Mormon 8:12–Eter 3 (Część 29.)

Materiały przygotowawcze dla nauczyciela prowadzącego program samodzielnego studiowania

Podsumowanie lekcji do codziennego samodzielnego studiowania

Poniższe podsumowanie doktryn i zasad, z jakimi uczniowie zapoznali się podczas studiowania rozdziałów: Mormon 8:12–Eter 3 (Część 29.) nie zakłada, że musisz ich wszystkich nauczać w ramach swojej lekcji. Twoja lekcja ma koncentrować się jedynie na kilku doktrynach i zasadach spośród wymienionych poniżej. Postępuj zgodnie z podszeptami Ducha Świętego, rozważając potrzeby swoich uczniów.

Dzień 1. (Mormon 8:12–41)

Uczniowie odkryli, że Moroni widział nasze czasy i że jako prorok opisał warunki, w których żyjemy. Mogli zrozumieć, dlaczego Księga Mormona jest cennym darem od Pana, którego mogą używać jak przewodnika w dniach ostatnich. Na podstawie opisu dni ostatnich Moroniego uczniowie dowiedzieli się także, że Bóg pociągnie nas do odpowiedzialności za to, jak traktujemy ludzi biednych i potrzebujących.

Dzień 2. (Mormon 9)

Moroni dokończył zapis swojego ojca, uroczyście oświadczając, że jeśli odpokutujemy i będziemy wzywać Boga, będziemy bez skazy, gdy staniemy przed Nim. Uczniowie dowiedzieli się dzięki Moroniemu, że Bóg jest niezmienny, dlatego pozwoli na cuda w zależności od wiary Jego dzieci. Jeśli będziemy się modlić do Ojca Niebieskiego z wiarą w imię Jezusa Chrystusa, On ześle błogosławieństwa, które pomogą nam wypracować nasze zbawienie.

Dzień 3. (Eter 1–2)

Uczniowie nauczyli się, że Księga Etera jest streszczeniem dokonanym przez Moroniego z 24 złotych płyt znalezionych przez ludzi Limhiego, czego opis znajduje się w Księdze Mosjasza. Te płyty to dzieje Jeredów, którzy byli prowadzeni do ziemi obiecanej przez Pana. Studiując doświadczenia Jeredów, uczniowie nauczyli się, że gdy działamy z wiarą pod kierunkiem Pana, możemy liczyć na dalsze wskazówki od Niego. W pewnym momencie podróży do ziemi obiecanej Pan skarcił brata Jereda za to, że zaniechał modlitwy. Studiując to doświadczenie, uczniowie dowiedzieli się o tym, jak ważne jest regularne wzywanie Ojca Niebieskiego w modlitwie. Doświadczenie brata Jereda związane z Panem, gdy budował barki, pomoże uczniom zrozumieć, że gdy wołamy do Pana i czynimy to, co w naszej mocy, by rozwiązać nasze problemy, możemy otrzymać pomoc Pana.

Dzień 4. (Eter 3)

Gdy brat Jereda próbował rozwiązać problem braku światła w barkach, udowodnił, że jeśli pokornie wzywamy Pana, On pobłogosławi nam zgodnie z naszą wiarą i Swoją wolą. Uczniowie nauczyli się, że gdy wykazujemy się wiarą w Pana, wzrastamy duchowo i zbliżamy się do Niego. Brat Jereda żył zgodnie z tymi zasadami i widział duchowe ciało Zbawiciela i cudowną wizję wszystkich mieszkańców ziemi.

Wprowadzenie

Księga Etera jest streszczeniem kroniki Jeredów dokonanym przez Moroniego. Prorok Eter zapisał kronikę Jeredów na 24 złotych płytach, które zostały odnalezione przez grupę ludzi króla Limhiego. Następujący pomysł dotyczący nauczania pomoże uczniom zrozumieć zasady związane z modlitwą, zawarte w rozdziale: Eter 1.

