Wprowadzenie do Księgi Jaroma
Dlaczego warto studiować tę księgę?
Dzięki studiowaniu księgi Jaroma uczniowie zrozumieją, że Bóg dotrzymuje swych obietnic, błogosławiąc tych, którzy przestrzegają Jego przykazań. Dowiedzą się również o wysiłkach podejmowanych za czasów Jaroma przez nefickich królów, proroków, nauczycieli i kapłanów w celu pomagania ludziom, aby odpokutowali i uniknęli zagłady.
Kto napisał tę księgę?
Autorem tej księgi jest Jarom, syn Enosa. Podobnie jak jego ojciec, jego dziadek Jakub i pradziadek Lehi, Jarom miał ze sobą ducha proroctwa i objawienia (zob. Jarom 1:2). Gdy zakończył swój zapis, przekazał płyty swemu synowi Omniemu.
Dla kogo i w jakim celu została napisana ta księga?
Jarom powiedział, że pisał „zgodnie z przykazaniem [swego] ojca, Enosa, aby [ich] rodowody były kontynuowane” (Jarom 1:1). Wykazał także, że to, co „[zapisał], jest dla pożytku [jego] braci, Lamanitów” (Jarom 1:2; zob. także Enos 1:13–18). Jarom nie zapisywał swoich własnych proroctw i objawień, ponieważ wierzył, że te, które zostały zapisane przez jego przodków, wystarczająco „ujawniły plan zbawienia” (Jarom 1:2). W zamian opisał pracę nefickich przywódców w czasie własnej posługi. Przywódcy ci „byli silni w wierze w Pana” (Jarom 1:7) oraz nieustannie wzywali ludzi do pokuty i przestrzegania przykazań (zob. Jarom 1:3–5, 10–12). Jarom zaobserwował, że gdy ludzie decydowali się postępować zgodne z radami prawych przywódców, powodziło im się i byli w stanie umacniać się przeciwko Lamanitom. Świadczył: „I sprawdziło się, co Pan powiedział naszym ojcom: Jeśli będziecie przestrzegać moich przykazań, będę wam szczęścił na tej ziemi” (Jarom 1:9; zob. także 1 Nefi 2:19–20).
Kiedy i gdzie została ona napisana?
Księga Jaroma opisuje niemal 59 lat, od około 420 r. p.n.e. do 361 r. p.n.e. (zob. Enos 1:25; Jarom 1:13). Została napisana w kraju Nefi.
Co wyróżnia tę księgę spośród innych?
Księga Jaroma to najkrótsza księga w Księdze Mormona. Zapisane są w niej szczegóły dotyczące wzrostu nefickiej cywilizacji, począwszy od tego, że „[mnożyli] się niezmiernie i [rozprzestrzeniali] po kraju” (Jarom 1:8). Mieli wiele bogactw naturalnych i wprawili się w obróbce drewna i metalu, wznoszeniu budowli, wytwarzaniu urządzeń, narzędzi oraz broni. (Zob. Jarom 1:8).
Zarys
Jarom 1:1–2 Jarom otrzymuje płyty i wyjaśnia cel prowadzonych przez niego zapisów.
Jarom 1:3–12 Jarom zapisuje, że Pan wypełnił obietnice dane Nefitom, gdy przestrzegali Jego przykazań, zsyłając im błogosławieństwa i szczęście. Świadczy o mocy Zbawiciela, aby zbawić ludzi od grzechu nawet przed rozpoczęciem Jego ziemskiej posługi, pozwalając ludziom, aby „wierzyli w [Niego] […], jak gdyby to się już stało” (Jarom 1:11).
Jarom 1:13–15 Jarom stwierdza, że zapis wojen pomiędzy Nefitami a Lamanitami był prowadzony na większych płytach Nefiego. Przekazuje mniejsze płyty swojemu synowi Omniemu.