2 Nefi 32

Wprowadzenie

Po zakończeniu nauczania o „wąskiej ścieżce, która prowadzi do życia wiecznego” (2 Nefi 31:18) Nefi zauważył, że jego lud zastanawia się na tym, co powinien robić po wejściu na tę ścieżkę. Odpowiedział na ich pytania, zachęcając ich do „napawania się słowami Chrystusa” i nieustannej modlitwy (2 Nefi 32:3, 9). Zapewnił ich, że jeśli będą tak czynili, Duch Święty podpowie im, co mają czynić.

Propozycje dotyczące nauczania

2 Nefi 32:1–7

Nefi doradza nam, abyśmy szukali boskiego przewodnictwa w słowach Jezusa Chrystusa i podszeptach Ducha Świętego

Poproś uczniów, aby pomyśleli o sytuacji, w której wyjaśniali komuś, w jaki sposób przemieścić się z jednego miejsca w inne. Poproś ich, aby wyjaśnili, dlaczego udzielenie tych wskazówek było łatwe lub trudne.

Przypomnij uczniom, że podczas poprzedniej lekcji poznali wskazówki, które Nefi dał swojemu ludowi. Po udzieleniu tych wskazówek powiedział: „To jest jedyna droga” (2 Nefi 31:21). Aby pomóc uczniom przypomnieć sobie czego się nauczyli, zadaj następujące pytania:

Co osiągniemy, jeżeli będziemy podążać za wskazówkami Nefiego? (Życie wieczne; zob. 2 Nefi 31:20).
Według fragmentu: 2 Nefi 31:17–18, w jaki sposób możemy wejść na ścieżkę, która prowadzi do życia wiecznego?

Wyjaśnij, że rozdział: 2 Nefi 32 jest kontynuacją nauk Nefiego z rozdziału: 2 Nefi 31. Poproś uczniów, aby we fragmencie: 2 Nefi 32:1 znaleźli pytanie, które miał lud Nefiego w odniesieniu do jego nauk. Poproś kilku uczniów, aby wyrazili to pytanie we własnych słowach. (Upewnij się, że uczniowie rozumieją, iż ludzie zastanawiali się nad tym, co powinni robić po wejściu na ścieżkę prowadzącą do życia wiecznego).

Poproś jednego z uczniów, aby przeczytał na głos fragment: 2 Nefi 32:2–3. Poproś klasę, aby wyszukała odpowiedź Nefiego na pytania ludu. Zwróć uwagę na to, że fragment: 2 Nefi 32:3 jest fragmentem z pisma świętego do opanowania. Możesz zachęcić uczniów, by zaznaczyli go w specyficzny sposób, aby mogli z łatwością go odnaleźć.

Które słowa z fragmentu: 2 Nefi 32:3 opisują, w jaki sposób powinniśmy przyjmować słowa Chrystusa? Jaka jest różnica pomiędzy ucztą a przekąską?
Jak sądzicie, co oznacza napawanie się słowami Chrystusa?
Co się stanie, według słów Nefiego, gdy będziemy napawać się słowami Chrystusa?
Gdzie można znaleźć słowa Jezusa Chrystusa? (Odpowiedzi mogą zawierać zwroty: pisma święte, słowa współczesnych proroków i natchnienie od Ducha Świętego).

Upewnij się, że uczniowie rozumieją, że gdy napawamy się słowami Chrystusa, słowa Chrystusa wyjawią wam wszystko, co mamy czynić.

Aby pomóc uczniom w rozmyślaniach na temat napawania się słowami Jezusa Chrystusa, przeczytaj następującą listę, zatrzymując się po każdej pozycji. Poproś uczniów, aby zapisali tę listę w swoich dziennikach do studiowania lub w notatkach z lekcji bądź na kartce.

Osobiste studiowanie pism świętych
Spotkanie sakramentalne
Konferencja generalna
Rodzinne studiowanie pism świętych
Seminarium
Domowy wieczór rodzinny
Zajęcia kworum Kapłaństwa Aarona i Młodych Kobiet.
Modlitwa osobista

Poproś uczniów, aby zastanowili się, w jakim stopniu poszukują słów Jezusa Chrystusa w każdej z tych czynności. Niech przydzielą każdej pozycji ocenę: uczta, przekąska lub głód. Na przykład: uczeń może ucztować w osobistym czytaniu pism świętych, ale jedynie mieć przekąskę z konferencji generalnej. Uczeń, który nie jest skupiony na spotkaniu sakramentalnym może zapisać głód obok tej pozycji.

Poproś uczniów, aby wybrali jedno z tych zajęć, które traktują jako „przekąskę” lub przy której „głodują” i poproś ich, aby postawili sobie cel, który pomoże im bardziej „napawać się słowami Chrystusa” w tej kategorii. (Możesz zachęcić ich, aby pomyśleli o programie Obowiązek wobec Boga lub Rozwój osobisty w odniesieniu do tych celów).