Propozycje dotyczące nauczania

Eter 1

Dzięki modlitwom brata Jereda, jego rodzina i przyjaciele dostąpili miłosierdzia i otrzymali wskazówki

Na początku lekcji poproś uczniów, by pomyśleli o sytuacji, w której naprawdę czuli, że muszą modlić się o pomoc. Poproś kilku uczniów, by podzielili się swoimi doświadczeniami lub sam podziel się jednym ze swoich doświadczeń.

Przypomnij uczniom, że Księga Etera to streszczone przez Moroniego kroniki Jeredów. Jered, jego brat, ich przyjaciele i rodziny żyli w czasach wieży Babel (około 2200 r. p.n.e.), gdy Bóg pomieszał języki ludziom. Poproś jednego z uczniów o przeczytanie na głos fragmentu: Eter 1:33–35 i poproś pozostałych uczniów, by odszukali, dlaczego Jered i jego brat poczuli, że muszą się modlić o pomoc. Zanim wybrany uczeń zacznie czytać, możesz wyjaśnić, że wyrażenie „prosić Pana” oznacza „modlić się”. Następnie zadaj poniższe pytania:

Jakiej pomocy potrzebowali od Pana Jered i jego brat?
Czego dowiadujemy się na podstawie tych wersetów o tym, co myślał Jered o wierze swego brata?

Poproś uczniów, by usiedli w parach. Poproś ich, by czytali na zmianę fragment: Eter 1:35–42. Zanim zaczną czytać, poproś, aby poszukali (1) sytuacji, w których brat Jereda wołał do Pana i (2) sytuacji, w których Pan zlitował się nad bratem Jereda w odpowiedzi na jego modlitwy. Gdy upłynie wyznaczony czas, poproś kilka par, by opowiedziały o sytuacji, w której Pan ulitował się nad bratem Jereda i jego rodziną z powodu ich powtarzających się modlitw.

Zapytaj: Jakich zasad dotyczących modlitwy możemy się nauczyć z tych wersetów? (Gdy uczniowie powiedzą o zasadach, które rozpoznali, podkreśl następującą zasadę: Jeśli wytrwale, z wiarą prosimy Boga, On okazuje nam współczucie). Zapisz tę zasadę na tablicy).

Powiedz, że musimy pamiętać, iż „modlitwa jest aktem, w którym wola Ojca i wola dziecka jednoczą się. Celem modlitwy nie jest zmiana woli Boga, ale zapewnienie sobie i ludziom błogosławieństw, które Bóg pragnie nam ofiarować, ale są one uzależnione od tego, czy o nie poprosimy” (Bible Dictionary, „Prayer”).

Poproś uczniów, by przejrzeli fragment: Eter 1:34, 36, 38 i poszukali tego, o co prosił brat Jereda w swoich modlitwach. Poproś jednego z uczniów, by wypisał wyrażenia znalezione przez pozostałych uczniów. Niech wypisze je pod słowami „prosimy Boga” w treści zasady, którą zapisałeś na tablicy.

Zaznacz, że Jered i jego brat mieli wiarę i chcieli być posłuszni Panu. Możesz zasugerować, żeby uczniowie zaznaczyli w pismach świętych wyrażenie: „bądźmy wierni Panu”, znajdujące się pod koniec wersetu: Eter 1:38.

Poproś uczniów, by przejrzeli wersety: Eter 1:35, 37, 40–42 i poszukali konkretnych błogosławieństw, jakie Bóg zesłał bratu Jereda, jego rodzinie i przyjaciołom. Gdy uczniowie znajdą te błogosławieństwa, niech jeden z nich wypisze je pod słowem współczucie w treści zasady, którą zapisałeś na tablicy. Zwróć uwagę na to, że Pan zesłał na brata Jereda błogosławieństwa, o które się modlił.

Zapisz na tablicy następujące pytania lub umieść je w materiałach lekcyjnych. Poproś uczniów, by w oparciu o zasadę napisaną na tablicy przedyskutowali w parach odpowiedzi na te pytania. Pytania pomogą im zrozumieć i poczuć, jak ważna jest ta zasada.

W jaki sposób zanoszenie próśb do Boga różni się od zwykłego zmówienia modlitwy?

