pozostaniemy wierni w obliczu prób, Pan pomoże nam wykonać Jego dzieło. Aaron pomógł ojcu króla Lamoniego zrozumieć, że może on otrzymać zbawienie tylko dzięki ofierze Jezusa Chrystusa. Tak jak król, i my musimy być gotowi wyrzec się wszystkich naszych grzechów, aby ulec duchowej przemianie i narodzić się Bogu.

Dzień 4. (Alma 23–24)

Tysiące Lamanitów, którzy przyjęli ewangelię, pokazało, że nawrócenie to duchowa przemiana — stawanie się nowym człowiekiem dzięki mocy Boga. Z przykładu Lamanitów, którzy stali się Anti-Nefi-Lehitami, uczniowie dowiedzieli się, że kiedy robimy wszystko, co w naszej mocy, aby odpokutować, Bóg ujmuje nam poczucie winy i pomaga nam pozostać czystymi. Nawrócenie Lamanitów wskazuje, że możemy pomagać ludziom w nawróceniu, kiedy jesteśmy wierni.

Wprowadzenie

Czterej synowie Mosjasza zdecydowali się zrezygnować z możliwości i wygód życia w domu, aby móc głosić ewangelię pośród Lamanitów. Historie tych czterech misjonarzy pokazują, jak uczniowie mogą się przygotowywać do tego, żeby skutecznie nauczać bliźnich ewangelii Jezusa Chrystusa.

Propozycje dotyczące nauczania

Alma 17–22

Ammon i jego bracia nauczają dwóch królów

Przed rozpoczęciem lekcji zapisz na tablicy lub kartce poniższe zdanie do uzupełnienia: „Najważniejszą rzeczą, jaką możecie zrobić, przygotowując się na misję, jest…”.

Zachęć kilku uczniów, aby opowiedzieli, jak się czuli, kiedy ktoś z ich rodziny lub przyjaciół powracał po wiernie odsłużonej misji. Zapytaj uczniów: Jak zmieniła się ta osoba po misji? Co, waszym zdaniem, spowodowało te zmiany?

Zapytaj uczniów, jak uzupełniliby zdanie na tablicy. Kiedy udzielą już odpowiedzi, powiedz im, w jaki sposób uzupełnił je Starszy David A. Bednar z Kworum Dwunastu Apostołów: „Najważniejszą rzeczą, jaką możecie zrobić, przygotowując się na misję, jest stanie się misjonarzem na długo, zanim udacie się na misję” („Stawanie się misjonarzem”, Ensign lub Liahona, listopad 2005, str. 45).

Zapytaj: W jaki sposób młodzi mężczyźni i kobiety mogą zastosować radę Starszego Bednara i stać się misjonarzami jeszcze przed wyjazdem na pełnoetatową misję?

Podziel się następującą wypowiedzią Prezydenta Thomasa S. Monsona:

„Służba misjonarska jest obowiązkiem kapłańskim, którego wypełnienia Pan od nas oczekuje, jako że otrzymaliśmy tak wiele. Młodzi mężczyźni, namawiam was do tego, abyście przygotowali się do służby jako misjonarze. Pozostańcie czyści i nieskazitelni oraz godni reprezentowania Pana. Dbajcie o własne zdrowie i siłę. Studiujcie pisma święte. Gdzie jest to możliwe, uczestniczcie w zajęciach seminarium lub instytutu. Zapoznajcie się z podręcznikiem dla misjonarzy Abyście głosili moją ewangelię.

Słowo do was, młode siostry: chociaż nie macie tego samego obowiązku kapłańskiego co młodzi mężczyźni, by służyć jako pełnoetatowi misjonarze, macie również cenny wkład jako misjonarki, a wasza służba jest mile widziana” („Gdy się znów spotykamy”, Ensign lub Liahona, listopad 2010, str. 6).

Napisz na tablicy: Pan pobłogosławi nas Duchem Świętym i mocą, by nauczać Jego słowa, jeśli my….

Podziel uczniów na cztery grupy. Następnie przydziel każdej z grup następujące fragmenty z pism świętych: Alma 17:1–4; Alma 17:9–13; Alma 17:19–25; 18:1–9; Alma 17:26–30. (Jeśli masz mało uczniów, dostosuj to ćwiczenie do swoich warunków).

Poproś uczniów o przeczytanie wyznaczonych fragmentów i odnalezienie, co takiego zrobili synowie Mosjasza, że zostali pobłogosławieni Duchem i mocą, kiedy nauczali ewangelii. Wyjaśnij, że kiedy skończą, poprosisz ich, aby podzielili się tym, co odkryli i jak uzupełniliby zdanie na tablicy.