Aby zwiększyć zrozumienie uczniów dotyczące obowiązku poszukiwania osobistego przewodnictwa Ducha Świętego, poleć im przeczytanie w ciszy fragmentu: 2 Nefi 32:4–7. Następnie poproś ich o przedyskutowanie z partnerem poniższych pytań. (Możesz przygotować te pytania na kartce do wręczenia lub zapisać je na tablicy przed rozpoczęciem zajęć).

Co w wersecie 4 oznaczają określenia „pytać” lub „kołatać”? Co powiedział Nefi na temat konsekwencji dla osób, które nie pytają ani nie kołaczą?
Jakie błogosławieństwa obiecał nam Nefi, gdy otrzymamy Ducha Świętego?
Dlaczego Nefi płakał nad swoim ludem?

Wyraź swoje zapewnienie, że gdy uczniowie napawają się słowami Jezusa Chrystusa, Duch Święty będzie pomagał im w kroczeniu po ścieżce prowadzącej ku życiu wiecznemu.

2 Nefi 32:8–9

Nefi radzi nam, abyśmy się zawsze modlili

Wyjaśnij, że później Nefi skupił się na jednej rzeczy, którą możemy zrobić, aby otrzymać słowo Jezusa Chrystusa. Poproś uczniów, aby w ciszy przeczytali fragment: 2 Nefi 32:8 i odnaleźli radę Nefiego, odnośnie do tego, co powinniśmy robić. Po określeniu odpowiedzi zadaj następujące pytania, aby pomóc im w zastanowieniu się nad ważnością modlitwy:

Jak myślicie dlaczego Duch Święty chce, abyśmy się modlili?
Jak myślicie, dlaczego Szatan nie chce, abyśmy się modlili? W jaki sposób Szatan próbuje przekonać ludzi, aby się nie modlili?

Poproś jednego z uczniów, aby przeczytał na głos fragment: 2 Nefi 32:9. Zwróć uwagę na to, że fragment: 2 Nefi 32:8–9 jest fragmentem z pisma świętego do opanowania. Możesz zaproponować uczniom, aby zaznaczyli ten fragment w specyficzny sposób, by mogli go szybko odnaleźć.

Jak często powinniśmy się modlić? Jak sądzicie, co to znaczy „modlić się zawsze”?

Przeczytaj następującą wypowiedź Starszego Davida A. Bednara z Kworum Dwunastu Apostołów (Jeśli to możliwe zrób kopie tego cytatu, aby uczniowie mogli śledzić tekst i skupić się na słowach Starszego Bednara. Jeżeli wykonujesz kopie, zauważ, że część tego cytatu będzie przeczytana w dalszej części lekcji po krótkiej dyskusji. Dołącz również tę część wypowiedzi). Zachęć uczniów do wysłuchania rady Starszego Bednara w kwestii „modlenia się zawsze”.

„Mogą być rzeczy w naszym charakterze, zachowaniu lub dotyczące naszego duchowego wzrostu, co do których potrzebujemy rady Ojca Niebieskiego w czasie porannej modlitwy […].

W czasie dnia przechowujemy modlitwę w sercu, by stale nam towarzyszyła i przewodziła […].

W ciągu dnia zauważamy, że zdarzają się sytuacje, w których normalnie powiedzielibyśmy szorstkie słowa, a nie robimy tego lub zaczęlibyśmy się gniewać, a nie gniewamy się. Dostrzegamy niebiańską pomoc oraz siłę i z pokorą odkrywamy odpowiedzi na swoją modlitwę. I nawet w owym momencie składamy cichą modlitwę wdzięczności” („Módlcie się cały czas”, Ensign lub Liahona, listopad 2008, str. 41–42).

Aby pomóc uczniom w rozważeniu tej rady, zapytaj:

Czy pamiętacie wydarzenie z dzisiejszego lub z poprzednich dni, gdy postępowaliście według sugestii Starszego Bednara? (Niech uczniowie rozważą odpowiedź na to pytanie w myślach zamiast odpowiadać na nie głośno).

Kontynuuj czytanie rady Starszego Bednara:

„Na koniec dnia klękamy ponownie i zdajemy naszemu Ojcu sprawozdanie. Przyglądamy się wydarzeniom dnia i wyrażamy płynące z serca dziękczynienie za otrzymane błogosławieństwa i pomoc. Pokutujemy i z pomocą Ducha Pana rozpoznajemy sposoby, dzięki którym możemy czynić lepiej i stawać się lepsi nazajutrz. Zatem nasza wieczorna modlitwa bazuje na porannej modlitwie i jest jej kontynuacją. Nasza wieczorna modlitwa stanowi też przygotowanie do pełnej znaczenia modlitwy porannej.