Kiedy wy lub ktoś, kogo znacie, odczuliście współczucie Ojca Niebieskiego okazane w odpowiedzi na modlitwę?

Czego dowiadujecie się o Panu na podstawie Jego odpowiedzi na modlitwy brata Jereda?

Po upłynięciu czasu przeznaczonego na dyskusję, możesz poprosić, by uczniowie podzielili się doświadczeniem, o którym rozmawiali w grupach, lub o spostrzeżeniach, które im się nasunęły w trakcie dyskusji.

Podziel się świadectwem o tym, że wiesz, iż Ojciec Niebieski nas kocha i pragnie nam błogosławić, jeśli regularnie wzywamy Go w modlitwie. Poproś uczniów, by zastanowili się, jak mogą zastosować w życiu zasadę zapisaną na tablicy. Na przykład mogą wyznaczyć sobie cel, że będą modlić się regularnie lub mogą postanowić, że dzięki jednej konkretnej czynności ich modlitwy będą bardziej szczere. Możesz wyznaczyć im czas na zapisanie w dziennikach do studiowania tego, co chcą zrobić.

Wyjaśnij, że studiowanie fragmentów pisma świętego o modlitwach brata Jereda może dać nam dodatkowe zrozumienie miłości Pana do nas i błogosławieństw, które otrzymamy dzięki modlitwie. Poproś jednego z uczniów, aby przeczytał na głos fragment: Eter 1:43. Poproś pozostałych uczniów, by śledzili tekst, szukając błogosławieństw, które Bóg obiecał Jeredowi i jego bratu. Gdy uczniowie powiedzą o tym, co znaleźli, zaznacz, że brat Jereda nie modlił się o błogosławieństwo posiadania potomków, którzy staną się wielkim narodem. Możesz podpowiedzieć uczniom, by zaznaczyli w swoich pismach świętych wyrażenie z wersetu: Eter 1:43, które ukazuje, dlaczego Bóg odpowiedział na modlitwę brata Jereda w taki sposób: „ponieważ tak długo mnie prosiłeś”.

Zapytaj: Jakich zasad uczy nas hojność Pana względem Jereda i jego brata, opisana we fragmencie: Eter 1:43?

Jest kilka zasad, których możemy się nauczyć z tego fragmentu pisma świętego. Jedną ważną zasadą jest: Jeśli regularnie i z wiarą modlimy się do Boga, możemy otrzymać błogosławieństwa większe niż te, o które prosimy.

Zapytaj: Jakie doświadczenie pomogło wam przekonać się o prawdziwości tej zasady? Czy znacie kogoś, kto miał podobne doświadczenie lub czy pamiętacie o postaci z pism świętych, która miała takie doświadczenie? (Powiedz uczniom, że dasz im chwilę na zastanowienie, zanim poprosisz o odpowiedź. Możesz też podzielić się własnym doświadczeniem).

Na zakończenie lekcji złóż świadectwo, że Bóg słyszy nasze modlitwy i odpowiada na nie. Jest On pełen mądrości i współczucia, i bardzo cieszy się, gdy może błogosławić Swoje dzieci. Jest zadowolony, gdy szczerze i systematycznie modlimy się do Niego. Zachęć uczniów, by postarali się modlić z większą wiarą. Poproś ich też, by pamiętali, że Ojciec Niebieski jest przepełniony współczuciem i odpowie na ich modlitwy w sposób, który — według Niego — przyniesie im najwspanialsze błogosławieństwa.

Następna część (Eter 4–12)

W następnej części uczniowie dowiedzą się więcej o Jeredach. Mimo że prorocy ostrzegają Jeredów, by nie wybierali sobie króla, ludzie postępują inaczej. Rządy królów doprowadzają do niewoli ludu. Ludzie, którzy pragną władzy, zazwyczaj używają tajemnych sprzysiężeń, by spełniać swoje samolubne pragnienia. Moroni zapisuje wiele cudownych rzeczy, które wydarzyły się z powodu wielkiej wiary ludzi. Uczy nas, że ci, którzy korzą się przed Bogiem i wierzą w Niego, dostąpią Jego łaski i będą mogli przezwyciężyć swoje słabości.