Gdy upłynie dość czasu, by uczniowie wypełnili zadanie, poproś, by przedstawiciel każdej z grup wyjaśnił, co zrobili synowie Mosjasza oraz jak członkowie jego zespołu zdecydowali się uzupełnić lukę w zdaniu. Przykładowe odpowiedzi uczniów mogą obejmować takie kwestie, jak: badanie pism świętych, post i modlitwa, bycie cierpliwym, dawanie dobrego przykładu, pokładanie ufności w Panu, służenie bliźnim ze szczerego serca oraz kochanie bliźnich jak swoich braci i siostry. Kiedy uczniowie będą podawać swoje odpowiedzi, zapisuj je na tablicy. Poproś uczniów, aby wyjaśnili, jak — ich zdaniem — każde z tych działań i cech może pomagać w skuteczniejszym dzieleniu się ewangelią.

Jeśli w twojej klasie są uczniowie, którzy nawrócili się do ewangelii po lekcjach z pełnoetatowymi misjonarzami, możesz ich poprosić, żeby opowiedzieli o swoich uczuciach, kiedy poznawali ewangelię.

Przypomnij uczniom, że po tym, jak Ammon obronił stada króla, Lamoni był pod wrażeniem jego mocy oraz posłuszeństwa i oddania w wypełnianiu królewskich nakazów (zob. Alma 18:8–10). Lamoni był przygotowany, by wysłuchać przesłania, z którym przybył do niego Ammon. Poproś kilkoro uczniów, aby po kolei czytali na głos fragment: Alma 18:24–29. Zapytaj uczniów, w jaki sposób Ammon stopniowo rozbudowywał wiedzę Lamoniego o Bogu, aby przygotować go na zrozumienie prawdziwej doktryny.

Poproś uczniów, aby zastanowili się nad następującymi pytaniami:

Gdybyście rozmawiali o Bogu z przyjacielem innego wyznania, w jaki sposób moglibyście wykorzystać wierzenia, które są dla was wspólne, tak jak uczynił to Ammon? Jak ten zabieg mógłby pomóc waszemu znajomemu?
Jakie inne ewangeliczne tematy moglibyście poruszyć w rozmowach z przyjaciółmi, aby stworzyć okazję do podzielenia się z nimi ewangelią?

Przypomnij uczniom, że zarówno król Lamoni, jak i jego ojciec otworzyli się na przesłanie ewangelii Jezusa Chrystusa. Poproś jednego z uczniów o przeczytanie na głos wersetów: Alma 18:39–41, które mówią o tym, jak Lamoni zareagował na to, czego dowiedział się o Jezusie Chrystusie. Niech inny uczeń przeczyta wersety: Alma 22:14–18, które opisują reakcję ojca Lamoniego. Niech reszta klasy śledzi tekst w swoich pismach świętych i wyszuka podobieństwa w reakcjach obu mężczyzn.

Zapytaj: Co obaj mężczyźni chcieli zrobić, kiedy dowiedzieli się o Jezusie Chrystusie?

Wyjaśnij, że Lamoni i jego ojciec zostali natchnieni Duchem dzięki naukom misjonarzy. W wyniku tego zapragnęli błogosławieństw ewangelii i byli gotowi wyrzec się swoich grzechów i odpokutować. Przypomnij uczniom prawdę, jaką studiowali w tym tygodniu: Musimy być gotowi wyrzec się wszystkich naszych grzechów, aby ulec duchowej przemianie i narodzić się Bogu.

Poproś jednego z uczniów o przeczytanie na głos wypowiedzi Starszego Dallina H. Oaksa, która znajduje się w ich przewodnikach do studiowania: „Ewangelia Jezusa Chrystusa rzuca nam wyzwanie, abyśmy dokonali w sobie zmian. ‘Odpokutujcie’ to najczęściej padające w niej wezwanie, a pokuta oznacza porzucenie wszelkich zachowań — osobistych, rodzinnych, kulturowych i narodowych — które są sprzeczne z przykazaniami Boga. Celem ewangelii jest przeobrażenie zwykłych istot w obywateli celestialnych, a to wymaga przemiany” („Odpokutowanie i zmiana”, Ensign lub Liahona, listopad 2003, str. 37).

Zachęć uczniów, aby zastanowili się nad swoim życiem i rozważyli, czy są jakieś grzechy, których powinni się wyrzec, aby ulec duchowej przemianie, tak jak Lamoni i jego ojciec. Na zakończenie dodaj uczniom otuchy i złóż świadectwo, że kiedy jesteśmy gotowi wyrzec się naszych grzechów, Pan pomaga nam się zmieniać i wzrastać.

Następna część (Alma 25–32)

Poproś uczniów, aby zastanowili się nad następującym pytaniem: Co powiedzielibyście komuś, kto jest antychrystem? W następnej części uczniowie dowiedzą się, w jaki sposób Alma poradził sobie z pytaniami i szyderstwami Korihora–antychrysta. Dowiedzą się też więcej na temat wiary, kiedy będą czytać o tym, jak Alma i inni trudzili się, aby nauczać odstępnych Zoramitów, którzy wykrzywiali ścieżki Pana.