Poranne i wieczorne modlitwy — oraz wszystkie modlitwy w międzyczasie — nie są odrębnymi zdarzeniami bez wzajemnego związku. Są one raczej ogniwami łączącymi każdy dzień przez tygodnie, miesiące, a nawet lata. W ten sposób częściowo stosujemy się do biblijnego napomnienia, by ‘modlić się cały czas’ (Ew. Łukasza 21:36; 3 Nefi 18:15, 18; NiP 31:12). Te pełne znaczenia modlitwy odgrywają zasadniczą rolę w otrzymywaniu najwyższych błogosławieństw, jakie Bóg ma dla Swych wiernych dzieci” („Módlcie się cały czas”, str. 42).

Aby pomóc uczniom zrozumieć ostatnią część fragmentu: 2 Nefi 32:9, wyjaśnij, że słowo poświęcenie oznacza „ofiarowanie, uczynienie świętym lub stanie się prawym” (Guide to the Scriptures, „Consecrate, Law of Consecration”, adres internetowy: scriptures.lds.org).

Dlaczego powinniśmy się modlić za każdym razem, gdy „[dokonujemy] czegokolwiek dla Pana”?
Co, według was, oznacza dla Pana poświęcenie naszych działań dla dobra naszych dusz?
W jaki sposób rada Starszego Bednara pomaga nam, aby żyć z większym poświęceniem?

Złóż świadectwo, że gdy modlimy się zawsze, będziemy mogli zrobić wszystko co nasz Pan chciałby, abyśmy zrobili dla dobra naszych dusz.

Aby podsumować wszystko, co omawiali uczniowie podczas tej lekcji, podziel się następującym oświadczeniem Starszego Spencera J. Condie z Kworum Siedemdziesiątych:

„Możecie stać w obliczu decyzji dotyczącej misji, waszego przyszłego zawodu i, w końcu, małżeństwa. Kiedy czytacie pisma święte i modlicie się o wskazówki, możecie faktycznie nie ujrzeć odpowiedzi w formie słów wydrukowanych na stronicy, ale w miarę jak będziecie czytać, otrzymacie wyraźne odczucie, podszepty i, jak obiecano, Duch Święty ‘objawi wam wszystko, co macie czynić’. [2 Nefi 32:5 ]” („Przynoszenie wielkich korzyści naszym bliźnim”, Liahona, lipiec 2002, str. 50).

Fragment do opanowania — 2 Nefi 32:3

Zapytaj uczniów, ile czasu zajęłoby im nauczenie się na pamięć fragmentu: 2 Nefi 32:3, jeżeli recytowaliby go za każdym razem, gdy jedzą posiłek. Daj im wyzwanie, aby przez kilka następnych dni przeglądali ten fragment — napawali się słowami Chrystusa — za każdym razem, gdy jedzą posiłek. Gdy nauczą się tego wersetu na pamięć, zachęć ich do zdania sprawozdania, ile posiłków im to zajęło.

Fragment do opanowania — 2 Nefi 32:8–9

Zapytaj uczniów, czy kiedykolwiek starali się modlić w sercu przez cały dzień lub przez cały tydzień. Zachęć ich, aby podzielili się swoimi doświadczeniami. Poproś uczniów klasy, aby rozważyli, w jaki sposób mogą „modlić się zawsze” przez następne 24 godziny. Daj im wyzwanie, aby to uczynili i zdali sprawozdanie z tego doświadczenia na następnych zajęciach.

Uwaga: Jeżeli nie masz wystarczająco czasu, aby zastosować ten pomysł dotyczący studiowania, rozważ użycie go w ramach przypomnienia na lekcji w przyszłości.

Komentarz i tło historyczne

2 Nefi 32:2. Co oznacza mówienie językiem aniołów?

Niektóre osoby mogą zastanawiać się, co oznacza „mówienie językami aniołów”? Prezydent Boyd K. Packer nauczał, że mówienie językami aniołów „oznacza po prostu mówienie z mocą Ducha Świętego” („The Gift of the Holy Ghost: What Every Member Should Know”, Ensign, sierpień 2006, str. 50).

2 Nefi 32:3. Co oznacza napawanie się słowami Chrystusa?

Starszy Russell M. Nelson z Kworum Dwunastu Apostołów nauczał: „Napawać się znaczy więcej niż tylko skosztować. Napawać się znaczy delektować się. Delektujemy się pismami świętymi, studiując je w duchu zachwycającego odkrywania i wiernego posłuszeństwa. Kiedy napawamy się słowami Chrystusa, są one wyryte ‘na tablicach serc ludzkich’[II List do Koryntian 3:3]. Stają się integralną częścią naszej natury” („Życie według przewodnictwa pism świętych”, Liahona, styczeń 2001, str. 21).

Starszy Robert D. Hales, również z Kworum Dwunastu Apostołów, doradzał: „Jeśli wy i ja pragniemy napawać się słowami Chrystusa, musimy studiować pisma święte i chłonąć Jego słowa poprzez rozważanie ich i uczynić je częścią naszych myśli i działań” („Healing Soul and Body”, Ensign, listopad 1998, str. 15).